1243 Een beknopte tijdslijn van de aanloop naar: 2-24 Oekraine .

In de tweede alinea staat een link naar een Verklaring (10 dec Rusland, BuZa. Dat document wilde ik openen, maar dat lijkt verdwenen. ) 

In mijn blog 1242 ga ik van mijn globale herinnering uit.  Tijd dus om  het eens na te checken of dat wel klopt. Daarom heb ik vier artikelen uit die tijd vertaald:  

Twee van Moon of Alabama,  

een van Martyanov en

een van De Saker. 

UPDATE: Onderaan:  Een artikel van 2 maart van Scott Ritter, waarin hij toont dat de NATO nu ook Artikel 4 toe past en dus  Rus;and kan aanvallen.  ( Ook voor Servië, Irak, Libië werd Artikel 4   in gebruik gesteld:  Dan word ook een 'geestverwant' (ally) bijgestaan, en niet alleen een 'lidstaat'. 

Als ik tijd heb ga ik ze lezen en de vertaal-bugs er uit halen.

 

14 december 2021:  Maan van Alabama.

Oekraïne - Rusland stelt serieuze eisen, waarschuwt voor 'confrontatie

Na ongegronde beweringen van de VS over een dreigende Russische invasie in Oekraïne hebben de Amerikaanse president Joe Biden en de Russische president Vladimir Poetin een virtuele topontmoeting gehouden. Er is weinig vrijgegeven over de werkelijke inhoud, maar uit de Russische follow-up blijkt dat de kwesties waarover zij spraken bloedserieus waren.

Op 10 december heeft het Russische Ministerie van Buitenlandse Zaken published a statement die niet alleen klinkt als een ultimatum, maar ook zo bedoeld lijkt te zijn:

Wij nemen nota van de bereidheid die de Amerikaanse president Joseph Biden tijdens het overleg van 7 december 2021 met president Vladimir Poetin heeft getoond om een serieuze dialoog aan te gaan over aangelegenheden die verband houden met het waarborgen van de veiligheid van de Russische Federatie. Een dergelijke dialoog is dringend nodig nu de betrekkingen tussen Rusland en het collectieve Westen blijven verslechteren en een kritieke grens hebben bereikt. Tegelijkertijd zijn er de afgelopen dagen talrijke losse interpretaties van ons standpunt naar voren gekomen. In dit verband achten wij het noodzakelijk nogmaals opheldering te verschaffen over het volgende.

Een escalatie van de confrontatie met ons land is absoluut onaanvaardbaar. Als voorwendsel gebruikt het Westen de situatie in Oekraïne, waar het is begonnen met het aanmoedigen van russofobie en het rechtvaardigen van de acties van het regime in Kiev om de akkoorden van Minsk te ondermijnen en een militair scenario in Donbass voor te bereiden.

In plaats van hun Oekraïense protégés in toom te houden, drijven de NAVO-landen Kiev in de richting van agressieve stappen. Het toenemend aantal ongeplande oefeningen van de Verenigde Staten en hun bondgenoten in de Zwarte Zee kan niet anders worden geïnterpreteerd. Vliegtuigen van NAVO-leden, waaronder strategische bommenwerpers, maken regelmatig provocerende vluchten en gevaarlijke manoeuvres in de nabijheid van de grenzen met Rusland. De militarisering van het grondgebied van Oekraïne en het volpompen van het land met wapens gaat door.

Men heeft ervoor gekozen Oekraïne bij de NAVO te betrekken, wat gepaard gaat met de plaatsing daar van raketsystemen met een minimale vluchttijd naar Centraal-Rusland, en andere destabiliserende wapens. Dergelijk onverantwoordelijk gedrag brengt voor alle betrokken partijen ernstige militaire risico's met zich mee, tot en met een grootschalig conflict in Europa.

Alle bovengenoemde NAVO-acties brengen de veiligheid van Rusland rechtstreeks in gevaar. Er moet een einde aan komen. Sommige van de genomen maatregelen moeten worden teruggedraaid en Rusland zal garanties moeten krijgen dat bepaalde maatregelen niet zullen worden genomen. De verklaring bevat deze lijst van eisen:

• Geen NAVO-uitbreiding meer naar de grenzen van Rusland. Intrekking van de NAVO-uitnodiging van 2008 aan Oekraïne en Georgië.
• Juridisch bindende garantie dat er geen aanvalssystemen die Moskou als doelwit kunnen hebben, zullen worden gestationeerd in landen die aan Rusland grenzen.
• Geen NAVO- of gelijkwaardige (VK, VS, Pl.) "oefeningen" nabij Russische grenzen.
• NATO schepen, vliegtuigen moeten bepaalde afstanden houden van de Russische grenzen.
• Regelmatige militaire gesprekken.
• Geen kernwapens voor de middellange afstand in Europa.

Dat het bovenstaande geen "pretty please" verlanglijstje is, is inmiddels door verschillende Russische authorities:

De Russische onderminister van Buitenlandse Zaken, Sergej Ryabkov, heeft maandag gewaarschuwd voor een confrontatie indien de Verenigde Staten en de NAVO er niet in zouden slagen Rusland veiligheidsgaranties te geven met betrekking tot zijn oostelijke uitbreiding, meldde het persbureau RIA.

President Vladimir Poetin heeft juridisch bindende veiligheidsgaranties geëist dat de NAVO niet verder naar het oosten zal uitbreiden of haar wapens dicht bij Russisch grondgebied zal plaatsen; Washington heeft herhaaldelijk gezegd dat geen enkel land zijn veto kan uitspreken over de NAVO-hoop van Oekraïne.

De confrontatie waar Ryabkov het over heeft zou niet verbaal zijn als Russia's red lines get crossed:

Wij hebben er openlijk op gewezen dat er rode lijnen zijn die wij niemand toestaan te overschrijden, en wij hebben ook bepaalde eisen, die zeer duidelijk zijn geformuleerd.

Rusland kan natuurlijk zijn veto uitspreken over de toetreding van Oekraïne tot de NAVO. Het kan het Oekraïense leger vernietigen, de regio's van Oekraïne innemen waar een meerderheid Russisch spreekt en er een nieuwe soevereine staat van maken.

Het resterende agrarische Banderastan zou dan overblijven voor Polen en Roemenië om van te smullen. Dit zou Rusland de strategische diepte geven die het nodig heeft en het zou de NAVO-vriendelijke kustlijn in de Zwarte Zee beperken tot de zuidwestelijke delen.

Een Russische aanval op Oekraïne is echter wat de westerse wapenproducenten en hun aanhangers, denktanks, "deskundigen" en politieke haviken, vooral in de VS, vurig wensen. Het zou Rusland isoleren, de rol van de VS in Europa vergroten, stijgende militaire budgetten rechtvaardigen en een einde maken aan de Nord Stream 2 pijplijn en andere Russische exportroutes.

En dat is de reden waarom Rusland niet zal aanvallen en gebruiken alternative measures.

Tenzij, natuurlijk, ...

In een telefoongesprek met de Britse premier Boris Johnson Poetin repeated the demands en legde zijn redenering uit:

Net als andere westerse leiders toonde Boris Johnson zich bezorgd over de vermeende grootschalige troepenbewegingen van Rusland in de buurt van de Oekraïense grens. In dit verband gaf Vladimir Poetin een diepgaande en principiële beoordeling van de huidige situatie in Oekraïne.

Er werden specifieke voorbeelden gegeven van de destructieve koers die Kiev vaart bij het doen ontsporen van de akkoorden van Minsk, die de enige haalbare weg zijn om de interne crisis in Oekraïne op te lossen. Ook werd erop gewezen dat de Oekraïense autoriteiten de situatie op de demarcatielijn opzettelijk verergeren en zware wapens en aanvalsdrones gebruiken, die volgens het maatregelenpakket van Minsk verboden zijn in de conflictzone. Ook werd gewezen op het Oekraïense beleid van discriminatie van Russischtaligen.

