Saturday, July 26, 2014

366 Hoe Amerika de wereld kan controleren de komende 100 jaar. PNAC.

This blog:  http://tiny.cc/5piljx

Het strijdplan voor de Amerikaanse alleen-heersing.

Letterlijk vertaald: 'Het project voor een nieuwe Amerikaanse Eeuw'.

( Alle rode tekst is door mij toegevoegd als commentaar)

Het Volk tegenover de Machtigen is het oudste verhaal in de menselijke geschiedenis.
Op geen enkel moment in de geschiedenis hebben de Machtigen zo veel controle in handen gehad.
Op geen enkel moment in de geschiedenis is de actieve en geïnformeerde betrokkenheid van de mensen harder nodig geweest dan nu.
.
Door William Rivers Pitt

NB: Pitt schreef  dit stuk 3 weken vóór de inval in Irak.  Het gaat mij vooral om de eerste helft van het artikel, waarin kort maar duidelijk wordt beschreven dat deze Neocons de wereld nog verder willen veroveren, en dat ze dat ook op moderne manieren willen doen: dus niet door simpelweg oorlogen te beginnen. Dat is 'old school' schrijven ze zelf.
Hoe ze het dan doen of deden?  Als volgt:

1. Ze creëren BLOED. Of zeggen dat er zeker BLOED zal komen.
(911, Iraanse atoombom. Iraakse WMD's, Ghadaffi's bommen, Assad's gifgas, de MH17 ) 

2. Ze wijzen onmiddellijk een dader aan, en beweren de harde bewijzen te hebben. 
    Voorbeelden:  911, MH17  De volkswoede richt zich dan op de beschuldigde.  Als er bloed vloeit    moeten we snel handelen en is er geen tijd voor nuance, zo heeft de evolutie ons gevormd. De regering kan ten strijde trekken. Het volk staat er achter.  

3.  Als er BLOED wordt voorspeld, dan gebruikt men die angst om 'Uit Voorzorg'  ofwel pre-emptive aan te vallen.  Er is haast bij, want er gaan vele duizenden slachtoffers vallen! 
Zo kan men onder het mom van  ' mensen redden' een land vernietigen. 
Het slachtoffer-land wordt in chaos achtergelaten en een burgeroorlog wordt met zorg aangewakkerd. 

Dàt plan is te lezen in dit PNAC report. Natuurlijk staat het er niet klip en klaar, maar het basis-idee staat er wel. En de uitwerking zien we nu al 15 jaar om ons heen. 

Dat maakt het zeer belangrijk, want dit rapport voorspelt als geen ander document de wereld zoals die er sinds 2000 uit ziet. 



02/25/03 --- Het Project voor een Nieuwe Amerikaanse Eeuw, of PNAC, is een in Washington gevestigde denktank,  opgericht in 1997.

Boven alles wil PNAC dit: De oprichting van een wereldwijd Amerikaans imperium dat de wil van alle landen ter wereld bedwingt.
Ze balen van het idee dat de Verenigde Staten, de laatst overgebleven supermacht, niet méér doet - door gebruik van haar economische en militaire macht-  om de rest van de wereld onder de paraplu van een nieuwe sociaal-economische Pax Americana brengen. ( Pax- Americana = dat er vrede is omdat er één de baas is : Amerika.)


De essentie van de PNAC ideologie kan worden gevonden in een witboek geproduceerd in september 2000 getiteld
"Hervorming van het Amerikaanse Leger. De Strategie, de Machten en de Bronnen voor een nieuwe eeuw."
Daarin geeft PNAC aan wat er nodig is voor Amerika om het wereldwijde imperium dat zij voor ogen hebben, te creëren.
Volgens PNAC moet Amerika:

* Plaats permanente bases met troepen in Zuid-Europa, Zuidoost-Azië en het Midden-Oosten;
(In het engels:  Reposition permanently based forces ....)

