Saturday, February 08, 2020

940. Saker vertaling: Over Rusland, Hitler, Joden en ras.

Ik heb het artikel eerst zelf in het engels gelezen, en globaal begrepen.
Daarna heb ik het artikel met google vertaald en nog niet gecorrigeerd. 
Zodra het is gecorrigeerd, zal ik dat melden. 

Zwart: originele tekst met veel links. 
Rood: door google vertaald. 
Tekst is in blokjes opgedeeld, zodat meen snel de originele engelse tekst bij de hand heeft, bij twijfel. 
Dit is 10 pagina's. Deze tekst vertalen met google en in kleine blokjes plaatsen kost ca 20 minuten, als je ervaring hebt. 
Werkwijze:  
Verbeterde werkwijze: 
Allerlei 'vakken' gaven problemen.  het is beter om het hele engelstalige blog te plaatsen op deze site. Endan stuk voor stuk ( 1,5 pagina tegelijk) te vertalen. 
Die plaats je onder de engelse teks die je net vertaald hebt. Je maakt alles rood. En gaat dan 'blokjes ( alinea's of tekst die bij elkaar hoort)  selecteren - knippen  en daar boven plakken. 

Oude werkwijze. ( Werkt prima als je een pdf of word bestand vertaalt. ) 
Copieer het gehele blog in Word. (kies derde keuze: behoud de links) 
Bewaar dit als Engelse versie in een file: E. 
Copieer 1 tot 1,5 pag en plak die links in Google Translate. 
Vertaal naar Nederland.   Copieer alles in een keer ( button onderaan) 
Plak in E,  onder de 1 tot 1,5 pag die je had gekopieerd.Dus midden in E.  
Maak die 1 tot 1,5 pag in een keer rood. 
Selecteer nu blokjes van 15 regels ongeveer en klik op : knippen. 
Plak ze nu onder de 15 regels waarvan ze de vertaling zijn. 
Herhaal dit nog een keer of wat tot die 1 tot 1,5 pag in kleine blokjes tussen de tekst staan. 
Nu kun je de NL tekst gaan lezen, en als het niet goed is vertaald, corrigeerd dat dan handmatig. 
NB: Als je inclusief de links copieert, neemt hij ook wat 'lege vakken' mee. Die kan je verwijderen. 
Er zullen zeker nog 'verrassingen' opduiken, maar alles is te corrigeren.
Belangrijkste:  dit is een snelle methode.

Nu ga ik de vertaling corrigeren.
Ik lees dan alleen de NL versiee, en probeer het artikel nu goed te begrijpen. 
Ik lees het op blogspot, zodat ik meteen wat lay out kan doen en kleur en comment kan invoegen. Ik doe ongeveer 4 pagina's per uur. Een artikel va 10 pag kost 2,5 uur.  NB: Alle vormen van markering ( vet, kleur) in de NL tekst zijn door redacteur aangebracht. 
Soms geef ik een eigen mening of vraag, in blauw. 

Our fundamental disagreement about WWII, Hitler, Jews and race

9583 Views February 06, 2020 98 Comments
[this column was written for the Unz Review]


The topic of Russians and Jews is clearly a “hot” one. Over the past few years I wrote several articles on this topic including “Putin and Israel A Complex and Multi-Layered Relationship”, “Why Is Putin “Allowing” Israel to Bomb Syria?”, “Russia, Israel and the Values of “Western Civilization” – Where Is the Truth?” and “Debunking the Rumors About Russia Caving in to Israel”. And yet, for a while now I I felt that there is much more which could, and should, be said on this topic.
Recent events (including Putin’s and Zelenskii’s recent trip to Israel or the latest Polish-Ukrainian theory about the USSR being an accomplice to the Holocaust) again gave me that strong feeling that the way Jews are seen in the West is truly very different from how Jews are viewed in Russia. Yet, in the West, this difference is often (almost always, really!) overlooked and assumptions are made about Russia and Russians which are simply not warranted and which end up being highly misleading. This is why I will try to debunk some of these assumptions today.

Ons fundamentele meningsverschil over WO II, Hitler, Joden en ras

9583 Views 06 februari 2020 98 reacties
[deze kolom is geschreven voor de Unz Review]

Het onderwerp Russen en Joden is duidelijk een 'hot' onderwerp. In de afgelopen paar jaar heb ik verschillende artikelen over dit onderwerp geschreven, waaronder "Poetin en Israël een complexe en gelaagde relatie",
 "Waarom staat Poetin toe dat "Israël Syrië bombardeert?", 
"Rusland, Israël en de waarden van "Westers Civilization ".  
"Waar is de waarheid?" 
En "Debunking ( Ontkrachting van)  de geruchten over Rusland dat buigt voor Israël". 

En toch, voor een tijdje nu, voelde ik dat er veel meer is dat over dit onderwerp zou kunnen en moeten worden gezegd.
Recente gebeurtenissen (waaronder Poetins en Zelenskii's recente reis naar Israël of de nieuwste Pools-Oekraïense theorie over de USSR als medeplichtige aan de Holocaust) gaven me opnieuw het sterke gevoel dat de manier waarop Joden in het Westen worden gezien echt heel anders is dan hoe Joden worden bekeken in Rusland. Maar in het Westen wordt dit verschil vaak (bijna altijd, echt!) Over het hoofd gezien en worden veronderstellingen gemaakt over Rusland en Russen die eenvoudigweg niet gerechtvaardigd zijn en die uiteindelijk zeer misleidend zijn. Daarom zal ik vandaag proberen enkele van deze veronderstellingen te ontkrachten.

First, a very quick and very short look into our recent history
The very best book to read on Russian-Jewish relations is “200 Years Together” by Alexander Solzhenitsyn. The problem with this book is that has never been officially translated into English. Yup, that’s right. A CRUCIAL book by a Nobel Prize winner can be so controversial that nobody in the publishing business has dared to print it. Happily, a number of websites offer unofficial “samizdat” translations, see herehere and here. I cannot vouch for the quality of these translations as I read the book in Russian, not in English. But yeah, in the “land of the free”, the putative “brave” do not get to read a book if that book debunks the western narrative about Russia and Jews. By the way, Solzhenitsyn’s masterpiece is not the only such book which exists only in Russian, there are many more including Andrei Dikii’s “Jews in Russia and the USSR” which can also only be found on the Internet Archive here.

Allereerst een zeer snelle en zeer korte blik in onze recente geschiedenis
Het allerbeste boek om over Russisch-Joodse relaties te lezen is '200 jaar samen' van Alexander Solzhenitsyn. Het probleem met dit boek is dat het nooit officieel in het Engels is vertaald. Ja, dat klopt. Een CRUCIAAL boek van een Nobelprijswinnaar kan zo controversieel zijn dat niemand in de uitgeverij-wereld  het heeft durven drukken. Gelukkig bieden een aantal websites onofficiële 'samizdat'-vertalingen, zie hier, hier en hier. Ik kan niet instaan ​​voor de kwaliteit van deze vertalingen omdat ik het boek in het Russisch lees, niet in het Engels. Maar ja, in het 'land van de vrije mensen' krijgen de vermeende 'dapperen' geen boek te lezen als dat boek het westerse verhaal over Rusland en joden ontkracht. Trouwens, het meesterwerk van Solzhenitsyn is niet het enige boek dat alleen in het Russisch bestaat, er zijn er nog veel meer, waaronder Andrei Dikii's 'Joden in Rusland en de USSR' die ook alleen te vinden zijn op het internetarchief hier.

I can’t even begin to try to summarize that most interesting, and controversial history here. All I will say for right now is that when we speak of “Russians” and “Jews” we need to separate these categories into 4 subcategories:
  • Russians from what would be considered Russia today, in other words, “Great-Russians” (here “great” does not indicate a superiority, but only a peripheral place of residence, meaning Russians who don’t live in central Russia). For our purposes I will from now on simply call them “Russians”.
  • Russians from what would be considered the Ukraine today in other words, “Small-Russians” (meaning Russians living near the cradle of the Russian civilization, Kiev). For our purposes, I will from now on refer to them as “Ukrainians”, but only in a geographical sense, not a cultural one.
  • Russian Jews (as opposed to Ukrainian Jews)
  • Ukrainian Jews (as opposed to Russian Jews)
These four subgroups have had a very different historical experience and they need to be considered separately, as lumping them all together really does not allow any analysis.

Ik kan zelfs niet beginnen om die meest interessante en controversiële geschiedenis hier samen te vatten. 
Het enige dat ik nu zal zeggen, is dat wanneer we het hebben over "Russen" en "Joden", we deze categorieën in 4 subcategorieën moeten onderverdelen:

• Russen uit wat Rusland vandaag de dag zou worden beschouwd, met andere woorden: "Groot-Russen" (hier "groot" duidt niet op een superioriteit, maar alleen op een perifere woonplaats, dat wil zeggen Russen die niet in centraal Rusland wonen). Voor onze doeleinden zal ik ze voortaan gewoon 'Russen' noemen. Redacteur: De huidige Russische Federatie. (vermoedelijk)

• Russen van wat vandaag de dag Oekraïne zou zijn, met andere woorden: "Klein-Russen" (wat betekent dat Russen wonen in de buurt van de wieg van de Russische beschaving, Kiev). Voor onze doeleinden zal ik ze voortaan 'Oekraïners' noemen, maar alleen in geografische zin, niet in culturele zin.

