1411 Pro-Israel leugens in de media. En de waarheid.

Ron Unz gelooft niet dat de Hamas -aanval  bekend was bij Netanyahu (en werd toegelaten.) De schade voor Netanyahu is te groot.  Hij leeft op voedt van oorlog met de Mossad. Zoe die dan met hem in een complot zitten? Onwaarschijnlijk,  zegt Unz. 

Hij zegt dat er slechts 900 dode Israeli's bekend zijn, en niet 1400. Bovendien zijn dat meestal mensen in de leeftijd van soldaten. 

Hij toont de Israeli's die zeggen:  "Veel Israeli's zijn door het IDF  gedood,  toen ze op iedereen schoten , en toen ze hele huizewn plat bombardeerden". 

De Palestijnen hebben al 7500 namen van doden gepubliceerd,  waarvan 2700 kinderen. En dat aantal zal nog sterk toenemen. 

Pro-Israël propaganda .  Leugens versus realiteit .

 

RON UNZ - 30 OKTOBER 2023

 - 4.300 WOORDEN 

 Pro-Israël propaganda .  Leugens versus realiteit .

 

 

HIER de link van het origineel  met de gesproken tekst:  

https://www.unz.com/runz/pro-israel-propaganda-lies-vs-reality/

Er is nu weer een week voorbij sinds het Midden-Oosten en de hele wereld plotseling overhoop werden gehaald door de enorme inval in Israël door de Hamas-strijders van Gaza. Maar de nieuwe ontwikkelingen van de afgelopen zeven dagen hebben de situatie alleen maar bevestigd die ik  afgelopen maandag al  beschreef .

 

Volgens alle nieuwsbronnen kwamen ongeveer 1400 Israëlische soldaten en burgers om bij de aanval, de meesten binnen de eerste 24 uur, wat het waarschijnlijk de dodelijkste dag in de hele geschiedenis van Israël maakt, met meer doden dan het totaal van alle oorlogen van Israël gedurende bijna de laatste vijftig jaar bij elkaar.

In 2011 had de Israëlische regering meer dan 1000 gevangen Palestijnen vrijgelaten in ruil voor één gevangen soldaat. Een belangrijk doel van deze Hamas-aanval was dus het verkrijgen van de vrijheid van de vele duizenden ( 5000)  gevangen Palestijnen door het grijpen van een aantal Israëli's als ruilmiddel, en de poging slaagde boven alle verwachtingen, met meer dan 200 Israëlische soldaten en burgers die als gevangenen werden meegenomen naar Gaza.

Israël had honderden miljoenen dollars geïnvesteerd in geavanceerde technologie om de grens met Gaza te bewaken, maar Hamas schakelde deze systemen uit met goedkope kleine drones en zeer innovatieve tactieken, waardoor de Joodse staat een enorm vernederende nederlaag werd toegebracht.

De Mossad werd algemeen beschouwd als één van de beste inlichtingendiensten ter wereld en het Israëlische leger had dezelfde reputatie voor zijn bekwaamheid in de strijd. Maar ondanks een jaar van zorgvuldige planning en voorbereiding, lijkt Hamas een totale tactische verrassing te hebben bereikt, terwijl de lokale Israëlische garnizoensbases gemakkelijk onder de voet werden gelopen, zonder dat een van hun wachtposten dienst had en alert was. Als gevolg daarvan leed de IDF tot 600 doden in een paar uur tijd door de handen van lichtbewapende militanten, waarschijnlijk de ergste eendaagse gevechtsverliezen in een van Israëls vele oorlogen. Honderdduizenden Israëlische burgers zijn nu geëvacueerd uit zowel het gebied rond Gaza als uit de noordelijke delen van het land die worden bedreigd door Libanon's Hezbollah, en gezien de omvang van de recente ramp is het onduidelijk hoe snel de meesten van hen bereid zouden zijn om terug te keren naar hun voormalige huizen.

Decennialang is de pro-Israël propaganda onovertroffen geweest in haar reikwijdte en doeltreffendheid, en de verbazingwekkende wanverhouding tussen dergelijke grootspraak en de realiteit van het opmerkelijke militaire succes van Hamas leidde al snel tot samenzweerderige speculaties op het hele internet. Maandenlang werd de regering van Netanyahu geconfronteerd met enorme publieke protesten die de Israëlische samenleving bitter verdeelden, dus suggereerden heel wat prominente stemmen in zowel het pro-Israël als anti-Israël kamp dat Netanyahu de Hamas aanval opzettelijk had toegestaan in de hoop dat zo'n "Pearl Harbor" of "9/11" het land zou verenigen en zijn wankele politieke positie zou redden.

