.
Hoofdredacteuren blikken terug. ‘Corona heeft ook ons overspoeld’
Coronajournalistiek Vijf hoofdredacteuren van Nederlandse media blikken terug op hun keuzes voor en tijdens de coronacrisis. „Je moet angst serieus nemen.”
.
Onderschatting van het virus was er „per definitie”, zegt Pieter Klok, hoofdredacteur van de Volkskrant. Er werd in zijn kolommen al in januari geschetst dat het Songfestival niet doorging en de straten uitgestorven waren – maar ook dat het mee kan vallen. „Nu was angst achteraf gezien een goede raadgever”, zegt Klok. „Maar sommige mensen voorspellen altijd de ondergang. Hebben de cassandra’s dan gelijk omdat het slechtste scenario uitkomt?”
De dreiging voor andere landen is in januari ‘beperkt’, stelde virologe Marion Koopmans in januari in NRC. Dus ja: als mensen toen al wisten dat Covid-19 Nederland lam ging leggen „was dat tot op zekere hoogte toevallig”, zegt hoofdredacteur René Moerland van NRC. „Toen kon je niet weten dat het heel Europa en de rest van de wereld zou ontwrichten. Wij kunnen onzekerheden niet transformeren in stelligheden, maar wel omzetten in vragen.” Zo bezien vindt hij dat zijn krant in februari de geruststelling van het RIVM „scherper had kunnen bevragen”.
Tot de dag van ‘CORONA IS HIER’ op 28 februari was de berichtgeving „terughoudend”, zegt Paul Jansen van De Telegraaf. „Wij konden net zo goed of slecht inschatten welke kant het opging. Ik heb inmiddels wel geleerd dat het journalistiek gevaarlijk is to cry wolf. Maar ook dat het gevaarlijk is te zeggen: dit is maar een griepje. Je weet het gewoon niet.” De virologen waren verdeeld, „en ik heb ook maar politicologie gestudeerd.”
Hoe blikken nieuwsmakers terug op de journalistieke reflex in de eerste weken voor en na de ‘intelligente lockdown’? In gesprek met de hoofdredacteuren van drie landelijke kranten, die van de belangrijkste actualiteitenrubriek op de publieke zender Nieuwsuur (NPO2) en de best bekeken late talkshow: Op1 (NPO1).
Geen angst
De Wuhan-uitbraak werd mediabreed uitgerold over het Nederlandse publiek. Op zaterdag 1 februari voerde de Volkskrant een voorpagina met China-correspondent Leen Vervaeke, verscholen achter een mondmasker: ‘Acht dagen in een door angst geregeerd Wuhan’. De Telegraaf bracht omineuze verhalen van China-correspondent Cindy Huijgen. De krant interviewde ook viroloog Ab Osterhaus. ‘Pandemie klopt aan de deur’, weet die al.
De ernst was duidelijk, maar het virus nog ver weg. „Het echte verhaal ontbrak. En je maakt tv vanuit urgentie. Maar het had gekund, nog een journalist of viroloog”, zegt Herman Meijer, hoofdredacteur van Op1. Hij vond het wel „spannende tv” toen twee China-correspondenten, die in Wuhan waren geweest, vertelden dat het daar erger is dan werd gedacht. Eerder al was virologe Koopmans te gast. Daarna „werd het heel moeilijk om die mensen van de Westerdam te krijgen”, het cruiseschip dat nergens mocht aanmeren.
Toen China uit beeld raakte (begin februari) was Noord-Italië (eind februari) nog niet in zicht. „Dus wat had je voor item gewild?”, zegt Joost Oranje van Nieuwsuur. „Als we het doen, duiken we er echt in. Als je dat twee of drie keer hebt gedaan eind januari, ligt die lat ook steeds hoger. Want wat voeg je nog toe?”
Er waren wel de verontruste berichten dat dit virus onvoorspelbare trekken had. De Chinese vrouw zonder ziekteverschijnselen die mensen in Beieren besmette, eind januari. Een studie naar presymptomatische verspreiding, een problematische eigenschap van het virus, staat 20 februari op de wetenschapspagina in NRC. Covid-19 stond toen „wel vaak voorin de krant”, zegt Moerland. „Maar niet vaak voorop.”
