1316 Philip Giraldi en Jeffrey Sachs : It's the Neocons, Stupid !

Ik was bij De Nieuwe Wereld en had een Tshirt met een lachende Putin  bij me:  From Russia , with Love. 

Op de achterkant had ik met viltstift geschreven: It's the Neocons, Stupid ! 

Dat is de korte samenvatting van het artikel van Giraldi, en in zijn artikel wordt verwezen naar het zeer opmerkelijke artikel in een joods blad, Tikkun,  waar de 'ongrijpbare' Jeffrey Sachs  flinke kritiek uit op de neocons.

Ik vind Sachs ongrijpbaar, omdat hij willens en wetens Rusland mee op de knieën bracht in de jaren 90. (Ga me niet vertellen dat hij dat niet wist),  maar later  wereldkundig maakte dat de VS  voor Syrië  een heel programma had uitgewerkt om dat land kapot te maken: "Operation Syccamore".  En nu zegt hij ronduit dat de Neocons al decennia van plan zijn om Rusland aan te vallen via Oekraine. 

Wat moeten we van Sachs denken? 

Er  was nog een bekentenis deze week:  Garland Nixon legt uit dat John Bolton grif toe gaf dat hij coups heeft gepleegd.  Een daad waarvoor je bij het ICC een lange straf  kunt krijgen. 

Dan moet ik denken aan de uitspraak van Voltaire: All of the other people have committed crimes, the Jews are the only ones who have boasted about committing them.

HoeJoods is de oorlog tegen Rusland?

Laten we eerlijk zijn over wie het promoot

PHILIP GIRALDI - 12 JULI 2022

 - 2.200 WOORDEN -

 

Vijf jaar geleden, schreef ik an article getiteld "Amerika's Joden drijven Amerika's oorlogen." Het bleek het meest populaire stuk te zijn dat ik ooit geschreven heb en ik werd ervoor beloond door immediately being fired door het zogenaamde American Conservative magazine, waar ik veertien jaar lang een vaste en zeer populaire medewerker was geweest. Ik opende het artikel met een korte beschrijving van een ontmoeting met een aanhanger die ik kort daarvoor op een anti-oorlogsconferentie had ontmoet. De oudere heer vroeg: "Waarom spreekt er nooit iemand eerlijk over de gorilla van zeshonderd pond in de kamer? Niemand heeft het over Israël gehad op deze conferentie en we weten allemaal dat het de Amerikaanse Joden zijn met al hun geld en macht die elke oorlog in het Midden-Oosten steunen voor Netanyahu? Moeten we ze niet uitschelden en ze er niet mee weg laten komen?"

In mijn artikel noemde ik veel van de individuele Joden en Joodse groepen die de leiding hadden genomen bij de aanval op Irak en onderweg ook Iran hadden aangepakt. Zij gebruikten valse inlichtingen en regelrechte leugens om hun zaak te bepleiten en gingen nooit in op de centrale vraag hoe deze twee landen feitelijk een bedreiging vormden voor de Verenigde Staten of hun vitale belangen. En toen zij erin slaagden de VS te betrekken bij het fiasco in Irak, was er, voor zover ik kan nagaan, maar één eerlijke Jood die aan het proces had deelgenomen, Philip Zelikow, die in een moment van openhartigheid, admitted that dat de oorlog in Irak, naar zijn mening, werd uitgevochten voor Israël.

