1403 Over de Kennedy's. Laurent Guyenot

 Nu er weer een Kennedy mee doet voor het Presidentschap is het zinvol om nog eens te kijken wie de vorige Kennedy's heeft vermoord. 

Ik denk dat JFK werd vermoord door Mossad en CIA samen, terwijl Johnson had toegezegd het niet te zullen onderzoeken.

Mossad en CIA  hadden beiden het motief en de mogelijkheid om het te doen, èn de middelen om ongestraft te blijven: Ze beheersen de top van het bestuur en de top van de Media.

Hier een artikel van Guyenot,  in totaal niet meer dan 5 bladzijden,  als je de ingevoegde afbeeldingen zou overslaan.

HIER het origineel.

 Kennedy: Een Israëlisch perspectief

LAURENT GUYÉNOT - 28 SEPTEMBER 2023

 - 2700 WOORDEN

 

Waar staat "Kennedy" voor?[1] Kennedy is de naam van een crypte in het onderbewustzijn van elke echte Amerikaan, of een spook dat aan het Amerikaanse geweten knaagt.[2] Het was niet alleen LSD dat de Amerikaanse jeugd na 1963 gek maakte. Het was een gevoel van schuld, schaamte en walging. "Hoe kunnen we ze weg laten komen met het op klaarlichte dag executeren van onze president en vervolgens elke dag in ons gezicht liegen terwijl ze over ons regeren?" Kennedy was echt "Amerika's laatste president", zoals Monika Wiesak betoogde in haar prachtige boek. Wat sindsdien Amerika wordt genoemd is iets anders; het is een land gebouwd op moord en leugens.

De waarheid kan Amerika bevrijden. Maar ook liefde. We leven in een tijd waarin de eer van grote mannen elke dag met voeten wordt getreden. Maar grote mannen zijn de lichtfonteinen van de mensen die van hen houden, schreef Thomas Carlyle in On Heroes. John Kennedy was een held en een martelaar, maar er is niet eens een nationale Kennedydag. Schande over Amerika! En de katholieke kerk ook! Hugh Turley en Dave Martin maakten de volgende opmerking in hun boek The Martyrdom of Thomas Merton, naar aanleiding van het bezoek van paus Franciscus aan Washington in 2015:

Voordat paus Franciscus het Congres toesprak, bracht hij een bezoek aan de Matthiaskathedraal in Washington D.C. en sprak daar tot een groep bisschoppen. De paus stond op de plek in de kathedraal waar de volgende woorden in de vloer zijn gegraveerd: "Hier rustten de overblijfselen van president Kennedy tijdens de Requiemmis op 25 november 1963, voordat ze werden overgebracht naar Arlington, waar ze liggen in afwachting van een hemelse opstanding". Ongelooflijk, de paus stond op die plek en noemde nooit John F. Kennedy, Amerika's enige katholieke president [geschreven in 2019, voordat Biden president werd].[3]

Kennedy was een zegen voor Amerika en als we niet meer van hem kunnen houden dan zij van hem hielden, dan heeft hun haat ons overwonnen en rust hun vloek op ons.

Oh, wat haten ze de Kennedy's! Soms kunnen ze het niet laten om het ons te vertellen. Eigenlijk moeten we John Podhoretz daarvoor bedanken. Hij is de zoon van Norman Podhoretz, de man die wilde dat de VS Iran bombardeerde en de Vierde Wereldoorlog begon. Er is een grap dat, toen hij bij de Washington Times werkte, mensen hem "John P. Normanson" noemden, omdat de redacteur van de krant, Arnaud de Borchgrave, hem voorstelde als "John Podhoretz, Normans zoon". De Podhoretz zijn mensen van de leugen (de titel van Normans autobiografie, My Love Affair With America, doet me denken aan Arlen Specter's Passion for Truth). Maar soms druipt de waarheid van hun haat door hun schuimbekkende mond. Vijf dagen nadat het vliegtuig van JFK Jr. op 16 juli 1999 in zee stortte, schreef John Podhoretz een stuk voor de New York Post met de titel "Een gesprek in de hel". Hij verbeeldde zich dat Satan tegen JFK Jr.'s grootvader Joe zei: "Elke keer als je denkt dat je familie op de weg terug is naar glorie, moet ik gewoon iets doen. Zoals ik dit weekend deed met je kleinzoon John."

