In 2017 zette ik een groot bord langs de snelweg, om 'de mensen' te confronteren met feiten die niet rijmen met hun idee over de werkelijkheid:
Larry Romanoff doet precies hetzelfde, maar dan met woorden.
Hij toont aan dat de Amerikanen de wereld zien zoals die middels Propaganda in hun hoofd is gegoten.
Allemaal erg voor de Amerikanen zelf zolang het land machtig is en bepaalt wat er in de wereld gebeurt. Maar die tijd is voorbij. De harde waarheid kan niet langer verzwegen blijven.
We gaan het wellicht zelf allemaal nog meemaken. Gaan hun Elites een wereldoorlog voeren, maw. trappen ze in de Theucydides val? Of komt er een echte revolutie? We weten het nog niet.
Hier het artikel van Romanoff, dat ik (in rood) voorzag van enige kanttekeningen.
Alleen de eerste allinea is wat lastig te begrijpen. De rest is duidelijk. Het tont aan hoe schizofreen de westerse mens is. Zoals Bertrand Russell al zei: "Er is helemaal niks dat je de mensen niet kan wijsmaken, als je het maar goed aanpakt."
Het Propaganda Masker en de symptomen van de ‘Utopische Ziekte”.
Door Larry Romanoff voor de Saker Blog
In een artikel in de NYT over Amerika's 'Racistische Democratie'
(1) merkten Jason Stanley en Vesla
Weaver op: 'De filosoof Elizabeth Anderson voerde aan dat wanneer politieke
idealen zeer sterk afwijken van de werkelijkheid, de idealen zelf ons ervan
kunnen weerhouden die kloof zien. Wanneer het officiële verhaal sterk verschilt
van de praktijk, wordt het officiële verhaal een soort masker waardoor we de
werkelijkheid niet kunnen waarnemen. "
Dit betekent dat als propaganda niet alleen onophoudelijk en
doordringend en alom-tegenwoordig is, maar als de inhoudelijke ‘beweringen’
ervan te ver verwijderd zijn van de feitelijke waarheid, de slachtoffers van
deze propaganda hun vermogen verliezen om feit van fictie te scheiden en de
discrepantie tussen hun overtuigingen en hun daden niet meer kunnen herkennen,
geloven dat hun daden overeenkomen met de religieus geïnspireerde principes van
hun propaganda, zelfs als ze duidelijk niet overeenkomen. De theorie is niet
intuïtief voor de hand liggend, maar wordt zwaar ondersteund door feiten. Misschien
is het om deze reden dat Amerikanen zich schuldig maken aan wat ik 'het
utopiesyndroom' noem, door zichzelf niet te vergelijken met de echte wereld van
hun daden, maar met een of andere utopische standaard die alleen in hun eigen
verbeelding bestaat, een wereld van fantasie en illusie waar ZIJ voldoen
aan de normen, maar alle andere niet. In dit licht kan het zijn dat veel van
wat we aan Amerikaanse hypocrisie toeschrijven, in werkelijkheid te wijten is
aan een eigenaardig Amerikaans soort massale waanzin.
Woordenboeken definiëren ‘aberratie’ over het algemeen als ‘een
afwijking van het normale of typische’, een gebeurtenis of kenmerk dat
onaangenaam of zelfs crimineel kan zijn, maar dat zelden voorkomt. In 1975
onderzocht een Amerikaanse Senaatscommissie de gedocumenteerde verhalen van de
CIA die zich schuldig maakte aan wijdverbreide moordpartijen op wereldleiders
die de Amerikaanse hegemonie belemmeren. (2) (3)
Hun conclusie?
“De commissie gelooft niet dat de moordaanslagen die zij
heeft onderzocht het echte Amerikaanse karakter vertegenwoordigen. Ze
weerspiegelen niet de idealen die de mensen van dit land en de wereld hoop op
een beter, voller en rechtvaardiger leven hebben gegeven. We beschouwen de
aanslagplots als afwijkingen. "
Dus, zoals William Blum opmerkte, (4) zijn de moorden door
de CIA op meer dan 50 nationale leiders en 100 mindere doelen die
minstens 50 jaar duren en in ononderbroken vorm voortduren tot en met twaalf
Amerikaanse presidenten, slechts 'aberraties'
die niet "Het echte Amerikaanse karakter" weerspiegelen.
Voorlezend uit hetzelfde script, beschreef het Amerikaanse leger alle
omstandigheden en gebeurtenissen in zijn wereldwijde netwerk van Amerikaanse
martelgevangenissen gedurende twaalf decennia terloops als
"aberraties".
Het is de moeite waard om het bovenstaande citaat opnieuw te
lezen en ons te vertellen dat de 150 moorden "niet het echte Amerikaanse
karakter vertegenwoordigen", het citaat vormt een perfecte inleiding tot
het Propaganda-Masker en het Utopia-Syndroom. De moorden op al
deze buitenlandse leiders worden niet ontkend; in plaats daarvan worden
ze beschreven als inconsistent met het Amerikaanse utopische ideaal, en het is
eerder het ideaal dan de handeling waartegen Amerika zichzelf beoordeelt, het
fictieve utopische ideaal dat de werkelijke maatstaf vormt voor de Amerikaanse
morele suprematie.
