30 december 2022
Gebrek
aan goede analyses draagt bij aan het verval van het "Westen".
Wat me vorig jaar echt raakte was het
gebrek aan correcte analyses in de main stream media en in de politiek met
betrekking tot de oorlog in Oekraïne. Weinig of niets is gebaseerd op feiten.
Meer dan 90% van de publicaties is propaganda.
Het 'westerse' plan was om Rusland naar
Oekraïne te lokken om het vervolgens te 'doden' door economische sancties.
Zoals Biden zei toen hij die aankondigde:
Wij hebben deze sancties met opzet zo ontworpen dat de
gevolgen voor Rusland op lange termijn maximaal zijn en voor de Verenigde
Staten en onze bondgenoten minimaal.
En ik wil duidelijk zijn: de Verenigde
Staten doen dit niet alleen. We bouwen al maanden aan een coalitie van partners
die meer dan de helft van de wereldeconomie vertegenwoordigen.
Zevenentwintig leden van de Europese Unie,
waaronder Frankrijk, Duitsland en Italië - alsmede het Verenigd Koninkrijk,
Canada, Japan, Australië, Nieuw-Zeeland en vele anderen - om het gezamenlijke
effect van onze reactie te versterken.
Ik heb vanmorgen met de G7 leiders
gesproken, en we zijn het volledig met elkaar eens. We zullen het vermogen van
Rusland beperken om zaken te doen in dollars, euro's, ponden en yen om deel uit
te maken van de wereldeconomie. We zullen hun mogelijkheden daartoe beperken.
We gaan het vermogen om Rus- - het Russische leger te financieren en te laten
groeien beperken.
We gaan grote eisen stellen - en we gaan
hun vermogen om te concurreren in een high-tech 21e eeuwse economie aantasten.
We hebben het effect van onze acties al
gezien op de Russische munt, de roebel, die begin vandaag zijn zwakste niveau
ooit in de geschiedenis bereikte. En de Russische aandelenmarkt kelderde
vandaag. De rente op leningen van de Russische regering steeg met meer dan 15
procent.
De veronderstellingen achter deze sancties
over de toestand van de Russische economie waren volledig verkeerd. Rusland had
niet langer een economie van laag niveau. Ja, zijn BBP in dollars was veel
lager dan dat van de meeste Europese landen. Maar zijn BBP per hoofd van de
bevolking, gemeten naar de koopkracht van de roebel, was vrij hoog. Het BBP van
Rusland omvat ook een veel hoger percentage reële productie en een lager
percentage dubieuze "diensten". De gezondheidszorg is goed voor
5,6% van het BBP. In de VS is dat 16,7%, zonder dat dit een veel beter
resultaat oplevert. Als men kijkt naar de Russische productie van staal, beton
en elektriciteit per hoofd van de bevolking, zaken van reële waarde, dan ziet
men dat het land net zo ontwikkeld is als andere grote middeninkomenslanden in
Europa.
De sancties faalden niet alleen, maar
sloegen ook terug op degenen die ze uitvaardigden. Kijk maar naar de
energiecrisis in Europa. Door de sancties in 2014, toen Rusland de Krim weer
integreerde, wist het wat er ging komen en had het zich erop voorbereid. Binnen
enkele weken ging de roebel zo hoog dat de centrale bank ingreep om hem te
verlagen. 'Westerse' bedrijven in Rusland werden snel overgenomen of vervangen
door Russische. De handel met China en andere niet-westerse landen groeide
enorm. De totale daling van het Russische BBP in 2022 zal 2,5-2,9% bedragen,
niet de 20+% die sommige westerse 'deskundigen' hadden voorspeld. Sommige van
de Europese landen die de sancties uitvaardigden zullen een veel sterkere
daling kennen.
Rusland was en is rijk. Het produceert
veel voedsel en heeft alle natuurlijke hulpbronnen die het zich kan wensen. De
economie is grotendeels zelfvoorzienend. De bevolking is goed opgeleid. Het
heeft de militaire middelen om zich te verdedigen. Hoe iemand dacht dat Rusland
door sancties op de knieën kon worden gedwongen, begrijp ik niet.
Toen kwam de oorlog. In april mislukte de
poging om vrede te sluiten met Kiev nadat de VS Kiev ervan weerhield een
overeenkomst te tekenen. Als gevolg daarvan trokken de Russische troepen zich
terug uit Kiev. Het had daar nooit genoeg troepen gehad om de stad te veroveren.
(Men heeft 1 soldaat per ~40 inwoners nodig om een stad te bezetten. Rusland
had slechts de helft van de benodigde troepen bij Kiev). De 'deskundigen'
noemden dat een 'nederlaag', terwijl Rusland in werkelijkheid was overgestapt
op een ander plan dat een andere opstelling van de troepen vereiste. Vervolgens
nam het de Oblast Luhansk van Oekraïne in en schakelde het over op een
defensieve tactiek. Het nieuwe doel was de Oekraïense troepen te laten bloeden
terwijl er weinig Russische verliezen werden geleden.
