290 Wanneer ben je een goed mens?

( Allerlei afwegingen en definities heb ik als bijlage hieronder geplaatst: *)

Deze blog: http://tiny.cc/tmdh0w


Zolang ons land en mijn familie niet worden aangevallen kan ik mij permitteren om te streven naar het ultilitaristische ideaal:
Zoveel mogelijk geluk voor zoveel mogelijk mensen, wereldwijd. 

De sleutel om dat te bereiken is volgens mij : rechtvaardigheid.

En de voorwaarde om rechtvaardigheid te kunnen bereiken is dat alle mensen weten wat er ècht in de wereld gebeurt en gebeurde in de wereld. 

Dat vereist een evenwichtige berichtgeving in de Media.

Ik ga er van uit dat 'de massa' niet bereid is om onschuldige landen te bombarderen ten voordele van een kleine elite in hun eigen land.

Veel ellende wordt veroorzaakt door corruptie en bedrog.
Corruptie en bedrog leiden tot onrechtvaardigheid.

Voorbeelden: medicijnen worden onbetaalbaar, oorlogen worden gestart onder valse voorwendselen ( het bekende Military-Industrial Complex), volken worden onderdrukt uit winstbejag, rijken worden rijker en armen armer,  etc.

Hoe bereiken we een rechtvaardiger wereld?

Door enorm ons best te doen om de ware toedracht (*) , de ware geschiedenis, de ware toestand, de ware intenties... te publiceren.


Rijkdom van een persoon of bedrijf moet het gevolg zijn van hun grote betekenis voor meer menselijk geluk, niet van hun succes om anderen te bedonderen.

Ik ben er van overtuigd dat het bedrog in de Main Stream Media erg groot is, zonder dat dit betekent dat veel journalisten bedriegers zijn.  Laf, ongeïnformeerd , slechte denkers, dat zijn de meeste journalisten wel, maar echte bedriegers, dat denk ik niet.  Er is dus hoop.

Wat voor bedrog in de MSM?  Hoe vindt dat plaats?
OEI !
Dat kan een heel lang antwoord worden.

Laat ik het op een andere manier benaderen.
Als er evenwichtige berichtgeving zou zijn, dan zouden  de mensen een beeld van de wereld hebben dat redelijk overeen komt met de werkelijkheid.

Drie recente voorbeelden waaruit blijkt dat dit niet het geval is:

1. De meerderheid van de Engelsen en Amerikanen denkt dat er in Irak minder dan 10.000 doden zijn gevallen sinds 2003.  Het zijn er 1 miljoen. ( ComRes  @ AP) ( Adriaensens)

2. De Westerse wereld zag Rusland en ziet de moslims als 'het kwaad'.
Maar het is juist de 'onbaatzuchtige politieman van de vrije wereld', Amerika, dat in de laatste 50 jaar zo'n 50 miljoen levens heeft vernietigd ( dood, gewond of verdreven van hun thuis). ( Fred Branfman)
Niet om 'het goede' te brengen, maar uit eigenbelang. Niet het belang van de Amerikaanse 99%, want die betaalde de oorlogen, maar in het belang van de rijke Amerikanen en sinds enkele decennia ook Israel.

3. Wij beschouwen Amerika als een democratie waar de burger wordt beschermd. Maar hoe kan het dan zijn dat veel medische ingrepen in Amerika vele malen duurder zijn dan in rijke landen van Europa? ( ICH) ( NYT)

Nu lijkt mijn betoog zichzelf te ondergraven: het is immers de NY Times die meldt dat medische ingrepen extreem duur zijn in de VS.

Correct.
En ook het werkelijke aantal doden in Irak , en de werkelijke agressie van Amerika in de laatste 5 decennia heeft meermaals die MSM gehaald.

Maar ons wereldbeeld wordt niet bepaald door feiten.
Ons wereldbeeld wordt bepaald door frequentie en tijdsduur, en door 'reputatie van de bron'.

Als we elke dag horen dat er een terreur-aanslag van moslims is verijdeld of is gepleegd, dan krijgen we de indruk dat moslim-terreur alomtegenwoordig is.
Zeker als we dit horen van bronnen die we vertrouwen.