Benadrukt werd dat dit alles gebeurt te midden van de actieve militaire "verkenning" van Oekraïnes grondgebied door de NAVO, iets wat een directe bedreiging vormt voor de veiligheid van Rusland.

Met het oog hierop verklaarde Vladimir Poetin dat onmiddellijk besprekingen moeten worden gestart om duidelijke internationale juridische afspraken te maken die een verdere opmars van de NAVO naar het oosten en de inzet van voor Rusland bedreigende wapens in de buurlanden, in de eerste plaats Oekraïne, kunnen verhinderen. Rusland zal hiertoe ontwerp-documenten voorleggen.

De NAVO-landen die aandringen op verdere stappen tegen Rusland, voornamelijk de Baltische 3 en Polen, zien al hun dromen in gevaar komen. Zij zullen zich verzetten tegen elke stap in de richting van inwilliging van de Russische eisen. Zij zijn echter niet degenen die tellen.

Het zijn de VS, Duitsland en Frankrijk waar Rusland op rekent om wat zinnen te krijgen. De komende winter, die volgens de voorspellingen nogal streng zal zijn, is een goede gelegenheid om Europa een beetje onder druk te zetten en te laten zien dat het Rusland is, en niet de VS, dat Europa energiezekerheid biedt. De nieuwe Oostenrijkse kanselier Karl Nehammer understands that:

In een interview dat dinsdag werd gepubliceerd in de Duitse krant Die Welt, werd Nehammer, die eerder deze maand tot kanselier werd verkozen, gevraagd of de Oostenrijkse regering Nord Stream 2 zal blijven steunen. Hij antwoordde: "Natuurlijk," en voegde eraan toe dat hij verwacht dat de pijpleiding spoedig in gebruik zal worden genomen.

"Ik vind het niet nodig om Nord Stream 2 in verband te brengen met het gedrag van Rusland in Oekraïne," ging hij verder, verwijzend naar een recente politieke impasse tussen Moskou en Kiev. "De EU kan zichzelf daarmee alleen maar kwetsen. Nord Stream 2 dient niet alleen de belangen van Rusland - Duitsland, Oostenrijk en andere EU-landen zullen er ook van profiteren. Nord Stream 2 is een Europees project, dat niet mag worden gebruikt als instrument om Moskou onder druk te zetten."

Deze winter zal Rusland zijn marktmacht gebruiken om aan te dringen op de inwilliging van zijn eisen. Rusland is gestopt met de levering van aardgas aan de Europese spotmarkten. Het blijft volledig leveren aan klanten die langetermijncontracten hebben. Polen en enkele andere landen die in tijden van piekvraag afhankelijk zijn van de spotmarkt, zullen hierdoor in de verdrukking komen. Rusland hoopt dat deze landen leren dat hun buitensporige vijandigheid tegenover Rusland ernstige gevolgen kan hebben.

Aangezien Rusland geen direct instrument heeft om de VS onder druk te zetten, zal het een andere strategie nodig hebben om Biden ertoe te bewegen van koers te veranderen. De grootste zorg van het buitenlands beleid van de V.S. is momenteel China. Rusland is daarom coordinating its strategy with it:

De Russische president Vladimir Poetin en de Chinese president Xi Jinping zullen tijdens hun virtuele ontmoeting later deze week "agressieve" taal van de VS en de NAVO bespreken, aldus het Kremlin.

"De situatie in internationale zaken, vooral op het Europese continent, is op dit moment zeer, zeer gespannen en vereist discussie tussen bondgenoten," zei Kremlin-woordvoerder Dmitry Peskov, volgens een rapport van Reuters. "We zien zeer, zeer agressieve retoriek aan de kant van de NAVO en de VS, en dit vereist een discussie tussen ons en de Chinezen."

Let op Peskov's gebruik van het woord "bondgenoten". Dit is, voor zover ik weet, nieuw. Er is geen formeel verdrag tussen Rusland en China dat hen tot "bondgenoten" maakt, dus het gebruik van het woord is van grote betekenis.

Dit is een zorg voor een Azië expert who fears dat elke Russische zet in Oekraïne gepaard zal gaan met een Chinese zet in Taiwan. Om dat te voorkomen dringt zij er bij de VS op aan de eindeloze confrontatie met Rusland te beëindigen en zich te concentreren op het verre oosten.

We kunnen alleen maar hopen dat Biden deze redenering begrijpt, de Rusland-haviken eindelijk de mond snoert en een einde maakt aan het conflict met Moskou.

Anders staan ons nog interessante tijden te wachten.

Toegevoegd door b op 14 December 2021 om 18:39 UTC | Permalink

============================= einde eerste blog MoA ===============

 

18 december, 2021 Maan van Alabama.

Rusland preciseert veiligheidseisen aan VS en NAVO

Op dinsdag de 14e schreef ik over de serious security demands Rusland maakt jegens de VS.

Rusland vindt het nodig bij de VS aan te dringen op nieuwe akkoorden omdat de huidige ontwikkeling van de NAVO die de Oekraïne binnensluipt, Ruslands belangrijkste veiligheidsbelangen in gevaar brengt en anders tot een militaire confrontatie zou leiden.

De Russische onderminister van Buitenlandse Zaken Sergej A. Ryabkov heeft woensdag in Moskou een ontmoeting gehad met de Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken Karen Donfried. Ryabkov presenteerde haar twee ontwerp-verdragen die Rusland uitgevoerd wil zien. Op vrijdag stonden beide ontwerpen were published op de website van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken.

Het eerste verdrag zou worden gesloten tussen de VS en de Russische Federatie, terwijl het tweede zou worden gesloten tussen Rusland en alle Lid-Staten van de NAVO. De ontwerpen detailleren en formaliseren de eerder gestelde eisen. Ik had summarized those in de vorige post:

De verklaring bevat deze lijst van eisen:

·         Geen NAVO-uitbreiding meer naar de grenzen van Rusland. Intrekking van de NAVO-uitnodiging van 2008 aan Oekraïne en Georgië.

·         Juridisch bindende garantie dat er geen aanvalssystemen die Moskou als doelwit kunnen hebben, zullen worden gestationeerd in landen die aan Rusland grenzen.

·         Geen NAVO- of gelijkwaardige (VK, VS, Pl.) "oefeningen" nabij Russische grenzen.

·         NATO schepen, vliegtuigen moeten bepaalde afstanden houden van de Russische grenzen.

·         Regelmatige militaire gesprekken.

·         Geen kernwapens voor de middellange afstand in Europa.

Dat het bovenstaande geen "pretty please" verlanglijstje is, is inmiddels door verschillende Russische authorities:

De ontwerp-verdragen zijn kort, maar de duivel zit in de details en ik ben nog niet klaar om ze volledig te bespreken. Het zijn hoe dan ook slechts onderhandelingsposities die tussen de betrokken partijen zullen moeten worden besproken.

Een typisch voorbeeld is artikel 7 in het ontwerp-verdrag tussen de V.S. en Rusland:

Artikel 7

De partijen onthouden zich ervan kernwapens buiten hun nationale grondgebied in te zetten en dergelijke wapens die op het tijdstip van de inwerkingtreding van het Verdrag reeds buiten hun nationale grondgebied zijn ingezet, naar hun nationale grondgebied terug te zenden. De partijen schaffen alle bestaande infrastructuur voor de plaatsing van kernwapens buiten hun nationale grondgebied af.

De partijen leiden militair en burgerpersoneel van niet-nucleaire landen niet op om kernwapens te gebruiken. De partijen houden geen oefeningen of trainingen voor strijdkrachten voor algemeen gebruik die scenario's omvatten waarbij kernwapens worden gebruikt.