Deze pathologische
redenering is een verbluffend eerbetoon aan de doeltreffendheid van de
propagandamethoden van Lippman en Bernays, die tijdens beide wereldoorlogen
bijna in hun eentje Amerikanen in enthousiaste krankzinnige oorlogs-fanaten
veranderden. (5) Juist door deze propaganda kunnen Amerikanen tegenwoordig
meerdere gruwelijke wreedheden begaan, elke maatstaf van mensenrechten
schenden, maar toch de hoge morele grond claimen en geen inconsistentie of
conflict zien. ( NB: Ik zag zojuist een persconferentie met Jennifer Psaki:
Ze gaansancties tegen Rusland nemen, wegens
de demonstraties die daar niet verliepen zoals de4 VS vind dat het hoort. De 4
doden in het Capitool zijn al vergeten…
JV) Het gepropageerde utopische ideaal om vrede en
stabiliteit in de wereld te creëren, wordt groter gemaakt dan de werkelijke Amerikaanse
acties die altijd weer oorlog en instabiliteit te creëren. Het gepropageerde
ideaal van het bevorderen en beschermen van de democratie wordt groter gemaakt ( door propaganda) en
maskeert dat de VS nooit ergens een democratie hebben geïnstalleerd, nooit
democratie hebben gesteund en in plaats daarvan bijna uitsluitend brute rechtse
dictaturen hebben geïnstalleerd en gesteund. Deze overduidelijk onlogische
logica is van toepassing op het hele spectrum van Amerikaans gedrag.
Volgens dezelfde redenering schreef een Amerikaanse
schrijver genaamd Dana Williams een redelijk goed artikel waarin hij
uiteenzette dat de Amerikaanse militaire interventies altijd alleen zijn
uitgevoerd namens de grote bedrijven en de elites, maar voegde er vervolgens
aan toe: "De meest onschatbare schat van Amerika zijn zijn democratische
waarden. en het groeiende besef van mensenrechten ”. Wat? Een groeiend gevoel
voor mensenrechten? Waaruit blijkt dat? Deze vrouw had net geschreven over de verwoestende lange reeks van Amerikaanse
wreedheden en vernietiging van zoveel regeringen en naties en vertelt ons in de
volgende adem over de onschatbare en groeiende schat van democratie en
mensenrechten in ditzelfde land, kennelijk niet op de hoogte van enig conflict.
Dat is de kracht van propaganda en het vermogen van mythen om zichzelf in het
hart en de geest van de mens te vestigen.
Michael Parenti, voor wie ik grote bewondering heb, deed in
wezen hetzelfde. Hij schreef: "... de Amerikaanse manier is om openlijk te
bekritiseren en te debatteren, niet om klakkeloos de daden van
overheidsfunctionarissen van ons land of van een ander land, te accepteren." (7)
Maar waar waren al deze openlijk debatterende Amerikanen
toen hun regering Irak gedurende meer dan tien jaar geleidelijk aan het
vernietigen was? Waar waren ze toen Madeline Albright 500.000 Iraakse baby's
doodde? Waar was het open publieke debat over de vernietiging van Joegoslavië
of Libië? Waar zijn ze vandaag als de VS Venezuela vernietigt? Door de
intensieve propaganda en ideologische programmering wordt Amerikanen geleerd
het proces te vereren, maar het resultaat te negeren. Dit is echt een soort
massale waanzin, met alle eer en dank aan Bernays, "de vader van Public
Relations in Amerika".
Andere voorbeelden van dit massale waanidee zijn niet
moeilijk te vinden. Aan de Amerikaanse president Obama werd gevraagd waarom de
VS erin slaagde meer dan 200 jaar te groeien in macht en rijkdom zonder een
schijnbare mislukking. Zijn antwoord was: "De ware kracht van onze natie
komt niet voort uit de macht van onze wapens of de omvang van onze rijkdom,
maar uit de blijvende kracht van onze idealen van democratie, vrijheid, kansen
en onverzettelijke hoop." (8) Het kan ons vergeven worden dat we twijfels
hebben over de geestelijke gezondheid van de man, omdat hij zo'n flagrante
onzin uit kan kramen. Erger nog, hoe onwetend en goedgelovig moeten Amerikanen wel
niet zijn, dat ze juichen en met hun
vlag zwaaien bij het horen van dergelijke onzin? We hebben de bronnen van
rijkdom van deze natie al onderzocht en ze zijn zeer nadrukkelijk nooit in
verband gebracht, zelfs niet in de verbeelding, met idealen van democratie of
vrijheid.
