1277 'De wetenschap' ontdekt hoe propaganda werkt... Het geheim van de smid .. De smid is not amused.

( Snel en slordig geschreven, maar moet nog pallets bestellen en fust  en veel andere zaken, zodat ik weer belastingcentjes kan betalen waarmee 'factcheckers'  op universiteiten onzin kunnen gaan bedenken om zodoende hun eigen ondergang te bespoedigen.  Precies zoals de  jihadi's  hun eigen land kapot maakten en zoals de Azov jongens hun eigen land kapot maken, niet wetend dat ze voor de vijand werken...)   

Dit is hoe we worden aangestuurd: 

1) Van elke roddel blijft iets hangen.  Twijfel, op zijn minst.

2) Met 'Bloed en puin' geassocieerd worden (als veroorzaker) is bijna dodelijk.

3) De eerste indruk is moeilijk uitwisbaar. Wees de eerste.

4)  " By deception thou shalt make war"   is hun devies, en ze zijn Uw baas. Maar U weet dan nog niet, omdat ze U te slim af zijn.   

---

5) We zien de wereld zoals 'alle andere mensen ' hem zien,  volgens ons.  Dat is veiliger en meestal juist.  Een unieke kans, als je de Grote Media controleert. 

        --------------------------------

In de NRC word melding gemaakt van recent wetenschappelijk onderzoek dat aantoont dat  'onwaar nieuws' toch residu achter laat, waardoor het toch ons wereldbeeld kan  doen verschuiven. ( Zie onder  == voor het hele artikel.) 

Met die wetenschappeelijke vaststelling zullen ze in Washington niet blij mee zijn, want zij gebruiken die tactiek al meer dan 100 jaar. ( Chomsky) (Stuart Ewen) 

Iedereen weet dat je 'het publiek' niet overtuigt met bewijzen , en zeker niet als ze in grondig geschreven artikelen staan. 

Het grote publiek wil ook maart één ding weeten:  wie is de Good Guy, en wie is de Bad Guy. 

Je overtuigt het publiek met 'bloed en puin' zoals ik altijd schreef.  Tegenwoordig doe ik er wat babies bij.  (Mariupol kinderziekenhuis, Nayrah het couveuse meisje etc)    

'Bloed en puin'  zijn een teken dat we in 'levensgevaar'  verkeren, en heel snel moeten weten wie dat Gevaar is.    Geen tijd voor verificatie.  Tijd om te vluchten, bij het Gevaar vandaan.  En om dat Gevaar  zeer grondig in onze hersenen te beitelen of etsen zodat we het nooit meer vergeten. (Evolutionair bepaalde proceesen)

Dus als je jouw tegenstander kunt associeren met 'bloed, puin en dode babies' dan  is hij onherroepelijk de Bad Guy, en heb jij vrij spel, want dan moet jij wel de Good Guy zijn. 

--

Het volk wil geen oorlog: genetisch een veel te kostbare hobby voo rde gewone man... Tenzij het is tegen een Macht die ons eigen overleven in gevaar brengt: dan wordt oorlog een verstandioge keuze voor hert volk. 

Dus als een bankier of een Misantroop ten oorlog wil, dan moet hij het volk met 'Bloed en Puin'  bang maken.  Bijna elke oorlog word 'van de grond getrokken' door een Valse Vlag aanslag met veel 'bloed en puin': 

Lusitania :  VS doet mee aan WO1.  ( ook: Zimmermann telegram) 

Gleiwitz : Hitler > Polen  

Incubator babies:  VS >  Desert Storm.

9-11:  De Neocon Oorlogen. ( Irak, Libie etc.) Zie het PNAC report, pag 68. 

 Pag 68: ...  change, is likely to be a long one, absent some catastrophic and catalyzing event – like a new Pearl Harbor.

-----

'Bloed en Puin' geven diep gevoelde overtuigingen die  de interpretatie van wat er in de wereldgebeurt,  enorm kleuren.   

De Confirmation Bias, zoals dat heet,  maakt het gemakkelijk om de Bad Guy voor altijd slechterik te laten zijn,  hoewel een regelmatige  'onderhoud-beurt' met 'smear-propaganda' nodig blijft.   Trevor Aaronsons vond uit dat meer dan de helft van de 'moslim-terreur' in de VS door premie-jagers was uitgelokt bij labiele figuren. 'Show me the incentive'  and I will show you the behavior'.