Als we zelden of nooit horen dat er onschuldige slachtoffers zijn gevallen door drones, dan houden we de indruk dat wij nooit terreur plegen.

Door berichten wèl of niet te brengen beïnvloeden de MSM ons wereldbeeld.
Door berichten vaak of zelden te brengen beïnvloeden de MSM ons wereldbeeld.
Door één kant van het verhaal steeds te belichten, beïnvloeden de MSM ons wereldbeeld. ( Denk aan de volledig ongecontroleerde Syrian Observatory for Human Rights, één man in Londen die van alles beweerde, en kritiekloos in àlle Media werd geciteerd).

Het is natuurlijk niets nieuws dat machthebbers uit eigenbelang 'het volk' voorliegen. Maar in ons geval hebben ze wel erg veel moeite genomen om ons de indruk te geven dat we NIET worden voorgelogen en dat onze info een goed beeld van de werkelijkheid biedt.  Het is veel geraffineerder.
Over de Vrijheid van Meningsuiting en de Persvrijheid  wordt veel gesproken.
En dissidente info komt inderdaad nu en dan over het voetlicht, in de MSM.
Maar te weinig om ons wereldbeeld tot een juist wereldbeeld om te buigen. Daarvoor is de propaganda te omvangrijk.

Enkele interessante bronnen in dit verband:
1. J.P.Morgan kocht in 1913 de 'policy' van 'de Media'. ( Oscar Callaway)
2. John Pilger interviewt Dan Rather en Rageh Omaar en prof Edem. ( Pilger )

Regeren via de Media.
Als je veel invloed op de Media hebt, kun je de 'volks-wil' zodanig manipuleren, dat het volk precies dàtgene wil, wat jij als manipulator het liefste wil dat er gebeuren zal.
Het volk gooit dan, zonder het te weten, de eigen ruiten in: zij leveren de soldaten die sneuvelen, zij betalen de oorlog, maar de winsten en de voordelen gaan naar demanipulatoren en hun vrienden.
Dat is niet waar een democratie voor bedoeld was.

In Amerika zien we dat Aipac door middel van grote campagne-bijdragen aan kandidaten die pro-Israel zijn, het beleid van dit grote land inzake MO politiek, grotendeels controleren. (blog) ( Video)
In feite een schande, zoals Walt en Mearsheimer uitvoerig hebben aangetoond, maar zolang de MSM er nauwelijks over berichten gaat alles gewoon door.

'De joden'.
Mijn blog volgt met name joodse mensen en groepen.
Waarom?
Omdat ik zie dat hun invloed erg groot is, en niet altijd even gunstig voor het 'totale menselijk geluk'.
Hun verbale IQ is erg hoog ( 127), wat volgens mij het gevolg is van de traditie dat een rijk man zijn dochter ten huwelijk geeft aan een goed yeshiva student: zo hebben de kinderen van verbaal sterke mannen meer overlevings-kansen, want de rijke opa zorgt voor voldoende voedsel en veiligheid.
Dat maakt joodse mensen uitermate geschikt als journalist.
De creativiteit met taal en interpretatie en 'spin' die nodig is om een goed yeshiva student te worden zorgt er voor dat ook in litteratuur, film, advocatuur joodse mensen goed vertegenwoordigd zijn.

Dat is op zichzelf geen probleem.
Maar tegen de achtegrond van de joodse eschatologie ( blog) en de recente ervaringen ( de oorlog in Irak)( Lobby)  is het toch belangrijk dat op zijn minst enkele personen een kritisch oog hebben voor deze groep mensen .
 
Die taak heb ik op mij genomen. Als een advocaat voor de goyim leg ik de vinger op de zere plek. Dat acht ik mijn rol. Een heel zinvolle rol, daar ben ik van overtuigd.
Om te voorkomen dat ik al te veel door anti-semitische bronnen wordt misleid baseer ik me voor 80% op joodse bronnen.

















* Afwegingen en definities:
Wat is 'een goed mens?'
Ik vind dat je altijd de wetten van de evolutie ( survival of the fittest... meanest?)  in het achterhoofd moet houden.
Maar dan wordt het antwoord op de vraag wel complex. Is een leeuw met heel grote tanden beter dan een leeuw met kleine tanden? Of is juist een minder vraatzuchtige leeuw 'beter' ?