* Moderniseer het Amerikaanse leger, zoals het versterking van onze mogelijkeheden met jachtvliegtuigen, onderzeeëras en de zee-vloot;

* Ontwikkel en implementeer van een wereldwijd raketafweersysteem, en het ontwikkel een strategische dominantie van de ruimte;

* Controleer het internet.  ( de "Internationale gezamenlijke Ruimte' van cyberspace).

* Verhoog de defensie-uitgaven tot een minimum van 3,8 procent van het bruto binnenlands product, vergeleken met de 3 procent die er nu  aan wordt besteed.

Het meest angstaanjagend zijn wel de 4 'Kern Taken' die dit PNAC document beschrijft voor het Amerikaanse leger.

Het volgende stukje tekst zal ik vet maken, en deels onderstrepen omdat het belangrijk is: 

De twee centrale eisen zijn dat:
(1) de Amerikaanse troepen meerdere grote oorlogen tegelijk kunnen voeren en die ook met overtuiging kunnen winnen
(... for American forces to "fight and decisively win multiple, simultaneous major theater wars")

(2) en om de taak van 'politieagent' in onstabiele regio's uit te voeren om zodoende een veilige omgeving te scheppen aldaar.

Dan schrijft Pitt iets opmerkelijks: 
Let wel dat PNAC niet wil Amerika in staat is om gelijktijdig (meerdere) grote oorlogen te bevechten. Dat is een ouderwetse gedachte. (That is 'old school'.) 

Om dit plan tot een goed einde te brengen, moeten de militairen deze oorlogen op zo'n manier voeren dat het voor iedereen duidelijk is dat Amerika de baas is.

Het is dus niet nodig om zelf te gaan vechten, zoals in Irak. Gewoon zorgen dat Libië en Syrië kapot worden gemaakt door jihadisten is ook goed. Of zorgen dat er een staatsgreep komt in de Ukraïne die Rusland aan het wankelen brengt is ook prima: iedereen die er toe doet moet kunnen zien dat de uitkomst datgene is wat Amerika wil. Het publiek moet natuurlijk denken dat 'het volk' in opstand kwam. 
Maar het kan nog eenvoudiger: zie mijn blog over Maleisië. Na twee neergehaalde verkeersvliegtuigen is de nationale trots, Malaysian Airlines, op sterven na dood. De machtigen in Maleisië weten nu: Amerika is de baas. Er tegen vechten zal onze ondergang zijn. En ze zullen zorgen dat er een regering komt die niet langer stanpunten in neemt tegen de VS en tegen Wall Street en pro-Islam. 


Waarom is het PNAC Report belangrijk?
Immers, maffe denktanks zijn een huisnijverheid in Washington, DC. Ze zijn er met dertien in een dozijn. Waarom is het PNAC rapport belangrijker dan de ideeen van al die andere groepen die de Amerikaanse buitenlandse politiek zoude bepalen als ze dat konden?
Twee gebeurtenissen zorgden dat de PNAC ideeen heel invloedrijk werden in Amerika:
-de betwiste verkiezing van George W. Bush
-de aanslagen van 11 september.
Toen Bush president werd, werden de mannen die de hoogmoedige dromen van PNAC hadden bedacht en verspreid de baas in het Pentagon, in het ministerie van Defensie en in het Witte Huis.
Toen de Twin- Towers naar beneden kwamen zagen deze mannen eindelijk hun kans om hun PNAC plannen in echt beleid om te zetten.

Vice-president Dick Cheney is een van de oprichters van PNAC, samen met minister van Defensie Donald Rumsfeld en Defense Policy Board voorzitter Richard Perle. Plaatsvervangend minister van Defensie Paul Wolfowitz is de ideologische vader van de groep. Bruce Jackson, een PNAC directeur, diende als een Pentagon official voor Ronald Reagan voordat hij een ​​leidende positie bij de wapenfabrikant Lockheed Martin aan nam.

PNAC wordt bemand door mensen die eerder werkten voor organisaties als 'Vrienden van de Democratie  in Midden-Amerika', die bloedige Amerika's bloedige acties in Nicaragua en El Salvador ondersteunden, en met lieden van "Het Comite tegen het Acute Gevaar", die jarenlang pleitten dat een nucleaire oorlog met de Sovjet-Unie te gewonnen kon worden.