In een ander geval dat de alomtegenwoordige aard van deze
ziekte illustreert, zegde een Amerikaans voetbalteam in 2014 de
arbeidsovereenkomst van een van hun sterspelers op omdat hij zijn vrouw wreed
had aangevallen. In een casinohotel registreerde de liftcamera de man die zijn
vrouw zo hard in het hoofd sloeg dat hij haar met haar hoofd naar de stalen
muur duwde, waardoor ze bewusteloos op de grond lag. (9) (10) Even later
registreerde de CCTV-camera in de gang hoe hij haar bewusteloze lichaam uit de
lift sleepte en haar als een lappenpop op de grond gooide. Toen de video's
werden vrijgegeven en viraal gingen, legde de man een verklaring af aan de
media waarin hij zei: "Dat is niet het soort persoon dat ik ben."
Maar het is natuurlijk het soort persoon dat hij is; dit was de derde keer dat
de politie moest ingrijpen toen hij iets soortgelijks had gedaan. Maar, zoals
bij de meeste Amerikanen en met de natie zelf, vergelijkt hij zichzelf niet met
de realiteit van zijn daden, maar eerder met de utopische idealen die hij
beweert in gedachten te houden. Dus ook al slaat hij zijn vrouw herhaaldelijk
bewusteloos, dat is niet het soort persoon dat hij is. Dit verhaal is een
perfecte illustratie van het huidige Amerika.
Bij een andere gelegenheid schreef James Fallows, een
Amerikaanse auteur en correspondent voor het tijdschrift Atlantic, in een van
zijn tirades waarin hij China met de VS vergeleek: "... hoewel we niet
voldoen aan het ideaal, streven we naar een betrouwbare rechtsstaat." (11)
Ik heb geen bijzondere wens om stenen naar Fallows te gooien, maar deze man
schildert doelen op zijn eigen voorhoofd met zo'n duidelijk belachelijke
uitspraak. Al het huidige binnenlandse en internationale bewijsmateriaal -
alles - ondersteunt de keiharde bewering dat de VS elke vorm van wetgeving,
zowel die van henzelf als die van andere landen, vrijelijk negeert en
overtreedt, wanneer deze ongemakkelijk worden of eenzijdige actie belemmeren,
Fallows met zijn heerlijk betuttelende arrogantie gewichtig bewerend over ‘een Amerika dat streeft naar perfectie
in het volgen van de rechtsstaat’, terwijl hij suggereert dat China dat niet
doet. Zijn bewering is niet anders in kwaliteit dan die van Bush en Obama die
botweg beweren "wij martelen niet" nadat we al het bewijs hebben
gezien en de martelgevangenissen allemaal nog open zijn. Zwart is wit. Niets
anders te zien hier. Laten we verder gaan. En ga verder met Fallows, zeker in
zijn sprookjesland-mythologie van Amerikaanse morele superioriteit, zich niet
bewust van de enorme tegenstrijdigheden die hem op de hielen zitten.
Fallows, conformeert zich in zijn half-bewustzijn perfect
aan dit utopische syndroom en vergelijkt de acties van zijn land met een hoge
standaard die alleen in zijn verbeelding bestaat en waaraan de VS zich nooit
hebben gehouden. Hij doet hetzelfde met zijn dwaze kritiek op China, waarbij
hij zich het bestaan van een of andere verafgoodde norm voorstelt waaraan hij
vervolgens beweert dat China niet voldoet.
Het is van buitengewoon belang voor lezers om te beseffen en
volledig te begrijpen dat uitdrukkingen als ‘rechtsstaat’, ‘vrijheid’ en
‘democratische waarden’ slechts hypothetische idealistische constructies zijn. Het
zijn mythen en, zoals alle mythen, zijn ze "ontworpen om een emotionele
in plaats van een cognitieve functie te dienen, niet om op de rede gebaseerde
feiten te verschaffen, maar als propaganda om emoties op te wekken ter
ondersteuning van een idee". (12)
Hun doel, en hun slimme effect, is niet om informatie te
verstrekken, maar om iemands hart te laten zwellen van trots op iemands eigen
morele superioriteit. ( Steek iemand een paar veren in zijn kont en hij
verliest alle behoefte aan (zelf)kritiek.
JV)
Denk nog eens aan Fallows '"hoewel we niet aan het
ideaal voldoen, streven we naar een betrouwbare rechtsstaat." Als
Amerikanen voelen we onmiddellijk die golf van trots in onze borsten dat we ons
zo aan de wet houden, terwijl anderen dat niet doen , zo is de suggestie….
Bovendien voelen we nog meer trots dat we onze (incidentele en triviale)
mislukkingen zo openlijk toegeven, maar omdat we goed geïncarneerd zijn, zien
we deze tekortkomingen onder ogen en overwinnen we deze en blijven we streven
in de beste Olympische geest. Hoe kan onze god niet van ons houden?