Ik had de logische plausibiliteit van dergelijke "valse vlag" theorieën  scherp  in twijfel getrokken , maar hun aanhangers bleven niet overtuigd, en veel commentatoren maakten me belachelijk om mijn naïviteit en voerden aan dat de grote overwinning van Hamas duidelijk een "inside job" was geweest van de Israëlische regering. Maar ik denk dat de daaropvolgende politieke ontwikkelingen die mogelijkheid bijna hebben uitgesloten. Een paar dagen geleden beschreef de New York Times op de politieke situatie in Israël:

 

De heer Netanyahu lijkt ongewoon geïsoleerd sinds de Hamas-aanval, te midden van kelderende verkiezingscijfers en beschuldigingen dat zijn chaotische leiderschap in het afgelopen jaar de weg heeft gebaand voor de catastrofale veiligheidsfout op 7 oktober.

Weinig leden van zijn regering hebben hem sindsdien hun onvoorwaardelijke steun gegeven, waarbij velen eenvoudigweg zeiden dat het onderzoek naar de fouten van de regering moest wachten tot de oorlog voorbij was.

"Ik zeg het zo duidelijk mogelijk: Het is voor mij duidelijk dat Netanyahu en de hele regering van Israël en iedereen onder wiens toezicht dit is gebeurd, verantwoordelijkheid draagt voor wat er is gebeurd," vertelde een regeringsminister van de partij van de heer Netanyahu, Miki Zohar, donderdag aan een radiostation. "Dat is ook duidelijk voor Netanyahu. Dat hij ook verantwoordelijkheid draagt."

Gezien de openlijke kritiek op Netanyahu door zijn eigen kabinetsminister, zou er een gigantische politieke stimulans zijn voor een klokkenluider om naar voren te komen en te onthullen dat de regering de Hamas-aanval opzettelijk heeft laten doorgaan. In deze atmosfeer zou het totaal onmogelijk zijn om zo'n explosieve onthulling geheim te houden.

Ondertussen, als Netanyahu ook maar de geringste reden had om te vermoeden dat zijn vele politieke vijanden in de veiligheidsdiensten de Hamas-aanval opzettelijk hadden gefaciliteerd om hem in verlegenheid te brengen, zou hij hemel en aarde bewegen om die feiten boven water te krijgen en zijn carrière te redden.

Toch is er niets van dit alles gebeurd. Het rauwe parlement van Israël is berucht om zijn wilde beschuldigingen en verhitte retoriek, maar ik heb nog geen enkel lid van de Knesset zulke opruiende beweringen horen doen.

Een commentator op onze website maakte een soortgelijke opmerking over de reacties in de Arabische wereld:

 

Er zijn op dit moment 465 miljoen Arabieren op de planeet, die dezelfde taal spreken als Hamas, die hun eigen media, zenders en journalisten hebben, waarvan sommige zeer toegewijd zijn aan Palestina en andere een knieval maken voor de zionisten. Er is geen enkele Arabische media, journalist of zelfs willekeurige burger die op straat geïnterviewd wordt die de krankzinnige mening verkondigt dat de Al Quds Vloed van 7 oktober een valse vlag was.

Arabieren en Israëli's hebben duidelijk het beste inzicht in de lokale situatie en zijn vaak zeer "samenzweerderig" in hun overtuigingen. Dus als vrijwel niemand van hen ergens deze mogelijkheid suggereert, lijkt het nogal dwaas voor onwetende buitenstaanders om dat te doen.

 

De afgelopen week heeft ook meer duidelijkheid gebracht in andere belangrijke kwesties. In de onmiddellijke nasleep van de Hamas-aanval werden de westerse media overspoeld met de meest schandalige beweringen over gruwelijke Hamas-slachtpartijen, waaronder de onthoofding van 40 Israëlische baby's. Deze beweringen domineerden de Britse krantenkoppen en vulden de Amerikaanse elektronische media en kwamen zelfs over  de  lippen van president Joe Biden:

 

Deze belachelijke verhalen, die blijkbaar afkomstig zijn van een bijzonder fanatieke leider van Joodse kolonisten, zijn nu echter volledig verdwenen uit de pro-Israël media,  wat aantoont dat  ze  volkomen  onwaar zijn. Maar voordat ze verdwenen, verankerden zulke dramatische beweringen zich waarschijnlijk in het geheugen van de kiezers met weinig informatie, die het grootste deel van de bevolking vormen, en daarom bereikten ze hun voor de hand liggende propagandistische doel door Hamas-strijders permanent te besmeuren als monsterlijk wrede babymoordenaars.

