1094 Rijk tegen arm? Of Joods tegen niet-Joods? Welke strijd is er gaande?

  ( Dit blog had eerst nummer 1092, mar heb ik tijdelijk terug naar Concept gezet, omdat het Corona krantenartikel mogelijk traffic zou veroorzaken van lezers die hier niks van begrijpen. Nu blijkt dat de volgorde gehandhaafd blijft: het artikel verschijnt op de plaats waar je het voor het eerst hebt aangemaakt. Ik heb nu wel het nummer veranderd van 1092 naar 1094.  )  

Arthur Finkelstein was een heel invloedrijke campagne-adviseur. Zijn werkwijze wordt hieronder beschreven door ‘Jazzhand’, wiens Youtube kanaal in oktober is verwijderd, maar wiens website nog wel bestaat: Dissident Magazine. Voor hoe lang nog?  De site bevat een schat aan informatie, vrijwel altijd onderbouwd met gewone litteratuur, bijvoorbeeld Hier.  

 

Finkle-Think: hoe joden met succes massa's 

manipuleren.

Ook kritische pundits,  die beter zouden  moeten weten!

 

Door: Jazzhands McFeels,   5 aug 2020 | 2030 woorden

Als je de uitdrukking 'Finkel-Think' hebt gehoord en merkt dat je je afvraagt ​​wat het betekent, of erger nog, iemand beschuldigt je ervan je ermee bezig te houden, dan is er hoop. In slechts een paar minuten zul je niet alleen een expert zijn in het gemakkelijk herkennen, maar zul je binnenkort in de buitengewoon voordelige positie verkeren om anderen te helpen het ook te begrijpen, waardoor je een collectieve inenting tegen de groep opbouwt, tegen een van de meer verraderlijke Joodse trucs.

 

Finkel-Think dankt zijn naam aan de overleden homoseksuele, Joodse GOP-politieke adviseur die het heeft uitgevonden, Arthur J. Finkelstein. Finkelstein is sinds het Nixon-tijdperk diep geworteld in de Amerikaanse politiek. We hebben Finkelstein hier, hier ( achter paywall) en hier uitgebreid besproken. 

(De links in originele tekst gaan naar  video’s die nu geband zijn. Deze links gaan naar podcasts. JV. )  

Finkelstein betrad het Amerikaanse politieke toneel in een tijd dat Amerika voor 88% blank was en net concludeerde dat wat we nu weten een van de meest fundamenteel transformerende decennia in de Amerikaanse geschiedenis was. Het meest opvallend was dat de Civil Rights Act van 1964 zwarten bewapende als een middel om het eeuwenoude blanke Amerika verder af te breken, terwijl de Hart-Celler Act van 1965 de zaden zaaide van de snel versnellende demografische vernietiging die we vandaag zien. Het was niet genoeg om groepen politici te controleren via politieke chantage - dat kon je alleen maar zover brengen. De enige manier om het succes op lange termijn van deze en talloze andere initiatieven te verzekeren, was door blanke Amerikanen te verdelen en te polariseren.

 

 

Arthur Finkelstein

Arthur Finkelstein komt binnen. Na zijn tanden te hebben gezet in exit-polling-analyse voor NBC, maakte Finkelstein een complexe demografische analyse voor de herverkiezingscampagne van Nixon. Het was in deze tijd dat de jonge Arthur Finkelstein een politieke methodologie ontwikkelde die nu het kookboek werd voor het GOP-merk van populisme.  ( GOP = Grand Old Party = andere naam voor de Republikeinen. JV)

 

Recept voor een Gourmet Finkelstein Kosher Sandwich

( Kosher sandwich: dat je tussen twee joodse belangengrioepen ingeklemd zit. JV)

1)    Er worden maar heel weinig verkiezingen gewonnen door aanhangers van andere partijen of kandidaten te overtuigen om uw kandidaten te steunen. Hun besluit is genomen tegen de tijd dat de verkiezing begint. De truc is daarentegen om supporters van je tegenstanders te ontmoedigen om te stemmen.

2)    Om dit te bereiken voert u zeer persoonlijke negatieve campagnes tegen uw tegenstander. Demoniseer de partij niet, maar demoniseer de kandidaat. Mensen kunnen gemakkelijker worden gedwongen om individuen te haten dan instellingen.

3)    Je basis moet op emotioneel niveau worden opgeladen door angst en haat tegen de tegenstander.