Kritisch is de NRC-hoofdredacteur over iets anders: „We hebben niet apart gefocust op de organisatie in Nederland. Onze onderwerpen zijn toch vooral bepaald door de vragen over het virus.” Volgens Moerland zit er „een gat tussen de zorgen die wij toen al opschreven en de stelligheid van het RIVM”. Tot diep in februari worden vragen vanuit het rijksinstituut sussend beantwoord. „We hadden niet dat agenderende stuk: is het RIVM te stellig? Terwijl we die vragen wel stelden.”
De besmettingsgraad zou meevallen en de klachten vergelijkbaar met de griep. Het sentiment, deels ingegeven door de voorspelde rampspoed rond de Mexicaanse griep in 2009 die niet kwam, was: ‘rustig aan, media’. Zes op de tien mensen vond dat nog zelfs toen het virus al in Nederland was geconstateerd, peilde Maurice de Hond op 1 maart. Misschien – „een hypothese” – is mediakritiek over uitvergroting van de uitzondering aanwakkeren van angst „toch onder onze huid gaan zitten”, zegt Pieter Klok. Kranten hebben ook een „kalmerende” rol, „maar je moet, heb ik nu geleerd, angst wel serieus nemen. Ik kan wel zeggen: ik ben niet bang voor dat virus, geef mij het maar. Daar spreekt een zekere minachting uit voor het deel van de samenleving dat er wel bang voor is.”
Wat de Volkskrant-hoofdredacteur terug zou willen nemen is de zaterdagvoorpagina vlak na het eerste geconstateerde Covid-19-geval in Nederland. Kop: ‘Angst voor het virus lijkt erger dan het virus zelf’. [ DAT WAS OP ZATERDAG 28 FEBRUARI] „Ik wilde te snel duiden, die drang moet je in crisistijd onderdrukken. Er is zoveel onduidelijk en onzeker, je moet niet extrapoleren.” Maar de urgente toon kwam snel daarna. Klok noemt de week voor de lockdown, toen China-correspondent Vervaeke zich op Twitter opwond over de Nederlandse laksheid. Klok vroeg haar om dat te verwoorden in de rubriek ‘Bellen met’. „De best gelezen editie ooit.” [DAT ARTIKEL VERSCHEEN OP WOENSDAG 11 MAART.
OP ZONDAG 8 MAART HAD IK EEN BRIEF AAN KLOK GESCHREVEN, EN HIJ HAD DAAR OP GEANTWOORD. ZIE ONDER.]
OP ZONDAG 8 MAART HAD IK EEN BRIEF AAN KLOK GESCHREVEN, EN HIJ HAD DAAR OP GEANTWOORD. ZIE ONDER.]
Terwijl de ellende in Italië duidelijk werd, zegt Moerland, „was de Nederlandse inschatting: we gaan Italië achterna maar ‘onze zorg kan dat aan’. Maar onze correspondent waarschuwde: onderschat die zorgstructuur in Noord-Italië niet. Dat zijn alerterende dingen die meekomen in je verslaggeving, zonder dat je daar dan op focust. We hadden geen stuk: ‘Zorgstructuur Lombardije beter dan in Nederland’.”
Groepsimmuniteit
Op de dag dat premier Mark Rutte de term ‘groepsimmuniteit’ bij de crisisbestrijding introduceert in een massaal bekeken toespraak op 16 maart, was er op de Nieuwsuur-redactie volgens Joost Oranje al een analyse gemaakt van de bevindingen van het Britse Imperial College. Berekeningen over het aantal doden die een strategie van herd immunity in het Verenigd Koninkrijk zou opleveren, bleken huiveringwekkend.
Die avond vertelde Jaap van Dissel (RIVM) in de studio over het „gecontroleerd rondgaan” van het virus. De volgende dag vertaalde Nieuwsuur de Imperial College-studie naar de Nederlandse situatie en kwam tot sterftecijfers van 40.000 tot 80.000. Die werden volgens Oranje doorgenomen met het RIVM. Virologe Koopmans, lid van het Outbreak Management Team (OMT), noemde ze in de uitzending reëel.
Toen Van Dissel de uitleg van groepsimmuniteit daarna een ‘frame’ noemde tijdens een technische briefing in het parlement, „werkte dat wel katalyserend in onze journalistieke argwaan”, zegt Oranje. „We kunnen vaststellen dat het ons allemaal overspoeld heeft. Maar waar ik tevreden over ben is dat we vrij snel energie in dat eigen onderzoek hebben gestoken.” Nieuwsuur dook toen in twee dossiers: het testbeleid en de besluitvorming in en rond het OMT.