De Israëlische regering en de Joden in het Pentagon, het Witte Huis, de Nationale Veiligheidsraad en het Ministerie van Buitenlandse Zaken hebben in de nasleep van 9/11 nauw samengespannen. Onder president George W. Bush had het personeel van de Israëlische ambassade uniek vrije toegang tot het kantoor van onderminister van Defensie Paul Wolfowitz in het Pentagon, zonder dat zij zich hoefden aan te melden of veiligheidsmaatregelen hoefden te nemen. Het was een krachtige indicatie van de speciale status die Israël genoot bij de topjoden in de regering Bush. Er zij ook aan herinnerd dat Doug Feith's Office of Special Plans de bron was van de valse WMD-informatie die door de regering werd gebruikt om de invasie in Irak te rechtvaardigen, terwijl die informatie ook rechtstreeks werd doorgesluisd naar vice-president Dick Cheney zonder enige voorlegging aan mogelijk kritische analisten door zijn stafchef "Scooter" Libby. Wolfowitz, Feith en Libby waren uiteraard Joods, evenals velen van hun stafleden, en Feith's relatie met Israël was zo nauw dat hij partner was in een advocatenkantoor met een filiaal in Jeruzalem. Feith zat ook in het bestuur van het Joods Instituut voor Nationale Veiligheidsaangelegenheden (JINSA), dat zich toelegt op het koesteren van de relatie tussen de VS en Israël.

Op dit moment zijn de drie hoogste ambtenaren van Buitenlandse Zaken (Tony Blinken, Wendy Sherman en Victoria Nuland) allemaal zionistische joden. Het hoofd van het ministerie van Binnenlandse Veiligheid, dat binnenlandse "terroristische" dissidenten op het spoor is, is eveneens joods, evenals de procureur-generaal en de stafchef van de president. Zij en hun baas Joe Biden lijken zich geen zorgen te maken over het feit dat hun cliënt Oekraïne geen democratie is. De huidige regering van het land kwam aan de macht na een staatsgreep in 2014, geënsceneerd door het ministerie van Buitenlandse Zaken van president Barack Obama tegen een geschatte kostprijs van 5 miljard dollar. De regimeverandering die onder Barack Obama werd uitgevoerd, werd aangestuurd door Russofoob Victoria Nuland van het ministerie van Buitenlandse Zaken, met een beetje hulp van de internationale globalist George Soros. De democratisch verkozen president Viktor Janoekovitsj, die helaas een vriend van Rusland was, werd afgezet.

Oekraïne is naar verluidt zowel het armste als het meest corrupte land van Europa, getuige de Hunter Biden saga. De huidige president Volodymyr Zelensky, die Joods is en beweert holocaustslachtoffers in zijn stamboom te hebben, is een voormalige komiek die de verkiezingen in 2019 won. Hij verving een andere Joodse president Petro Porosjenko, nadat hij heavily funded and promoted door weer een andere mede-Jood en de rijkste oligarch van Oekraïne Ihor Kolomoyskyi, die ook een Israëlisch staatsburger is en nu in Israël woont.

Het klinkt allemaal als een nieuw deja vu, vooral omdat veel van de daders er nog steeds zijn, zoals Nuland, die de pomp aan het klaarstomen zijn om opnieuw oorlog te voeren, zonder enige reden. En ze worden vergezeld door journalisten als Bret Stephens van de New York Times, Wolf Blitzer en Jake Tapper van CNN, en ook Max Boot van de Washington Post, die allemaal Joods zijn en op wie men kan rekenen om regelmatig stukken te schrijven waarin Rusland en zijn staatshoofd Vladimir Poetin worden belasterd en gedemoniseerd, wat betekent dat het niet meer alleen om het Midden-Oosten gaat. Het gaat er ook om het met kernwapens bewapende Rusland te verzwakken en zelfs tot een regimeverandering te brengen, terwijl er ook lijnen in het zand worden getrokken voor het eveneens met kernwapens bewapende China. En ik zou daaraan willen toevoegen dat machtsspelletjes spelen met Rusland heel wat gevaarlijker is dan Irak in elkaar te slaan.