Ik wil dus - voor één keer-  afzien van de 'evolutie' en de meer gebruikelijke definitie van 'een goed mens' hanteren:

Een goed mens is iemand die veel menselijk geluk veroorzaakt en weinig menselijk leed.
Het gaat om àl  het menselijk geluk dat wordt veroorzaakt. Tot in de verre toekomst.
Dan wordt meteen duidelijk dat alleen mensen als Jezus, Mohammed,  Erasmus , Marx, Stalin etc. een kans maken om de titel te winnen van 'een goed mens' of  'een slecht mens'.
Dat heeft voor mij en U weinig praktische waarde.

**  Wat is Waar ? Wat zijn leugens?  
Enkele vuistregels die helpen bij het bepalen wat men voor waar aan wil nemen: 

1.     Belang van de bron.

Ik vraag me vaak  af: heeft de schrijver ( of de groep waaraan hij loyaal is)  belang bij deze mening of bij het beeld van de werkelijkheid dat hij ons schest?

Of is het juist andersom, en brengt de schrijver alleen maar onheil over zichzelf door te beschrijven wat hij als werkelijheid ziet. In dat geval ben ik eerder geneigd zijn verhaal te geloven dan in het eerste geval.

2.     Daden versus woorden

Beoordeel de ander vooral op wat hij deed en doet. Niet op wat hij zegt of van plan is.  Wij vinden Amerika een land dat ijvert voor democratie en mensenrechten, maar in werkelijkheid heeft dit land de levens van 50 miljoen mensen geruïneerd in de afgelopen 50 jaar.

3 . Wonderen zijn zeldzaam!

 De officiele rapporten over 911 bevatten te veel wonderen.  Ik noem er drie:

Gebouwen die met de snelheid van een vrije val instoren als gevolg van brandend meubilair op enkele verdiepingen: dat lijkt me  een wonder. Ik kan me niet voorstellen dat àlle verdiepingen precies in na elkaar, met fracties van seconden verschil,  geheel uiteen vallen.  Toch is dat volgens de onderzoekers van 911 het geval met gebouw WTC7.

Een paspoort van een kaper dat onbeschadigd onder een van de twin Towers wordt gevonden:  een wonder.

Het telefoongesprek met de journaliste Barbara Olsen, aan boord van een van de gekaapte toestellen was niet alleen technisch onmogelijk, maar heeft,  zo gaf de FBI later toe, nooit plaats gevonden. 

Verklaringen die zoveel wonderen nodig hebben verliezen voor mij hun geldigheid.

4       Zoek naar getuigen-verklaringen die ter plaatse en op dàt moment in de geschiedenis  zijn vastgelegd.

5       Zoek een bron die de waarheid hoger acht dan zijn eigen voorkeuren, en dus een verklaring aflegt die hemzelf pijn doet.  

De brief die Bertrand Russell in 1920 vanuit Stockholm aan zijn vriendin Ottoline schreef, voldeed aan de criteria 5 en 6.  In die brief zegt Russell  dat in 1920 in St. Petersburg de Russische Revolutie geheel in handen is van joodse mannen die uit Amerika afkomstig waren, en dat ze meedogenloos waren.

6       Zoek naar bronnen die de gebeurtenissen voorspelden, niet naar bronnen die de gebeurtenissen nooit zagen aankomen.

Ellen Brown beschreef in haar boek Web of Debt dat in juni 2007 verscheen heel precies hoe de crisis in elkaar zat.  De crisis begon pas echt in september 2007.

      7.  De wet van Robert Higgs en F.D. Roosevelt: 

Niets in de politiek gebeurt bij toeval.  

Schijnbare vergissingen, zeker als ze lang doorgaan of vaak voorkomen, zijn nooit vergissingen, maar dienen een doel dat buiten de Media blijft.  

Higgs: As a general rule for understanding public policies, I insist that there are no persistent “failed” policies. Policies that do not achieve their desired outcomes for the actual powers-that-be are quickly changed. If you want to know why the U.S. policies have been what they have been for the past sixty years, you need only comply with that invaluable rule of inquiry in politics: follow the money.

Voorbeeld: De burgeroorlogen in Irak, Lybië en Syrië verzwakken de sterkere arabische landen. Ra, ra wie heeft daar baat bij ?