HIER het origineel van Paul Craig Roberts.
Het artikel ( 2 pagina's) staat hier drie maal:
in Blauw: google-vertaald en handmatig verbeterd.
Onder de gele streep: Engels en Nederlands tussen elkaar geplaatst, zodat U snel het originele engels kan bekijken.
De Holocaust
Door: Paul Craig Roberts ( PCR. Minister van Financien, Ronald Reagan)
Omdat de CIA en de zionistische trollen frauduleus op Wikipedia hebben verklaard dat ik (PCR) een 'holocaust-ontkenner' ben, besloot ik te kijken wat dat betekende.
Ik ging naar het artikel van Ron Unz:
'American Pravda: Holocaust Ontkenning.'
Net zoals het incompetente Wikipedia de opvattingen van David Irving aan mij toeschreef, zal Wikipedia ongetwijfeld het auteurschap van het artikel van Ron Unz óók aan mij toeschrijven..
'American Pravda: Holocaust Ontkenning.'
Net zoals het incompetente Wikipedia de opvattingen van David Irving aan mij toeschreef, zal Wikipedia ongetwijfeld het auteurschap van het artikel van Ron Unz óók aan mij toeschrijven..
Ron Unz is een man die
ontzettend veel leest ( Ron Unz IQ > 200 ) en die daarover betrouwbare verslagen schrijft. Zijn artikel
rapporteert over boeken die het officiële Holocaust-verhaal promoten en over
boeken die de Holocaust hebben onderzocht en feiten vinden die verschillen van
het officiële verhaal. De beste manier om je in een nieuw onderwerp te
verdiepen is om te zien wat Ron Unz er over te zeggen heeft. Unz is natuurlijk
grondig, omdat hij het belang van waarheid begrijpt. Het lezen van zijn
artikelen is als het lezen van een monografie. Dit artikel over de holocaust is
18.000 woorden ( 40 pagina’s). Er is toewijding voor nodig om zo’n lang artikel
te lezen. Je moet het echt willen weten. Het alternatief is om de tientallen
boeken te lezen waarover Unz rapporteert. Het zijn dus de 18.000 woorden van
Unz of een paar miljoen woorden. Ik stel voor de snelkoppeling die Unz biedt.
Als het uw interesse opwekt, kunt u beginnen met de boeken.
Het artikel van Unz begint met een kaart van Europa met
15 landen waarin elke ontkenning van het officiële Holocaust-narratief, al dan
niet waar, de ontkenner in de gevangenis doet belanden.
Ik heb me altijd
afgevraagd waarom het verhaal van de Holocaust -- dat is gebruikt om miljarden
dollars van Zwitserland en van de Duitse
belastingbetalers op te eisen en om Israël
te beschermen voor de gevolgen van haar enorme oorlogsmisdaden en schendingen van het
internationaal recht en de resoluties van de Verenigde Naties (zie Norman
Finkelstein, The
Holocaust Industry, ) –
door de
zionisten als zo kwetsbaar wordt beschouwd dat het niet tegen een uitdaging
kan. Een waar verhaal heeft niets te vrezen van critici of ‘ontkenners’, omdat
de feiten het verhaal zullen verdedigen. Als zionisten vertrouwen hebben in het
verhaal van de Holocaust, moeten ze hun vertrouwen tonen door toe te staan
dat hun versie, hùn verhaal, wordt onderzocht en besproken. De waarheid zal
naar voren komen, en als zionisten correct zijn, zullen ze worden
gerechtvaardigd.
Mijn interesse in de Holocaust is niet of het waar of
gedeeltelijk waar of onwaar is.
Mijn
interesse gaat uit naar het feit dat ‘de Holocaust’ als een dogma wordt geaccepteerd zodanig dat in
15 landen mensen die aan dat dogma twijfelen, worden opgesloten.
(
My interest is in its position as a dogma that
causes 15 countries to imprison skeptics. De
google vertaling van deze zin is: Mijn interesse gaat uit naar zijn positie als
een dogma dat ervoor zorgt dat 15 landen sceptici opsluiten.)
Dogma's
zijn niet populair in de westerse wereld sinds wetenschappers de strijd met de
katholieke kerk wonnen over de vraag of de aarde of de zon het centrum van het
zonnestelsel vormde.