Een interessant aspect van dit stuk (dat trouwens nog steeds op het net staat) is dat Podhoretz, terwijl hij zegt dat de dood van de zoon van JFK een prijs was voor het antisemitisme van de vader van JFK, JFK zelf uit de vergelijking weglaat. Het is alsof hij dolgraag wilde zeggen dat JFK werd gedood als vergelding voor wat zijn vader de Joden aandeed, maar dat niet expliciet kon zeggen en de dood van John Jr. aangrijpt om het impliciet te zeggen. Het is één ding om te schrijven dat John Jr. betaalde voor de vijandschap van zijn grootvader tegen de Joden, wanneer mensen geloven dat John Jr. stierf door een ongeluk; het is iets heel anders om dat te zeggen over JFK, die werd vermoord door nog niet geïdentificeerde krachten.

Mensen als Podhoretz weten dat de Goy te dom is om te reageren op het impliciete: zolang ze niet in klare letters schrijven: "We hebben je kleine Kennedy vermoord", zal hij hun zware insinuaties blijven negeren. Het is een leuk spelletje. Edward Klein, auteur van The Kennedy Curse, introduceerde zijn boek met het verhaal hoe een heilige rabbi genaamd Israel Jacobson, op de vlucht voor de Nazi's, "een vloek uitspreekt over Kennedy, hem en al zijn mannelijke nakomelingen vervloekend tot een tragisch lot". In dezelfde speelse geest ontleende Ronald Kessler de titel van zijn boek The Sins of the Father aan Exodus 20:5: "Ik, Jahweh, ben een jaloerse God, die de kinderen straft voor de zonden van de ouders tot in de derde en vierde generatie van hen die mij haten." De ergste zonde van Joe Kennedy was, onnodig te zeggen, dat "hij een gedocumenteerde antisemiet was en een appeaser van Adolf Hitler" die "de Nazi's bewonderde". Dat is de betekenis van "Kennedy" voor deze mensen.

Na nu tien jaar lezen en nadenken over de Kennedy's, ben ik tot de overtuiging gekomen dat de handtekening van de moord op JFK de "Umbrella Man" is, die, volgens zijn eigen getuigenis voor de House Select Committee on Assassinations in 1978, JFK wilde "bespotten" over de appeasement van zijn vader ten opzichte van Hitler - als het ware de geest van Neville Chamberlain vertolkend - en dat, puur toeval, toevallig deed seconden voordat JFK zijn straf kreeg. De gemiddelde Goy zal, als hij ooit over de Umbrella Man hoort, maar al te graag doen alsof hij er niets van snapt en instemmen met de belachelijke uitspraak van Josiah Thompson. Josiah  Thompson's  belachelijke  quantum kwantumfysische  verklaring. Maar zulke betekenisvolle synchroniciteit kan alleen maar opzettelijk zijn. Het is ontworpen door mensen die experts zijn in het gebruik van symbolen om impliciete uitspraken te doen die elke Goy zal worden gestraft om ze expliciet te maken. De Goyim zijn zo goed getraind in de resulterende cognitieve remming dat Joodse auteurs er plezier in kunnen scheppen om ze te vertellen dat JFK stierf vanwege de Nazi-sympathieën van zijn vader, en ze dan te zien worstelen om het niet te begrijpen.

Met dezelfde techniek kunnen Israëli's doen alsof ze Kennedy eren met een gedenkteken in de vorm van "de stronk van een gevelde boom", wat in werkelijkheid ondubbelzinnig hun plan voor het nageslacht en de nalatenschap van Kennedy symboliseert.