===

Nog een 'natuurwet': 

Ons gedrag wordt niet bepaald door wat we weten, maar door wat wij denken dat 'alle andere mensen als waarheid zien.' ( Martenson) (Link) 

Daarom staan de media vol van faits divers, kleine gebeurtenissen,  die àltijd  compatibel zijn met Putin = Slecht.  

Een buurvrouw die geld op haalt voor Oekraiense vluchtelingen, een bericht over een Russisch gezin dat naar Georgië is verhuisd,  een Nederlandse boer die in Oekraiene boert en bezorgd is voor de naderende hongersnood. 

Àl deze mensen hoeven niet eens te zeggen Putin= slecht. Dat blijkt uit hun gedrag.  Geen van hen heeft enig inzicht in wat er werklelijk gebeurt, wie de ware veroorzakers van deze oorlog zijn, en dat zijzelf en hun kinderen enorm slachtoffer zullen worden.  Voorlopig is deze oorlog een mooie gelegenheid om zichzelf als een nieuwe  'Moeder Theresa' te zien.    

Deze nuttige idioten  veroorzaken mede de gruwelen van de oorlog, maar ze denken dat ze die gruwelen juist voorkomen. 

Waarom de media hèt  slagveld zijn, als je vrede wenst:

Vrede vereist rechtvaardigheid. 
    Rechtvaardigheid vereist Waarheid.  
        Waarheid vereist een oprechte pers.

                Rijkdom en Macht, de 1%,  hebben noodzaak aan deceptie.

                    Grote Media zijn in handen van de 1%, de Machtigen

                        Hun 'Narrative' dient om de 99% te misleiden.

                            Grote Media en Waarheid, een contradictio interminis.

Waarheid schaadt de 1%, dus Media mogen nooit in handen zijn van de 1%. 

Rechtvaardigheid is goed voor de 99%, maar slecht voor de 1 %.

De 1% zal dus nooit toestaan dat de Waarheid in de Media wordt geschreven. 

Ik zal dit blog later een keer afmaken.

Alvast twee citaten: 

Citaat Walter Lippmann: Al in 1922 stelde de meest vooraanstaande publicist van de VS in de twintigste eeuw, Walter Lippmann, in zijn standaardwerk Public Opinion dat

public opinions must be organized for the press if they are to be sound, not by the press... Without some form of censorship, propaganda in the strict sense of the word is impossible. In order to conduct propaganda there must be some barrier between the public and the event. Access to the real environment must be limited, before anyone can create a pseudo-environment that he thinks is wise or desirable.

---

Citaat  uit ‘Propaganda’ (1928) van Edward Bernays : 

The conscious and intelligent manipulation of the organized habits and opinions of the masses is an important element in democratic society. Those who manipulate this unseen mechanism of society constitute an invisible government which is the true ruling power of our country. We are governed, our minds are molded, our tastes formed, our ideas suggested, largely by men we have never heard of. This is a logical result of the way in which our democratic society is organized. Vast numbers of human beings must cooperate in this manner if they are to live together as a smoothly functioning society.

Vertaald: 

De bewuste en intelligente manipulatie van de georganiseerde gewoonten en meningen van de massa is een belangrijk element in de democratische samenleving. Degenen die dit manipulatie-mechanisme van de samenleving controleren vormen een onzichtbare regering die echt ons land controleert. We worden geregeerd, onze gedachten worden gekneed, onze smaak gevormd en onze ideeën worden ons grotendeels ingefluisterd door mensen van wie we nog nooit hebben gehoord. Dit is een logisch gevolg van de manier waarop onze democratische samenleving werkt. Als je grote aantallen mensen op soepele wijze wil laten samenleven in een goed functionerend land, dan moet je dat op deze manier doen. 

              ================================

Hoe nepnieuws in je brein blijft hangen

• Wouter van Noort
11 april 2022Leestijd 5 minuten

Nepnieuws Uit diverse onderzoeken blijkt dat desinformatie psychologisch heel anders werkt dan vaak gedacht. „Het draait er niet om wát je gelooft maar wíé je vertrouwt.”

In de online echokamers van het eigen gelijk lijkt het voor veel mensen ingewikkelder dan ooit om onder van boven te onderscheiden. Wie is er de laatste tijd níét aan het twijfelen gebracht? Over de pandemie, over de oorlog in Oekraïne: ‘alternatieve feiten’ en onwaarheden zijn overal, en drijven mensen steeds verder uit elkaar.

Hoe kan het dat informatie die duidelijk niet klopt zo massaal wordt geloofd, ook door doorgaans verstandige mensen? En hoe kan het dat pogingen om verspreiding van desinformatie tegen te gaan weinig lijken uit te halen?