Oude haat veroudert als motivator, dus nieuwe vijanden moeten worden ontdekt en indien nodig uitgevonden. ( En terreur moet telkens opnieuw worden gepleegd, onderhouds-beurten zijn nodig. JV.)

4)    Laat de tegenstander op jouw territorium spelen door de agenda te bepalen.

5)    Feiten doen er weinig toe in het emotionele landschap van een verkiezing.

Uiteindelijk is Finkel-Think een nieuwe versie van een oude truc, aangepast voor de politiek van de 20e en 21e eeuw die gebaseerd is op drie principes:

 

1)    80% van het publiek geeft niets om het nieuws

2)    Waarneming (de perceptie) is bepalend,  niet de inhoud. Ook voor de midwits: de redelijk slimme mensen (Nitwits < midwids <  IQ van 120 +)

3)    De juiste soundbite van 30 seconden kan miljoenen manipuleren.

Na prominente politieke trends te hebben bestudeerd, concentreerde Finkelstein zich op eenvoudige kwesties die de meeste schade konden aanrichten. Het leek altijd neer te komen op dezelfde grote drie:  drugs,   misdaad en   ras.                                    Het doel van Finkelstein was om het electoraat zo veel mogelijk te polariseren door blanke kiezers tegen elkaar op te zetten. In een memo uit 1970 aan de regering van Nixon schreef Finkelstein: “Dit zijn de kwesties die de meeste verdeeldheid veroorzaken. Het gevaar moet worden voorgesteld alsof het van links komt ”.

 

Volgens Finkelstein had elke politieke campagne een vijand nodig - een perfecte 'foil'  ( * ) voor Joden.

(*) 'A foil'  is iets waarbij de joden positief kunnen afsteken. Eerst waren de joden de enige immigranten en per definitie een irritatie-punt, maar nu zijn het de zwarten en de moslims etc. 

De joden steken daar nu positief bij af, want mensen worden erg boos als ze van een tientje beroofd worden, of als een moslim met een mes zwaait, maar vinden het niet erg om elke week 2 dagen voor hun aflossings-vrije hypotheek te werken, van hun 25ste tot hun 65 ste.....   JV)

Hij ontwikkelde deze stijl van politieke campagnes tot een strategie die bekend staat als 'afwijzend stemmen':  door de oppositie zo walgelijk af te schilderen dat kiezers niet zo zeer gaan stemmen omdat ze de GOP-kandidaat steunden (vaak een zionist die klaar stond om Joodse belangen te behartigen)  maar uit angst en afkeer voor de oppositie-kandidaat.

Om deze reden zou Finkelstein cliënten ook adviseren om nooit over zichzelf of zelfs maar veel over hun eigen platform te praten, maar zich te concentreren op de politiek van vernietiging van het personage van hun tegenstander. Finkelstein staat erom bekend dat hij 'liberaal' heeft omgevormd tot een scheldwoord: 'gek links'.  'extreem links liberaal democratisch' kreeg door hem de betekenis van  ' al veel te lang liberaal' - het centrale thema van wat Reagans campagne zou worden. Het gaat zelfs vandaag door als "wild kijkende  socialisten".

 

Nog een set campagnethema's waar Finkelstein beroemd om is? "Laten we Amerika weer groot maken."

 

 

Na de moord op de Israëlische premier, Yitzhak Rabin, voerde Finkelstein een iets andere campagne voor Benjamin Netanyahu die volgens de meesten geen kans van slagen had. Finkelsteins thema voor een verkiezing in Israël? “Bibi is goed voor de joden”. Netanyahu won met één procentpunt. Tijdens deze campagne werkte Finkelstein samen met een andere Joodse politieke adviseur, George Birnbaum.

 

Foto:  Bibi en Shimon Peres in 1996

Arthur's Kids

Birnbaum was niet de enige protégé van Finkelstein's, maar hij was de bekendste om redenen die we binnenkort zullen bespreken. Gedurende 50 jaar heeft Finkelstein tientallen GOP-consultants en politieke agenten ingehuurd en opgeleid. Deze klasse van hacks werd bekend als "Arthur's Kids". Ze omvatten: Roger Stone, Charlie Black, Paul Manafort, Frank Luntz, Larry Weitzner, Tony Fabrizio, Alex Castellanos, George Birnbaum, Beth Myers, Mitch Bainwol, Ari Fleischer, Jon Lerner, Rick Reed, Patrick Hillmann, en de pollster-broers John en Jim McLaughlin.

