Laat ons hopen dat dit wéér een duwtje is voor Europa om zich los te maken van haar dodelijke vijand Amerika.
Dodelijk.... ja, want ze durven ook een kernoorlog in Europa uit te lokken. Eigenlijk hebben de Neocons geen keuze: kernoorlog of einde Neocons.
Opmerkelijk: Zowel Nuland als Biden vertrelden vooraf aan de Media dat Nord Stream zou worden opgeblazen in geval van een Russische invasie. Was dit met opzet? In elk geval werd 'de fout' daarna gebruikt om de plannen niet aan Het Congres te hoeven voorleggen ( wat de kans op een lek erg zou vergroten).( Zie blauwe tekst)
--------------
Hoe Amerika de Nord Stream Pipeline uitschakelde...
De New York Times noemde het een
"mysterie", maar de Verenigde Staten voerden een geheime operatie op
zee uit die geheim werd gehouden, tot nu toe.
8 uur geleden
1,858
Het U.S. Navy Diving and Salvage Center bevindt zich
op een locatie die even obscuur is als zijn naam - vroeger een landweggetje in
het landelijke Panama City, een nu bloeiende vakantiestad in de zuidwestelijke
panhandle van Florida, 70 mijl ten zuiden van de grens met Alabama. Het complex
van het centrum is net zo onopvallend als zijn locatie - een grauw betonnen
gebouw van na de Tweede Wereldoorlog dat eruit ziet als een middelbare
beroepsschool aan de westkant van Chicago. Een wasserette met munten en een
dansschool liggen aan de overkant van wat nu een vierbaansweg is.
Het centrum leidt al tientallen jaren
hooggekwalificeerde diepzeeduikers op die, ooit toegewezen aan Amerikaanse
militaire eenheden over de hele wereld, in staat zijn technisch te duiken om
het goede te doen - C4-explosieven gebruiken om havens en stranden vrij te
maken van puin en niet-geëxplodeerde munitie - maar ook het slechte, zoals het
opblazen van buitenlandse olieplatforms, het vervuilen van inlaatkleppen voor
onderzeese energiecentrales, het vernielen van sluizen in cruciale
scheepvaartkanalen. Het centrum in Panama City, met het op één na grootste
overdekte zwembad in Amerika, was de perfecte plaats om de beste en meest zwijgzame
afgestudeerden van de duikschool aan te werven, die afgelopen zomer met succes
deden wat ze op 260 voet onder het oppervlak van de Baltische Zee mochten doen.
Volgens een bron met directe kennis van de
operationele planning hebben duikers van de marine afgelopen juni, onder de
dekmantel van een alom gepubliceerde NAVO-oefening halverwege de zomer, bekend
als BALTOPS 22, de op afstand
bediende explosieven geplaatst die drie maanden later drie van de vier Nord
Stream-pijpleidingen hebben vernietigd.
Twee van de pijpleidingen, die samen Nord Stream 1
werden genoemd, voorzagen Duitsland en een groot deel van West-Europa al meer
dan tien jaar van goedkoop Russisch aardgas. Een tweede paar pijpleidingen,
Nord Stream 2 genaamd, waren gebouwd maar nog niet operationeel. Nu, met
Russische troepen aan de Oekraïense grens en de bloedigste oorlog in Europa
sinds 1945 op komst, zag president Joseph Biden de pijpleidingen als een middel
voor Vladimir Poetin om aardgas te bewapenen voor zijn politieke en
territoriale ambities.
Gevraagd om commentaar, zei Adrienne Watson, een
woordvoerder van het Witte Huis, in een e-mail: "Dit is onjuist en
complete fictie." Tammy Thorp, een woordvoerster van de Central
Intelligence Agency, schreef eveneens: "Deze bewering is volledig en
volkomen onjuist."
De beslissing van Biden om de pijpleidingen te
saboteren kwam na meer dan negen maanden van uiterst geheim heen en weer
gepraat binnen de nationale veiligheidsgemeenschap van Washington over hoe dat
doel het best bereikt kon worden. Gedurende een groot deel van die tijd ging
het er niet om of de missie uitgevoerd moest worden, maar hoe het gedaan moest
worden zonder dat duidelijk was wie verantwoordelijk was.
Er was een belangrijke bureaucratische reden om te
vertrouwen op de afgestudeerden van de hardcore duikschool van het centrum in
Panama City. De duikers waren uitsluitend van de marine, en geen leden van
Amerika's Special Operations Command, wiens geheime operaties moeten worden
gerapporteerd aan het Congres en vooraf moeten worden ingelicht bij de leiders
van de Senaat en het Huis - de zogenaamde Bende van Acht. De regering Biden
deed er alles aan om lekken te voorkomen terwijl de planning laat in 2021 en in
de eerste maanden van 2022 plaatsvond.
President Biden en zijn team voor buitenlands beleid -
nationaal veiligheidsadviseur Jake Sullivan, minister van Buitenlandse Zaken
Tony Blinken en Victoria Nuland, de staatssecretaris voor beleid - hebben zich
duidelijk en consequent uitgesproken tegen de twee pijpleidingen, die zij aan
zij 750 mijl onder de Oostzee lopen vanaf twee verschillende havens in het
noordoosten van Rusland in de buurt van de Estse grens, langs het Deense eiland
Bornholm alvorens te eindigen in Noord-Duitsland.
De directe route, die elke noodzaak van doorvoer door
Oekraïne omzeilde, was een zegen voor de Duitse economie, die kon profiteren
van een overvloed aan goedkoop Russisch aardgas - genoeg om de fabrieken te
laten draaien en de huizen te verwarmen, terwijl de Duitse distributeurs
overtollig gas met winst in heel West-Europa konden verkopen. Acties die tot de
regering konden worden herleid, zouden in strijd zijn met de Amerikaanse
beloften om het directe conflict met Rusland tot een minimum te beperken. Geheimhouding
was essentieel.