PNAC is onlangs 'bevallen' van een nieuwe groep, het 'Comite voor de Bevrijding van Irak' ( CLI).
Ze kwamen samen met de Nationale Veiligheidsadviseur Condoleezza Rice, die met het oog op een plan om de Amerikaanse bevolking rijp te maken voor het idee van dat een oorlog tegen Irak nodig is.
CLI heeft miljoenen dollars aan belastinggeld naar het Iraakse Nationaal Congres gesluisd, en naar de beoogd leider Ahmed Chalabi. Chalabi werd bij verstek tot 22 jaar gevangenis veroordeeld door een Jordaanse rechtbank in 1992 voor bankfraude na de ineenstorting van de Petra Bank, die hij oprichtte in 1977. Chalabi heeft sinds 1956 geen voet in Irak gezet, maar zijn Enron-achtige zaken-kwaliteiten maken hem blijkbaar een ​​goede keus voor de plannen van de regering-Bush.

PNAC's "Her-opbouw van het Amerikaans Leger" rapport is de institutionalisering van plannen en ideologieën die al  tientallen jaren geleden  zijn geformuleerd door de mannen die momenteel de Amerikaanse overheid runnen. De PNAC beginselverklaring is ondertekend door Cheney, Wolfowitz en Rumsfeld, alsmede door Eliot Abrams, Jeb Bush, Bush's speciale gezant voor Afghanistan Zalmay Khalilzad, en vele anderen. William Kristol, de beroemde conservatieve schrijver voor de Weekly Standard, is ook een mede-oprichter van de groep. The Weekly Standard is eigendom van Ruppert Murdoch, die ook eigenaar is van internationale mediagigant Fox News.


Het verlangen van deze recent to macht gekomen PNAC mannen om de Amerikaanse hegemonie gewapenderhand over de hele wereld uit te breiden  is er al sinds dag één van de regering-Bush, en is in niet geringe mate een centrale reden voor de Florida verkiezingsstrijd in 2000.
Merk op dat,  terwijl velen hebben gezegd dat Gore en Bush ideologisch gelijk zijn aan elkaar, meneer Gore had helemaal geen connecties had met de makkers bij PNAC. George W. Bush moest die verkiezing winnen met alle middelen die nodig waren, en PNAC ondertekenaar Jeb Bush was in de perfecte positie om de enorme toename van invloed en macht van zijn collega-imperialisten zeker te stellen. Maar bereid zijn tot zulke acties is nog niet hetzelfde als zinvol beleid voeren. (~)
Amerikanen genieten van hun comfort, maar zijn  niet gelukkig dat ze in een land leven met 'Romeinse toestanden." ( Waar het spel soms wel heel  vies gespeld werd.)

Op 11 september 2011 zagen de vrienden van PNAC een grote kans om hun beleid te realiseren, en die kans hebben ze volop gegrepen. (~)
( William Pitt houdt het netjes. In het PNAC rapport staat de fameuze of beruchte  zin: "Het zal moeilijk zijn om onze plannen te realiseren, tenzij er zoietys zou gebeuren als een nieuw Pearl Harbor."
Wie langer dan 10 uur de juiste info over 911 heeft gelezen is er vanovertuigd: òf er gebeuren hier wel erg veel wonderen op één dag, òf deze lieden hebben zelf dat 911 'laten gebeuren'. )

Een week na 911 maakte Bush de nieuwe "Nationale Veiligheidsstrategie" bekend.  Het komt geheel overeen met het  PNAC rapport dat "Hervorming van het Amerikaanse Leger" heette en een jaar eerder uit kwam. Op veel plaatsen maakt het gebruik van precies dezelfde woorden om Amerika's nieuwe plaats in de wereld te beschrijven.

Herinner U dat PNAC een verhoging van de defensie-uitgaven eiste tot ten minste 3,8% van het BBP. De door Bush voorgestelde begroting voor volgend jaar vraagt ​​om  379 miljard $ voor defensie-uitgaven, ofwel 3,8% van het BBP.