De Amerikaanse regering doet precies hetzelfde met haar
jaarverslagen over mensenrechten, die niet alleen voldoen aan de definitie van
de utopische denkfout, maar de toegevoegde waarde bevatten dat ze voornamelijk
grootse leugens zijn over landen die toevallig uit de gratie zijn, en even
grootse nalatigheden over huidige politiek nuttige bondgenoten.
In deze mentale toestand beschouwen Amerikanen zichzelf als
superieur aan alle anderen en geloven ze dat ze een groter goed bevorderen,
terwijl ze alleen maar hun verwrongen antisociale waarden en politieke
hegemonie met geweld opleggen aan onwillige naties en volkeren. Door hun
generaties van propaganda, programmering en hersenspoeling leven de meeste
Amerikanen in een onmiskenbare mist van massale waanideeën en zelfbedrog waarin
zwart wit is, maar die ze op onverklaarbare wijze niet kunnen doorgronden.
Vanuit hun onwetendheid en simpelheid, gecreëerd door hun buitensporige
utopische programmering, zien Amerikanen de oorlogen die hun land voert, de vernietiging
van andere landen en de grote inzet om een
kleine Elite in hun land zeer rijk te maken, als het bevordering van democratie
en vrijheid, en ze zijn blijkbaar niet in staat tot de helderheid van geest die nodig is om in te
zien dat hun moorddadige en hebzuchtige acties absoluut niets te maken hebben
met vrijheid of democratie.
Wanneer ze worden uitgedaagd, bieden ze meestal geen logische
argumenten en geen feiten die hout snijden. In hun denkwereldje zijn alle
naties die door hun regering werden aangevallen per definitie "kwade regimes". Na de
invasie van Mexico vochten de VS in alle landen in Zuid- en Midden-Amerika, in
Afrika en in het Midden-Oosten, in Azië en in Afrika. En altijd – volgens henzelf
- belangeloos om despotische tirannie te verdrijven.
Natuurlijk waren deze landen onschuldig, maar als je een lijst maakt van alle
landen die de VS heeft binnengevallen en heeft opgezadeld met een militaire
dictatuur, zullen ze steeds roepen: "U maakt een lijst van alle
kwaadaardige regimes die het vrije Amerika
heeft bevochten en die lijst gebruikt U als bewijs van hoe kwaadaardig het vrije
Amerika is." Ja. Was dat maar waar.
De gecombineerde politieke, religieuze en kapitalistische propagandaprincipes
zijn samengesmolten tot een ‘ Algemeen aanvaarde Waarheid’ noemde (13) (14), (
Zie John Galbraith in ‘The Affluent Society' ofwel ‘De rijke samenleving’. ) door generaties van steeds herhaalde propaganda,
Waardoor deze principes 'min of meer identiek werden aan
degelijke wetenschap’. En hun status was “vrijwel niet meer in twijfel te brengen ”,
zoals hij het uitdrukte.
De leerstellingen
zijn natuurlijk niet echt nageleefd door enige Amerikaanse regering of zelfs
door de elites en hun bedrijven, wat in de termen van Galbraith betekent dat de
leerstellingen "zeer acceptabel in het abstracte" zijn in plaats van
in werkelijkheid.
En dit is de reden van
onze kwaadaardige ‘Utopie’ in Amerika vandaag de dag. We hebben de bizarre
situatie waarin dit algemeen voor waar aangenomen idee over Amerika – dat Amerika
een Goede Kracht is in de wereld – deze propaganda in feite – het krachtige
pleidooi voor Vrede en Rechtvaardigheid, in de plaats komt van waarlijk gedrag dat Vrede en Rechtvaardigheid garandeert.
Dus we hebben Amerikanen die democratie prediken terwijl hun
regering overal wrede dictaturen installeert, en ze zien geen tegenstrijdigheid
! We hebben Amerikanen die mensenrechten
prediken terwijl ze mensen in andere landen ontvoeren en hen meestal dood
martelen, en ze zien geen tegenstrijdigheid ! We hebben Amerikanen die vurig prediken en het
vrijemarktkapitalisme verdedigen, terwijl datzelfde principe 30% van hen zonder
huis of baan achterliet, maar ze zien
geen tegenstrijdigheid !
Deze massale waanvoorstelling wordt voortdurend versterkt
door de vele herhalingen waarvan iedereen weet dat vele anderen deze
overtuigingen delen. Het functioneert allemaal als een soort religieus
moraliteitsspel, waarbij de repetitieve propaganda niet alleen geruststelling
geeft, maar ook dient als aanvullende en alomtegenwoordige evangelisatie van
deze dwaze overtuigingen. Galbraith verklaarde: “In zekere mate is de
articulatie van de conventionele wijsheid een religieuze ritus. Het is een daad
van bevestiging zoals hardop voorlezen uit de Schrift of naar de kerk gaan.