Om het maar ronduit te zeggen: veel Joden uit de Amerikaanse regering en media haten Rusland, ook al hebben zij als groep aanzienlijk geprofiteerd van hun vooraanstaande rol bij de plundering van de voormalige Sovjet-Unie onder Boris Jeltsin en behoren zij nog steeds tot de meest prominente Russische oligarchen. Veel van de miljardairs van de oligarchen, zoals Boris Berezovski, vluchtten naar het buitenland toen Vladimir Poetin aan de macht kwam en hard begon op te treden tegen hun belastingontwijking en andere illegale activiteiten. Velen trokken naar West-Europa, waar sommigen voetbalploegen opkochten, terwijl anderen naar het zuiden trokken en het Israëlische staatsburgerschap verwierven. Hun huidige grieven weerspiegelen enigszins de vraag van hun stam naar eeuwig slachtofferschap en de eerbied plus vergeving van alle zonden die dat met zich meebrengt, met de zelfverheerlijkte verhalen over vervolging die teruggaan tot de dagen van de tsaren, vol beweringen over pogroms en kozakken die 's nachts arriveren, verhalen die qua gebrek aan geloofwaardigheid kunnen wedijveren met veel van de holocaustverzinsels.

Veel Joden, met name jongere Joden, vinden het moeilijk om hun steun te geven aan het apartheidsregime in Israël en aan de voortdurende oorlogen die door zowel de Democratische als de Republikeinse partij worden begonnen en gevoerd zonder dat daar een geloofwaardige reden voor is, en dat is maar goed ook. Maar de Joodse macht in Washington en in de VS is moeilijk te negeren en het zijn juist die Joodse groepen en individuen die door hun rijkdom en connecties de macht hebben gekregen, die de meest uitgesproken oorlogsstokers zijn geweest als het gaat om het Midden-Oosten en Rusland.

 

Interessant is echter dat er enige tegenwerking ontstaat. De Joodse vredesgroep Tikkun heeft onlangs een vernietigend artikel gepubliceerd article by Jeffrey Sachs over de Joden die hebben aangezet tot oorlog.

 

Het is getiteld "Ukraine Is the Latest Neocon Disaster" en beschrijft hoe "De oorlog in Oekraïne het hoogtepunt is van een 30-jarig project van de Amerikaanse neoconservatieve beweging.

 De regering-Biden zit vol met dezelfde neocons die voorstander waren van de Amerikaanse oorlogen in Servië (1999), Afghanistan (2001), Irak (2003), Syrië (2011), Libië (2011), en die zo veel deden om de Russische invasie in Oekraïne uit te lokken.

De staat van dienst van de neocon is er een van regelrechte rampen, maar toch heeft Biden zijn team bemand met neocons. Als gevolg daarvan stuurt Biden Oekraïne, de VS en de Europese Unie naar het zoveelste geopolitieke debacle..."

Tikkun legt uit hoe "De neocon-beweging ontstond in de jaren zeventig rond een groep publieke intellectuelen, van wie er verschillende werden beïnvloed door de politicoloog Leo Strauss van de Universiteit van Chicago en de classicus Donald Kagan van de Universiteit van Yale. Tot de neocon leiders behoorden Norman Podhoretz, Irving Kristol, Paul Wolfowitz, Robert Kagan (zoon van Donald), Frederick Kagan (zoon van Donald), Victoria Nuland (echtgenote van Robert), Elliott Abrams, en Kimberley Allen Kagan (echtgenote van Frederick)". Hieraan kan worden toegevoegd dat Kimberley Kagan aan het hoofd staat van het Institute for the Study of War, dat vaak in de media en zelfs in het Congres wordt aangehaald om uit te leggen waarom wij Rusland moeten bestrijden.

Velen hebben reeds lang geleden ingezien dat de zogenaamde neoconservatieve wereldvisie doordrongen is van een bijzondere antipathie tegen Rusland. De neocons zijn enorm oververtegenwoordigd op de hoogste regeringsniveaus en, zoals hierboven opgemerkt, leidt een aantal van hen het ministerie van Buitenlandse Zaken, terwijl zij ook hoge posten bekleden elders in de regering-Biden en in de denktanks op het gebied van het buitenlands beleid, waaronder Richard Haass bij de invloedrijke Council on Foreign Relations. Evenzo zijn de sterk Russofobe Amerikaanse en Westerse media, stichtingen en sociale netwerksites onevenredig Joods in hun eigendom en personeelsbezetting.