• Russische joden (in tegenstelling tot Oekraïense joden)

• Oekraïense joden (in tegenstelling tot Russische joden)
Deze vier subgroepen hebben een heel andere historische ervaring gehad en ze moeten apart worden beschouwd, omdat ze allemaal bij elkaar worden geplaatst, echt geen analyse toestaat

Besides, and as I have also mentioned it in the past, the Ukrainian nationalist propaganda does, in fact, have *some* truth to it. Yes, it is a grossly distorted truth, and it is mixed in with an avalanche of lies, but still, not all of it can simply be dismissed. For example, while there never was any “Ukraine” in history, and while what is called today the “Ukrainian language” is not really Ukrainian at all (the “surzhik” would be the real thing), it still remains an undeniable fact that the Polish occupation of southern and western Russia (which is what “the Ukraine” is – Russia’s southwestern “borderland” which is what the word “Ukraine” originally meant) left an extremely profound mark on those Russians who lived under the Polish-Latin occupation. I won’t go into historical details today as I already did that here and here, but I will just say that this tragic history eventually inspired one of the favorite slogans of Ukrainian nationalists: “to drown all the Polaks and the Moskals in Kike blood” (or any variation of these three nationalities).
Charming, no?

The undeniable historical truth is that the centuries long occupation of the Russian eastern frontier lands by the Poles and their Latin masters created so much hatred between all the nationalities involved that it appears that every time they had a chance to try to persecute or kill each other, they immediately did so. Here area few examples of that kind of violence:
  • The (in)famous “pogroms”: these were spontaneous and violent uprisings and subsequent brutal riots against Jews by their resentful neighbors. By the way, during the Civil War, the Reds often were the worst perpetrators of these pogroms because they also saw the comparatively wealthy Jews as class enemies in the Marxist sense of the word.
  • The very high percentage of Jews among the first generation Bolsheviks (80%-85% according to Vladimir Putin; fwiw, I agree with this figure). These Bolshevik Jews were typically concentrated in the secret police organs and they typically spearheaded the massacre of millions of Orthodox Christians (which have since been gloried by the Russian Orthodox Church in Exile and, later, somewhat reluctantly and only partially, by the Moscow Patriarchate, as the “New Martyrs and Confessors of Russia”).
  • A very high percentage of Jews among the Party leaders during the (truly horribly brutal) collectivization and and dekulakization which took place all over the Soviet Union but which the Ukrainian nationalists (and the western propaganda machine) characterize as a deliberate anti-Ukrainian genocide they call the “Holodomor” (yes, I know, Wikipedia entries on all these topics are pure propaganda, but I link to them precisely so you can see what the Ukrainian propaganda writes).
  • A very high percentage of Ukrainians in the post-Stalin Soviet elites, many of whom participated in the bloody purges of the CPSU by Stalin; and since about 80%+ of the top Party officials were Jews, these purges necessarily involved a lot of repressed Jews (whether guilty ones who themselves were covered in innocent blood or innocent ones, who were simply repressed with the rest of them).
De onmiskenbare historische waarheid is dat de eeuwenlange bezetting van de Russische oostgrenslanden 
(Oostgrens van Europa,  westgrens voor Rusland 
door de Polen en hun Latijnse meesters 
(Met Latijnse meesters doelt Saker wellicht op de Paus.) 
zoveel haat veroorzaakte tussen alle betrokken nationaliteiten
dat het erop lijkt dat ze telkens als ze de kans hadden elkaar te vervolgen of te doden , dat meteen deden. 
Hier zijn enkele voorbeelden van dat soort geweld:

• De  beruchte "pogroms": dit waren spontane en gewelddadige opstanden en daaropvolgende brutale rellen tegen Joden door hun haatdragende buren. Trouwens, tijdens de burgeroorlog waren de roden vaak de ergste daders van deze pogroms omdat ze de relatief rijke joden ook als klassenvijanden in de marxistische zin van het woord zagen. Volgens Solz. 200 years: pogroms tussen 1881 en 1917: 6000 joodse doden. Is niet zo erg veel, als jebedenkt dat in de NYT regelmatig geschreven werd dat 6 miljoen op de rand van uitroeien stonde, Was bedoeld om massa-immigratie naar de VS te faciliteren... ) 

NB: De diepe haat tussen Oekraïeners en joden stamt  volgens mij uit de Arendar periode. De Khmelnitsky opstand in 1648 was ( volgens de rabbi's)  een logisch gevolgvan hoe de joden met de Slaven omgingen.  De joden herinneren zich uitsluitendd Khmelnitski en zijn afslachten van 200.000 joden. Niet de eeuwen van 'spietsen' ( levende mensen met scherpe stokken doorboren en langs de weg zetten om na dagen pas te sterven.Als straf voor het stelen van een brood...) 
Daar spreekt de Saker niet over...  Zie: http://xevolutie.blogspot.com/2015/01/435-holocaust-and-holodomor-annotated.html

• Het zeer hoge percentage joden onder de eerste generatie bolsjewieken (80% -85% volgens Vladimir Poetin ( De leiding  van de Bolshewieken.) ;  ik ben het eens met dit cijfer). Deze bolsjewistische joden waren meestal geconcentreerd in de geheime politieorganen en ze waren typisch het speerpunt van het bloedbad van miljoenen orthodoxe christenen (die sindsdien zijn verheerlijkt door de Russisch-orthodoxe kerk in ballingschap en, later, enigszins terughoudend en slechts gedeeltelijk, door het patriarchaat van Moskou, als de 'nieuwe martelaren en belijders van Rusland').

• Een zeer hoog percentage joden onder de partijleiders tijdens de (echt vreselijk brute) collectivisatie en de-kulakisering die plaatsvond in de hele Sovjetunie, maar die de Oekraïense nationalisten (en de westerse propagandamachine) kenmerken als een opzettelijke anti-Oekraïense genocide ze noemen dat de "Holodomor" 
(ja, ik weet het, Wikipedia-vermeldingen over al deze onderwerpen zijn pure propaganda, maar ik link er precies naar zodat u kunt zien wat de Oekraïense propaganda schrijft).
( Denkt de Saker dat die Holodomor wel mee viel? )

• Een zeer hoog percentage Oekraïners in de Sovjet-elites na Stalin, van wie velen deelnamen aan de bloedige zuiveringen van de CPSU door Stalin; en aangezien ongeveer 80% + van de hoogste partijfunctionarissen Joden waren, betroffen deze zuiveringen noodzakelijkerwijs veel onderdrukte Joden (of schuldigen die zelf onder onschuldig bloed zaten of onschuldige, die gewoon met de rest werden onderdrukt). 
Ja, als onze joodse vrienden eenmaal een ideologie gevonden hebben, verliezen ze alles uit het oog, geboren fanatici als ze zijn. (de Intensiteit is kenmerkend voor joodse groepen, volgens KMD) en vergeten ze even de joodse solidariteit en worden ook joden gedood en verbannen. Eenmaal in de Gulag viel het regime voor de joden altijd veel soepeler uit dan voor de Russen, schrijft Solz. in 200 years. 

I could list more examples, but I think that these are sufficient for our purposes. What we can immediately see is that there are significant differences between what took place in modern Russia and in the modern Ukraine, including:
An example of a crucial geographical difference would be “pogroms” which, contrary to western propaganda, pogroms all took place in what would be the modern Ukraine today, never in Russia.

Ik zou meer voorbeelden kunnen noemen, maar ik denk dat deze voldoende zijn voor onze doeleinden. Wat we onmiddellijk kunnen zien, is dat er aanzienlijke verschillen zijn tussen wat er in het moderne Rusland en in het moderne Oekraïne plaatsvond, waaronder:
Een voorbeeld van een cruciaal geografisch verschil zijn "pogroms" die, in tegenstelling tot westerse propaganda, pogroms allemaal plaatsvonden in wat het moderne Oekraïne vandaag zou zijn, nooit in Rusland.

There is also a difference in time: Russians in the Ukraine were persecuted by Poles and Jews for centuries whereas Russians in what is modern Russia today were primarily persecuted by Bolshevik Jews “only” between 1917 and Stalin’s purges of the party in the late 1930s.
And then, there is the crucial, truly immense, difference which WWII made.
Next, a look at what happened during World War II and the Nazi occupation
When the Nazis launched their attack on the Soviet Union there were a lot of Russians and Ukrainians who welcomed the Nazis, not necessarily because they liked the Nazi ideology but because manyh of them hated their Bolshevik oppressors even more than they disliked the Germans. After all, the horrors of the Civil War and of the Collectivization were still present in the mind of millions of people both in the (newly created) Ukrainian SSR and in the Russian SSR.

Er is ook een verschil in tijd: Russen in Oekraïne werden eeuwenlang vervolgd door Polen en Joden (*), terwijl Russen in het moderne Rusland tegenwoordig voornamelijk werden vervolgd door bolsjewistische joden , en ook "alleen" tussen 1917 en Stalins zuiveringen van de partij in de late jaren 1930. 
( De Oekraïners leden 500 jaar onder de Polen en joden. De Russen slechts 20 jaar.)
(*) Vanaf 1500 tot 1800 verhuurden de Poolse Adel en Kerk ( De Schlachta)  het hele land aan joodse ondernemers. Die moesten alle bedrijven leiden en dorpen en regio's en rechtspraak leiden. De slavische lijfeigenen waren slaven. Dit Pools-Litouwse rijk veroverde langzaam ook heel de Oekraïne. 


En dan is er het cruciale, echt immense, verschil dat WO II maakte.

Nu dus een blik op wat er gebeurde tijdens de Tweede Wereldoorlog en de nazi-bezetting

Toen de nazi's hun aanval op de Sovjet-Unie lanceerden, waren er veel Russen en Oekraïners die de nazi's verwelkomden
niet noodzakelijk omdat ze van de nazi-ideologie hielden, 
maar omdat velen van hen hun bolsjewistische onderdrukkers nog meer haatten dan ze niet van de Duitsers hielden. 
De gruwelen van de burgeroorlog en de collectivisatie waren immers nog steeds aanwezig in de geest van miljoenen mensen, zowel in de (nieuw gecreëerde) Oekraïense SSR als in de Russische SSR.