In augustus van 2002 hoorde het PNAC lid Richard Perleen tevens voorzitter van de  Defensie Beleids Groep een briefing van een denktank verbonden aan de Rand Corporation. Volgens de Washington Post en The Nation, werd daar in de laatste dia van de  presentatie "Irak als tactische spil, Saoedi-Arabië als de strategische spil, en Egypte als de prijs" beschreven, in een oorlog die zogenaamd zou zijn bedoeld om de wereld te bevrijden van Saddam Hoessein's wapens. Bush heeft enorme veel troepen ingezet in de regio van het Midden-Oosten en tegelijkertijd werden Amerikaanse troepen in de Filippijnen ingezet en werd een soort nucleaire poker met Noord-Korea gespeeld. Ergens in dit alles schuilt toch op zijn minst één van de "grote oorlogen" die het PNAC rapport van september 2000 zo nodig vond.

Irak is maar het begin, een voorwendsel voor een breder conflict. Donald Kagan, een centrale figuur van PNAC, ziet Amerika wel permanente militaire bases in Irak vestigen na de oorlog. Dit is ogenschijnlijk een maatregel om de vrede in het Midden-Oosten te verdedigen, en te zorgen dat de olie blijft stromen. De landen in die regio, echter, zullen dit te zien voor wat het werkelijk is: een basiskamp voor de Amerikaanse troepen om elk land in de regio binnen te kunnen vallen waar hubn keuze op valt. Het Amerikaanse volk, dat bezorgd wacht op een soort van exit plan nadat Amerika  Irak verslagen zal hebben, zal te laat zienb dat er geen exit is gepland.

Alle paarden lopen hier even snel. De bedrijven die contracten hebben met Defensie en leven van belastinggeld, zullen goed betaald worden voor het bewapenen van dit Nieuwe Amerikaanse Rijk. De bedrijven die de nieuwsmedia bezitten zullen deze eeuwig durende oorlog met winst verkopen, als de kijkcijfers enorme hoogten bereiken zodra gevechten worden getoond. Zij binnen de het regeringsapparaat  die geloven dat de verdediging van Israël gebaat is bij de verwoesting van alle eventuele agressors in de regio zullen hun dromen vervuld zien. De PNAC mannen die een wereldwijde Pax Americana wensen, afgedwongen door wapens, zullen hun plannen bewaarheid zien worden. Door dit alles zullen de geld uitleners van de WTO en het IMF in staat zijn om hun financiële voorwaarden op te leggen aan de hele planeet. Dit laatste aspect van het plan is cruciaal, en is het best beschreven in de onlangs herziene versie van Greg Palast's meesterwerk, "The Beste Democratie die je met geld kunt kopen."

Er zullen nadelige bijwerkingen zijn. Het gevoel van onderdrukt zijn , dat de gewone Amerikanen krijgen als ze bijna stikken in  plastic onderkomens die met duct tape aan elkaar zitten, zal enorm toenemen als ons agressieve  gedrag nieuwe terreur aanslagen tegen ons land teweeg brengt. Deze aanvallen zullen de invoering van de nieuw opgestelde Patriot Act II nodig maken , een strengere versie van de vorige wet. De grondwet en de Burger Rechten zullen het onderspit delven.

De Amerikaanse economie zal worden geteisterd door de behoefte aan meer defensie-uitgaven, en door de eerder genoemde "politietaken" in Irak, Afghanistan en elders. Vroegere bondgenoten zullen zich tegen ons keren. Duitsland, Frankrijk en de andere landen die zich verzetten tegen deze oorlog in Irak zijn zich volledig bewust van dit spel. Ze handelen niet uit lafheid of omdat ze houden van Saddam Hoessein, maar omdat ​​deze stijgende Amerikaanse heerschappij willen weerstaan, anders zullen ze  economische en militair lijfeigene van George W. Bush worden. Richard Perle heeft al verklaard dat Frankrijk niet langer een Amerikaanse bondgenoot is.

