1426 Toeslagen Affaire ... Post office Affaire... Geen eergevoel meer. Corruptie op grote schaal.

 Voor dit blog is dit geen belangrijk artikel,  maar het is een kort verhaal over verregaand onrecht  dat de gewone burger wordt aangedaan door een aantal machtige mensen die over lijken gaan.

Dit zou 40 jaar geleden ondenkbaar zijn, volgens mij.

( De eerste alinea is een smalle kolom.  Daarna lukt het beter... ) 

De familie Patel verloor ‘alles’ door het Britse postschandaal: ‘Het dorp wilde ons weg hebben’

In het Verenigd Koninkrijk werden meer dan 700 postmasters veroordeeld wegens fraude en diefstal, terwijl slechte software de boosdoener was. Voor Vipin Patel en zijn gezin was het een nachtmerrie die elf jaar duurde: ‘We hadden alles verloren. Geld, postkantoor, eer.’

 

Patrick van IJzendoorn13 januari 2024, 05:00

Vipin Patel met zijn vrouw in hun mini-supermarkt.      

Staand voor de mini-supermarkt annex postkantoor van zijn ouders Vipin en Jayshree, denkt Varchas Patel (36) aan de zwartste dag van zijn leven. ‘Op het perkje hier stond op een ochtend een kruis met de tekst ‘RIP Vipin’: mijn pa werd doodgewenst. Vreselijk.’ Het kruis was door onbekende dorpsgenoten neergezet nadat zijn vader in 2011 geheel ten onrechte was veroordeeld voor het stelen van 75.000 pond uit zijn postagentschap. Vipin is een van de 736 Britse postmasters die deze nachtmerrie heeft moeten doorstaan.

 

De 70-jarige Vipin schuifelt met twee krukken door de mini-super, waar zijn vrouw de klanten bedient en zijn zoon een mediaploeg uit Japan te woord staat. In de hoek van de dorpswinkel van Horspath, nabij Oxford, bevindt zich de balie van het postkantoor waar hij tot 2011 postzegels verkocht en rijbewijzen verlengde. Zijn opa en oom deden hetzelfde in India, een andere oom had een postkantoor in Tanzania. Zelf was Vipin filiaalmanager in Londen voordat hij zich in 2002 in het landelijke Horspath vestigde.

 

Daar groeide hij als postmaster - samen met de priester en de kastelein - uit tot pijler van de dorpsgemeenschap.

 

Kastekorten

Vanaf 2008 kreeg hij te maken met onverklaarbare kastekorten, die hij aanvankelijk uit eigen zak aanvulde. ‘Ik heb zelfs de gouden sieraden van mijn voorouders moeten verkopen.’ Uiteindelijk werden de tekorten, veroorzaakt door ondeugdelijke software van Fujitsu, te groot. De inspectie van moederbedrijf Post Office, die volgens Varchas wist dat er iets mis was met het Horizon-boekhoudsysteem, besloot het filiaal te sluiten en stelde zijn vader voor een onmogelijke keuze: schuld bekennen of een jarenlange gevangenisstraf.

 

‘Dat was het moment waarop ik een einde aan mijn leven wilde maken’, zegt Vipin. ‘Het enige dat me op de been hield was mijn vrouw, mijn rots in de branding.’ Vipin, die op zijn 18de met zijn ouders vanuit Oeganda naar Engeland was gekomen, kreeg een voorwaardelijke celstraf van 18 weken.

 

Zijn zoon vertelt hoe dorpelingen reageerden. ‘Er werd een ‘Wanted: dead or alive’-poster opgehangen. Hij werd uitgemaakt voor dief. De dorpsraad wilde ons weg hebben. We hadden alles verloren. Geld, postkantoor, eer.’ Vanwege een strafblad heeft Vipin jaren niet naar zijn broer in de Verenigde Staten en andere familieleden in Canada en Australië kunnen reizen.