Ik zeg niet dat de moord op JFK alleen een wraakactie tegen zijn vader was. Dat was slechts de metafysische of bijbelse dimensie ervan - en daar geven ze veel om. Kennedy werd vermoord omdat hij categorisch weigerde om Israël een nucleaire staat te laten worden. Het is nu meer dan 30 jaar geleden dat de impasse tussen Kennedy en Ben-Gurion over Dimona voor het eerst werd gedocumenteerd. Kennedy's dood ontsloot de situatie, omdat Johnson "geen Dimona zag, geen Dimona hoorde en geen Dimona sprak", zoals Stephen Green al in 1984 schreef.[4] Zelfs de Israëlische pers schept er nu over op. op erover  schept :

Alle Joden die veel om Israël geven, kennen het verhaal. Ze knipogen naar elkaar als een van hen suggereert dat een Israëlische premier "het licht op groen zou moeten zetten voor agenten van de in de VS gevestigde Mossad om een [Amerikaanse] president uit te schakelen die als onvriendelijk voor Israël wordt beschouwd, zodat de huidige vice-president zijn plaats kan innemen en met kracht kan dicteren dat het beleid van de Verenigde Staten ook inhoudt dat ze de Joodse Staat helpen om zijn vijanden uit te roeien." Dit schreef Andrew Adler op 13 januari 2012 in The Atlanta Jewish Times, waarvan hij de eigenaar was. Hij suggereerde Netanyahu om Obama te laten vermoorden omdat hij niet deed wat nodig was om Iran ervan te weerhouden kernwapens te krijgen. "Ja, je leest het... juist. Bestel een aanslag op een president om het bestaan van Israël te behouden."

Adlers opiniestuk leidde tot een golf van milde protesten, onder andere van de ADL. Maar het is interessant om op te merken dat Adler in geen van hen beschuldigd werd van het impliciet steunen van de theorie dat Ben-Gurion opdracht gaf tot een aanslag op Kennedy om hem te vervangen door zijn vice-president. Adler is een slimme, trotse, goed opgeleide Jood. Kunnen we eraan twijfelen dat hij dit precedent in gedachten had, en dat veel van zijn Joodse lezers, inclusief zijn critici, de toespeling begrepen? Adler weet, net als zijn goed geïnformeerde lezers, dat Ben-Gurion in 1963 geloofde dat Kennedy het bestaan van Israël in gevaar bracht door te proberen te voorkomen dat Israël kernwapens zou maken. Seymour Hersh's boek The Samson Option kwam uit meer dan twintig jaar voordat Adler zijn redactionele stuk schreef. Israëls nucleaire beleid heeft twee kanten: kernwapens voor Israël, geen kernwapens voor Iran. Dus wat Adler Netanyahu adviseert te doen in 2012, veronderstelt hij zeker dat Ben-Gurion dat deed in 1963. Adler weet natuurlijk ook dat de betekenis van Kennedy's dood ligt in het pro-Israël beleid van de vice-president die zijn plaats innam. Het is algemeen bekend onder Israëliërs dat "Israël geen betere vriend heeft gehad" dan Lyndon Johnson.

Een artikel in de 5 Towns Jewish Times, met de titel "Onze eerste Joodse president Lyndon Johnson?" en overgenomen door Arizona Jewish Life, suggereerde zelfs dat, als "President Johnson het Amerikaanse beleid stevig in een pro-Israël richting had geduwd", dat kwam omdat hij een crypto-Jood was: "allebei de overgrootouders van Lyndon Johnson, van moederskant, waren Joods. ... De lijn van Joodse moeders gaat in de stamboom van Lyndon Johnson drie generaties terug. Er is weinig twijfel dat hij Joods was."[5]

Is het niet interessant hoe openhartig de Israëlische en Joodse media zijn over de hele zaak? Het is prachtig om te zien hoe Joods de hele context van de moord op John Kennedy was. Een van mijn favorieten is het stuk van Steve North voor The Forward, waarin hij Joden informeert dat Jack Ruby "een sterke Joodse achtergrond had".

