1201 Rusland en China draaien de rollen om. Amerika voor het blok..

 

Exit Nord Stream 2, Enter Power of Siberia 2

Pepe Escobar.  December 25, 2021 

Militaire supermacht Rusland, die genoeg heeft van de VS / NAVO pesterijen, dicteert nu de voorwaarden van een nieuwe regeling.

Door Pepe Escobar gepost met toestemming en op grote schaal cross-posted

Rechtstreeks afkomstig van president Poetin, klonk het als een donderslag bij heldere hemel:

"We hebben juridisch bindende garanties op lange termijn nodig, ook al weten we dat ze niet te vertrouwen zijn, omdat de VS zich vaak terugtrekken uit verdragen die voor hen oninteressant worden. Maar het is iets, niet alleen verbale toezeggingen."

En zo komen de betrekkingen tussen Rusland en de VS definitief aan het wankelen - na een eindeloze reeks beleefde rode waarschuwingen uit Moskou.

Poetin moest opnieuw preciseren dat Rusland streeft naar "ondeelbare, billijke veiligheid" - een beginsel dat sinds Helsinki in 1975 is vastgelegd - ook al ziet hij de VS niet langer als een betrouwbare "partner", die diplomatieke aardige benaming die door het Empire ( De VS) sinds het einde van de USSR zo is onwaar is geworden.

De passage "zich vaak terugtrekken uit verdragen" kan gemakkelijk worden aangetoond  als Washington dat in 2002 onder Bush Jr. die zich terugtrok uit het ABM-verdrag dat in 1972 door de VS en de USSR werd ondertekend. Of er kan naar worden verwezen als de VS onder Trump die het met Iran ondertekende en door de VN gegarandeerde JCPOA vernietigt. Precedenten in overvloed.

Poetin oefende opnieuw het taoïstische geduld uit dat zo kenmerkend is voor minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov: hij legde het voor de hand liggende niet alleen uit aan een Russisch maar ook aan een wereldwijd publiek. Het Zuiden kan deze verwijzing gemakkelijk begrijpen: "Wanneer het internationaal recht en het Handvest van de VN zich ermee bemoeien, verklaren zij [de VS] het allemaal achterhaald en overbodig."

Eerder was vice-minister van Buitenlandse Zaken Alexander Grushko ongewoon assertief geweest - hij liet niets aan de verbeelding over:

"We maken gewoon duidelijk dat we bereid zijn om te praten over het overschakelen van een militair of een militair-technisch scenario naar een politiek proces dat de veiligheid van alle landen in het gebied van de OCSE, Euro-Atlantisch en Eurazië zal versterken. Als dat niet lukt, hebben we ze [de NAVO] laten weten dat we ook zullen overstappen op het creëren van tegendreigingen, maar dan zal het te laat zijn om ons te vragen waarom we deze beslissingen hebben genomen en waarom we deze systemen hebben ingezet."

Uiteindelijk komt het er dus op neer dat de Europeanen geconfronteerd worden met "het vooruitzicht dat het continent verandert in een veld van militaire confrontaties". Dat zal het onvermijdelijke gevolg zijn van een NAVO-"besluit" dat in Washington wordt genomen.

Overigens: alle mogelijke, toekomstige "tegendreigingen" zullen worden gecoördineerd tussen Rusland en China.

Mr. Zircon is aan de lijn, Sir  ( Zircon is een raket. JV)

Ieder weldenkend wezen van de Atlantische kusten tot de Euraziatische steppen kent inmiddels de inhoud van de Russische ontwerp-akkoorden over veiligheidsgaranties die aan de Amerikanen zijn voorgelegd, zoals gedetailleerd door vice-minister van Buitenlandse Zaken Sergej Ryabkov.

