1373 De joodse misdaden in de jaren 30 van de vorige eeuw.

 Larry Romanoff woont in Shanghai en heeft enorm veel kennis. 

Hij schrijft deskundige stukken over Corona, maar óók over joodse geschiedenis.  

Hieronder een artikel, waarvan de helft mij onbekend was tot nu toe.

Aan het eind van het artikel  gaat hij zich wel wat vaak herhalen. 

De Joden hadden het druk in de jaren 30

LARRY ROMANOFF - 4 FEBRUARI 2023

 - 7.900 WOORDEN -

Dit essay is een oefening in het verbinden van punten, in het samenbrengen van schijnbaar ongelijksoortige gebeurtenissen die eigenlijk op een zinvolle manier met elkaar verbonden zijn, in een poging de lezers de gelegenheid te geven de gebeurtenissen in de wereld in een context te plaatsen en uit die schijnbaar afzonderlijke elementen een volledig samenhangend beeld te laten ontstaan. De inhoud van dit essay is als volgt:

 

(1) De Grote Depressie van 1930

(2) De binnenlandse goudvangsten van de VS

(3) De 1934 Silver Purchase Act

(4) Citibank's Grote Chinese Goudroof...

(5) De wereldwijde goudroof - De US FED

(6) De Joodse oorlogsverklaring en economische boycot van Duitsland van 1933.

(7) De poging tot een Joodse fascistische staatsgreep in Amerika in 1933.

(8) De overname van China

(9) Voorbereiding op WO II tegen Duitsland

 

(1) De Grote Depressie van 1930

Ben Strong en Montagu Norman - Bron

 

Het is geen geheim, dat een van de akeligste voordelen van het particuliere bezit van de centrale bank van een land is, dat de Joden totale controle hebben over die economieën. Omdat ze zowel de geldhoeveelheid als de rente controleren, hebben ze gemakkelijk de macht om economieën op te zwepen en bij elke cyclus enorme winsten te maken. Ze doen het elke keer op dezelfde manier - door de rente te verlagen tot nul of bijna tot nul, terwijl ze de geldhoeveelheid enorm opblazen en vrijwel onbeperkt krediet verstrekken, waardoor ze grote zeepbellen creëren in de schulden, op de aandelen- en huizenmarkten, enzovoort. Vervolgens laten ze de geldhoeveelheid en alle krediet sterk krimpen, terwijl ze tegelijkertijd de rente verhogen, waardoor ontelbare duizenden banken, bedrijven en gezinnen failliet gaan, en allerlei activa voor een appel en een ei worden opgekocht, terwijl het bloed in de straten stroomt. Het is ook geen geheim dat al dergelijke recessies de afgelopen 200 jaar of meer opzettelijk door deze Joodse bankiers aan de westerse economieën zijn toegebracht. De ineenstorting van 1929 en de daaruit voortvloeiende Grote Depressie van de jaren dertig was er slechts één van. Dit werd vele malen gedaan vóór 1929, en is sindsdien vele malen gedaan.

Aan het begin van de jaren dertig hadden de Khazaren in de City of London net de bitterste recessie sinds mensenheugenis ontketend. Montagu Norman, het hoofd van de Rothschild Bank of England, had een ontmoeting met de Rothschild FED en de US Bankers Association, en kort daarna stortte de hele wereldeconomie in. Senator Robert Owen, medeopsteller van de Federal Reserve Act, getuigde voor een commissie van het Congres, dat de bank waarvan hij eigenaar was, een bericht kreeg van de National Bankers' Association: "U zult onmiddellijk een derde van uw circulatie terugtrekken en de helft van uw leningen opvragen." En dat is hoe Rothschild en deze Joodse centrale bankiers recessies creëren: een onmiddellijke vermindering van 35% of meer van de geldhoeveelheid van het land en een vermindering van 50% van het totale krediet. Het onvermijdelijke resultaat is het faillissement van duizenden bedrijven en banken, en een enorme duikeling van de beurswaarden en alle soorten bedrijfsactiva, die nu voor een appel en een ei te koop zijn. Ik heb de effecten, inclusief kunstmatige recessies, van centrale banken in Joodse handen besproken in een eerder artikel getiteld: "Laten we een financiële crisis krijgen: First, We Need a Central Bank".[1]
Ik heb het ook kort behandeld in een ander eerder artikel, "The Richest Man in the World", Part (8) Recessions and Depressions.[2]

Niet alleen vergde de Grote Depressie veel planning vooraf, maar ook de activiteiten tijdens de recessie waren ontmoedigend. Volgens één bron gingen in de jaren dertig 1100 Amerikaanse banken failliet, terwijl andere bronnen beweren dat er "enkele duizenden" banken failliet gingen. Ik heb deze cijfers niet onderzocht, maar zelfs met het kleinere cijfer is dat een enorm aantal banken om te sorteren ter voorbereiding van een overname - wat ongetwijfeld een van de doelen was van het veroorzaken van de Depressie. Maar het kan niet zo zijn dat andere partijen eerst arriveren en de aantrekkelijke activa uitkiezen, wat betekent dat er veel mensen ter plaatse moeten zijn, gevuld met mensen met kennis van bankieren en financiën, en van recht. Ik heb geen betrouwbare bevestiging van het aantal failliete banken dat werd gekocht, gestolen, gefuseerd, opgeslokt of geabsorbeerd, maar het moet een groot percentage zijn geweest van het totaal in een of andere vorm. Banken worden niet waardeloos alleen omdat hun geld uit omloop wordt genomen, en vele, zo niet de meeste, hadden weer winstgevend kunnen worden gemaakt. Rothschild en zijn Khazaarse vrienden in de City of London hadden zeker toegang tot alle bankinformatie van de FED, en tot soortgelijke informatie en gegevens via de US Bankers Association, en zouden dus op de hoogte zijn van een enorme hoeveelheid vertrouwelijke informatie over de toestand van elke bank. Maar het opkopen van al die failliete banken doen we niet met drie of vier mensen. Bij de planning en uitvoering zou een vrij groot aantal "agenten" betrokken zijn geweest, zelfs als men bedenkt dat J.P. Morgan lokaal was en zeker een Rothschild-agent, net als andere Joodse banken.

Maar het waren niet alleen de banken die in deze periode in gevaar waren. Naarmate de Depressie vorderde, hadden de meeste bedrijven te kampen met verschillende graden van economische nood, en die welke goederen met een hoge elasticiteit produceerden (overbodige of luxeproducten of diensten waarvan de verkoop sterk fluctueerde met de economische omstandigheden) ondervonden de hoogste noodniveaus, waardoor zij ideale doelwitten waren voor goedkope overnames. Zo kelderde de verkoop van Coca-Cola in deze periode, maar het bedrijf overleefde wonderwel en absorbeerde zelfs concurrenten. Het is heel goed mogelijk dat een van de agenten uit de City of London in die tijd een controlerend belang in het bedrijf kocht, en heel vaak als dat gebeurt, blijft het "heidense front" ( een goy  directeur  JV) in positie en wordt het publiek zich nooit bewust van de feitelijke verandering van eigenaar. Veel bedrijven bestaan tegenwoordig op deze manier, waarbij de uiteindelijke economische eigendom volledig wordt gemaskeerd door het bestaan van verschillende soorten trusts, offshore genummerde bedrijven, belastingparadijzen, beleggingsfondsen en vele andere mechanismen.