De VS heeft "nuclear sharing" overeenkomsten met enkele oude NAVO-landen (Duitsland, Nederland, Italië, Turkije(?)) volgens welke deze landen, tijdens een oorlog tegen de Warschau Pact landen, hun vliegtuigen zouden gebruiken om nucleaire bommen af te werpen die in deze landen onder Amerikaans toezicht liggen opgeslagen. Dit zou natuurlijk nooit echt hebben gewerkt in een oorlog maar was een argument voor de V.S. om zijn "nucleair gecertificeerde" vliegtuigen te verkopen. Het "nucleair delen" is ook zeer dubieus onder het nucleaire Non-proliferatie Verdrag (NPV). Het heeft geen zin meer en zou moeten worden afgeschaft.

Krachtens artikel 7 zouden de VS deze bommen moeten verwijderen en niet langer buitenlandse strijdkrachten opleiden in het gebruik ervan. Het ontwerp-verdrag gaat zelfs verder dan de NAVO en zou ook betrekking hebben op Amerikaanse kernwapens die, onaangekondigd, op sommige eilandbases in de Stille Oceaan en in Japan en Zuid-Korea opgeslagen zouden kunnen liggen.

Hoewel deze stappen goed zouden zijn voor ieders veiligheid, ben ik er vrij zeker van dat de VS niet bereid zullen zijn zich daar volledig toe te verbinden. Maar het is een goed punt om een discussie over te voeren en een compromis te vinden dat voor beide partijen aanvaardbaar is.

Hetzelfde geldt voor alle andere punten in de ontwerp-verdragen.

Sommige NAVO-functionarissen hebben de Russische eisen al van tafel geveegd. Gelukkig telt geen van hen mee. Grappig genoeg voeren zij een soortgelijk argument aan als Rusland doet:

De functionarissen suggereerden ook dat indien Rusland een nieuwe grote militaire inval zou doen in Oekraïne, zoals het schijnt te plannen, de NAVO sterk zou overwegen meer troepen te verplaatsen naar geallieerde landen die grenzen aan Oekraïne, zoals Polen en de Baltische staten, omdat de "strategische diepte" tegen Rusland die Oekraïne nu biedt, zou worden beschadigd of verloren zou gaan.

De NAVO ziet Oekraïne als een "strategische diepte" die haar tegen Rusland beschermt, maar wil Oekraïne ook in de NAVO integreren en daarmee de "strategische diepte" die Rusland tegen de NAVO beschermt, opheffen. Degene die dit argument heeft aangevoerd, heeft duidelijk niet goed nagedacht over de kwestie.

De reactie van het Witte Huis was voorzichtiger:

Jake Sullivan, de nationale veiligheidsadviseur van president Biden, zei vrijdag in Washington dat de Russen weliswaar een lijst van veiligheidsbelangen hebben, maar dat de Verenigde Staten en hun Europese bondgenoten dat ook hebben, en dat Washington bereid is op die basis te onderhandelen.

"We hebben de laatste 20 jaar een dialoog met Rusland gevoerd over Europese veiligheidskwesties," vertelde de heer Sullivan aan een publiek van de Raad voor Buitenlandse Betrekkingen. "We hadden dat met de Sovjet-Unie al tientallen jaren daarvoor."

Dat proces "heeft soms vooruitgang opgeleverd, soms een impasse", zei hij, waarbij hij opmerkte dat de Verenigde Staten van plan waren "onze bezorgdheid over Russische activiteiten die volgens ons onze belangen en waarden schaden, op tafel te leggen".

"Het is erg moeilijk om overeenkomsten te sluiten," voegde hij eraan toe, "als we een escalerende cyclus blijven zien."

Voor mij klinkt dat als: "Laten we stoppen met het verplaatsen van krachten en laten we gaan zitten en praten. Dat vind ik prima. Doe het dan.

Het stuk in de New York Times waaruit ik het bovenstaande heb geknipt, voegde ook een lading propaganda aan de kwestie toe:

[De Russen beweren dat de NAVO zich naar het oosten heeft uitgebreid, ondanks een mondelinge belofte van James Baker, toenmalig minister van Buitenlandse Zaken, aan de Sovjetleider, Michail S. Gorbatsjov, dat dit niet zou gebeuren.

De overeenkomst werd nooit op schrift gesteld en de heer Baker zei later dat Russische functionarissen zijn opmerking, die alleen betrekking had op het grondgebied van het voormalige Oost-Duitsland, verkeerd hadden geïnterpreteerd. De heer Gorbatsjov heeft in interviews bevestigd dat de uitgesproken verzekering alleen in gesprekken over Oost-Duitsland tot stand kwam.

Dat is een leugen, want het was niet alleen Baker die de belofte had gedaan om de NAVO niet naar het oosten te verplaatsen en het ging ook niet alleen om Oost-Duitsland. Een bezoek aan het Nationale Veiligheidsarchief aan de George Washington Universiteit kan die NYT passage gemakkelijk ontkrachten:

Uit geclassificeerde documenten blijkt dat Baker, Bush, Genscher, Kohl, Gates, Mitterrand, Thatcher, Hurd, Major, en Woerner de Sovjetleiders veiligheidsgaranties hebben gegeven tegen NAVO-uitbreiding.

De eerste concrete toezeggingen van Westerse leiders over de NAVO begonnen op 31 januari 1990, toen de West-Duitse minister van Buitenlandse Zaken Hans-Dietrich Genscher het bieden opende met een belangrijke openbare toespraak in Tutzing, in Beieren, over de Duitse eenwording. De Amerikaanse ambassade in Bonn (zie Document 1) deelde Washington mee dat Genscher duidelijk maakte "dat de veranderingen in Oost-Europa en het Duitse eenwordingsproces niet mogen leiden tot een "aantasting van de veiligheidsbelangen van de Sovjet-Unie". Daarom moet de NAVO een 'uitbreiding van haar grondgebied naar het oosten, d.w.z. een toenadering tot de grenzen van de Sovjet-Unie' uitsluiten". In het telegram van Bonn stond ook het voorstel van Genscher om het Oost-Duitse grondgebied buiten de militaire structuren van de NAVO te houden, zelfs in een verenigd Duitsland in de NAVO.

Dit laatste idee van een speciale status voor het DDR-gebied werd gecodificeerd in het definitieve Duitse eenwordingsverdrag dat op 12 september 1990 door de ministers van Buitenlandse Zaken van Twee Plus Vier werd ondertekend (zie document 25). Het eerste idee over "dichter bij de Sovjetgrenzen" is niet neergelegd in verdragen maar in een groot aantal memoranda van gesprekken tussen de Sovjets en de westerse gesprekspartners op het hoogste niveau (Genscher, Kohl, Baker, Gates, Bush, Mitterrand, Thatcher, Major, Woerner, en anderen) waarin gedurende heel 1990 en tot in 1991 toezeggingen werden gedaan over de bescherming van de veiligheidsbelangen van de Sovjet-Unie en de opneming van de USSR in de nieuwe Europese veiligheidsstructuren. De twee kwesties waren verwant maar niet hetzelfde. In latere analyses werden de twee soms door elkaar gehaald en werd beweerd dat de discussie niet over geheel Europa ging. Uit de hieronder gepubliceerde documenten blijkt duidelijk dat dit wel het geval was.

Rusland heeft zijn kaarten op tafel gelegd. Het is nu aan de VS om te laten zien dat zij besprekingen op gelijk niveau aanvaarden. Om tot echte verdragen te komen zal enige tijd nodig zijn. Er zal veel weerstand zijn van Republikeinse zijde tegen een dergelijke "appeasement". Voor een Democratische president zal het bijna onmogelijk zijn om zo'n verdrag geratificeerd te krijgen door een binnenkort door de Republikeinen gecontroleerde Senaat. Het is dus mogelijk dat de hele zaak op de volgende president zal moeten wachten om het voor elkaar te krijgen.