Verschillende media, waaronder persbureau ANP, begonnen de afgelopen maanden factcheckinitiatieven om nepnieuws tegen te gaan, de Europese Unie is bezig met een groot project tegen desinformatie en heeft recentelijk zelfs bepaalde Russische staatszenders verboden om hier uit te zenden, omdat die herhaaldelijk onwaarheden verspreiden. Maar ook al wordt al langer met vergelijkbare initiatieven geprobeerd nepnieuws te bestrijden, ze zetten nog geen zoden aan de dijk.

Zou het kunnen dat dat soort oplossingen het probleem juist erger maken?

Uit recente onderzoeken blijkt dat verwerking van desinformatie in ons brein anders werkt dan vaak wordt aangenomen en dat factchecken juist een averechts effect kan hebben. Zelfs als we wéten dat iets niet waar is, weegt het nepnieuws nog mee in onze oordeelsvorming, bleek onlangs uit een studie gepubliceerd in Nature.

Dat heet het continued influence effect: als we iets lezen, slaan we het op, en ook als we daarna horen dat het niet waar is, blijft het plakken in het brein. „Als informatie in ons geheugen is opgeslagen, en er nieuwe informatie bij komt, wordt de originele informatie niet zomaar gewist”, schrijven de onderzoekers. „In plaats daarvan blijven de desinformatie en de correctie samen bestaan in het geheugen en concurreren ze om activering.”

Verankeren in het geheugen

Nepnieuws is dus zo hardnekkig dat zelfs een duidelijke ontkrachting het niet uit je hoofd krijgt. Sterker nog: die correctie kan juist meehelpen de onwaarheid verder te versterken – en daardoor te verankeren in je geheugen.

Door desinformatie te behandelen als puur een verzameling van feiten die je kunt rechtzetten, negeer je allerlei psychologische mechanismen, als ook de ingewikkelde sociale context van nepnieuws en desinformatie. Voor het geloven van bepaalde informatie is het voor veel mensen vaak belangrijker dat die informatie de groepsband versterkt dan dat de informatie helemaal klopt, blijkt uit diverse recente studies van psychologen en filosofen.

„Nepnieuws draait niet om wát je gelooft, maar wíé je gelooft,” zegt Catarina Dutilh Novaes, hoogleraar filosofie aan de Vrije Universiteit. Zij leidt een groot onderzoeksproject naar de oorzaken van desinformatie. Het gaat er volgens haar vooral om hoeveel vertrouwen je in de bron van bepaalde informatie hebt. Dat maakt veel uit voor hoe nepnieuws kan worden aangepakt. Als mensen een bron niet vertrouwen zullen ze ook een factcheck of informatie van die bron niet vertrouwen.

Dat komt volgens Dutilh Novaes door het onderscheid dat mensen maken tussen zogenoemde first order evidence en higher order evidence. Bewijs van de eerste orde is bijvoorbeeld: studie A toont met data aan dat vaccinaties veilig zijn. Bewijs van een hogere orde is: deze bron is wel of niet betrouwbaar. Het wel of niet vertrouwen van een bron weegt zwaarder bij het vormen van een oordeel over de informatie, zegt Dutilh Novaes.

In een tijd van sterk afnemend vertrouwen in instituties kan dat enorme gevolgen hebben. Kijk bijvoorbeeld naar de discussie rond vaccinaties. „Wetenschappelijk bewijs hoeft dan niet overtuigend te zijn, want ze vertrouwen de afzender al niet, ze denken: dat is gefabriceerd, of beïnvloed door de belangen van ‘Big Pharma’”, zegt Dutilh Novaes.

Groepssamenhang

Keuzes over welke bronnen wel en niet betrouwbaar zijn, zegt ook zij, worden bovendien sterk beïnvloed door de groep waartoe je behoort, de samenhang van die gemeenschap, en de mate van vijandigheid tegenover andere groepen, zegt ze.

Opvallend in haar onderzoek naar hoe groepsvertrouwen werkt, is dat vertrouwen in de ander, en ook in instituties, op grote schaal en behoorlijk snel kan afnemen, maar niet zo snel hersteld kan worden.

NRC Future Affairs

De spannendste stukken over de toekomst van tech, economie, klimaat en megatrends

„Dat zie je nu gebeuren bij hoe mensen massaal voor complottheorieën vallen”, zegt Dutilh Novaes. „Het is helaas heel asymmetrisch.” Waarmee ze bedoelt: verspreiding van desinformatie kan alleen op grote schaal, maar het herstel alleen op kleinere.