Om redenen van religieus gezag stond de kerk erop dat
de aarde was gefixeerd en dat de zon rond de aarde cirkelde. Astronomen zeiden
dat het juist andersom was. Astronomen waren in het nadeel, niet alleen omdat
de kerk meer autoriteit had, maar ook omdat iedereen de zon in het oosten kon
zien opgaan, dan de aarde omcirkelde en in het westen onderging. Niemand kon de
aarde om zijn as zien draaien terwijl deze om de zon draaide. Er was
verbeeldingskracht, rede en abstracte denken voor nodig om het proces te zien
zoals het werkelijk was. En ja, zelfs vandaag in de 21ste eeuw spreken we nog
steeds ten onrechte over de zon die opkomt in het oosten en ondergaat in het
westen, want zo ziet het eruit.
Ik noem deze controverse niet om te impliceren dat
dogma's altijd onjuist zijn en dat daarom de Holocaust onjuist is zoals de
katholieke kerk. Wat mij zorgen baart over dogma's is niet of ze waar of onwaar
zijn, maar dat ze de vrijheid om te onderzoeken verbieden. Wetenschap, democratie,
burgerlijke vrijheid en de moderne samenleving zijn gebaseerd op vrij
onderzoek, vrijheid van meningsuiting en vrij denken. Dogma’s passen niet bij
een vrije samenleving; toch hebben we een geïnstitutionaliseerd dogma,
ondersteund door gevangenisstraffen als het wordt geschonden. Als we één
onbetwistbaar dogma accepteren, hoe voorkomen we dan dat er nòg een komt, en
nog een derde? Waarom dan niet honderd dogmas’s ? Het is een begin van afglijden.
Je haalt het hek van de dam.
Inderdaad, we glijden al de glibberige helling af. Het
is bijvoorbeeld extreem moeilijk, zo niet onmogelijk geworden om de genetische
basis van intelligentie te onderzoeken. Allerlei mensen kunnen overstuur raken
door bevindingen van verschillende onderzoeken door zowel wetenschappers als geleerden.
Zodra we beginnen met het verbieden van vrij onderzoek omdat het sommige mensen
van streek maakt, waar komen we dan uiteindelijk terecht? Zoals ik schreef in mijn column van 3 december
2019:
"Kan waarheid onze toekomst zijn?" brengt het ons terug naar de middeleeuwen ( de
premoderne tijd) waarin de waarheid uit
de mond van de autoriteiten kwam en ook die autoriteit diende. We zijn veel
dichter bij het terugkeren naar deze premoderne tijd dan we weten.
Een
ander probleem met het officiële Holocaust-verhaal is dat het zo inflexibel is
dat er geen ruimte is voor mensen die het er wèl mee eens zijn, om toch fouten te corrigeren. Stel
bijvoorbeeld dat er eindelijk Duitse documenten zijn gevonden die de Holocaust
documenteren en dat het geregistreerde aantal 4 miljoen was. Het publiceren van
het document zou riskant zijn in de 15 landen, omdat het technisch gezien het
officiële cijfer van 6 miljoen ontkent en daarmee een ontkenning van de holocaust
vormt. David Irving vond bijvoorbeeld bewijs dat honderdduizenden joden werden
afgeslacht, maar niet in gaskamers, dus zijn bevestiging van joodse doden
maakte hem een ontkenner van de Holocaust.
Mijn
interesse in de Holocaust is niet de waarheid of valsheid ervan. Mijn interesse
gaat uit naar het precedent dat het schept om VRIJ onderzoek en debat onmogelijk
te maken. Andere onderwerpen zijn nu al net als
de Holocaust, onbespreekbaar geworden. Het is duidelijk dat allerlei
belangen deze bescherming voor hun agenda zullen zoeken.
Unz
raakte geïnteresseerd in de Holocaust vanwege een aanval op het libertarische
tijdschrift Reason voor het publiceren van holocaustontkenners. Destijds
accepteerde Unz het verhaal van de Holocaust omdat hij het zo vaak had gehoord.
Maar de aanval op libertariërs als holocaustontkenners maakte hem nieuwsgierig
en hij besloot te onderzoeken. Dit is wat hij vond:
van
Ron Unz
================================================
The Holocaust
Paul Craig Roberts
Having been fraudulently declared on Wikipedia by CIA and
Zionist trolls to be a “Holocaust Denier,” I decided to see what that meant. I
turned to Ron Unz’s article “American Pravda: Holocaust Denial.” Just as
incompetent Wikipedia attributed David Irving’s views to me, no doubt Wikipedia
will credit me with authorship of Ron Unz’s article.