[Sidebar: I would like to remind all those who nowadays try very hard to forget it, that the Nazi ideology characterizes both Russians and Ukrainians as subhumans (Untermensch) whose sole purpose would be to serve their Aryan master race overlords (Herrenvolk) in the newly conquered living space (Lebensraum). Simply put: Hitler promised his followers that they would be very happy slave owners! It is no wonder that the prospective slaves felt otherwise…]

[Sidebar: Ik wil iedereen eraan herinneren die het tegenwoordig heel hard probeert te vergeten, dat de nazi-ideologie zowel Russen als Oekraïners kenmerkt als ondermens (Untermensch) wiens enige doel zou zijn om hun Arische meesterras -overheersers (Herrenvolk) te dienen (*) in de nieuw veroverde woonruimte (Lebensraum). Simpel gezegd: Hitler beloofde zijn volgers dat ze heel gelukkige slaveneigenaren zouden zijn! Het is geen wonder dat de toekomstige slaven zich anders voelden ...]
(*) In Israel zijn ook nu nog rabbi's die vertellen dat de goyim alleen maar op de wereld zijn om hun joodse bazen te dienen. 

In the course of the war, however, profound differences began to emerge:
First, in the Ukraine, the Nazi ideology DID inspire a lot of nationalists for the exact same reasons that Nazi ideology inspired nationalist Poles (who were Hitler’s first most loyal allies only to later be betrayed by him). Over the centuries the Papacy not only created the Ukrainian nationalist identity, it then actively fostered it every time Russia was weakened (if that topic is of interest to you, see here). The bitter truth which folks in the West don’t like to be reminded of is that the regimes of Petain, Franco, Pavelic, Pilsudksi, etc. were all created and supported by the Papacy which, of course, also supported Bandera and his Ukronazi deathsquads. As for Hitler himself, he was initially strongly supported by the UK (just as Trotsky was supported by the Jewish bankers in the USA). Indeed, russophobia has a long and “distinguished” history in the West: western leaders change, as do their ideological rationalizations, but their hatred and fear of Russia always remains.

In de loop van de oorlog ontstonden er echter grote verschillen:

Ten eerste inspireerde de nazi-ideologie in Oekraïne veel nationalisten om exact dezelfde redenen dat de nazi-ideologie de nationalistische Polen inspireerde (die Hitlers eerste loyale bondgenoten waren om later door hem te worden verraden). Door de eeuwen heen creëerde het pausdom niet alleen de Oekraïense nationalistische identiteit, maar wakkerde het ook actief aan, elke keer dat Rusland werd verzwakt (als dat onderwerp u interesseert, zie hier). De bittere waarheid waar mensen in het Westen niet graag aan herinnerd worden, is 
dat de regimes van Pétain, Franco, Pavelic, Pilsudksi, enz. allemaal werden gecreëerd en ondersteund door het pausdom, dat natuurlijk ook Bandera en zijn Ukronazi steunde deathsquads. (*) 
Wat Hitler zelf betreft, hij werd aanvankelijk sterk ondersteund door het Verenigd Koninkrijk (**) (net zoals Trotski werd ondersteund door de Joodse bankiers in de VS)(***). Rusland heeft inderdaad een lange en 'voorname' geschiedenis in het Westen: westerse leiders veranderen, evenals hun ideologische rationalisaties, maar hun haat en angst voor Rusland blijft altijd bestaan.
(*) Ja, omdat 'Rome' wist dat de christen-wereld dreigde in handen te vallen van joodse leiders.  En dus kozen ze voor leiders die daar tegenin gingen. Die goy leiders waren misschien niet zachtzinnig, maar in elk geval stonden ze in hun recht:  eigen regering voor eigen volk. En niet een 'vijandige Elite jouw land laten regeren. Het waren de 'volkse l;eiders die reageerden op joodse agressie. Dat is essentieel.  Was er geen joodse agressie geweest, dan hadden de gruwelijkheden van de Spaanse Burgeroorlog nooit plaatsgevonden. 
Trouwens: de door joodse machten overgenomen landen vielen vele miljoenen doden. Daar zijn Franco en Petain nog heilig bij.  
(**) De Engelse Elite was doodsbang voor een communistische opstand in hu land. Ze lieten dus graag Hitler tegen Rusland vechten. 
Dit was dus eerder een vijandschap tegen het communisme dan tegen het Russische volk. 
(***)  Was de hulp van Schiff nu wel tegen de Russen gericht? Ik denk dat Schiff zag dat hij met zijn joodse Elite re-migranten een goede kans maakte om Petersburg te veroveren. En dan kwam dat enorme land automatisch onder zijn controle. 
In het Overmann Committee zeiden de bankiers: "We hielpen de Russische Revolutie omdat we van een communistisch land nooit concurrentie zullen overvinden. Ze krijgen niks voor elkaar mat dat syseem. Dat was onze motivatie.

Bertrand Russell , in zijn autobiografie, pag. 354. Brief  25 juni 1920:
 “Bolshevism is a close tyrannical bureaucracy, with a spy system more elaborate and terrible than the Tsar's, and an aristocracy as insolent and unfeeling, composed of Americanised Jews. No vestige of liberty remains, in thought or speech or action.”

In contrast, General Andrei Vlasov, who created the “Russian Liberation Army” (ROA) had exactly zero support in the West, and very little support in Russia proper. The ideology of the ROA was a mix of moderate nationalism with some no less moderate socialism. In hindsight, it never stood a chance of becoming truly popular in Russia simply because the sight of a Russian general wearing a Nazi uniform was not something that most Russians could serenely look at, whereas in the current Nazi-occupied Ukraine, Nazi uniforms and symbols are still very popular. Last, but certainly not least, the demented and outright genocidal policies of the Nazis in occupied Russia resulted in such a blowback that the war to liberate Russia from the Nazis became a war of national survival which the vast majority of Russians fully supported.

Generaal Andrei Vlasov daarentegen, die het "Russische Bevrijdingsleger" (ROA) creëerde, had precies nul steun in het Westen en zeer weinig steun in Rusland. De ideologie van de ROA was een mix van gematigd nationalisme met een niet minder gematigd socialisme. Achteraf gezien heeft het nooit een kans gehad om echt populair te worden in Rusland, simpelweg omdat de aanblik van een Russische generaal die een nazi-uniform droeg, niet iets was waar de meeste Russen rustig naar konden kijken, terwijl in de huidige door de nazi's bezette Oekraïne, nazi-uniformen en symbolen zijn nog steeds erg populair. Last, but zeker not least, resulteerde het demente en regelrechte genocidale beleid van de nazi's in bezet Rusland in een zodanige terugslag dat de oorlog om Rusland van de nazi's te bevrijden een oorlog van nationale overleving werd die de overgrote meerderheid van de Russen volledig steunde.

NB: Vlasov streed eerst aan Russische zijde, en was briljant.  Door fouten van Stalin werd zijn mannen allen gedood. Vlasov werd door de Duitsers gevangen. In die periode veranderde hij oprecht van inzicht en loyaliteit. Hij en zijn vrioenden hadden allemaal vreselijk onder Zuiveringen geleden.  In feite vond hij het Duitse systeem beter, Hij begon te vechten aan de zijde van Rusland. Maar na de Duitse nederlaag is hij opgehangen.  

[Sidebar: it is also interesting how differently the Anglo powers treated the Ukronazis and the Russians of the ROA: the West lovingly imported to the US and Canada all the Ukronazis it could get its hands on, yet at the same time the West forcibly repatriated millions of Russians, including POW and ROA members, with often horrible consequences for the repatriates. As for General Vlasov himself, he was executed along with other officers accused of treason]


For the Ukrainian nationalists, WWII began as a God-sent chance to finally bring about their dream to “drown all the Polaks and the Moskals in Kike blood”, and then this dream was crushed by the Soviet counter-attack and subsequent annihilation of most (about 80%) of the German military machine. And while many Ukrainians (and Poles) did see the Soviets as their liberators from the Nazi horrors, the Ukronazis obviously saw the Soviet Army solely as an occupation force which they resisted for as long as they could (after the end of the war, it still took the Soviets several years to finally crush the Ukronazi underground). And while most Russians felt like they were the real victors of WWII, the Ukronazi nationalists felt that they had been defeated. Again. The same goes for the Poles, by the way (this trauma gave birth to something I refer to as the “Pilban syndrome”).

 [Sidebar: het is ook interessant hoe verschillend de Anglo-machten de Ukronazis en de Russen van de ROA behandelden: het Westen importeerde liefdevol alle Ukronazis die het in handen kon krijgen, maar tegelijkertijd werden door  het Westen  miljoenen Russen gedwongen gerepatrieerd , waaronder POW- en ROA-leden, met vaak vreselijke gevolgen voor de repatrianten. Wat generaal Vlasov zelf betreft, hij werd geëxecuteerd samen met andere officieren die van verraad werden beschuldigd] ( Nou ja, Voor Rusland was Vlasov uiteraard een verrader. Maar ben je dan een slecht mens, als jouw land in handen is gevallen van een vijandig elite? Of ben je dan als 'verrader' juist een held? Ik denk het laatste. )

Voor de Oekraïense nationalisten begon WO II als een door God gezonden kans om eindelijk hun droom te verwezenlijken om "alle Polaks en de Moskals in Kike (joods) -bloed te verdrinken", en vervolgens werd deze droom verpletterd door de Sovjet-tegenaanval en de daaropvolgende vernietiging van de meeste (ongeveer 80%) van de Duitse militaire machine. En terwijl veel Oekraïners (en Polen) de Sovjets zagen als hun bevrijders van de nazi-gruwelen, zagen de Ukronazis het Sovjetleger duidelijk alleen als een bezettingsmacht die ze zo lang mogelijk konden weerstaan ​​(na het einde van de oorlog, het nog steeds duurde het enkele jaren voordat de Sovjets eindelijk de Ukronazi ondergronds verpletterden). En terwijl de meeste Russen het gevoel hadden dat ze de echte overwinnaars van de Tweede Wereldoorlog waren, vonden de Ukronazi-nationalisten dat ze waren verslagen. Nog een keer. Hetzelfde geldt trouwens voor de Polen (door dit trauma is iets ontstaan ​​dat ik het 'Pilban-syndroom' noem).
De slogan  van die Oekraïense Nazi's dat ze "alle Polen  en de Moskouse Elites  in joods -bloed willen te verdrinken" wordt toch wel begrijpelijk als je Leest hoe de joden en de Polen en recenter de Communistische bazen uit Moskou  die Oekraïense boertjes eeuwen lang hebben gemarteld in hun eigen land. 