Als mensen de kant op gaan van het wantrouwen van alle instituties, corrigeer je dat niet met een factcheckcampagne vanuit diezelfde instituties. Belangrijker wordt dan dat die instituties laten zien dat zij wel degelijk te vertrouwen zijn, en dat ze bijvoorbeeld eerlijk zijn over gemaakte fouten. Als gevestigde media en overheidsorganisaties dat niet of niet overtuigend doen, is het misschien niet zo vreemd dat het wantrouwen bij mensen groeit.

Psychologische mechanismes

Ook volgens hoogleraar klinische neuropsychologie Margriet Sitskoorn van Tilburg University wordt nepnieuws vaak veel te simplistisch bekeken. Zij doet veel onderzoek naar desinformatie en schreef het boek HersenHack. „In de hersenen werkt nepnieuws niet eenvoudig”, vertelt ze. Dat desinformatie zo hardnekkig is, komt door allerlei psychologische mechanismen die op elkaar inwerken.

Er springen drie belangrijke dingen uit. De eerste is de manier waarop mensen zijn voorgeprogrammeerd om emotionele informatie bij de verwerking voorrang te geven. Zo gauw nieuws je emotioneel raakt, let je meteen op. Smeuïg nieuws, angstaanjagend nieuws. Informatie die daarop inspeelt, heeft een shortcut naar onze aandacht. Mensen die desinformatie verspreiden, maken daarvan gebruik.

Illustratie Luca van der Vossen

Het tweede is dat we de hele tijd dingen proberen te begrijpen, zelfs al zijn ze nog niet helemaal begrijpelijk. „Dat is in een complexere wereld moeilijker geworden”, zegt Sitskoorn. Hoe zit het met corona, wat wil Poetin? Complexe vragen, waar geen eenduidig antwoord op bestaat. En dan pakken we de snelle weg: als we een verhaal horen dat aannemelijk klinkt, zijn we al geneigd het te geloven, zegt ze. Speelt het ook nog eens in op onze emoties, geloven we het nóg eerder. Het is makkelijker te begrijpen en te aanvaarden dat er een vooropgezet complot is dan dat er allerlei complexe zaken en factoren op elkaar inwerken die niet voorspelbaar of begrijpelijk te zijn. „Wat je meteen kan begrijpen, blijft makkelijker hangen.”

En in een tijd van een ontsporende online stammenstrijd valt het derde mechanisme extra op: ons brein is er extreem op gericht om te bewijzen wat we toch al geloofden. „We zijn heel goed in het zoeken naar bewijzen bij wat we al dachten en heel slecht in het ontkrachten van aannames”, zegt Sitskoorn.

Wat dit allemaal extra versterkt, zegt ze, is dat mensen meerdere uren per dag naar een schermpje met informatie turen. Je brein krijgt dan steeds twee boodschappen. „Eén: het is heel belangrijk. En twee: het is heel dichtbij.” Dit activeert dan weer de angsten en emoties die ervoor zorgen dat nieuwe informatie blijft hangen. „Je hersenen krijgen constant het signaal: belangrijk, belangrijk, belangrijk.”

Rolmodellen en influencers

Maar wat zijn dan mogelijke oplossingen?

Het ligt het voor de hand om vertrouwen centraal te stellen in de aanpak. Herstel daarvan blijkt volgens haar vooral te werken binnen de eigen groep. Dan helpt het bijvoorbeeld als een rolmodel of iemand met autoriteit binnen die gemeenschap, desinformatie corrigeert of zich hardmaakt voor de betrouwbaarheid van bepaalde bronnen. „Rolmodellen, influencers, daarvan weten we dat zij kunnen helpen om bijvoorbeeld de vaccinatiebereidheid te verhogen”, zegt Dutilh Novaes.

Maar eenvoudig is het niet. Hoogleraar Sitskoorn waarschuwt dat desinformatie zó’n complex probleem is, dat elke aanpak die zich op één ding richt, tekort zal schieten. „Helaas, er zijn geen quick fixes.”

Het structureel aanpakken van desinformatie vereist volgens haar een brede aanpak: van het aanpassen van algoritmes om feiten en niet onwaarheden te versterken tot het vergroten van de mentale weerbaarheid en mediawijsheid bij mensen zelf. Maar het vergt bovenal een lange adem, omdat nepnieuws nou eenmaal op veel knopjes in ons hoofd drukt. „Desinformatie blijft voorlopig nog wel een probleem”, zegt ze.