Een bedrijf in deze categorie dat onze aandacht zou moeten trekken is General Motors. In het decennium voorafgaand aan de Depressie had GM enorme bedragen verloren, 65 miljoen dollar in één jaar alleen en andere grote bedragen in latere jaren. Van 1927 tot 1933 daalde de verkoop van GM's belangrijkste merken, Chevrolet en Buick, met respectievelijk 50% en 80%. Het lijdt geen twijfel dat GM aan het einde van zijn Latijn was en snel op een faillissement afstevende voor het einde van de jaren 1930. Maar toen kwam GM plotseling tot leven en herschiep vrijwel het sociale en transportlandschap van Noord-Amerika. GM begon plotseling aan een ongelooflijk groot programma om al het openbaar vervoer in de VS om zeep te helpen, door het rollend materieel van bijna 1.000 Amerikaanse spoorwegen op te kopen en te slopen. Ik heb dit verhaal met veel detail behandeld in een eerder artikel "Amerikanen en auto's: Capitalism and Propaganda"[3]
, dat veel details bevat waarvoor hier geen plaats is.

Maar hoe zou dit kunnen gebeuren? Hebt u enig idee hoeveel geld het zou kosten om alle elektrische locomotieven en alle elektrische tramrijtuigen van 1.000 spoorwegen op te kopen? En deze enorme uitgave was niet zoals de bouw van een nieuwe fabriek waarvan binnen een jaar hoge winsten konden worden verwacht, want met de aankopen werd niets gedaan. Al dat rollend materieel werd gewoon gesloopt, en het geld was voor altijd verloren. Maar GM was in wezen failliet, dus waar zou dit geld vandaan moeten komen, om niet alleen in productie te blijven, maar om deze extravagante onderneming aan te gaan die nog jaren in de toekomst enige inkomsten of winst zou opleveren? De vereiste bedragen zouden enorm zijn, buitengewoon, en niemand in de VS had dit soort los geld tijdens de Grote Depressie, en zeker niet om het zomaar weg te gooien. De enige bron van fondsen van deze omvang zouden de Joodse bankiers in de City van Londen zijn geweest. Sinds die tijd is GM in wezen een criminele organisatie, gespecialiseerd in geld in plaats van auto's, met een bijna krankzinnig niveau van hebzucht bij gelegenheid, met alle typische tekenen van Khazar / Maffia georganiseerde misdaad, waaronder pesten, afpersing, fraude, opzettelijke kwaliteitsvermindering, en een verbazingwekkende minachting voor het leven van haar klanten. Ik heb geen schriftelijk bewijs dat deze Joodse bankiers GM in die tijd in handen namen, maar alle tekenen wijzen in die richting, en alle feiten passen perfect in het plaatje, vooral wat betreft het daaruit voortvloeiende karakter en de zakelijke houding van GM.

Maar ik heb hier slechts twee bedrijven genoemd uit letterlijk duizenden - banken, farmaceutische bedrijven, voedsel- en kledingfabrikanten, hotelketens, spoorwegen, stoombootmaatschappijen, opkomende luchtvaartmaatschappijen, auto- en industriële bedrijven. Een groot aantal hiervan zou aan het eind van een tienjarige recessie in nood zijn geraakt en beschikbaar zijn geweest voor overname tegen brandschadeprijzen, en vele waren dat ook. En laten we niet vergeten dat de Grote Depressie naast de VS ook andere landen trof, dus er waren op veel plaatsen mogelijkheden. Denk aan de logistieke planning en organisatie die nodig zijn voor de uitvoering van zo'n plan, en aan de soorten en aantallen "agenten" die nodig zijn, niet alleen om een economische recessie te creëren, maar ook om alle plunderingen te laten plaatsvinden terwijl het bloed door de straten stroomt.

De volgende vier delen van dit essay, genummerd (2 tot 5), worden hier slechts kort besproken. Ik heb ze uitgebreider behandeld in een eerder essay getiteld "The Richest Man in the World"[4]
, en veel uitgebreider in deel 5 van een E-book getiteld "How the US Became Rich"[5]
. U kunt deze bronnen raadplegen voor meer informatie en referenties. Dit zijn de volgende vier delen:

(2) De inbeslagname van goud door de VS

(3) De 1934 Silver Purchase Act

(4) Citibank's Grote Goudroof

(5) Internationale inbeslagnames van goud

 

(2) De inbeslagname van goud door de US FED...

30 januari 1934. President Franklin Roosevelt tekent de Gold Reserve Act. © Bettman/CORBIS - Bron

 

In de eerste jaren na de oprichting van de FED, die in handen was van Rothschilds, was de VS nog steeds op een gouden standaard

 voor haar valuta; nieuw geld kon door de FED alleen worden uitgegeven als het voor minstens 40% uit goud bestond. Maar, zoals Joodse bankiers altijd hebben gedaan in elk land, gaven ze papiergeld uit, ver boven de toegestane limieten. In 1933 had de FED slechts 6.000 ton goud in haar kluizen, ongeveer 50.000 ton te weinig voor de papieren valuta die ze had uitgegeven. Het publiek was zich algemeen bewust van wat er gebeurde en, bezorgd dat het Amerikaanse papiergeld waardeloos zou worden, gaf het papier uit en sloeg de gouden munten en staven op, terwijl kleine banken en bedrijven ongemunt goud oppotten. Onder hun druk nam Roosevelt de beroemde 1602-bepaling aan, waarbij al het privé-goud (in alle vormen: munten, staven, ongemunt goud) in de VS werd geconfisqueerd; alle burgers moesten hun goud inleveren bij de FED, op straffe van een boete van $10.000 plus een gevangenisstraf van 10 jaar. Het goud werd niet ingeleverd bij het Amerikaanse ministerie van Financiën, maar bij de particuliere FED. Het goud werd geruild voor papiergeld, wat betekent dat de eigenaars van de FED de macht van de Amerikaanse regering gebruikten om al het particuliere goud in de VS te confisqueren, tegen slechts de kosten van het drukken van papier. De Amerikaanse dollar daalde hierna aanzienlijk in waarde.

Dit was een van de meest verbazingwekkende diefstallen in de geschiedenis, gepleegd door de president van de VS op zijn eigen volk. In het midden van de meest bittere depressie sinds mensenheugenis, confisqueerde Roosevelt al het particuliere goud in het land en gaf het gratis aan de Joodse eigenaars van de FED.

 

(3) US Silver Purchase Act van 1934

1934 $10 zilvercertificaat VF - Bron

 

De Joodse bankiers herhaalden dit verraad het jaar daarop, toen Roosevelt een ander wetsontwerp van de regering doordrukte voor de inbeslagname van al het in particulier bezit zijnde zilver (in alle vormen: munten, staven, ongemunt zilver) in de VS op dezelfde basis - om de burgers te ontdoen van hun echte bezittingen en die te vervangen door papier, waarbij die zilveren bezittingen ook gratis aan de FED werden gegeven. Ook deze actie zoog miljarden aan schaarse overheidsmiddelen op tijdens het dieptepunt van de Grote Depressie, toen de meeste Amerikanen worstelden om te overleven en honger en faillissement te voorkomen.