Toch, het is een begin en een goede ook.

Toegevoegd door b op 18 December 2021 om 18:10 UTC | Permalink

=========================== einde tweede blog MoA ========================

 

Andrei Martyanov:

 

Zaterdag 18 december 2021.

Mensen vragen, ik reageer. Op de vlucht.

Onthoud, ik boor dit idee er al lang in: alleen machtigen geven ultimatums. Zwakke kunnen geen ultimatums uitvaardigen die iets betekenen.

1. Rusland heeft een ultimatum gesteld aan het gecombineerde Westen. Ontwerpen van het kader voor een nieuw veiligheidsakkoord tussen Rusland en het Westen (NAVO) zijn slechts een klein onderdeel van een groter ultimatum. Dit ultimatum wordt echter ook verwoord in verklaringen van hooggeplaatste personen van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken, zoals de verklaring van de vice-minister van Buitenlandse Zaken, de heer Grushko:

"Мы как раз даем понять, что мы готовы разговаривать о том, чтобы военный сценарий или военно-технический сценарий перевести в некий политический процесс, который реально укрепит военную безопасность <...> всех государств на пространстве ОБСЕ, Евроатлантики, Евразии. А если этого не получится, то мы уже обозначили им (НАТО - прим. ТАСС), тогда мы тоже перейдем в вот этот режим создания контругроз, но тогда будет поздно нас спрашивать, почему мы приняли такие решения, почему мы разместили такие системы", - сказал он.

Vertaling: "We maken gewoon duidelijk dat we bereid zijn te praten over hoe we het militaire scenario of het militair-technische scenario kunnen vertalen in een politiek proces dat daadwerkelijk de militaire veiligheid <...> van alle staten in de OVSE, Euro-Atlantische, Euraziatische ruimte zal versterken. Als dit niet gaat gebeuren, dan hebben we ze al aangewezen (NAVO - TASS commentaar), dan gaan we ook over op deze wijze van het creëren van tegen-dreigingen, maar dan zal het te laat zijn om ons te vragen waarom we zulke beslissingen hebben genomen, waarom we zulke systemen hebben ingezet, "zei hij.

Ik heb deze cruciale semantiek geel gemarkeerd en onderstreept. 

2. Ik ben al jaren ON record: Rusland heeft zowel overweldigend militair voordeel als escalatiedominantie in Oost-Europa, vandaar de dreigementen voor het geval VS (NAVO) besluiten dat ze dom willen blijven spelen:

a) Het wegnemen van garanties voor een niet-invasie van 404 en, in feite, het voorbereiden van een regimeverandering in Kiev. Indien nodig kunnen NAVO-inlichtingeninstallaties en troepenbases (eventueel zonder waarschuwing) worden weggevaagd als opwarmertje.

b) Rusland zal hypersonische wapens, ook met kernkoppen, in de buurt van NAVO-leden (zoals de Baltische staten) plaatsen en kan daarnaast

c) Creëer extra shock (in werkelijkheid - aanvals) tank legers;

d) Rusland zal China vroegere versies van 3M22 (eventueel Kinzhal) leveren en zal ervoor zorgen dat China een beslissend voordeel heeft op de VS en de Koninklijke Marine in haar Eerste Eilandenketen, terwijl het tegelijkertijd China voorziet van de nieuwste AD/AM-verdediging. S-500 kan daar zelfs eerder verschijnen dan in India.

e) Er is een deel van de Russische wapensystemen dat we nog niet hebben gezien en ik kan me alleen maar voorstellen wat die kunnen doen. Ik denk dat sommige mensen in het Pentagon een idee hebben en dat ze daar niet mee te maken willen hebben.

f) Rusland zal zeker de herbewapening van pr. 949A tot 949AM en pr. 971M SSGN's om 3M14 Kalibr en P-800 Onyx te vervoeren en zal ze weer laten patrouilleren langs beide kusten van Noord-Amerika.

3. Rusland begrijpt de breuk met het Westen en is bereid alle consequenties te aanvaarden, waaronder, nu al afnemende, inkrimping van de handel en vermindering van de levering van koolwaterstoffen aan de EU. Laat de VS het maar afhandelen... Ah, wacht, de VS slaan hun slag in Zuidoost-Azië met de verkoop van hun LNG, en eerlijk gezegd is de EU geen concurrent voor de Aziatische economieën, die niet eens onderhandelen - zij kopen gewoon alle energie, ongeacht de prijs. Als Europa iets tegen Rusland wil zeggen--individuele landen kunnen naar Moskou gaan en kijken of Moskou er iets om geeft.

Degenen die deze blog aandachtig volgen, moeten zich dit van een maand geleden herinneren:

Rusland heeft geen behoefte aan 404, sterker nog, de Russen willen die mensen in overgrote meerderheid niet in hun leven, ze willen er niet voor betalen, en ze willen dat ze op alle denkbare manieren uit de buurt van Rusland blijven, behalve puur geografisch, wat niet te veranderen is. En dat is het probleem voor Rusland, want uiteindelijk zal Rusland te maken krijgen met dit strontgat, dat zich als een cyste aan de zuidwestelijke grenzen van Rusland heeft genesteld en zich steeds sneller blijft ontwikkelen tot een kankergezwel. De Verenigde Staten hebben, realistisch gezien, 404 ook niet nodig, want terwijl de VS nog steeds het idee koesteren 404 te gebruiken als anti-Rusland ram zowel in geopolitieke als in economische zin, en slaapt en droomt over Rusland dat dit gebied "binnenvalt", staan de VS hier voor één serieuze uitdaging: wat ALS de wensen van de VS uitkomen en Rusland inderdaad besluit een einde te maken aan dit drama en het nazi-regime in Kiev af te maken?  

Zoals ik ad nauseam herhaal - Rusland is het enige land ter wereld dat, zonder zijn toevlucht te nemen tot kernwapens, de NAVO in Europa kan verslaan. Bovendien is het het enige land in de wereld dat zichzelf economisch kan bedruipen of in stand kan houden zonder handel met de EU. Deze handel ging hoe dan ook bergafwaarts. En hoewel de uitvoer van Rusland naar de EU de laatste tijd is toegenomen, is een groot deel daarvan ook te danken aan het feit dat Rusland een slag heeft geslagen op de spotmarkt voor gas. Te oordelen naar de omvang van de Power of Siberia en de plannen om (in het Russisch) Power of Siberia-2 te bouwen, waarbij Xi en Poetin deze kwestie 3 dagen geleden bespraken, is de strategische heroriëntatie van Rusland op Groot-Azië in wezen voltooid en, hé, ze kunnen blijven sanctioneren wat ze willen. Ik ken een paar kleuterscholen in de buurt van mijn moeder's huis die ze nog niet hebben gesanctioneerd. Wat roekeloos van ze.

Conclusie: Rusland is er klaar voor (dat was ze al een tijdje) en ze geeft de NAVO de laatste kans om haar gezicht te redden en de sfeer te verbeteren. Zo niet--404 zal worden geëlimineerd. Plus de militaire infrastructuur van de NAVO zal uit de Baltische staten worden verwijderd.

In gerelateerd nieuws, Orion UAV van Rusland werkt tegen andere drones.

Weet je nog? Alleen sterke geven ultimatums. En, zoals het Russische spreekwoord zegt: Русские долго запрягают, но быстро ездят. Russen doen er lang over om zich aan te kleden, maar ze rijden snel.

