1431 In de woorden van Ben Gurion...

De citaten waren mij al deels bekend,  maar nu  staan ze mooi bij elkaar, en 

zijn ze gemakkelijker te vinden.:  blog 1431,  febr 2024.

 

Israel’s first Prime Minister David Ben-Gurion: “If I were an Arab leader, I would never sign an agreement with Israel. It is normal; we have taken their country. It is true God promised it to us, but how could that interest them? Our God is not theirs. There has been anti-Semitism, the Nazis, Hitler, Auschwitz, but was that their fault? They see but one thing: We have come and we have stolen their country. Why would they accept that?”

Bron: X van   @GUnderground_

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

David Ben-Gurion in his diary, 1948: “What is necessary is strong and cruel reactions. …We must strike mercilessly, women & children included. There’s no need to distinguish between guilty and innocent.”

Bron: @NawshadChy

David Ben-Gurion, War Diaries (1947-1949) CONTRIBUTORS: Edited by: Gershon Rivlin، Elhanan Orren

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

To anyone who thinks this started on 7th October

Bron:  @_PersianReez

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Soft Power = de mogelijkheid om te krijgen wat je wil door aantrekelijk te zijn,  en dus niet door dwang uit te oefenen of betalingen te doen.  

"Gaza' heeft deSoft Power van de VS zwaar beschadigd.

 https://rumble.com/v4azmoo-gaza-slaughter-usas-soft-power-damaged-over-support-for-israel-prof.-joseph.html

xxxxxxxxxxxxxxxxxx

As the UK takes part in Israel’s creation of an artificial famine by cutting off funding for UNRWA, a death sentence for many of the 2.3 Palestinians in Gaza, a reminder of another episode of British-made famines and misery: Based on England’s 16th and 17th century mortality rate, the British Empire caused 165 million excess deaths in India between 1881 and 1920. Extreme poverty increased from 23% in 1810 to more than 50% by the mid-20th century. According to historian Mike Davis, during 120 years of the British Raj, there were 31 famines. Before British rule, there had been 17 famines in the last 2000 years. The last famine caused by the British Empire, the Bengal famine, killed 4 million people.

Bron: @GUnderground_TV

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Dezelfde gevoel-loos-heid  zien we nu in Gaza: 

Titel van de youtube:

 IDF CONFESSES to War Crimes SNUFF Channel Psyop

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Een korte film over de hongersnood in Oekraiene in 1932-33. 

Er stierven toen 8 miljoen mensen.  De joodse Lev Kopolev was een van de mensen die het graan ophaalde, waardoor de bevolking stierf.  Hij zegt hier dat hij  nooit iemand vermoordde, maar dat is dan wel een voorbeeld van Talmoedisch denken. 

Ook nu zien we Israeli's op video die zeggen dat er geen voedsel  en water en medicijnen naar Gaza mogen gaan....

In 'The Jewish Century' van Yuri Slezkine , op pag 230,  wordt uit Kopelev's autobiografie geciteerd, wat hij achteradf vond van zijn daden: 

“You must not give in to debilitating pity. We are the agents of historical necessity. We are fulfilling our revolutionary duty. We are procuring grain for our socialist fatherland. For the five year plan.”

 “Je moet niet weekhartig worden. Wij voeren uit wat historisch noodzakelijk is. We doen onze revolutionaire plicht. Wij vorderen graan voor ons socialistisch vaderland. Voor het 5-jaren Plan.  ( Yuri Slezkinee, 2005, pag 230. ) 

Hier de video: 

Het is een gotspe (*) dat deze video door joodse Amerikanen wordt geproduceerd:  Anne Applebaum  en Timothy Snyder zijn joods,   en de andere professoren wellicht ook.  De hongersnood zou ondenkbaar zijn zònder  hun voorouders ! 

Hij was niet door de ouders van Putin of andere Russen veroorzaakt ! 

                   ----  Meer toelichting: ----

De Holodomor was een hongersnood in Oekraïne in 1932 die twee oorzaken had: Twee slechte oogsten gevolgd door het in beslag nemen van àl het voedsel door de fanatieke communisten uit Moskou, omdat de Oekraïners weerstand boden aan het collectivisme, het communistisch ideaal.

Hoewel men heel graag Rusland zo zwart mogelijk maakt, wordt er weinig gesproken over de Gulags (20 tot  60 miljoen doden)  en over de Holodomor. 