Maar deze wet bestond uit twee delen. Het eerste deel, in de VS in 1934, betrof de gedwongen verkoop van al het zilver in particulier bezit in de VS tegen de toenmalige marktprijs, waarbij het werd vervangen door papier dat snel in waarde daalde. Het tweede deel, dat zich uitstrekte van 1934 tot 1939 en dat totaal bizar moet hebben geleken voor degenen die toen leefden, was een instructie voor het Amerikaanse ministerie van Financiën om zilver te kopen "van het buitenland" tegen een prijs die ongeveer drie keer de toenmalige marktprijs voor zilver was. De enige opgegeven reden, die duidelijk onjuist was, was om de Amerikaanse zilverproducenten te beschermen. De onderliggende reden werd echter al snel duidelijk.

Ik moet hier een historische noot plaatsen. China had meer dan 100 jaar geleden ( lijden,leed, geleden JV) onder de opiumtravestie die de Joden hen hadden aangedaan, voornamelijk Rothschild, Sassoon en Kadoorie, maar ook vele andere Joden. De Chinezen hadden ook enorm geleden onder de ontvoeringen en slavenhandel die diezelfde Joden (en hun vrienden) het land in diezelfde periode aandeden. Het is geen geheim dat Rothschild ongeveer 70.000 Chinezen ontvoerde die als slavenarbeiders naar Zuid-Afrika en andere landen werden gestuurd om in zijn goudmijnen te werken, om nog maar te zwijgen van het feit dat hetzelfde werd gedaan om arbeidskrachten te leveren voor de (door Joden gefinancierde) Amerikaanse en Canadese spoorwegen, het Panamakanaal en de spoorlijn, de winning van Guano in Peru, en vele andere dergelijke ondernemingen. Het was pas de Eerste Wereldoorlog die aan dit alles een einde maakte en de Chinezen eindelijk wat vrijheid gaf van buitenlandse onderdrukking en een kans om na te denken over de wederopbouw van hun natie. Maar de Joden waren zeer ongelukkig met het verlies van hun prijs en waren vastbesloten om alles wat er nog aan rijkdommen in China was, te plunderen.

Tot die tijd hanteerde China al honderden jaren een zilveren standaard voor zijn munt, de enige munt ter wereld die volledig gedekt werd door edelmetaal en verantwoordelijk was voor het creëren van een stabiele economische basis, waardoor China volledig kon ontsnappen aan de Grote Depressie die de rest van de wereld teisterde. Het was al snel duidelijk dat de Amerikanen geen zilver kochten van "vreemde landen" op de open markt, zoals de Amerikaanse wetgeving suggereerde, maar alleen in China via de Joodse Amerikaanse banken en Rothschild-agenten zoals Citibank, Morgan en Chase, omdat zij immuun waren voor de Chinese exportvoorschriften. Dit Amerikaanse zilverbeleid bracht natuurlijk een vernietigende klap toe aan deze eeuwenoude stabiliteit, omdat deze Amerikaanse agenten de Chinese burgers driemaal de marktprijs voor hun zilver aanboden, wat natuurlijk resulteerde in een stroom van zilver die naar deze banken stroomde en van daaruit op Amerikaanse militaire schepen naar de VS werd verscheept.

De financiering van deze zilveraankopen in China is een curiositeit, omdat deze volledig werd gedaan met vals geld. Noch de Amerikaanse schatkist, noch de Amerikaanse banken in joodse handen konden zilver van Chinese burgers kopen met Amerikaanse dollars, omdat de dollar niet algemeen in gebruik was en zeker niet door Chinese burgers zou zijn geaccepteerd als betaling voor hun zilver. De enige bron van fondsen - in Chinese yuan - zouden de Joodse banken zijn geweest die toen in China actief waren. Deze banken mochten alleen Chinese valuta uitgeven als ze goud of zilver als volledige onderpand hadden, maar de Joodse banken schonden dit principe met volle overgave: Citibank alleen al gaf miljarden Chinese yuan uit zonder enig edelmetaal als onderpand. Ik geloof dat de andere Joodse banken op dezelfde manier te werk gingen. De Joden kwamen dus China binnen met de precieze bedoeling de economie volledig failliet te laten gaan en het land te vernietigen, door onbeperkt miljarden aan vals geld te drukken en de Chinese burgers driemaal de marktprijs voor hun zilver te betalen. Zij waren zo succesvol dat de zilverdekking van China's munt daalde van vrijwel 100% tot slechts ongeveer 4% in sommige grote gebieden. China's munt werd natuurlijk vernietigd, de economie stortte in, en het land werd in de diepte van de Grote Depressie geworpen, waaraan het tot dan toe volledig was ontsnapt. Deze Joodse bankiers, Rothschild en de andere eigenaren van de FED, zogen ontelbare miljarden dollars aan zilver uit China, tegen de geringe kosten van het drukken van waardeloze papiertjes, uiteraard met de welwillende hulp van de Amerikaanse regering en het leger. Een tweede onderdeel van dit plan was een opzettelijk plan om China in een intense hyperinflatie te storten, zoals dezelfde Joodse bankiers dat een paar jaar eerder met Duitsland hadden gedaan. Ik zal daar hieronder dieper op ingaan.

Misschien vraagt u zich af waarom de Joodse bankiers van de FED niet ook hebben geprobeerd al het goud in China op te kopen. In feite deden ze precies dat, op hetzelfde moment, en bereikten het zonder het ongemak van het drukken van vals geld. Zie Citibank, hieronder.

 

(4) Citibank's Grote Chinese Goudroof...

De Chinezen hebben altijd goud opgepot, en dat deden ze ook toen Citibank in China op de rand van het faillissement kwam en een slimme manier nodig had om zijn vermogen weer op te bouwen. Citi vond het. De bank maakte in het hele land reclame voor de onveiligheid van het bewaren van goudstaven in een sok onder het bed, en slaagde erin minstens 100 miljoen Chinezen ervan te overtuigen hun goud in de kluizen van Citibank te deponeren, waar het veilig zou zijn, door het echte goud te ruilen voor kleine stukjes papier die "goudcertificaten" zouden zijn. Citi en de andere Joodse banken deden dit tientallen jaren lang, maar de praktijk explodeerde in de jaren dertig. Tegen het einde van het decennium, toen de oorlogswolken zich samenpakten, laadde Citi letterlijk tientallen Amerikaanse militaire schepen met al dat Chinese goud, en sloot gewoon zijn deuren en vertrok. Het goud zou natuurlijk allemaal zijn overgedragen aan Rothschild's FED in ruil voor papier. Mensen proberen nog steeds hun goud terug te krijgen van de Citibank. Ik heb dit in detail behandeld in een eerder artikel, dat u misschien wilt lezen.[6]

Er zit veel meer achter dit verhaal, want Citibank en de andere Joodse banken hebben dezelfde stunt uitgehaald in minstens een dozijn landen. Als het op één plaats werkt, zou het overal moeten werken. Op hetzelfde moment dat Citi (International Banking Corporation) zichzelf registreerde in China, opende het ook bankactiviteiten in Manilla, Calcutta, Singapore, Yokohama, Brazilië, Argentinië, en in andere landen. Het bedrag aan goud dat door de Joodse bankiers en Citibank van de burgers van al deze landen is gestolen, moet in de tientallen miljarden hebben gelopen, waarbij allen blijkbaar werkten met een standaardsjabloon dat overal ter wereld werd gebruikt.

