Sunday, May 12, 2019

832 Fake news on Russia is a Times Tradition door Edward S Herman

Dit artikel nam ik over uit:   https://monthlyreview.org/2017/07/01/fake-news-on-russia-and-other-official-enemies/  Dank !

De schrijver , Edward S Herman , schreef samen met Chomsky de moeder van alle 'media-leugen' beoken:  Manufacturing Consent.

 


Fake News on Russia and Other Official Enemies

The New York Times, 1917–2017

The Soviet delegation arrives at Brest-Litovsk. Lev Trotsky is in the center surrounded by German officers
The Soviet delegation arrives at Brest-Litovsk. Lev Trotsky is in the center surrounded by German officers. David King Collection. (The Bolsheviks in Power, p. 152)
Edward S. Herman has written widely on economics, foreign policy, and the media.
It has been amusing to watch the New York Times and other mainstream media outlets express their dismay over the rise and spread of “fake news.” These publications take it as an obvious truth that what they provide is straightforward, unbiased, fact-based reporting. They do offer such news, but they also provide a steady flow of their own varied forms of fake news, often by disseminating false or misleading information supplied to them by the national security state, other branches of government, and sites of corporate power.
An important form of mainstream media fake news is that which is presented while suppressing information that calls the preferred news into question. This was the case with “The Lie That Wasn’t Shot Down,” the title of a January 18, 1988, Times editorial referring to a propaganda claim of five years earlier that the editors had swallowed and never looked into any further. The lie—that the Soviets knew that Korean airliner 007, which they shot down on August 31, 1983, was a civilian plane—was eventually uncovered by congressman Lee Hamilton, not by the Times.
Mainstream media fake news is especially likely where a party line is quickly formed on a topic, with any deviations therefore immediately dismissed as naïve, unpatriotic, or simply wrong. In a dramatic illustration, for a book chapter entitled “Worthy and Unworthy Victims,” Noam Chomsky and I showed that coverage by TimeNewsweek, CBS News, and the New York Times of the 1984 murder of the priest Jerzy Popieluzko in Communist Poland, a dramatic and politically useful event for the politicized Western mainstream media, exceeded all their coverage of the murders of a hundred religious figures killed in Latin America by U.S. client states in the post-Second World War years taken together.1 It was cheap and safe to focus heavily on the “worthy” victim, whereas looking closely at the deaths of those hundred would have required an expensive and sometimes dangerous research effort that would have upset the State Department. But it was in effect a form of fake news to so selectively devote coverage (and indignation) to a politically useful victim, while ignoring large numbers whose murder the political establishment sought to downplay or completely suppress.
Fake news on Russia is a Times tradition that can be traced back at least as far as the 1917 revolution. In a classic study of the paper’s coverage of Russia from February 1917 to March 1920, Walter Lippmann and Charles Merz found that “From the point of view of professional journalism the reporting of the Russian Revolution is nothing short of a disaster. On the essential questions the net effect was almost always misleading, and misleading news is worse than none at all…. They can fairly be charged with boundless credulity, and an untiring readiness to be gulled, and on many occasions with a downright lack of common sense.”2 Lippmann and Merz found that strong editorial bias clearly fed into news reporting. The editors’ zealous opposition to the communists led the paper to report atrocities that never happened, and to predict the imminent collapse of the Bolshevik regime no fewer than ninety-one times in three years. Journalists uncritically accepted official statements and relied on reports from unidentified “high authority.” This was standard Times practice.
This fake news performance of 1917–20 was repeated often in the years that followed. The Soviet Union was an enemy target up to the Second World War, and through it all, Times coverage was consistently hostile. With the end of the war and the emergence of the Soviet Union as a military rival, and soon a competing nuclear power, the Cold War was on. In the United States, anti-communism became a national religion, and the Soviet Union was portrayed in official discourse and the news media as a global menace in urgent need of containment. With this ideology in place and with U.S. plans for its own global expansion of power established, the Communist threat would help sustain the steady growth of the military-industrial complex and repeated interventions to counter purported Soviet aggressions.3

An Early Great Crime: Guatemala

One of the most flagrant cases in which the Soviet threat was exploited to justify U.S.-sponsored violence was the overthrow of the social democratic government of Guatemala in 1954 by a small proxy army invading from U.S. ally Somoza’s Nicaragua. This action was provoked by government reforms that upset U.S. officials, including a 1947 law permitting the formation of labor unions, and plans to buy back (at tax-rate valuations) and distribute to landless peasants some of the unused property owned by United Fruit Company and other large landowners. The United States, which had been perfectly content with the earlier fourteen-year-long dictatorship of Jose Ubico, could not tolerate this democratic challenge, and the elected government, led by Jacobo Arbenz, was soon charged with assorted villainies, based on an alleged Red capture of the Guatemalan government.4
In the pre-invasion propaganda campaign, the mainstream media fell into line behind false charges of extreme government repression, threats to its neighbors, and the Communist takeover. The Times repeatedly reported these alleged abuses and threats from 1950 onward (my favorite: Sidney Gruson’s “How Communists Won Control of Guatemala,” March 1, 1953). Arbenz and his predecessor, Juan Jose Arevalo, had carefully avoided establishing any embassies with Soviet bloc countries, fearing U.S. reprisals—to no avail. Following the removal of Arbenz and the installation of a right-wing dictatorship, court historian Ronald Schneider, after studying 50,000 documents seized from Communist sources in Guatemala, found that not only did Communists never control the country, but that the Soviet Union “made no significant or even material investment in the Arbenz regime,” and was at the time too preoccupied with internal problems to concern itself with Central America.5
The coup government quickly attacked and decimated the new social groups that had formed in the democratic era, mainly peasant, worker, and teacher organizations. Arbenz had won 65 percent of the votes in a free election, but the “liberator” Castillo Armas quickly won a “plebiscite” with 99.6 percent of the vote. Although this is a result familiar in totalitarian regimes, the mainstream media had by then lost interest in Guatemala, barely mentioning this electoral outcome. The Times had claimed in 1950 that U.S. Guatemala policy “is not trying to block social and economic progress but is interested in seeing that Guatemala becomes a liberal democracy.”6 But in the aftermath, the editors failed to note that the result of U.S. policy was precisely to “block social and economic progress,” through the installation of a regime of reactionary terror.
In 2011, more than half a century after 1954, the Times reported that Guatemalan president Alvaro Colom had apologized for that “Great Crime,” the violent overthrow of the Arbenz government, “an act of aggression to a government starting its democratic spring.”7 The article mentions that, according to president Colom, the Arbenz family is “seeking an apology from the United States for its role” in the Great Crime. The Times has never made any apology or even acknowledgement of its own role in the Great Crime.