 

=========================== einde Martyanov =============================

 

DeSaker:

Het ultimatum van Rusland aan het Westen (BELANGRIJKE UPDATE)

52296 ViewsDecember 19, 2021 201 Reacties

Om te begrijpen what just happenedmoeten we naar twee dingen kijken: hoe Rusland ervoor koos haar eisen kenbaar te maken en vervolgens naar de inhoud van de eisen zelf.  Voor ik dat doe, wil ik echter twee andere gezichtspunten aanbevelen, die beide naar mijn mening zeer nuttig zijn:

• Andrei Martyanov's https://smoothiex12.blogspot.com/2021/12/people-asked-i-respond-on-run.html
• Bernhard's https://www.moonofalabama.org/2021/12/russia-details-secruity-demands-to-us-and-nato.html

Ik raad je aan ze te lezen voor we verder gaan.  Dit gezegd zijnde, laten we eens in meer detail kijken naar wat er precies gebeurd is.

Ten eerste, dit was duidelijk een ultimatum.  Ten tweede, het was een publiek ultimatum.

Dit is absoluut van cruciaal belang, omdat het op zijn minst een totale breuk betekent met de normale Russische (en Sovjet-) diplomatieke praktijk.

Het is ook vrij duidelijk dat zowel de vorm als de inhoud van dat ultimatum onaanvaardbaar zou zijn voor de VS en de Amerikaanse koloniën in Europa.

Wat de vraag oproept: wat proberen de Russen hier te bereiken?

Sommigen zullen zeggen dat de Russen (of Poetin persoonlijk) gewoon dom zijn en dat ze te arrogant zijn om te beseffen dat hun ultimatum nooit zou worden aanvaard.  Welnu, als de VS (het enige deel van het "Westen" dat er toe doet omdat het een daadwerkelijke macht heeft) dat ultimatum negeert en vrolijk doorgaat op de weg die het sinds minstens Bill Clinton is ingeslagen, en als de Russen (of Poetin persoonlijk) niets doen, dan zullen degenen die geloven dat de Russen dom zijn, gelijk krijgen.

Laten we nu eens kijken wat er nog meer kan gebeuren.

Het eerste wat we moeten begrijpen is dat Rusland alle militaire kaarten in handen heeft (lees Martyanov voor details, ik zal niet de moeite nemen het hier allemaal te herhalen).  Dus laten we snel het ergste geval bekijken: "Biden" negeert Rusland en Rusland antwoordt met de inzet van wapensystemen, waaronder hypersonische wapens, die de VS niet alleen in Rusland zullen bedreigen, maar ook in Wit-Rusland, het Noordpoolgebied en het midden van de Atlantische Oceaan.  Dan zullen de VS zich net zo voelen als Moskou: 5 minuten verwijderd van vernietiging.  Zal dat goed zijn voor "Biden"?

Laten we ons eens voorstellen dat "Biden" besluit het hard te spelen en een of ander incident veroorzaakt waardoor de Russen gedwongen worden een USN-schip tot zinken te brengen of een USAF-vliegtuig neer te schieten.  Dat zou oorlog betekenen.  Hier zou "Biden" twee opties hebben: de oorlog onder de nucleaire drempel houden en die oorlog verliezen (de militaire infrastructuur van de NAVO zou weg zijn) of nucleair gaan en een nucleaire holocaust riskeren.  Zal een van beide goed zijn voor "Biden"?

Stel nu dat "Biden" ermee instemt om met Rusland te onderhandelen (uiteraard onder het mom van "overleg met partners en bondgenoten") en dat de twee partijen tot een soort overeenkomst komen.  Hoe zou die overeenkomst eruit zien?  Wel, dat ligt voor de hand - de NAVO zou haar expansie moeten opgeven, terwijl Rusland controleerbare garanties zou moeten geven dat het geen enkel NAVO-land zal aanvallen.  Ik weet het, ik sla een biljoen details over waarin, zoals de uitdrukking luidt, de duivel schuilt, maar voor onze doeleinden is dit voldoende.  Dan stel ik weer dezelfde vraag als hierboven: zou dat een goed resultaat zijn voor "Biden"?

We moeten deze mogelijkheid nog verder onderzoeken:

Ten eerste zouden sommige vazallen van de VS EU woedend worden en twee dingen doen: verbaal zo luid mogelijk protesteren en elke actie ondernemen die ze kunnen bedenken om de situatie te forceren en een crisis te creëren.  En nee, dat zou helemaal niet goed zijn voor "Biden".  Maar bedenk dit: ten eerste kan "Biden" de EU-vazallen vertellen dat ze hun mond moeten houden en zich moeten gedragen.  Maar wat nog belangrijker is, die "slechte optie" zal er voor "Biden" "minder slecht" uitzien dan een van de twee hierboven genoemde opties (de hele VS op 5 minuten afstand van de vernietiging plaatsen of een grootschalige oorlog tegemoet zien).

Weet je nog dat ik zei dat Rusland alle militaire kaarten in handen heeft?

Rusland heeft ook veel sterkere politieke en economische kaarten in handen dan de VS, die bijna niets hebben.  Politiek gezien is Rusland nu "meer dan een bondgenoot" van China, het is een hechte partner van India (tot grote woede van het Witte Huis) en politiek gezien is het veel minder geïsoleerd dan de VS!  Zelfs de kaart hiernaast geeft geen volledig beeld van de situatie.  Waarom?

Omdat het grootste deel van de "internationale gemeenschap" die de VS "steunt" (nou ja, gehoorzaamt) de EU is, die zelf in een terminale crisis verkeert op te veel niveaus om hier te tellen!

Vergelijk de rode en de grijze zones op de kaart en stel uzelf de volgende vragen: welke zone heeft het machtigste leger? welke zone heeft de meeste natuurlijke en menselijke hulpbronnen? welke zone heeft de meest veelbelovende handelsroutes? welke zone heeft een reëel BBP, in tegenstelling tot een zuiver FIRE BBP?  Welke zone sterft letterlijk geestelijk onder de transnationale "Woke" ideologie en welke zone heeft de bereidheid en het vermogen behouden om te vechten voor zijn geestelijke, culturele en beschavingswaarden?  Tenslotte, welke zone heeft een levensvatbare visie op de toekomst?

Ik zou door kunnen gaan met nog veel meer van dergelijke vragen, maar ik denk dat u mijn punt begrijpt: de VS verliezen niet alleen militair, maar ook op alle fronten!

Volgende vraag: wat heeft de VS het meest nodig?

Nou, er zijn genoeg dingen die de VS nodig hebben, maar ik zou er één uit willen lichten: tijd.  Waarom? Omdat de waarheid is dat de VS nog maar twee opties heeft: een "Kabul-stijl" terugtrekking uit Europa of een ordelijke, via onderhandelingen tot stand gekomen "herschikking" van het Europese collectieve veiligheidssysteem (dat, laten we niet vergeten, de VS helemaal zelf heeft verknald, een ware ramp waarvoor de VS nu volledig verantwoordelijk is).

[Terzijde: er bestaat niet zoiets als unilaterale veiligheid.  Alle echte veiligheid is altijd collectief.  Die waarheid is nu een gevaarlijke politieke ketterij in het Westen waarvoor mensen (figuurlijk) op de brandstapel worden gezet.  Unilateralisme is slechts een trigger voor onveiligheid en, uiteindelijk, oorlog].

Als er geen oorlog komt, zal de NAVO overleven, althans in politiek opzicht. Als er geen oorlog komt, zal "Biden" kunnen zeggen dat de "vastberaden en eensgezinde" houding van het Westen Rusland tot concessies dwong: weet u nog hoe de Cubaanse raketcrisis door de VS werd voorgesteld als een overwinning van de VS, terwijl de VS in feite gedwongen werden om raketten uit Turkije terug te trekken?  De Cubaanse raketcrisis is al tientallen jaren geleden uitgebroken, maar toch gelooft zo'n 99% van de mensen in de VS en de EU oprecht dat de VS "gewonnen" hebben!  De Anglo-Zionistische propagandamachine kan dat gemakkelijk nog eens herhalen.  Behalve een "klein" probleem: deze keer stelde Rusland als eerste haar ultimatum en deed dat zeer openlijk.