 

(5) De wereldwijde goudroof - De US FED

Bewaarder van 's werelds grootste goudvoorraad (ongeveer 5.620 ton).

 

Zoals ik in een eerder essay over The World's Richest Man heb opgemerkt, is dit een van de meest verbijsterende fraudes ooit gepleegd in de wereldgeschiedenis, een fraude die uit al onze geschiedenisboeken lijkt te zijn gewist, tot het punt waarop ik betwijfel of één persoon op een miljoen er enige kennis van heeft. Zoals alle goede fraudes, was het eenvoudig: Vanaf 1932 tot het begin van de Tweede Wereldoorlog maakten de Amerikaanse regering en de Joodse media de hele wereld op extravagante wijze bang dat ofwel Japan ofwel Duitsland elk land zou binnenvallen en onvermijdelijk al hun centrale en commerciële banken zou plunderen. De geboden oplossing was, dat alle banken in alle landen van de wereld hun gehele goudreserve zouden overdragen aan de US FED voor bewaring tot de oorlog voorbij was. En dat deden ze. Elke dag registreerde de New York Times trouw zendingen van miljoenen dollars ongemunt goud van al deze landen naar de VS. Een artikel in de NYT beweerde dat zeven Amerikaanse marineschepen geladen met 125.000 ton Chinees goud naar de VS voeren in 1938, een van de vele, en deze transfers waren zowel van vrienden als van vijanden, met Canada en westerse landen die bezweken voor dezelfde propaganda. Deze "stortingen" werden aangetoond met goudcertificaten uitgegeven door het Amerikaanse ministerie van Financiën, hoewel het goud in feite naar de US FED ging. Er blijkt echter geen enkel geloofwaardig geval te zijn, waarin dit goud ooit aan de eigenaars is teruggegeven. In alle gevallen verklaarde de FED dat de aangeboden certificaten ofwel vervalsingen waren met duidelijke spel- en andere fouten, ofwel dat zij eenvoudigweg "de uitgifte van certificaten niet kon bevestigen" met die serienummers, en weigerde deze in te wisselen.

Maar toen gebeurde er iets heel vreemds. In de jungle van de Filippijnen werd een neergestort CIA-vliegtuig ontdekt met daarin biljoenen dollars van dezelfde certificaten, en duidelijk originelen en geen vervalsingen.

( Ik moest er even over denken. Dit zijn dus de bewijsjes die door de bankiers aan burgers in ander landen worden gegeven, in ruil voor bijvoorbeeld zilver of goud ?  

Het vliegtuig bewees dus dat er wel degelijk erg veel van die certificaten bestaan, en dat de claimende mensen dus niet allemaal met vervalste papieren zwaaien?   Moet ik het zo begrijpen?  JV )

 Na die ontdekking, met de bijbehorende publiciteit en het opduiken van omvangrijke en vastberaden terugbetalingsclaims voor deze certificaten, raakte de FED in paniek, wat leidde tot iets werkelijk bizar: de FED besloot plotseling haar hele goudvoorraad om te smelten en opnieuw te gieten, met het verklaarde doel "liever al haar goudstaven in dezelfde vorm te hebben". Er werd geen uitleg gegeven, maar dat was ook niet echt nodig. Het omsmelten van honderdduizenden tonnen goud is een enorme onderneming, ingewikkeld en zeer duur, en zou nooit gedaan worden om de dwaze reden om de vorm van de baren te veranderen. Wat het verklaarde doel van de FED ook was, het belangrijkste resultaat was dat omgesmolten goud niet langer de oorspronkelijke merktekens bevatte, waardoor er geen enkele manier meer was om de oorspronkelijke bron van dat goud te identificeren. En dat betekende dat niemand ooit kon bewijzen dat het goud in handen van de FED het goud was dat - in reële termen - gestolen was uit bijna elk land ter wereld. Ik heb dit kort behandeld in het bovenstaande artikel, referentie[4]
en uitgebreid in het bovengenoemde E-boek, referentie...[5]
. Ik verzoek u dringend de langere versie te lezen. Het is een fascinerend verhaal. Eenvoudig gezegd, de Joodse bankiers namen het grootste deel van het ongemunt goud van de Centrale Banken en commerciële banken in de meeste landen van de wereld in bewaring, en deden dat zonder de bedoeling het terug te geven.

Een beroemd voorbeeld waren de goudvoorraden van China's centrale bank. Toen Chiang Kai-Shek de Chinese burgeroorlog verloor en naar Taiwan vluchtte, was zijn laatste daad dat hij al het goud van de centrale bank van het Chinese vasteland en de handelsbanken plunderde en de tonnen ongemunt goud meenam naar Taiwan - onder bescherming van de Amerikanen. Om hun bescherming te vergroten, overtuigden de VS Chiang om hen het goud naar de VS te laten brengen "ter bewaring" voor het geval China Taiwan zou aanvallen en "zijn" goud zou stelen. Dit goud is nooit teruggegeven. Nog lang na de dood van haar man, en tot op de dag van haar dood, was mevrouw Chiang aan het discussiëren, vechten, smeken en aanklagen bij de Amerikaanse regering en de FED om "haar" goud terug te krijgen. Ze faalde, en de zaak stierf. Taiwan weet hier niets van.

 

(6) De Joodse oorlogsverklaring en economische boycot van Duitsland van 1933.

Bron

In het kort: Hitler doodde de Duitse Centrale Bank, die in particuliere handen was van Rothschild, en schopte alle Joden uit het Duitse banksysteem en de regering, waardoor ze verwijderd werden van de meeste plaatsen waar ze de Duitse economie konden blijven schaden. Als vergelding lanceerde het internationale Jodendom een wereldwijd economisch embargo, bedoeld om de Duitse economie te wurgen en een groot deel van de Duitse bevolking te laten verhongeren, omdat Duitsland slechts genoeg kon produceren om misschien 70% van zijn bevolking te voeden en het land door het embargo (hopelijk) veel te weinig buitenlandse valuta zou verdienen om het benodigde voedsel te kopen.