 

Het was na bijna 40 jaar succes in Amerika en Israël dat Finkelstein zijn aandacht op Europa richtte. Toen Viktor Orbán in 2008 op zoek was naar herverkiezing, stelde zijn oude vriend, Benjamin Netanyahu, hem voor aan de twee joodse adviseurs die hem 13 jaar eerder tot premier hadden gemaakt: George Birnbaum en Arthur Finkelstein, of "Finky", zoals hij werd genoemd, door Orbán. Voordat Finky met Orbán samenwerkte, nam hij contact op met Hongaarse Joden in Israël om te zien of Orbán een antisemiet was. Helemaal niet, zoals hij ontdekte. Orbán had oorlog gevoerd tegen antisemitisme en gaf zijn dochter zelfs de joodse naam "Rahel".

 

Finkelstein en Birnbaum begonnen hun formule toe te passen op de campagne van Orbán en zeiden dat hij zich moest richten op 'buitenlands kapitaal'. Orbán won de verkiezingen van 2010 met een tweederde meerderheid toen het land naar rechts verschoof. Er was een dreigend probleem: wie is nu hun oppositie? "Er was geen echte politieke vijand… er was niemand om mee te vechten", zei Birnbaum destijds. Jobbik en de socialisten waren afgeserveerd. “We hadden een leider gekregen met een historische meerderheid, iets wat nog nooit eerder in Hongarije was gebeurd. Om dat vast te houden, hadden ze een hoog energieniveau nodig. Je moet de basis energiek houden en ervoor zorgen dat ze op de verkiezingsdag een reden hebben om te gaan stemmen. "

 

De meest joodse truc van allemaal: coöptatie van antisemitisme

Finkelstein moest in zijn trukendoos graven en een echte vijand vinden. Iemand die de Hongaren goed kenden. Een persoon die op geloofwaardige wijze de meest sinistere aspecten van Joodse complottheorieën kon belichamen: een poppenspeler ( die achter de schermen aan de touwtjes trekt.). "Het helpt altijd om de troepen te verzamelen en een bevolking te verzamelen als de vijand een gezicht heeft", zei Birnbaum ooit. Finkelstein: “je vocht niet tegen de nazi's maar tegen Adolf Hitler. Niet tegen al-Qaeda, maar tegen Osama bin Laden. "

 

Nu Orbán aan de macht was, had hij een poppenspeler nodig. Die persoon was George Soros. Birnbaum werd door de bliksem getroffen. Soros was perfect.

FOTO:  George Birnbaum jewbombs foto van een reclamebord dat de Hongaren vertelt George Soros niet de laatste keer te laten lachen.

Het Orbán-project  was niet de eerste keer dat Finkelstein deze zet deed. In een South Carolina House-race in 1978 verwees een opiniepeiling die Finkelstein uitvoerde voor de GOP-kandidaat Carroll Campbell, naar Campbell als "een inheemse Zuid-Caroliniaan" en haar Democratische tegenstander Max Heller als "een Joodse immigrant". Toen, slechts vijf dagen voor de verkiezingen, sprong een onafhankelijke kandidaat in - nog een Finkelstein-truc - en viel Heller aan omdat hij niet "in Jezus Christus geloofde". Heller verloor.

 

Gedurende de vluchtelingencrisis van 2015 en tot en met 2018 gebruikte Orbán's campagne tegen Soros nooit het woord Jood, maar het was vaak impliciet. Orbán vertelde zijn Hongaren dat ze het opnemen tegen 'vijanden van buiten' die 'anders' waren, die geen 'huis' hadden. Het was gebruikelijk om antisemitische graffiti te zien op de “Stop Soros” -advertenties - kiezers wisten wat hen werd verteld. Als je vandaag naar Soros zoekt, vind je meteen afbeeldingen van zijn hoofd met tentakels van de octopus, een ander klassiek antisemitisch motief. Toen Finkelstein en Birnbaum de hitte van andere Joden voelden omdat ze zich op Soros hadden gericht, creëerden ze het verhaal dat Soros echt een nazi was.

 

Zelfs Yair Netanyahu, de zoon van Bibi, plaatste in 2017 een antisemitische meme waarin Soros en hagedissen de wereld beheersen.

Orbán won in 2014 en 2018 een grote meerderheid.

In de laatste televisiereclame van Trump in de laatste dagen van de verkiezingen van 2016 werd Soros getoond als een leverancier van 'wereldwijde speciale interesses' die niet 'jouw goed in gedachten' hadden.