 

Docudrama

De enige troost was dat hij niet alleen stond. Van 1999 tot 2015 zijn 3.500 postkantoormanagers valselijk van fraude of diefstal beschuldigd. Meer dan zevenhonderd postkantoor-eigenaren werden door de rechter schuldig bevonden en 236 werden gevangengezet. Vier beschuldigen hebben zelfmoord gepleegd. Achttien zijn gestorven voordat hun naam werd gezuiverd. Tot nu toe zijn slechts 96 veroordelingen ongedaan gemaakt. De Post Office, een privaat bedrijf met de staat als enige aandeelhouder, traineert het uitkeren van compensatie en probeert de bedragen zo laag mogelijk te houden.

 

Een schokkende vierdelige docudramaserie over deze gerechtelijke dwaling heeft het onderwerp begin dit jaar definitief op de kaart gezet. Miljoenen kijkers zagen het waargebeurde verhaal van filiaalhouder Lee Castleton, die failliet ging doordat hij na zijn veroordeling omgerekend 373 duizend euro aan juridische kosten moest betalen. En dat van postmaster Martin Griffiths, die zichzelf van het leven beroofde door voor een bus te springen. Ze zagen hoe de valselijk berichte Jess Kaur zo depressief werd dat ze een elektroshocktherapie moest ondergaan, waaraan ze geheugenverlies overhield.

 

Premiejagers maakten mensen kapot

Geen van de bazen van de Post Office, die tonnen aan bonussen hebben ontvangen, heeft tot nu toe iets gezegd. Voormalig bestuursvoorzitter Paula Vennels, onder wiens leiding de Post Office alle moeite deed om de waarheid te verdoezelen, werd zelf genoemd als nieuwe bisschop van Londen. Onder druk van politici en de publieke opinie heeft Vennells haar koninklijke onderscheiding inmiddels teruggegeven. Sinds het gerechtshof in 2019 oordeelde dat Horizon ondeugdelijk was heeft Fujitsu omgerekend 5.7 miljard euro aan nieuwe overheidscontracten gekregen.

 

Uit het langlopende onderzoek naar het schandaal is naar voren gekomen dat de inspecteurs van de Post Office voor elke veroordeling een premie kregen, terwijl ze vaak al wisten dat er een IT-probleem in het spel was. Er zijn daarnaast vragen gesteld over de rol van de rechters die bijna automatisch overgingen tot veroordelingen.

 

‘Maffiosi’

Kritiek is er ook op oppositieleider Keir Starmer, die in zijn tijd als hoofdaanklager de bevoegdheid had om vervolgingen te stoppen. De regering, overvallen door de volkswoede, heeft deze week beloofd om alle veroordelingen zo snel mogelijk ongedaan te maken.

 

Een enkele politicus verdient lof. Zoals James Arbuthnot, die al in een vroeg stadium actie ondernam nadat een postkantoorhouder uit zijn kiesdistrict onterecht was veroordeeld. In een televisie-interview beaamde deze Conservatief de woorden van een gedupeerde dat de premiejagende inspecteurs van de Post Office zich als ‘maffiosi’ hebben gedragen. In The Daily Telegraph schreef columnist Allison Pearson dat het schandaal ‘Groot-Brittannië tot een broeinest van vriendjespolitiek en corruptie’ heeft gemaakt.

 

Geen ‘fair play’ meer

In Horspath hebben hebben de dorpelingen nu alleen op vrijdag een postkantoor, tussen tien en een in een oude methodistische kapel. Deze opening gaat gepaard met het drinken van koffie en eten van zelfgebakken cake. ‘Er zijn geen woorden voor wat de Patels is overkomen,’ zegt Christopher Drew, een gepensioneerde ingenieur, ‘er waren mensen die echt hebben gedacht dat Vipin schuldig was, simpelweg omdat de Post Office en het juridische systeem werden vertrouwd. Engeland was een natie van fair play, maar verdient nu twijfel.’

 

Aan de andere kant van de dorpsweide, in de winkel van de Patels, is de nachtmerrie die elf jaar duurde het gesprek van de dag. De vriendelijke Vipin is door alle stress slecht ter been, maar desondanks werken hij en zijn vrouw Jayshree (63) nog altijd 110 uur per week. Van de leden van de dorpsraad hebben ze niets meer gehoord. Zijn veroordeling is vernietigd, maar Vipin zegt nog altijd te wachten op de omgerekend 80 duizend euro die de Post Office van hen heeft ontvreemd. ‘We hebben nog geen penny ontvangen.’