En dat is geen toeval: Het waren genocides die ondenkbaar zouden zijn zònder de  aangeboren joodse mensen-haat,  die onder Stalin alle gelegenheid kreeg zich te ontplooien. Ja, er werden ook joden naar de Gulag gestuurd, omdat het fanatisme het Communistisch Ideaal betrof,  maar de joden hadden het veel gemakkelijker dan de niet-joden,  zoals Solzhenitsyn  in 200 years together beschrijft. 

De Holodomor zou ondenkbaar zijn zònder de aangeboren joodse mensenhaat. En het vuile werk ( het ophalen van het voedsel waardoor 6 tot 10 miljoen Oekraïners stierven)  werd gedaan onder leiding van joodse Commisars. Hun haat voor de Oekraïners verdedigden ze met verhalen over dfe Khmelnytsky Opstand in 1648.  

Die opstand is een feit,  maar die had een goede reden: in het Pools-Litouws-Oekrainese Rijk waren de joodse Arendars onbeschrijflijk  gruwelijk in hun behandeling van de Oekraiense lijfeigenen:  Als een vader een brood had gestolen om de hoingerdood te  voorkomen, werd hij gespietst: een houten paal  bij de anus naar binnen en bij de schouder naar buiten. Dan werd het slachtoffer langs de weg opgesteld en stierf na een aantal  dagen.  Zo  hielden ze de lijfeigenen in bedwang. Khemelnytsky  kwam er tegen in opstand. 

https://xevolutie.blogspot.com/2015/01/435-holocaust-and-holodomor-annotated.html  (**)

Abe Foxmann van het ADL verbiedt de Oekraieners om over de Holodmor te beginnen  in de VS:  https://youtu.be/CTAjc1OSrmY?t=2212

(*) Gotspe: onbeschaamde brutaliteit.  Verbastering van het Hebreeuwse choetspa. Voorbeeld: 'Het is toch een gotspe om te beweren dat er geen ontslagen zullen vallen, terwijl de ontslagbrieven al de deur uit waren.'

(**)  Een pagina uit dat essay van Lysson: 

Albert S. Lindemann, -C11- Esau’s Tears, pp. 442-43 (Cambridge University Press, 1997) says that “[i]n. . . the Ukraine, the Cheka leadership was overwhelmingly Jewish”; that “the high percentage of Jews in the secret police continued well into the 1930s”; and  that “[c]omparisons to the secret police in Nazi Germany have tempted many observers.

. . .  [T]he extent to which both. . . prided themselves in being. . . willing to carry out the most stomach-turning atrocities in the name of an ideal. . . is striking.”  Lindemann adds that:  

George Leggett, the most recent and authoritative historian of the Russian secret police, speculates that the use of [non-Slavic ethnic minorities in the secret police] may have been a conscious policy, since such ‘detached elements could be better trusted not to sympathise with the repressed local population’.^[2]  Of course, in the Ukrainian case that population had the reputation of being especially anti-Semitic, further diminishing the potential sympathies of Jewish Chekists in dealing with it.  [Citing

Leggett, The Cheka, Lenin’s Political Police, p. 263 (Oxford University Press, 1981).] . . . . Cheka personnel regarded themselves as a class apart

. . . with a power of life or death  over lesser mortals.  (Emphases added.)  

Yuri Slezkine’s –C4- The Jewish Century, above, illustrates the attitude of Jewish Bolsheviks toward dying Ukrainians.  See Kevin MacDonald’s review of Slezkine, entitled “Stalin’s Willing Executioners?”, www.vdare. com/ misc/051105 /macdonald _stalin.htm (a much fuller version of  which appears in the Occidental Quarterly, fall 2005, also available online):

Lev Kopelev, a Jewish writer who witnessed and rationalized the Ukrainian famine in which millions died horrible deaths of starvation and disease as an “historical necessity,” is quoted [on p. 230 as] saying  “You mustn’t give in to debilitating pity. We are the agents of historical necessity.  We are fulfilling our revolutionary duty.”  On the next page, Slezkine describes the life of the largely Jewish elite in Moscow and Leningrad where they attended the theater, sent their children to the best schools, [and] had peasant women (whose families were often the victims of mass murder) for nannies. . . .

            Kopelev did not offer his opinions from a distance. In his words, “I saw women and children with distended bellies, turning blue, with vacant, lifeless eyes.  And corpses. . . .  I saw all this and did not go out of my mind or commit suicide. . . .”  Moynahan, -B10- The Russian Century, above, p. 149.   Moynahan, by the way, gives a high-end estimate of the death toll as “probably. . . 14 million.”  Id. at 130.