407. Interview met Vladimir Putin, 13 nov. 2014.

Bron: Duitse tv zender ARD  en :  Video met duits gesproken vertaling.  

Vertaald: Russisch>Duits > Engels> Nederlands.

De vertaling is niet altijd letterlijk, maar wel integer gemaakt.

De tekst is eerst met Google Translate vertaald, en dat levert een zinsbouw op die wat afwijkt. 

De vertaler heeft enkele passages geel gemarkeerd, en op enkele plaatsen ter verduidelijking zaken toegevoegd, altijd in italics weergegeven.  

                                     --------------

HUBERT SEIPEL Goedemiddag, mijnheer de President.

U bent de enige Russische president die ooit een toespraak voor de Bundestag hield. Dit gebeurde in 2001. Uw toespraak was een succes. U sprak over de betrekkingen tussen Rusland en Duitsland, over Europa op bouwen in samenwerking met Rusland, maar U gaf ook een waarschuwing. U zei dat de Koude Oorlog- ideeën moesten worden uitgeroeid. U merkte ook op dat we dezelfde waarden delen, maar dat we elkaar niet vertrouwen. Waarom was U een beet U pessimistisch destijds?

VLADIMIR PUTIN: Allereerst, ik gaf geen waarschuwingen of vermaningen en ik was niet pessimistisch. Ik probeerde slechts om de voorafgaande periode, dus sinds de ineenstorting van de Sovjet-Unie,  te analyseren. Ik nam ook de vrijheid om de toekomst te  voorspellen op basis van de verschillende ontwikkelingsscenario's.

Uiteraard is het een afspiegeling van de situatie zoals wij die zien, vanuit het Russische standpunt, maar toch was het volgens mij een vrij objectieve analyse.

Ik herhaal: er was geen enkel pessimisme. Geen. Integendeel, ik probeerde om mijn speech optimistisch te laten klinken. Ik ging ervan uit dat,   nu we alle problemen uit het verleden hadden benoemd en erkend, we zouden moeten doorgroeien naar een veel comfortabeler onderlinge relatie waar we beiden beter van worden.

HUBERT SEIPEL: Vorige week was het 25-jarig jubileum van de val van de Berlijnse muur, die niet mogelijk zou zijn geweest zonder de toestemming van de Sovjet-Unie. Zo was het toen. Nu doet de NAVO oefeningen in de Zwarte Zee, in de buurt van de Russische grens, terwijl de Russische bommenwerpers  oefeningen in Europa's internationale luchtruim uitvoeren. De minister van Defensie zei, als ik me niet vergis, dat ze tot aan de Golf van Mexico vliegen. Dit alles wijst op een nieuwe Koude Oorlog.

Ook worden er harde uitspraken over en weer gedaan. Enige tijd geleden noemde President Obama Rusland als een bedreiging, even groot als Ebola en de extremisten, de islamitische extremisten. U vergeleek Amerika met een  nouveau riche, die zichzelf als de winnaar van de Koude Oorlog ziet. En nu  probeert Amerika om de wereld te veranderen volgens haar eigen wensen. Dit alles doet sterk denken aan de Koude Oorlog.

VLADIMIR PUTIN: Zie, u noemde 2001 en ik zei dat mijn perspectief nogal optimistisch was.

We hebben twee golven van NAVO-expansie meegemaakt sinds 2001.

Als ik me goed herinner, zeven landen - Slovenië, Slowakije, Bulgarije, Roemenië en  Estland, Letland en Litouwen – zijn toegetreden tot de NAVO in 2004.  Nog twee landen traden toe in 2009.

Dit waren heel belangrijke geopolitieke veranderingen.

Bovendien groeit het aantal militaire bases.

Heeft Rusland militaire bases over de hele wereld?

De NAVO en de Verenigde Staten hebben militaire bases verspreid over de hele wereld, ook in gebieden dicht bij onze grenzen, en hun aantal groeit.

Bovendien werd recent besloten om Special Operations Forces in te zetten , alweer heel dicht bij onze grenzen.

U had het over oefeningen, bommenwerpers, scheepsbewegingen, en ga zo maar door. Is dit allemaal aan de hand? Ja, dat gebeurt inderdaad.

Maar U zei - of misschien was het een onnauwkeurige vertaling - dat ze zijn uitgevoerd in het internationale Europese luchtruim. Nou, het luchtruim is òf internationaal (neutraal) òf het is Europees luchtruim. Dus gelieve te noteren dat onze oefeningen uitsluitend uitgevoerd zijn in internationale wateren en in het internationale luchtruim.