Ron Unz is a prolific reader who provides reliable accounts. His
article reports on books that promote the official Holocaust story and on books
that have researched the Holocaust and find facts different from the official
story. The best way to get your feet wet on any subject is to see what Ron Unz
has to say. Unz, of course, is thorough, because he understands the importance
of truth. Reading his articles is like reading a monograph. This one is 18,000
words. It takes committment. You have to really want to know. The alternative
is to read the dozen plus books that Unz reports on. So, it is either Unz’s
18,000 words or a couple of million words. I suggest the shortcut that Unz
provides. If it spurs your interest, you can start on the books.
De Holocaust
Paul Craig Roberts
Omdat CIA en de zionistische trollen frauduleus op
Wikipedia hebben verklaard dat ik een 'holocaustontkenner' ben, besloot ik te
kijken wat dat betekende.
Ik ging naar het artikel van Ron Unz 'American Pravda:
Holocaust Ontkenning.' Net zoals het incompetente Wikipedia de opvattingen van
David Irving aan mij toeschreef, zal Wikipedia ongetwijfeld het auteurschap van
het artikel van Ron Unz óók aan mij toeschrijven..
Ron Unz is een man die
ontzettend veel leest ( Ron Unz IQ > 200 ) en die daarover betrouwbare verslagen schrijft. Zijn artikel
rapporteert over boeken die het officiële Holocaust-verhaal promoten en over
boeken die de Holocaust hebben onderzocht en feiten vinden die verschillen van
het officiële verhaal. De beste manier om je in een nieuw onderwerp te
verdiepen is om te zien wat Ron Unz er over te zeggen heeft. Unz is natuurlijk
grondig, omdat hij het belang van waarheid begrijpt. Het lezen van zijn
artikelen is als het lezen van een monografie. Dit artikel over de holocaust is
18.000 woorden ( 40 pagina’s). Er is toewijding voor nodig om zo’n lang artikel
te lezen. Je moet het echt willen weten. Het alternatief is om de tientallen
boeken te lezen waarover Unz rapporteert. Het zijn dus de 18.000 woorden van
Unz of een paar miljoen woorden. Ik stel voor de snelkoppeling die Unz biedt.
Als het uw interesse opwekt, kunt u beginnen met de boeken.
Unz’s article begins with a map of Europe showing 15
countries in which any denial of the official Holocaust account, whether true
or not, lands the denier in prison. http://www.unz.com/runz/american-pravda-holocaust-denial/ I
have always wondered why the story of The Holocaust, which has been used to
extract billions of dollars from Switzerland and the German taxpayers and to
shield Israel from its vast war crimes, violations of international law, and
United Nations Resolutions (see Norman Finkelstein, The Holocaust Industry, https://www.amazon.com/Holocaust-Industry-Reflections-Exploitation-Suffering/dp/1781685614/ref=sr_1_1?keywords=Norman+Finkelstein&qid=1575645211&s=books&sr=1-1),
is thought by Zionists to be so fragile that it cannot stand challenge. A story
that is true has nothing to fear from denial, as the facts will defend the
story. If Zionists are confident of The Holocaust story, they should show their
confidence by permitting their account to be examined and debated. The truth
will emerge, and if Zionists are correct they will be vindicated.
My interest in The Holocaust is not whether it is true or partly
true or false.
My interest is in its position as a dogma that causes 15 countries to imprison skeptics. Dogmas have not been popular in the Western world since scientists won the struggle with the Catholic Church over whether Earth or the Sun was the center of the solar system.
My interest is in its position as a dogma that causes 15 countries to imprison skeptics. Dogmas have not been popular in the Western world since scientists won the struggle with the Catholic Church over whether Earth or the Sun was the center of the solar system.