 

In 2017 spraken Italianen over door Soros gefinancierde immigrantenboten die uit Afrika aankwamen. In de VS was Soros gekoppeld aan de migrantencaravans. Een lid van het parlement in Polen noemde Soros de 'gevaarlijkste man ter wereld'. Poetin viel Soros aan tijdens een persconferentie met Trump in Helsinki. Trump beweerde dat de verontwaardiging over de SCOTUS-genomineerde Kavanaugh werd gefinancierd door Soros.

 

Birnbaum werd eens gevraagd of hij er spijt van had dat hij Soros als hun boeman gebruikte. Hij antwoordde: 'Antisemitisme is iets eeuwigs, onuitwisbaars. Onze campagne heeft niemand antisemitisch gemaakt die dat niet eerder was. Misschien waren we gewoon een nieuw doelwit aan het tekenen, niet meer. Ik zou het opnieuw doen."

 

En dat deden ze precies. Finkelstein en Birnbaum hadden hun politieke advieswerkzaamheden uitgebreid naar landen waar de Open Society Foundations traditionele politieke mores probeerden te ondermijnen: Oekraïne, Roemenië, Tsjechië, Macedonië, Albanië.

 

 

FOTO: Orbán en Bibi met een Rubik's Cube

 

De kers op de taart was dat de persoon achter deze twee Joodse adviseurs Netanyahu was. Kortom, twee joodse adviseurs werden betaald om het verhaal van ‘De joodse mensen-eter Soros’ te verspreiden, en die twee adviseurs waren beschermelingen  van de premier van de joodse staat!  (Vertaling: JV)

 

Voor Netanyahu was het een echte marktmanipulatie: hij profiteert politiek van de opkomst van antisemitisme, zelfs als hij eraan werkt om het te verergeren: direct (zijn toespraak voor het Congres in 2015, zijn steun aan anti-liberale regimes) en indirect (zijn weigering om  de heksenjacht tegen Soros te veroordelen, een heksenjacht waaraan zijn zoon Yair trouwens  ook mee hielp). ( Deze zin is niet helder. JV)

 

Joden hebben millennia lang valse dialectiek opgericht, die teruggaat tot de oudheid in het oude Rome, zoals opgemerkt door filosoof Bruno Bauer. ( valse dialectiek oprichten =  niet echt bestaande tegenstellingen benoemen en groot maken.  JV).De meeste mensen begrijpen niet hoe de basisversie van deze dynamiek werkt en zitten voor altijd gevangen in de valse dichotomieën van rood team versus blauw team, rechts versus links, conservatief versus liberaal - de politieke show van Punch en Judy ( Jan Klassen en Katrijn). Zich daarvan losmaken is vaak een grote stap voorwaarts op weg naar politieke verlichting. Het levert ook een nieuwe reeks problemen op voor dissidenten. Als de tweedeling vals is en de dialectiek oneerlijk, wie moet ik dan steunen ? Wie begrijpt het systeem zoals ik dat nu doe? Wie heeft de moed stelling te nemen (who is based)  ? Het is belangrijk dat we ook begrijpen dat het systeem ook rekening heeft gehouden met dit fenomeen. Intelligente mensen zullen niet voor altijd worden bedrogen en beginnen zeer snel de machtsstructuur opnieuw te onderzoeken door een nieuwe lens en beginnen vragen te stellen over wie er bovenop de bovenbouw zit.

 

Nu volgt een uiterst moeilijke zin, en ik heb hem proberen te begrijpen en hem dan in het Nederlands weergegeven in eigen woorden. JV.  Dit is de originele tekst: ‘Finkel-Think has evolved with the express purpose of tricking this newly minted dissident demographic in addition to keeping normie lightswitch brains stuck in two party ping pong politics.’  

Finkel-Think is ontstaan met het uitdrukkelijke doel om de mensen die niet meer in de oude voorstelling van zaken  (een strijd tussen links en rechts’) geloven, ook weer te misleiden, en om tegelijk de gewone man  vast te houden die nog wel in ‘links versus rechts’ gelooft.

Twee strategieën tegelijk laten draaien - wat een nieuwigheid!

Het is waar de hele campagne van 2016 op was gebaseerd. En die van Bolsonaro. En tientallen politici in heel Europa. Dit is de essentie van nep-nationalisme.

( JV:  De Media zijn joods-owned en de redacties zijn joods aangestuurd en geselecteerd.  De leidende Democraten zijn joods.  Allemaal zijn ze in een heftige strijd tegen Donald Trump verwikkeld.