 

Ondertussen heeft belangrijke tegengestelde informatie veel minder aandacht gekregen.

Ik had het eerder gehad over het korte interview van een Israëlische vrouw met twee jonge kinderen die benadrukte dat de Hamas-militanten die haar huis een paar uur bezet hielden, heel respectvol waren geweest tegen haar gezin.

Ik had ook verslag gedaan van de  ooggetuigenverklaring van een overlevende van een Kibboets in de buurt van Gaza die uitlegde dat de burgers gedood waren toen het Israëlische leger de Hamasstrijders aanviel die hen vasthielden.

Bovendien geeft de officiële lijst van dode Israëli's aan dat bijna alle slachtoffers niet-bejaarde volwassenen waren, waarvan een groot deel soldaten of veiligheidspersoneel:

 

 

Er zijn nu belangrijke artikelen verschenen die al deze verspreide informatie samenbrengen en die suggereren dat veel of de meeste Israëlische burgerdoden misschien zijn gevallen door hun eigen verwarde en schietgrage strijdkrachten:

 

·         Een groeiend aantal rapporten wijst erop dat Israëlische strijdkrachten verantwoordelijk zijn voor Israëlische burger- en militaire doden na de aanval van 7 oktober
Anonieme medewerker - MondoWeiss - 22 oktober 2023 - 1.300 Woorden

·         Wat gebeurde er echt op 7 oktober?
 Robert Inlakesh - De Wieg - 24 oktober 2023 - 2.500 Woorden

·         Getuigenissen van 7 oktober onthullen dat het Israëlische leger Israëlische burgers 'beschiet' met tanks, raketten
 Max Blumenthal - De Grijze Zone - 27 oktober 2023 - 3500 Woorden

 

Blumenthal's verhaal is een bijzonder vernietigende weerlegging van het wijdverspreide mediaverhaal en is het waard om uitgebreid geciteerd te worden:

 

Uiteindelijk gaven de Israëlische helikopterpiloten de schuld aan slimme Hamas tactieken voor hun onvermogen om onderscheid te maken tussen de gewapende militanten en Israëlische non-combattanten. "Het Hamas-leger, zo blijkt, maakte het de helikopterpiloten en de operators van de UAV's opzettelijk moeilijk," beweerde Yedioth Aharanoth...

En dus, zonder enige intelligentie of het vermogen om onderscheid te maken tussen Palestijns en Israëlisch, lieten de piloten een furie van kanon- en raketvuur los op de Israëlische gebieden eronder.

Foto's van de nasleep van de gevechten binnen kibboetsen zoals Be'eri - en van de Israëlische bombardementen op deze gemeenschappen - tonen puin en verkoolde huizen die lijken op de nasleep van Israëlische tank- en artillerieaanvallen binnen Gaza. Zoals Tuval Escapa, de veiligheidscoördinator van Kibboets Be'eri, aan Haaretz vertelde, hadden Israëlische legercommandanten het bevel gegeven om "huizen te beschieten op hun bewoners om de terroristen samen met de gijzelaars uit te schakelen".

 

Yasmin Porat, een deelnemer aan het Nova muziekfestival die naar Kibboets Be'eri vluchtte, vertelde aan de Israëlische radio dat toen Israëlische speciale eenheden arriveerden tijdens een gijzelingsactie, "ze iedereen uitschakelden, inclusief de gijzelaars omdat er zeer, zeer zwaar kruisvuur was".

"Na waanzinnig kruisvuur," ging Porat verder, "werden er twee tankgranaten in het huis geschoten. Het is een klein kibboetshuis, niets groots."

Een video die is geplaatst door het Telegram-account van Israëls South Responders toont de lichamen van Israëli's die zijn ontdekt onder het puin van een huis dat is verwoest door een krachtige explosie - waarschijnlijk een tankgranaat. De rechtse New York Post publiceerde een verslag over een soortgelijk incident waarbij het lichaam van een jongen verschroeid werd gevonden onder de ruïnes van zijn huis in Be'eri.

