In de maanden vóór de inval in Irak verschenen er vele artikelen in Israelische kranten waaruit blijkt dat Israel heel graag een inval in Irak ziet gebeuren.
Bill en Kathleen Christison hebben er een opsomming van gemaakt en in Counterpunch beschreven.
Bill en Kathleen Christison hebben er een opsomming van gemaakt en in Counterpunch beschreven.
Israel wenste de inval zo graag, dat men de journalisten waarschuwt:
Laat niet te duidelijk merken dat Israel dit graag heeft, want dat is niet opportuun.
'If your goal is regime change, you must be much more careful with your language because of the potential backlash,' said the memo, titled 'Talking About Iraq.' It added: 'You do not want Americans to believe that the war on Iraq is being waged to protect Israel rather than to protect America.'
Laat niet te duidelijk merken dat Israel dit graag heeft, want dat is niet opportuun.
'If your goal is regime change, you must be much more careful with your language because of the potential backlash,' said the memo, titled 'Talking About Iraq.' It added: 'You do not want Americans to believe that the war on Iraq is being waged to protect Israel rather than to protect America.'
Zie Counterpunch: Dana Milbank, Washington Post, November 27, 2002
-------------
Een invloedrijk joodse professor -- hij was o.a. voorzitter van de 911 Commissie-- prof. Philip Zelikow zei:
.. during a September 10, 2002 speech at the University of Virginia:
"Why would Iraq attack America or use nuclear weapons against us? I'll tell you what I think the real threat (is) and actually has been since 1990 -- it's the threat against Israel. And this is the threat that dare not speak its name, because the Europeans don't care deeply about that threat, I will tell you frankly. And the American government doesn't want to lean too hard on it rhetorically, because it is not a popular sell."[ii]
----------------------
Verder: de Neocons worden door velen beschouwd als grotendeels joods met een heel warm hart voor Israel. ( Zie http://en.wikipedia.org/wiki/Neoconservatism#Antisemitism )
Dat wordt door hen natuurlijk tegengesproken, maar er wordt nooit ‘tegen’ gehandeld.
Ik meen dat Richard Pearle en Douglas Feith ooit wegens spionage voor Israel zijn aangeklaagd.
De Amerikaanse Midden-Oosten politiek is zeer sterk door de joodse Lobby bepaald, zoals algemeen wordt aangenomen. Dat lees je bij Walt en Mearsheimer. Het blijkt uit uitspraken van Ariel Sharon en Tzipora Menache (Israelisch regeringswoordvoerster): http://theologyinthevineyard.wordpress.com/2009/03/16/criticize-god-but-not-israel/
Voor Israel is het een hele vooruitgang dat Saddam weg is. En als er een democratie zou komen zou dat ook gunstig zijn voor Israel, maar een land in chaos dat straatarm is geworden is misschien nog wel veiliger.
--------
De motieven om Irak binnen te vallen blijken allemaal ‘vergissingen’: de WMD’s, de connectie met Al Quaida, Saddam’s raketten die binnen 1 uur Londen konden bereiken , etc.
Uit allerlei informatie die de afgelopen jaren vrij kwam weten we dat de Bush regering wist dat hun motieven niet deugden.
Hier nog een getuigenis van het hoofd van de CIA in Europa, Tyler Drumheller: http://georgewashington2.blogspot.com/2009/11/everyone-knew-that-iraq-didnt-have-wmds.html
( in programma ‘60 minutes’-video vertelt Tyler Drumheller ( hoofd CIA Europe) dat een Iraakse minister als spion functioneerde voor de CIA en had verklaard: geen WMD.)
----------
De voorgeschiedenis.
1982.
In 1982 schreef een Israelische analist , Oded Yinon, dat men er naar moest streven om de Arabische landen uiteen te laten vallen in religieuze staatjes: een Sunni Irak, een Koerdisch Irak en een Shiitisch Irak. Dit wordt het Yinon Plan genoemd. ( Blog) ( Het Plan))
In 1992 schreef Wolfowitz al dat Amerika een agressieve buitenlandse politiek moest gaan voeren. http://www.rightweb.irc-online.org/profile/1992_Draft_Defense_Planning_Guidance
Ik heb gelezen dat hij toen al aandrong op aanvallen tegen Landen als Iran.
De inval in Koeweit was door het vreemde gedrag van de Emir uitgelokt. Saddam vroeg groen licht voor zijn inval in Koeweit en kreeg groen licht. Saddam is dus vermoedelijk in de val gelokt.
-----------------
1995.
De joodse commentator Jeffrey Blankfort gaf een heel openhartig interview
http://www.race-talk.org/?p=5833 waarin hij o.a. zegt dat belangrijke Neocons in de Bush regering (Pearle, Wolfowitz, Feith, Wurmser) in 1995 een paper hebben geschreven , “A clean Break’ genaamd, waarin ze Netanyahu aanraden om te pogen Saddam Hussein te verwijderen.
----------
Jeffrey Blankfort zegt in het zelfde interview dat de inval in Irak niet was gedaan voor de oliebelangen.
Blankfort: ( op 53 minuten) : Bush senior, James Baker en Brent Scowcroft, all of whom had closer ties to the oil industry itself than did Bush or Cheney—they opposed the war on Iraq because they thought it would destabilize the region….
Blankfort: ( op 53 minuten) : Bush senior, James Baker en Brent Scowcroft, all of whom had closer ties to the oil industry itself than did Bush or Cheney—they opposed the war on Iraq because they thought it would destabilize the region….
---------
In het boek Ravelstein beschrijft Saul Bellow de Leo Strauss adepten en lezen we over de teleurstelling van het ‘Wolfowitz’ karakter toen Bush Sr. tijdens de eerste Golf-oorlog besloot om Saddam als machthebber aan te laten.