Trump’s halve familie is joods. Zijn leermeesters zijn joods (Cohn), zijn vader was filosemiet.  Hij is de ‘Koning van Israel’.   Zoals Geraldi al voor 3 november schreef: “Israel wins the election.”  Maar het volk denkt dat er een strijd gaande is tussen ‘links en rechts’.  Trump gaf miljarden steun aan de miljardairs van Wall Street  wegens Corona, en slechts miljoenen aan ‘de gewone man’.

Dat is waar  dit artikel over gaat. )

FOTO:  Mozaïek van nep-nationalisme  (  oa foto’s van Bolsonaro en Putin en Wilders en Orban en Janukovich meen ik.)

Het laatste stukje tekst is ook lastig te vertalen. Ik geef de engelse tekst, en mijn vrije vertaling in het paars meteen daaronder.(*)  

Finkel-Think can be both active and passive in that it is used for the practical purposes of electing candidates to office to carry out pro-Israel policy objectives as well as in media, by select conservative pundits whose job it is to keep the most enlightened elements of the electorate engaged and believing people in powerful positions implicitly and even explicitly espouse their views.

 

Finkel-Think kan zowel actief als passief zijn.  Actief: Het wordt  gebruikt om kandidaten gekozen te krijgen die  pro-Israëlische beleidsdoelstellingen uit voeren. Passief: in de media zorgen speciale conservatieve experts er voor dat de meest verlichte elementen van het electoraat  ‘binnen boord blijven’ (niet kritisch worden)  en ze zorgen dat  gelovige mensen in machtige posities onuitgesproken  (impliciet)  en zelfs expliciet het pro-Israel standpunt steunen.

When those heroes of based rhetoric don’t go far enough, it’s always because they have to keep up the “good optics” in order to keep playing the long-game, or something. Lionizing mainstream public voices for simply alluding to Jews and Jewish power through dog whistles or innuendo is a dangerous litmus test. The tell for me is what those purported heroes do at times when the system is under intense pressure. The track record is never good.

Als de helden met hun moedige retoriek niet ver genoeg gaan, is dat altijd omdat ze niet al te veel willen opvallen opdat ze hun goede daden nog langer kunnen uitvoeren, of iets dergelijks.  Het prijzen van mensen in de Media omdat ze durven zinspelen op Joden en de Joodse macht door middel van dog whistles (kritiek geven op joden die alleen de insiders op pikken, maar het die grote publiek niet hoort)  of insinuaties is een gevaarlijke test. Wat zullen deze helden doen als er echt stront aan de knikker komt?  Daar gaat het om. Dan valt het vrijwel altijd tegen.

Belazer jezelf niet, mijn kerel.

                            ==============Einde artikel  =============

Oorspronkelijk verschenen in: Dissident Mag

(*) JazzhandMcFeels  had een regelmatige podcast op Youtube, samen met James:  Fash the Nation.

Ergens in oktober 2020 zijn ze er af gegooid. Ik weet niet of ze nog podcasts maken.  En waar die verschijnen. 

Het nadeel van hun podcasts was dat Jazzhand veel  ‘urban’ uitdrukkingen gebruikt, waardoor het voor een niet-Amerikaan lastig te volgen is.   Zelfs geschreven tekst is soms maar moeilijk te duiden.

Maar daar staat tegenover dat de inhoud van de podcasts heel informatief is.  Ik had nog nooit van Artur Finkelstein gehoord.

Ik had nooit de 5 punten -opsomming gezien waar dit artikel mee begint, maar herken onmiddellijk de waarde er van: ‘Zo is het !’

 

Noot:

Ik heb dit artikel gelezen op Russia Insider, een pro-Putin website die vanaf 2014 tot 2019 erg actief was, maar nu ‘slaapt’.    Russia Insider’s  centrale man is de Amerikaan Charles Bausmann, en hij is behalve een Putin aanhanger ook iemand die vindt dat de joodse invloed in de wereld erg groot is en veel meer  kritisch gevolgd moet worden.  Een van de categoriën waar de artikelen op Russia Insider in worden geplaatst heet ‘Het Joodse Vraagstuk”.   Er is geen historicus of journalist meer die U nog kan of durf t vertellen wat  ‘Het joodse vraagstuk’ is, maar  in de 19^e eeuw was de uitdrukking even algemeen bekend als nu ‘de Holocaust’.  Waarmee we de kern van ‘het joodse vraagstuk’ al meteen duidelijk gemaakt hebben. Zoals Gilad Atzmon zegt: ‘De joodse macht blijkt vooral uit het feit dat ze hun enorme invloed zo goed verborgen kunnen houden voor de ‘gewone burger’.