Another Great Crime: Vietnam

Fake news abounded in the Times and other mainstream publications during the Vietnam War. The common perception that the paper’s editors opposed the war is misleading and essentially false. In Without Fear or Favor, former Times reporter Harrison Salisbury acknowledged that in 1962, when U.S. intervention escalated, the Times was “deeply and consistently” supportive of the war policy.8 He contends that the paper grew steadily more oppositional from 1965, culminating in the publication of the Pentagon Papers in 1971. But Salisbury fails to recognize that from 1954 to the present, the Times never abandoned the Cold War framework and vocabulary, according to which the United States was resisting another nation’s “aggression” and protecting “South Vietnam.” The paper never applied the word aggression to this country, but used it freely in referring to North Vietnamese actions and those of the National Liberation Front in the southern half of Vietnam.
The various pauses in the U.S. bombing war in 1965 and after, in the alleged interest of “giving peace a chance,” were also the basis of fake news as the Johnson administration used these temporary halts to quiet antiwar protests, while making it clear to the Vietnamese that U.S. officials demanded full surrender. The Times and its colleagues swallowed this bait without a murmur of dissent.9
Furthermore, although from 1965 onward the Times was willing to publish more reports that put the war in a less favorable light, it never broke from its heavy dependence on official sources, or from its reluctance to confront the damage wrought on Vietnam and its civilian population by the U.S. war machine. In contrast with its eager pursuit of Cambodian refugees from the Khmer Rouge after April 1975, the paper rarely sought testimony from the millions of Vietnamese refugees fleeing U.S. bombing and chemical warfare. In its opinion columns as well, the new openness was limited to commentators who accepted the premises of the war and would confine their criticisms to its tactical problems and domestic costs. From beginning to end, those who criticized the war as an immoral campaign of sheer aggression were excluded from the debate.10

The 1981 Papal Assassination Attempt

The mainstream media gave a further boost to Cold War propaganda in reporting on the attempted assassination of Pope John Paul II in Rome in May 1981. At a time when the Reagan administration was seeking to demonize the Soviet Union as an “evil empire,” the shooting of the pope by Turkish fascist Ali Agca was quickly tied to Moscow, helped by Agca’s confession—after seventeen months of imprisonment, interrogations, threats, inducements, and access to the media—that the Bulgarians and Soviet KGB were behind it all. No credible evidence supported this connection, the claims were implausible, and the corruption in the process was remarkable. (Agca also periodically claimed to be Jesus Christ.) The case against the Bulgarians (and implicitly the KGB) was lost even in Italy’s extremely biased and politicized judicial framework. But the Times bought it, and gave it prolonged, intense, and completely unquestioning attention, as did most of the U.S. media.
During the 1991 Senate hearings on the nomination of Robert Gates to head the CIA, former agency officer Melvin Goodman testified that the CIA knew from the start that Agca’s confessions were false, because they had “very good penetration” of the Bulgarian secret services. The Timesomitted this statement in its reporting on Goodman’s testimony. During the same year, with Bulgaria now a member of the “free world,” conservative analyst Allen Weinstein obtained permission to examine Bulgarian secret service files on the assassination attempt. His mission was widely reported, including in the Times, but when he returned without having found anything implicating Bulgaria or the KGB, several papers, including the Times, found his investigations no longer newsworthy.

Missile Gap

From roughly 1975 to 1986, much of the reporting on the purported “missile gap” between the United States and the Soviet Union was little more than fake news, with Times reporters passing along a steady stream of inflammatory official statements and baseless claims. An important case occurred in the mid-1970s, as right-wing hawks in the Ford administration were trying to escalate the Cold War and arms race. A 1975 CIA report had found that the Soviets were aiming only for nuclear parity. This was unsatisfactory, so CIA head George H. W. Bush appointed a new team of hardliners, who soon found that the Soviets were achieving nuclear superiority and preparing to fight a nuclear war. This so-called Team B report was taken at face value in a Times front page article of December 26, 1976, by David Binder, who failed to mention its political bias or purpose, and made no attempt to consult experts with differing views. The CIA finally admitted in 1983 that the Team B estimates were fabrications. But throughout this period, the Times supported the case for militarization by disseminating false information, much of it convincingly refuted by Tom Gervasi in his classic The Myth of Soviet Military Supremacy, a book never reviewed in the Times.

Yugoslavia and “Humanitarian Intervention”

The 1990s wars of dismantlement in Yugoslavia succeeded in removing an independent government from power and replacing it with a broken Serbian remnant and poor and unstable failed states in Bosnia and Kosovo. It also provided unwarranted support for the concept of “humanitarian intervention,” which rested on a mass of misrepresentations and selective reporting. The demonized Serbian leader Slobodan Milošević was not an ultra-nationalist seeking a “Greater Serbia,” but rather a non-aligned leader on the Western hit list who tried to help Serb minorities in Bosnia, Croatia, and Kosovo remain in Yugoslavia as the United States and the European Union supported a legally questionable exodus by several constituent Yugoslav Republics. He supported each of the proposed settlements of these conflicts, which were sabotaged by Bosnian and U.S. officials who wanted better terms or the outright military defeat of Serbia, ultimately achieving the latter. Milošević had nothing to do with the July 1995 Srebrenica massacre, in which Bosnian Serbs took revenge on Bosnian Muslim soldiers who had been ravaging nearby Bosnian Serb villages from their base in Srebrenica under NATO protection. The several thousand Serb civilian deaths were essentially unreported in the mainstream media, while the numbers of Srebrenica’s executed victims were correspondingly inflated.11