En buiten dat, Oekraïne is tot op zekere hoogte een zeer Joods-geïdentificeerde plaats. De Joodse media in de VS en elders hebben Zelensky overladen met lof, referring to him als een echte "Joodse held," een moderne Makkabee die zich verzet tegen onderdrukking, een David tegen Goliath. T-shirts met zijn beeltenis worden verkocht met de tekst "Verzet tegen tirannen sinds de Farao", terwijl de grotendeels orthodox-joodse gemeenschap in New York City al raising millions of dollars voor Oekraïense hulp.

 

Het Joodse Telegrafische Agentschap reports that een "demografisch onderzoek van 2020 schatte dat naast een 'kern'-bevolking van 43.000 Joden, ongeveer 200.000 Oekraïners technisch in aanmerking komen voor het Israëlische staatsburgerschap, wat betekent dat zij identificeerbare Joodse voorouders hebben. Het Europees Joods Congres zegt dat dit aantal kan oplopen tot 400.000." Als dat waar is, is het een van de grootste Joodse gemeenschappen ter wereld en omvat het minstens 8.000 Israëli's, van wie er velen naar Israël zijn teruggekeerd.

Aangezien de onderhandelingen tussen de VS en Rusland die tot de huidige gevechten hebben geleid duidelijk door de regering Biden waren ontworpen om te mislukken, moet men zich afvragen of deze oorlog tegen Rusland niet grotendeels het resultaat is van een langdurige etno-religieuze haat, gekoppeld aan een geloof in de noodzaak van een sterk Amerikaans leger dat zo nodig wordt ingezet om de wereld te overheersen en aldus Israël te beschermen. De neocons zijn het meest zichtbaar, maar even giftig zijn de Joden die zichzelf liever omschrijven als neoliberalen of liberale interventionisten, dat wil zeggen liberalen die een sterke, assertieve Amerikaanse leidersrol propageren ter ondersteuning van de in wezen valse slogans "democratie" en "vrijheid". Zowel neocons als neoliberalen steunen onvermijdelijk hetzelfde beleid, zodat zij beide uiteinden van het politieke spectrum bestrijken, vooral wat betreft het Midden-Oosten en tegen Rusland. Momenteel domineren zij het buitenlands beleid van beide grote politieke partijen en oefenen zij controle uit over de berichtgeving in de media en de amusementsindustrie over de kwesties die hen bezighouden, waardoor het Amerikaanse publiek grotendeels alleen met hun standpunt rekening hoeft te houden.

Er is nog veel meer bewijs dat prominente Joden zowel binnen als buiten de regering de gemoederen tegen Rusland hebben verhit, met aanzienlijk succes, zoals president Biden nu waanzinnig heeft verklaard dat zijn regering verwikkeld is in "een grote strijd voor vrijheid". Een strijd tussen democratie en autocratie. Tussen vrijheid en onderdrukking." Hij heeft bevestigd dat de VS deelnemen aan de oorlog van Oekraïne tegen Rusland totdat we "winnen". Hoe verklaart men anders de belachelijke reis van procureur-generaal Merrick Garland naar Kiev eind juni om een onderzoek naar oorlogsmisdaden tegen Rusland te helpen opzetten?

Aangezien Garland geacht wordt de Amerikaanse procureur-generaal te worden, zou het nuttig kunnen zijn om eerst misdaden met betrekking tot de Verenigde Staten te onderzoeken. Hij zou kunnen beginnen met de Amerikaanse oorlogsmisdaden in Irak en Afghanistan of de Israëlische oorlogsmisdaden met gebruikmaking van door Washington geleverde wapens in Libanon en Syrië, om nog maar te zwijgen van de schendingen van de mensenrechten met gebruikmaking van diezelfde wapens die dagelijks tegen de Palestijnen worden begaan. Sommige conservatieven vragen zich ook af waarom de procureur-generaal zijn tijd besteedt aan het vervolgen van "blanke supremacisten" en heeft nagelaten om de rellen, plunderingen en moorden te onderzoeken die het land op zijn grondvesten deden schudden in de BLM zomer van 2020.