Naarmate de adelaar zijn vleugels breder spreidt zal onze retoriek en hun weerstand heftiger en gevaarlijker worden.

Veel mensen zullen uiteraard sterven. Ze zullen sterven door oorlog en door gebrek,door honger en ziekte. Thuis zullen de sociale verbanden worden gescheurd op een manier die de Reagan nachtmerries van crack verslaving, dakloosheid en AIDS tam doen lijken in vergelijking.

Dit is de prijs die moet worden betaald voor de heerschappij, en de mannen van PNAC die nu het lot en de toekomst van Amerika controleren zijn meer dan bereid om die prijs te betalen. Voor hen wegen  de voordelen ruimschoots op tegen de risico's.

Het plan verliep soepel totdat die twee ijsbergen botsten. Miljoenen en miljoenen gewone mensen maken het erg moeilijk voor de internationale bondgenoten van Bush om zich aan het script te houden. PNAC kan dan wel plannen hebben voor de controle van het "Internationale Lagerhuis" van het internet, maar voorlopig is het internet het toneel voor een beweging die graag Het Imperium een stap terug ziet doen in het belang van een ​​verstandige vrede, van mensenrechten, van gelijke bescherming onder de wet, en van rechtvaardigheid als belangrijkste princiepe die, als men haar goed toepast, voor altijd met de woede en haat voorkomt die de belangrijkste oorzaak van het terrorisme is. Tommaso Palladini uit Milaan zei het misschien nog het best toen hij met zijn landgenoten door Rome marcheerde. "Je bevecht het terrorisme," zei hij, "door het creëren van meer rechtvaardigheid in de wereld."

Het volk tegen de Machtigen,dat is het oudste verhaal in de menselijke geschiedenis. Op geen enkel moment in de geschiedenis hebben de Machtigen zo veel controle gehad. Op geen enkel moment in de geschiedenis is de actieve en geïnformeerde betrokkenheid van de mensen, van iedereen,noodzakelijker geweest. Het tij kan worden gestopt, en de mannen die een Wereldrijk willen vestigen door het zwaard kunnen  worden gedwarsboomd. Het is al begonnen, maar het moet niet ophouden. Dit zijn mannen met een sterke wil, en ze zijn niet van plan te mislukken.

William Rivers Pitt is een New York Times bestseller auteur van twee boeken - "oorlog tegen Irak" (met Scott Ritter) nu beschikbaar bij Context Boeken, en "The Greatest opstandigheid is Silence," beschikbaar mei 2003 van Pluto Press. Hij doceert middelbare school in Boston, MA. Scott Lowery bijgedragen onderzoek aan dit rapport.


The Project for the New American Century.
Original article here.


The People versus the Powerful is the oldest story in human history. At no point in history have the Powerful wielded so much control. At no point in history has the active and informed involvement of the People, all of them, been more absolutely required.
By William Rivers Pitt
02/25/03 -- - The Project for the New American Century, or PNAC, is a Washington-based think tank created in 1997. Above all else, PNAC desires and demands one thing: The establishment of a global American empire to bend the will of all nations. They chafe at the idea that the United States, the last remaining superpower, does not do more by way of economic and military force to bring the rest of the world under the umbrella of a new socio-economic Pax Americana.

The fundamental essence of PNAC's ideology can be found in a White Paper produced in September of 2000 entitled "Rebuilding America's Defenses: Strategy, Forces and Resources for a New Century." In it, PNAC outlines what is required of America to create the global empire they envision. According to PNAC, America must:
* Reposition permanently based forces to Southern Europe, Southeast Asia and the Middle East;
* Modernize U.S. forces, including enhancing our fighter aircraft, submarine and surface fleet capabilities;
* Develop and deploy a global missile defense system, and develop a strategic dominance of space;
* Control the "International Commons" of cyberspace;
* Increase defense spending to a minimum of 3.8 percent of gross domestic product, up from the 3 percent currently spent.