In die tijd waren veel grote en kleine detailhandelaren (in veel landen) Joods, de meeste grote groothandelaren waren eigendom van Joden, evenals de meeste grote importeurs en een meerderheid van de schepen of scheepvaartmaatschappijen. Het plan was dat geen enkel Joods bedrijf (noch een niet-Joods bedrijf waarover de Joden bank- of andere invloed konden uitoefenen) zou handelen in welke Duitse goederen dan ook. Bovendien zouden Joden en banken in Joodse handen weigeren enig deel van het verkeer van Duitse goederen te financieren, en Joodse verzekeringsmaatschappijen zouden weigeren de goederen of de schepen die ze vervoerden te verzekeren. Makelaars zouden weigeren te handelen in aandelen van Duitse bedrijven. Ook was een groot deel van de toenmalige scheepscapaciteit in handen van Joden, en geen enkel Joods schip zou Duitse goederen vervoeren. Waar de Joden geen eigenaar waren van of controle uitoefenden over de bedrijven, oefenden zij veel invloed en druk uit op banken en financiën, op reclame, op transport, en dwongen zij niet-Joodse bedrijven praktisch om zich aan hun wensen te onderwerpen, zoals zij dat vandaag doen met "sancties" en andere drukmiddelen. Het embargo zou wereldwijd en totaal zijn. Vele advertenties werden door Joden geplaatst in mediapublicaties, al dan niet in Joodse handen, waarin alle burgers van elk land werden opgeroepen alle Duitse goederen volledig te boycotten. Ik zal hier geen verdere details geven. Dit onderwerp is enigszins gedetailleerd behandeld in een eerder artikel dat u hier kunt openen.[7]

 

(7) De poging tot een joodse fascistische staatsgreep in Amerika in 1933...

President Franklin D. Roosevelt, en minister van Financiën Henry Morgenthau, Jr.

 

De Khazaarse Joden in The City of London, werkend via een groep Amerikaanse financiers (waaronder George H. W. Bush' vader Prescott Bush), deden in 1934 een mislukte poging om de Amerikaanse regering omver te werpen en een fascistische dictatuur te installeren. Generaal Smedley Butler[8]
was een zwaar gedecoreerde en zeer gewaardeerde oorlogsheld in de VS, vooral vereerd door alle soldaten van die tijd, en dit is de man die de samenzweerders kozen om hun nieuwe fascistische regering te leiden. Van alle delen van de wereldgeschiedenis die diep begraven zijn, is deze ene gebeurtenis zo grondig gezuiverd door de media, de uitgevers van boeken en tijdschriften, de bibliotheken, en zelfs de onderwijsinstellingen, dat er misschien niemand was die deze informatie in zijn toegankelijke geheugen had. Een obscure klerk in de Library of Congress stuitte echter bij toeval op een origineel exemplaar van de hoorzitting van het Congres over deze gebeurtenis, en stuurde het op onverklaarbare wijze op voor publicatie. Enorme inspanningen zijn geleverd om het weer te begraven, en nog steeds zijn heel weinig mensen ergens op de hoogte, maar het is nu tenminste in het publieke bewustzijn. Ik publiceerde eerder een artikel over deze gebeurtenis dat hier toegankelijk is.[9]

Abonneren op nieuwe columns

De samenzweerders boden Butler 3 miljoen dollar om een leger van 500.000 man samen te stellen om de regering-Roosevelt omver te werpen, waarna zij een fascistische dictatuur zouden installeren met Butler als figuurlijk hoofd. Roosevelt zou gedwongen worden afstand te doen van zijn positie als president en zou Butler in het kabinet benoemen in een nieuw gecreëerde positie als "secretaris voor algemene zaken", zodat hij het land zou regeren terwijl Roosevelt een boegbeeld bleef. De vice-president en de staatssecretaris zouden aftreden, terwijl Butler de extra rol van staatssecretaris op zich zou nemen. Privé-getuigenissen van verschillende personen in afzonderlijke documenten beweren dat als Roosevelt had geweigerd mee te werken aan het plan, hij vermoord zou zijn. De samenzweerders vertelden Butler dat ze 300 miljoen dollar in contanten bij de hand hadden, en zelfs 800 miljoen als dat nodig was om hun doel te bereiken. Het geld zou worden gebruikt om Butler's tijdelijke leger te betalen, en ook aan het bedrijf Remington Arms, dat graag de benodigde wapens wilde leveren. Helaas voor de bankiers was Butler meer loyaal dan hebzuchtig en bracht Roosevelt op de hoogte van het plan, waarna hij onder ede volledig getuigde voor het Congres.

Een opmerking over de betrokken geldhoeveelheden is hier op zijn plaats. In veel gevallen heeft het geen zin om de huidige waarde van een munt te vergelijken met die van een eerdere datum, door eenvoudigweg het geldende afschrijvingspercentage in de tijd toe te passen, omdat andere vergelijkingen veel steekhoudender en zinvoller zijn. Denk aan de 3 miljoen dollar die aan Butler werd aangeboden om deze regeling te leiden. De statistische tabellen vertellen ons dat een dollar uit 1934 vandaag misschien 22 dollar waard zou zijn, maar vergeet niet dat in het begin van de jaren dertig het typische salaris van een gemiddelde werkende man slechts iets meer dan 1.000 dollar per jaar bedroeg. Dit betekent dat de 3 miljoen dollar aan "contant geld vooraf" die aan Butler werd aangeboden als smeergeld in feite ongeveer 2.500 tot 3.000 jaar salaris van een gemiddelde man was. U kunt de $300 miljoen en $800 miljoen in een soortgelijk licht beschouwen.

Het Amerikaanse Congres voerde een officieel onderzoek uit - de McCormack-Dickstein Commissie[10]
[11]
, bevestigde als waar alles wat Butler hen had verteld, maar publiceerde slechts een zorgvuldig gezuiverd rapport dat de gebeurtenis bevestigde, maar de namen van de samenzweerders schrapte, en vervolgens de hele zaak verzweeg. De door de Joden gecontroleerde media negeerden het verhaal, behalve om Butler openlijk belachelijk te maken voor zijn poging tot bedrog. U kunt het originele Congressional Document hier bekijken, in twee versies.[11]
[12]
De BBC voerde een onderzoek uit en produceerde een nogal lauw documentair programma over het onderwerp.[13]

In de eindverslagen stond: "De onderzoeken veranderden op mysterieuze wijze in damp wanneer het tijd werd hen op te roepen om te getuigen", en Butler zelf beschimpte het Amerikaanse Congres voor hun lafheid door te zeggen: "Zoals de meeste commissies heeft het de kleintjes afgeslacht en de groten laten ontsnappen. De groten werden niet eens opgeroepen om te getuigen. Ze werden allemaal genoemd in de getuigenis. Waarom werd alle vermelding van deze namen weggelaten uit de getuigenis?" Maar er is nog iets anders, van enorm belang. Een van de documenten die Butler's beweringen ondersteunen stelt dat "De samenzweerders ofwel (1) in het buitenland bleven en buiten het bereik van het Comité, (2) Butler's beweringen voor het Comité ronduit ontkenden, of (3) eenvoudigweg beweerden onwetend te zijn en niet in staat te zijn grote sommen geld te verantwoorden." Rothschild en andere Joodse bankiers in de City of London worden in Butlers geschriften niet bij naam genoemd, maar uit zijn getuigenis in het Congres blijkt duidelijk dat de beweging haar oorsprong vindt in Europa en, midden in de Grote Depressie van 1934, wie anders had dat soort geld?

 

De overname van China

T.V. Soong met zijn zus, Mme Chiang Kai Shek.