The Putin Era

The U.S. political establishment was shocked and delighted by the 1989–91 fall of the Soviet Union, and its members were similarly pleased with the policies of President Boris Yeltsin, a virtual U.S. client, under whose rule ordinary Russians suffered a calamitous fall in living standards, while a small set of oligarchs were able to loot the broken state. Yeltsin’s election victory in 1996, greatly assisted by U.S. consultants, advice, and money, was, for the editors of the Times, “A Victory for Russian Democracy.”12 They were not bothered by either the electoral corruption, the creation of a grand-larceny-based economic oligarchy, or, shortly thereafter, the new rules centralizing power in the office of president.13
Yeltsin’s successor, Vladimir Putin, gradually abandoned the former’s subservience to Western interests, and was thereby perceived as a menace. His reelection in 2012, although surely less corrupt than Yeltsin’s in 1996, was castigated in the U.S. media. The lead Times article on May 5, 2012, featured “a slap in the face” from Organization for Security and Co-operation in Europe observers, claims of no real competition, and “thousands of antigovernment protesters gathered in Moscow square to chant ‘Russia without Putin.'”14 There had been no “challenges to legitimacy” reported in the Times after Yeltsin’s tainted victory in 1996.
The demonization of Putin escalated with the Ukraine crisis of 2014 and subsequent Kiev warfare in Eastern Ukraine, Russian support of the East Ukraine resistance, and the Crimean referendum and absorption of Crimea by Russia. This was all declared “aggression” by the United States and its allies and clients, and sanctions were imposed on Russia, and a major U.S.-NATO military buildup was initiated on Russia’s borders. Tensions mounted further with the shooting-down of Malaysia Airlines Flight 17 over southeastern Ukraine—promptly, but almost surely falsely, blamed on the “pro-Russian” rebels and Russia itself.15
Anti-Russian hostilities were further inflamed by the country’s escalated intervention in Syria from 2015 on, in support of Bashar al-Assad and against rebel forces that had come to be dominated by ISIS and al-Nusra, an offshoot of al-Qaeda. The United States and its NATO and Middle East allies had been committing aggression against Syria, in de facto alliance with al-Nusra and other extremist Islamic factions, for several years. Russian intervention turned the tide, frustrating the U.S. and Saudi goal of regime change against Assad, and weakening tacit U.S. allies.
The Times has covered these developments with unstinting apologetics—for the February 2014 coup in Kiev—which it has never labeled as such, for the U.S. role in the overthrow of the elected government of Victor Yanukovych, and with anger and horror at the Crimea referendum and Russian absorption, which it never allows might be a defensive response to the Kiev coup. Its calls for punishment for the casualty-free Russian “aggression” in Crimea is in marked contrast to its apologetics for the million-plus casualties caused by U.S. aggression “of choice” (not defensive) in Iraq from March 2003 on. The paper’s editors and columnists condemn Putin’s disregard for international law, while exempting their own country from criticism for its repeated violations of that same law.16
In the Times‘s reporting and opinion columns Russia is regularly assailed as expansionist and threatening its neighbors, but virtually no mention is made of NATO’s expansion up to the Russian borders and first-strike-threat placement of anti-missile weapons in Eastern Europe—the latter earlier claimed to be in response to a missile threat from Iran! Analyses by political scientist John Mearsheimer and Russia scholar Stephen F. Cohen that noted this NATO advance were excluded from the opinion pages of the Times.17 In contrast, a member of the Russian band Pussy Riot, Maria Alyokhina, was given op-ed space to denounce Putin and Russia, and the punk rock group was granted a meeting with the Times editorial board.18Between January 1 and March 31, 2014, the paper ran twenty-three articles featuring Pussy Riot and its alleged significance as a symbol of Russian limits on free speech. Pussy Riot had disrupted a church service in Moscow and only stopped after police intervened, at the request of church authorities. A two-year prison sentence followed. Meanwhile, in February 2014, eighty-four-year-old nun Sister Megan Rice was sentenced to four years in prison for having entered a U.S. nuclear weapons site in July 2012 and carried out a symbolic protest. The Times gave this news a tiny mention in its National Briefing section, under the title “Tennessee Nun is Sentenced for Peace Protest.” No op-ed columns or meeting with the Times board for Rice. There are worthy and unworthy protesters, just as there are victims.
In Syria, with Russian help, Assad’s army and allied militias were able to dislodge the rebels from Aleppo, to the dismay of Washington and the mainstream media. It has been enlightening to see the alarm expressed over civilian casualties in Aleppo, with accompanying photographs of forsaken children and stories of civilian suffering and deprivation. The Times‘s focus on those civilians and children and its indignation at Putin-Assad inhumanity stands in sharp contrast with their virtual silence on massive civilian casualties in Fallujah in 2004 and beyond, and more recently in rebel-held areas of Syria, and in the Iraqi city of Mosul, under U.S. and allied attack.19 The differential treatment of worthy and unworthy victims has been in full force in coverage of Syria.
A further phase of intensifying Russophobia may be dated from the October 2016 presidential debates, in which Hillary Clinton declared that Donald Trump would be a Putin “puppet” as president, a theme her campaign began to stress. This emphasis only increased after the election, with the help of the media and intelligence services, as the Clinton camp sought to explain their electoral loss, maintain party control, and possibly even have the election results overturned in the courts or electoral college by attributing Trump’s victory to Russian interference.
A major impetus for the Putin connection came with the January 2017 release of a report by the Office of Director of National Intelligence (DNI), Background of Assessing Russian Activities and Intention in Recent US Elections. More than half of this short document is devoted to the Russian-sponsored RT news network, which the report treats as an illegitimate propaganda source. The organization is allegedly part of Russia’s “influence campaign…[that] aspired to help President-elect Trump’s chances of victory when possible by discrediting Secretary Clinton and publicly contrasting her unfavorably to the President-elect.” No semblance of proof is offered that there was any planned “campaign,” rather than an ongoing expression of opinion and news judgments. The same standards used to identify a Russian “influence campaign” could be applied with equal force to U.S. media and Radio Free Europe’s treatment of any Russian election—and of course, the U.S. intervention in the 1996 Russian election was overt, direct, and went far beyond any covert “influence campaign.”
Regarding more direct Russian intervention in the U.S. election, the DNI authors concede the absence of “full supporting evidence,” but in fact provide no supporting evidence at all—only speculative assertions, assumptions, and guesses. “We assess that…Putin ordered an influence campaign in 2015,” they write, designed to defeat Mrs. Clinton, and “to undermine public faith in the U.S. democratic process,” but provide no proof of any such order. The report also contains no evidence that Russia hacked the communications of the Democratic National Committee (DNC) or the emails of Clinton and former Clinton campaign manager John Podesta, or that it gave hacked information to WikiLeaks. Julian Assange and former British diplomat Craig Murray have repeatedly claimed that these sources were leaked by local insiders, not hacked from outside. Veteran intelligence experts William Binney and Ray McGovern likewise contend that the WikiLeaks evidence was leaked, not hacked.20 It is also notable that of the three intelligence agencies who signed the DNI document, the National Security Agency—the agency most likely to have proof of Russian hacking and its transmission to WikiLeaks, as well as of any “orders” from Putin—only expressed “moderate confidence” in its findings.
But as with the Reds ruling Guatemala, the Soviets outpacing U.S. missile capabilities, or the KGB plotting to assassinate the pope, the Times has taken the Russian hacking story as established fact, despite the absence of hard evidence. Times reporter David Sanger refers to the report’s “damning and surprisingly detailed account of Russia’s efforts to undermine the American electoral system,” only to then acknowledge that the published report “contains no information about how the agencies had …come to their conclusions.”21 The report itself includes the astonishing statement that “Judgments are not intended to imply that we have proof that shows something to be a fact.” Furthermore, if the report was based on “intercepts of conversations” as well as on hacked computer data, as Sanger and the DNI claim, why has the DNI failed to quote a single conversation showing Putin’s alleged orders and plans?
The Times has never cited or given op-ed space to William Binney, Ray McGovern, or Craig Murray, leading dissident authorities on hacking technology, methodology, and the specifics of the DNC hacks. But room was found for Louise Mensch’s op-ed “What to Ask about Russian Hacking.” Mensch is a notorious conspiracy theorist with no relevant technical background, described by writers Nathan Robinson and Alex Nichols as best-known for “spending most of her time on Twitter issuing frenzied denunciations of imagined armies of online ‘Putinbots,'” making her “one of the least credible people on the internet.”22 But she is published in the Times because, in contrast with the informed and credible Binney and Murray, she follows the party line, taking Russian hacking of the DNC as a premise.