Most ominously, this PNAC document described four "Core Missions" for the American military. The two central requirements are for American forces to "fight and decisively win multiple, simultaneous major theater wars," and to "perform the 'constabulary' duties associated with shaping the security environment in critical regions." Note well that PNAC does not want America to be prepared to fight simultaneous major wars. That is old school. In order to bring this plan to fruition, the military must fight these wars one way or the other to establish American dominance for all to see.

Why is this important? After all, wacky think tanks are a cottage industry in Washington, DC. They are a dime a dozen. In what way does PNAC stand above the other groups that would set American foreign policy if they could? Two events brought PNAC into the mainstream of American government: the disputed election of George W. Bush, and the attacks of September 11th. When Bush assumed the Presidency, the men who created and nurtured the imperial dreams of PNAC became the men who run the Pentagon, the Defense Department and the White House. When the Towers came down, these men saw, at long last, their chance to turn their White Papers into substantive policy.

Vice President Dick Cheney is a founding member of PNAC, along with Defense Secretary Donald Rumsfeld and Defense Policy Board chairman Richard Perle. Deputy Defense Secretary Paul Wolfowitz is the ideological father of the group. Bruce Jackson, a PNAC director, served as a Pentagon official for Ronald Reagan before leaving government service to take a leading position with the weapons manufacturer Lockheed Martin.

PNAC is staffed by men who previously served with groups like Friends of the Democratic Center in Central America, which supported America's bloody gamesmanship in Nicaragua and El Salvador, and with groups like The Committee for the Present Danger, which spent years advocating that a nuclear war with the Soviet Union was "winnable."

PNAC has recently given birth to a new group, The Committee for the Liberation of Iraq, which met with National Security Advisor Condoleezza Rice in order to formulate a plan to "educate" the American populace about the need for war in Iraq. CLI has funneled millions of taxpayer dollars to support the Iraqi National Congress and the Iraqi heir presumptive, Ahmed Chalabi. Chalabi was sentenced in absentia by a Jordanian court in 1992 to
22 years in prison for bank fraud after the collapse of Petra Bank, which he founded in 1977. Chalabi has not set foot in Iraq since 1956, but his Enron-like business credentials apparently make him a good match for the Bush administration's plans.

PNAC's "Rebuilding America's Defenses" report is the institutionalization of plans and ideologies that have been formulated for decades by the men currently running American government. The PNAC Statement of Principles is signed by Cheney, Wolfowitz and Rumsfeld, as well as by Eliot Abrams, Jeb Bush, Bush's special envoy to Afghanistan Zalmay Khalilzad, and many others. William Kristol, famed conservative writer for the Weekly Standard, is also a co-founder of the group. The Weekly Standard is owned by Ruppert Murdoch, who also owns international media giant Fox News.

The desire for these freshly empowered PNAC men to extend American hegemony by force of arms across the globe has been there since day one of the Bush administration, and is in no small part a central reason for the Florida electoral battle in 2000. Note that while many have said that Gore and Bush are ideologically identical, Mr. Gore had no ties whatsoever to the fellows at PNAC. George W. Bush had to win that election by any means necessary, and PNAC signatory Jeb Bush was in the perfect position to ensure the rise to prominence of his fellow imperialists. Desire for such action, however, is by no means translatable into workable policy. Americans enjoy their comforts, but don't cotton to the idea of being some sort of Neo-Rome.

On September 11th, the fellows from PNAC saw a door of opportunity open wide before them, and stormed right through it.

Bush released on September 20th 2001 the "National Security Strategy of the United States of America." It is an ideological match to PNAC's "Rebuilding America's Defenses" report issued a year earlier. In many places, it uses exactly the same language to describe America's new place in the world.

Recall that PNAC demanded an increase in defense spending to at least 3.8% of GDP. Bush's proposed budget for next year asks for $379 billion in defense spending, almost exactly 3.8% of GDP.

