1062 Crisis management , Peter Sandman. Prof. Michaela Schippers.

Chris Martenson heeft eerder al over Peter Sandman gesproken.

Nu heeft hij een lang interview met Sandman op video gepubliceerd.

Enkele interessante zaken:

Sandman begon met zijn carriere bij de bijna melt-down van de kerncentrale in  Harrisburg.

Dit zijn de 3 problemen waar 'Crisis Management ' over gaat:

= Soms is het volk heel bang (bijvoorbeeld in de VS voor Ebola)   maar is dat niet nodig: hoe vertel ik het volk dat er niets aan de hand is?

= Soms is het volk  niet bang, terwijl er wèl iets ernstigs aan de hand is. ( Een heel besmettelijke ziekte of  een dreigende kernoorlog.)   Je moet het volk alert maken, inlichten.  Toch moet je paniek voorkomen. Hoe pak je dat aan?

=  Soms is het volk heel bang, en is die grote angst terecht. Hoe moet je dat optimaal hanteren en begeleiden en sturen?


Op minuut 7 vertelt Sandman een cruciaal gegeven.

Een stukje psychologie dat misschien wel als een 'vakgeheim' buiten de publiciteit wordt gehouden. ( Zoals de usual suspects er in de jaren 90 ook alles aan deden om de evolutie-psychologie onbekend te houden)

Sandman scherp in 2 minuten:   https://youtu.be/GFkd8Ei0UEc?t=391

Mensen denken dat ze rationeel zijn. 

Dat ze informatie lezen en horen en dat die informatie hun attitude (houding) en hun opinie vormt. 
En dat hun opinies op hun beurt hun gedrag bepalen. 
Dus:     info > inzicht > gedrag.

Sandman:  "Sòms gaat het ook zo." 

Maar meestal gaat het anders: 
Je gedraagt je op een bepaalde manier, en je bouwt jouw opinies die passen bij je eigen gedrag. 
Om je eigen gedrag 'OK' te maken. 

Daarna ga je informatie zoeken die  overeen komt met jouw opinie en gedrag. ( meer: filteren.  Door gekleurde bril kijken ;  confirmation bias.) 

En je verzet je tegen informatie die jouw overtuiging ondergraaft. 

Dus:  gedrag > opinie > selectief waarnemen.


Er zijn dus twee aspecten:

1)  vertoond gedrag > opinie. 

Dit principe is niet zo uniek als het lijkt. 
Het lichaam produceert adrenaline als het 'gevaar' of 'spanning' signaleert.  Handige versierders weten dit, en gedragen zich 'onverwacht' zodat het meisje onzeker wordt. Met een beetje geluk 'labelt' ze die adrenaline als 'Ik ben verliefd op die jongen'.  We nemen iets waar (eigen gedrag,  eigen opwinding ) en geven het een plaats. Plakken er een label op, zoeken een verklaring.


Ander voorbeeld: 
Een politicus ( Saddam, Hitler, Netanyahu) kan een toespraak houden waarbij alle aanwezigen heel opvallend steun betuigen. (Hitler werd met de hitler-groep opzichtig gesteund. Wie die groet niet maakte,  liep risico. Wie hem wèl maakte begon later zijn opinie aan te passen bij zijn eigen gedrag.  

Idem : AIPAC steunt vrijwel àlle Congresleden overmatig. Tenzij ze twijfel uiten over Israel. Dan stopt de geldstroom.  Dus kreeg Netanyahu 28 staande ovaties toen hij Het Congres toe sprak.  Niemand wilde zijn campagnesteun riskeren. Dus applaudisseert men. Maar men beseft misschien niet dat de opinie later onbewust wordt aangepast bij het gedrag. Zò  krijg je de mensen aan jouw kant:  je dwingt gedrag af.  Dat mag best aanvankelijk hypocriet gedrag zijn. Het wordt later automatisch 'oprecht gevoeld' gedrag.  

2e aspect:  De éérste opinie > is blijvend. 

Wie de eerste 'opinie' over een nieuw fenomeen bij het volk 'plant', die is spekkoper. Zeker als het om leven of dood gaat. Want zulke opinies branden zich in onze hersenen. Die zijn bijna niet meer te veranderen.


Dat het op deze manier loopt was in kleine kring al wel bekend.
Omdat het contra-intuïtief is, blijft het onbekend , tenzij je het regelmatig onder de aandacht zou brengen.
Dat gebeurt niet.
Omdat de controleurs van de media belangen hebben?

Er wordt veel misbruik van gemaakt.
Kijk maar goed: hoe herken je een False Flag aanslag?
Je herkent hem aan het feit dat heel snel na de aanslag er wordt meegedeeld wie het gedaan heeft: de vijand. 'We weten het zeker'.

Twee voorbeelden:
911:  Dit nieuws kwam op tv, binnen enkele uren na de kaping:
"CNN journaliste Barbara Olsen belde vanuit een gekaapt vliegtuig dat er 'mannen uit het Midden Oosten' met stanley messen aan boord waren die het vliegtuig hadden gekaapt."
Wie kon twijfelen aan de directe getuigenis van de bekende Barbara Olsen?  Niemand.  ( Alleen, een klein minpuntje:  in 2007  zei  de FBI ( bij de Moussaoui trial)   dat dit telefoongesprek nooit kan hebben plaatsgevonden. Technisch onmogelijk)

MH17.
Binnen enkele uren na het neerstorten stond er een 'onderschept' gesprek tussen Donbas rebellen en hun baas op de Oekraiense TV, waarin ze zeggen dat ze een vliegtuig hebben neergeschoten.
Twee dagen later zei John Kerry:  "Wij hebben de bewijzen dat de rebellen het deden."   Die bewijzen moeten nog komen....


Tot zover voorlopig.