Now for the self-evident truism about Jews: while many Russians remained acutely aware of the Jewish role in the Bolshevik revolution and, especially, in the class terror which followed, they did not see ALL Jews as enemies of Russia, especially not when
  1. There were plenty of patriotic Jews who loved Russia and/or the USSR
  2. That Hitler’s demented racism inevitably had to bring Jews and Russians together, even if only for a while and mostly under the “common enemy” heading.
  3. Many (most?) Russians know for a fact that Nazi concentration/extermination camps did, in fact, exist even if they did not kill 6M Jews, even if they had no gas chambers and no crematoria (except to deal with insect-born diseases). Why? Because it was the Soviet military which liberated most of these camps and because there were plenty of non-Jewish Russians/Soviets in these camps. Finally, besides the camps themselves, most Russians also know about the infamous Einsatzgruppen which probably murdered even more Jews (and non-Jews) than all the concentration/extermination camps combined. The fact is that Nazi atrocities are not seriously challenged by most Russian historians.
Nu voor de vanzelfsprekende waarheid over joden: 
hoewel veel Russen zich scherp bewust bleven van de joodse rol in de bolsjewistische revolutie en vooral in de klassenverschrikking die volgde, zagen ze niet ALLE joden als vijanden van Rusland, vooral niet vanwege:

1. Er waren veel patriottische Joden die van Rusland en / of de USSR hielden

2. Dat Hitler's demente racisme onvermijdelijk Joden en Russen samen moest brengen, al was het maar voor een tijdje en meestal omdat ze een 'gemeenschappelijke vijand' hadden.

3. Veel (de meeste ?) Russen weten heel zeker dat de nazi-concentratie / vernietigingskampen echt bestonden, zelfs als ze geen 6M Joden hadden gedood, zelfs als ze geen gaskamers en geen crematoria hadden (behalve om ziekten te bestrijden). Waarom? Omdat het de Sovjet-militairen waren die de meeste van deze kampen bevrijdden en omdat er veel niet-Joodse Russen / Sovjets in deze kampen waren. Ten slotte kennen de meeste Russen behalve de kampen zelf ook de beruchte Einsatzgruppen die waarschijnlijk nog meer Joden (en niet-Joden) hebben vermoord dan alle concentratie- / vernietigingskampen samen. Het feit is dat nazi-wreedheden niet serieus worden tegengesproken door de meeste Russische historici.
Ik begrijp dat de Saker hier zegt dat de Russen twijfelen aan de gaskamers en aan het getal van 6 miljoen.  Maar dat ze wel  overtuigd zijn van de duitse gruweldaden.  Ook omdat veel gewone Russen in die kampen hebben gezeten. 
NB: Waren de Einsatzgruppen nu een agressieve organisatie of een defensieve? Wellicht beiden. Officieel moesten ze de Duitse soldaten beschermen tegen aanvallen door partizanen.   In west Europa waren er wellicht veel minder aanvallen op de Duitsers, maar ook hier werd elke aanval zeer streng bestraft : denk aan 'Putten' en 'Oradour '  etc.  
Is dat agressief of defensief?   Dan is de vraag:  gingen die Einstaz Gruppen ook tekeer tegen mensen als er geen enkele duitser iets was aangedaan? Zijn er 33000 mensen in Baby Yar  dood geschoten?  Ik meen dat  er nooit sporen van Baby Yar  lijken zijn terug gevonden.  De joodse gemeenschap heeft al heel vaak bewezen dat ze enorm kan overdrijven. ( 6000 doden in 37 jaar Russische pogroms, maar de NYT  spreekt over mogelijk 6 miljoen doden. ) 



The bottom line is this: whatever (at the time very real) hostility history had created between Jews and Russians, World War II had a huge impact on these perceptions. That is not to say that the Russians have forgotten the genocidal policies of Lenin and Trotsky, but only that after WWII, most Russians justly felt that they were victors, not defeated losers.
The Ukrainian nationalists, in contrast, were “multi-defeat” losers: they were defeated by the Germans, the Russians and even the Poles (who rarely attack anybody unless their prospective victim is already agonizing or unless there is some “big guy” protecting them – Churchill was quite right with his “greedy hyena of Europe” comment!). And now, more recently, they were soundly defeated not once, but TWICE, by the Novorussians. That kind of “performance” will often result in a nationalistic reaction.
And that is true not only for the Ukraine, but also very much applies to the West of 2020.

Het komt erop neer: wat de (destijds zeer reële) vijandigheidsgeschiedenis ook was tussen Joden en Russen, de Tweede Wereldoorlog had een enorme impact op deze percepties. Dat wil niet zeggen dat de Russen het genocidale beleid van Lenin en Trotski zijn vergeten, maar alleen dat de meeste Russen na de Tweede Wereldoorlog terecht het gevoel hadden dat ze overwinnaars waren, geen verslagen verliezers.
Dus: zowel Russen als joden waren beiden zwaar bedreig enhaddenin gezamenlijke strijd de kwaadaardigen overwonnen. Dat geeft wederzoijdse sympathie.

De Oekraïense nationalisten waren daarentegen 'multi-verliezers': ze werden verslagen door de Duitsers, de Russen en zelfs de Polen (die zelden iemand aanvallen tenzij hun toekomstige slachtoffer al verzwakt is of tenzij er een' grote kerel 'is die achter hen staat  - Churchill had volkomen gelijk met zijn opmerking "hebzuchtige hyena van Europa"! ( Hyena is laf, want eet reeds gedode dieren. ). En nu, meer recent, werden ze niet één maal verslagen, maar tweemaal, door de Novorussiërs. Dat soort wan- 'prestaties' zullen vaak resulteren in een nationalistische reactie.
En dat geldt niet alleen voor Oekraïne, maar geldt ook in het westen van 2020.
Als een volk of etniciteit wordt bedreigd, dan zal het meer cohesie krijgen. Alsze niet wordt bedreigd,worden ze individuen.  Een aangeboren menselijke reactie. Evolutionair de beste strategie.  Het is niet fair om dit aaneen groep te verwijten.
Waarom ontstaan in West Europa steeds meer 'nationalistische semntimenten'?  Omdat we ons lieten misleiden door dreiging ( "jij bent racist als je de massa-immigratie wil stoppen') ,en nu zien we dat onze grote steden vreemd zijn voor ons, en beseffen dat onze kleinkinderen geen 'thuis' meer zullen hebben. Het nieuwe nationalisme is eennormale reactie, maar wellicht te laat: wij dodo's zullen het niet gaan redden...

Does the collective West also suffer from the same “multi-defeat” complex?

It seems to me that most people reading these lines already know that the “collective West” aka the “AngloZionist Empire” is in terrible shape. Just look at the political chaos in the USA, the UK, France, Germany and all the rest of the NATO/EU countries. The West is not only losing militarily and economically, it is also agonizing culturally, socially, morally and spiritually. Furthermore, that which we all used to think of as “western values” is now being replaced by some insipid “multiculturalism” which seems to pious euphemism for the obvious plan to erase pretty much all of the western historical and cultural legacy. Like all forms of persecution, this one is also resulting in an increasingly powerful case of ideological blowback: a very dangerous and toxic resurgence of both Fascism and National-Socialism.

Lijdt het collectieve Westen ook aan hetzelfde "multi-nederlaag" -complex?

Het lijkt mij dat de meeste mensen die deze regels lezen, al weten dat het 'collectieve westen' oftewel het 'anglo-zionistische rijk' er slecht aan toe is. Kijk maar naar de politieke chaos in de VS, het VK, Frankrijk, Duitsland en de rest van de NAVO / EU-landen. Het Westen verliest niet alleen militair en economisch, het is er ook cultureel, sociaal, moreel en spiritueel slecht aan toe. Bovendien wordt dat wat we vroeger allemaal als 'westerse waarden' beschouwen, nu vervangen door een beetje smakeloos 'multiculturalisme' dat een vroom eufemisme lijkt voor het voor de hand liggende plan om vrijwel alle westerse historische en culturele erfenis uit te wissen. Dit is Baudet. 
Zoals we bij alle vormen van vervolging zien , resulteert ook deze in een steeds krachtiger geval van ideologische terugslag: (Ik ga die laatste 2 woorden ruim omschrijven: men gaat in zijn denken terug in de tijd. Men gaat meer fundamentalistisch denken. Men wordt defensiever, racistischer. De  rokken worden langer. De tollerantie verdwijnt.  Dat is wat 'een onzekere toekomst' met de mens doet:  hij wordt defensief en haalt de banden aan met mensen die genetisch het meest op hem lijken ( de ingroup). Daar en alleen daar kun je bescherming verwachten.  Van de 'outgroup' komt de bedreiging.)   .... : een zeer gevaarlijke en giftige opleving van zowel het fascisme als het nationaal-socialisme.

