Robert Parry geeft enkele voorbeelden van de misleiding van Het Grote Publiek. (HGP)
HGP kan zich natuurlijk nooit een eerlijk beeld van de wereld vormen als in de belangrijkste Media enorme leugens worden verteld, en de waarheid niet of bijna niet aan bod komen.
De evolutie heeft ons zo gemaakt dat we altijd de leugen zullen geloven als die 9 maal wordt verteld, en niet de waarheid , als die slechts één maal wordt verteld. De mening van Kissinger zal dus helaas weinig veranderen aan het biased wereldbeeld van HGP.
Hier een artikel van Robert Parry, met zekere vrijheid vertaald ( door J V) in het nederlands.
---------------------------------------------
Als Henry
Kissinger een keer de waarheid spreekt.
12 november
2014
Exclusief:
Voormalig minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger betwist de visie van
de grote Amerikaanse media op de Oekraïne-crisis, en merkt op dat Rusland reageerde
op het Westen, niet andersom. Maar de
MSM blijft doorzeuren over de Russische "agressie", schrijft Robert
Parry.
Door Robert
Parry
Het
Amerikaanse publiek wordt geconfronteerd met een informatie-crisis als de New
York Times en andere grote Amerikaanse media propaganda organen zijn geworden van
de neoconservatieve agenda en in het bijzonder de rush naar een nieuwe Koude
Oorlog met Rusland - zo veel zelfs dat zelfs ex-minister van Buitenlandse Zaken
Henry Kissinger daar nu kritiek op[ heeft geleverd.
MSM
artikelen zijn consequent partijdig - en in sommige gevallen niet erg zinvol.
Zo schreef Times correspondent David M. Herszenhorn een alarmerend verhaal op
woensdag over een nieuwe Russische "invasie" van Oekraïne, maar
vreemd reed de vermeende Russische tank kolonne naar het oosten in de richting
van de Oekraïense stad Donetsk, terug naar Rusland, niet naar het westen richting
de Oekraïne.
( Een OVSE
woordvoerder, Michael Bociurkiw, heeft dit woensdag gezegd.)
Kenmerkend
voor zijn anti-Russische vooroordelen, citeerde Herszenhorn ook klachten van de Oekraïense regering dat de Russen een wankel staakt-het-vuren gebruikten om de
Rebellen te versterken. Maar de realiteit is dat beide partijen de andere van
dergelijke manoeuvres beschuldigen . Herszenhorn weet dit, maar hij schreef
allen:
"Oekraïense
functionarissen hebben geklaagd dat Rusland gebruik maakt van de zogenaamde
wapenstilstand om de rebellen in het oosten van Oekraïne te versterken met meer
vechters en apparatuur."
Hoewel
mensenrechtenorganisaties Kiev hebben bekritiseerd voor lukrake beschietingen
van steden en het sturen van brute milities naar die bevolking, hebben de Times
en andere grote Amerikaanse kranten dergelijke feiten genegeerd of
gebagatelliseerd.
Op woensdag
Herszenhorn vergeleek ook de vermeende nieuwe Russische inval met de
"invasie" van de Krim, maar er was geen "invasie" van de
Krim, omdat de Russische troepen die betrokken waren bij de ondersteuning van het
volks-referendum waar besloten werd de Krim af te scheiden van de Oekraïne en zich
weer bij Rusland te voegen, die troepen waren al op de Krim onder een
overeenkomst met de Oekraïense regering met betrekking tot de Russische
marinebasis bij Sebastopol.
Herszenhorn's
gebruik van het woord "invasie" is gewoon een overdrijving, net als
de rest van de onevenwichtige verslaggeving die een rationele Amerikaanse
publieke reactie op de crisis in de Oekraïne bijna onmogelijk heeft gemaakt.
Sinds het
begin van de crisis in februari is de verslaggeving van de New York Times over
dit conflict opmerkelijk subjectief. Zo heeft de Times grotendeels het overtuigende
en algemeen bekende bewijs dat Amerikaanse regeringsfunctionarissen en agenten
hielpen bij het uitvoeren van de staatsgreep van 22 februati, die de gekozen
president Viktor Janoekovitsj heeft verdreven. [Zie Consortiumnews.com's
"het waarom achter de Oekraïne Crisis."]