In 1992 zijn wij gestopt met de vluchten van onze strategische vliegtuigen en ze bleven vele jaren op hun vliegbases. Gedurende deze tijd vlogen onze Amerikaanse partners wel verder met hun nucleaire vliegtuigen naar dezelfde gebieden als voorheen, waaronder gebieden dicht bij onze grenzen. Daarom hebben we een aantal jaren geleden, toen we geen positieve ontwikkelingen zagen en niemand bereid bleek om ons voorbeeld te volgen, de vluchten van onze strategische luchtvaart naar afgelegen gebieden hervat. Dat is alles.

(Noot van de vertaler: ik las ergens dat het redelijk gebruikelijk is voor een luchtmacht om zich te tonen aan de potentiele vijand: ‘showing the flag’ heet dat dan, meen ik.  Dat is geen bedreiging, en ook geen intimidatie. Dat is alleen de ander er aan herinneren dat je er bent. Doen de Amerikanen ook, maar lezen we nooit over. Nu wordt het Russische ‘tonen van de vlag’ aangegrepen om Rusland als agressief af te schilderen.  )

HUBERT SEIPEL: Dus U gelooft dat uw veiligheidsbelangen niet worden gerespecteerd.

Laat me terugkeren naar de huidige crisis en de oorzaak er van. De huidige crisis werd veroorzaakt door de Overeenkomst tussen de Europese Unie en Oekraïne. De titel van deze overeenkomst is relatief onschuldig. Het is  ‘Associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en Oekraïne’ (EU-Ukr.) genoemd. Het belangrijkste punt van deze overeenkomst is om de Oekraïense markt te openen voor de EU en vice versa. Waarom is het een bedreiging voor Rusland? Waarom bent U tegen dit akkoord?

VLADIMIR PUTIN: In werkelijkheid volgt de economie bijna hetzelfde pad als beveiliging. We prediken het tegenovergestelde van wat wij in de praktijk doen. We zeggen dat er een ‘Gemeenschappelijke Ruimte’ moet worden gemaakt en bouwen in plaats daarvan scheidslijnen.

Laten we eens kijken naar wat de EU-Ukr. overeenkomst inhoudt . Ik heb dit vele malen gezegd, maar Ik moet het nog eens herhalen: het elimineert de invoerrechten voor de Europese goederen die naar Oekraïene worden geëxporteerd. Nul % invoerrrechten. Maar omdat Oekraïne lid is van een vrijhandelszone binnen het GOS ( gemenebest van onafhankelijke  ex-soviet landen), geldt het 0% tarief voor alle handel tussen Rusland en Oekraïne. Wat betekent dat? Het betekent dat alle Europese goederen rechtstreeks via Oekraïens grondgebied naar de Russische Federatie zullen stromen.

Er zijn nog veel andere aspecten die uiteraard niet duidelijk zijn voor de niet-ingewijden. Bijvoorbeeld, er zijn technische voorschriften die verschillend zijn in Rusland en in de EU: we hebben verschillende technische standaarden. Dat zijn normen van de technische controle, fytosanitaire normen etc.

Bij wijze van voorbeeld zal ik de assemblage van auto's noemen op Oekraïens grondgebied. Westerse bedrijven hebben miljarden euro's geïnvesteerd in hun fabrieken in Rusland (Volkswagen, BMW, Peugeot, Citroen, de Amerikaanse Ford, en anderen). Ze mochten op onze markt komen op strenge voorwaarden, namelijk op voorwaarde van vergaande  lokalisatie van de productie. (Dus VW mag in Rusland VW’s verkopen, als ze in Rusland zijn gebouwd).  Hoe kunnen we dan accepteren dat ze nu via de Oekraïne zomaar  ons land binnen kunnen komen? 

 Dus we zeiden vanaf het begin, "We zijn het eens, maar laten we stap voor stap te werk gaan en rekening houden met de echte problemen die kunnen ontstaan tussen Rusland en Oekraïne." Wat we kregen te horen als reactie? "Dit zijn uw zaken niet. Steek uw neus er niet in."

HUBERT SEIPEL: Ik zou even terug naar het verleden willen kijken. Wanneer de  EU-Ukr. overeenkomst werd besproken, duurden die onderhandelingen vrij lang. Dit veroorzaakte protesten op Maidan in Kiev. Ik verwijs naar de protesten waarin mensen een beter leven eisten, en toetreding tot de Europese Unie. Maar het waren ook protesteren tegen het Oekraïense systeem. Op het einde resteerde alleen nog een golf van geweld.