Het fenomeen van verkoolde lijken waarvan de handen en enkels waren vastgebonden en die in groepen onder het puin van verwoeste huizen werden gevonden, roept ook vragen op over "vriendelijk" tankvuur.

Yasmin Porat, de gijzelaar die een impasse in Be'eri overleefde, beschreef hoe militanten van Hamas de handen van haar partner achter zijn rug vastbonden. Nadat een militante commandant zich overgaf en haar als menselijk schild gebruikte om zijn veiligheid te garanderen, zag ze haar partner op de grond liggen, nog levend. Ze verklaarde dat Israëlische veiligheidstroepen hem en de andere gijzelaars "ongetwijfeld" doodden toen ze het vuur openden op de overgebleven militanten binnen, onder andere met tankgranaten.

Israëlische veiligheidstroepen openden ook het vuur op vluchtende Israëli's die ze voor Hamas-schutters aanzagen. Een inwoner van Ashkelon met de naam Danielle Rachiel beschreef dat ze bijna gedood werd toen ze het Nova muziekfestival ontvluchtten toen het werd aangevallen door militanten uit Gaza. "Toen we de rotonde [bij een kibboets] bereikten, zagen we Israëlische veiligheidstroepen!" herinnerde Rachiel zich. "We hielden ons hoofd naar beneden [omdat] we automatisch wisten dat ze ons verdacht zouden vinden, in een kleine in elkaar geslagen auto... uit dezelfde richting als waar de terroristen vandaan kwamen. Onze troepen begonnen op ons te schieten!"

"Toen onze troepen op ons schoten, verbrijzelden onze ruiten," ging ze verder. Pas toen ze in het Hebreeuws riepen: "Wij zijn Israëliërs!", stopte het schieten en werden ze in veiligheid gebracht.

Onder de meest gruwelijke  video's van de nasleep van 7 oktober, ook gepubliceerd op het Telegram-account van South Responders, toont een auto vol verkoolde lijken (hieronder) bij de ingang van Kibboets Be'eri. De Israëlische regering heeft deze slachtoffers afgeschilderd als Israëlische slachtoffers van sadistisch Hamas geweld. Maar de gesmolten stalen carrosserie en het ingestorte dak van de auto, en de volledig verschroeide lijken binnenin, zijn het bewijs van een voltreffer door een Hellfire raket.

De meeste Hamas-strijders droegen alleen geweren en andere kleine wapens, dus Blumenthal betoogt overtuigend dat de lugubere foto's van verkoolde lijken en verwoeste huizen die door de Israëlische regering werden verspreid, bijna zeker het resultaat waren van "eigen vuur" van Israëlische tanks en Apache gevechtshelikopters. En ironisch genoeg waren de gruwelfoto's van vermeende Hamas-slachtoffers die door de Israëlische VN-ambassadeur Gilad Erdan werden verstrekt, blijkbaar foto's van Hamas-strijders die door het Israëlische leger waren gedood. Deze basisfeiten werden ook effectief samengevat in deze korte video op Twitter:

https://twitter.com/i/status/1718547315764441095

De totale incompetentie die de Israëlische regering aan de dag legde bij de oorspronkelijke verdediging van haar land tegen de Hamas-aanval lijkt dus geëvenaard te worden door een soortgelijke incompetentie bij de daaropvolgende tegenaanval. Maar de extreme wurggreep die de pro-Israël voorstanders in de media hebben, verkleint de kans dat deze belangrijke feiten algemeen bekend zullen worden.

Blumenthal benadrukte ook de rol van de beruchte "Hannibal-richtlijn" van Israël, die vereist dat Israëlische gevangenen ofwel gedood ofwel gered moeten worden om te voorkomen dat ze als onderhandelingstroef worden gebruikt:

 

De laatste bevestigde  toepassing van de Hannibal-richtlijn vond plaats op 1 augustus 2014 in Rafah, Gaza, toen Hamasstrijders een Israëlische officier, kolonel Hadar Goldin, gevangennamen, wat ertoe leidde dat het leger meer dan 2000 bommen, raketten en granaten op het gebied losliet, waarbij de soldaat en meer dan 100 Palestijnse burgers omkwamen.

Gezien dit officiële beleid is het goed mogelijk dat ten minste enkele van de omgekomen Israëlische burgers de beoogde slachtoffers waren van de vele raketten en granaten die werden afgevuurd op de huizen waar ze werden vastgehouden door Hamas-militanten.