The CIA’s brazen intervention in the electoral process in 2016 and 2017 broke new ground in the agency’s politicization. Former CIA head Michael Morell announced in an August 2016 op-ed in the Times: “I Ran the C.I.A. Now I’m Endorsing Hillary Clinton,” and former CIA boss Michael Hayden published an op-ed in the Washington Post just days before the election, entitled “Former CIA Chief: Trump is Russia’s Useful Fool.” Morell had yet another op-ed in the Times on January 6, now openly assailing the new president. These attacks were unrelievedly insulting to Trump and laudatory to Clinton, even portraying Trump as a traitor; they also made clear that Clinton’s more pugnacious stance toward Syria and Russia was preferable by far to Trump’s leanings toward negotiation and cooperation with Russia.
This was also true of the scandal surrounding former Trump Defense Intelligence nominee Michael Flynn’s telephone call with the Russian ambassador, which may have included a discussion of the incoming administration’s policy actions. The political possibilities of this interaction were quickly grasped by outgoing Obama officials, security personnel, and the mainstream media, with the FBI interrogating Flynn and with widespread expressions of horror at Flynn’s action, which could have allegedly exposed him to Russian blackmail. But such pre-inauguration meetings with Russian diplomats have been a “common practice” according to Jack Matlock, the U.S. ambassador to Russia under Reagan and Bush, and Matlock had personally arranged such a meeting for Jimmy Carter.23 Obama’s own ambassador to the country, Michael McFaul, admitted visiting Moscow for talks with officials in 2008, even before the election. Daniel Lazare has made a good case not only that the illegality and blackmail threat are implausible, but that the FBI’s interrogation of Flynn reeks of entrapment. “Yet anti-Trump liberals are trying to convince the public that it’s all ‘worse than Watergate.'”24
The political point of the DNI report thus seems to have been, at minimum, to tie the Trump administration’s hands in its dealings with Russia. Some analysts outside the mainstream have argued that we may have been witnessing an incipient spy or palace coup that fell short, but still had the desired effect of weakening the new administration.25 The Times has not offered a word of criticism of this politicization and intervention in the election process by intelligence agencies, and in fact the editors have been working with them and the Democratic Party as a loose-knit team in a distinctly un- and anti-democratic program designed to undermine or reverse the results of the 2016 election, on the pretext of alleged foreign electoral interference.
The Times and the mainstream media in general have also barely mentioned the awkward fact that the allegedly hacked disclosures of the DNC and Clinton and Podesta emails disclosed uncontested facts about real electoral manipulations on behalf of the Clinton campaign, facts that the public had a right to know and that might well have affected the election results. The focus on the evidence-free claims of a Russian hacking intrusion have helped divert attention from the real electoral abuses disclosed by the WikiLeaks material. Here again, official and mainstream media fake news helped bury real news.
Another arrow in the Russophobia quiver was a private intelligence “dossier” compiled by Christopher Steele, a former British intelligence agent working for Orbis Business Intelligence, a private firm hired by the DNC to dig up dirt on Trump. Steele’s first report, delivered in June 2016, made numerous serious accusations against Trump, most notably that Trump had been caught in a sexual escapade in Moscow, that his political advance had been supported by the Kremlin for at least five years, under Putin’s direction, in order to sow discord within the U.S. political establishment and disrupt the Western alliance. This document was based on alleged conversations by Steele with distant (Russian) officials: that is, strictly on hearsay evidence, whose assertions, where verifiable, are sometimes erroneous.26 But it said just what the Democrats, the mainstream media, and the CIA wanted to hear, and intelligence officials accordingly declared the author “credible,” and the media lapped it up. The Times hedged somewhat on its own cooperation in this tawdry campaign by calling the report “unverified,” but nevertheless reported its claims.27
The Steele dossier also became a central part of the investigation and hearings on “Russia-gate” held by the House Intelligence Committee starting in March 2017, led by Democratic Representative Adam Schiff. While basing his opening statement on the hearsay-laden dossier, Schiff expressed no interest in establishing who funded the Steele effort, the identity and exact status of the Russian officials quoted, or how much they were paid. Apparently talking to Russians with a design of influencing an American presidential election is perfectly acceptable if the candidate supported by this intrusion is anti-Russian!
The Times has played a major role in this latest wave of Russophobia, reminiscent of its 1917–20 performance in which, as Lippmann and Merz noted in 1920, “boundless credulity, and an untiring readiness to be gulled” characterized the news-making process. While quoting the CIA’s admission that it had no hard evidence, relying instead on “circumstantial evidence” and “capabilities,” the Times was happy to describe these capabilities at great length and to imply that they proved something.28Editorials and news articles have worked uniformly on the false supposition that Russian hacking was proved, and that the Russians had given these data to WikiLeaks, also unproven and strenuously denied by Assange and Murray.
The Times has run neck-and-neck with the Washington Post in stirring up fears of the Russian information war and illicit involvement with Trump. The Times now easily conflates fake news with any criticism of established institutions, as in Mark Scott and Melissa Eddy’s “Europe Combats a New Foe of Political Stability: Fake News,” February 20, 2017.29 But what is more extraordinary is the uniformity with which the paper’s regular columnists accept as a given the CIA’s assessment of the Russian hacking and transmission to WikiLeaks, the possibility or likelihood that Trump is a Putin puppet, and the urgent need of a congressional and “non-partisan” investigation of these claims. This swallowing of a new war-party line has extended widely in the liberal media. Both the Times and Washington Posthave lent tacit support to the idea that this “fake news” threat needs to be curbed, possibly by some form of voluntary media-organized censorship or government intervention that would at least expose the fakery.
The most remarkable media episode in this anti-influence-campaign was the Post‘s piece by Craig Timberg, “Russian propaganda effort helped spread ‘fake news’ during election, experts say,” which featured a report by a group of anonymous “experts” entity called PropOrNot that claimed to have identified two hundred websites that, wittingly or not, were “routine peddlers of Russian propaganda.” While smearing these websites, many of them independent news outlets whose only shared trait was their critical stance toward U.S. foreign policy, the “experts” refused to identify themselves, allegedly out of fear of being “targeted by legions of skilled hackers.” As journalist Matt Taibbi wrote, “You want to blacklist hundreds of people, but you won’t put your name to your claims? Take a hike.”30 But the Post welcomed and promoted this McCarthyite effort, which might well be a product of Pentagon or CIA information warfare. (And these entities are themselves well-funded and heavily into the propaganda business.)
On December 23, 2016, President Obama signed the Portman-Murphy Countering Disinformation and Propaganda Act, which will supposedly allow the United States to more effectively combat foreign (namely Russian and Chinese) propaganda and disinformation. It will encourage more government counter-propaganda efforts, and provide funding to non-government entities to help in this enterprise. It is clearly a follow-on to the claims of Russian hacking and propaganda, and shares the spirit of the listing of two hundred tools of Moscow featured in the Washington Post. (Perhaps PropOrNot will qualify for a subsidy and be able to enlarge its list.) Liberals have been quiet on this new threat to freedom of speech, undoubtedly influenced by their fears of Russian-based fake news and propaganda. But they may yet take notice, even if belatedly, when Trump or one of his successors puts it to work on their own notions of fake news and propaganda.
The success of the war party’s campaign to contain or reverse any tendency to ease tensions with Russia was made dramatically clear in the Trump administration’s speedy bombing response to the April 4, 2017, Syrian chemical weapons deaths. The Times and other mainstream media editors and journalists greeted this aggressive move with almost uniform enthusiasm, and once again did not require evidence of Assad’s guilt beyond their government’s claims.31 The action was damaging to Assad and Russia, but served the rebels well.
But the mainstream media never ask cui bono? in cases like this. In 2013, a similar charge against Assad, which brought the United States to the brink of a full-scale bombing war in Syria, turned out to be a false flag operation, and some authorities believe the current case is equally problematic.32 Nevertheless, Trump moved quickly (and illegally), dealing a blow to any further rapprochement between the United States and Russia. The CIA, the Pentagon, leading Democrats, and the rest of the war party had won an important skirmish in the struggle over permanent war.