" Hij vervolgde met te zeggen dat deze evangelisatie als een religieuze
ritus niet te verwaarlozen is omdat "het doel niet is om kennis over te
brengen, maar om ‘goede intenties hebben‘ (*) zalig
te verklaren". Met andere woorden, uitspraken als 'wij streven naar een
rechtsstaat' zijn lege en onzinnige uitspraken die een religieuze versterking
bieden van de mythische utopische leerstellingen van de Amerikaanse propaganda
en vervolgens worden gebruikt als bewijs van een superieure moraliteit die
gelijk staat aan Gods wil. Alleen in Amerika vinden we ongebreidelde
zelfaanbidding voor het prediken van een evangelie dat we in ons echte leven
totaal negeren, in feite een monsterlijke hypocrisie die opnieuw wordt
gebrandmerkt als religie.
Dit is precies wat John Kozy ons vertelde (15) toen hij
schreef dat vakken op Amerikaanse scholen werden onderwezen alsof ze bestonden
uit geopenbaarde religieuze waarheden: de
fundamenten van Amerikaans patriottisme, de religieuze en politieke ideologie,
het consumentisme en de vrije markt. Het kapitalisme was niet anders dan het
bestuderen van de Bijbel in die zin dat ze niet in twijfel konden worden
getrokken omdat ze van nature onbetwistbaar waren, en daarom was kritische
evaluatie verboden. En nogmaals, “degenen die ongemakkelijke vragen stellen,
worden het zwijgen opgelegd en behoren zich te schamen. Boeken met
ongemakkelijke waarheden worden uit bibliotheken verwijderd ”. In de VS, méér
dan in elk ander land ter wereld, is het
noodzakelijk om vast te houden aan het Officiele Verhaal, en verplicht om applaus te geven voor het herhalen van
datzelfde verhaal. En in geen enkel ander land bestaat de enorme
discrepantie tussen overtuigingen en daden of tussen theorie en praktijk.
Het Amerikaanse politieke evangelie vertelt ons dat we overal democratieën
beschermen en installeren. In het echte leven is dit nog nooit een keer
voorgekomen, maar dat verandert niets aan ons geloof in onze politieke religie
en niemand excommuniceert ons voor onze zonden.
Volgens Galbraith past " Conventionele Wijsheid ( Ons
wereldbeeld, dat wat we als de ‘Ware stand van zaken’ beschouwen) zich niet aan
bij de echte wereld die ze zou moeten duiden,
maar aan de kijk van het publiek op de wereld" (In
de psychologie heet dit ‘Confirmation bias’:
je ziet wat je op grond van jouw oude - reeds bestaande wereldbeeld - verwacht
te gaan zien. Je ziet niet wat er echt te zien is. JV) , dezelfde visie die kunstmatig is
gecreëerd door de professionele propagandisten. Hoezeer Amerikanen andere
naties ook bekritiseren vanwege hun afwijkend gedrag, vooral politiek gedrag,
hetzelfde afkeuringsmechanisme werkt veel krachtiger in de Amerikaanse
samenleving. Alleen in Amerika zien we ten volle de ontzagwekkende kracht van propaganda die 300 miljoen mensen zo doof,
stom en blind te maken dat ze vurig en plechtig zullen verklaren dat zwart wit
is. Dit proces is zo effectief dat niet lang na de stroom van onthullingen van
het uitgebreide Amerikaanse netwerk van martelgevangenissen, inclusief
getuigenverslagen, foto's en video van de pathologisch verdorven behandeling
van de gevangenen, president Bush op de nationale tv kon gaan en tegen Amerika
kon zeggen: " Wij martelen niet ”- en de meeste Amerikanen hebben hem
geloofd. Evenzo met Obama, met zijn martelgevangenissen nog steeds in volle
gang, die de natie zei: "Ik kan hier vanavond voor je staan en je
verzekeren dat we niet martelen", waardoor 300 miljoen pathetisch gehersenspoelde
Amerikanen stevig verankerd zijn in de morele superioriteit van een natie die
geen kwaad doet..
De woordvoerder van het Witte Huis, Scott Stanzel, zei in
een commentaar op de Amerikaanse sterfgevallen in Irak dat president Bush
"gelooft in de waarde en waardigheid van elk mensenleven, dat elk leven
kostbaar is en hij treurt om elk verlies". (16) (17) Als bewijs sprak
president Bush op een dag voor een bijeenkomst van de terroristische
organisatie die bekend staat als Freedom House, en zei tegen de leden: "We
zijn een land van diep mededogen. We geven erom. Een van de geweldige dingen
aan Amerika, een van de schoonheden van ons land, is dat we huilen als we een
jong, onschuldig kind zien dat wordt opgeblazen. Het maakt ons niet uit wat de
religie van het kind is, of waar dat kind woont, we huilen. Het maakt ons van
streek. De vijand weet dat en ze zijn bereid te doden om ons zelfvertrouwen te ondermijnen.