Verscheidene Israëlische gevangenen, voornamelijk ouderen, zijn nu vrijgelaten uit Gaza als een gebaar van goede wil, en hun verslagen vormen een interessant contrast met het pro-Israëlische mediaverhaal waarin de Hamasstrijders worden afgeschilderd als wrede, bloeddorstige terroristen. In plaats daarvan, zoals de 85-jarige Yocheved Lifshitz uitlegde in een  uitgebreid interview die werd uitgezonden op Amy Goodman's Democracy Now!, dat de strijders hun gevangenen behoorlijk goed hadden behandeld.

 

https://youtu.be/rzGd92axe_o

>>>  Freed Hamas Hostage Yocheved Lifshitz, 85, Says She Was "Treated Well" After Enduring "Hell"  <<

Het is duidelijk dat de feiten aan beide kanten enigszins uiteenlopen. Maar op basis van het bewijs denk ik dat de realiteit minder overeenkomt met het verhaal dat uniform wordt uitgezonden door alle mainstream media in het Westen dan met het tegenovergestelde.

 

In de afgelopen week is er ook aanvullende informatie naar buiten gekomen over de enorme explosie op 17 oktober die het grootste christelijke ziekenhuis in Gaza op zijn grondvesten deed schudden, waarbij enorme aantallen onschuldige burgers omkwamen die daar onderdak zochten dat er in het grootste deel van de wereld enorme verontwaardiging ontstond, vooral onder de bijna twee miljard moslims.

Zoals ik al eerder had benadrukt, had een officiële Israëlische woordvoerder snel de eer opgeëist voor de aanval op het ziekenhuis, die volgens hem verschillende Hamas-militanten had gedood, maar nadat berichten over het enorme aantal burgerdoden begonnen te circuleren, verwijderde hij snel zijn Tweet. De Israëliërs en hun Amerikaanse beschermheren uiteindelijk verklaarden  dat een verdwaalde Palestijnse raket verantwoordelijk was geweest voor de verwoesting, en deze bewering werd geloofwaardig aanvaard door bijna alle Amerikaanse mainstream media, inclusief de New York Times, vervolgens herhaald door onze verwarde president Joseph Biden in zijn Oval Office toespraak.

Het bewijs van Israëlische schuld leek echter overweldigend, zoals een lokale BBC-journalist die het verhaal versloeg, toegaf. De enorme omvang van de explosie leek in niets op de kleine zelfgemaakte raketten die in Palestijnse arsenalen te vinden waren, en het geluid van de dalende raket leek  identiek  aan  dat van geavanceerde  Israëlische  munitie.. De Israëliërs hadden toegegeven twee  eerdere  bombingbomaanslagen op  the hetzelfde christelijke ziekenhuis en slechts een paar dagen later een  Israëlische trof van Gaza. oudste christelijke kerk waarbij veel burgers omkwamen, waaronder familieleden van voormalig Amerikaans congreslid Justin Amash. Voormalig CIA-analist Larry Johnson heeft veel militaire ervaring en al deze feiten leidden ertoe dat hij tot de  stellige  conclusie dat Israël verantwoordelijk was voor het verwoestende verlies aan mensenlevens.

Een paar dagen geleden concludeerde een team van zeven New York Times-verslaggevers en videoanalisten tot de conclusie dat het tegendraadse videobewijs dat Israëlische en Amerikaanse functionarissen vaak aanhaalden om Israël vrij te pleiten, in wezen frauduleus was:

 

Op de video is te zien hoe een projectiel door de verduisterde lucht boven Gaza schiet en in de lucht explodeert. Seconden later is nog een explosie op de grond te zien.

De beelden zijn een veel geciteerd bewijsstuk geworden nu Israëlische en Amerikaanse functionarissen aannemelijk hebben gemaakt dat een verdwaalde Palestijnse raket in de lucht slecht functioneerde, op de grond viel en een dodelijke explosie veroorzaakte in het Al-Ahli Arabisch Ziekenhuis in Gaza Stad.

Maar een gedetailleerde visuele analyse door The New York Times concludeert dat de videoclip - afkomstig van een livestream van een Al Jazeera televisiecamera in de nacht van 17 oktober - iets anders laat zien. De raket die op de video te zien is, heeft hoogstwaarschijnlijk niet de explosie in het ziekenhuis veroorzaakt. De raket ontplofte in de lucht ongeveer twee mijl verderop, ontdekte The Times, en is een niet gerelateerd aspect van de gevechten die zich die nacht boven de grens tussen Israël en Gaza afspeelden.