Nadat de toenmalige president weigerde de Overeenkomst te ondertekenen ( november 2013), veroorzaakte dat een uitbarsting van geweld, en mensen werden gedood op Maidan (febr. 2014). Toen kwam de Duitse minister van Buitenlandse Zaken en probeerde een compromis tussen de demonstranten en de overheid te vinden, en slaagde erin om dat te doen. Er was een overeenkomst die voorzag in een Regering van Nationale Eenheid. Die bleef van kracht voor ongeveer 24 uur en is dan verdwenen.

U heeft de ontwikkelingen van 21 februari op de voet gevolgd en U weet nog hoe U sprak met de heer Obama en mevrouw Merkel.

VLADIMIR PUTIN: Ja. Inderdaad, op 21 februari zijn niet alleen de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, maar ook zijn collega's uit Polen en Frankrijk aangekomen in Kiev om garant te staan voor het bereikte akkoord tussen de toenmalige president van Oekraïne Viktor Janoekovitsj en de oppositie. De overeenkomst bepaalde dat het proces ( van overgang naar de nieuwe regering) absoluut vreedzaam zou verlopen.  Als borg tekenden zij de overeenstemming tussen de officiële instanties en de oppositie. En de regering ging er van uit dat de overeenkomst zou worden nageleefd. Het is waar dat ik telefonisch sprak met de president van de Verenigde Staten op diezelfde dag, en dit was ook de context (teneur) van ons gesprek. Echter, de volgende dag, ondanks alle garanties van onze partners uit het Westen, vond een coup plaats en werden zowel de Presidentiële Administratie als het Hoofdkwartier v d Regering bezet.

Ik wil graag het volgende in dit verband zeggen: òfwel hadden de ministers van Buitenlandse Zaken van Duitsland, Polen en Frankrijk de overeenkomst tussen de Autoriteiten en de Oppositie niet als borg moeten ondertekenen,

òfwel hadden ze moeten aandringen op de uitvoering ervan!

Inplaats van zich te distantiëren van deze overeenkomst. Verder: nu noemen ze die Overeenkomst  liever helemaal niet meer, alsof de overeenkomst nooit heeft bestaan. In mijn mening is dit absoluut verkeerd en contraproductief.

(Vertaler: De Overeenkomst toont aan dat Rusland en Europa vrede wensen in de Ukraïne. Typerend is dat de VS ( toch alom tegenwoordig in dit conflict, 5 miljard $ geïnvesteert in de zaak) bij die gesprekken van 21 februari niet waren uitgenodigd. In feite wilden Rusland en de EU een soort coup plegen: tegen de zin van de VS wilde men vrede. Maar de snipers op Maidan werkten voor de VS en maakten vrede onmogelijk. Een duidelijke coup van de VS, als je hetmij vraagt. )

HUBERT SEIPEL: U heeft snel gehandeld. U heeft, zo kun je zeggen, de Krim geannexeerd en rechtvaardigde dit toen op basis van het feit dat 60 procent van de Krim bevolking Russen zijn, en dat de Krim een lange geschiedenis heeft als een deel van Rusland en ten slotte  omdat de Russische vloot er is gestationeerd. Het Westen zag dat als een schending van het internationaal recht.

VLADIMIR PUTIN: Wat is U vraag precies?

HUBERT SEIPEL: Heb U de reactie van het Westen en de mogelijke sancties, die later werden opgelegd aan Rusland onderschat?

VLADIMIR PUTIN: Wij zijn van mening dat dit soort reactie totaal niet in verhouding is tot wat er gebeurd is.

Wanneer ik klachten hoor over Rusland dat het Internationaal Recht zou schenden ben ik gewoon verbaasd. Wat is het Internationaal Recht? Het is in de eerste plaats het Handvest van de Verenigde Naties, de internationale praktijk en de interpretatie ervan door de relevante internationale instellingen.

Bovendien hebben we een duidelijke recente precedent - Kosovo.

HUBERT SEIPEL: U bedoelt de uitspraak van het Internationale Hof van Justitie in de kwestie Kosovo? De uitspraak  waarin het Hof stelde dat Kosovo het recht had op zelfbeschikking en dat de Kosovaren een stemming konden houden om de toekomst van hun staat te bepalen?