---------------
1998.
In 1998 schrijven een aantal leden van het Project for a New American Century ( PNAC) een open brief aan president Clinton, waarin ze beweren dat Saddam gevaarlijk is voor de VS ( en haar allies), omdat hij mogelijk WMD's aan het maken is, of zou kunnen gaan maken.
Dit zijn de ondertekenaars van de brief:
Op zijn minst 7 van de 18 zijn joods en ferm pro Israel.
Er staat 1 arabische naam tussen, Zalmay Khalizad. Over hem heeft mevrouw Anne Norton een interessante anecdote geschreven in haar boek "Leo Strauss and the politics of American Empire":
( Ik heb dit uit een review op amazon)
"When I (Anne Norton, J.V.) knew him, he was an Afghani graduate student and a radical. He boasted of the demonstrations he had organized in Beirut, of the fedayin he knew and had worked with, and of his friends who regularly visited Libyan President Muammar Qaddafi. He went to pro-Palestinian meetings. His room had a poster of Nasser..."
But, one happy day, Khalilzad and Norton were invited to a lavish party at the luxury apartment of a professor, Albert Wohlstetter, who had done very nicely for himself monetarily by working for the US defense establishment. The experience, Norton claims, altered Khalilzad's life: Khalilzad was "enthralled by Wohlstetter's party. In the elevator, in the apartment, he kept saying how much it all cost, how expensive it was, how much money Wohlstetter must have." In due course, Wohlstetter helped Khalilzad turn his back on his Third-World radicalism and find a cushy spot in the American establishment.
Anyone who has followed the financial success of the leading neocon Straussians knows that this story is hardly an isolated case: one conservative critic has renamed the famed neoconservative Richard Perle as "Richer Perle," in honor of the lucrative financial shenanigans that forced Perle to surrender his position as chairman of the Defense Policy Board.
Perhaps the most important argument Norton offers is that the neocon "Straussians" (although not Strauss himself) are anti-Semitic bigots. This may seem an odd accusation since many of the Straussians are Jewish. However, Norton points out, not only Jews are Semites: Arabs also are Semites. As she declares:
"From the time I first came to Chicago to the present day, I have seen Arabs and Muslims made the targets of unrestrained persecution, especially among the Straussians. At school, Straussian students told me that Arabs were dirty, they were animals, they were vermin."
She adds that David Frum's and Richard Perle's recent book, "An End to Evil," "has a strange familiarity about it. Scholars familiar with the language of anti-Semitism will find it reminiscent of older, long-dishonored texts. The careful fabrication, the language of blood-libel, the calls for violence in the name of defense, all are present here."
------------------------
2000.
Het PNAC rapport
---------------
1998.
In 1998 schrijven een aantal leden van het Project for a New American Century ( PNAC) een open brief aan president Clinton, waarin ze beweren dat Saddam gevaarlijk is voor de VS ( en haar allies), omdat hij mogelijk WMD's aan het maken is, of zou kunnen gaan maken.
Dit zijn de ondertekenaars van de brief:
Elliott Abrams , Richard L. Armitage , William J. Bennett,
Jeffrey Bergner , John Bolton, Paula Dobriansky,
Francis Fukuyama , Robert Kagan, Zalmay Khalilzad,
William Kristol, Richard Perle , Peter W. Rodman,
Donald Rumsfeld , William Schneider, Jr., Vin Weber,
Paul Wolfowitz, R. James Woolsey , Robert B. Zoellick,
Op zijn minst 7 van de 18 zijn joods en ferm pro Israel.
Er staat 1 arabische naam tussen, Zalmay Khalizad. Over hem heeft mevrouw Anne Norton een interessante anecdote geschreven in haar boek "Leo Strauss and the politics of American Empire":
( Ik heb dit uit een review op amazon)
"When I (Anne Norton, J.V.) knew him, he was an Afghani graduate student and a radical. He boasted of the demonstrations he had organized in Beirut, of the fedayin he knew and had worked with, and of his friends who regularly visited Libyan President Muammar Qaddafi. He went to pro-Palestinian meetings. His room had a poster of Nasser..."
But, one happy day, Khalilzad and Norton were invited to a lavish party at the luxury apartment of a professor, Albert Wohlstetter, who had done very nicely for himself monetarily by working for the US defense establishment. The experience, Norton claims, altered Khalilzad's life: Khalilzad was "enthralled by Wohlstetter's party. In the elevator, in the apartment, he kept saying how much it all cost, how expensive it was, how much money Wohlstetter must have." In due course, Wohlstetter helped Khalilzad turn his back on his Third-World radicalism and find a cushy spot in the American establishment.
Anyone who has followed the financial success of the leading neocon Straussians knows that this story is hardly an isolated case: one conservative critic has renamed the famed neoconservative Richard Perle as "Richer Perle," in honor of the lucrative financial shenanigans that forced Perle to surrender his position as chairman of the Defense Policy Board.
Perhaps the most important argument Norton offers is that the neocon "Straussians" (although not Strauss himself) are anti-Semitic bigots. This may seem an odd accusation since many of the Straussians are Jewish. However, Norton points out, not only Jews are Semites: Arabs also are Semites. As she declares:
"From the time I first came to Chicago to the present day, I have seen Arabs and Muslims made the targets of unrestrained persecution, especially among the Straussians. At school, Straussian students told me that Arabs were dirty, they were animals, they were vermin."
She adds that David Frum's and Richard Perle's recent book, "An End to Evil," "has a strange familiarity about it. Scholars familiar with the language of anti-Semitism will find it reminiscent of older, long-dishonored texts. The careful fabrication, the language of blood-libel, the calls for violence in the name of defense, all are present here."
------------------------
2000.
Het PNAC rapport
No comments:
Post a Comment