Vanaf het begin werd Nord Stream 1 door Washington en
zijn anti-Russische NAVO-partners gezien als een bedreiging voor de westerse
dominantie. De holding erachter, Nord Stream AG, werd opgericht in
Zwitserland in 2005 in partnerschap met Gazprom, een beursgenoteerd Russisch
bedrijf dat enorme winsten maakt voor de aandeelhouders en gedomineerd wordt
door oligarchen waarvan bekend is dat ze in de greep van Poetin zijn. Gazprom
controleerde 51 procent van het bedrijf, terwijl vier Europese energiebedrijven
- één in Frankrijk, één in Nederland en twee in Duitsland - de resterende 49
procent van de aandelen deelden en het recht hadden om de downstreamverkoop van
het goedkope aardgas aan lokale distributeurs in Duitsland en West-Europa te
controleren. De winsten van Gazprom werden gedeeld met de Russische regering,
en de staatsinkomsten uit gas en olie werden in sommige jaren geschat op maar liefst 45 procent van de jaarlijkse
begroting van Rusland.
De politieke vrees van Amerika was reëel: Poetin zou
nu een extra en broodnodige belangrijke bron van inkomsten hebben, en Duitsland
en de rest van West-Europa zouden verslaafd raken aan goedkoop aardgas uit
Rusland, waardoor Europa minder afhankelijk zou worden van Amerika. In feite is
dat precies wat er gebeurde. Veel Duitsers zagen Nord Stream 1 als onderdeel
van de bevrijding van de beroemde Ostpolitik theorie van voormalig kanselier
Willy Brandt. Ostpolitik theoriedie
het naoorlogse Duitsland in staat zou stellen zichzelf en andere Europese
naties die in de Tweede Wereldoorlog waren verwoest, te rehabiliteren door,
naast andere initiatieven, gebruik te maken van goedkoop Russisch gas om een welvarende
West-Europese markt en handelseconomie te voeden.
Nord Stream 1 was in de ogen van de NAVO en Washington
al gevaarlijk genoeg, maar Nord Stream 2, waarvan de aanleg werd voltooid in september 2021 zou, indien
goedgekeurd door Duitse regelgevers, de hoeveelheid goedkoop gas die
beschikbaar zou zijn voor Duitsland en West-Europa verdubbelen. De tweede
pijpleiding zou ook genoeg gas leveren voor meer dan 50 procent van het
jaarlijkse verbruik van Duitsland. De spanningen tussen Rusland en de NAVO
liepen voortdurend op, gesteund door het agressieve buitenlandse beleid van de
regering Biden.
Het verzet tegen Nord Stream 2 laaide op aan de
vooravond van de inauguratie van Biden in januari 2021, toen de Republikeinen
in de Senaat, onder leiding van Ted Cruz uit Texas, herhaaldelijk de politieke
dreiging van goedkoop Russisch aardgas ter sprake brachten tijdens de
hoorzitting over de benoeming van Blinken tot minister van Buitenlandse Zaken.
Tegen die tijd had een verenigde Senaat met succes een wet aangenomen die,
zoals Cruz tegen Blinken zei, "de pijpleiding een halt toeriep". Er
zou enorme politieke en economische druk komen van de Duitse regering, toen
onder leiding van Angela Merkel, om de tweede pijpleiding toch online te krijgen.
Zou Biden het opnemen tegen de Duitsers? Blinken zei
ja, maar voegde eraan toe dat hij de specifieke
standpunten van de komende president Biden niet met hem heeft besproken. "Ik ken zijn
sterke overtuiging dat dit een slecht idee is, die Nord Stream 2," zei hij.
"Ik weet dat hij wil dat we elk overtuigingsmiddel gebruiken dat we hebben
om onze vrienden en partners, waaronder Duitsland, ervan te overtuigen er niet
mee door te gaan."
Een paar maanden later, toen de aanleg van de tweede
pijpleiding zijn voltooiing naderde, week Biden van de koers af. In mei, in
een verbluffende
ommezweaai...zag de regering plotseling af van sancties tegen Nord Stream
AG, waarbij een ambtenaar van het
State Department toegaf dat het tegenhouden van de pijpleiding
door middel van sancties en diplomatie "altijd een gok was geweest".
Achter de schermen hebben ambtenaren van de regering... naar verluidt
aangedrongen op Oekraïense president Volodymyr Zelensky, die
op dat moment geconfronteerd werd met een dreigende Russische invasie, om de
maatregel niet te bekritiseren.
Er waren onmiddellijke gevolgen. Republikeinen in de
Senaat, onder leiding van Cruz, kondigden een onmiddellijke blokkade aan van
alle benoemingen van Biden op het gebied van buitenlands beleid en vertraagden
de goedkeuring van de jaarlijkse defensiewet maandenlang, tot diep in de
herfst. Politico beschreef later kenschetste Biden's ommekeer over de tweede
Russische pijpleiding als "de enige beslissing, waarschijnlijk meer dan de
chaotische militaire terugtrekking uit Afghanistan, die Biden's agenda in
gevaar heeft gebracht."
De regering was aan het spartelen, hoewel ze half
november uitstel van de crisis kreeg, toen de Duitse energietoezichthouders de goedkeuring opschortten van de tweede Nord Stream pijpleiding. De
aardgasprijzen stegen binnen
enkele dagen met 8 % te midden van de groeiende vrees in
Duitsland en Europa dat de opschorting van de pijpleiding en de groeiende
mogelijkheid van een oorlog tussen Rusland en Oekraïne zouden leiden tot een
zeer ongewenste koude winter. Voor Washington was het niet duidelijk waar Olaf
Scholz, de pas benoemde Duitse kanselier, stond. Maanden eerder, na de val van
Afghanistan, had Scholtz in een toespraak in Praag publiekelijk de oproep van
de Franse president Emmanuel Macron tot een meer autonoom Europees buitenlands
beleid onderschreven - wat duidelijk duidde op minder afhankelijkheid van
Washington en zijn veranderlijke acties.