Notes

  1. Noam Chomsky and Edward S. Herman, Manufacturing Consent (New York: Pantheon, 2008), chapter 2.
  2. Walter Lippmann and Charles Merz, A Test of the News (New York: New Republic, 1920).
  3. On the Grand Area framework, see Noam Chomsky, “The New Framework of Order,” in On Power and Ideology (Boston: South End, 1987).
  4. Edward S. Herman, “Returning Guatemala to the Fold,” in Gary Rawnsley, ed., Cold War Propaganda in the 1950s (London: Macmillan, 1999).
  5. Ronald Schneider, Communism in Guatemala, 1944–1954 (New York: Praeger, 1959), 41, 196–97, 294.
  6. Editorial Board, “The Guatemala Incident,” New York Times, April 8, 1950.
  7. Elisabeth Malkin, “An Apology for a Guatemalan Coup, 57 Years Later,” New York Times, October 11, 2011.
  8. Harrison Salisbury, Without Fear or Favor (New York: Times Books, 1980), 486.
  9. Richard Du Boff and Edward Herman, America’s Vietnam Policy: The Strategy of Deception (Washington, D.C.: Public Affairs, 1966).
  10. See Chomsky and Herman, Manufacturing Consent, chapter 6.
  11. Editorial Board, “A Victory for Russian Democracy,” New York Times, July 4, 1996.
  12. Edward S. Herman and David Peterson, “The Dismantling of Yugoslavia,” Monthly Review 59, no. 5 (October 2007); Herman and Peterson, “Poor Marlise: Her Old Allies Are Now Attacking the Tribunal and Even Portraying the Serbs as Victims,” ZNet, October 30, 2008, http://zcomm.org.
  13. Stephen F. Cohen, Failed Crusade: America and the Tragedy of Post-Communist Russia (New York: Norton, 2000).
  14. Ellen Barry and Michael Schwartz, “After Election, Putin Faces Challenges to Legitimacy,” New York Times, March 5, 2012.
  15. Robert Parry, “Troubling Gaps in the New MH-17 Report,” Consortium News, September 28, 2016, http://consortiumnews.com.
  16. Paul Krugman says, “Mr. Putin is someone who doesn’t worry about little things like international law” (“The Siberian Candidate,” New York Times, July 22, 2016)—implying, falsely, that U.S. leaders do “worry about” such things.
  17. A version of Mearsheimer’s article appeared as “Why the Ukraine Crisis Is the West’s Fault,” Foreign Affairs, September 10, 2014. The paper likewise rejected Stephen Cohen’s 2012 article “The Demonization of Putin.”
  18. “Sochi Under Siege,” New York Times, February 21, 2014.
  19. Michael Kimmelman, “Aleppo’s Faces Beckon to Us, To Little Avail,” New York Times, December 15, 2016. Above this front-page article were four photographs of dead or injured children, the most prominent one in Syria. The accompanying editorial, “Aleppo’s Destroyers: Assad, Putin, Iran,” omits some key actors and killers. See also Rick Sterling, “How US Propaganda Plays in Syrian War,” Consortium News, September 23, 2016.
  20. William Binney and Ray McGovern, “The Dubious Case on Russian ‘Hacking,’” Consortium News, January 6, 2017.
  21. David Sanger, “Putin Ordered ‘Influence Campaign’ Aimed at U.S. Election, Report Says,” New York Times, January 6, 2017.
  22. Nathan J. Robinson and Alex Nichols, “What Constitutes Reasonable Mainstream Opinion,” Current Affairs, March 22, 2017.
  23. Jack Matlock, “Contacts with Russian Embassy,” Jack Matlock blog, March 4, 2017, http://jackmatlock.com.
  24. Daniel Lazare, “Democrats, Liberals, Catch McCarthyistic Fever,” Consortium News, February 17, 2017.
  25. Robert Parry, “A Spy Coup in America?” Consortium News, December 18, 2016; Andre Damon, “Democratic Party Floats Proposal for a Palace Coup,” Information Clearing House,” March 23, 2017, http://informationclearinghouse.info.
  26. Robert Parry, “The Sleazy Origins of Russia-gate,” Consortium News, March 29, 2017.
  27. Scott Shane et al., “How a Sensational, Unverified Dossier Became a Crisis for Donald Trump,” New York Times, January 11, 2017.
  28. Matt Fegenheimer and Scott Shane, “Bipartisan Voices Back U.S. Agencies On Russia Hacking,” New York Times, January 6, 2017; Michael Shear and David Sanger, “Putin Led a Complex Cyberattack Scheme to Aid Trump, Report Finds,” New York Times, January 7, 2017; Andrew Kramer, “How Russia Recruited Elite Hackers for Its Cyberwar,” New York Times, December 30, 2016.
  29. Robert Parry, “NYT’s Fake News about Fake News,” Consortium News, February 22, 2017.
  30. Matt Taibbi, “The ‘Washington Post’ ‘Blacklist’ Story Is Shameful and Disgusting,” Rolling Stone, November 28, 2016.
  31. Adam Johnson, “Out of 47 Media Editorials on Trump’s Syria Strikes, Only One Opposed,” Fairness and Accuracy in Reporting, April 11, 2017, http://fair.org.
  32. Scott Ritter, “Wag the Dog—How Al Qaeda Played Donald Trump and The American Media,” Huffington Post, April 9, 2017; James Carden, “The Chemical Weapons Attack in Syria: Is There a Place for Skepticism?” Nation, April 11, 2017.

25 comments:

  1. De Machthebbers plegen hun misdaden altijd door het als 'een goed doel' te verkopen. Amerika heeft al 33 landen gebombardeerd. Maar uiteraard altijd om de mensen te helpen die de bommen op hun hoofd kregen !
    Bankiers moeten miljoenen verdienen, want anders zouden ze wel eens naar het buitenland kunnen gaan, en wat moeten we dan? Nu moeten onze sociale voorzieningen opgeheven worden, want de bankiers hebben zich vergist zogenaamd. Het is eenvoudig: de 1% is een dictator, en heeft de Media in dienst om de 99% wijs te maken dat het er democratisch aan toe gaat... !

    ReplyDelete
    Replies
    1. Hierboven (en hier onder) een reeks ingezonden comment op een Weltschmerz interview tussen Dr. Erik Hendriks en Smallenburg:

      https://www.youtube.com/watch?v=YwEABrjvMVM&t=1409s

      Delete
  2. Bart, De 1% controleert de westelijke wereld. Dat doen ze middels een democratie. Een democratie moet je sturen door de media te controleren. Media controleer je door de waarheid te spinnen ( verdraaien). Dat doe je door sommige zaken groot te maken ( door herhaling en door overdrijving) en andere zaken klein te maken ( door niet of nauwelijks te melden) . Je kunt ook een aanslag plegen met veel puin en bloed, dat dringt diep in de hoofden van de mensen binnen, en als je die aanslag op de Moslims steekt, of op Putin, dan zijn die opponenten zwaar beschadigd: iedereen heeft dan een diepe afkeer van hen.
    Karel van Wolferen komt uit een andere tijd en heeft veel kennis. Hij ziet wat er werkelijk gebeurt. Maar veel intellectuelen of mensen die niet op zoek zijn naar de waarheid ( het zou hen hun baan kosten.... ) zijn kritiekloos en gel;oven alles wat de Grote Media als NYT en ANP en Reuters etc melden. Iedereen om hen heen heeft dezelfde ideeen en gelooft automatisch elk verhaal. Hoe vaak hen je al niet gehoord dat Putin het grote Rusland weer wiul herstellen, Putin heeft het zelf gezegd in 2005 ! Smallenburg zegt het ook weer in deze uitzending. Elders gaf ik de link naar die speech. Het is een leugen, maar al die 'modere intellectuelen ' geloven het... Ze moeten wel. Brood op de plank. Aan het lot van hun kinderen denken ze niet. Een vreemde levenshouding als je het mij vraagt.

    ReplyDelete
  3. Er is één ding belangrijker dan geld, en dat is: een thuis. Een omgeving waar je je veilig voelt. Een subcultuur ( familie, vrienden, werk, dagelijkse omgeving) waar je niet op je hoede hoeft te zijn. In evolutie-psychologische taal: een ingroup. Mensen met wie je samen jouw leven en jouw land zult verdedigen als het nodig is. Door de massa-immigratie is dit belangrijke deel van ons leven aan het verdwijnen. Dat zorgt voor onvrede en zal mogelijk tot opstanden leiden. Maar de 'internationale entiteiten' die de wereldmacht nastreven zijn juist uit op het tot individualiseren van de mensheid. Individuen kunnen geen vuist maken, kunnen zich niet verdedigen. Smallenburg is een van de unwitting assets die in dienst staan van deze Powers that be. Hij vernietigt zijn eigen wereld en vooral die van zijn kinderen, omdat hij denkt dat geld en economie belangrijk zijn. Dat zijn ze nauwelijks.

    ReplyDelete
    Replies

    1. Anton Zandt
      21 uur geleden
      Ja, ik ben voortdurend op mijn hoede. Gewoon altijd als ik buiten ben. Doe ik bijvoorbeeld de boodschappen en dan zie ik Afrikanen die zich dan verspreiden door de winkel heen, patserig rondlopend met een "chip on their shoulder". Het is gewoon verschrikkelijk. Ben nu al iets van zeven keer bijna slaags geraakt met "migranten". Ons thuis is binnengedrongen door onze vijanden en ik erger mij groen en geel aan al die mensen die het nog steeds voor ze opnemen.