VLADIMIR PUTIN:  Precies. Maar niet alleen dat. Het belangrijkste punt was dat bij het maken van een beslissing over hun toekomst, de mensen in dat gebied niet de mening van de centrale autoriteiten van de staat waar ze tot dan toe onder vallen, hoeven te vragen.  Ze hebben niet de goedkeuring van de centrale autoriteiten nodig, van de overheid, om de nodige maatregelen voor  zelfbeschikking te nemen. Dat is het centrale punt.

En wat in de Krim gebeurde was in geen enkel opzicht verschillend van wat er  in Kosovo was gebeurd.

Ik ben er diep van overtuigd dat Rusland geen schendingen van het internationaal recht heeft gepleegd.  Ja, ik maak er geen geheim van, het is een feit en we hebben ook nooit verzwegen dat onze strijdkrachten de Oekraïense strijdkrachten tegen hielden die in de Krim waren gestationeerd.

Niet om iemand te dwingen om te stemmen, dat is onmogelijk, maar om bloedvergieten te voorkomen, om de mensen een kans te geven om hun toekomst en de toekomst van hun kinderen te kiezen.

Kosovo, dat u noemde, verklaarde zich onafhankelijkheid door alleen maar een  parlementair besluit. In de Krim was niet alleen een parlementair besluit, maar ook een referendum, en de resultaten waren gewoonweg verbluffend.

Wat is democratie? Zowel u en ik weten het antwoord. Wat is demos? Demos is mensen, en democratie is het recht van mensen. In dit specifieke geval het recht op zelfbeschikking.

HUBERT SEIPEL: Het is duidelijk dat U advocaat bent.

Maar U kent de argumenten van het Westen ook. Het Westen zegt dat de verkiezingen werden gehouden onder de controle van Russische militairen. Dit is de redenering van het Westen.

Laat ik met de volgende kwestie verder gaan .

Vandaag de dag is de Oekraïne min of meer verdeeld. Vierduizend mensen zijn gestorven, honderdduizenden zijn vluchteling geworden en onder andere  naar Rusland gevlucht. In het oosten van het land eisen Russisch-sprekende separatisten een ruime autonomie, sommigen willen bij Rusland toetreden. In overeenstemming met de Minsk-Overeenkomst werd een wapenstilstand uitgeroepen, maar elke dag sterven nog mensen. Het land is failliet. In principe verliest iedereen die bij dit conflict is betrokken. Oekraïne lijkt het meest te hebben verloren, maar Europa en Rusland verloren ook. Hoe ziet U de toekomst van Oekraïne?

VLADIMIR PUTIN: Oekraïne is een complex land, en niet alleen vanwege de etnische samenstelling, maar ook vanuit het oogpunt van zijn ontstaansgeschiedenis.

Is er een toekomst en hoe ziet die er uit? Ik denk dat die er zeker is. Het is een groot land, een grote natie met een bevolking van 43 miljoen  mensen. Het is een groot Europees land met een Europese cultuur.

Weet U, er is maar één ding dat ontbreekt. Ik geloof dat het inzicht ontbreekt dat om succesvol, stabiel en welvarend te zijn, de mensen die er wonen, ongeacht de taal die ze spreken (Hongaars, Russisch, Oekraïens of Pools),

 het gevoel moeten hebben dat dit hun thuisland is.

Om dat te bereiken moeten ze voelen dat ze hun potentieel hier ook kunnen realiseren, even goed als elders en mogelijk zelfs beter. Daarom begrijp ik niet de onwil van sommige politieke krachten in de Oekraïne om zelfs maar over de mogelijkheid van een federalisering van gedachten te wisselen.

We horen de laatste tijd dat de vraag niet federalisering is,  maar decentralisatie. Het is allemaal echt een woordenspel. Het is belangrijk om te begrijpen wat deze begrippen betekenen: decentralisering, federalisering, regionalisering. U kunt nog een dozijn andere termen uitvinden. De mensen die in deze gebieden leven moeten zich realiseren dat zij recht hebben op iets, dat ze iets voor zichzelf kunnen beslissen in hun leven.

HUBERT SEIPEL: De centrale vraag in het Westen is als volgt: zal Oekraïne een onafhankelijke staat blijven? Dat is de centrale vraag die nu op de agenda staat. De tweede vraag is of Rusland meer kan doen? Misschien heeft  Rusland meer mogelijkheden om dit proces in Oekraïne te bespoedigen, in het bijzonder met betrekking tot de Minsk overeenkomsten?