Waarom hebben de Russen voor deze methode gekozen?

Wel, ik weet het niet, ik kan de gedachten van het Kremlin niet lezen, maar ik denk dat Rusland veel meer wil dan een "gelijkspel" (wat de Cubaanse raketcrisis was).  Rusland wil een volledige overwinning die zij zou omschrijven als het "ontmantelen van de NAVO", tenminste in Europa.  Waarom?

Laten we nu eens kijken naar de opties van Rusland:

Niets doen betekent "meer van hetzelfde": dat betekent volledige overgave aan het Westen, gevolgd door een deling van Rusland en een aanval van de VS op China.  Zeggen dat dit voor Rusland onaanvaardbaar is, zou een understatement zijn.

Geleidelijk afbouwen van de eisen van het ultimatum: dat is een interessanter punt en het is opnieuw een geval van "de duivel zit in de details".  Het bestaan van de NAVO op zich betekent bijvoorbeeld niets voor Rusland.  Hetzelfde geldt trouwens voor de EU.  Het zijn in werkelijkheid allemaal irrelevante Kaffeeklatsch voorwendselen voor politici zonder toekomst, en landen zonder agentschap.  De grootste fout van zowel de EU als de NAVO was haar "glorieuze" expansie naar het Oosten, om er vervolgens achter te komen dat het enige wat dit opleverde was een onherstelbare verzwakking van zowel de EU als de NAVO, aangezien de nieuwkomers, hoe zal ik het beleefd zeggen, behoorlijk terminaal dom, corrupt en infantiel waren.  Als ik naar de politici van de EU en de NAVO luister, moet ik denken aan een kleuterschool met crackcocaïne of iets anders krankzinnigs (zie hier voor een perfect voorbeeld).

Een van de opties voor Rusland zou dus zijn de voorwaarden van haar ultimatum "creatief te herzien" en dan de inhoud te behouden, terwijl de vijandige toon wordt losgelaten en het Westen enkele symbolische "concessies" krijgt.  Zou dat een goede optie zijn voor Poetin?  Wel, het zal allemaal afhangen van het genoemde "venijn in de details".  Als aan het eind van het proces de NAVO ontzenuwd is, dan ja.  Als de NAVO even agressief vijandig blijft als nu, dan nee.

Wat de vraag oproept: wat zal Rusland in zo'n geval doen?

Hier moeten we op zijn minst één optie in overweging nemen: een Russische erkenning van de LDNR, gerechtvaardigd door de totale afwijzing (de facto en de jure) door Kiev van de akkoorden van Minsk en de voortdurende Oekraïense provocaties en aanvallen op de LDNR: denk aan twee dingen die Poetin onlangs heeft gezegd.  Hij sprak van "nog niet erkende republieken" en hij sprak van "genocide".

"Responsibility to protect" iemand?

Natuurlijk zouden de Oekraïners moeten aanvallen (al is het maar symbolisch), wat Rusland in staat zou stellen een militaire zet te doen tegen Oekraïne, de LDNR te bevrijden en Russische troepen in deze republieken in te zetten, uiteraard volledig gesteund door Wit-Rusland, en mogelijk zelfs China (politiek).  Let wel, ik heb niet gezegd "invasie".  Laten we ons eens voorstellen dat Rusland haar standoff wapensystemen zal gebruiken om de Oekraïners te ontzenuwen, de L.N.R. te bevrijden, en zich dan tot de rest van Europa zal wenden met een "glimlach" die sterk het volgende suggereert "wie van jullie wil de volgende zijn? "Dit zou resulteren in een totale paniek in Europa, vooral in Mons, Brussel en Warschau.

En hier is het mooie van die optie: Rusland kan gemakkelijk Mons en Brussel (of Warschau) treffen met conventionele wapens en de meeste van deze steden in een mint conditie achterlaten.  En als de EU/NAVO besluit terug te slaan, dan zal Rusland een grootschalige oorlog tegen de EU/NAVO voeren en die zal het winnen.

Hoe zit het met de "Biden" regering in zo'n scenario?  Het Pentagon weet wat Russische raketten kunnen aanrichten op het Pentagon en elk ander militair doel op het vasteland van de VS.  Ik betwijfel ten zeerste dat de "deep state" van de VS bereid zal zijn massale zelfmoord te plegen, alleen maar om te proberen (en te falen!) de EU te beschermen.  Trouwens, de Russen zijn toch niet van plan of in staat om de EU binnen te vallen, dus waarom de VS vernietigen voor een dreiging die niet eens bestaat?!

Wil "Biden" de geschiedenis ingaan als "de president die Europa verloor"?

Zou "de president die een nucleaire holocaust veroorzaakte" beter klinken?

Door haar eisen openbaar te maken, heeft Rusland dus (voor het eerst en eindelijk!!) ook een boodschap gestuurd aan de bevolking van het Westen.  Deze boodschap kan als volgt worden samengevat: wij willen geen oorlog, maar als u aandringt, zullen wij gehoorzamen.

En voor het eerst sinds 1991 beschikt Rusland over de objectieve middelen om deze doelstellingen te bereiken.

Dus daar hebben we het, denk ik.

Nu moeten we ook de olifant in de kamer aanpakken: de oorlogspartij van de VS en, nog meer, de EU infantielen op crack cocaïne.  Voor hen zou het ontmantelen van de NAVO volstrekt onaanvaardbaar zijn...

... of zou het?

De oorlogspartij van de VS is alleen dat, gebaseerd op de VS.  En terwijl sommige pratende hoofden op de idiote buis klinken als echte "haviken", weten de militaire professionals in de Amerikaanse strijdkrachten hoe het echt zit.  Niet alleen dat, maar de "slimme vleugel" van de oorlogspartij begrijpt dat de VS wanhopig tijd nodig heeft en een ordelijke terugtrekking, al is het maar een tijdelijke!  Hun spel is, zoals ik al vele malen heb gezegd, een spel van wat ik "nucleaire kip" noem, maar, van cruciaal belang, een spel zonder daadwerkelijke nucleaire oorlog, die zij helemaal niet nodig hebben (al was het maar omdat zij dan waarschijnlijk zelf zouden sterven).

Wat de EU infantiel op crack cocaïne laat zitten.  Ik ga hier iets vreselijks zeggen, en ik voel me heel slecht dat ik dit schrijf, maar ik zie maar één methode om de Europeanen terug te krijgen van la-la-land naar de echte wereld: Rusland moet ze militair verslaan, voor de zoveelste keer, zoals ze dat in haar geschiedenis steeds weer heeft gedaan.  Op de een of andere manier willen de narcistische megalomanen die momenteel namens de VS het Europese continent besturen, de geschiedenis niet lezen en hun diepe gevoel van raciale superioriteit over de onmenselijke Russische Aziatische hordes niet beteugelen.  Deze moderne wannabe Kulturtraegers en geassorteerde Herrenvolk haten Rusland nog steeds voor het verslaan van Hitler, Napoleon, en de rest van hen, en voor hen is hun fobie (in de zin van zowel haat als angst) voor alles wat Russisch is nu een deel van hun identiteit, iets wat heel heilig voor hen is en naar de hel met degenen die er anders over denken!

Dit is wat er de laatste keer voor nodig was

De enige doeltreffende manier om de Europese Master Races terug te brengen naar de realiteit is bekend (zie foto).

Ik zou willen aanvoeren dat een dergelijk resultaat rechtstreeks indruist tegen de belangen van zowel de VS als Rusland.  En, het meest voor de hand liggend, het gaat volledig in tegen de belangen van de bevolking van Europa.

Maar als de laatste niets doet om zo'n uitkomst te voorkomen, dan is het aan de VS en Rusland om dat te doen.