Het commentaar van De Telegraaf was stevig, een paar dagen na Ruttes speech waarin werd opgeroepen te vertrouwen op experts als Van Dissel van het RIVM. Onder de kop ‘Van het RIVM mag beter worden verwacht’, werd Van Dissels ‘frame’-opmerking rond groepsimmuniteit gekraakt en de sussende toon van het instituut in februari. Jansen zegt dat De Telegraaf vanuit kabinetskringen het verzoek kreeg het RIVM ‘een beetje heel’ te laten. „Maar je moet blijven bevragen: is de koers juist? Dus niet dat je het RIVM maar volgt en verder geen andere geluiden brengt.” Een aantal keer gaf De Telegraaf critici als eerste een landelijk podium, voor ze ook elders opdoken.
Jansen merkte na de speech van Rutte, op 16 maart, „een soort bewondering in het land”. „En dat mogen journalisten privé ook wel hebben. Het gaat er ook niet om dat je er met gestrekt been in moet, maar ik had achteraf gezien de redactie er meer op moeten wijzen te blijven onderzoeken. Want het kabinet kan goed zijn in crisiscommunicatie, het crisismanagement is niet zo sterk. Daar had ik wel scherpere verhalen over willen brengen.”
Ook De Telegraaf kreeg signalen van bedrijven die zeiden dat de tekorten in testcapaciteit niet zo waren als de overheid stelde. Jansen: „Maar een melding alleen is niet genoeg. Je moet dat uitzoeken, checken, bij de overheid vragen. Daar gaat dan de deur dicht. Toch moet je zo’n verhaal rond zien te krijgen. We weten nu: er was veel meer capaciteit.” Dat onthulde Nieuwsuur deze maand.
Opvallend was dat Klok bij Radio 1 in Spraakmakers op 19 maart zei dat „we als land één lijn moeten trekken”. Dat was ‘een maatschappelijke opvatting, geen journalistieke’, legt hij uit. Wel kan de krant ook de functie hebben van „begrip aanwakkeren, in plaats van verontwaardiging”. Klok: „Natuurlijk volgen wij het RIVM kritisch. Maar het is gezond dat de samenleving experts heeft die het kabinet adviseren. Die mag je bekritiseren, maar niet ondermijnen. Dus je moet niet doen alsof elk advies van buiten evenveel waard is als dat van het RIVM.”
Aanleiding voor Kloks woorden was zijn ergernis over Op1, waar Ab Osterhaus had opgeroepen de lockdown met straffe hand te handhaven. Klok vindt dat zulke opmerkingen buiten Osterhaus’ domein liggen en weerwoord behoeften, gezien het nerveuzer wordende klimaat toen over tekortschietende overheidsmaatregelen. „Je moet ook kijken: is dit niet een te grote inbreuk op grondrechten. Daar kan je een heel intelligent debat over voeren, maar niet alleen met Osterhaus.”
Herman Meijer is juist trots dat Op1 deze „becommentariërende viroloog” zo vaak aan tafel had. „Osterhaus heeft toch een paar keer vooruitgelopen: met meer testen, meer dit, meer dat. Dat is ook de taak, voor ons, dat je meedenkt met wat iedereen denkt en daar het commentaar en verhaal bij zoekt.” Een andere terugkerende expert was arts-viroloog Anne Wensing, maar ook meerdere leden van het Outbreak Management Team schoven aan. „Soms is het voor het debat beter om Osterhaus in te zetten, of Wensing. Een andere keer wil je weten hoe bij het OMT wordt gedacht.”
Mening die er toe doet
In de coronacrisis schaalde ook Op1 op: van vijf naar zeven uitzendingen. En tien minuten langer, elke avond. Meijer: „Dan wordt de waaier van gasten vanzelf groter.” Lastig tijdens de lockdown was dat mensen soms niet durfden te komen, of „niet mochten van hun dochter”. Meijers definitie van een relevant geluid aan de talkshowtafel is: „Een mening die ertoe doet over een debat dat op dat moment speelt.” Maar in crisistijd komt daar wel iets bij. „Bij elk gesprek raak je mensen. Dus je moet het wel doen met gevoel voor wat kan, in verhouding.”