      Delete
    2. ​ Anton Zandt Anton, ik neem het in zekere zin voor ze op. Ze zijn ook maar pionnen in een spel dat door anderen beheerst wordt. Wij zijn slachtoffers, maar zij waarschijnlijk ook, op den duur. Zeker de mensen die uit de door Amerika verwoeste landen komen: Irak, Syrië en Libië. De deuren van ons land zijn niet open gezet door Afrikanen of door Marokkanen, maar door een kleine groep in onze samenleving: een 'vijandige Elite' . Mensen die de wereld in hun macht moeten nemen, van hun G-d. Ze controleren de Media, en ze controleren dus wat we vandaag denken. Vandaag denken we datgene wat hen vandaag het best uit komt. Morgen hebben we weer andere heilige huisjes en andere zoodzondes, die hen dàn weer het best uit komen. The Masters of Discourse, zo noemt Israel Shamir hen.

      Delete
    3. Raysboss302
      11 uur geleden
      Mooi verwoord Johan.
      Dit is exact hoe ik het ervaar en ‘het thuis gevoel’ wordt zó onderschat en aan voorbij gegaan.
      Schokkend.


      Delete
  4. Smallenburg herhaalt de grote leugen die Bolton de wereld in bracht: Dat Putin in een speech zei dat het ineenstorten van de USSR de grootste tragedie was en dat daaruit bleek ( volgens Bolton) dat hij in werkelijkheid dat grote Rusland weer wil herstellen. 'Kijk maar naar zijn gedrag in Georgië en de Krim". Hier kunt U de speech lezen: http://en.kremlin.ru/events/president/transcripts/22931
    Putin zegt dat het volk vrijheid en democratie wil. Dan gaat hij de meest recente geschiedenis memoreren. Dan komt die passage:


    Above all, we should acknowledge that the collapse of the Soviet Union was a major geopolitical disaster of the century. As for the Russian nation, it became a genuine drama. Tens of millions of our co-citizens and compatriots found themselves outside Russian territory. Moreover, the epidemic of disintegration infected Russia itself.

    Individual savings were depreciated, and old ideals destroyed. Many institutions were disbanded or reformed carelessly. Terrorist intervention and the Khasavyurt capitulation that followed damaged the country's integrity. Oligarchic groups – possessing absolute control over information channels – served exclusively their own corporate interests. Mass poverty began to be seen as the norm. And all this was happening against the backdrop of a dramatic economic downturn, unstable finances, and the paralysis of the social sphere.

    ReplyDelete
  5. De grondlegger van de EU, graaf Coudenhove-Kalergie, wilde dat er een meng-ras zou ontstaan van Europeanen, Aziaten en Afrikanen, en dat joden ons zouden leiden. Niemand gelooft dit, maar het staat echt in zijn 1922 boek Praktischer Idealismus. Kijk maar na. En inderdaad; hoge EU bazen willen meer immigranten: Peter Sutherland zei het, Junker zei het, Schauble zei het, Avramoupolis zei het. Nou, de Engelsen hebben er geen zijn in en stemden om die reden: exit. De Hongaren en Polen hebben er ook geen zin in. Stond dat echt in het contract toen ze gingen toetreden, mijnheer Smallenburg, dat ze zich moesten mixen met geheel andere rassen? Ik denk het niet.
    De grote EU prijs die vroeger nog naar Coudenhove was genoemd , hebben ze maar hernoemd, want door het internet worden de ware gedachten van deze EU 'vader' steeds bekender.

    ReplyDelete
  6. Mijnheer Hendriks,
    U bent een sympathieke man, maar in uw analyses ontbreekt steevast de rol van de joodse groep. Die groep is bijzonder machtig in de VS en in de westerse intellectuele wereld. Ze brachten het communisme in Rusland ( schrijven Churchill, Oudendyke, Wilton, Simons, Fahey, Slezkine en vele anderen. ) Van 1917 tot 1948 waren ze erg invloedrijk in Rusland . Sever Plocker geeft toe dat die invloed vele gruwelijke kanten had. Solzhenytsin ( Nobel Prijs) heeft er een boek over geschreven ( 200 years together) dat niet eens in het Engels mag worden vertaald. Dan ben je machtig. Net zo machtig als de Kerk inde middeleeuwen.


    Generaal Wesley Clark zei dat meteen na 9/11 de Neocons de facto de macht over namen op State Dep. ( BZ) en Pentagon: " It was a coup, a policy coup." De Neocon -oorlogen zijn Israelische oorlogen. Niks olie, niks Arabische Lente . Een dor Israel en KSA geleid proxy leger van jihadi's.
    Een groep met een eigen agenda die àltijd een hoofdrol speelt bij de grote wereldpolitiek , en die U niet bij naam durft te noemen omdat ze zo machtig zijn dat ze dat taboe hebben verklaard, maakt dat U in mijn ogen niet Verlicht bent. Verlichting = sapere aude = durf te weten. Durf de Machtigen te trotseren, zoals Galileo dat durfde. Durft U niet, dan bent U niet verlicht en hebben al uw analyses geen waarheids-waarde.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Hendriks, de interviewer , stelde een soort vraag. Daar is bovenstaande een (niet zo precies) antwoord op.

      Hier zijn vraag:
      E.C. Hendriks
      4 dagen geleden
      Is de gevoeligheid voor bepaalde historische argumenten een generatiekwestie? Smallenburg (60 jaar) vindt de vele verwijzingen naar de Tweede Werelsoorlog in discussies over de richting van de EU, geheel redelijk, terwijl ze op mij geforceerd en opportunistisch overkomen.
      Is het redelijk om te schermen met het oorlogsverleden en om de EU als een bron van vrede aan te wijzen? Staan oorlog en vrede direct of indirect op het spel in de huidige discussies over federalisme en nationale identiteiten? Brengt anti-EU populisme ons mogelijk in gevaar?

      Delete
  7. Een van de beste blogs die ik ken is MoonofAlabama. De schrijver die zich heel bescheiden b noemt, zegt dat hij Links is, maar dat hij toch wel de 'populisten' begrijpt. Niet persé wat betreft hun anti-immigranten agenda, maar wel omdat de 1% alles voor zich op eist en de 1% volledig in de steek laat.
    De affaire Strache heeft hij goed geanalyseerd: Strache deed eigelijk niks verkeerd. Het filmpje was dus onbruikbaar. Maar zo vlak voor de EU verkiezingen kan het een flink negatief effect hebben voor de populisten. Daarom is het nu gepubliceerd. https://www.moonofalabama.org/2019/05/why-the-takedown-of-christian-strache-will-strengthen-the-right.html

    ReplyDelete
  8. 'Het volk' heeft twee hoofd-grieven: 1) hun 'Thuis" verdwijnt door de massa-immigratie en de blijvende anders-heid van 3e generatie immigranten -kinderen. 2) De economische situatie versombert steeds verder. De jonge generatie kan al geen huis meer huren straks! (De linkse partijen die daar vroeger tegen streden zijn nu bezig met identity politics. )

    Non-populisten zijn blind voor die terechte grieven. Doen het af als 'racisme'. ( Elk volk in elk land is racistisch. Buiten Europa nog erger dan bij ons. Het is een normale eigenschap, nodig om te overleven. Deel van ons 'survival pakket' in onze genen ).

    Auteurs als Kevin MacDonald en Stephen Steinlight ( joods) hebben aangetoond dat het joodse streven altijd is : immigratie, multi-etniciteit bewerkstelligen, multi-culturaliteit bevorderen. Daar zijn ze in geslaagd. Nu willen ze die verdeeldheid gaan gebruiken om onze landen instabiel te maken. Randje burgeroorlog. Daarna zal het volk een (de facto, niet de jure- joodse) dictatuur aanvaarden. ( Het ideaal van Coudenhove-Kalergie nota bene! )
    Hoe langer men het barsten van de bom kan uitstellen, hoe groter de explosieve kracht. Dat uitstellen is de taak van sprekers als Smallenburg. Al heeft hij dar uiteraard zelf geen idee van.