Tijdens dit alles waren de Russische troepen gestaag
en onheilspellend aan het opbouwen aan de grenzen van Oekraïne, en eind
december waren meer dan 100.000 soldaten in positie om toe te slaan vanuit
Wit-Rusland en de Krim. In Washington groeide de ongerustheid, met inbegrip van
een beoordeling van Blinken dat dit aantal troepen "op korte termijn
verdubbeld" kon worden.
De aandacht van de regering was opnieuw gericht op
Nord Stream. Zolang Europa afhankelijk bleef van de pijpleidingen voor goedkoop
aardgas, was Washington bang dat landen als Duitsland terughoudend zouden zijn
om Oekraïne het geld en de wapens te leveren die het nodig had om Rusland te verslaan.
Het was op dit onzekere moment dat Biden Jake Sullivan
toestemming gaf om een interagentschapsgroep samen te stellen om een plan te
bedenken.
Alle opties moesten op tafel liggen. Maar er zou er
maar één uitkomen.
PLANNING
In december 2021, twee maanden voordat de eerste
Russische tanks Oekraïne binnenrolden, riep Jake Sullivan een vergadering
bijeen van een pas opgerichte task force - mannen en vrouwen van de Joint
Chiefs of Staff, de CIA, en de ministeries van Buitenlandse Zaken en Financiën
- en vroeg om aanbevelingen over hoe te reageren op Poetins dreigende invasie.
Het zou de eerste zijn van een reeks topgeheime
vergaderingen, in een beveiligde kamer op de bovenste verdieping van het Old
Executive Office Building, naast het Witte Huis, waar ook de President's
Foreign Intelligence Advisory Board (PFIAB) zetelde. Het gebruikelijke heen en
weer gepraat leidde uiteindelijk tot een cruciale vraag: Zou de aanbeveling van
de groep aan de president omkeerbaar zijn - zoals een nieuwe laag sancties en
valutabeperkingen - of onomkeerbaar - dat wil zeggen kinetische acties, die
niet ongedaan kunnen worden gemaakt?
Wat de deelnemers duidelijk werd, volgens de bron met
directe kennis van het proces, is dat Sullivan van plan was dat de groep met
een plan zou komen voor de vernietiging van de twee Nord Stream-pijpleidingen -
en dat hij aan de wensen van de president voldeed.
DE SPELERS Van
links naar rechts: Victoria Nuland, Anthony Blinken, en Jake Sullivan.
Tijdens de volgende vergaderingen bespraken de
deelnemers opties voor een aanval. De marine stelde voor een nieuwe onderzeeër
te gebruiken om de pijpleiding rechtstreeks aan te vallen. De luchtmacht
besprak het droppen van bommen met vertraagde ontsteking, die op afstand konden
afgaan. De CIA stelde dat wat er ook gedaan werd, het in het geheim moest
gebeuren. Alle betrokkenen begrepen wat er op het spel stond. "Dit is geen
kinderspel," zei de bron. Als de aanval te herleiden is naar de Verenigde
Staten, is het een oorlogsdaad.
In die tijd werd de CIA geleid door William Burns, een
zachtaardige voormalige ambassadeur in Rusland die in de regering-Obama had
gediend als onderminister van Buitenlandse Zaken. Burns gaf snel toestemming
voor een werkgroep van de CIA, waarin toevallig ook iemand zat die bekend was
met de capaciteiten van de diepzeeduikers van de marine in Panama City. In de
daaropvolgende weken begonnen de leden van de CIA-werkgroep een plan op te
stellen voor een geheime operatie waarbij diepzeeduikers zouden worden gebruikt
om een explosie langs de pijpleiding te veroorzaken.
Zoiets was al eerder gedaan. In 1971 vernam de Amerikaanse
inlichtingendienst uit nog onbekende bronnen dat twee belangrijke
eenheden van de Russische marine communiceerden via een onderzeese kabel in de
Zee van Okhotsk, aan de Russische kust van het Verre Oosten. De kabel verbond
een regionaal marinecommando met het hoofdkwartier op het vasteland in
Vladivostok.
Een zorgvuldig uitgekozen team van agenten van de
Central Intelligence Agency en de National Security Agency werd ergens in de
buurt van Washington verzameld en werkte een plan uit met behulp van duikers
van de marine, aangepaste onderzeeërs en een onderzees reddingsvoertuig, dat er
na veel vallen en opstaan in slaagde de Russische kabel te lokaliseren. De
duikers plaatsten een geavanceerd afluisterapparaat op de kabel dat met succes
het Russische verkeer onderschepte en opnam op een tapesysteem.
De NSA ontdekte dat hoge Russische marineofficieren,
overtuigd van de veiligheid van hun communicatieverbinding, zonder encryptie
met hun collega's babbelden. Het opname apparaat en de tape moesten maandelijks
vervangen worden en het project ging een decennium lang vrolijk door totdat het
gecompromitteerd werd door een vierenveertigjarige civiele NSA technicus genaamd Ronald Pelton die vloeiend Russisch
sprak. Pelton werd verraden door een Russische overloper in 1985 en veroordeeld
tot gevangenisstraf. Hij kreeg slechts $5.000 betaald door de Russen voor zijn onthullingen
over de operatie, samen met 35.000
dollar voor andere Russische operationele gegevens die hij
verstrekte en die nooit openbaar zijn gemaakt.