En als de VS het niet wil voorkomen, dan zal Rusland het leveren.

Wat betreft het idee dat boycots, sancties (zelfs vanuit de hel!), of het annuleren van NS2 de Russen zullen tegenhouden - dat is echt meer dan belachelijk.  De laatste keer verloor Rusland 27 miljoen mensen en bouwde haar economie in tien jaar weer op.

Conclusie:

Dit is geen Russische bluf maar een echt ultimatum.  Het is zelfs zo reëel dat het volgens mij om twee redenen openbaar is gemaakt: ten eerste natuurlijk om te proberen de bevolking van het Westen aan te spreken en ten tweede om Rusland moreel "de vrije hand te geven " mocht het tot een grootschalige oorlog komen.

Analisten in het Westen gaan er altijd van uit dat publieke gebaren op de een of andere manier uitsluitend op hen gericht zijn.  Zij hebben het mis.  Dit ultimatum is ook gericht tot het Russische volk en de Russische strijdkrachten en zegt het volgende tegen hen: "volk van Rusland, we hebben alles geprobeerd om dit te voorkomen, we hebben decennia lang gesmeekt en gesmeekt, en we hebben ons op vele fronten teruggetrokken, maar desondanks houdt het Westen voet bij stuk.  We zullen nooit meer een 22 juni laten gebeuren.  Bereid je voor op oorlog".

Ik eindig met drie citaten van Poetin zelf:

"Als burger van Rusland en hoofd van de Russische staat moet ik mezelf afvragen: Waarom zouden we een wereld zonder Rusland willen?"

"Vijftig jaar geleden leerden de straten van Leningrad me één ding: Als een gevecht onvermijdelijk is, moet je eerst toeslaan.

"Iedere agressor moet weten dat vergelding onvermijdelijk zal zijn en dat hij vernietigd zal worden. En aangezien wij de slachtoffers van zijn agressie zullen zijn, zullen wij als martelaren naar de hemel gaan. Zij vallen gewoon dood neer, hebben niet eens tijd om berouw te tonen,"

UPDATE: volgens de Russische media, die zich beroepen op "diplomatieke bronnen", heeft China haar volledige steun gegeven aan de Russische eisen.  Wat dat eigenlijk betekent of impliceert is onduidelijk, maar dit is de eerste aanwijzing dat het Russische ultimatum werd gecoördineerd met de Chinezen en dat China een of andere rol zal spelen in de volgende stap van de Russen als de VS de Russische eisen afwijzen.

-----------------------=============================

 UPDATE: 

Tijdslijn:  Febr:

24.  ( Donderdag)  Rusland trekt Oekraine binnen

25.  Stoltenberg zegt dat Ook ‘allies’( vrienden)  zoals Oekraïne kunnen worden verdedigd door de Navo.

Ook wordt voor het eerst de Navo Response Force van 40.000 man opgeroepen.

27. ( zondag) Putin zegt dat hij zijn kernwapens op alert zet.  

 

 

Poetin's Nucleaire Dreiging
Door Scott Ritter

Maart 02, 2022: Information Clearing House -- Vladimir Poetin is een gek. Hij is gek geworden. Tenminste, dat is wat de leiders van het Westen u willen doen geloven. Volgens hun verhaal, Poetin - geïsoleerd, alleen, verward, en boos over de militaire ramp die Rusland onderging in Oekraïne - haalde uit, ogenschijnlijk de hele wereld dreigend met nucleaire vernietiging.

In een vergadering met zijn hoogste generaals kondigde de belegerde Russische president zondag ( 27 febr)  aan: "Ik beveel de minister van defensie en de chef van de generale staf van de Russische strijdkrachten om de afschrikkingstroepen van het Russische leger in een speciale modus van gevechtsdienst te zetten."

De reden voor deze actie, Putin noted De reden voor deze actie was dat "Westerse landen niet alleen op economisch gebied onvriendelijke acties tegen ons land ondernemen, maar dat topambtenaren van vooraanstaande NAVO-leden agressieve uitspraken over ons land hebben gedaan" in verband met de huidige situatie in Oekraïne.

De "afschrikkingsmacht" waarover Poetin sprak, verwijst naar het kernarsenaal van Rusland.

Wat de woorden van de Russische president nog meer deed weerklinken, was dat afgelopen donderdag (2-24), bij de aankondiging van het begin van Ruslands "speciale militaire operatie" tegen Oekraïne, Putin declared that "niemand hoeft eraan te twijfelen dat een directe aanval op ons land zal leiden tot de vernietiging en verschrikkelijke gevolgen voor elke potentiële agressor." Hij benadrukte dat Rusland "een van de machtigste nucleaire mogendheden is en ook een zekere voorsprong heeft op het gebied van een reeks geavanceerde wapens".

Toen Poetin dat dreigement uitte, beschreef The Washington Post het als "leeg, een louter tonen van slagtanden". Het Pentagon, betrokken als het was bij zijn eigen herziening van de Amerikaanse nucleaire houding ontworpen om dreigingen zoals deze aan te pakken, leek niet verbijsterd, met een anonieme ambtenaar die opmerkte dat Amerikaanse beleidsmakers "geen verhoogde dreiging in dat opzicht zien."

De reactie van de NAVO

van de NAVO, de transatlantische militaire alliantie, die in het hart van de huidige crisis zit, issued a statement waarin het opmerkte dat:

"De acties van Rusland vormen een ernstige bedreiging voor de Euro-Atlantische veiligheid, en zij zullen geostrategische gevolgen hebben. De NAVO zal alle nodige maatregelen blijven nemen om de veiligheid en de verdediging van alle bondgenoten te waarborgen. Wij zetten extra defensieve land- en luchtmacht in het oostelijk deel van het bondgenootschap in, alsmede extra maritieme middelen. Wij hebben de paraatheid van onze strijdkrachten vergroot om op alle eventualiteiten te kunnen reageren."

Onderaan deze verklaring was echter een passage verborgen die, bij nader inzien, de redenering achter Poetins nucleaire spierballenvertoon onderbouwde. "Wij hebben overleg gepleegd op grond van artikel 4 van het Verdrag van Washington", aldus de verklaring. "Wij hebben besloten om, in overeenstemming met onze defensieve planning om alle bondgenoten te beschermen, aanvullende stappen te ondernemen om de afschrikking en de defensie in het bondgenootschap verder te versterken.

Krachtens artikel 4 kunnen de leden elke zorgwekkende aangelegenheid, met name in verband met de veiligheid van een lidstaat, ter tafel brengen voor bespreking in de Noord-Atlantische Raad. De NAVO-leden Estland, Letland, Litouwen en Polen triggered the Article 4 consultation na de Russische inval in Oekraïne. In een verklaring die vrijdag (2-25)  werd uitgegeven, breidde Jens Stoltenberg, secretaris-generaal van de NAVO, de oorspronkelijke verklaring van de NAVO uit met de verklaring dat de NAVO vastbesloten is al haar bondgenoten, waaronder Oekraïne, te beschermen en te verdedigen.

Drie dingen in deze verklaring vielen op. Ten eerste, door zich te beroepen op artikel IV, maakte de NAVO zich op voor een mogelijke offensieve militaire actie; haar vorige militaire interventies tegen Servië in 1999, Afghanistan in 2001, Irak in 2004, en Libië in 2011, werden allemaal gedaan onder artikel IV van het NAVO-handvest. In dit licht bezien is de vooronderstelling dat de NAVO een uitsluitend defensieve organisatie is, die zich inzet voor de belofte van collectieve zelfverdediging, ongefundeerd.

Ten tweede, terwijl de bescherming uit hoofde van artikel V (collectieve verdediging) zich alleen uitstrekt tot NAVO-leden, wat Oekraïne niet is, maakt artikel IV het mogelijk de paraplu van de NAVO-bescherming uit te breiden tot die niet-NAVO-leden die het bondgenootschap als bondgenoot beschouwt, een categorie waarin Stoltenberg Oekraïne duidelijk heeft ondergebracht.