Dat is wat ze proberen te doen ". (18) Maar dan is er een videoband van
het Witte Huis van een gesprek tussen voormalig minister van Buitenlandse Zaken
Colin Powell en vervolgens president George Bush, waarin wordt gesproken over
hun christelijke verplichting om overal democratie te verspreiden, althans
gedeeltelijk om de levens van deze onschuldige kinderen te beschermen. (19)
(20) Powell opende het gesprek met: "We moeten iemand voor de ballen
trappen. We moeten een brute
demonstratie van macht hebben. " Waarop Bush reageerde: “Schop! Als iemand
de mars naar democratie probeert te stoppen, zullen we ze opzoeken en doden!
Blijf sterk! Dood ze! We gaan ze wegvagen! "
Na het omverwerpen van ongeveer 50 nationale regeringen en
het installeren van meedogenloze militaire dictaturen ( onder Amerikaanse controle)
in elk van hen, en hetzelfde te hebben
geprobeerd in nog eens 20 landen -- terwijl
ze zich ernstig bemoeien met hun media, verkiezingen en binnenlandse
aangelegenheden -- zei Karl Eikenberry,
de Amerikaanse ambassadeur in Kabul, tegen de wereld: "Amerika heeft nooit
geprobeerd om een natie in de wereld te bezetten. We zijn een goed volk ”.
(21) (22)
Na inmenging in ongeveer 100 landen, het toebrengen van
immens bloedvergieten en ellende aan talloze miljoenen onschuldige burgers,
pochte de Amerikaanse president Ronald Reagan: 'We hebben ons nooit bemoeid met
de interne regering van een land en zijn niet van plan dit te doen, we hebben zelfs
nooit over zoiets gedacht." (23) En
het was de grote John F. Kennedy zelf die ons vertelde: "De Verenigde
Staten, zoals de wereld weet, zullen nooit een oorlog beginnen". (24) Zoals
William Blum opmerkte, moet dit betekenen dat in Amerika's honderden oorlogen
met meer dan 70 landen die meer dan 200 jaar beslaan, al die landen als eerste
de VS binnenvielen, en Amerika verdedigde zich gewoon.
New York Times-columnist Thomas Friedman beweerde in een
interview dat waarschijnlijk in het kantoor van zijn psychiater werd gehouden,
dat "de mannen en vrouwen van het Amerikaanse leger, de marine, de
luchtmacht en het marinekorps de belangrijkste vredeshandhavers in de wereld
waren van de afgelopen eeuw" . (25) Dit was hetzelfde interview waarin hij
alle NYT-lezers aanmoedigde om "oorlog een kans te geven".
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Madeleine
Albright, die een manier nodig had om Saddam Hoessein te straffen omdat hij
geen Amerikaanse kolonie wilde worden, regelde persoonlijk de gerichte
vernietiging van de drinkwaterzuiveringsinstallaties in Irak en voerde
wereldwijde sancties uit om te voorkomen dat Irak vervangende voorraden of
reparaties zou krijgen. Volgens de Verenigde Naties hebben de acties van Albright
rechtstreeks geleid tot de dood van meer dan 500.000 Irakese baby's door besmet
drinkwater, met volledige medeweten van de Amerikaanse regering. In een
tv-interview in het programma 60 Minutes, waar ze werd geconfronteerd met
bewijzen van deze daden door Leslie Stahl, verklaarde Albright beroemd:
"Ja, 500.000 dode kinderen. Maar
het moest gebeuren…." (*) (26) (27) En
nadat ze persoonlijk de 80 dagen durende non-stop bombardementen op Joegoslavië
had georganiseerd, de grootste aanhoudende bombardementencampagne die ooit door
wie dan ook was gestart, zei ze: “De Verenigde Staten zijn goed. We proberen
overal ons best te doen ”. (28).
Een Amerikaanse regeringsfunctionaris verklaarde: “Het
Amerikaanse rijk is waarschijnlijk het meest heilzame en morele rijk dat de
wereld ooit heeft gezien; niet alleen in termen van technologische ontwikkeling,
maar ook door het koesteren van democratie en welvaart in de wereld. Geen enkel
ander wereldrijk heeft ooit zo massaal acties ondernomen tegen zijn eigen-belang
in, uitsluitend voor morele doeleinden. " Toch zal onderzoek geen
voorbeeld aan het licht brengen waarin de VS ooit democratie heeft gekoesterd,
noch welvaart, en ik daag iedereen uit om zelfs maar een enkel incident in de
geschiedenis van de wereld te beschrijven waar de VS ooit massaal of anderszins
heeft gehandeld tegen haar belangen uitsluitend voor morele doeleinden. Diverse
Amerikaanse militaire functionarissen hebben beweerd dat "ons land een
kracht ten goede is zonder precedent", en dat "het Amerikaanse leger
een kracht is voor mondiaal welzijn die ... zijn gelijke niet kent". De
Amerikaanse president Woodrow Wilson pochte een eeuw geleden dat "Amerika
de redder van de wereld is", terwijl hij diezelfde wereld vernietigde en
koloniseerde. Robert Kagan van de Carnegie Endowment for War and Misery,
schreef: "En de waarheid is dat de welwillende hegemonie die door de VS
wordt uitgeoefend goed is voor een groot deel van de wereldbevolking".