VLADIMIR PUTIN: Weet U, als iemand ons vertelt dat we speciale mogelijkheden hebben om een probleem of een crisis op te lossen, dan geeft me dat altijd zorgen, en word ik alert. We hebben vele malen gehoord dat Rusland de sleutel heeft om het Syrische probleem op te lossen, of dat we een aantal speciale mogelijkheden hebben om een ander probleem op te lossen of om de Oekraïense crisis op te lossen. Ik begin altijd te vermoeden dat er een plan is om de verantwoordelijkheid bij ons te leggen en om ons te laten boeten voor iets. We willen dat niet. Oekraïne is een onafhankelijke, vrije en soevereine staat. Eerlijk gezegd zijn we zeer bezorgd over eventuele etnische zuiveringen en dat Oekraïne een neo-nazi-staat kan worden. Wat vindt U dat we moeten denken van mensen met hakenkruisen op hun mouwen? Of wat te denken van de SS emblemen die we zien op de helmen van sommige militaire eenheden die nu vechten in het oosten van Oekraïne? Als dit een beschaafd land is, waarom zien   de autoriteiten dit dan niet? Op zijn minst konden ze dit uniform verbieden, konden ze de nationalisten dwingen deze emblemen te verwijderen. Daarom zijn wij bang dat het allemaal verkeerd zal aflopen uiteindelijk. Als dat gebeurt is het een ramp voor Oekraïne en het Oekraïense volk.

De Minsk overeenkomsten ontstonden alleen omdat Rusland actief werd betrokken bij deze inspanning; we werkten met de Donbass milities, dus de strijders uit zuidoost Oekraïne, en we overtuigden ze ervan dat ze genoegen moesten  nemen met bepaalde afspraken. Als we dat niet gedaan hadden was het gewoon niet gebeurd. Er zijn wat problemen met de uitvoering van deze overeenkomst, dat is waar.

Wat die problemen zijn? Zelfverdedigings-strijders werden verondersteld om uit een aantal van de steden die ze verdedigden te vertrekken. Maar ze zijn toch niet vertrokken. Weet U waarom niet? Ik zal het U ronduit zeggen, het is geen geheim: omdat de mensen die vechten tegen het Oekraïense leger zeggen: "Dit zijn onze dorpen, we zijn van hier. Onze families en onze geliefden wonen hier. Als we vertrekken zullen nationalistische bataljons komen en  iedereen vermoorden. We zullen niet vertrekken, U kunt u ons komen doden. "Weet U, het is een moeilijk probleem. Natuurlijk proberen we hen te overtuigen, we praten, maar als ze dat soort dingen zeggen, weet U, is er niet veel tegen in te brengen.

En het Oekraïense leger heeft ook een aantal van de steden die het moest opgeven, niet verlaten. De milities - dat zijn mensen die vechten voor hun rechten, voor hun belangen.

De centrale Oekraïense autoriteiten kiezen er voor om geen demarcatielijn vast te stellen. Zo’n lijn zou de beschietingen en het doden stoppen.  Als ze het héle land willen controleren, dan zijn deze gewelddadige gevechten om één dorpje niet nuttig. 
( Putin bedoelt wellicht: Als Kiev ooit Donbass wil regeren, dan maaklt ze de klans daarop juist kleiner door nu zo vreselijk te vechten en niet te onderhandelen.)

Wel belangrijk is om onmiddellijk te stoppen met het bloedvergieten en de beschietingen en om te zorgen dat er een politieke dialoog kan gaan plaatsvinden.  Dat is wat belangrijk is. Als dit niet gebeurt, zal er geen politieke dialoog komen.

Ik verontschuldig me voor zo'n lange monoloog, maar U laat me terug te gaan naar de essentie van het probleem.

Wat is de essentie?