Deze conclusie bevestigde alleen maar de vermoedens die columniste Michelle Goldberg van de NYT eerder had geuit, die  opmerkte dat Israël door de jaren heen notoir had gelogen over tal van veel kleinere gruweldaden. Pulitzer Prize-winnaar Chris Hedges, die vijftien jaar bij de Times had gewerkt, waaronder als hoofd van het Midden-Oosten Bureau, had "Israëls cultuur van bedrog" veroordeeld in een artikel met die titel, en deze nieuwe informatie bevestigde zijn harde oordeel volledig.

 

De mist van de oorlog zorgt natuurlijk voor veel verwarring aan alle kanten, en het aanvankelijke rapport van 500 Palestijnse doden bij de bomaanslag op het christelijke ziekenhuis is misschien behoorlijk overdreven. De Amerikaanse inlichtingendienst zegt nu dat het werkelijke aantal waarschijnlijk tussen de 100 en 300 lag.

Maar hoe dan ook, de slachtoffers van dat ene incident zijn slechts een fractie van het enorme aantal burgers dat is gedood door de vele duizenden Israëlische bommen en raketten die de afgelopen tijd zijn neergekomen op de twee miljoen weerloze inwoners van dat dichtbevolkte stedelijke gebied, een situatie die alleen maar verergerd is door Israëls blokkade van voedsel, water en brandstof en de vernietiging van stroom- en internetvoorzieningen.

Hoewel Israël honderdduizenden reservisten heeft gemobiliseerd, is de regering zeer terughoudend geweest om zware verliezen te riskeren door hen de gevaarlijke grondgevechten in te sturen tegen de goed verschanste Hamas-strijders. In plaats daarvan heeft het ervoor gekozen om de bevolking van Gaza te straffen met brute luchtaanvallen, waarbij volgens sommige schattingen al bijna de helft van alle huizen is verwoest. Een paar dagen geleden had het ministerie van Volksgezondheid van Gaza gerapporteerd dat er al meer dan 7.000 burgers waren gedood, waaronder meer dan 2.600 kinderen, met nog veel meer lichamen die begraven liggen onder het puin van hun verwoeste gebouwen. De Israëlische bombardementen zijn sindsdien sterk geïntensiveerd, dus het huidige dodental moet nog veel hoger liggen.

Dit zijn grote aantallen, waarschijnlijk groter dan het  totale  aantal Oekraïense  burgers  dat omkwam in twintig  maanden van zware gevechten in die andere oorlog.  terwijl er vele, vele malen meer kinderen zijn gestorven in slechts drie weken van aanvallen op Gaza. Hoewel de Amerikaanse elektronische media over het algemeen hebben vermeden om de wijdverspreide beelden uit te zenden van dode Palestijnse kinderen die uit het puin van hun ingestorte huizen worden gehaald, kijkt de rest van de wereld met groeiende woede en misschien wel met noodlottige politieke gevolgen toe. Ondanks propagandistische westerse beweringen van het tegendeel, zijn er geen willekeurige Russische bombardementen of raketaanvallen geweest op belangrijke bevolkingscentra in Oekraïne, terwijl dat wel de steunpilaar van de Israëlische militaire campagne is geweest, en de groteske westerse hypocrisie met betrekking tot deze twee verschillende conflicten is nauwelijks aan de internationale aandacht ontsnapt.

Veel scherpe critici van Israël hebben geschermd met beschuldigingen van "genocide" en ik ben altijd erg huiverig geweest voor het steeds meer opgeblazen gebruik van die gedenkwaardige term. Maar onder zijn  strikt  technische  definitie die oorspronkelijk werd bedacht door joodse propagandisten om nazi-Duitsland zwart te maken, zou de lukrake slachting van zulke grote aantallen Palestijnse burgers en het dwingen van een miljoen van hen om hun huizen te verlaten inderdaad in aanmerking kunnen komen, zeker veel meer dan de vermeende "genocide" die wordt gepleegd op Chinese Oeigoeren. Wat dat laatste betreft, zag ik een veelzeggende Tweet waarin naast elkaar beelden werden getoond van de ongeschonden torens en moderne gebouwen van de Oeigoerse steden naast het gebombardeerde puin van Gaza, waarin de vraag werd gesteld: "Wat is de echte genocide?"