(29) Waaruit dat blijkt? Alleen door het Propaganda-Masker en het Utopia-Syndroom. Er
zijn geen ware feiten die dat idee onderbouwen. (*)
Het Amerikaanse christendom is een belangrijk onderdeel van
deze nationale waanzin. George Bush vertelde de wereld dat God hem had gezegd
Irak binnen te vallen en zei tijdens de invasie: “Ik vertrouw erop dat God door
mij spreekt. Zonder dat zou ik mijn werk niet kunnen doen ”. En toen de oorlog
voorbij was, zei Bush, nadat hij een miljoen of meer onschuldige Iraakse
burgers had gedood: "Als we ons hart opheffen tot God, zijn we allemaal
gelijk in zijn ogen. We zijn allemaal even kostbaar. … In gebed groeien we in
barmhartigheid en mededogen. ... Als we gehoor geven aan Gods oproep om een
naaste lief te hebben als onszelf, gaan we een diepere vriendschap met onze
medemens aan ”. We moeten blijkbaar concluderen dat niemand meer liefde voor
zijn medemens heeft gehad dan George Bush had voor de miljoen burgers die hij
in Irak heeft vermoord en dat Madeleine Albright gewoon haar grote liefde voor
de mensheid toonde door een half miljoen baby's te doden. En natuurlijk mag
Obama niet ontbreken in deze parade. Na talloze duizenden doden bij de illegale
vernietiging van Libië en de ontelbare burgerdoden die zijn drones in Pakistan
opliepen, vervulde hij zijn propagandaplicht door ons te vertellen: “Ik geloof
dat Christus stierf voor mijn zonden en dat ik door hem verlost ben. Dat is een
dagelijkse bron van kracht en voedsel ”. (30) De mensen in Afghanistan, Libië,
Syrië en Pakistan hebben misschien een andere interpretatie van Obama's relatie
met zijn god. (*) In een interview zei Neocon Richard
Perle: ‘Toen ik zag dat Bush jr. kans maakte om president te worden, reisde ik
elk weekend naar Texas om hem in te wijden in de geopolitiek, want daar wist
hij heel weinig van.’ In een artikel in
Haaretz verklaart Tom Friedman dat de inval in Irak is doorgedrukt door New
Yorkse journalisten, en zoals iedereen weet zijn die allemaal van het slag ‘Israel
First’, tevens de lijfspreuk van de
Neocons. Bush behoort tot de 40 miljoen
Amerikanen die door de bijbelvertaling van Scofield, de zgn. ‘Scofield Bible’ (
die werd gefinancierd door de joodse mijnheer Untermeyer) er van
werd overtuigd dat Israel echt moet worden beschermd, om op die manier de bijbelse
profetiën te laten uitkomen. JV.)
Een ander resultaat van dit utopische syndroom is wat we
noemen "de pot die de ketel zwart noemt", met andere woorden, anderen
de zonden toeschrijven die "onze kant" begaat en blijkbaar niet
bewust zijn van de grove onlogica en onwaarheden in onze positie. De enige
reden waarom de VS Huawei ervan beschuldigt een potentiële spion te zijn, is
omdat Cisco, Microsoft, Intel, Xerox en zoveel andere Amerikaanse IT-bedrijven
al decennia lang spioneren voor de CIA en NSA. De Amerikaanse media
beschuldigen iedereen die sympathieke artikelen schrijft voor China, Rusland of
Iran van het ontvangen van shills, alleen omdat Amerikaanse correspondenten sinds
de jaren vijftig CIA-shills hebben ontvangen. (*) Een
shill, ook wel een plant of een stroman genoemd, is een persoon die in het
openbaar helpt of geloofwaardigheid geeft aan een persoon of organisatie zonder
te onthullen dat ze een nauwe relatie hebben met de persoon of organisatie.
Een ander voorbeeld dat onlangs mijn pad kruiste, was een
artikel in de Financial Times van Jamil Anderlini, destijds hoofd van het
FT-station in Peking. In een artikel met de titel 'Patriottisch onderwijs verstoort
het wereldbeeld van China' (31) beweerde Anderlini dat China's "selectieve
geschiedenisonderwijs zijn zelfbeeld beïnvloedt", en stelde zich een grote
"scheiding voor tussen hoe de wereld naar China kijkt en hoe China - van
gewone burgers tot en met de leiders aan de top - zichzelf ziet. " Hij verklaarde dat de
wereld China ziet als een beangstigend monster dat alle andere naties pest,
zijn onwetendheid maakt hem zich er niet van bewust dat dit sentiment niet
geldt voor China, maar voor de VS die hij verdedigt.