Niettemin kondigde een onverschrokken Garland in Kiev aan dat Eli Rosenbaum, Joods natuurlijk en een  veteraan van het Ministerie van Justitie die voorheen directeur was van het Bureau voor Speciale Onderzoeken, dat hoofdzakelijk verantwoordelijk was voor het identificeren, denaturaliseren en deporteren van oorlogsmisdadigers van de Nazi's, een Verantwoordingsteam Oorlogsmisdaden zal leiden dat bestaat uit DOJ-experts in het onderzoeken van Russische schendingen van de mensenrechten. Na het obligate fotomoment om Zelensky te pijpen, verklaarde de kleine, maar staalharde procureur-generaal dat "oorlogsmisdadigers geen schuilplaats hebben. Het Amerikaanse ministerie van Justitie zal alles in het werk stellen om degenen die oorlogsmisdaden en andere wreedheden begaan hebben in Oekraïne ter verantwoording te roepen. In samenwerking met onze binnenlandse en internationale partners zal het ministerie van Justitie zich onophoudelijk inspannen om eenieder die medeplichtig is aan oorlogsmisdaden, foltering en andere ernstige schendingen tijdens het niet-uitgelokte conflict in Oekraïne, ter verantwoording te roepen." En als er nog meer bewijs nodig was om de joodsheid van die week in Kiev aan te tonen: acteur Ben Stiller, ook een jood, bezocht Zelensky en gaf hem een dikke knuffel.

 

Als Eli Rosenbaum nog steeds serieus op zoek is naar nazi's, zal hij er veel meer vinden in Oekraïne dan in het Russische leger. Dus moet men zich afvragen, wiens oorlog is het en wie laat het gebeuren? Kun je het me uitleggen, Joe Biden? Of, gezien uw eeuwige lege blik, moet ik het Merrick Garland of Tony Blinken of misschien zelfs Victoria Nuland vragen?

 

Philip M. Giraldi, Ph.D., is uitvoerend directeur van de Council for the National Interest, een 501(c)3 fiscaal aftrekbare onderwijsstichting (Federal ID Number #52-1739023) die een meer op belangen gebaseerd buitenlands beleid van de VS in het Midden-Oosten nastreeft. De website is councilforthenationalinterest.org, het adres is P.O. Box 2157, Purcellville VA 20134 en het e-mailadres is inform@cnionline.org.

 

 

============-------------

De profetische joodse, interreligieuze en seculiere stem om de wereld te genezen en te transformeren

https://www.tikkun.org/archives tijdschrift

Oekraïne is de nieuwste Neocon-ramp

Door Jeffrey Sachs | 29 juni, 2022

Foto door DonkeyHotey

De oorlog in Oekraïne is het hoogtepunt van een 30 jaar durend project van de Amerikaanse neoconservatieve beweging. De regering-Biden zit vol met dezelfde neocons die voorstander waren van de Amerikaanse oorlogen in Servië (1999), Afghanistan (2001), Irak (2003), Syrië (2011), Libië (2011), en die de Russische invasie in Oekraïne hebben uitgelokt.

De staat van dienst van de neocon is er een van regelrechte rampen, maar toch heeft Biden zijn team bemand met neocons. Als gevolg daarvan stuurt Biden Oekraïne, de VS en de Europese Unie naar het zoveelste geopolitieke debacle. Als Europa enig inzicht heeft, zal het zich losmaken van deze Amerikaanse debacles op het gebied van buitenlands beleid.  

De neoconbeweging ontstond in de jaren zeventig rond een groep publieke intellectuelen, van wie er verschillende werden beïnvloed door de politicoloog Leo Strauss van de Universiteit van Chicago en de classicus Donald Kagan van de Universiteit van Yale. Tot de neocon leiders behoorden Norman Podhoretz, Irving Kristol, Paul Wolfowitz, Robert Kagan (zoon van Donald), Frederick Kagan (zoon van Donald), Victoria Nuland (echtgenote van Robert), Elliott Abrams, en Kimberley Allen Kagan (echtgenote van Frederick).