De belangrijkste bepalingen zijn:

= geen verdere uitbreiding van de NAVO;

= geen toelating van Oekraïne;

= geen NAVO-operaties in Oekraïne, Oost-Europa, Transkaukasië en Centraal-Azië;

= Rusland en de NAVO stemmen ermee in geen midden- en korteafstandsraketten op te stellen in gebieden van waaruit zij elkaars grondgebied kunnen raken;

= instelling van hotlines;  

= de NAVO-Rusland-Raad actief betrekken bij het oplossen van geschillen.

 

Het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken herhaalde uitgebreid dat de Amerikanen "gedetailleerde uitleg hebben gekregen over de logica van de Russische aanpak", dus de bal ligt in het kamp van Washington.

Welnu, in eerste instantie leek Nationale Veiligheidsadviseur Jake Sullivan de bal te schoppen, toen hij on the record toegaf dat Poetin Oekraïne misschien niet wil "binnenvallen".

Vervolgens waren er geruchten dat de Amerikanen deze week naar Moskou zouden terugkeren met hun eigen "concrete veiligheidsvoorstellen", nadat ze de facto het script hadden geschreven voor hun NAVO-ministers, steevast op spectaculair middelmatige wijze overgebracht door secretaris-generaal Jens Stoltenberg.

Het Oekraïne-verhaal (van Stoltenberg) veranderde geen centimeter: "strenge maatregelen" - van economische en financiële aard - blijven in de pijplijn als Rusland zich bezighoudt met "verdere agressie" in Oekraïne.

Moskou liet zich niet misleiden. Ryabkow moest nogmaals preciseren dat de Russische voorstellen op bilaterale basis waren. Vertaling van wat Ryabkov zegt:  we praten alleen met degenen die de beslissende macht hebben, niet met ondergeschikten. De betrokkenheid van andere landen, zei Ryabkov, "zal hen van hun betekenis beroven." 

( Ik denk dat Ryabkov bedoelt: Wat Stoltenberg ook zegt of dreigt, het heeft geen echte betekenis. Washington bepaalt wat de Nato zal doen. Dus spreken we alleen met hen. De woorden van Stoltenberg hebben geen doorslaggevende betekenis. JV.) 

Vanaf het begin was de reactie van de NAVO voorspelbaar duidelijk: Rusland is bezig met een "aanzienlijke, onuitgelokte en ongerechtvaardigde" militaire opbouw langs de grens met Oekraïne en maakt  "valse ... beweringen over Oekraïense en NAVO-provocaties".

Dat bewees eens te meer dat het een enorme tijdverspilling is om te discussiëren met keffende chihuahua's van het type Stoltenberg, voor wie "de uitbreiding van de NAVO zal doorgaan, of Rusland dat nu leuk vindt of niet".

Of de functionarissen van de VS en de NAVO het nu leuk vinden of niet, wat er in werkelijkheid gebeurt in de realpolitk is dat Rusland nieuwe voorwaarden dicteert vanuit een machtspositie. In een notendop: u kunt het nieuwe spel, de nieuwe realiteit,  leren op een vreedzame manier, een beschaafde dialoog inbegrepen, of u zult het op de harde manier leren via een dialoog met de heren Iskandr, Kalibr, Khinzal en Zircon.

De onschatbare Andrei Martyanov analyseert al jaren uitvoerig alle details van de overweldigende militaire dominantie van Rusland, hypersonisch en anderszins, in de Europese ruimte - evenals de precaire gevolgen als de minions (de vazallen zoals Fr. Dl. Nl UK)  van de VS en de NAVO "besluiten dat ze dom willen blijven spelen".

Martyanov heeft ook opgemerkt dat Rusland "de breuk met het Westen begrijpt en bereid is alle consequenties te aanvaarden, waaronder, nu al afnemende, inkrimping van de handel en vermindering van de levering van koolwaterstoffen aan de EU".

Dat is waar de hele discussie  rond de veiligheidsgaranties  samen komt met  met de cruciale discussie over de gas- pijplijnen. Om het allemaal samen te vatten: exit Nord Stream 2, enter Power of Siberia 2. 