Hij schreef dat China's "selectieve geschiedenis-onderwijs"
en de nadruk op "patriottische
opvoeding" een "nationalistische, antiwesterse slachtoffermentaliteit
onder jonge Chinezen cultiveert. Alweer
is Anderlini blijkbaar onwetend over de typische westerse patriottische
opvoeding die het Amerikaanse patriottisme cultiveert. Deze mentaliteit is
typerend voor alle westerse mediacorrespondenten die primair worden
geselecteerd op de mate waarin ze overtuigd zijn van de Amerikaanse Propaganda. Dit is misschien
een goede plek om op te merken dat Anderlini voorafgaand aan zijn toetreding
tot de Financial Times tewerkgesteld was als een mannelijk ondergoedmodel dat
ongetwijfeld heeft bijgedragen aan zijn diepgaande kennis van de Chinese
cultuur, terwijl hij tegelijkertijd zijn geloofsbrieven als het hoofd van het
station van de FT in Beijing versterkte.
De artikelen van de
heer Romanoff zijn vertaald in 28 talen en zijn artikelen zijn gepost op meer
dan 150 nieuws- en politieke websites in meer dan 30 landen en op meer dan 100
Engelstalige platforms. Larry Romanoff is een gepensioneerd
managementconsultant en zakenman. Hij heeft leidinggevende functies bekleed bij
internationale adviesbureaus en was eigenaar van een internationaal
import-exportbedrijf. Hij was gasthoogleraar aan de Fudan-universiteit in
Shanghai en presenteerde casestudy's over internationale zaken aan senior
EMBA-klassen. De heer Romanoff woont in Shanghai en schrijft momenteel een
serie van tien boeken die over het algemeen betrekking hebben op China en het
Westen. Hij is een van de bijdragende auteurs van Cynthia McKinneys nieuwe
bloemlezing ‘When China Sneezes’. Zijn volledige archief is hier te zien:
(*) Vrije vertaling door JV.
Notes
(1) https://opinionator.blogs.nytimes.com/2014/01/12/is-the-united-states-a-racial-democracy/
(2) https://nsarchive.gwu.edu/briefing-book/intelligence/2017-06-02/white-house-cia-pike-committee-1975
(3) https://spartacus-educational.com/JFKassassinationsC.htm
(4) https://williamblum.org/essays/read/us-government-assassination-plots
(5) https://www.moonofshanghai.com/2020/08/blog-post_49.html
(6) https://www.researchgate.net/publication/259127294_Americans_and_Iraq_twelve_years_apart_Comparing_support_for_the_US_wars_in_Iraq
(7) http://www.thirdworldtraveler.com/Parenti/Superpatriotism.html
(8) https://edition.cnn.com/2008/POLITICS/11/04/obama.transcript/
(9) https://knowyourmeme.com/memes/events/ray-rice-elevator-assault-video
(10) https://pressofatlanticcity.com/news/crime/ravens-ray-rice-indicted-in-aggravated-assault-on-fiancee-at-atlantic-city-casino/article_1f5f5e80-b5e9-11e3-b57b-0019bb2963f4.html
(11) https://www.theatlantic.com/author/james-fallows/
(12) I have lost the source of this quotation
(13) https://www.betterhelp.com/advice/wisdom/conventional-wisdom-what-it-means-and-when-to-use-it/
(14) https://www.amazon.com/Affluent-Society-John-Kenneth-Galbraith/dp/0395925002
(15) https://www.globalresearch.ca/learning-without-questioning-in-america-the-sunday-school-syndrome/5364233
(16) https://williamblum.org/aer/read/55
(17) https://www.counterpunch.org/2008/03/04/how-could-hillary-have-known/
(18) https://williamblum.org/aer/read/32
(19) https://www.lewrockwell.com/2008/06/tom-engelhardt/kill-kill-kill/
(20) http://www.informationclearinghouse.info/article41967.htm
(21) https://www.theguardian.com/commentisfree/cifamerica/2011/jun/20/the-talibans-wishlist
(22) https://www.foreignpolicyjournal.com/2011/07/08/the-brown-mans-burden/
(23) http://whale.to/b/reagan_h.html
Ronald Reagan, 1982. See: Nicaragua [2011 Jan] RONALD REAGAN: ILLUMINATI TOOL [1995] The Crimes of Mena By Sally Denton and Roger Morris.
(24) https://www.jfklibrary.org/archives/other-resources/john-f-kennedy-speeches/american-university-19630610
(25) https://www.wsws.org/en/articles/2009/10/frie-o13.html
(26) https://dissidentvoice.org/2010/10/the-evil-of-madeleine-albright/
(27) https://dissidentvoice.org/2020/03/we-think-the-price-is-worth-it/
(28) https://en.wikiquote.org/wiki/American_benevolence
(29) https://carnegieendowment.org/1998/06/01/benevolent-empire-pub-275
(30) https://www.boston.com/news/politics/2008/articles/2008/08/17/obama_mccain_air_views_on_faith/
(31) https://www.ft.com/content/66430e4e-4cb0-11e2-986e-00144feab49a