 

De Joden konden Mao Zedong niet bekeren tot hun psychopathische versie van wreed communisme, zoals ze dat in Rusland zo succesvol deden, dus lieten ze Mao in de steek en schaarden zich achter Chiang Kai-Shek. Zij financierden Chiang en hielpen hem aan de macht te komen omdat zij een onwetende marionet in handen hadden via wie zij heel China konden overnemen. En, met de gretige hulp van de verraderlijke T.V. Soong, deden ze bijna precies dat. Via Chiang en Soong hadden ze de centrale bank van China en bijna alle handelsbanken van het land overgenomen, en lieten ze Chiang zijn militaire overname volledig op krediet financieren, door de handelsbanken te dwingen enorme hoeveelheden staatsobligaties te kopen die absoluut geen hoop hadden ooit betaald of afgelost te worden. In feite drukten zij zoveel geld dat China bijna in een positie van massale hyperinflatie verkeerde, op welk moment zij massaal het land zouden zijn binnengedrongen en bijna alles van waarde zouden hebben gekocht voor letterlijk centen - dezelfde gemene ramp die zij Duitsland slechts een paar jaar eerder hadden aangedaan. De Joden waren vastbesloten niet alleen heel China in absolute zin te controleren (via hun marionet Chiang), maar de hele natie te plunderen, China's economie volledig te vernietigen en in te storten, en uiteindelijk alles te bezitten en te controleren. Het was ze bijna gelukt. Ze rekenden alleen niet op de massale publieke steun voor Mao, en hadden niet verwacht dat Mao de burgeroorlog zou winnen en Chiang uit het land zou verdrijven.

Dit is de bron van alle Joodse beweringen die we vandaag de dag zien over hoe er "talloze Joden in de Chinese regering" zaten, over hun invloed op de ontwikkeling van China, en hoe Joden "veel hebben bijgedragen" aan de "schepping van het Nieuwe China". Als bewijs zien we vandaag de dag alle foto's (allemaal gemaakt door Joden) waarop Joden staan die verschillende Chinese leiders adviseren. Maar deze historische revisionisten verzwijgen één onweerlegbaar en onbetwistbaar feit: dat, na de oorlog, Mao elke individuele, eenzame, laatste Jood uit China schopte - en al hun gestolen bezittingen bij vertrek in beslag nam. Ik weet niet hoe het met u zit, maar dit klinkt voor mij niet als iemand die veel waardering heeft voor de "bijdragen" van de Joden aan de "schepping van het Nieuwe China". De websites over Joodse geschiedenis vertellen ons dat de Joden "China snel verlieten" na de oorlog, maar zonder de redenen of omstandigheden aan te geven waaronder ze vertrokken. Het is waar dat er een paar Joodse malloten waren die na de oorlog terugkeerden naar China, maar toen hun agenda's volledig aan het

licht kwamen, werden ook zij uitgezet.

Er zijn twee bronnen, een ervan is Freda Utley,.   Die zegt:  de hulp  aan Chiang Kai Shek liep altijd mis:  te laat, of wel geweren engeen muinitie,  of wel munitie en geen geweren. Etc.  Utley:  Het leek wel alsof de Anerikanen wilden dat Mao zou winnen.

Dat is niet wat Romanoff zegt.   Maar de Chinezen zijn slim en heel harde werkers. Ik denk dat men ze niet op de kapitalistische wereldmarkt wilde , als competitor. Dus was men blij met Mao. ( Zie Overmann Comitte: “We supported the communists, to eliminate Russia als a competitor,  zeiden de Bankiers uit Wall Street)   JV.

 

 

Voorbereiding op WOII

 

Ook waren de Joden in de City of London in de jaren dertig al bezig met uitgebreide voorbereidingen voor de Tweede Wereldoorlog, deels bedoeld om de definitieve vernietiging van Duitsland en de geleidelijke verspreiding van het Duitse ras te bewerkstelligen. Van de voorlopers van het Tavistock Instituut kwam een ware stortvloed van anti-Duitse propaganda, de typische valse en schandelijke verhalen die we nu "gruwelporno" zijn gaan noemen, en dit alles vormde een enorme "haatcampagne" tegen Duitsland, op dezelfde manier als was gedaan om WO I te bespoedigen.

Dit laatste onderwerp heb ik uitvoerig behandeld in hoofdstuk 2 van een E-boek getiteld "Bernays en Propaganda"[14]
dat, als u er niet mee bekend bent, u bewust zal maken van een deel van de wereld waarvan u misschien niet wist dat het bestond. Ik verzoek u dringend dit hoofdstuk te lezen. Zonder deze achtergrond kunt u de huidige gebeurtenissen met Rusland, China en Iran niet goed begrijpen. Dat kunt u niet. Het is zo extreem belangrijk voor onze huidige wereldzaken dat ik u dringend verzoek deze lezing als verplicht te beschouwen.

Een lezer schreef over het gebruik van Hollywoodfilms in deze oorlogszuchtige context: "Het is nu grotendeels vergeten, maar er werden eind jaren twintig, begin jaren dertig in de Angelsaksische landen meerdere films uitgebracht die ons vertelden (conditioneerden?) dat er een wereldoorlog zou uitbreken in het specifieke jaar '1940', waarbij Duitsland een prominente tegenstander was. Ik ken er zo uit mijn hoofd drie, hoewel er vrijwel zeker nog meer zijn." Hij somt deze drie op:[15]
[16]
[17]

 

De puntjes op de i zetten

Hoe zijn al deze gebeurtenissen verbonden? Omdat de Khazar Joden in de City of London ze allemaal tegelijk uitvoerden. Terwijl zij net de bitterste depressie sinds mensenheugenis hebben veroorzaakt en de daaropvolgende verzwelging van de banken en industriële ondernemingen van de wereld planden, voerden zij tegelijkertijd een eerder plan uit om al het goud en zilver in particuliere handen in de VS in beslag te nemen. Tegelijkertijd waren hun banken druk bezig met het stelen van al het goud in particuliere handen in het buitenland, waarbij ze goud innamen voor "veilige bewaring" in ruil voor certificaten die ze nooit van plan waren in te wisselen. Tegelijkertijd waren ze ook, samen met het Amerikaanse ministerie van Financiën, bezig met het stelen van al het zilver in particuliere handen in China, in ruil voor vals geld. Tegelijkertijd waren ze samen met het Amerikaanse ministerie van Financiën, het ministerie van Buitenlandse Zaken en het leger druk bezig met het stelen van al het goud bij de centrale banken en handelsbanken van de wereld, opnieuw in ruil voor "certificaten" die ze nooit van plan waren in te wisselen. Tegelijkertijd voerden zij hun economische boycot uit, bedoeld om Duitsland letterlijk "dood te wurgen" terwijl zij Duitse bezittingen in het buitenland in beslag namen, en tegelijkertijd zetten zij hun geplande omverwerping van de Amerikaanse regering in gang en de installatie van een fascistische dictatuur onder volledige Joodse controle. Tegelijkertijd voltooiden zij hun definitieve overname van China, waarbij zij hun eigendom van Chiang Kai-Shek en van China's centrale en handelsbanken verstevigden en tegelijkertijd probeerden China in een ongekende hyperinflatie te storten om de grootschalige plundering van alle industriële activa van die natie mogelijk te maken. En tegelijkertijd begonnen de Joden met de voorbereidingen voor de Tweede Wereldoorlog, met de hulp van hun volgzame media die bijna dagelijks op de oorlogstrommels slaan.