Dat succes onder water, met de codenaam Ivy Bells, was
innovatief en riskant en leverde onschatbare informatie op over de bedoelingen
en plannen van de Russische marine.
Toch was de interagentschapsgroep aanvankelijk
sceptisch over het enthousiasme van de CIA voor een geheime diepzeeaanval. Er
waren te veel onbeantwoorde vragen. De wateren van de Baltische Zee werden
zwaar gepatrouilleerd door de Russische marine, en er waren geen olieplatforms
die gebruikt konden worden als dekmantel voor een duikoperatie. Zouden de
duikers naar Estland moeten gaan, vlak over de grens van Ruslands
aardgaslaadstations, om te trainen voor de missie? "Het zou een geitenval
zijn," kreeg het Agentschap te horen.
Tijdens "al dit gekonkel," zei de bron,
"zeiden sommige mensen van de CIA en het ministerie van Buitenlandse
Zaken: 'Doe dit niet. Het is dom en zal een politieke nachtmerrie zijn als het
uitkomt.'"
Toch bracht de CIA-werkgroep begin 2022 verslag uit
aan Sullivans werkgroep: "We hebben een manier om de pijpleidingen op te
blazen."
Wat volgde was verbluffend. Op 7 februari, minder dan
drie weken voor de schijnbaar onvermijdelijke Russische inval in Oekraïne, had
Biden in zijn kantoor in het Witte Huis een ontmoeting met de Duitse
bondskanselier Olaf Scholz, die na enige aarzeling nu stevig in het Amerikaanse
team zat. Tijdens de persbriefing die volgde, zei Biden uitdagend: "Als
Rusland binnenvalt zal er geen Nord Stream 2 meer zijn. We zullen er een einde aan maken ."
Twintig dagen eerder had staatssecretaris Nuland in wezen dezelfde boodschap overgebracht tijdens een briefing van het ministerie van Buitenlandse Zaken, met weinig aandacht van de pers. "Ik wil vandaag heel duidelijk tegen u zijn," zei ze in antwoord op een vraag. "Als Rusland Oekraïne binnenvalt, zal Nord Stream 2 hoe dan ook niet doorgaan."
Verscheidene betrokkenen bij de planning van de
pijplijnmissie waren ontzet over wat zij zagen als indirecte verwijzingen naar
de aanslag.
"Het was alsof je in Tokio een atoombom op de
grond legt en de Japanners vertelt dat we die tot ontploffing gaan
brengen," zei de bron. "Het plan was dat de opties na de invasie
zouden worden uitgevoerd en niet publiekelijk zouden worden bekendgemaakt.
Biden begreep het gewoon niet of negeerde het."
De indiscretie van Biden en Nuland, als dat is wat het
was, kan sommige planners gefrustreerd hebben. Maar het creëerde ook een kans.
Volgens de bron besloten sommige hoge ambtenaren van de CIA dat het opblazen
van de pijpleiding "niet langer kon worden beschouwd als een geheime optie
omdat de president zojuist had aangekondigd dat we wisten hoe het moest."
Het plan om Nord Stream 1 en 2 op te blazen werd
plotseling gedegradeerd van een geheime operatie waarvoor het Congres moest
worden ingelicht tot een operatie die werd beschouwd als een zeer geheime
inlichtingenoperatie met Amerikaanse militaire steun. Onder de wet, legde de
bron uit, "was er niet langer een wettelijke verplichting om de operatie
aan het Congres te melden. Alles wat ze nu moesten doen was het gewoon doen -
maar het moest nog steeds geheim blijven. De Russen hebben een uitstekende
bewaking van de Baltische Zee."
De leden van de werkgroep hadden geen rechtstreeks
contact met het Witte Huis, en wilden graag weten of de president meende wat
hij had gezegd - dat wil zeggen, of de missie nu doorging. De bron herinnerde
zich: "Bill Burns komt terug en zegt: 'Doe het'."
"De Noorse
marine vond snel de juiste plek, in het ondiepe water een paar mijl voor het
Deense eiland Bornholm ..."
DE OPERATIE
Noorwegen was de perfecte plaats voor de missie.
In de afgelopen jaren van Oost-West-crisis heeft het
Amerikaanse leger zijn aanwezigheid binnen Noorwegen, waarvan de westgrens
1.400 mijl langs de noordelijke Atlantische Oceaan loopt en boven de poolcirkel
samenvalt met Rusland, enorm uitgebreid. Het Pentagon heeft, ondanks enige
lokale controverse, goedbetaalde banen en contracten gecreëerd door honderden
miljoenen dollars te investeren in de verbetering en uitbreiding van
Amerikaanse marine- en luchtmachtfaciliteiten in Noorwegen. De nieuwe werken
omvatten, het belangrijkste, een geavanceerde synthetische apertuurradar ver in
het noorden die tot diep in Rusland kan doordringen en die online kwam net toen
de Amerikaanse inlichtingendienst de toegang verloor tot een reeks
langeafstandsafluisterpunten in China.
Een pas opgeknapte Amerikaanse onderzeeër-basis, die al
jaren in aanbouw was, was zojuist operationeel geworden en meer Amerikaanse onderzeeërs konden nu nauw samenwerken met hun Noorse
collega's om een belangrijke Russische nucleaire redoute (= in een soort vestingwerk) 250 mijl naar het oosten,
op het Kola-schiereiland, in de gaten te houden en te bespioneren. Amerika
heeft ook een Noorse luchtmachtbasis in het noorden
aanzienlijk uitgebreid en de Noorse
luchtmacht een vloot van door Boeing gebouwde Poseidon-patrouillevliegtuigen geleverd ter versterking van de
langeafstandsspionage van Rusland.