De staatsgreep vond plaats in Kiev. Een aanzienlijk deel van het land stond er achter, en ze waren blij,  mede omdat zij geloofden dat na de ondertekening van die  Associatieovereenkomst er open grenzen zouden komen, kansen op werk, het recht om te werken in de Europese Unie, onder meer in Duitsland. Ze dachten dat het zo zou worden. In feite krijgen ze niets van dat alles. Het andere deel van het land, het zuidoosten, ondersteunde het niet en zei: "We erkennen de nieuwe Kiev regering niet." En in plaats van het starten van een dialoog, in plaats van uit te leggen aan de mensen dat de centrale autoriteiten in Kiev niets boosaardigs van zins zijn, en verschillende vormen van samenwerken voor te stellen aan de Donbas en de ontwikkeling van een gemeenschappelijke staat als doel te stellen….. In plaats van dat alles te doen begon Kiev met nachtelijke arrestaties !  Zodra die nachtelijke arrestaties begonnen namen  mensen in het zuidoosten de wapens op. Zodra ze de wapens opnamen stuurde Kiev het leger, de luchtmacht, tanks en meervoudige raketwerpers naar Donbas. De autoriteiten hadden zo wijs moeten zijn om dit alles niet te doen.

Is dit een manier om problemen op te lossen? En nu zitten we in een impasse. Is het mogelijk om hier uit te komen? Ik ben er zeker van dat het mogelijk is.

HUBERT SEIPEL: Kiev beweert nu dat Rusland wapens levert aan de separatisten en ook militairen daarheen stuurt.

VLADIMIR PUTIN: Waar hebben de Separatisten de gepantserde voertuigen en de artillerie-systemen gehaald? Tegenwoordig kunnen  mensen die een strijd bevechten die ze als rechtvaardig zien altijd aan wapens komen. Dit is het eerste punt.

Maar ik wil benadrukken dat dit niet is waar het om gaat. De kwestie zelf is geheel anders. Waar het om gaat is dat we niet één kant van het verhaal moeten zien.

(Vertaler: Ook de sterk pro-Putin blogger The Saker zegt dat Rusland wel degelijk wapens levert aan de Separatisten. Sinds begin november verwacht men een aanval van Kiev, en in de hoop dat Kiev die aanval toch niet zal aandurven, toont men nu zelfs lange colonnes met tanks en vrachtwagens die bijna zeker uit Rusland afkomstig zijn. Maar Putin kan dit niet openlijk toegevenwant dat zou als legitimatie worden gebruikt door de Nato om óók legers in de Ukraïne te plaatsen. Putin mòet het dus wel doen, om een genocide te voorkomen, maar màg het niet toegeven. Dat is mijn idee over de situatie. 

Die genocide is niet denkbeeldig:  Timoshenko wilde een atoombom op de Donbas gooien. Yatshenko ( Yats) noemde de Donbas mensen ‘ongedierte’ en een belangrijke Neocon-financier, Sheldon Adelson heeft al eerder voor het gebruik van een atoombom gepleit, tegen Iran.)

   

Vandaag zijn er gevechten in het oosten van Oekraïne. De Oekraïense centrale autoriteit ( ‘Kiev’)  heeft de strijdkrachten er heen gestuurd en ze maken zelfs gebruik van raketten met zware bomladingen. Is er iemand die dit vernoemt? Geen enkel woord. En wat betekent dat? Wat zegt ons dit? Dit wijst op het feit dat U wil dat Kiev de bevolking van Donbass gewoon uitmoordt, al hun politieke vijanden en tegenstanders. Is dat wat U wilt? Wij willen dat  zeker niet. En we zullen het niet laten gebeuren.

( Noot van de vertaler: Hier trekt Putin duidelijk een streep in het zand. Als Kiev verder gaat met het vermoorden van Donbass-bevolking, dan zal Moskou ingrijpen. )

HUBERT SEIPEL: Nadat de Krim was toegetreden tot Rusland, heeft het Westen Rusland uit de G8 gezet (nu dus weer G7), deze exclusieve club van industriële staten. Tegelijkertijd hebben  de Verenigde Staten en Groot-Brittannië sancties tegen Rusland opgelegd. Nu bent u op weg naar een G20-top van de belangrijkste industriële landen op de planeet. De focus zal liggen op economische groei en werkgelegenheid. Ze zeggen dat er geen groei meer is en dat de werkloosheid zal toenemen; de sancties beginnen een effect te krijgen; zowel de roebel als de olieprijs staan erg laag. De prognose van het bereiken van 2 procent groei in Rusland is onhaalbaar. Andere landen zijn in dezelfde situatie. Deze Oekraïne-crisis heeft een averechts effect, ook voor de komende top, vindt U niet?

VLADIMIR PUTIN: Natuurlijk, wie zou er van kunnen profiteren?