Toen kwam de Oekraïense poging om
nemenKherson in te . Die mislukte. Een parallelle Oekraïense poging
in de regio Kharkiv had meer succes omdat Rusland de meeste van zijn troepen al
uit dat gebied had verwijderd. Maar neem een kaart en kijk naar het
Kharkiv-gebied dat Rusland 'verloor'. Het heeft weinig industrie en geen
belangrijke natuurlijke hulpbronnen. Wat is de werkelijke waarde ervan voor
Rusland? De zuidelijke landcorridor van Rusland naar de Krim was veel
belangrijker en daar waren de troepen naartoe gegaan.
De regio Kherson ten westen van de Dnjepr
bleek moeilijk te bevoorraden. De nieuwe legerleiding wilde dat de 30.000
troepen die het in handen hadden, naar elders zouden trekken. De Russische
troepen trokken zonder verliezen naar de oostkant van de Dnjepr. Het Oekraïense
militaire commando in dat gebied erkent dat het faalde in zijn belangrijkste
missie:
[Majoor-generaal Andriy Kovaltsjoek, die het
tegenoffensief in Kherson moest leiden] wilde het door Rusland bezette gebied
aan de westkant van de Dnjepr doorsnijden en de Russische troepen in de val
lokken. "Mijn taak was niet alleen het gebied te bevrijden," zei hij.
"Mijn taak was vanaf het begin om de troepen in te sluiten en te vernietigen.
Dat wil zeggen, ze niet te laten vertrekken of bestaan."
De eerste taak werd door de opvolger van
Kovaltsjoek pas vervuld nadat de Russische troepen zich uit het gebied hadden
teruggetrokken. Het tweede deel van de taak bleef, ondanks de hoge Oekraïense
verliezen, onvervuld.
Net als bij de Russische terugtrekking uit
Kiev beweerden de "deskundigen" dat de verplaatsing ten oosten van
Kharkiv en naar de regio Kherson Oekraïense overwinningen waren. Vanuit
militair oogpunt is dat geen van beide.
Nu heb je BBC 'experts' die
voorspellen hoe het conflict
zou kunnen verlopen in 2023. Hun analyses van de werkelijke situatie
zijn zo slecht dat je je afvraagt op welke desinformatie ze gebaseerd zijn.
Michael Clarke, associate director van het Strategic
Studies Institute, Exeter, UK
...
Beide partijen hebben een pauze nodig, maar de Oekraïners zijn beter uitgerust
en gemotiveerd om door te gaan, en we kunnen verwachten dat zij de druk zullen
handhaven, tenminste in de Donbas.
Rond Kreminna en Svatove zijn ze heel
dicht bij een grote doorbraak die de Russische troepen 40 mijl terug zou gooien
naar de volgende natuurlijke verdedigingslinie, dicht bij waar hun invasie
effectief begon in februari.
...
Andrei Piontkovsky, wetenschapper en analist gevestigd in Washington DC
Oekraïne zal winnen door zijn territoriale
integriteit uiterlijk in het voorjaar van 2023 volledig te herstellen. Twee
factoren bepalen deze conclusie.
Een daarvan is de motivatie,
vastberadenheid en moed van het Oekraïense leger en de Oekraïense natie als
geheel, die ongekend is in de moderne oorlogsgeschiedenis.
Het andere is het feit dat het Westen, na
jaren van appeasement van een Russische dictator, eindelijk volwassen is
geworden en beseft hoe groot de historische uitdaging is waarvoor het staat.
...
Barbara Zanchetta, Departement van Oorlogsstudies, King's College London
...
De kosten van de oorlog, zowel materieel als menselijk, zouden de inzet van de
Russische politieke elite kunnen breken. De sleutel zal binnen Rusland liggen.
Eerdere oorlogen waarin misrekening een
cruciaal element was, zoals Vietnam voor de Verenigde Staten of Afghanistan
voor de Sovjet-Unie, eindigden alleen op deze manier. De binnenlandse politieke
omstandigheden in het land dat zich misrekend had, veranderden, waardoor
uittreding - al dan niet "eervol" - de enige haalbare optie werd.
...
Helaas zal dit een langdurige politieke, economische en militaire strijd
blijven. En tegen het einde van 2023 zal het hoogstwaarschijnlijk nog steeds
aan de gang zijn.
...
Ben Hodges, voormalig bevelvoerend generaal, United States Army Europe
...
Tegen januari zou Oekraïne in staat kunnen zijn om de laatste fase van de
campagne te beginnen, namelijk de bevrijding van de Krim.
We weten uit de geschiedenis dat oorlog
een test is voor de wil en de logistiek. Als ik de vastberadenheid van het
Oekraïense volk en de Oekraïense soldaten zie, en de snel verbeterende logistieke
situatie voor Oekraïne, zie ik geen andere uitkomst dan een Russische
nederlaag.
...
David Gendelman, militair expert uit Israël
...
De bezetting van de regio's Luhansk en Donetsk zal doorgaan, maar een grote
Russische doorbraak zoals een opmars vanuit het zuiden naar Pavlograd om de
Oekraïense troepen in de Donbas te omsingelen is minder waarschijnlijk.