Na wekenlang met name experts aan tafel, was er op 3 april weer de Bekende Nederlander. „Jort Kelder toonde juist moed door te komen”, zegt Meijer. Tegen Omrop Fryslân had de presentator en oud-hoofdredacteur van Quote gezegd dat de economie instort omdat „we 80-plussers aan het redden zijn die te dik zijn of gerookt hebben”. De kritiek vooraf op met name Twitter was fors: Op1 zou oogsten op de controverse die Kelder zaaide. „Absoluut niet waar”, zegt Meijer. „Het is makkelijk, lui denken van die mensen. Mensen die ons cynisch vonden, die vind ik juist cynisch. Jort heeft een mening die hij weliswaar pregnant verwoordt, maar door veel mensen gedeeld werd.” De discussie over het openen van de economie werd zo aangezwengeld, vindt Meijer. „Daar ben je wel voor als programma. Zonder dat je mensen wil beledigen.”
Critici van het overheidsbeleid waren veelkleurig, maar de verleiding om complotdenkers aan tafel te zetten heeft Op1 weerstaan. „Dat gaat niet op live tv. Dan sta je niet meer in voor het zuiverheidsgehalte”, zegt Meijer. „Je bedrijft je programma ook vanuit waardering voor iedereen die zijn stinkende best doet om het land zo goed mogelijk te besturen. Dat is misschien gevaarlijk, journalistiek, maar dat speelt wel mee.”
‘Schrijf het op’
Na de eerste schok van de crisis wordt er begin april uitgezoomd. NRC schetste de consensus onder modelleurs over de langjarige gevolgen van corona. De Volkskrant reconstrueerde de crisisvoorbereiding in de ‘verloren maand’ februari, terwijl auteur Kustaw Bessems in een essay zijn knagende twijfel aan de Nederlandse aanpak beschreef. De stromingen ter redactie zijn divers, wil Klok maar zeggen. „Hij voelde dat al heel lang, dus zei ik: schrijf het op.”
Voor media werd het „wel ingewikkeld”, zegt Jansen. „Terwijl je op hoofdlijnen alles verslagen hebt, is het land nog wel in de ban van het virus. De unieke verhalen waren er niet elke dag. Niet bij ons, ook niet bij anderen. Na een tijdje kwam de creativiteit, zijn we ook gaan graven en hadden we nieuwe invalshoeken.” Het leed in de verpleeghuizen, de mokerslagen in de MKB-sector. Maar ook de arts die met hydrochloroquine en zink tien patiënten hielp. Jansen: „Daarmee zeg je niet: je moet dat gebruiken. Maar het is een interessant, ander geluid.”
Terugkijkend vindt Oranje van Nieuwsuur dat de situatie in verpleeghuizen te lang onderbelicht is gebleven. „Achteraf gezien hebben we erg vanuit de ziekenhuizen gekeken. We hadden de verpleeghuizen op het netvlies moeten hebben. Ook de journalistieke vragen vragen daarachter: hoe zit het met de beschermingsmiddelen, hoe zit het met regelgeving die daar wordt uitgevaardigd, klopt die eigenlijk wel? Dat voltrok zich gewoon in de nabijheid van ouders, opa’s en oma’s.”
Met de kennis van nu, woekerde in februari Covid-19 al volop in Nederland. Had de journalistiek erger kunnen voorkomen? „Journalistiek moet je niet onderschatten”, zegt Moerland. „Maar ook niet overschatten. Als je goede vragen stelt, veel verschillende deskundigen aan het woord laat en doorvraagt, worden beslissingen beter. Maar het blijft het domein van kritisch bevragen. Niet van macht.”
Laat de journalistiek zich niet aanpraten dat de crisis te voorzien was, zegt Oranje. „Het zou bizar zijn dat iedereen verrast was, behalve wij. We zijn onderdeel van het systeem. Maar dat is wel het spanningsveld: we moeten als journalistiek er net een stapje buitenstaan en vragen stellen. Ook als mensen zeggen: even de brandweer niet storen als die aan het blussen is. Zelfs dan. Op het irritante af.”
Correctie (23 juni 2020): In een eerdere versie was sprake van betrokkenheid van arts-viroloog Anne Wensing bij het Outbreak Management Team. Dat klopt niet. Ook is Op1 niet de best bekeken talkshow, maar de best bekeken late talkshow.
HIERONDER DE BRIEF DIE IK AAN PIETER KLOK SCHREEF OP 8 MAART:
Goedendag, Volkskrant en andere de media,
Ik volg ‘het virus’ sinds 25 januari.
Het ziet er somber uit omdat
iedereen – het RIVM, de politici en de media - nog steeds
de ernst onderschatten.