In ruil daarvoor heeft de Noorse regering zich in
november jongstleden boos gemaakt over de liberalen en sommige gematigden in
het parlement door de aanvullende overeenkomst voor samenwerking op
defensiegebied (SDCA) goed te keuren. Volgens de nieuwe overeenkomst zou het rechtssysteem van de VS in bepaalde
"overeengekomen gebieden" in het noorden rechtsmacht krijgen over Amerikaanse
soldaten die worden beschuldigd van misdrijven buiten de basis, en over Noorse
burgers die worden beschuldigd of verdacht van het verstoren van het werk op de
basis.
Noorwegen was een van de oorspronkelijke
ondertekenaars van het NAVO-verdrag in 1949, in de begindagen van de Koude
Oorlog. Tegenwoordig is de opperbevelhebber van de NAVO Jens Stoltenberg, een
overtuigd anticommunist, die acht jaar lang premier van Noorwegen was voordat
hij in 2014 met Amerikaanse steun zijn hoge NAVO-post kreeg. Hij was een
hardliner over alles wat met Poetin en Rusland te maken had en werkte al sinds
de Vietnamoorlog samen met de Amerikaanse inlichtingendienst. Sindsdien werd
hij volledig vertrouwd. "Hij is de handschoen die de Amerikaanse hand
past," zei de bron.
Terug in Washington wisten de planners dat ze naar
Noorwegen moesten gaan. "Ze haatten de Russen, en de Noorse marine zat vol
met uitstekende zeelieden en duikers die generaties lang ervaring hadden in
zeer winstgevende diepzee olie- en gasexploratie," zei de bron. Ze konden
ook vertrouwd worden om de missie geheim te houden. (De Noren kunnen ook andere
belangen hebben gehad. De vernietiging van Nord Stream - als de Amerikanen het
voor elkaar zouden krijgen - zou Noorwegen in staat stellen veel meer van zijn
eigen aardgas aan Europa te verkopen).
Ergens in maart vlogen enkele leden van het team naar
Noorwegen voor een ontmoeting met de Noorse geheime dienst en de marine. Een
van de belangrijkste vragen was waar precies in de Oostzee de explosieven het
best konden worden geplaatst. Nord Stream 1 en 2, elk met twee reeksen
pijpleidingen, werden grotendeels gescheiden door iets meer dan een mijl toen
ze op weg waren naar de haven van Greifswald in het uiterste noordoosten van
Duitsland.
De Noorse marine had de juiste plek snel gevonden, in
de ondiepe wateren van de Oostzee enkele kilometers voor het Deense eiland
Bornholm. De pijpleidingen lagen meer dan een mijl uit elkaar op een zeebodem
van slechts 260 voet diep. Dat zou ruim binnen het bereik zijn van de duikers,
die vanaf een Noorse mijnenjager van de Alta-klasse zouden duiken met een
mengsel van zuurstof, stikstof en helium uit hun tanks, en op de vier
pijpleidingen C4-ladingen zouden plaatsen met betonnen beschermkappen. Het zou
vervelend, tijdrovend en gevaarlijk werk zijn, maar de wateren bij Bornholm
hadden nog een voordeel: er waren geen grote getijdenstromingen, die het duiken
veel moeilijker zouden hebben gemaakt.
Na wat onderzoek waren de Amerikanen er helemaal klaar
voor.
Op dit punt kwam de obscure diepduikgroep van de
marine in Panama City weer in beeld. De diepzeescholen in Panama City, waarvan
de cursisten deelnamen aan de Ivy Bells, worden gezien als een ongewenst
achterland door de elite van de marineacademie in Annapolis, die doorgaans de
glorie zoeken van een aanstelling als Seal, gevechtspiloot of onderzeeboot. Als
iemand een "zwarte schoen" moet worden, d.w.z. een lid van het minder
gewilde oppervlakteschipcommando, is er altijd wel een taak op een destroyer,
kruiser of amfibisch schip. De minst glamoureuze van allemaal is
mijnenbestrijding. De duikers ervan verschijnen nooit in Hollywood-films of op
de omslag van populaire tijdschriften.
"De beste duikers met kwalificaties voor
diepduiken vormen een hechte gemeenschap, en alleen de allerbeste worden voor
de operatie gerekruteerd en verteld dat ze voorbereid moeten zijn op een oproep
aan de CIA in Washington," zei de bron.
De Noren en Amerikanen hadden een locatie en de
agenten, maar er was nog een andere zorg: elke ongewone onderwateractiviteit in
de wateren bij Bornholm zou de aandacht kunnen trekken van de Zweedse of Deense
marine, die het zou kunnen melden.
Denemarken was ook een van de oorspronkelijke
ondertekenaars van de NAVO en stond in de inlichtingenwereld bekend om zijn
speciale banden met het Verenigd Koninkrijk. Zweden had het lidmaatschap van de
NAVO aangevraagd en had laten zien dat het zeer bedreven was in het beheer van
zijn onderwatergeluids- en magnetische sensorsystemen die met succes Russische
onderzeeërs opspoorden die af en toe opdoken in afgelegen wateren van de
Zweedse archipel en naar de oppervlakte werden gedwongen.
De Noren stonden er samen met de Amerikanen op dat
enkele hoge ambtenaren in Denemarken en Zweden in algemene termen op de hoogte
moesten worden gebracht van mogelijke duikactiviteiten in het gebied. Op die
manier kon iemand hogerop ingrijpen en een rapport buiten de commandostructuur
houden, om zo de pijplijnoperatie te isoleren. "Wat hen werd verteld en
wat zij wisten waren opzettelijk verschillend," vertelde de bron mij. (De
Noorse ambassade, gevraagd om commentaar op dit verhaal, reageerde niet.)