North schreef ook een stuk voor de Times of Israel, waarin hij schreef dat Ruby Oswald neerschoot "om te laten zien dat Joden lef hadden". Om ervoor te zorgen dat de Israëli's het punt niet missen, draagt hij het verhaal tot  het uiterste:

Ja, ze overdrijven echt, soms:

Snap je het? Oswald was bijna een Israëliër, Ruby was sterk Joods en Johnson was de beste vriend van Israël. Dus de moord op Kennedy is echt een Joods verhaal - waarom anders de moeite doen? 

De Jewish Press hoeft hun lezers niet echt te vertellen dat Abraham Zapruder - de man die zonder blikken of blozen bleef filmen toen de schoten achter hem knalden en Kennedy's hoofd voor hem explodeerde - Joods is. Maar ze doen het toch:

En nu komt er een nieuw Joods stukje in de puzzel. Ron Kampeas, die het stuk "Johnson geen betere vriend" schreef, informeerde de lezers van The Times of Israel onlangs over het volgende: "Nieuwe JFK-documenten onthullen dat de CIA-monitor van de moordenaar de Joodse spion Reuben Efron was":  ( monitor = de man die namens de CIA de moordenaar volgt als een schaduw.  JV.)

Het verhaal werd onthuld door Jefferson Morley in zijn JFK Facts blog en vervolgens overgenomen door de New York Times, waarin we lezen:

Volgens een onbewerkte kopie van de memo die onlangs door de regering is vrijgegeven, was de ambtenaar die de post van Oswald onderschepte voor de C.I.A. in de maanden voordat president John F. Kennedy werd vermoord, Reuben Efron.

... Vreemd genoeg werd Efron eerder vermeld als aanwezig in de kamer toen de Warren Commissie Marina Oswald, zijn in Rusland geboren weduwe, ondervroeg in februari 1964 - de enige aanwezige wiens titel en rol niet werden uitgelegd. Meneer Morley vermoedt dat Efron het onderzoek van de commissie in de gaten hield voor James Angleton, de legendarische C.I.A. ambtenaar, in wezen zijn "ogen en oren in de kamer".

Morley is de auteur van een baanbrekende biografie van James Jesus Angleton, The Ghost (2017), die Angletons verliefdheid op de Mossad documenteert. De rol van Israëlische spion Efron voegt koren op zijn molen toe.

Efron stierf op de dag van de 30e verjaardag van de moord op Kennedy. Zoals Ron Kampeas rapporteert, stond in zijn overlijdensbericht in de Miami Herald dat "hij vele jaren pendelde tussen Israël en de Verenigde Staten, waarin hij Israëlisch recht studeerde en werd toegelaten tot de Israëlische balie." Tijdens zijn verblijf in Israël "schreef hij in de jaren '70 vijf artikelen voor de Jewish Bible Quarterly, een publicatie die gelieerd is aan de World Zionist Organization in Jeruzalem, waarin zijn expertise in spionage werd gekanaliseerd". In één van deze artikelen portretteerde hij Rachab, de prostituee die de Hebreeërs infiltreerde in Jericho in het Boek Jozua (hoofdstuk 2), als "een prototype van een Mata Hari", de exotische danseres die in de Eerste Wereldoorlog spion werd. (Mijn katholieke bijbel daarentegen vertelt me dat Rachab  symboliseert de  Kerk  die de Joodse God introduceert bij de niet-Joden).

Efron is een klein maar niet onbelangrijk Joods stukje in de puzzel, toe te voegen aan de lijst die ik maakte in mijn  vorige Kennedy artikel. Het is opmerkelijk dat alleen de Israëlische pers het de moeite waard vindt om erover te berichten. Waarom doen ze het? Ik vraag me af welk spel journalisten als Ron Kampeas spelen. Bijvoorbeeld, is de ironie van zijn Haaretz stuk met de titel "John Kennedy: A Martyr Who Worried About the Spread of Nukes" opzettelijk? Ik weet het niet. Maar ik denk dat de slimste lezers van Haaretz, gezien hoeveel joodsheid de moord op Kennedy omringt, nu hebben bedacht dat Ben-Gurion er waarschijnlijk opdracht toe heeft gegeven, terwijl ze het ermee eens zijn dat het onderwerp niet geschikt is voor Goyim en niet openlijk in het Engels moet worden besproken.