Dat is verbazend, want de parameters die
het RIVM gebruikt en die ook in de Volkskrant staan tonen
juist aan dat dit geen gewoon griepje is.
Tenzij voor U de hieronder staande blauwe
getallen ( ziekte en dood bij griep) gelijk zijn aan de rode getallen (
ziekte en dood bij Covid-19)
Bij griep besmet één persoon 1,38
anderen. Na 20 cycli van besmetting (20 weken) kregen 178 mensen griep. En 0.1% stierf er aan: 0 doden .
Bij Corona is de besmettelijkheid 2
volgens het RIVM. Na 20 weken (zonder enige maatregelen) zijn
er 2 miljoen ziek.
Van hen sterft 2% ,
ofwel 40.000
doden.
Maar die 2 % geldt alleen als we
zo’n 260.000 Intensive Care Units èn 260.000 hoog
gekwalificeerde IC verplegers hebben om de 13%
te helpen die zeer ziek wordt van dit virus.
Hebben we die Units niet, dan sterft van
deze mensen ook de helft: nog eens 130.000 doden.
Dus als we elkaar steeds zeggen dat het
een griepje en dat angst meer schade zal doen dan het virus, dan
hebben we over een maand of vier 170.000 doden.
Is dit een
griepje? De berichtgeving in de
media beweert elke dag dat de blauwe cijfers gelijk zijn aan de
rode.
Wat denkt U zelf, als we de cijfers naast
elkaar zetten ?
Leeftijden.
Ja, dat zijn vooral de ouderen, boven de
70.
Maar als het virus heel ons land zou
besmetten en als 0,2 % van ‘de jongeren’ overlijden (RIVM)
sterven er toch 34.000
jongeren
(0 tot 50 jaar) .
Er zijn drie
strategiën mogelijk:
1 Proactief. 2 Reactief 3 Inadequaat reactief.
1) Proactief.
Het virus radicaal stoppen door een maand
lang alle inwoners van elkaar te isoleren: àlle mensen, ziek en gezond. De
economie wordt stil gelegd. Dat deed China.
2) Reactief.
Het virus enorm afremmen, zodat je
slechts 2 % van de mensen laat sterven. Dat is wat Nederland nu zegt te doen. Dan
aanvaard je dat 50% van de bevolking het virus krijgt en pakweg 2% er aan
sterft. Dat zijn 175.000 doden.
(Dr Hatchett: 40 tot 70% vd populatie wordt
ziek. Hiervan sterft (CFR): 0,5% volgens
Van Dissel. 3,4% volgens het WHO) .
NB: In Wuhan was de CFR 17%. In andere provincies van China soms maar
0,6%. We weten dat 15% van de mensen erg ziek wordt. Bij goede IC zorg overleven ze, op 2 % na. Maar als je te weinig Intensive Care kan
bieden , sterft ongeveer 8 % van deze ernstig zieken.
3) Inadequaat
reactief.
We zien dat er geen enkel westers land is
dat adequaat heeft gereageerd. Amerika heeft nu pas goed werkende test-kits
beschikbaar. Autoriteiten beweren dat gezichtsmaskers gevaarlijk zijn, maar
zouden ze dat ook zeggen als ze die dingen wèl hadden? En hoeveel
IC’s heb je nodig om te kunnen redden wie je kan redden met goede IC zorg? En hebben we zoveel IC’s ? ( Nodig 11.375
ICU’s. Engeland heeft 28 ICU’s die Corona-zieken kunnen helpen. Nederland: ? )
Het is zonder twijfel zo dat we in geen
enkel westers land adequaat reactief kunnen reageren. We gaan dus naar 8% doden
(van de 8,75 miljoen mensen die het virus zullen krijgen) , ofwel 700.000 doden, in Nederland.
------------------------------
De manier
waarop we nu Strategie 2 uitvoeren:
Het RIVM gaat er van uit dat de mensen pas
besmettelijk worden als ze zich zo ziek voelen dat ze naar de dokter gaan.
De dokter gaat er eerst van uit dat de
patient een gewone griep heeft, tenzij de zieke op een plaats was waar hij
mogelijk werd geïnfecteerd (China, Italië, Iran etc. Of met een reeds ziek persoon contact had) .
(Deze
redenering is achterhaald: We vinden nu
veel Corona- zieken die geen gevaarlijke contacten hadden. Ze zijn door hun
omgeving besmet, ofwel ’community-infected’.