How could a person (Hitler) and an ideology (National-Socialism) be both declared uniquely evil AND, at the same time, undergo at least a partial rehabilitation in the same society? Simple! The only condition necessary to make that happen is to condition people to accept cognitive dissonances and not to be too troubled when they happen. The average citizen of the Empire has been conditioned to accept, and even embrace, such cognitive dissonances quite literally since birth and he has become very, very good at that. But there is also a historiographical blowback in action here:
Following WWII and, especially, following the 1970s, the Zionists made what I consider to be a disastrous mistake: they decided to present Hitler and his ideology as some kind of special and unique form of evil which supersedes any and all, past or even future, imaginable forms of evil. And just to make sure that this claim would stick, they decided to add some highly specific claims including the “official’” figure of 6 million murdered Jews, the gas chambers and crematoria being the most famous ones, but there were many more (including electrocution pools, human skin lamp shades and human fat soaps – but which had to be ditched after being proven false). Eventually these claims all came under very effective attack by the so-called “revisionist historians” who have since proven beyond reasonable doubt that these specific claims were false. That did not make these historians very popular with the rulers of the Empire who, instead of allowing for of a healthy historical debate, decided to make “revisionism” a criminally punishable thoughtcrime for which historians could be jailed, sometimes for years! The reaction to that kind of abuse of power was inevitable.

Hoe kunnen een persoon (Hitler) en een ideologie (nationaal-socialisme) beide als uniek kwaad worden verklaard EN tegelijkertijd ten minste een gedeeltelijke revalidatie ( her-waardering) ondergaan in dezelfde samenleving? Gemakkelijk! De enige voorwaarde die nodig is om dat te laten gebeuren, is om mensen te conditioneren om cognitieve dissonanties (*) te accepteren en zich niet al te veel zorgen te maken wanneer ze gebeuren. De gemiddelde burger van het rijk is geconditioneerd om dergelijke cognitieve dissonanties vanaf de geboorte letterlijk te accepteren en zelfs te omarmen en daar is hij heel, heel goed in geworden. (Ik betwijfel dit. Ik denk dat de mensen òf fel anti Hitler zijn, òf fel anti migratie. Maar je kan wel louwe gevoelens hebben over Hitler en migranten. Dan sta je gewoon niet zo stil bij de dissonantie.   In elk geval zorgen de immigranten er voor dat er nu meer interesse is voor de nazi's, denk ik. Er is een tentoonstelling in Den Bosch over nazi-memorabilia.  Was 15 jaar geleden ondenkbaar..) 
 Maar er is ook een historiografische (geschied-schrijving) terugslag gaande :
Na de Tweede Wereldoorlog en in het bijzonder na de jaren 1970, maakten de Zionisten een rampzalige fout: ze besloten Hitler en zijn ideologie te presenteren als een soort speciale en unieke vorm van kwaad dat erger is dan ooit gebeurde of zal gebeuren.  En om er zeker van te zijn dat deze claim zou blijven bestaan, besloten ze enkele zeer specifieke claims toe te voegen, waaronder het "officiële" cijfer van 6 miljoen vermoorde Joden, waarvan de gaskamers en crematoria de beroemdste waren, maar er waren er nog veel meer (waaronder elektrocutie-zwembaden, lampenkappen van menselijke huid en menselijke zeep - maar die verzinsels moesten worden geschrapt uit het verhaal nadat ze vals waren gebleken). Uiteindelijk werden deze claims allemaal zeer effectief aangevallen door de zogenaamde 'revisionistische historici' die sindsdien zonder enige twijfel hebben bewezen dat deze specifieke claims onjuist waren. Dat maakte deze historici niet erg populair bij de heersers van het rijk die, in plaats van een gezond historisch debat toe te staan, besloten hebben om van "revisionisme" een crimineel strafbare gedachte-misdaad (als je al misdadig bent door alleenmaar iets te denken,zonder iets te doen: thought crime)  te maken waarvoor historici soms jarenlang gevangen konden worden gezet! De reactie op dat soort machtsmisbruik was onvermijdelijk.

(*) de Saker gebruikt het woord goed. Cognitieve dissonantie is als: 
A houdt van B.  A houdt van C.  Maar B en C spreken elkaar tegen. Sluiten elkaar uit. Oplossing: A moet kiezen om òf B als fout te zien. Òf C.
Van de wens om cognitieve dissonantie op te heffen (het voelt niet goed)  maken machthebbers bijna altijd gebruik.  
Ze verplichten het volk om duidelijk aanhankelijkheid te tonen, in gedrag.
( Applaudisseren,  Vlag eerbiedigen, Vlag uitsteken, lid van bepaalde politieke partij worden. etc.   De onderdaan mòet dit geedrag vertonen, anders kanhij niet verder komen.  In zijn hoofd is hij tegen de machthebbers.   Maar na een tijd heeft hij de dissonantie op geheven door nu ook in zijn hoofd de machthebbers toch als OK te zien. 
Dus: eis bepaald gedrag, en de overtuiging zal volgen. Dat is hoe men cognitieve dissonantie gebruikt. )  


One of the most pernicious result of this policy of criminalizing historical investigations into WWII has been the fact that many people in the West concluded that since these specific claims were bunk, then all of the claims about Nazi atrocities were bunk too. Huge logical mistake! The fact that these specific claims have already been debunked in no way implies that OTHER widely reported atrocities did not occur.
For example, the fact that gas chambers were probably not used to kill anybody (at least not in significant amounts) does not at all imply that many hundreds of thousands, or even million of people, were not killed by execution, starvation or disease (typhus, dysentery, etc.). Just look at the death rates in Japanese POW camps, and they had no gas chambers or crematoria. As for the Soviets, they deported “class enemies” from their homes and simply released them in the middle of the Siberian taiga during the winter and with no survival gear: most of them also quickly died, simply from exposure.

Een van de meest schadelijke gevolgen van dit beleid om historisch onderzoek naar de Tweede Wereldoorlog strafbaar te stellen, is het feit dat veel mensen in het Westen concludeerden dat òmdat deze specifieke claims werden geschrapt, alle claims over nazi-wreedheden ook onwaar zouden kunnen zijn.  Enorme logische fout! Het feit dat deze specifieke claims leugens bleken, bewijst totaal niet dat ANDERE wijd gemelde wreedheden niet hebben plaatsgevonden.

Het feit dat gaskamers waarschijnlijk niet werden gebruikt om iemand te doden (althans niet in significante hoeveelheden) betekent helemaal niet dat vele honderdduizenden, of zelfs miljoenen mensen, niet zijn gedood door executie, honger of ziekte ( tyfus, dysenterie, enz.). Kijk maar naar de sterftecijfers in Japanse krijgsgevangenkampen en ze hadden geen gaskamers of crematoria. Wat de Sovjets betreft, ze deporteerden 'klassenvijanden' uit hun huizen en lieten ze eenvoudigweg midden in de Siberische taiga vrij in de winter en zonder overlevingsuitrusting: de meesten stierven ook snel, gewoon door blootstelling.

Dit is wat Thierry Meyssan in een vorig blog ook zegt:  Er gebeuren vaak gruwelijke zaken.  De Holocaust is niet echt een uitzondering.

The simple truth is that any modern state has the means to murder people on an industrial scale even without the use of such exotic (and, frankly, ill-suited) techniques as gas chambers or crematoria (in Rwanda, they mostly used crude machetes). But western historians are banned from even researching these topics!
This situation resulted in an environment in the West in which one cannot criticize (or even doubt!) Jews or things Jewish without immediately being called an “anti-Semite”. Ditto for anybody daring to present another version of WWII. That this kind of collective brainwashing would inevitably result in a massive blowback was easy to predict but, alas, the Zionists never had the foresight to see this coming. Either that, or they were quite happy to report a “surge in anti-Semitism” in the West to extort even more political power (and money!). Whatever may be the case, it is close to impossible in the current West to freely and openly discuss these topics.

De simpele waarheid is dat elke moderne staat de middelen heeft om mensen op industriële schaal te vermoorden, zelfs zonder het gebruik van exotische (en, eerlijk gezegd, ongeschikte) technieken als gaskamers of crematoria (in Rwanda gebruikten ze meestal ruwe machetes) . Maar westerse historici mogen zelfs deze onderwerpen niet onderzoeken!

Deze situatie resulteerde in een situatie in het Westen 
waarin men Joden niet kan bekritiseren of zelfs maar twijfelen joodse beweringen  zonder onmiddellijk een "antisemiet" te worden genoemd. 
Idem voor iedereen die een andere versie van WO II durft te presenteren. Dat dit soort collectieve hersenspoeling onvermijdelijk tot een massale terugslag zou leiden, was gemakkelijk te voorspellen, maar helaas hadden de zionisten nooit de vooruitziende blik om dit te zien aankomen. Hetzij dat, of ze waren heel blij om een ​​"toename van antisemitisme" in het Westen te melden om nog meer politieke macht (en geld!) af te persen. Hoe het ook zij, het is in het huidige Westen bijna onmogelijk om deze onderwerpen vrij en open te bespreken.
Ik denk dat de joden geen afspraak maken over de beste strategie.  Hun tactieken zijn aangeboren.  Ze kunnen niet overleven zònder gehaat te worden dus hun cultuur is  niet universeel maar dualistisch:  moord en diefstal zijn OK als het op de goyim is gericht, maar fout als het op joden is gericht. Bernie Maddov benadeelde joden, en zit nu levenslang in de gevangenis.  Verder ziet geen enkele jood in de gevangenis wegens bankiers misdaden.
Gaat dit slecht aflopen voor de joden? Ja, maar niet omdat ze door de goyim zullen worden verslagen, maar door zichzelf.  De vernietiging zit  onvermijdelijk in de genen.  Nu al in de VS en in Israel zie je joden die elkaar op leven en dood bestrijden. Omdat ze daar de volledige macht hebben. Àls ze de wereld onder controle hebben, zullen ze elkaar vernietigen. Het lijkt me een goed streven om dat te bestrijden. Ook joodse mensen zouden dat inzicht moeten verwerven en mede strijders worden. Er zit niks anders op. De zelf gebrouwde selectie methoden en dus 'evolutie', het zelf kweken van een hoog joods IQ en karaktereigenschappen heeft voor deze fatale en dodelijke subgroep gezorgd: 
Altijd ontstaat er een kleine groep die levensgevaarlijk is als ze de macht verwerft. 
De joodse schrijver Yossi Gurvitz heeft onthuld dat er in het jodendom zelfs een instructie bestaat voor 'Als Israel machtig is' : no more peaceful ways, no more Darkei shalom.    Dan wordt het àndere koek.  De Oekraïners en de Gulag-Russen weten het al. De arme Amerikaan ook.  