De Noren waren de sleutel tot het oplossen van andere
hindernissen. Het was bekend dat de Russische marine over bewakingstechnologie
beschikte waarmee onderwatermijnen konden worden opgespoord en geactiveerd. De
Amerikaanse explosieven moesten zodanig worden gecamoufleerd dat zij voor het
Russische systeem deel uitmaakten van de natuurlijke achtergrond. De Noren hadden
een oplossing.
De Noren hadden ook een oplossing voor de cruciale
vraag wanneer de operatie moest plaatsvinden. De afgelopen 21 jaar heeft
de Amerikaanse Zesde Vloot, waarvan het vlaggenschip in Gaeta, Italië, ten
zuiden van Rome, is gestationeerd, elk jaar in juni een grote NAVO-oefening in
de Oostzee gesponsord waarbij tientallen geallieerde schepen uit de hele regio
zijn betrokken. De huidige oefening, die in juni wordt gehouden, zou bekend staan als Baltic Operations 22, of BALTOPS 22..
De Noren stelden voor dat dit de ideale dekmantel zou zijn om de mijnen te
plaatsen.
De Amerikanen leverden één essentieel element: zij
overtuigden de planners van de Zesde Vloot om een onderzoeks- en
ontwikkelingsoefening aan het programma toe te voegen. Bij deze oefening, die door de marine
openbaar werd gemaakt, was de zesde vloot betrokken in
samenwerking met de "onderzoeks- en oorlogscentra" van de marine. De
oefening op zee zou worden gehouden voor de kust van het eiland Bornholm en
bestond uit NAVO-teams van duikers die mijnen plaatsten en concurrerende teams
die de nieuwste onderwatertechnologie gebruikten om ze te vinden en te
vernietigen.
Het was zowel een nuttige oefening als een ingenieuze
dekmantel. De Panama City jongens zouden hun ding doen en de C4 explosieven
zouden op hun plaats zijn tegen het einde van BALTOPS22, met een timer van 48
uur. Alle Amerikanen en Noren zouden allang weg zijn bij de eerste explosie.
De dagen telden af. "De klok tikte, en we
naderden de missie volbracht," zei de bron.
En toen: Washington bedacht zich. De bommen zouden nog
tijdens BALTOPS worden geplaatst, maar het Witte Huis maakte zich zorgen dat
een periode van twee dagen voor hun ontploffing te dicht bij het einde van de
oefening zou zijn, en het zou duidelijk zijn dat Amerika erbij betrokken was.
In plaats daarvan had het Witte Huis een nieuw verzoek:
"Kunnen de jongens in het veld een manier bedenken om de pijpleidingen
later op commando op te blazen?"
Sommige leden van het planningsteam waren boos en
gefrustreerd door de schijnbare besluiteloosheid van de president. De duikers
van Panama City hadden herhaaldelijk geoefend in het plaatsen van de C4 op
pijpleidingen, zoals tijdens BALTOPS, maar nu moest het team in Noorwegen een
manier bedenken om Biden te geven wat hij wilde - de mogelijkheid om een
succesvol executiebevel te geven op een door hem gekozen tijdstip.
De opdracht voor een willekeurige, last-minute
verandering was iets waar de CIA aan gewend was. Maar het hernieuwde ook de
zorgen die sommigen hadden over de noodzaak, en legaliteit, van de hele
operatie.
De geheime orders van de president deden ook denken
aan het dilemma van de CIA tijdens de Vietnamoorlog, toen president Johnson,
geconfronteerd met groeiende anti-Vietnamoorlogsgevoelens, de CIA opdroeg haar
handvest te schenden - dat haar uitdrukkelijk verbood binnen Amerika te
opereren - door anti-oorlogsleiders te bespioneren om vast te stellen of zij
door communistisch Rusland werden gecontroleerd.
Het agentschap stemde uiteindelijk toe en in de loop
van de jaren zeventig werd duidelijk hoever het bereid was te gaan. In de
nasleep van de Watergate-schandalen kwamen de kranten met onthullingen over het
bespioneren van Amerikaanse burgers, de betrokkenheid bij de moord op
buitenlandse leiders en het ondermijnen van de socialistische regering van
Salvador Allende.
Deze onthullingen leidden tot een dramatische reeks
hoorzittingen in het midden van de jaren zeventig in de Senaat, onder leiding
van Frank Church uit Idaho, die duidelijk maakten dat Richard Helms, de
toenmalige directeur van het agentschap, accepteerde dat hij verplicht was te
doen wat de president wilde, zelfs als dat betekende dat hij de wet overtrad.
In een niet-gepubliceerde getuigenis achter gesloten
deuren legde Helms pijnlijk uit dat "je bijna een onbevlekte ontvangenis
hebt als je iets doet" onder geheime bevelen van een president. "Of
het nu goed is dat je het hebt, of verkeerd dat je het hebt, [de CIA] werkt
onder andere regels en grondregels dan enig ander deel van de regering."
Hij vertelde de senatoren in wezen dat hij, als hoofd van de CIA, begreep dat
hij voor de Kroon werkte en niet voor de Grondwet.
De Amerikanen in Noorwegen werkten met dezelfde
dynamiek en begonnen plichtsgetrouw aan het nieuwe probleem: de C4-explosieven
in opdracht van Biden op afstand tot ontploffing brengen. Het was een veel
zwaardere opdracht dan men in Washington begreep. Het team in Noorwegen kon
niet weten wanneer de president op de knop zou drukken. Zou dat over een paar
weken zijn, over vele maanden of over een half jaar of langer?