Ik denk dat we kunnen stellen dat de Joden in The City of London het erg druk hadden in de jaren 30.

 

Denk aan de planning, logistiek en controle die nodig zijn voor de uitvoering

Het opkopen van alle failliete banken en industriële bedrijven doen we niet met drie of vier mensen. Voor de planning en uitvoering zou een groot aantal "agenten" in vele landen het landschap afspeuren naar geschikte doelwitten.

Evenzo was de inbeslagname van al het privé-goud en -zilver in de VS geen plan dat achteloos in een informeel gesprek werd beraamd. Het plan was goed doordacht, met advertenties van zowel de regering als de FED, en met volledige steun van de Joodse media. Het staat vast, dat dit in de City of London werd gepland, en pas aan Roosevelt werd gepresenteerd, toen het klaar was voor uitvoering. Denk eens aan de machinaties, die achter de schermen plaatsvonden, om zo'n plan tot uitvoering te brengen. Roosevelt was geen domme man. Hij moest weten wat hij deed met het aannemen van dat wetsvoorstel, en het effect ervan op de toch al verarmde burgers van de natie. En toch deed hij het, terwijl zelfs de rechtbanken oordeelden dat de wet ongrondwettelijk was. Hoeveel macht moeten de Joden over Roosevelt hebben gehad, om hem tot zo'n daad van verraad tegen zijn eigen volk te dwingen? Hoeveel invloed moeten ze toen al gehad hebben op de gekozen leden, om het Congres gedwee en zonder klagen deze travestie te laten accepteren? En hoeveel controle over de massamedia, zelfs toen, om publieke steun te creëren voor een dergelijke onderneming? Dit zijn serieuze punten om over na te denken, geen vragen om te verwerpen.

Voeg daarbij de gelijktijdige - en zeer bewust geplande - extractie van al het zilver in China, de ineenstorting van de munt van het land en de opzettelijke vernietiging van de economie, en dat alles met vals geld. Denk ook aan de machinaties en planning die nodig zijn om al die "particuliere" banken in Joodse handen te coördineren om een in wezen wereldwijd programma te lanceren om al het mogelijke goud in particuliere handen te stelen, niet alleen in China maar in alle tweede- en derderangslanden van de wereld. Dit was ook geen toevallige of onafhankelijke inspanning van één bank in één land, maar eerder van vele banken in Joodse handen in een groot aantal landen - en dat allemaal tegelijkertijd, en met valse lokale valuta. Het lijdt geen twijfel dat dit alles een uitgebreid crimineel plan was dat op grote schaal moest worden uitgevoerd.

Voeg daarbij het duidelijk geplande en slim uitgevoerde plan om al het mogelijke goud te stelen van de Centrale Banken en commerciële banken in de hele wereld,    zowel vriend als vijand, en de intensieve coördinatie die nodig moet zijn geweest met verschillende takken van de Amerikaanse regering, het Witte Huis, de ambassades en het Amerikaanse leger, alsmede de overweldigende provocaties van de media in Joodse handen. Dit is niet het soort onderneming dat men plant op de achterkant van een envelop in een coffeeshop.

Voeg verder de intense planning en coördinatie toe die nodig waren om een wereldwijde boycot van Duitsland te lanceren, van de koortsachtige activiteit die nodig moet zijn geweest om een dergelijke onderneming in slechts een paar maanden te lanceren. Denk ook aan de wereldwijde coördinatie van alle Joodse media ter ondersteuning daarvan, en aan de inspanningen die nodig waren om massale bijeenkomsten en demonstraties te organiseren in honderden steden wereldwijd, vaak met 40.000 tot wel (naar verluidt) 100.000 aanwezigen.

Denk dan tegelijkertijd aan de zeer zorgvuldige planning die aan de poging tot fascistische staatsgreep vooraf moet zijn gegaan, een verbazingwekkend gedurfd plan voor deze Joden om de Amerikaanse regering in een fascistische dictatuur over te nemen - zij het zorgvuldig uitgevoerd met het (zoals altijd) gebruik van een "niet-Joods Front", zodat weinig of geen Amerikanen zich werkelijk bewust zouden zijn van de etnische identiteit van hun nieuwe meesters. En voeg daarbij de gelijktijdige en totale overname van de regering en de economie van China, alsmede de bijbehorende plannen voor de intense hyperinflatie en de daaropvolgende plundering van de natie.

Denk eens aan de hoeveelheid planning en financiering die nodig moet zijn geweest voor zo'n enorme onderneming als de overname van de controle over een hele grote natie als China, en de mate van controle die zij hadden bereikt, niet alleen door Chiang te kopen en te bezitten, maar ook door zulke bekwame en verraderlijke compradors als T.V. Soong te hebben om hen te helpen bij de plundering en vernietiging van hun eigen natie. Dit is ook niet het soort planning dat op de achterkant van een enveloppe in een koffieshop wordt gedaan; er zouden vele jaren van planning, vele contacten en bekeringen van personen, en veel actief, hands-on management voor nodig zijn geweest om zoiets te bereiken. Zelfs alleen al de plundering van het banksysteem en de economie zou veel denkwerk en planning vooraf hebben gevergd, om nog maar te zwijgen van de financiering en uitvoering van de burgeroorlog. Dit was een enorm project, en in de handen van vele bekwame Joodse luitenanten om zover te komen. En dit gebeurde gelijktijdig met de extractie van al het zilver uit het land dat op dat moment de valuta ondersteunde. Dat was op zich al een enorm project dat enorme hoeveelheden actieve deelname vereiste van zowel Joden als interne verraders zoals Soong.

En terwijl dit allemaal gebeurde, waren diezelfde Joden druk bezig met het afronden van plannen voor de Tweede Wereldoorlog.

Denk aan de planning die nodig was om elk van deze afzonderlijke plannen te verwezenlijken, de logistiek die nodig was, de samenwerking tussen zoveel delen van het Internationale Jodendom en de media in alle landen. Denk aan de invloed en de vrijwel absolute controle die deze mensen moeten hebben gehad over de regering van de VS, zelfs in de jaren dertig, om niet alleen de regering van de VS tot dergelijke gruweldaden te dwingen, maar ook om de kennelijk bereidwillige Amerikaanse deelname aan deze criminele psychopathische plannen voor zo'n grootschalige diefstal op internationale schaal te verkrijgen.

Hoeveel mensen, met welke capaciteiten en bekwaamheden, zouden nodig zijn om al deze plannen tegelijkertijd te plannen en uit te voeren? In werkelijkheid waarschijnlijk enkele tienduizenden op alle gebieden en op alle niveaus, om al deze dingen te laten gebeuren. Maar als we de enormiteit van deze criminele ondernemingen en hun enorme reikwijdte in ogenschouw nemen, is het alsof vrijwel de hele massa van het wereldwijde Jodendom, 15 miljoen of meer mensen in die tijd, een gemeenschappelijke droom deelde om niet alleen alle naties van de wereld te plunderen, maar ze ook te onderwerpen en te controleren, waarbij alle Joden uit hetzelfde goedgekeurde script lazen, en allen bereidwillig bijdroegen aan het succes van deze plannen.