( Vertaler: Putin bedoelt dit niet dubbelzinnig. In het engels staat er: “Of course, who could benefit from it?”  Natuurlijk weet  hij dondersgoed dat de VS al 20 jaar bezig is om Rusland onderuit te halen: roze revoluties, NGO’s die de mensen tot opstandigheid aanzetten etc. Kosten: 5 miljard $, zo zei Nuland. Deze hele Ukraïense opstand is een actie van de VS tegen Rusland. En dus is het wel degelijk de bedoeling dat de VS van deze opstand profijt zal hebben. Door Rusland te destabiliseren (economisch verzwakken, de vrienden van Putin financieel benadelen zodat ze hem mogelijk zullen verdrijven, etc) wil Amerika verhinderen dat de BRICS de macht in de wereld van Amerika over nemen. Rusland probeert elke ‘casus belli’ die de Amerikanen zouden kunnen aangrijpen, te vermijden. Zo spreekt hij steevast van ‘onze partner Amerika’. Ondertussen wordt de samenwerking binnen de BRICS steeds beter en economisch gezien zijn de BRICS zelfs al groter dan de VS-EU samen. De VS is een dolle hond die beseft dat zijn tijd gekomen is. Maar een dolle hond met een enorme legermacht en veel kernwapens. En die moet je geen aanleiding geven om ze te gebruiken. Verder is het een kwestie van tijd: wachten tot die dolle hond in elkaar zakt. Ik vermoed dat Putin de zaak op deze manier beziet.)

U wilde weten hoe de situatie zich ontwikkelt en wat onze verwachtingen zijn. Natuurlijk verwachten we dat de situatie ten goede zal veranderen. Natuurlijk verwachten we dat de Oekraïense crisis zal eindigen. Natuurlijk willen we normale betrekkingen met onze partners, ook met de Verenigde Staten en Europa. Natuurlijk, de situatie met de zogenaamde sancties is schadelijk voor de wereldeconomie (het is schadelijk voor ons en het is ook schadelijk voor de wereldeconomie) en het is vooral schadelijk voor de Russische betrekkingen met de EU.

Echter, er zijn ook enkele voordelen: het is voor een aantal Russische bedrijven nu onmogelijk om bepaalde goederen uit westerse landen, uit Europa en de Verenigde Staten, te kopen. Dat heeft ons ertoe gebracht deze goederen zelf te produceren. Het gemakkelijke leventje, toen alles wat we moesten doen was om meer olie en gas te produceren, en al de rest te kopen, is een ding van het verleden.

Met betrekking tot de groei, die was dit jaar bescheiden maar nog wel ongeveer 0,5-0,6 procent. Volgend jaar zijn we van plan om 1,2 procent groei ter bereiken, en het jaar daarna  2,3 procent en 3 procent over drie jaar. In het algemeen zijn dit niet de cijfers die we zouden willen hebben, maar toch is het  groei en we zijn ervan overtuigd dat we deze percentages zullen halen.

HUBERT SEIPEL: Een ander thema in Brisbane zal de financiële stabiliteit zijn. De situatie in Rusland kan ook worden bemoeilijkt omdat Russische banken geen herfinanciering meer kunnen krijgen op de wereldmarkt. Bovendien zijn er plannen om voor Rusland het internationale betalingsverkeer te sluiten.

VLADIMIR PUTIN: Russische banken hebben momenteel een lening van 25 miljard $  aan de Oekraïene uit staan. Als onze Europese en Amerikaanse partners de Oekraïne willen helpen, hoe kunnen ze dan de toegang van onze financiele instituties tot de mondiale kapitaalmarkten beperken? Willen ze onze banken failliet? In dat geval zullen zij ook Oekraïne failliet laten gaan. Hebben ze wel nagedacht over wat überhaupt aan het doen zijn? Of heeft de politiek hen blind gemaakt? Zoals we weten zijn de ogen een perifeer deel van de hersenen. Is er iets uitgeschakeld in hun hersenen?

De bank die ik noemde is Gazprombank, die alleen al dit jaar  een bedrag van $ 1,4 plus $ 1,8 miljard $  om de Oekraïense energiesector uitleende. Hoeveel is dat in totaal? $ 3,2 miljard.  Dit is het bedrag dat is toegewezen. In één geval gaf de Gazprombank een lening aan het Oekraïense Naftogaz, dat is een N.V.; in het andere geval is 1,4 miljard geleend aan een bedrijf om de Chemische industrie te ondersteunen. In beide gevallen heeft onze bank nu het recht om vervroegde aflossing te eisen, omdat de Oekraïense partners hun lenings- overeenkomst hebben geschonden.