 

Waarschijnlijk zijn er niet meer dan een paar dozijn Israëlische kinderen omgekomen tijdens de aanval van Hamas en sindsdien hebben Israëlische bommen honderd keer zoveel Gazaanse kinderen gedood, maar het bombardement is alleen maar intensiever geworden. Volgens het traditionele Jodendom, hebben Joodse  levens  een oneindig grote  waarde en niet-Joodse  helemaal geen   Dit verklaart misschien de totale verontwaardiging van de Israëlische leiders en de volkomen disproportionele aard van de vergelding van hun land. Zoals ik in eerdere artikelen heb benadrukt, zijn de meeste hedendaagse Joden - en de meeste Israëli's - seculier, maar we moeten niet vergeten dat religieuze leerstellingen van duizend of tweeduizend jaar geleden diep kunnen doordringen in culturele tradities, zelfs als de meeste hedendaagse individuen zich er niet direct bewust van zijn.

Maar of de term "genocide" nu wel of niet op zijn plaats is, het begrip "oorlogsmisdaden" lijkt veel meer gebaseerd op internationaal recht en hoewel ik nauwelijks een expert ben in dergelijke jurisprudentie, lijkt het mij dat als deze principes op een eerlijke en onpartijdige manier zouden worden toegepast, de meeste politieke en militaire leiders van Israël zeker aan de galg zouden staan.

 

Om al deze redenen is de geopolitieke impact van de afgelopen drie weken enorm geweest.

Vóór de aanval van Hamas werd de benarde situatie van de Palestijnen steeds meer genegeerd door de wereld, waaronder bijna alle Arabische landen. Maar nu sponsorde een groep van 22 Arabische landen een VN-resolutie die opriep tot een onmiddellijk bestand in de gevechten tussen Israël en Hamas, en ondanks sterke tegenstand van de VS en Israël, de resolutie won de Algemene Vergadering met een overweldigende marge van 120-14, waarbij bijna al onze grote bondgenoten in Europa en elders zich van stemming onthielden en ongeveer de helft van de tegenstemmen afkomstig was van kleine staatjes zoals Fiji, Tonga en Papoea-Nieuw-Guinea.

Hoewel de secretaris-generaal van de VN, Antonio Guterres, in het openbaar de Hamas-aanvallen op Israël veroordeelde, merkte hij op dat deze "niet in een vacuüm plaatsvonden", en alleen al die lichte suggestie van onpartijdigheid leidde ertoe dat de ambassadeur van de VN van Israël hem luidkeels beschuldigde van "het rechtvaardigen van terrorisme" en zijn onmiddellijke  ontslag eiste .

China is Israëls grootste handelspartner, maar het land ook  lag zwaar onder vuur  voor onvoldoende steun aan Israël, wat leidde tot een scherpe reactie van de voormalige hoofdredacteur van Global Times, die de Joodse staat veroordeelde voor zijn "arrogante houding". Volgens de New York Times, is er een golf van "antisemitisme"  in de Chinese sociale en staatsmedia, waarbij sommige prominente beïnvloeders het gedrag van Israël beschrijven als dat van een terroristische staat die niet anders is dan dat van de eindeloos verguisde nazi's.

Tot voor kort onderhield Rusland goede betrekkingen met Israël en probeerde het   relatief  neutraal te blijven  in het huidige conflict, terwijl het een staakt-het-vuren steunde en zich verzette tegen Israëls uithongering en afslachting van Palestijnse burgers. Maar deze aanpak veroorzaakte gigantische verontwaardiging bij een leidende figuur van Israëls regerende Likud-partij, die boos op KremlinTV verklaarde dat nadat Hamas was vernietigd, vergelding tegen het nucleair bewapende Rusland de volgende op de lijst zou zijn.

https://crooksandliars.com/cltv/2023/10/amir-weitmann-blasts-russia-kremlintv

De Turken vormen het grootste NAVO-contingent en enkele dagen geleden verklaarde president Recep Erdogan onder het gejuich van zijn parlement dat Hamas geen terroristische organisatie is maar de nationale bevrijdingsbeweging van het Palestijnse volk en hij veroordeelde de Israëlische aanvallen tegen Gazaanse burgers; later veroordeelde hij Israël als een "oorlogsmisdadiger" tijdens een massale pro-Palestijnse publieke bijeenkomst. Col. Douglas Macgregor en anderen geloven dat Erdogan de basis legt voor een mogelijke militaire interventie tegen Israël, die het land in een rechtstreeks conflict met Amerika zou kunnen brengen en uiteraard het einde van de NAVO zou betekenen.

