Monday, January 03, 2011

94. De Banken grijpen de macht. (Deel 5)



We weten nu dat alleen werk tot welvaart leidt en niets anders.
En we zagen dat geld niet meer is dan een (essentiele) truc is om mensen aan het werk te krijgen.
Geld kan uit waardeloze papiertjes bestaan, maar ook uit goud, dat van zichzelf waarde heeft en dus betrouwbaarder lijkt.  
Beide systemen kunnen misbruikt worden. 
Het systeem met goud als de basis voor het papiergeld is niet houdbaar gebleken.
Nu werken we dus met fiat-geld. 
Bij fiat geld geeft de Staat ons de garantie:  dit bankbiljet heeft waarde.
Het ligt dan ook voor de hand dat de Staat het nieuwe geld creëert en tegen een rente uitleent aan de banken. Dat scheelt weer belasting.
Maar het omgekeerde is het geval: wij, Nederlanders, laten de banken het nieuwe geld maken en gaan het tegen rente bij die banken lenen.
Een totaal onbegrijpelijke traditie, en een dure vergissing.

Hoe is die vergissing dan ontstaan?
Lang geleden brachten banken hun eigen geld in omloop. Maar soms ontstond er een bankrun, en dan bleek dat ze slechts 10% van het uigeleende geld ook daadwerkelijk in bezit had. Dat zit nu eenmaal in dit systeem: de bank hoeft slechts een fractie van het uitgeleende geld zelf te bezitten, in reserve te hebben. Tegen een bankrun is geen enkele bank bestand.  
Om dat probleem op te lossen hebben de banken aangedrongen op de instelling van een Centrale Bank.  

Het kwam ook wel voor dat de Staat zelf bankier was, en dan, in krappe tijden, flink wat geld drukte.  Tot het geld nauwelijks nog iets waard was. Dan was er hyperinflatie.  Het bekendste voorbeeld van hyperinflatie, in Weimar Duitsland, was echter niet veroorzaakt door een kortzichtige stat, maar door speculanten, zoals meestal het geval is bij hyperinflatie. (*)

Verder heerste in die tijd nog het idee dat men slechts geld kon uitgeven als men het nodige goud in de kluis had liggen. Overheden hadden dat soms niet.

De bankiers waren veel slimmer dan de politici en veel rijker. Ze veroorzaakten zelf bank-runs (1) en hyperinflaties *. En uiteindelijk krijgen ze steeds meer hun zin. Steeds meer landen worden gedwongen om hun Centrale Bank bij het Internationaal Banken Kartel onder te brengen. Zweden is nog niet zo lang geleden overstag gegaan.

De oude Rothschild zei ooit:  "Let me issue and control a nation's money and I care not who writes the laws." Mayer Amschel Rothschild (1744-1812).
Het zijn nu inderdaad de privé banken die ons geld uitgeven en wat nog veel belangrijker is: ze bepalen hoeveel geld er in omloop is. Daarmee bepalen ze wanneer precies de crisis toeslaat. Want: veel geld in de economie brengen , door lage bankrentes, doet de economie opleven.  Veel geld uit de economie halen maakt het geld zuur, en stopt de investeringen en de aankopen: dan ontstaat een crisis.  Het is een groot voordeel als je weet wanneer een crisis begint, want dat het het moment om aandelen te verkopen.

Al in 1694 ontstaat de eerste Centrale Bank, in Engeland. Het wordt een belasting tragedie voor de bevolking. (blog 76

En in 1913 werd door list en bedrog de Amerikaanse Centrale Bank opgericht: de Federal Reserve Bank. Hij is niet Federaal, maar privé eigendom. En hij heeft geen reserves.   De naam alleen al verraadt het bedrieglijke opzet van het systeem.

De grote depressie in 1929-33 was een fout van de banken. Eerst werd er goedkoop geld in de economie gebracht en werd mensen aangeraden om met geleend geld aandelen te kopen. De roaring twenties! Dan werden de leningen opgezegd en de geldhoeveelheid drastisch verlaagd. Een crisis was onvermijdelijk.  Mensen die wisten hoe het werkt zijn toen schatrijk geworden.   

Volgens Milton Friedman is de FED een fout instituut.  De FED is er ook de oorzaak van dat de crisis in Amerika ( en andere westerse landen) zo lang duurde.

Duitsland, Nieuw Zeeland en Australië trokken zich niets van de privé banken aan en brachten, als Staat,  geld in omloop dat door de staat was gecreëerd. Bij hun was de crisis meteen voorbij.

(1) The panic of 1907 was triggered by rumors that the Knickerbocker
Bank and the Trust Company of America were about to become
insolvent. Later evidence pointed to the House of Morgan as the source
of the rumors. The public, believing the rumors, proceeded to make
them come true by staging a run on the banks. Morgan then nobly
helped to avert the panic by importing $100 million worth of gold
from Europe to stop the bank run. The mesmerized public came to
believe that the country needed a central banking system to stop future
panics.
 Robert Owens, a co-author of the Federal Reserve Act, later
testified before Congress that the banking industry had conspired to
create such financial panics in order to rouse the people to demand
“reforms” that served the interests of the financiers.

No comments:

Post a Comment