De belangrijkste boodschap van de neocons is dat de VS in elke regio van de wereld de militaire macht moet overheersen en het moet opnemen tegen opkomende regionale machten die op een dag de mondiale of regionale dominantie van de VS zouden kunnen betwisten, in de eerste plaats Rusland en China.

Daartoe moet de militaire macht van de VS vooraf worden verdeeld over honderden militaire bases in de hele wereld en moet de VS bereid zijn om, indien nodig, oorlogen te leiden. De Verenigde Naties dienen door de VS alleen te worden gebruikt wanneer dat nuttig is voor de VS-doeleinden. Deze benadering werd voor het eerst uiteengezet door Paul Wolfowitz in zijn ontwerp Defense Policy Guidance (DPG), geschreven voor het ministerie van Defensie in 2002. ( Ik meen dat de Wolfowitz Doctrine uit 1992 dateert, en niet uit 2002. Sachs  is misschien  in de war het aannemen van de ‘pre-Emptive Strike’ als werkwijze voor het Amerikaanse leger, een dogma dat door hilip Zellikow in die periode werd gepromoot.  JV )  Het ontwerp riep op tot uitbreiding van het door de VS geleide veiligheidsnetwerk naar Centraal- en Oost-Europa, ondanks de expliciete promise by German Foreign Minister Hans-Dietrich Genscher in 1990 dat de Duitse eenwording niet zou worden gevolgd door een uitbreiding van de NAVO naar het oosten. Wolfowitz pleitte ook voor Amerikaanse oorlogen naar keuze, waarbij hij het recht van Amerika verdedigde om onafhankelijk, zelfs alleen, op te treden als reactie op crises die voor de VS van belang zijn. Volgens generaal Wesley Clark heeft Wolfowitz already made clear to Clark in May 1991 dat de VS regime-veranderingsoperaties zou leiden in Irak, Syrië, en andere voormalige Sovjet-bondgenoten.

Tikkun heeft uw steun nodig om het soort analyses en informatie te brengen dat wij bieden.
Klik hier om een fiscaal aftrekbare bijdrage te leveren.

 

De neocons waren voorstander van uitbreiding van de NAVO met Oekraïne, zelfs voordat dat in 2008 onder George W. Bush jr. officieel VS-beleid werd. Zij beschouwden het Oekraïense NAVO-lidmaatschap als de sleutel tot de regionale en wereldwijde dominantie van de VS. Robert Kagan beschreef de neocon argumenten voor NAVO uitbreiding in april 2006:

"De Russen en Chinezen zien niets natuurlijks in [de "kleurenrevoluties" van de voormalige Sovjet-Unie], maar alleen door het Westen gesteunde staatsgrepen om de Westerse invloed in strategisch belangrijke delen van de wereld te vergroten. Hebben zij het zo mis? Zou de succesvolle liberalisering van Oekraïne, aangespoord en gesteund door de Westerse democratieën, niet de opmaat kunnen zijn voor de opname van dat land in de NAVO en de Europese Unie - kortom, de uitbreiding van de Westerse liberale hegemonie?"

Kagan erkent de nare gevolgen van de NAVO-uitbreiding. Hij citeert een deskundige die zegt: "Het Kremlin bereidt zich in alle ernst voor op de 'slag om Oekraïne'." Na de val van de Sovjet-Unie hadden zowel de VS als Rusland moeten streven naar een neutraal Oekraïne, als een voorzichtige buffer en veiligheidsklep. In plaats daarvan wilden de neocons de "hegemonie" van de VS, terwijl de Russen de strijd deels uit verdediging en deels ook uit eigen imperiale pretenties aangingen. Het zijn late schaduwen van de Krimoorlog (1853-6), toen Groot-Brittannië en Frankrijk probeerden Rusland in de Zwarte Zee te verzwakken na de Russische druk op het Ottomaanse rijk.