Waarschijnlijker is een voortzetting van
de huidige tactiek - een langzame vermaling van de Oekraïense troepen in smalle
richtingen en een langzame opmars, zoals in de gebieden Bakhmut en Avdiivka,
met mogelijk dezelfde tactiek in het gebied Svatove-Kreminna.
Ik kan met zekerheid zeggen dat, afgezien
van een kleine kans dat de allerlaatste voorspelling enige tijd uitkomt, alle
andere bovenstaande conclusies waanzinnige onzin zijn. Ze zijn niet gebaseerd
op feiten en cijfers, maar op wishful thinking. Ze zijn op zichzelf louter
propaganda. (Kijk naar Webb Union en History Legends hebben
plezier met hen.)
De waan over de militaire staat van de
oorlog is nog erger als het gaat om de politieke kant.
Poetin, niet gewend te verliezen, raakt steeds meer
geïsoleerd nu de oorlog mislukt.
Er ontstaat een nieuwe kloof tussen de president en een groot deel van de
elite van het land...
Bovenstaande kop komt uit de Washington
Post van vandaag. De ongegronde basisaanname van het stuk is dat Rusland
faalt in zijn oorlog. De conclusies zijn gebaseerd op een
"deskundige" van Carnegie en anonieme bronnen in Rusland. Het wordt
tegengesproken door de realiteit van de oorlog en de resultaten van de huidige
opiniepeilingen in Rusland, die een sterke steun voor Poetin en de regering
laten zien. Het gaat ook voorbij aan het feit dat Rusland goede betrekkingen
heeft met het grootste deel van de rest van de wereld en dat het ook machtige
bondgenoten:
De Russische president Vladimir Poetin en de Chinese
leider Xi Jinping hebben vrijdag gezworen hun bilaterale samenwerking te
verdiepen tegen de achtergrond van de tien maanden durende oorlog in Oekraïne,
die na een massaal raketbombardement opnieuw een nacht van drone- en
raketaanvallen heeft doorstaan.
...
Poetin merkte tijdens zijn gesprek met Xi op dat militaire samenwerking een
"speciale plaats" inneemt in de relatie tussen hun landen. Hij zei
dat het Kremlin ernaar streeft "de samenwerking tussen de strijdkrachten
van Rusland en China te versterken".
Xi zei op zijn beurt via een vertaler dat
"in het licht van een moeilijke en verre van eenvoudige internationale
situatie" Peking bereid is "de strategische samenwerking met Rusland
uit te breiden, elkaar ontwikkelingskansen te bieden, mondiale partners te zijn
ten behoeve van de volkeren van onze landen en in het belang van de stabiliteit
in de wereld".
De banden tussen Moskou en Peking zijn
sterker geworden sinds Poetin op 24 februari zijn troepen naar Oekraïne stuurde.
Vorige week nog hielden Moskou en Peking gezamenlijke marineoefeningen in de
Oost-Chinese Zee.
China, dat een "grenzeloze"
vriendschap met Rusland heeft beloofd, heeft nadrukkelijk geweigerd kritiek te
leveren op de acties van Moskou in Oekraïne en heeft de VS en de NAVO de schuld
gegeven van het provoceren van het Kremlin.
Rusland heeft op zijn beurt China krachtig
gesteund tijdens de spanningen met de VS over Taiwan.
"Steeds meer geïsoleerd" lijkt
voor de schrijver van de Washington Post iets anders te betekenen dan
voor de rest van de wereld.
De waan en het gebrek aan goede analyses
over militaire en politieke kwesties gaat gepaard met een waan over de
economische toekomst van het "westen".
Hier is een beetje realiteit:
Zoltan Pozsar, medewerker van Credit Suisse, heeft
zijn reeks over Bretton Woods III voortgezet, waar grondstoffen de nieuwe
wereldorde zullen dicteren. In zijn laatste bericht van het jaar beschreef hij
hoe de wereld nu verschuift naar een multipolaire orde "die niet wordt
opgebouwd door de staatshoofden van de G7, maar door de 'G7 van het Oosten' (de
BRICS-staatshoofden)."
...
"Mijn gevoel zegt dat de markt zich begint te realiseren dat de wereld
politiek gezien van unipolair naar multipolair gaat, maar de markt moet nog de
sprong maken dat in de opkomende multipolaire wereldorde de valutabases kleiner
zullen zijn, de grondstoffenbases groter en de inflatie in het Westen
hoger," legde de auteur uit.
Ik kan hier nog wel even over doorgaan.
Dit jaar had ik het gevoel dat de
politieke, economische en militaire kwesties die in de main stream media worden
besproken, meer dan ooit tevoren in mijn leven zijn losgekomen van de
objectieve werkelijkheid. Ik kijk soms in een spiegel en denk "misschien
ligt het aan jou". Maar ik ben niet de enige. Andere analisten zijn tot
dezelfde conclusie gekomen. Maar geen van hen wordt, net als ik, geciteerd in
de reguliere media en geen van beiden wordt in traditionele zin betaald om over
deze kwesties te publiceren.
Wat, als ik erover nadenk, misschien wel
de wortel is van dit thema.
Geplaatst door b op 30 december 2022 om
17:50 UTC | Permalink
No comments:
Post a Comment