(Ik denk dat Escobar bedoelt: Bij Nord Stream2 was Rusland blij dat de EU gas wilde afnemen.  Nu zal de EU blij worden als er nog gas uit Siberië hun kant op zal komen. Rusland zegt: we zijn bereid om minder gas te sturen als U onze veiligheid niet in degelijke Verdragen wil vastleggen.  JV. )

Laten we dus nog eens bekijken waarom de dreigende energieramp in de EU niemand in Rusland zijn slaap doet verliezen.

Dansen in de Siberische nacht. ( De dans om de olie: China, EU. JV)

Een van de belangrijkste conclusies van de strategische videoconferentie tussen Poetin en Xi vorige week was de onmiddellijke toekomst van Power of Siberia 2 - die dwars door Mongolië zal slingeren om jaarlijks tot 50 miljard kubieke meter aardgas aan China te leveren.

Het was dan ook geen toeval dat Poetin de Mongoolse president Ukhnaagiin Khurelsukh in het Kremlin ontving, de dag nadat hij met Xi had gesproken, om de Power of Siberia 2 te bespreken. De belangrijkste parameters voor de pijpleiding zijn al vastgesteld, een haalbaarheidsstudie zal begin 2022 worden afgerond, en de deal is - afgezien van prijsaanpassingen op het laatste moment - zo goed als rond.

Power of Siberia 2 volgt op de 2.200 km lange Power of Siberia 1, die in 2019 van Oost-Siberië naar Noord-China loopt en het middelpunt is van een deal van 400 miljard dollar tussen Gazprom en China's CNPC. De volledige capaciteit van Power of Siberia 1 zal in 2025 worden bereikt, wanneer deze 38 miljard kubieke meter gas per jaar zal leveren.

Power of Siberia 2, een veel grotere operatie, was jaren geleden al gepland, maar het was moeilijk om consensus te bereiken over de uiteindelijke route. Gazprom wilde West-Siberië naar Xinjiang via het Altai-gebergte. De Chinezen wilden doorvoer via Mongolië rechtstreeks naar Centraal-China. De Chinezen hebben uiteindelijk de overhand gekregen. De definitieve route door Mongolië is pas twee maanden geleden vastgesteld. De aanleg moet in 2024 beginnen.

Dit is een enorme geo-economische doorbraak, die volledig in de lijn ligt van het steeds geraffineerdere strategische partnerschap tussen Rusland en China. Maar ook in geopolitiek opzicht is het van het grootste belang (denk aan Xi: China steunt de "kernbelangen" van Rusland).

Het gas voor Power of Siberia 2 zal afkomstig zijn uit dezelfde velden die momenteel de EU-markt bevoorraden. Welke demente hersenspinsels de Europese Commissie - en de nieuwe Duitse regering - ook mogen toepassen om de exploitatie van Nord Stream 2 tegen te houden, Gazprom's belangrijkste focus zal China zijn.

Het doet er voor Gazprom niet toe dat China als klant in de nabije toekomst niet de volledige EU-markt zal vervangen. Wat telt is de gestage handelsstroom en de afwezigheid van infantiele politisering. Voor China gaat het om een extra, gegarandeerde toevoer over land die zijn strategie van "ontsnappen uit Malakka" versterkt: de mogelijkheid, in het geval dat Koude Oorlog 2.0 heet wordt, dat de Amerikaanse marine uiteindelijk de zeevaart van energiebronnen via Zuidoost-Azië naar China blokkeert.

Peking is natuurlijk overal aanwezig als het gaat om het kopen van Russisch aardgas. De Chinezen hebben een aandeel van 30% in het Yamal-project van Novatek ter waarde van 27 miljard dollar en een aandeel van 20% in het Arctische project ter waarde van 21 miljard dollar.

Welkom in 2022 en het nieuwe realpolitik spel van de grote inzet.

De Amerikaanse elites waren doodsbang om Rusland tegen China uit te spelen, omdat ze vreesden dat Duitsland zich dan zou aansluiten bij Rusland en China - en het Rijk van de Chaos in de kou zou laten staan.