Het artikel van Unz begint met een kaart van Europa met
15 landen waarin elke ontkenning van het officiële Holocaust-narratief, al dan
niet waar, de ontkenner in de gevangenis doet belanden. http://www.unz.com/runz/american-pravda-holocaust-denial/
Ik heb me altijd
afgevraagd waarom het verhaal van de Holocaust -- dat is gebruikt om miljarden
dollars van Zwitserland en van de Duitse
belastingbetalers op te eisen en om Israël
te beschermen voor de gevolgen van haar enorme oorlogsmisdaden en schendingen van het
internationaal recht en de resoluties van de Verenigde Naties (zie Norman
Finkelstein, The
Holocaust Industry, ) –
door de
zionisten als zo kwetsbaar wordt beschouwd dat het niet tegen een uitdaging
kan. Een waar verhaal heeft niets te vrezen van critici of ‘ontkenners’, omdat
de feiten het verhaal zullen verdedigen. Als zionisten vertrouwen hebben in het
verhaal van de Holocaust, moeten ze hun vertrouwen tonen door toe te staan
dat hun versie, hùn verhaal, wordt onderzocht en besproken. De waarheid zal
naar voren komen, en als zionisten correct zijn, zullen ze worden
gerechtvaardigd.
Mijn interesse in de Holocaust is niet of het waar of
gedeeltelijk waar of onwaar is.
Mijn
interesse gaat uit naar het feit dat ‘de Holocaust’ als een dogma wordt geaccepteerd zodanig dat in
15 landen mensen die aan dat dogma twijfelen, worden opgesloten.
(
My interest is in its position as a dogma that
causes 15 countries to imprison skeptics. De
google vertaling van deze zin is: Mijn interesse gaat uit naar zijn positie als
een dogma dat ervoor zorgt dat 15 landen sceptici opsluiten.)
Dogma's
zijn niet populair in de westerse wereld sinds wetenschappers de strijd met de
katholieke kerk wonnen over de vraag of de aarde of de zon het centrum van het
zonnestelsel vormde.
For reasons of religious authority, the Church insisted that
Earth was fixed and the Sun circled Earth. Astronomers said it was the
opposite. Astronomers were at a disadvantage not only because the Church had
more authority but also because everyone could see the Sun rise in the east,
circle Earth and set in the west. No one could see Earth turning on its axis as
it circled the Sun. It took imagination, reason, and abstract thought to see
the process as it really was. Indeed, even today in the 21st century we still
speak, incorrectly, of the Sun rising in the East and setting in the West,
because that is what it looks like.
I mention this controversy not to imply that dogmas are always
incorrect and, therefore, that The Holocaust is incorrect like the Catholic
Church. What concerns me about dogmas is not whether they are true or false but
that they prohibit free inquiry. Science, democracy, civil liberty, and modern
society are based on free inquiry, free speech, and free thought. Dogmas are
inconsistent with free society; yet, we have an institutionalized dogma,
supported by prison sentences if it is violated. If we can have one
unchallengeable dogma, what’s to prevent a second, a third, a hundred, a
thousand? It is a slippery slope.
Om redenen van religieus gezag stond de kerk erop dat
de aarde was gefixeerd en dat de zon rond de aarde cirkelde. Astronomen zeiden
dat het juist andersom was. Astronomen waren in het nadeel, niet alleen omdat
de kerk meer autoriteit had, maar ook omdat iedereen de zon in het oosten kon
zien opgaan, dan de aarde omcirkelde en in het westen onderging. Niemand kon de
aarde om zijn as zien draaien terwijl deze om de zon draaide. Er was
verbeeldingskracht, rede en abstracte denken voor nodig om het proces te zien
zoals het werkelijk was. En ja, zelfs vandaag in de 21ste eeuw spreken we nog
steeds ten onrechte over de zon die opkomt in het oosten en ondergaat in het
westen, want zo ziet het eruit.
Ik noem deze controverse niet om te impliceren dat
dogma's altijd onjuist zijn en dat daarom de Holocaust onjuist is zoals de
katholieke kerk. Wat mij zorgen baart over dogma's is niet of ze waar of onwaar
zijn, maar dat ze de vrijheid om te onderzoeken verbieden. Wetenschap, democratie,
burgerlijke vrijheid en de moderne samenleving zijn gebaseerd op vrij
onderzoek, vrijheid van meningsuiting en vrij denken. Dogma’s passen niet bij
een vrije samenleving; toch hebben we een geïnstitutionaliseerd dogma,
ondersteund door gevangenisstraffen als het wordt geschonden. Als we één
onbetwistbaar dogma accepteren, hoe voorkomen we dan dat er nòg een komt, en
nog een derde? Waarom dan niet honderd dogmas’s ? Het is een begin van afglijden.