)
Als ze een Corona geval ontdekt hebben
gaan ze kijken wie hij besmet zou kunnen hebben, en die mensen moeten zich dan
vrijwillig afzonderen: in quarantaine. Tot we na 2 weken weten dat ze niet
besmet zijn.
( Dit kan
alleen werken als een je alle potentieel besmette mensen kan opsporen. Mis je
een of meerdere potentieel besmette mensen, dan heb je 5 dagen later weer
nieuwe gevallen. En wanneer voelt iemand zich ziek? Hoeveel dagen loopt hij er
mee door, omdat het moet ? Bezoekt hij toch nog even dat heel belangrijke
symposium? Reist hij daar dan per trein heen? )
De huidige methode zal tot een snelle
toename van het aantal zieken leiden.
Verder adviseert het RIVM om vaak de
handen te wassen, geen grote bijeenkomsten te bezoeken, de conditie op peil te houden en je tijdig te
melden als je je ziek voelt èn er risico
is dat je besmet werd.
Hier zijn
enkele fouten die het RIVM maakt:
1 Het RIVM
gaat er van uit dat er vrijwel geen asymptomatische besmetting plaats vindt.
Virologe
Anne Vossen zei: “ We hebben SARS 12 jaar bestudeerd en weten zeker: iemand
pas besmettelijk wordt als hij zelf symptomen van de ziekte heeft, of
heel kort daarvoor. We kunnen dus al zijn contacten opsporen en in de gaten
houden of in quarantaine zetten.”
Maar er zijn veel gevallen bekend van
besmetting doo r mensen die nog niet ziek waren.
Er is dus wel
degelijk a-symptomatische besmetting;
= De man die het cruiseschip Diamond
Princess besmette werd pas ziek genoeg om zich te melden 6 dagen nadat hij het schip had verlaten. Hij
had wel 6 dagen eerder dat schip besmet.
= Dr. Wathelet leidde onderzoeksteams in
de VS naar ‘transmissie bij Coronavirussen’ en zegt: SARS was anders dan het
huidige SARS C0V 2 virus dat Covid-19 veroorzaakt. Het verspreidt wèl
asymptomatisch.
2. Dit virus is zo besmettelijk dat we
rekening moeten houden met het feit dat het airborne is. Er zijn aanwijzingen.
De meest voorkomende besmettingsroute is
dat besmet speeksel terecht komt in de mond of neus van een tot dan toe gezond
persoon. Dat kan ook via de ogen en de
traanbuis in de neus komen.
We raken 20 maal per uur met onze handen
aan mond, neus of ogen, en als de handen het virus hebben gekregen dan
besmetten we onszelf op die manier. Vandaar het advies om de handen te wassen
en het mondkapje op te zetten: al was het maar om aanraking van mond en neus te
verhinderen.
Maar àls het virus kan overleven in
waterdeeltjes die als een onzichtbare mist in de ruimte blijven zweven, zoals
het virus dat de mazelen vespreid (Ro=15), dan noemen we het airborne. Er zijn
aanwijzingen dat het SARS C0V 2 virus dat Covid-19 veroorzaakt, airborne is, maar er zijn ook gevallen die
doen vermoeden dat het wellicht niet airborne is.
Ik vermoed dat onder optimale
omstandigheden wel airborne besmetting plaats kan vinden. Om iemand te besmetten met mazelen hoeft de
zieke niet te hoesten. Gewoon praten is
voldoende om de virussen in de lucht te verspreiden, waar ze dan uren kunnen
blijven hangen en mensen besmetten.
Dr. Wathelet zegt dat het heel
waarschijnlijk is dat het airborne is.
Informatie
die extra bezorgd maakt:
Dr Wathelet, de enige wetenschapper ter wereld die
een team van specialisten leidde (in de
VS) dat de besmettelijkheid van Corona virussen bestudeerde, zegt dat
dit SARS CoV-2 virus véél gevaarlijker is dan het WHO denkt, en geeft
drie redenen:
1) Ro= 4,7 tot 7 (de hele
wereld besmet in 14 weken)
2) Verspreiding mogelijk ook airborne , dus
virus blijft in een ruimte hangen en kan later worden ingeademd.
3) Verspreiding ook door mensen die zich
niet ziek voelen en geen koorts hebben: asymptomatisch.
De huidige maatregelen zijn volstrekt
onvoldoende.
We hebben Chinese ingrepen nodig,
anders zullen heel veel mensen sterven.