    ReplyDelete
  9. FBI: 'Dancing Israeli's repeteerden op 10 september 2001'
    Een gebeurtenis die de heren Hendriks en Smallenburg niet kennen of in elk geval niet mee laten wegen in hun visie op de wereld wordt nu door FBI documenten ondersteund: Mossad wist al voor 9/11 dat er een aanslag zou komen.
    Hier de feiten:
    Weet U nog van de 'Dancing Israeli's?" Ze stonden op een mooi uitkijk punt en wachtten tot de

    vliegtuigen de torens binnen vlogen op 9/11. Dan gingen ze high fiven : ze waren blij met 9/11 en het

    lijkt alsof ze wisten dat het ging gebeuren. Later op de Israelische tv ( wellicht een directe

    uitzending) zei een van hen: "We were there to document the event. Voor mij natuurlijk een 100% bewijs dat er voorkennis

    was van de komende aanslag. Welnu, die 100% is nu nog iets groter geworden: Er zijn foto's vrij gegeven die een dag eerder zijn

    gemaakt: op 10 september. De datum staat in de foto opname. Een Israeli houdt een brandende aansteker voor de toren ,

    om te symboliseren dat ie morgen 'in de fik' zal gaan. Bron: Newly Released FBI Docs Shed Light on Apparent Mossad

    Foreknowledge of 9/11 Attacks

    http://www.informationclearinghouse.info/51631.htm

    ReplyDelete
  10. Beide heren erkennen dat onder Yeltsin het land compleet naar de kelder ging. Maffia. Maar Ysltsin werd ferm door Het Westen gesteund. Nooit één kwaad woord over deze super democraat die met tanks op Het Parlement schoot. In 1996 kon hij alleen worden herkozen door enorme meddling van de VS ! Ondertussen hadden de Neocons al vastgesteld dat Rusland nóóit meer mocht opkkrabbelen. Noóit meer: Lees Wolfowitz Doctrine. Lees PNAC report. Vanaf 2001 tot 2014 waren ze druk om de buurlanden van hun geliefde Israel kreupel te slaan. Toen kregen ze pas tijd om Rusland aan te vallen. Op youtube hoor je hoe de Amerikanen al de nieuwe regering samestellen van de Oekraïne. ( Dan is Yanukovich nog niet gevlucht.) Na Napoleon en tweemaal Duitsland trekt het Westen weer op naar Moskou. De bufferlanden die Stalin had verdiend door Hitler te verslaan, bleken hard nodig, maar werden door de NATO ingepikt. Kiev liet direct zijn haat voorde eigen Russische onderdanen zien: hun taal werd meteen verboden. Deze mensen wisten wat zou komen en zochten steun bij Putin. Krim kreeg die steun wel, Donbass alleen officieus. Een verzoek tot aansluiting bij Rusland wed door Putin afgewezen. Smallenburg vertelt een heel eenzijdig verhaal, en je ziet dat Hendriks daar veel moeite mee heeft. NB: lees ook mijn andere comments hier onder. 'Ik weet er alles van ."

    ReplyDelete

  11. Cathalyne Batavian
    54 minuten geleden
    Er is een directe link tussen Islamistische terreur en de islam. Net als dat er een directe link is tussen de gekozen plek voor Israël en het jodendom.

    De aanname dat het bestaan van Israël islamistische terreur veroorzaakt en dat het net zo goed ieder ander geloof had kunnen zijn is bespottelijk.

    Waar zijn de christelijke Palestijnse zelfmoordaanslagen?

    Cathalyne Batavian Geeft U eerst maar eens bewijzen dat al die 'islam terreur' inderdaad door islamieten is gedaan. Hier volgen harde feiten die U zeer moeten doen twijfelen, beste Cathalyne . Door nieuwe FBI informatie is het nu nog waarschijnlijker dat pro Israel lieden achter 9/11 zaten : http://www.informationclearinghouse.info/51631.htm
    In vergelijke met IRA en ETA is het moslim-terorisme klein. https://www.datagraver.com/case/people-killed-by-terrorism-per-year-in-western-europe-1970-2015 Het zijn ànderen die deze terreur 'organiseren': https://www.ted.com/talks/trevor_aaronson_how_this_fbi_strategy_is_actually_creating_us_based_terrorists?language=nl#t-21415

    ReplyDelete
    Replies
    1. Hieronder (en hierboven)
      de reacties op :
      https://www.youtube.com/watch?v=bueHz2Q9H0w

      Is islamofobie te vergelijken met antisemitisme?; column Önder Kaya

      Delete

  12. san tamso
    1 uur geleden
    De JOOD is een verzinsel van de jezuiet/kabbalist.
    De huidige jood zijn voor ca 85% sabbeteans.
    De usefull idiots die nodig zijn voor israel.
    Zie uitleg op youtube 1666 sin by rempetion,wat uitleg geeft over deze sekte,wat zich voordoen als een judaist.
    De JOOD heeft al het geloof gekaapt.
    Let op dat zometeen alles taboe gaat worden,wat gaat over de joodse/zionistische macht en israel,wat nu al in de USA gebeurt.


    Als een groep jou naar het leven staat, dan maakt het niet uit of het verhaal over hun afkomst klopt. Het zal mij een zorg wezen. Belangrijk is dat ze van hun G_d de opdracht hebben om de wereld te controleren, en dat ze òns als zeer minderwaardige wezens beschouwen die ze mogen uitroeien, zoals ook Amalek moest worden uitgeroeid. Dat vind ik geen goed nieuws. Zeker als je leest over het Arendar systeem, over de gulags, en over de Palestijnen. Ik zie dat als een glimp van ònze toekomst.

    ReplyDelete

  13. jenne aakster
    5 minuten geleden
    Er van uitgaande dat en de Joden en de Moslims door hun daden deze weerstand tegen hen zelf gecreéerd hebben, de Joods geworden Khazaren hebben enorme hoeveelheden Russen en andere Christelijke volkeren om het leven gebracht, voor de Islam geld dit ook, de ééne Genocide na de andere, Noord Africa is ontdaan van zijn authentieke Europese van origine zijnde volkeren, er is met die mensen door hun religie niet samen te leven, hun predicaat is het op voorhand anti benoemen van andere mensen, ze vormen gangs en woekeren als onkruid in andere samenlevingen, "TOT" le moment venu, dan kan het afslachten beginnen !

    Jenne Aakster, ik geloof er helemaal niks van. Welke volkeren zijn door de moslims gedood in Noord Afrika? Je leest te veel anti-moslim propaganda. Allemaal speciaal geschreven om het moslim-bashen te ondersteunen. Noem me dus oude geschriften, Niks van Robert Spencer en al die andere fantasten die hun brood verdienen als shabbes goy.
    Dat je het niet leuk vind met die massaal geïmmigreerde moslims, dat kan ik begrijpen. Massa-immigratie is nooit leuk en komt van nature NOOIT voor: Geen enkel volk zet vrijwillig de deur open voor Massa-immigratie. Wij wel. Vanaf de jaren 70 tot nu. Hoe komt dat? Omdat de 'Masters of Discourse' ieder persoon die er wat van durfde zeggen, totaal vernietigde d. m. v. karakter-moord . En omdat hun 'wetenschappers' ons wijs maakten dat rassen niet bestaan (Lewontyn) en dat IQ niet bestaat ( S J Gould) etc. Tja, als er geen aangeboren verschillen zijn (Boas) , dan is massa-immigratie slechts een tijdelijk probleem. Het opvallende is dat deze mensen voor hun èigen land en èigen groep juist enorm onderscheid maken tussen rassen ! Ze vertellen ons dus leugens voor hùn voordeel in in òns nadeel.