Enkele dagen geleden heb ik een podcast-interview gegeven waarin ik openhartig verschillende aspecten van het huidige conflict besprak, de oorsprong ervan en de ernstige gevaren van een veel grotere oorlog die het zou kunnen uitlokken.

 

Volgens de New York Times heeft het enorme aantal burgerdoden dat in Gaza werd gemeld tot een zekere  mate van ontkenning  en ongeloof geleid aan de kant van president Biden en zijn adviseurs, wat leidde tot een onmiddellijke reactie van Gazaanse functionarissen:

 

Het Hamas-gezondheidsministerie in Gaza heeft een lijst vrijgegeven van 6.747 mensen die naar eigen zeggen zijn gedood tijdens het onophoudelijke Israëlische bombardement op de Palestijnse gebieden als vergelding voor de door Hamas geleide inval op 7 oktober, waarbij meer dan 1.400 mensen in Israël om het leven kwamen.

De vrijgave van het document op donderdagavond diende als een scherpe reactie op de opmerkingen van president Biden aan verslaggevers in het Witte Huis een dag eerder, toen hij zei dat hij "geen vertrouwen had in het getal dat de Palestijnen gebruiken".

De lijst bevat de naam, leeftijd, geslacht en ID-nummer van elke gedode persoon, inclusief die van 2.665 kinderen. Het ministerie zei dat nog eens 281 mensen die gedood waren niet bij naam genoemd waren omdat hun lichamen niet geïdentificeerd konden worden, wat het totaal op 7.028 brengt.

Maar het lezen van dit verhaal in de krant van donderdag riep bij mij een aantal interessante vragen op. Het verarmde Gaza ligt onder zware bombardementen, de meeste overheidskantoren zijn verwoest en veel gezondheidswerkers zijn gedood. Toch lijkt het een zeer gedetailleerd en actueel verslag bij te houden van de vele duizenden doden die zijn gevallen, te midden van de ruïnes en het puin.

Ondertussen hebben alle media in de wereld eenduidig gemeld dat ongeveer 1.400 Israëli's zijn omgekomen bij de Hamas-aanval, maar meer dan drie weken later heeft de Israëlische regering nog steeds geen volledige lijst van de slachtoffers verstrekt. Voor zover ik kan nagaan, publiceerde Haaretz de meest complete lijst op oktober19 maar die bevatte slechts ongeveer 900 namen. Het is heel begrijpelijk dat het een paar dagen kan duren voordat de lichamen zijn geïdentificeerd, de informatie is verzameld en de familieleden op de hoogte zijn gebracht. Maar drie weken?! Hoe moeilijk kan het zijn om alleen maar een lijst met namen vrij te geven?

Daarom krijg ik steeds meer het vermoeden dat de andere Israëlische slachtoffers niet echt bestaan.

De Israëlische regering rijdt misschien op een tijger. Omdat ze zowel incompetent als oneerlijk zijn, waren ze misschien aanvankelijk in de war of overdreven ze de cijfers en voelden ze zich vervolgens te beschaamd om dat feit toe te geven. Maar elke dag die voorbijgaat, wordt hun hachelijke situatie erger. Ze hebben hun geloofwaardigheid al ernstig beschadigd met die "40 onthoofde baby's" hoax en al dat valse bewijs dat suggereerde dat de Palestijnen hun eigen christelijke ziekenhuis hadden vernietigd. Als uiteindelijk zou blijken dat meer dan een derde van de Israëlische slachtoffers in werkelijkheid fictief was, zouden zelfs de volledig corrupte westerse mainstream media hen eindelijk ter verantwoording kunnen roepen.

 

Gerelateerd lezen:

·         Amerikaanse Pravda: Israël, Gaza en bredere kwesties

·         Israëls cultuur van bedrog door Chris Hedges

·         Wat gebeurde er echt op 7 oktober? door Robert Inlakesh

·         Waarom ik Hamas steun door Kevin Barrett

·         Nee, Hamas onthoofdde afgelopen zaterdag geen 40 baby's in een Israëlische Kibboets door Mike Whitney