Hoe zit het dan in het Hebreeuws? Tijdens het onderzoek voor hun boek Dangerous Liaison: the Inside Story of the U.S.-Israeli Covert Relationship (2003), gaven Andrew en Leslie Cockburn wat geld uit aan vertalingen uit het Hebreeuws en ontdekten dat sommige verhalen radicaal verschillen van wat de Goyim in het Engels te horen krijgen. In een boek van Israel Lior vonden ze bijvoorbeeld een verslag uit de eerste hand van een vergadering van topmensen bij de premier thuis op 3 juni 1967, wachtend op de terugkeer van Mossad-chef Meir Amit uit Washington met Johnsons groen licht voor een aanval op Egypte. Amit arriveerde om middernacht en rapporteerde: "Ik heb begrepen dat de Amerikanen ons zouden zegenen als we Nasser in stukken zouden breken."[6] Als Israëli's zo ingenieus kunnen zijn wanneer ze in het Hebreeuws schrijven over hun leugens en misdaden in cahoot met Johnson in 1967, dan is er een goede kans dat een uitgebreid project van automatische vertaling van Hebreeuwse publicaties over hedendaagse geschiedenis een aantal interessante resultaten zou opleveren met betrekking tot 1963. Zoals Ronan Bergman heeft opgemerkt tijdens zijn onderzoek voor Rise and Kill First: The Secret History of Israel's Targeted Assassinations, zijn Israëli's die hebben deelgenomen aan moordaanslagen - vooral tegen personen die werden beschouwd als een bedreiging voor Israëls nucleaire hegemonie in het Midden-Oosten - er vaak trots op en bereid om er op hun oude dag over te praten met welwillende oren.[7]

In de tussentijd kunnen we rekenen op de Israëlische en Joodse pers om ons op de hoogte te houden van de laatste Joodse vingerafdruk op Dealey Plaza. En we kunnen met vertrouwen voorspellen dat, als het volledige verhaal ooit de mainstream haalt, dat eerst in Israël zal zijn. Ik stel zoiets voor:

Laurent Guyénot is de auteur van het boek The Unspoken Kennedy Truth, en van de film Israël  en  de  moorden op de Kennedygebroeders .

Opmerkingen

[1] De bovenste foto is gemaakt voor de biografie van Dick Russel, The Real RFK Jr: Trials of a Truth Warrior, Skyhorse, 2023.

[2] "Crypte" en "geest" zijn psychoanalytische begrippen die door Nicolas Abraham en Maria Torok zijn geïntroduceerd in The Shell and the Kernel, University of Chicago Press, 1994.

[3] Hugh Turley en Dave Martin, The Martyrdom of Thomas Merton, McCabe Publishing, 2019 , p. 245.

[4] Stephen Green, Taking Sides: America's Secret Relations With a Militant Israel, William Morrow & Co., 1984, p. 166.

[5] Morris Smith, "Onze eerste Joodse president Lyndon Johnson? - an update!!," 5 Towns Jewish Times, 11 april 2013, niet langer op 5tjt.com, maar toegankelijk via de Wayback Machine op web.archive.org/web/20180812064546/http://www.5tjt.com/our-first-jewish-president-lyndon-johnson-an-update/ Een Franse versie gepubliceerd door Tribune Juive is toegankelijk op www.tribunejuive.info/2016/11/07/un-president-americain-juif-par-victor-kuperminc/

[6] Andrew en Leslie Cockburn, Dangerous Liaison: the Inside Story of the U.S.-Israeli Covert Relationship, Harper Perennial, 1991, p. 145.

[7] Ronen Bergman, Opstaan en eerst doden: The Secret History of Israel's Targeted Assassinations, John Murray, 2019, p. xv.