Now a quick comparison with modern Russia
The political environment in Russia is radically different. For one thing, it is not illegal (or even improper) in Russia to criticize Jews, or modern “Judaism” (really a modern form of rabbinical Phariseism) or Israel or the Zionist ideology (which, by the way, the USSR did denounce and oppose as a form of racism). Yes, there are still (pretty bad) laws on the books forbidding the promotion of national hatred and “extremist speech”, but the truth is that as long as you only investigate historical topics (such as the real number of Jews murdered by the Nazis) and you do not advocate (or engage in) violence you will be fine. Not only that, but you can find pretty much any and all anti-Jewish/Zionist books on the Russian Internet for easy and free download. Finally, while a lot of Jews did leave the USSR, those who stayed (or have since returned) did that of their own free will and that strongly suggests that, unlike their brethren in Israel, many (most?) Russian Jews do not have feelings of hatred for Russia, the Russian people or even the Orthodox Church (some do, of course, but this is a minority).

Nu een snelle vergelijking met het moderne Rusland

De politieke omgeving in Rusland is radicaal anders. Ten eerste is het niet illegaal (of zelfs ongepast) in Rusland om Joden te bekritiseren, of modern 'Jodendom' (eigenlijk een moderne vorm van rabbinaal farizeïsme) of Israël of de zionistische ideologie (die trouwens door de Sovjet-Unie wel aan de kaak werd gesteld  en die ze zag als een vorm van racisme). Ja, er zijn nog steeds (behoorlijk slechte) wetten in de wetboeken die de promotie van nationale haat en "extremistische taal" verbieden, maar de waarheid is dat zolang je alleen historische onderwerpen onderzoekt (zoals het echte aantal door de nazi's vermoorde joden) ) en u pleit niet voor (of zich bezighoudt met) geweld, alles in orde wordt bevonden. Niet alleen dat, maar je kunt vrijwel alle anti-joodse / zionistische boeken op het Russische internet vinden voor eenvoudige en gratis download. Tenslotte, terwijl veel Joden de Sovjet-Unie hebben verlaten, deden degenen die bleven (of sindsdien zijn teruggekeerd) dat uit vrije wil en dat suggereert sterk dat, in tegenstelling tot hun broeders in Israël, veel (de meeste?) Russische Joden niet gevoelens van haat voor Rusland, het Russische volk of zelfs de orthodoxe kerk (sommigen doen dat natuurlijk, maar dit is een minderheid).

Some near sighted Jews regularly deplore that the political discourse in Russia is not as tightly controlled as the one in the West. I would simply like to remind them that the much more permissive intellectual environment of Russia has NOT resulted in an automatic fusion between patriotism and hostility to Jews, as is sadly the case in the West (unless, of course, we are dealing with what French philosopher and dissident Alain Soral calls “National-Zionism” which is a separate phenomenon which I discussed in some detail here).
True, when patriotism (love for one’s country) turns into nationalism (love of one’s ethnicity), then things typically go south, but that is a danger of which the Kremlin is acutely aware of and that is why Russian nationalists are, after Russian Wahabis, the most frequently jailed people in Russia under anti extremism laws (keep in mind that both Russian nationalists and Russian Wahabis typically not only disseminate “extremist literature” but they also are typically engaged in one form of violence or another, thus they are often jailed on terrorism charges too).

Sommige bijziende Joden betreuren regelmatig dat het politieke discours in Rusland niet zo strak wordt gecontroleerd als dat in het Westen. Ik wil hen er alleen maar aan herinneren dat de veel tolerantere intellectuele omgeving van Rusland NIET heeft geresulteerd in een automatische fusie tussen patriottisme en vijandigheid tegen joden, zoals helaas het geval is in het Westen (tenzij we natuurlijk te maken hebben met wat Franse filosoof en dissident Alain Soral noemt 'Nationaal-zionisme', een apart fenomeen dat ik hier in enig detail heb besproken).
Inderdaad: Nationalisme ( Wilders, Baudet, Vlaams Belang, dochter Le Pen)  verbindt zich met zionisme in een strijd tegen de moslims.  Dàt is volgens mij ook waarom demedia zo sterk pro -immigratie waren de afgelopen 40 jaar:   Verdeel, door massa immigratie. En liefts moslims, want als je die hier als 'onaangepaste lastige lieden'  kan tonen, zal dat Israel volop armslag gevn om haar buren ( ook moslims ! ) te doden.  
Het is waar dat wanneer patriottisme (liefde voor iemands land) nationalisme wordt (liefde voor iemands etniciteit), de dingen meestal naar het zuiden gaan ( = verslechteren) , maar dat is een gevaar waarvan het Kremlin zich terdege bewust is en dat is de reden waarom Russische nationalisten , nà Russische Wahabis , het merendeel uitmaken van diegenen die gevangenen zijn in Rusland onder anti-extremisme-wetten (houd er rekening mee dat zowel Russische nationalisten als Russische Wahabis meestal niet alleen 'extremistische literatuur' verspreiden, maar ze zijn ook meestal betrokken bij de ene of andere vorm van geweld, dus ze worden vaak gevangen gezet op terroristische aanklachten ook).


An increasing number of Russians are, however, puzzled by what they see as a slow-motion rehabilitation of Hitler and the Nazi regime. For example, while in the West the official doxa is still that Hitler and the Nazis were the worst evil in history, there is a rapidly growing “alternative” viewpoint, mostly found on the Internet, of course, in which Hitler is viewed as a much more complex person, who has been unjustly demonized and whose actions need to be placed in a “correct” historical context. And, in fact, there is some truth to that – Hitler was a complex personality and the Nazis were demonized beyond way beyond anything reasonable. Finally, the proponents of this “rehabilitation” will always point out that Hitler’s enemies were at least as ruthless and evil has he was. Again, there is also much truth to that. However, when the EU declares in a solemn vote that Nazi Germany and the Soviet Union were both equally responsible for WWII, then a fundamental red line is crossed, one which places an “equal” sign not only between the aggressor and the aggressed but also between those who were defeated and those who were victorious.

Een toenemend aantal Russen is echter verbaasd over wat zij zien als een slow-motion revalidatie van Hitler en het nazi-regime. 
Terwijl in het Westen de officiële doxa bijvoorbeeld nog steeds is dat Hitler en de nazi's het ergste kwaad in de geschiedenis waren, is er een snelgroeiend 'alternatief' gezichtspunt, meestal te vinden op internet, waarin Hitler wordt gezien als een veel complexere persoon, die ten onrechte is gedemoniseerd en wiens acties in een 'correcte' historische context moeten worden geplaatst. En in feite is daar enige waarheid in: Hitler was een complexe persoonlijkheid en de nazi's waren gedemoniseerd die veel verder gingen dan redelijkerwijs. Ten slotte zullen de voorstanders van deze 'rehabilitatie' er altijd op wijzen dat de vijanden van Hitler minstens zo meedogenloos en kwaadaardig waren als hij was. Nogmaals, daar zit ook veel waarheid in. Wanneer de EU echter plechtig verklaart dat nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie beide evenzeer verantwoordelijk zijn voor de Tweede Wereldoorlog, wordt een fundamentele rode lijn overschreden, een lijn die niet alleen een 'gelijk' teken plaatst tussen de aanvaller en de aangevallene, maar ook tussen degenen die werden verslagen en degenen die overwonnen.

[Sidebar: as I have often written in the past, under international law the ultimate, most evil, crime is not “genocide” or “crimes against humanity”. It is the “crime of aggression” because, in the words of the US judge who declared this principle, “the crime of aggression contains all the other crimes”, which is only logical. Thus by accusing the USSR of aggression, the EU is basically annulling them findings of the Nuremberg Tribunal, it makes the USSR every bit as guilty of all the atrocities of WWII as the Nazis.]

[Sidebar: zoals ik vaak in het verleden heb geschreven, volgens het internationale recht is de ultieme, meest kwaadaardige misdaad geen "genocide" of "misdaden tegen de menselijkheid". Het is de "misdaad van agressie" omdat, in de woorden van de Amerikaanse rechter die dit principe heeft verklaard, "de misdaad van agressie alle andere misdaden omvat", wat logisch is. Dus door de USSR te beschuldigen van agressie, annuleert de EU in feite hun bevindingen van het Tribunaal van Neurenberg, het maakt de USSR net zo schuldig aan alle wreedheden van WO II als de nazi's.]


Are the Russians correct when they say that there is a slow-motion rehabilitation of Hitler and his ideology in the West?

Absolutely!
The fact that this slo-mo rehabilitation is still currently and mostly confined to the margins of the political discourse does not change the Russian awareness that no matter how much Hitler and his minions are disliked or even hated in the West, Russia and Russians will always be hated even much more. This is also true of what the West calls “Islamic extremism” which is only “bad” when it is not fully controlled by the West (terrorists!!), and which is “good”, axiomatically so, when directed against Russia or other Orthodox nations (freedom fighters!!).