HUBERT SEIPEL: De vraag is of ze betalen of niet?

VLADIMIR PUTIN: Zij betalen op dit moment.  Naftogaz betaalt een van de leningen. Maar er zijn een aantal voorwaarden die worden geschonden. Daarom heeft de bank formeel het recht om vervroegde aflossing te eisen.

Maar als we dat doen, zal het hele Oekraïense financiële systeem instorten. En als we het niet doen, kan onze bank instorten. Wat moeten we doen?

Bovendien, toen we een jaar geleden een lening van 3 miljoen $ verstrekten was een van de  voorwaarden dat àls de totale schuld van Oekraïne hoger dan 60 procent van het BBP zou worden , wij,  het Russische ministerie van Financiën, het recht zouden hebben om een vervroegde terugbetaling te eisen. Nogmaals, als we dat doen, zal het hele financiële systeem instorten. We hebben al besloten dat we het niet zullen doen. We willen niet de situatie verergeren. We willen dat Oekraïne toch weer op eigen benen kan gaan staan.

HUBERT SEIPEL: Bent u van plan om voorstellen te doen om de crisis in de Oekraïne op te lossen stellen?

VLADIMIR PUTIN: Mevrouw Merkel is zich zeer bewust van alle nuances van dit conflict. Voor wat betreft het energieprobleem heeft ze een belangrijke bijdrage aan de oplossing geleverd.

Voor wat betreft de veiligheid zou ik zeggen dat op dit gebied de standpunten en benaderingen van Rusland en Duitsland niet altijd samenvallen. Wel is duidelijk dat Rusland en Duitsland willen dat de situatie in de Oekraïne wordt opgelost. Wij hebben er belang bij en we zullen samenwerken om de naleving van de Minsk-Overeenkomst te bevorderen. Maar één ding valt me altijd op.

Ons wordt steeds weer verteld: de pro-Russische separatisten moeten dit doen  en dat doen, en U (Rusland) moet ze zus beïnvloeden, en U moet zò handelen. Ik vroeg hen dan altijd: "Wat heb U gedaan om Uw vrienden in Kiev te beïnvloeden?  Wat heb U gedaan?  Of ondersteunt U alleen maar Russophobe gevoelens?  'Dit is heel gevaarlijk, trouwens. Er zal een catastrofe gebeuren als iemand stiekem Russofobie in de Oekraïne ondersteunt. Het zal een echte ramp zijn! Of zullen we een gezamenlijke oplossing te zoeken? Als dat zo is, laten we dan de standpunten van de partijen dichter bij elkaar brengen.

 Ik ga iets zeggen dat sommige mensen in dit land niet graag horen.

(Vertaling onzeker. Engels: Let's try to achieve a single political space in those territories. We are ready to move in this direction, but only together.)

 Laten we proberen om een politieke eenheid in die gebieden te bereiken. Wij zijn klaar om dat te proberen, maar we kunnen dat niet alleen.

HUBERT SEIPEL: Het is zeer moeilijk om de fouten van anderen te corrigeren. Soms is het alleen mogelijk om de eigen fouten te corrigeren.

Ik zou u willen vragen: hebt U fouten gemaakt?

VLADIMIR PUTIN: Mensen maken altijd fouten. Ieder mens maakt fouten in het bedrijfsleven, in het privé-leven. Maakt het echt wat uit? Van belang is dat we snel, tijdig en effectief reageren op de gevolgen van dergelijke fouten. We moeten ze analyseren en beseffen dat het fouten zijn. We moeten ze begrijpen en corrigeren en verder gaan met het oplossen van problemen in plaats van er bij stil te gaan staan en te denken dat we niet verder kunnen.

Het leek mij dat dit de manier is waarop we handelden  in onze betrekkingen met Europa als geheel en met Duitsland in het bijzonder in het afgelopen decennium. Kijk naar de vriendschap die tot stand is gebracht tussen Rusland en Duitsland in de afgelopen 10-15 jaar. Ik weet niet of we ooit eerder zulke goede betrekkingen hadden. Ik denk het niet. Ik zie het als een goede basis voor de ontwikkeling van de betrekkingen, niet alleen tussen onze twee landen, maar ook tussen Rusland en Europa als geheel en voor de harmonisatie van de verhoudingen in de wereld. Het zal jammer zijn als we het verloren laten gaan.

HUBERT SEIPEL: Mijnheer de President, ik dank u voor het interview.

17 november 2014, 02: 00  Vladivostok