De aan de pijpleidingen bevestigde C4 zou worden
geactiveerd door een sonarboei die op korte termijn door een vliegtuig werd
gedropt, maar de procedure omvatte de meest geavanceerde
signaalverwerkingstechnologie. Eenmaal op hun plaats zouden de aan de vier
pijpleidingen bevestigde vertraagde timers per ongeluk kunnen worden
geactiveerd door de complexe mix van achtergrondgeluiden van de oceaan in de
druk bevaren Oostzee - van nabije en verre schepen, onderwaterboringen,
seismische gebeurtenissen, golven en zelfs zeedieren. Om dit te voorkomen zou
de sonarboei, eenmaal op zijn plaats, een reeks unieke tonale geluiden met lage
frequentie uitzenden - zoals die van een fluit of een piano - die door het
tijdmechanisme zouden worden herkend en na een vooraf ingestelde vertraging de
explosieven zouden activeren. ("Je wilt een signaal dat robuust genoeg is,
zodat geen enkel ander signaal per ongeluk een puls kan uitzenden die de
explosieven doet ontploffen," vertelde Dr. Theodore Postol, emeritus
hoogleraar wetenschap, technologie en nationaal veiligheidsbeleid aan het MIT.
Postol, die heeft gediend als wetenschappelijk adviseur van de chef
marineoperaties van het Pentagon, zei dat het probleem waarmee de groep in
Noorwegen wordt geconfronteerd door het uitstel van Biden er een was van toeval:
"Hoe langer de explosieven in het water liggen, hoe groter het risico op
een willekeurig signaal dat de bommen zou lanceren.")
Op 26 september 2022 maakte een P8-bewakingsvliegtuig
van de Noorse marine een schijnbaar routinevlucht en liet een sonarboei vallen.
Het signaal verspreidde zich onder water, aanvankelijk naar Nord Stream 2 en
vervolgens naar Nord Stream 1. Een paar uur later werden de krachtige
C4-explosieven geactiveerd en werden drie van de vier pijpleidingen buiten
werking gesteld. Binnen een paar minuten zag men plassen methaangas die in de
stilgelegde pijpleidingen achterbleven, zich over het wateroppervlak
verspreiden en de wereld vernam dat er iets onomkeerbaars had plaatsgevonden.
FALLOUT
In de onmiddellijke nasleep van de bomaanslag op de
pijpleiding behandelden de Amerikaanse media het als een onopgelost mysterie.
Rusland werd herhaaldelijk genoemd
als mogelijke schuldige aangespoord
door berekende lekken uit het Witte Huis, maar zonder ooit een duidelijk motief
vast te stellen voor een dergelijke daad van zelf-sabotage, afgezien van
eenvoudige vergelding. Een paar maanden later, toen bleek dat de Russische
autoriteiten in stilte schattingen hadden gemaakt van de kosten om de
pijpleidingen te repareren, beschreef de New York Times het nieuws als
"nieuws dat theorieën over wie er achter de aanval zat, complliceert ". Geen
enkele grote Amerikaanse krant verdiepte zich in de eerdere bedreigingen van de
pijpleidingen door Biden en staatssecretaris Nuland.
Hoewel het nooit duidelijk was waarom Rusland zijn
eigen lucratieve pijpleiding zou willen vernietigen, kwam een veelzeggender
motief voor de actie van de president van minister Blinken.
Gevraagd naar de gevolgen van de verergerende
energiecrisis in West-Europa tijdens een persconferentie afgelopen september, beschreef Blinken het moment als een
potentieel goed moment:
"Het is een geweldige kans om voor
eens en voor altijd de afhankelijkheid van Russische energie weg te nemen en zo
Vladimir Poetin de bewapening van energie als middel voor zijn imperiale
plannen te ontnemen. Dat is heel belangrijk en biedt enorme strategische kansen
voor de komende jaren, maar ondertussen zijn we vastbesloten alles te doen wat
we kunnen om ervoor te zorgen dat de gevolgen van dit alles niet worden
gedragen door burgers in onze landen of, wat dat betreft, in de hele
wereld."
Meer recentelijk heeft Victoria Nuland haar
tevredenheid geuit over het verdwijnen van de nieuwste pijpleiding. Tijdens een
hoorzitting van de Commissie Buitenlandse Betrekkingen van de Senaat eind
januari zei zij tegen senator Ted Cruz: "Net als u ben ik, en ik denk de
regering, zeer verheugd te weten dat Nord Stream 2 nu, zoals u graag zegt, een
stuk metaal op de bodem van de zee ligt."
De bron had een veel meer streetwise kijk op Biden's
beslissing om meer dan 1500 mijl van de Gazprom pijpleiding te saboteren toen
de winter naderde. "Nou," zei hij, sprekend over de president,
"ik moet toegeven dat de man een paar ballen heeft. Hij zei dat hij het ging doen, en hij deed
het."
Op de vraag waarom hij dacht dat de Russen niet
reageerden, zei hij cynisch: "Misschien willen ze de mogelijkheid hebben
om hetzelfde te doen als de VS.
"Het was een prachtig dekmantelverhaal,"
ging hij verder. "Er zat een geheime operatie achter die experts in het
veld plaatste en apparatuur die op een geheim signaal werkte.
"De enige fout was de beslissing om het te doen."
Verdorie ! Daar gaat mijn scoop !
ReplyDeleteBlik heeft het al een uur eerder geplaatst.
Hij heeft een samenvatting: https://blikopnosjournaal.blogspot.com/2023/02/hoe-amerika-nord-stream-verwoestte.html?sc=1675888434943#c33783517304716784
Hahahahaha.
DeleteIk had het net gelezen bij Niemandsknegt op twitter en wilde je erop attent maken maar je had het al geplaatst :-)
Overigens heeft iemand met "vrienden" als de V.S. geen vijanden meer nodig.