(Deze hele zin begrijp ik niet. Dit is de engelse tekst: “U.S. elites had been terrified of playing Russia against China because they fear this would lead Germany to ally with Russia and China – leaving the Empire of Chaos out in the cold.”    JV)

( Wat wel helder is: de EU heeft Russisch gas nodig en kan niet anders dan meer bevriend worden met Rusland. Dat laat Amerika eenzamer achter, en de EU heeft betaalbare energie, wat de VS niet meer heeft  als dat fracken onbetaalbaar wordt.  Rusland moest dus ‘onmogelijk’ gemaakt worden. De gebruikelijke manieren worden dan toegepast:  een Valse Vlag ( MH 17), honderd maal dezelfde onbewezen verhalen opwarmen over moord op journalisten,oud spionnen en slechte mensenrechten voor de Russen. De westerlingen moeten een zeer negatief beeld krijgen voer Rusland.   En we zijn er in getrapt. En nou gaan we samen de armoede tegemoed:  onze energie wordt onbetaalbaar, dus oal onze producten worden veel te duur voor export.  JV. )

( Voor de eenzijdig door Amerika voorgelichte Europeaan is de VS het land dat ons van Hitler bevrijdde en ons daarna hielp met geld en goederen en militaire bescherming tegen die vreselijke Russen.

Wie zelf de geschiedenis zoekt in diverse bronnen krijgt een ander beeld:  Rooseveld stuurde in 1938-1940 aan op WO2, geholpen door Churchill.  Hitler beklaadge zich vele malen daarover. 

En de VS kreeg wat het wilde: Engeland gevloerd. Rusland zwaar beschadigd, Duitsland onmachtig. Japan weg. Maar de VS was in 1945 ineens de Baas van de Hele Wereld. Van Europa tot Japan.  Knap gedaan.  Ze zouden tot 2020 volledig de wereld domineren. Maar nu is het gedaan. Amerika gaat in eigen corruptie ten onder als kwebbelende schoolkinderen, zelf het zwaarst getroffen door het virus waarmee ze China wilden  vernielen.  Een totaal verouderd leger, zonder personeel. Schulden waar nooit meer uit te komen valt. Het is gedaan met de VS. De enioge vraag die rest:  Zal men de Salomons-optie gebruiken?  Zal men kernwapens gebruiken als een laatste poging om overeind te blijven ?  JV)

En dat verklaart waarom al dat gedoe rond de Oekraïense steeds weer op het goede moment losbreekt: het word gebruikt om de EU weg te dwingen van de Russische natuurlijke hulpbronnen. ( Vrij vertaald JV)

Rusland zet nu de hele show op zijn kop. Als energiegrootmacht zal Rusland, in plaats van aan een door de NAVO gedicteerde, intern gecorrumpeerde EU gas te leveren, zich vooral op zijn Aziatische klanten richten. ( vrij vertaald)

Tegelijkertijd dicteert de militaire supermacht Rusland, die genoeg heeft van de intimidatie van de VS en de NAVO, nu de voorwaarden van een nieuwe regeling. Lavrov bevestigde dat de eerste ronde van besprekingen tussen Rusland en de VS over veiligheidsgaranties begin 2022 zal worden gehouden.

Zijn dit ultimatums? Niet echt. Het lijkt erop dat Ryabkov, met een opmerkelijke didactiek, het steeds opnieuw zal moeten uitleggen: "Wij spreken met niemand de taal van ultimatums. Wij hebben een verantwoordelijke houding ten opzichte van onze eigen veiligheid en de veiligheid van anderen. Het punt is niet dat wij een ultimatum hebben gesteld, helemaal niet, maar dat de ernst van onze waarschuwing niet mag worden onderschat."

( Geen ultimatum, zegt Escobar en zegt Ryabkov. Maar Putin heeft wel gezegd dat het Westen niet moet denken dat het weer weg komt met jaren lang kletsen en uitstellen. Er moet nu iets op papier komen. JV)