Je haalt het hek van de dam.
Indeed, we are already sliding down the slippery slope. For
example, it has become extremely difficult, if not impossible, to investigate
the genetic basis of intelligence. All sorts of people can be upset by findings
of various inquiries, both scientific and scholarly. Once we start setting
aside free inquiry because it upsets some people, where does that take us? As I
wrote in my December 3, 2019 column, “Can Truth Be Our Future?” https://www.paulcraigroberts.org/2019/12/03/can-truth-be-our-future/ it
takes us back to pre-modern time when truth issued from the voice of authority
and served authority. We are a lot closer to returning to this pre-modern time
than we are aware.
Another problem with the official Holocaust story is that it is
so inflexible that there is no room for people who agree with it to correct
errors. Suppose, for example, that German documents documenting The Holocaust
were finally found, and the recorded number was 4 million. To publish the
document would be risky in the 15 countries, because technically it denies the
official figure of 6 million and thereby constitutes holocaust denial. David Irving,
for example, found evidence that hundreds of thousands of Jews were massacred,
but not in gas chambers, so his confirmation of Jewish deaths made him a
Holocaust denier.
Inderdaad, we glijden al de glibberige helling af. Het
is bijvoorbeeld extreem moeilijk, zo niet onmogelijk geworden om de genetische
basis van intelligentie te onderzoeken. Allerlei mensen kunnen overstuur raken
door bevindingen van verschillende onderzoeken door zowel wetenschappers als geleerden.
Zodra we beginnen met het verbieden van vrij onderzoek omdat het sommige mensen
van streek maakt, waar komen we dan uiteindelijk terecht? Zoals ik schreef in mijn column van 3 december
2019:
"Kan waarheid onze toekomst zijn?" brengt het ons terug naar de middeleeuwen ( de
premoderne tijd) waarin de waarheid uit
de mond van de autoriteiten kwam en ook die autoriteit diende. We zijn veel
dichter bij het terugkeren naar deze premoderne tijd dan we weten.
Een
ander probleem met het officiële Holocaust-verhaal is dat het zo inflexibel is
dat er geen ruimte is voor mensen die het er wèl mee eens zijn, om toch fouten te corrigeren. Stel
bijvoorbeeld dat er eindelijk Duitse documenten zijn gevonden die de Holocaust
documenteren en dat het geregistreerde aantal 4 miljoen was. Het publiceren van
het document zou riskant zijn in de 15 landen, omdat het technisch gezien het
officiële cijfer van 6 miljoen ontkent en daarmee een ontkenning van de holocaust
vormt. David Irving vond bijvoorbeeld bewijs dat honderdduizenden joden werden
afgeslacht, maar niet in gaskamers, dus zijn bevestiging van joodse doden
maakte hem een ontkenner van de Holocaust.
My interest in The Holocaust is not its truth or falsity. My
interest is in the precedent it sets for preventing free inquiry and debate.
Other topics are already joining The Holocaust as issues closed to debate. It
is obvious that all sorts of interests will seek this protection for their
agendas.
Unz got interested in The Holocaust because of an attack on the
libertarian magazine Reason for
publishing holocaust deniers. At the time Unz accepted The Holocaust story
because he had heard it repeated so often. But the attack on libertarians as
holocaust deniers made him curious, and he decided to investigate. This is what
he found:
American Pravda: Holocaust Denial
by Ron Unz
by Ron Unz
Mijn
interesse in de Holocaust is niet de waarheid of valsheid ervan. Mijn interesse
gaat uit naar het precedent dat het schept om VRIJ onderzoek en debat onmogelijk
te maken. Andere onderwerpen zijn nu al net als
de Holocaust, onbespreekbaar geworden. Het is duidelijk dat allerlei
belangen deze bescherming voor hun agenda zullen zoeken.
Unz
raakte geïnteresseerd in de Holocaust vanwege een aanval op het libertarische
tijdschrift Reason voor het publiceren van holocaustontkenners. Destijds
accepteerde Unz het verhaal van de Holocaust omdat hij het zo vaak had gehoord.
Maar de aanval op libertariërs als holocaustontkenners maakte hem nieuwsgierig
en hij besloot te onderzoeken. Dit is wat hij vond:
van
Ron Unz
No comments:
Post a Comment