In August of 2002, Defense Policy Board chairman and PNAC member Richard Perle heard a policy briefing from a think tank associated with the Rand Corporation. According to the Washington Post and The Nation, the final slide of this presentation described "Iraq as the tactical pivot, Saudi Arabia as the strategic pivot, and Egypt as the prize" in a war that would purportedly be about ridding the world of Saddam Hussein's weapons. Bush has deployed massive forces into the Mideast region, while simultaneously engaging American forces in the Philippines and playing nuclear chicken with North Korea. Somewhere in all this lurks at least one of the "major theater wars" desired by the September 2000 PNAC report.

Iraq is but the beginning, a pretense for a wider conflict. Donald Kagan, a central member of PNAC, sees America establishing permanent military bases in Iraq after the war. This is purportedly a measure to defend the peace in the Middle East, and to make sure the oil flows. The nations in that region, however, will see this for what it is: a jump-off point for American forces to invade any nation in that region they choose to. The American people, anxiously awaiting some sort of exit plan after America defeats Iraq, will see too late that no exit is planned.

All of the horses are traveling together at speed here. The defense contractors who sup on American tax revenue will be handsomely paid for arming this new American empire. The corporations that own the news media will sell this eternal war at a profit, as viewership goes through the stratosphere when there is combat to be shown. Those within the administration who believe that the defense of Israel is contingent upon laying waste to every possible aggressor in the region will have their dreams fulfilled. The PNAC men who wish for a global Pax Americana at gunpoint will see their plans unfold. Through it all, the bankrollers from the WTO and the IMF will be able to dictate financial terms to the entire planet. This last aspect of the plan is pivotal, and is best described in the newly revised version of Greg Palast's masterpiece, "The Best Democracy Money Can Buy."

There will be adverse side effects. The siege mentality average Americans are suffering as they smother behind yards of plastic sheeting and duct tape will increase by orders of magnitude as our aggressions bring forth new terrorist attacks against the homeland. These attacks will require the implementation of the newly drafted Patriot Act II, an augmentation of the previous Act that has profoundly sharper teeth. The sun will set on the Constitution and Bill of Rights.

The American economy will be ravaged by the need for increased defense spending, and by the aforementioned "constabulary" duties in Iraq, Afghanistan and elsewhere. Former allies will turn on us. Germany, France and the other nations resisting this Iraq war are fully aware of this game plan. They are not acting out of cowardice or because they love Saddam Hussein, but because they mean to resist this rising American empire, lest they face economic and military serfdom at the hands of George W. Bush. Richard Perle has already stated that France is no longer an American ally.

As the eagle spreads its wings, our rhetoric and their resistance will become more agitated and dangerous.

Many people, of course, will die. They will die from war and from want, from famine and disease. At home, the social fabric will be torn in ways that make the Reagan nightmares of crack addiction, homelessness and AIDS seem tame by comparison.

This is the price to be paid for empire, and the men of PNAC who now control the fate and future of America are more than willing to pay it. For them, the benefits far outweigh the liabilities.

The plan was running smoothly until those two icebergs collided. Millions and millions of ordinary people are making it very difficult for Bush's international allies to keep to the script. PNAC may have designs for the control of the "International Commons" of the Internet, but for now it is the staging ground for a movement that would see empire take a back seat to a wise peace, human rights, equal protection under the law, and the preponderance of a justice that will, if properly applied, do away forever with the anger and hatred that gives birth to terrorism in the first place. Tommaso Palladini of Milan perhaps said it best as he marched with his countrymen in Rome. "You fight terrorism," he said, "by creating more justice in the world."

The People versus the Powerful is the oldest story in human history. At no point in history have the Powerful wielded so much control. At no point in history has the active and informed involvement of the People, all of them, been more absolutely required. The tide can be stopped, and the men who desire empire by the sword can be thwarted. It has already begun, but it must not cease. These are men of will, and they do not intend to fail.

William Rivers Pitt is a New York Times bestselling author of two books - "War On Iraq" (with Scott Ritter) available now from Context Books, and "The Greatest Sedition is Silence," available in May 2003 from Pluto Press. He teaches high school in Boston, MA. Scott Lowery contributed research to this report.
New comment section added July 24, 2012

No comments:

Post a Comment