Kagan schreef het artikel als privé-burger terwijl zijn vrouw Victoria Nuland ambassadeur van de VS bij de NAVO was onder George W. Bush, Jr. Nuland is het neocon operative bij uitstek. Nuland was niet alleen Bush' ambassadeur bij de NAVO, maar ook Barack Obama's assistent-staatssecretaris voor Europese en Euraziatische Zaken van 2013 tot 17, waar ze meewerkte aan de omverwerping van de pro-Russische president van Oekraïne, Viktor Janoekovitsj, en nu dient ze als Biden's onderminister van Buitenlandse Zaken om het beleid van de VS ten aanzien van de oorlog in Oekraïne te sturen.

De visie van de neocon is gebaseerd op een overheersende onjuiste premisse: dat de VS door hun militaire, financiële, technologische en economische superioriteit in staat zijn de voorwaarden te dicteren in alle regio's van de wereld. Het is een standpunt van zowel opmerkelijke hoogmoed als opmerkelijke minachting voor bewijzen. Sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw zijn de VS in bijna elk regionaal conflict waaraan zij hebben deelgenomen, gedwarsboomd of verslagen. In de "strijd om Oekraïne" waren de neocons echter bereid een militaire confrontatie met Rusland uit te lokken door de NAVO uit te breiden ondanks de hevige bezwaren van Rusland, omdat zij vurig geloven dat Rusland zal worden verslagen door de financiële sancties van de VS en het wapentuig van de NAVO.

Het Institute for the Study of War (ISW), een neocon denktank onder leiding van Kimberley Allen Kagan (en gesteund door een who's who van defensie-aannemers zoals General Dynamics en Raytheon), blijft een Oekraïense overwinning beloven. Met betrekking tot de Russische opmars, bood de ISW een typisch comment: "Ongeacht welke partij de stad [Sievierodonetsk] in handen heeft, het Russische offensief op operationeel en strategisch niveau zal waarschijnlijk zijn afgerond, wat Oekraïne de kans geeft om zijn tegenoffensieven op operationeel niveau te hervatten om de Russische troepen terug te dringen.

De feiten ter plaatse wijzen echter anders uit. De economische sancties van het Westen hebben weinig nadelige gevolgen gehad voor Rusland, terwijl hun "boemerangeffect" op de rest van de wereld groot is geweest. Bovendien is de Amerikaanse capaciteit om Oekraïne te bevoorraden met munitie en wapentuig seriously hamstrung door Amerika's beperkte productiecapaciteit en gebroken bevoorradingsketens. De industriële capaciteit van Rusland doet die van Oekraïne natuurlijk in het niet verdwijnen. Het BBP van Rusland was ruwweg 10X dat van Oekraïne vóór de oorlog, en Oekraïne heeft nu een groot deel van zijn industriële capaciteit in de oorlog verloren.

De meest waarschijnlijke uitkomst van de huidige gevechten is dat Rusland een groot deel van Oekraïne zal veroveren, waardoor Oekraïne misschien geheel of bijna geheel door land zal zijn omsloten. In Europa en de VS zal de frustratie toenemen over de militaire verliezen en de stagflatoire gevolgen van de oorlog en de sancties. De domino-effecten kunnen verwoestend zijn, als een rechtse demagoog in de VS aan de macht komt (of in het geval van Trump terugkeert naar de macht) en belooft Amerika's vergane militaire glorie te herstellen door gevaarlijke escalatie.

In plaats van deze ramp te riskeren, bestaat de echte oplossing erin een einde te maken aan de neoconfantasieën van de afgelopen 30 jaar en Oekraïne en Rusland opnieuw aan de onderhandelingstafel te brengen, waarbij de NAVO zich ertoe verbindt haar verbintenis tot de oostwaartse uitbreiding naar Oekraïne en Georgië te beëindigen in ruil voor een levensvatbare vrede die de soevereiniteit en de territoriale integriteit van Oekraïne eerbiedigt en beschermt.

---

OVER JEFFREY SACHS

Jeffrey Sachs is een Amerikaans econoom, analist van het overheidsbeleid en voormalig directeur van The Earth Institute aan de Columbia University, waar hij de titel van universiteitshoogleraar heeft.