Stoltenbergs zalving van Oekraïne als NAVO-bondgenoot kwam op hetzelfde moment dat hij aankondigde the activation and deployment of NATO’s 40,000-strong Response Force waarvan een deel zal worden ingezet op de oostflank van de NAVO, grenzend aan Oekraïne. De activering van de Response Force is ongekend in de geschiedenis van de NAVO, een feit dat de ernst onderstreept die een natie als Rusland aan de actie zou kunnen hechten.

In dit licht bezien waren de opmerkingen van Poetin van afgelopen donderdag weloverwogen, verstandig en verantwoordelijk.

Wat gebeurt er als NAVO-konvooien of EU-straaljagers worden geraakt?

Sedert het begin van het overleg op grond van artikel IV zijn de NAVO-leden begonnen met de levering van dodelijke militaire hulp aan Oekraïne, met de belofte dat er in de komende dagen en weken nog meer zullen volgen. Deze zendingen kunnen Oekraïne alleen bereiken via een route over land die over-pad via NAVO-leden, waaronder Roemenië en Polen, vereist. Het spreekt vanzelf dat elk voertuig dat dodelijk militair materieel vervoert naar een oorlogsgebied, volgens het internationaal recht een legitiem doelwit is; dit zou onverkort gelden voor elke aan de NAVO gelieerde zending of levering die door een NAVO-lid uit eigen beweging wordt verricht.

Wat gebeurt er wanneer Rusland NAVO/EU/VS/Allied wapenleveranties begint aan te vallen wanneer deze op Oekraïens grondgebied aankomen? Zal de NAVO, op grond van artikel IV, een bufferzone creëren ( ?? JV)  in Oekraïne, met gebruikmaking van de nooit eerder gemobiliseerde Response Force? Het een volgt natuurlijk op het ander...

Het scenario wordt nog nijpender als de EU haar belofte nakomt om Oekraïne vliegtuigen en piloten ter beschikking te stellen om de Russen te bestrijden.

Hoe zouden die dan in Oekraïne worden ingezet? Wat gebeurt er als Rusland deze vliegtuigen begint neer te schieten zodra zij het Oekraïense luchtruim binnenkomen? Creëert de NAVO nu een no-fly zone boven West-Oekraïne?

Wat gebeurt er als een no-fly zone (die door veel functionarissen in het Westen wordt gepropageerd) wordt gecombineerd met de inzet van de Response Force om een de facto NAVO-gebied in het westen van Oekraïne te creëren? Wat gebeurt er als de Oekraïense regering zich vestigt in de stad Lvov, opererend onder de bescherming van deze lucht- en grondparaplu?

 

Ruslands Nucleaire Doctrine

In juni 2020 heeft Rusland een nieuw document uitgebracht, getiteld "On Basic Principles of State Policy of the Russian Federation on Nuclear Deterrence", waarin de dreigingen en omstandigheden worden geschetst die zouden kunnen leiden tot het gebruik van kernwapens door Rusland. In dit document wordt verklaard dat Rusland "kernwapens uitsluitend als een afschrikkingsmiddel beschouwt", maar worden ook verschillende scenario's beschreven waarin Rusland zijn toevlucht zou nemen tot het gebruik van kernwapens indien de afschrikking faalt.

Hoewel het Russische nucleaire beleidsdocument niet oproept tot het preventief gebruik van kernwapens tijdens conventionele conflicten, verklaart het wel dat "in geval van een militair conflict, dit beleid voorziet in het voorkomen van een escalatie van militaire acties en de beëindiging daarvan onder voorwaarden die voor de Russische Federatie en/of haar bondgenoten aanvaardbaar zijn".

Kortom, Rusland zou kunnen dreigen met het gebruik van kernwapens om "agressie tegen de Russische Federatie met het gebruik van conventionele wapens af te schrikken wanneer het bestaan zelf van de staat in gevaar is".

Toen Poetin afgelopen december de bezorgdheid van Rusland over zijn nationale veiligheid kenbaar maakte aan zowel de VS als de NAVO, was hij glashelder over zijn standpunt met betrekking tot het Oekraïense lidmaatschap van de NAVO. In een tweetal ontwerp-verdragsdocumenten eiste Rusland dat de NAVO schriftelijke garanties zou geven dat zij haar expansie zou staken en Rusland zou verzekeren dat noch Oekraïne noch Georgië ooit het lidmaatschap van het bondgenootschap zou worden aangeboden.

In een toespraak na de uitvaardiging van de Russische eisen verklaarde Poetin dat indien de VS en hun bondgenoten hun "duidelijk agressieve houding" zouden voortzetten, Rusland "passende militaire-technische vergeldingsmaatregelen" zou nemen, en voegde eraan toe dat het "alle recht heeft om dat te doen".

Kortom, Poetin maakte duidelijk dat Rusland zich in zijn bestaan bedreigd voelde door het Oekraïense lidmaatschap van de NAVO, de stationering van Amerikaanse raketten in Polen en Roemenië en de inzet van NAVO-raketten in Oost-Europa.

The Disconnect

Vanuit het gezichtspunt van Rusland en zijn leiders was de Russische invasie in Oekraïne het resultaat van een langdurige inbreuk door de NAVO op de legitieme nationale veiligheidsbelangen van de Russische staat en het Russische volk. Het Westen heeft de militaire inval echter geïnterpreteerd als weinig meer dan de irrationele actie van een boze, geïsoleerde dictator die wanhopig op zoek is naar relevantie in een wereld die aan zijn controle is ontglipt.

De kloof tussen deze twee verhalen kan fataal blijken voor de wereld. Door het bagatelliseren van de dreiging die Rusland ziet, zowel van een zich uitbreidende NAVO als van de verlening van dodelijke militaire bijstand aan Oekraïne terwijl Rusland bezig is met militaire operaties die het als kritiek voor zijn nationale veiligheid beschouwt, lopen de VS en de NAVO het risico de dodelijke ernst van Poetins instructies aan zijn militaire leiders betreffende het verhogen van het niveau van paraatheid van Ruslands strategische nucleaire strijdkrachten niet te begrijpen.

De orders van Poetin weerspiegelden geenszins de irrationele gril van een wanhopig man, maar de logische uitbreiding van een jarenlange gezamenlijke Russische nationale veiligheidspolitiek, waarbij het geopolitieke verzet tegen de uitbreiding van de NAVO naar Oekraïne werd gekoppeld aan een strategische nucleaire houding. Elke verklaring die Poetin in de loop van deze crisis heeft afgelegd, hield verband met dit beleid.

De VS en de NAVO kunnen debatteren over de legitimiteit van de Russische bezorgdheid, maar de nationale veiligheidsstrategie van een natie die aan een gedetailleerde bureaucratische doorlichting is onderworpen, afdoen als niets meer dan de driftbui van een autocraat zonder contact, is een gevaarlijke veronachtzaming van de werkelijkheid, waarvan de gevolgen fataal zouden kunnen blijken voor de VS, de NAVO en de wereld.

President Poetin heeft er vaak over geklaagd dat het Westen niet naar hem luistert wanneer hij spreekt over aangelegenheden die Rusland van cruciaal belang acht voor zijn nationale veiligheid.

Het Westen luistert nu. De vraag is, is het in staat de ernst van de situatie in te zien?

Tot nu toe lijkt het antwoord nee te zijn.

Scott Ritter is een voormalige inlichtingenofficier van de Amerikaanse Marine die in de voormalige Sovjet-Unie diende om wapenbeheersingsverdragen uit te voeren, in de Perzische Golf tijdens Operatie Desert Storm, en in Irak om toe te zien op de ontwapening van massavernietigingswapens.