The Times
heeft ook het bewijs verzwegen dat extreem-rechtse en neo-nazi elementen een
belangrijke rol speelden bij het gooien van brandbommen naar de politie, waardoor
Janoekovitsj en andere
overheidsfunctionarissen moesten vluchten voor hun leven. Later zpeelden ze een
toonaangevende rol bij de aanvallen op etnische Russen. Alsmen al naar deze
waarheid verwijzt, is het meestal gepresenteerd in een weinig betekenisvolle
context of geplakt in de laatste paar alinea's van lange artikelen over andere
onderwerpen.
Medvedev
belachelijk maken.
Herszenhorn
zelf is een toonaangevende schender van journalistieke normen geweest.
Bijvoorbeeld, medio april, vroeg in de crisis, schreef hij een spottende
verhaal uit Moskou over de Russische premier Dmitri Medvedev omdat die een
mogelijke burgeroorlog voorspelde.
In het
artikel "Rusland verdraait de waarheid over de Oekraïne," beschuldigd
hij Medvedev van een item op Facebook dat " somber en vol van angst,"
was, en dat "er weer bloed is verspild in Oekraïne" en dat er "een burgeroorlog dreigt."
Herszenhorn
vervolgde:
"Medvedev
smeekte Oekraïners om over hun eigen toekomst te beslissen 'zonder
overweldigers, nationalisten en bandieten, zonder tanks of pantserwagens - en
zonder geheime bezoeken van de CIA directeur.’ En zo begon weer een dag van gebral en overdrijving,
van de verkeerde informatie, complottheorieën, oververhitte retoriek en soms
regelrechte leugens over de politieke crisis in Oekraïne die in werkelijkheid
is veroorzaakt in de hoogste echelons van het Kremlin. Uur na uur, dag na dag, week na week galmt
dit gebralk uit de Russische staats-media."
Dit partijdige
"nieuws" stond op de voorpagina en nog eens op een binnenpagina, maar
Herszenhorn heeft nooit de moeite genomen om te vermelden dat er niets onjuist
was in wat Medvedev schreef. Het bloedvergieten werd snel erger en escaleerde
tot een burgeroorlog.Je kunt zeggen dat Medvedev was vooruitziend was.
Het was ook
de veel verguisde Russische pers die als eerste melding maakte van het geheime
bezoek van CIA-directeur John Brennan aan Kiev. Hoewel het Witte Huis dat
rapport later bevestigde, citeerde Herszenhorn
toch nog Medvedev’s verwijzing ernaar in
het kader van "desinformatie" en "samenzweringstheorieën."
Nergens in het
lange artikel steklt de Times zijn lezers de hoogte dat de directeur van de CIA
inderdaad een geheim bezoek aan Oekraïne
had gebracht.
In deze
omgekeerde wereld van MSM desinformatie, is er zeer weinig kritiek op de
flagrante vooroordelen van de grote westerse media, maar in plaats daarvan blijven
de aanvallen op de professionaliteit van de Russische media doorgaan, met
inbegrip van een negatief oordeel deze
week door een officieel Britse bureau dat mogelijke partijdigheid bij Nieuws-Media
in de gaten houdt. ( Media die in de UK verschijnen. ) Het bureau, dat bekend
staat als Ofcom, beschuldigde het Russische RT netwerk er van dat het niet aan
de normen voor "onpartijdigheid" voldeed in het begin van de Oekraïne
kwestie.
Interessant
is dat Ofcom niet durft beweren dat RT leugens verkocht toen ze de neo-nazi-misdadigers
beschreef die deel namen aan de 22 februari- staatsgreep, of toen RT over een
mogelijke rol van Kiev-gerelateerde sluipschutters in de slachting van
tientallen mensen op de Maidan berichtte, en ook niet waar RT berichtte over de
ongrondwettig-heid van de nieuwe Kiev regering.
Maar Ofcom
verwijt RT dat het niet voldoet aan de eis van "onpartijdigheid" en dreigt
m,et reglementaire sancties tegen RT als het niet zijn werkwijze zal verbeteren.