Hebben de Russen gelijk als ze zeggen dat er een slow-motion revalidatie van Hitler en zijn ideologie in het Westen is?
Absoluut!
Het feit dat deze slo-mo-herwaardering momenteel nog steeds en grotendeels beperkt is tot de marges van het politieke discours, verandert niets aan het Russische besef dat ongeacht hoeveel Hitler en zijn volgelingen worden gehaat,  in het Westen, Rusland en de Russen altijd nog veel meer gehaat worden. Dit geldt ook voor wat het Westen 'islamitisch extremisme' noemt, wat alleen 'slecht' is als het niet volledig door het Westen wordt gecontroleerd (terroristen !!), en dat axiomatisch 'goed' is, wanneer het tegen Rusland of andere wordt gericht Orthodoxe landen (vrijheidsstrijders !!).

Under these circumstances, is it really surprising that many (most?) Russians feel like the West is a much bigger danger to the Russian civilizational realm than any anti-Russian plans concocted by Jews, Zionists or the Israelis?
Absolutely not!
Not only do most Russians hate Hitler and everything he stood for, they also truly understand that the vast majority of Jews murdered by the Third Reich were simple, innocent, people whose only crime was to be of the same ethnicity/religion as some other Jews who did, indeed, richly deserved to be hated for their racist messianism (be it religious or secular). That is a fundamental injustice which Russians will never accept because accepting it would be a betrayal of truth (a hugely important concept for the Russian civilization) and no less of a betrayal of the memory of all the innocents murdered by the Nazis.

Is het in deze omstandigheden echt verrassend dat veel (de meeste?) Russen het Westen een veel groter gevaar voor het Russische beschavingsrijk vinden dan alle anti-Russische plannen die zijn bedacht door joden, zionisten of de Israëli's?

Absoluut niet verrassend !

Niet alleen haten de meeste Russen Hitler en alles waar hij voor stond, ze begrijpen ook echt dat de overgrote meerderheid van de door het Derde Rijk vermoorde Joden eenvoudige, onschuldige mensen waren wiens enige misdaad dezelfde etniciteit / religie was als sommige andere Joden die het inderdaad verdiende rijk te worden gehaat vanwege hun racistische messianisme (religieus of seculier). Dat is een fundamenteel onrecht dat de Russen nooit zullen accepteren, omdat het accepteren ervan een verraad van de waarheid zou zijn (een enorm belangrijk concept voor de Russische beschaving) en niet minder een verraad van de herinnering aan alle onschuldigen vermoord door de nazi's.

Conclusion one: history matters, a lot!
Whatever we all may think of Jewish identity politics or whatever our opinion of the Soviet Union, it is undeniable that Hitler’s policies inflicted unspeakable suffering upon both Russians and Jews. Western Alt-Righters, who still delude themselves into thinking that Russians share in their racist delusions, can deny and denounce this, but the fact is that history has forever created a bond between Jews and Russians: their common memory of the mass atrocities perpetuated against them by the Nazis. No amount of political gesticulations will change that.
That does not, of course, mean that Putin, the Kremlin or anybody else is an “ally” of Israel or that Putin and Bibi Netanyahu are working together (or for each other). This utter nonsense is a completely false conclusion resulting from a fundamental and profound misreading of Russian history and Russian culture. But it goes even further than that. I would argue that the history of the Russian culture is also fundamentally incompatible with any racist/racialist ideas.

Conclusie één: geschiedenis doet ertoe, veel!
Wat we ook mogen denken aan de joodse identiteitspolitiek of wat onze mening over de Sovjet-Unie ook is, het valt niet te ontkennen dat het beleid van Hitler zowel Russen als Joden onuitsprekelijk leed toebracht. Westerse Alt-Right-ers, die zichzelf nog steeds voor de gek houden door te denken dat Russen delen in hun racistische waanideeën, kunnen dit ontkennen en aan de kaak stellen, maar het feit is dat de geschiedenis voor altijd een band heeft gecreëerd tussen Joden en Russen: hun gemeenschappelijke herinnering aan de massale wreedheden die tegen hen werden begaan door de nazi's. Geen enkel politiek gebaar zal daar verandering in brengen.
Dat betekent natuurlijk niet dat Poetin, het Kremlin of iemand anders een 'bondgenoot' van Israël is of dat Poetin en Bibi Netanyahu samenwerken (of voor elkaar). Deze volslagen onzin is een volledig valse conclusie die voortvloeit uit een fundamentele en diepgaande verkeerde lezing van de Russische geschiedenis en de Russische cultuur. Maar het gaat zelfs verder dan dat. Ik zou beweren dat de geschiedenis van de Russische cultuur ook fundamenteel onverenigbaar is met racistische / raciale ideeën.


The ideology of pre-1917 Russia can be described as “Orthodox monarchism”. This is not really correct for a long list of reasons (reality is always more complex than buzz-words and slogans), but by and large you could say that what was considered morally right or morally wrong was defined by the Russian Orthodox Church. Well, it just so happens that while original Christianity (i.e. Orthodoxy) was very critical of rabbinical “Judaism” (the religion and worldview), that same original Christianity was far less hostile to Jews (the ethnicity) then western Christian denominations. In fact, true Christianity has always been pro-patriotic but anti-nationalistic. This was also the practice in the Eastern Roman Empire (whose political structure Russia inherited). By the way, this is also true for the 2nd religion of Russia, Islam.

De ideologie van Rusland van vóór 1917 kan worden omschreven als "orthodox monarchisme". Dit is niet echt correct om een ​​lange lijst van redenen (de realiteit is altijd complexer dan modewoorden en slogans), maar over het algemeen kun je zeggen dat wat als moreel goed of moreel verkeerd werd beschouwd, werd bepaald door de Russisch-orthodoxe kerk. Welnu, het is zo dat, terwijl het oorspronkelijke christendom (d.w.z. orthodoxie) zeer kritisch was over het rabbijnse 'jodendom' (de religie en hun wereldbeeld), datzelfde oorspronkelijke christendom veel minder vijandig stond tegenover joden (de etniciteit) dan de westerse christelijke denominaties. In feite is het ware christendom altijd pro-patriottisch maar anti-nationalistisch geweest. Dit was ook de praktijk in het Oost-Romeinse rijk (wiens politieke structuur Rusland erfde). Dit geldt trouwens ook voor de 2e religie van Rusland, de islam.
Dus : de oudere Kerk was fel tegen de joodse Religieuze Kaste, maar niet fel tegen de joodse mensen.  De jongere Kerken waren wel tegen de joodse mensen? 

Then, after the 1917 Revolution, Russia was initially submitted to two decades of Jewish terror, especially a kind of terror directed against the Russian people and the Orthodox faith. With the coming to power of Stalin, however, major changes took place (and most of those who had drowned Russia in innocent blood were themselves executed during the famous “purges”). And while Stalin never was an “anti-Semite” (this is silly nonsense which both Stalin’s actions and writings directly contradict), his purges (and reforms) did profoundly change the nature of the Soviet regime, including the ethnic composition of the leaders of the CPSU which became much more diverse.
Speaking of the Soviet Union in general, it is also important to remember that the Marxist-Leninist ideology also rejects racial and ethnic differences and, instead, advocates a solidarity of all people against their class oppressors.
Thus neither the pre-1917 nor the post-1917 mainstream Russian ideology/worldview are a viable ground to try to promote racist ideas. And, thankfully, neither is modern (“Putin’s”) Russia.

Na de revolutie van 1917 werd Rusland aanvankelijk onderworpen aan twee decennia joodse terreur, vooral een soort terreur gericht tegen het Russische volk en het orthodoxe geloof. Met het aan de macht komen van Stalin vonden er echter grote veranderingen plaats (en de meesten van hen die Rusland in onschuldig bloed hadden verdronken, werden zelf tijdens de beroemde “zuiveringen” geëxecuteerd). En hoewel Stalin nooit een "antisemiet" was (dit is dwaze onzin die zowel acties als geschriften van Stalin rechtstreeks tegenspreken), hebben zijn zuiveringen (en hervormingen) de aard van het Sovjetregime, inclusief de etnische samenstelling van de leiders van de CPSU  veel diverser werd.

Over de Sovjet-Unie in het algemeen gesproken, het is ook belangrijk om te onthouden dat de marxistisch-leninistische ideologie ook raciale en etnische verschillen verwerpt en in plaats daarvan pleit voor solidariteit van alle mensen tegen  de onderdrukkers van  hun klasse.

Dus noch de pre-1917, noch de post-1917 mainstream Russische ideologie / wereldbeeld zijn een haalbare grond om te proberen racistische ideeën te promoten. En gelukkig is modern Rusland ('Poetin') dat ook niet.

The truth is that Russia which, as I mentioned above, is the political heir to the East Roman Empire (aka “Byzantium” in western parlance) has ALWAYS been multi-religious, multi-cultural, multi-ethnic and pretty much any and all other “multi-something” you can think of. For all the many sins of the Russian people during their history, racism was never one of them!
For example, this is also why, while most people in the West see Islam (and Muslims) as “aliens”, most Russians are totally used to them and see them as longtime neighbors. That does not mean that Russian’s don’t remember the dozen or so wars Russia fought against the Ottomans, nor does it mean that Russia has forgiven the Wahabi atrocities in Chechnia. It simply and only means that Muslims, and even Turks, are not see as “national enemies” by Russians.
The same is true for Jews. Yes, the Russians do remember what Jews did to them during the early years of the Bolshevik regime, but that memory, that awareness, does NOT typically result into any kind of racism, including any type of anti-Jewish racism. Nor do the horrors committed by Jewish Bolsheviks obfuscate all the very real contributions of various Jews to the Russian culture.