Die ‘chinese maatregelen’ zijn effectiever
naarmate ze eerder worden genomen. Er is al een kostbare maand voorbij
gegaan.
De chinese maatregelen zijn ook humaner,
want men maakt niet de keuze om duizenden mensen te laten sterven
uitbezorgdheid dat de economie er anders te veel onder zal leiden.
In Nederland is binnenskamers al gesproken
over triage. Dan besluit een arts dat ze
niet alle mensen kunnen redden, en kiezen ze wie ze laten stervenen wie ze
proberen te redden.
Dan ziet het er niet goed uit voor de Trump, Biden en Sanders. Of werkt het toch
niet zo ?
Em wat moet een verpleegster met jonge
kinderen doen als de mondkapjes op zijn en ze wordt gevraagd om corona
patienten te verplegen? Wat moet ze doen?
Weet U het?
Er komt dus een bijzonder moeilijke tijd
aan, en we zijn niet voorbereid. We hebben 6 weken verloren. Ik neem aan dat we
de schuldigen later in diverse rechtszaken zullen moeten berechten. Dood door
schuld. “Ik wist het niet.” Maar Ù werd betaald om dit te weten, als
arts. Ù werd betaald om de overheid kritisch te volgen, niet om het volk
‘gerust te stellen’ maar om het te beschermen tegen fouten van de overheid.
Politici, virologen en journalisten, allen
zijn ze verantwoordelijk en behoren ze
ter verantwoording te worden geroepen door het gerecht.
Graag een reactie van U.
Kunt U dit naar Maarten Keulemans
doorsturen?
Ik hoor graag van hem waar ik in de fout
ga, indien dat zo zou zijn.
Met vriendelijke groeten,
Hxxxxxxxxx ( geanonimiseerd)
Hxxxxxxxxx ( geanonimiseerd)
Tel 06 xxxxxxxx
Nog enkele
bronnen:
Wathelet,vertaald: http://xevolutie.blogspot.com/2020/02/970-het-coronavirus-rivm-en-ministerie.html
Wathelet,vertaald: http://xevolutie.blogspot.com/2020/02/970-het-coronavirus-rivm-en-ministerie.html
Bruce
Aylward van het WHO over de goede aanpak van China: https://www.youtube.com/watch?v=Q2_FkyY3BOM
Naamloze
epidemioloog van Harvard op CNN: miljoenen doden. https://www.youtube.com/watch?v=iDelUkpFm60
Pieter Klok schreef me terug:
Geachte heer
Jxxxx ( geanonimisserd),
Dank voor uw
reactie.
Glasheldere
analyse.
Het probleem
is nog wel dat we sterfte- en besmettingscijfers niet precies weten.
Ik ga ervan
uit dat ze lager zijn dan tot nu toe berekend omdat er een grote massa
onontdekte dragers is.
Maar dat is
een aanname.
Ik ben in
Delft geschoold en heb geleerd te denken in waarschijnlijkheden.
En ook dat
je de risico's altijd moet afwegen tegen de kosten van een maatregel.
Het
platleggen van de economie gaat ons ook heel veel kosten.
Hartelijke
groeten,
Pieter
Klok
Op zo 8 mrt. 2020 om 07:30 schreef Hxxxx ( geanonimiseerd)
====================================
Mijn eigen commentaar op de brief van 11 maart aan de media:
Mijn 'kreet' om het virus serieus te nemen was volledig terecht en hard nodig.
Pieter Klok bevestigt dat nu ook , achteraf in dit NRC artikel.
De cijfers die toen bekend waren , en die mij zo alarmeerden, bleken later gelukkig niet bewaarheid te worden. Maar virologen uit Harvard en mensen als Hatchett en Wathelet zijn qua deskundigheid toch een paar niveau's hoger dan onze virologen vban het RIVM.
En nòg overtuigender: mijn 'noodkreet' werd onderbouwd met de parameters ( R0=2, CRF=2 ) van het RIVM zèlf !
Wat voor cijfers er worden genoemd, alles, maar dan ook alles is verpest door: steeds veranderende methodes: eerst testen als je ziekenhuis in gaat, daarna personeel testen, schreeuwend tekort aan beschermingsmiddelen en ic-bedden en bovenal: waardeloze testen, die eerder besmetten dan besmetting constateren en dat dan nog maar voor de helft (50% kans dat de test constateert, dat je besmet bent, terwijl dat niet zo is en andersom.) Je kunt beter gokken in het casino.