Ofcom definieert "onpartijdigheid" als "onpartijdigheid
voldoende of passend bij het onderwerp en de aard van het programma."
Het beeld
van een Britse regelgevende instantie dat RT dreigt met sancties voor het niet in
de pas lopen met de pro-Westerse propaganda die bijna alle Britse en
Amerikaanse Nieuws Media uitdragen doet
ons aan George Orwell denken: het apart
zetten en verdacht maken van een van de weinige bronnen van nieuws die niet
mee doet met het heersende 'groep denken’.
Het zou pas
acceptabel zijn als dezelfde normen werden toegepast op de westerse media voor
hun eenzijdige berichtgeving over de Oekraïne, maar dat zou blijkbaar te veel
tegen belangrijke haren in striojken.
Kissinger’s ‘opstandigheid’.
Vreemd
genoeg, is een van de weinige prominente westerlingen die het heeft het
aangedurfd om de heersende mening over Oekraïne in twijfel te trekken de
voormalig minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger, die in een interview
met het Duitse weekblad Der Spiegel zei dat het Westen de betekenis van de
Krim-annexatie overdrijft gezien de lange historische bandenvan het schiereiland
met Rusland.
"De
annexatie van de Krim was niet een overgang naar een wereldwijde
verovering," zei de 91-jarige Kissinger. "Het was niet als Hitler die
Tsjecho-Slowakije binnen trekt" - zoals voormalig minister van
Buitenlandse Zaken Hillary Clinton en anderen hebben gesuggereerd.
Kissinger merkte
op dat de Russische president Vladimir Poetin niet van plan was een crisis in
Oekraïne te beginnen: "Poetin investeerde tientallen miljarden dollars aan
de Olympische Winterspelen in Sochi. Het thema van de Olympische Spelen was dat
Rusland een progressieve staat is die verbonden is aan het Westen door zijn
cultuur en daarom, zo nemen we aan, deel wil uitmaken van het Westen. Dus is
het niet aannemelijk dat - een week na het sluiten van de Olympische Spelen- Poetin het initiatief zou nemen om de de Krim innemen
en een oorlog over de Oekraïne zou beginnen. "
In plaats
daarvan stelt Kissinger dat het Westen - met de strategie van het aantrekken
van de Oekraïne richting de Europese Unie - verantwoordelijk was voor de crisis
door na te laten de Russische gevoeligheid met betrekking tot de Oekraïne te
begrijpen. Ook het feit dat Het Westen de confrontatie heel snel deed escaleren
zodast een dialoog onmogelijk werd, ziet Kissinger als een grote fout van Het
Westen.
Maar
Kissinger vindt ook ook dat Poetin onjuist op de crisis reageerde. "Dit
betekent niet dat de Russische reactie gepast was", zei Kissinger.
Kissinger
vertelde Der Spiegel dat "een hervatting van de Koude Oorlog een
historische tragedie zou zijn. Als met met goed fatsoen een conflict kan vermijden,
moet men proberen om het te vermijden. ... We moeten niet vergeten dat Rusland
is een belangrijk onderdeel van het internationale systeem, en dus belangrijk bij
het oplossen van allerlei andere crises, bijvoorbeeld bij afspraken over kernwapens
met Iran, of over de kwestie Syrie. Dit
heeft voorrang boven een tactische escalatie in één concreet geval, te weten de
Oekraïne. "
Als Henry
Kissinger begint te klinken als de stem van ‘de redelijkheid’, zegt dat veel
over hoe gek de New York Times en de rest van de MSM zijn geworden.
------
Onderzoeksjournalist
Robert Parry brak veel van de Iran-Contra verhalen voor The Associated Press en
Newsweek in de jaren 1980. Je kunt zijn nieuwe boek, Amerika's Stolen Narrative
kopen, hetzij in druk hier of als een e-book (van Amazon en
barnesandnoble.com). Voor een beperkte tijd, kunt u ook Robert Parry's trilogie
over de familie Bush en zijn verbindingen met diverse rechtse agenten bestellen
voor slechts $ 34. De trilogie bestaat uit Amerika's Stolen Narrative. Voor
meer informatie over dit aanbod, klik hier.
No comments:
Post a Comment