De waarheid is dat Rusland dat, zoals ik hierboven al zei, de politieke erfgenaam is van het Oost-Romeinse rijk (ook bekend als 'Byzantium' in het westerse taalgebruik) ALTIJD multireligieus, multicultureel, multi-etnisch en vrijwel alles andere "multi-iets" die je maar kunt bedenken. Wat betreft alle vele zonden van het Russische volk tijdens hun geschiedenis,  racisme was nooit een van hen!

Dit is bijvoorbeeld ook de reden waarom, terwijl de meeste mensen in het Westen de islam (en moslims) als 'aliens' zien, de meeste Russen eraan gewend zijn en ze als oude buren zien. Dat betekent niet dat de Russische de tientallen oorlogen die Rusland tegen de Ottomanen heeft gevoeld niet herinneren, en het betekent ook niet dat Rusland de wreedheden in Wahabi in Tsjetsjenië heeft vergeven. Het betekent eenvoudig en alleen dat moslims, en zelfs Turken, niet worden gezien als "nationale vijanden" door Russen.

Hetzelfde geldt voor Joden. Ja, de Russen herinneren zich goed wat Joden met hen deden in de vroege jaren van het bolsjewistische regime, maar die herinnering, dat bewustzijn, leidt meestal NIET tot racisme, inclusief anti-joods racisme. Ook verdoezelen de gruwelen van joodse bolsjewieken niet alle zeer reële bijdragen van verschillende joden aan de Russische cultuur.

[Sidebar: by the way, it is important to remember here that while it is true that most first-generation Bolsheviks were Jews, it is not true that most Jews were Bolsheviks. In fact, Jews were found pretty much everywhere, including amongst Menshevik’s, anarchists, Bundists, etc..]
So yes, Jews and Russians mostly lived together for about 200 years, and much of our common history is tragic, painful and even shameful, but at the end of the day, it would be false to think that most Russians either dislike or fear Jews. They do not. Even when they are critical of this or that personality, ideology or religion (original Christianity will always be the ultimate enemy of rabbinical Judaism, just as rabbinical Judaism will always remain the ultimate enemy of original Christianity; we can understand why that is so, or we can deplore it, but we should never forget or deny this!).

 [Zijbalk: trouwens, het is belangrijk om te onthouden dat hoewel het waar is dat de meeste bolsjewieken van de eerste generatie joden waren, het niet waar is dat de meeste joden bolsjewieken waren. In feite werden Joden vrijwel overal gevonden, ook onder mensjewieken, anarchisten, bundisten, enz ..]
Dus ja, Joden en Russen woonden meestal ongeveer 200 jaar samen, en veel van onze gemeenschappelijke geschiedenis is tragisch, pijnlijk en zelfs beschamend, maar uiteindelijk zou het vals zijn om te denken dat de meeste Russen niet van Joden houden of bang zijn . Zij doen niet. Zelfs als ze kritisch zijn over deze of gene persoonlijkheid, ideologie of religie (het oorspronkelijke christendom zal altijd de ultieme vijand van het rabbijnse jodendom zijn, net zoals het rabbijnse jodendom altijd de ultieme vijand van het oorspronkelijke christendom zal blijven; we kunnen begrijpen waarom dat zo is, of we kunnen het betreuren, maar we moeten dit nooit vergeten of ontkennen!).

[Sidebar: if any self-described anti-Semite reads these words and is absolutely outraged by what I just wrote, please also make sure to read “The Invention of the Jewish People” by Shlomo Sand” which will show to you that the very notion of “ethnicity” (whether Jewish or non-Jewish) is a modern invention with very little actual basis in history, especially in the history of multi-cultural empires. Simply put: in a culture which does not really believe in the importance of ethnicity no truly racist ideology can develop. It is really that simple!]


[Sidebar: als een zelf-beschreven antisemiet deze woorden leest en absoluut verontwaardigd is over wat ik zojuist heb geschreven, lees dan ook "De uitvinding van het Joodse volk" door Shlomo Sand "die je zal laten zien dat de zeer het begrip 'etniciteit' (joods of niet-joods) is een moderne uitvinding met weinig feitelijke basis in de geschiedenis, vooral in de geschiedenis van multiculturele rijken. Simpel gezegd: in een cultuur die niet echt gelooft in het belang van etniciteit kan er geen echt racistische ideologie ontstaan. Het is echt zo simpel!]
Yes, I know about Dostoevskii’s and Rozanov’s dislike for Jews (and Poles, by the way), and yes I know about the Pale of Settlement (won’t touch this here, but it sure was not what western historians in the West think it was – just read Solzhenitsyn!). I also know about the “Blood Libel” (won’t touch this one either, but I will recommend you read the 2007 book by Israeli historian Ariel Toaff “Passovers of Blood”) and about all the other myths spread in the West (by Jews and non-Jews) about “Russian anti-Semitism”. But the truth is simple: while there were many instances in history when Jews and Russians clashed (including the 10th century destruction of Khazaria by Russian forces or the 15th century struggle against the “Heresy of the Judaizers” – which, by the way, Wikipedia does a very bad job describing: in reality this was an early attempt by Kabbalists to infiltrate the Russian Orthodox Church just as they had successfully infiltrated the Papacy). Yet, these conflicts did not resulted in any major hostility of Russians towards Jews (the inverse is, alas, not nearly as true).

Conclusion two: Putin, Zelenskii and the Israelis
The recent trip of both Zelenskii and Putin to Israel has, again, brought the topic of the Jewish, Russian and Ukrainian “triangle” to the front page news. The Poles also seized the opportunity to make things worse for themselves when they chimed in on it all. You read the stories, so no need to repeat it all here. What was most impressive about this event was that Zelenskii decided that he would travel to Israel, only to then declare that he would not participate in the commemorative events. Why? Clearly, he was terrified that the Ukronazis will denounce him for caving in to Zionist pressure.
Putin did the exact opposite, not only did he travel to Israel and he spoke at the event, he also reminded the (mostly Jewish) audience of the horrors which the Russian people also suffered at the hands of the Nazis. Clearly, Putin did not fear that some Russian nationalists would accuse him of caving in to Zionist pressure. Why not?

Why could Putin speak so freely?
For two very simple reasons:
First, and unlike the Ukrainians or the Poles, the Russians have exactly zero guilt about what happened in WWII. In spite of all the lies currently spread in the West, the Soviet Union did not start WWII – the Soviet Union pretty much single-handedly defeated Hitler and ended the war (the entire Anglo effort was worth no more than 20% and only came after the Soviets defeated the Wehrmacht and the SS in Stalingrad and elsewhere).
Second, Jewish supremacism was very short lived in the USSR (roughly from 1917 to 1937) and neither Putin nor any other Russian political leader will let claims of exclusive “special” Jewish suffering go unchallenged. And while most Russian politicians don’t feel the need to express any doubts about the “official” 6 million figure, they do like to remind their Jewish friends that the Russian nation suffered anywhere between 20 to 27 million dead people during WWII, thus denying Jewish victims any superior victim status over non-Jewish victims.
Our fundamental disagreement about WWII, Hitler and Jews
Likewise, it is BECAUSE Russians have zero sense of guilt towards Jews, that Putin could mention this figure of 80-85% of Jews in the first Bolshevik regime in front of an assembly of Haredi rabbis (see the video here for yourself: https://youtu.be/7bSAB5OPkwQ).
Can you imagine Merkel or Trump daring to say these things in front of such an audience?
Unthinkable!
Conclusion three:
Ever since Vladimir Putin came to power, Russia has been gradually and steadily separating herself from the collective West. This process is not so much about being “against” the West as it is about being “different” from the West, but unapologetically so! This is especially visible in the nature and quality of the political discourse in Russia which is truly dramatically different from the kind of hyper-controlled (and, of course, hyper-manipulated) political discourse in the West. Simply put, Russians live in a much more open and diverse intellectual landscape than their western neighbors. As a result, it would be a major mistake to assume, for example, that Russian patriots hold views similar to those held by western nationalists. Hence the existence of what we could call “Our fundamental disagreement about WWII, Hitler, Jews and race”.
The Saker

Ons fundamentele meningsverschil over WO II, Hitler en Joden
Evenzo is het omdat Russen nul schuldgevoel jegens joden hebben, dat Poetin dit cijfer van 80-85% van de joden in het eerste bolsjewistische regime voor een vergadering van Haredi rabbi's zou kunnen noemen (zie de video hier voor jezelf: https: //youtu.be/7bSAB5OPkwQ).
Kun je je voorstellen dat Merkel of Trump deze dingen durft te zeggen voor zo'n publiek?
Ondenkbaar!
Conclusie drie:
Sinds Vladimir Poetin aan de macht kwam, heeft Rusland zich geleidelijk en gestaag afgescheiden van het collectieve Westen. Dit proces gaat niet zozeer over 'tegen' het Westen zijn, maar wel over 'anders' zijn dan het Westen, maar niet onbeschaamd! Dit is vooral zichtbaar in de aard en kwaliteit van het politieke discours in Rusland, dat echt dramatisch verschilt van het soort hypergecontroleerd (en natuurlijk hypergemanipuleerd) politiek discours in het Westen. Simpel gezegd, Russen leven in een veel opener en diverser intellectueel landschap dan hun westerse buren. Dientengevolge zou het een grote fout zijn om bijvoorbeeld aan te nemen dat Russische patriotten dezelfde mening hebben als die van westerse nationalisten. Vandaar het bestaan ​​van wat we 'ons fundamentele meningsverschil over WO II, Hitler, Joden en ras' zouden kunnen noemen.

The Saker

No comments:

Post a Comment