Delete[Blik heeft]
DeleteBlik? Wat is blik? 😈
Dat is de stek waar de vragtwaggelsjofeur de boel mag onder p..pen.
DeleteDaarom kom ik daar niet meer.
DeleteIk post daar niet meer maar kijk er af en toe, de berichten van S.E. sla ik over.
DeleteVolgens Moon of Alabama klopt het verhaal van SH ook niet helemaal.
Delete"Unfortunately there are some details that Hersh, for lack of access to the right information, gets wrong."
Zoek de verschillen.
Een artikel van een bekende site over het opblazen van Bordstream2.
DeleteStraks ook in Nederland?
ReplyDeleteLijkt me logisch? Die waren vorig jaar al vertrokken.
DeleteEindelijk laat de beer zijn tanden zien.
ReplyDelete"Moreover, if Ukraine targets Crimea and heartland Russia, then Russia will respond according to plans now being laid down. These plans foresee counter strikes against U.S military installations in Europe and in the Continental United States using hypersonic missiles. The panelist calls for this threat of counter strikes in Europe and the US to be made public and explicit, so that no one is in doubt about what to expect from the Kremlin."
Ben benieuwd hoe de joods-hysterische msm hierop reageert.
Van PPE. (Ere wie ere toekomt).
DeleteIk meende dat dit al bekend was? Of heb ik dat tussen de regels door gelezen in diverse speeches van Putin.
DeleteHopelijk dringt het nu tot de Amerikaanse bevolking door dat déze oorlog - in tegenstelling tot voorgaande oorlogen m.u.v. de burgeroorlog - ook op hun grondgebied uitgevochten gaat worden in plaats van elders.
Het wordt door meer media gemeld. Het sijpelt dus door. Bericht van vandaag.
Delete[Vladimir Putin issues chilling warning to UK over giving fighter jets to Ukraine
The Russian Embassy in London issued a statement saying there would be 'military and political ramifications for the European continent and the entire globe' if the UK provides warplane], bron: https://www.mirror.co.uk/news/world-news/vladimir-putin-issues-chilling-warning-29170321
Daarom zijn ze allemaal heel voorzichtig met het leveren van wapens. GB wil wel vliegtuigen leveren, maar een of andere 'hoge pief' zegt, dat ze niets hebben.
DeleteDe BRD wil wel tanks leveren, maar hebben geen munitie erbij en een hoop tanks zijn in reparatie. Alle leveringen zijn onzeker en zullen na het dreigement van de RF waarschijnlijk niet doorgaan.
OT: Truc om artikelen achter een betaalmuur te kunnen zien:
ReplyDelete"That NY Times article is behind a paywall,nice for M of A to post it Posted by: oldrepublic | Feb 7 2023 18:25 utc | 26"
https://archive.ph/
Plug in link to article ad hit save and wait for it to load.
Easy. Posted by: cranked | Feb 7 2023 19:22 utc
Dit is belangrijk: Interview met Roger Waters, één van mijn helden. 😉
ReplyDeleteHet zou mooi zijn dit interview vertaald op het blog te zien.
DeleteBij The Saker is het 2e comment een uitstekende.
Nog meer afscheid van The Saker.
ReplyDeleteIk had een blog aan De Saker willen wijden, maar er kwamen heel interessante zaken tussen: Roosevelt en Nord Stream.
DeleteIk denk dat het een optelsom is waarom hij stopt:
1. Ik denk dat zijn bezoekers aantal zakt. Er is nu zoveel info.
2. Hij heeft gezondheidsproblemen: vorig jaar 3 maanden ziek geweest, niet zelf geblogd.
3. Zijn vrouw en drie kinderen hebben de USA nationaliteit/paspoort. Die wqillen ook zeker daar verder leven. De Saker heeft die nationaliteit neit. Als er echt oorlog komt, wordt hij misaschien uitgewezen als actief blogger.
( De meest recente sancties zijn ook gericht tegen 'entiteiten die pro Russische reklame maken.' )
4. Desillusie. Hij merkt dat de Neocons uiteindelijk gewoon door gaan enm al hun misdaden kunnen plegen.
Ik meldde in een vorig blog, dat de vechtgroep "Mozart" had opgehouden te bestaan. Deze club vocht vóór de UA tegen de RF. Het was een zgn tegenhanger van de wél succesvolle club, genaamd: "Wagner". Die wordt geleid door een Rus en doet het erg goed.
ReplyDeleteBij het begin van de SMO vocht Wagner ook mee. Die hadden ook een regeling voor Russische gevangenen: Vecht 6 maanden met ons mee en daarna, -als je het hebt overleefd- ben je vrij en wordt het restant van de straf kwijtgescholden. Velen lieten zich inschrijven en knokten mee. Inmiddels zijn de eerste ontslagen gevallen en zijn die ex-gevangenen onderweg naar huis als 'vrij man'. Velen hebben ook weer 'bijgetekend' en zijn weer te vinden op het slagveld. Het is ook een gevaarlijke -en daardoor- goedbetaalde baan. Ik heb op I-net bedragen gezien van $10.000,00 per maand.
CNN probeert tegengas te geven op het succes van Wagner: Interview met Evgenii Prigozhin (Wagner's leader): Waarom is de regeling met Russische gevangenen afgelopen? Was niet meer nodig, zie het gelinkte bericht. > 10 miljoen(!) reacties uit het SLI om mee te vechten tegen de otan. Verder laten andere (otan)landen zich ook niet onbetuigd: "several thousand of citizens of other countries, such as UK, US, Canadians, French, Germans, Portuguese, in all from 47 countries, want to join Russian Armed Forces to fight."
Die kunnen de 'hoge heren' van SLI ook in hun zak steken.😉