ReplyDeleteDaarnaast zijn alle doden gemakshalve maar onder Covid-19 geschoven, dus ook de parachutist, die zijn parachute was vergeten maar wel corona had en de zelfmoordenaar, die voor de trein was gaan liggen, mét corona.
De cijfers, waar dus geen ruk van klopt, zijn alleen maar gebruikt om de bevolking angst aan te jagen.
Verder heeft de overheid het virus eerst 6 weken alle ruimte gegeven, alvorens maatregelen te nemen.
Als Baudet zijn zin had gekregen en er was de volgende dag na zijn vraag, voor een discussie gekozen, dan had vanzelf de noodzaak gebleken om daags na de discussie het land op slot te gooien. En niet besmette figuren met vlieg- en busladingen tegelijk het land binnen te laten. (Respectievelijk uit Wuhan en Noord-Italië.)
Men had moeten handelen vanuit een voorzorgsprincipe, net zoals straks zal blijken uit problemen met 5G, die ongetwijfeld zullen komen. Maar ja, dat principe is niet zo goed voor de economie.
Oh, ja. En voorzorgsmaatregelen, zoals het versterken van het immuunsysteem, werd middels een teletekstbericht afgeraden, want het "zou toch niets uithalen, zinloos".
DeleteEen beetje minder opstandig doen, Wolf.
DeleteAls je ziet dat het virus de ene keer weinig doet ( in Groningen, in Zuid Italië, in Belarus) en de andere keer enorm toeslaat ( New York, de Peel, Bergamo ) dan weet je dat het niet eenvoudig is.
Het feit dat men over MERS in 2009 veel angst verspreidde, en dat die dreiging toen niet plaats vond, heeft gezorgd voor de terughoudendheid, waar ik me destijds ( 8 maart) zo boos overmaakte.
Wel vind ik het onvergeeflijk dat het 2 maanden duurde voor men naar Maurice de Hond wilde luisteren.
En dat men die lockdown zo dom heeft ingericht, en dat men niet de jongeren veel vrijer liet.
Laatst las ik over 'gekleurde evenementen/ winkels etc.'
Bijvoorbeeld : een winkel waar alleen jonger dan 50 jarigen in mogen. Voor mijn part zonder mondkapje. Wel adviseren dat ze zich vooraf laten checken: vitamine D OK? Geen onderliggende ziekten? Dan gewoon 'vrij' laten lopen in de Gele gebouwen. Gele treincoupés etc.
Pro memorie:
ReplyDeleteMortality rate:
dodelijkheid van de ziekte voor het hele volk = aantal doden /aantal mensen in het land.
Infection fatality rate is hoeveel van ge besmette mensen gaan dood? doden/besmette aantal.
Case fatality : hoeveel cases lopen fataal af? = doden / zieken.
Ioannides zegt: infection fatality rate in de VS is 0,04 %.
Maar dat is de mortality rate in de VS, niet de infection fatality rate.
Willem Engel wordt aardig besproken in de Volkskrant.
ReplyDeletehttps://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/wie-is-willem-engel-het-gezicht-van-coronasceptisch-nederland~ba45ae08/
Engel werkt met een klein team van 4 mensen, waaronder zijn broer Jan.
Jan deed drie studies en werd later huisjesmelker in de rosse buurt van Bremerhaven, Duitsland.
Ruige lieden, Bulgaren, Hongaren, ruzies. Jan is geportretteerd in Het Parool:
De vader van Willem en Jan Engel was ook al zo'n studie -hoofd dat later het harde leven op zocht: gepromoveerd biochemicus die huisjesmelker werd in Rotterdam.
https://www.parool.nl/nieuws/hoe-mijn-oude-buurjongen-raamexploitant-werd~bcaab7de/?referer=https%3A%2F%2Fwww.volkskrant.nl%2Fnieuws-achtergrond%2Fwie-is-willem-engel-het-gezicht-van-coronasceptisch-nederland%7Eba45ae08%2F
Wat is er mis met dit artikel?
ReplyDeleteKoeien-letters lees ik niet, dus ik heb geen idee waar dit artikeltje over gaat! En ik weiger dit soort moeite te doen: het is raadseltjes niveau a la joop.
Dus wat mij betreft: FY! Geen mening! Eerst maar eens fatsoenlijk communiceren!
Welk artikel?
Delete[Koeien-letters lees ik niet]
ReplyDeleteDat hoeft ook niet. Houdt de [ctrl]-toets ingedrukt en draai het wieltje van de muis.