 

Epiloog

Dit is inhoudelijk niet anders dan wat er vandaag in onze wereld gebeurt met Rusland, China en Iran, en inhoudelijk niet anders dan wat er in het recente verleden is gebeurd in Joegoslavië, Griekenland, Irak, Libië, Syrië, en meer. Dit alles weerspiegelt dezelfde houding, dezelfde ambities en dezelfde psychopathische criminele bedoelingen.

En als we het verleden nauwkeuriger zouden onderzoeken, zonder rekening te houden met de valse, herschreven of geschrapte geschiedenissen, zou een periode die onze aandacht opeist de jaren van ruwweg 1800 tot 1900 zijn, toen Rothschild en Sassoon op hun hoogtepunt waren en de totale plundering en bijna totale vernietiging van India en China bewerkstelligden, terwijl ze zich bezighielden met de grootste criminele drugshandel in de geschiedenis van de wereld. Dit was ook de tijd van de Boerenoorlogen, de kolonisatie van de Filippijnen, de Joodse financiering van de Noord-Amerikaanse spoorwegen, hun financiering van het Panamakanaal en de spoorlijn, en nog veel meer, allemaal vergezeld van een verbazingwekkend niveau van de ontvoering van miljoenen Chinese slaven om al deze mijnen te bewerken en de gratis slavenarbeid voor deze ondernemingen te leveren. Dit tijdperk bevat een bijna onvoorstelbare hoeveelheid menselijke slachtingen door zowel executie als geplande hongersnoden, waarbij India alleen al met gemak meer dan 100 miljoen doden documenteert, en sommige schattingen dit aantal verdubbelen. Diezelfde Joden lanceerden op hetzelfde moment in China hun vergelding tegen de Taipings, resulterend in de bloedigste oorlog in de menselijke geschiedenis met een gedocumenteerde 70 tot 90 miljoen doden - alleen maar om de drugswinsten van Rothschild en Sassoon te beschermen. En deze periode bevat nog veel meer, te veel om hier op te noemen.

De Boerenoorlogen waren een Brits verhaal, maar het manuscript is volledig in Joods handschrift geschreven. Op dezelfde manier waren de twee wereldoorlogen, de Britse en Nederlandse Oost-Indische Compagnie, de gewetenloze plunderingen, hongersnoden en slachtingen in India, en China's opium eeuw met zijn enorme wreedheden van slachting, ellende en slavenhandel, "Britse verhalen", maar de manuscripten daarvoor werden ook volledig in Joods handschrift geschreven. Evenzo zijn de huidige verhalen over Joegoslavië, Griekenland, Irak, Libië en Syrië "Amerikaanse verhalen", maar ook deze werden volledig in Joodse handschriften geschreven.

Ja, de Khazaarse Joden in de City of London waren inderdaad erg druk in de jaren dertig, maar dat was niet de enige keer dat ze bezig waren, noch de enige keer dat ze soortgelijke plannen uitvoerden met soortgelijke resultaten. En het proces vertraagt geenszins, laat staan dat het ophoudt. Maar alleen als we ons volledig bewust zijn van hun geschiedenis en van hun vroegere heldendaden, hebben we een kader waarin we gebeurtenissen van andere tijdsbestekken kunnen plaatsen en het hele plaatje nauwkeurig kunnen zien.

 

*

Zijn artikelen zijn vertaald in 32 talen en geplaatst op meer dan 150 buitenlandse nieuws- en politieke websites in meer dan 30 landen en op meer dan 100 Engelstalige platforms. Larry Romanoff is een gepensioneerd management consultant en zakenman. Hij heeft leidinggevende functies bekleed bij internationale adviesbureaus en was eigenaar van een internationaal import-exportbedrijf. Hij was gastprofessor aan de Fudan Universiteit van Shanghai, waar hij casestudies over internationale zaken presenteerde aan hogere EMBA-klassen. De heer Romanoff woont in Shanghai en schrijft momenteel een reeks van tien boeken over China en het Westen. Hij is een van de auteurs van Cynthia McKinney's nieuwe bloemlezing "When China Sneezes". (Hoofdstuk 2 - Omgaan  met demonen).

Zijn volledige archief is te zien op

https://www.bluemoonofshanghai.com/ + https://www.moonofshanghai.com/

Hij kan worden gecontacteerd op:

2186604556@qq.com

*

OPMERKINGEN

[Laten we een financiële crisis hebben: Eerst hebben we een Centrale Bank nodig
https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/lets-have-a-financial-crisis-first-we-need-a-central-bank-october-07-2019-2/

[2] De rijkste man ter wereld
https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/9293/

[Amerikanen en auto's: Kapitalisme en Propaganda
https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/7243/

[4] De rijkste man ter wereld
https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/9293/

[5] Nations Built on Lies - Deel 1 - How the US Became Rich; Deel 5 - Asset Theft and Financial Crimes
https://www.bluemoonofshanghai.com/wp-content/uploads/2022/10/ENGLISH-NATIONS-BUILT-ON-LIES-VOLUME-1-How-the-US-Became-Rich.pdf

[6] Citibank - De Grote Goudroof
https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/en-larry-romanoff-citibank-the-great-gold-robbery-july-07-2021/

[7] De Joodse Oorlogsverklaring aan Duitsland - De Economische Boycot van 1933
https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/9836/

[8] War Is a Racket, door Gen. Smedley Butler
https://ia904706.us.archive.org/5/items/WarIsARacket/WarIsARacket.pdf

[9] De poging tot een joodse fascistische staatsgreep in Amerika in 1933.
https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/9962/

[10] De McCormack-Dickstein Commissie (1934-1935)
http://coat.ncf.ca/our_magazine/links/53/committee.html

[11] The Plot to Overthrow FDR : Government Printing Office
https://ia800408.us.archive.org/14/items/McCormackDicksteinCommittee/McCormack-Dickstein_Committee.pdf

[12] McCormack-Dickstein Committee - The Plot to Overthrow FDR : Government Printing Office
https://www.bluemoonofshanghai.com/wp-content/uploads/2023/02/McCormack-Dickstein-Committee-Wikisource-the-free-online-library.pdf

[13] BBC Radio 4 - Document, The White House Coup, 1933 (podcast van 27 minuten)
https://www.bbc.co.uk/programmes/b007tbs0

Abonneren op nieuwe columns

[14] Bernays en Propaganda
https://www.bluemoonofshanghai.com/wp-content/uploads/2022/10/BERNAYS-AND-PROPAGANDA-.pdf

[15] High Treason uitgebracht op 9 september 1929:
https://en.m.wikipedia.org/wiki/High_Treason_(1929_British_film)

[16] Men Must Fight, uitgebracht in de Verenigde Staten op 17 februari 1933.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Men_Must_Fight

[17] Things to Come uitgebracht op 20 februari 1936:
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Things_to_Come