    ReplyDelete
  14. deer hunter
    deer hunter
    55 minuten geleden (bewerkt)
    mensen met de meeste indentiteit hebben de meeste angst die te verliezen , en zullen dus het meeste drama creeren uit die zelfde angst ... het zijn altijd hele onbewuste mensen die geloven dat ze het label zijn ... "ik ben dit , ik ben dat " en je bent gewoon een zak met botten , en voor de rest helemaal niks ... ieder mens , de rest is BS for power to recourses ..het simple apen verhaal , label it as you want ... niets verandert aan die agenda .. dit heb je zelfs binnen hele homogene communities , dan krijg je weer andere lables en identiteiten voor het zelfde doel ... apen verhaal .

    Apekool van jou, Deer hunter. Mensen zijn onderdeel van de natuur en dus van de struggle for life. De mens heeft een groep nodig om zich tegen aanvallers te beschermen. Dat is altijd het gezin, de familie, de stam. En later werd dat door de natie gedaan, waarbij een natie bij voorkeur uit één volk en één cultuur bestaat. Dan is de groep minder intern verdeeld en is ze het sterkste.

    Maar wie de wereld-macht na streeft moet het idee van 'een volk dat een natie vormt' aanvallen. Zwart maken. 'Nationalisme' in een kwaad daglicht zetten. Het beste is om alle landen in een Unie te verzamelen en de macht op afstand te organiseren.

    Ook als je als minderheid in diverse naties leeft en altijd buitengesloten was (omdat je absoluut niet wilde assimileren? ) voel je wel aan dat het in jouw voordeel is om massa-immigratie te promoten, en om 'de nationale identiteit ' verdacht te maken.
    Je kunt de interne verdeeldheid nog groter maken door identiteiten te promoten waar mensen zich dan mee gaan identificeren: jij bent geen Nederlander, maar een homo/zwarte/vrouw/transgender etc. Verdeel en heers.

    ReplyDelete
  15. Het lijkt me compleet normaal bezorgd te zijn over de invloed van een totalitair en extremistisch gedachtengoed die haaks staat op de universele mensenrechten en seculiere rechtsstaat.
    Is op geen enkele manier te vergelijken met het haten van mensen vanwege hun etniciteit.
    ===============

    Aan welk gedachtegoed denk je nu, beste Rutger? Aan het Israel van Netanyahu neem ik aan. Rabbi's die geloven dat de goyim meer paard dan mens zijn. Dat de goyim bestemd zijn om slaaf van de joden te worden. Rabbi;s die vinden dat je Palestijnse kinderen mag doden, als je denkt dat ze later tegen Israel zullen gaan vechten. De enige democratie in het midden Oosten? Of het enige apartheidsregime in de wereld.... wat is een treffender kenmerk?

    ReplyDelete
  16. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  17. R vV
    2 uur geleden
    Islamofobie bestaat niet. Islamrealisme wel! Ik zie nergens in EU de Joden in de ranglijsten v criminaliteit en geweld. Die lijsten worden echter aangevoerd door Islamieten. Feiten dus, realisme.

    =============

    Jouw wereldbeeld is natuurlijk wel door één belangengroep gevormd. En dat zijn niet de islamieten, maar hun opponenten.
    Voorzichtigheid is dus geboden. ( Het gaat om joùw eigen lijfsbehoud. De toekomst van jouw kinderen.)
    De sancties tegen Irak van 1990 tot 1996 hebben gezorgd dat 500.000 kinderen zijn overleden, volgens onderzoek van The Lancet.
    Mevrouw Albright (joodse minister van de VS) vond dat het toch te verdedigen was, die moord op een half miljoen moslim-kinderen, want ja.... Saddam, WMD's ! Een britse VN diplomaat die moest onderhandelen over voortzetting van de sancties, Carne Ross, vroeg in Londen naar de WMD's van Saddam , in 1996. Hij kreeg te horen: "We denken niet dat hij nog WMD's heeft. (!) Hier Carne Ross op minuut 58 : https://www.youtube.com/watch?v=lDutkYQF9d8&list=PLBTnjHIDXvqpJy_kuhs7DkKnoiP5qWkBl

    De grootste criminaliteit en de meeste moorden worden gepleegd in dure kantoren op Manhatten, beste RvV. Een voorbeeld:
    De kredietcrisis heeft er voor gezorgd dat 50 miljoen mensen vroegtijdig overleden. Gebrek aan medicijnen etc. Greenspan, Rubin , Summers , zeggen die namen je iets? Ze ontsloegen Brooksley Born toen ze de Derivatives wilde gaan monitoren. Die kredietcrisis mòest er komen! En nu zijn hun banken machtig en onze regeringen arm. En wij ook. Onze voorzieningen worden weg bezuinigd.
    Maar ja,. de brillenglazen ( media ) waar U door naar de wereld kijkt zullen die werkelijkheid niet tonen.
    Die tonen de moslim-aanslagen her en der. ( Voor zolang het niet wordt weg-gecensureerd kunt U hier in de reacties een schat aan informatie lezen van mij. Wees egoïstisch: werk aan uw eigen lot. Verdiep U in de wereld. Geloof niet wat ze U vertellen. )

    ReplyDelete

  18. Cathalyne Batavian
    22 minuten geleden (bewerkt)
    @san tamso Mohammed was een massamoordenaar en super immoreel en oversekst persoon. Dus de kern is gewelddadig. Daarnaast ben je volgens de Islam als ongelovig (op een dihmmi na ) niet onschuldig dus mag je wel gedood en vervolgd worden. Je moet die sura wel in zijn volledigheid benoemen.

    En het jodendom en christendom zijn ook achterlijke woestijnreligies die weer andere problematische gevolgen hebben. Wat is je punt? Two wrongs don't make a right

    ============
    @Cathalyne Batavian Westerse veroverings-oorlogen werden ook steevast met religieuze 'steun' en motieven goed gepraat.
    Daar is Mohammed niet minder dan wij. Dat hij een echtgenote huwde toen die 9 was, was in die tijd redelijk normaal . Ook nu zijn er cuklturen waar men nog jonger huwt. Maar de sexuele verkeer wordt bnij deze mensen altijd uitgesteld tot het begin van de vruchtbaarheid van de vrouw. Dat is in onze moderne tijde wel anders: sexvakanties naar Thailand, pedofilie werd hier in de jaren 80 goed geopraat door Koos Posthuma. In de joodse religie is sex met kinderen beneden 3 jaar officieel goedgekeurd. Maar ja,. als je dat allemaal niet weet, dan weet je niet beter. http://www.come-and-hear.com/sanhedrin/sanhedrin_55.html


    Het formuleren van een godsdienst is niet direct een teken van achterlijkheid, beste Cathalyne.

    ReplyDelete
  19. Mariëlla De Beer
    4 uur geleden (bewerkt)
    ''Een fobie (Grieks: φόβος, phóbos = angst, vrees[1]) is een psychische aandoening waarbij iemand, om doorgaans onduidelijke redenen, een overmatige angst ontwikkelt voor specifieke zaken of situaties. Deze angst staat niet in verhouding tot de reële bedreiging die van de situatie of het object uitgaat en de lijder is zich hiervan goed bewust. Niet alle angststoornissen worden fobieën genoemd. Als angst niet voor bepaalde zaken of situaties is, spreken we niet van een fobie, maar van een paniekstoornis of van gegeneraliseerde angst.''


    ===============
    ​ Mariëlla De Beer Islamofobie is de angst voor de islam. Door de term voor een ziekte ( fobie) te gebruiken zegt men impliciet dat de islamofoob spoken ziet; dat zijn angst onterecht is. De schuld wordt bij de islamofoob gelegd.

    Anti-semitisme is tot een term met heel sterke connotaties gemaakt : we denken aan gaskamers, we zien uithongerde lijken die met een shovel in een graf worden geduwd, en we horen duitstalige schreeuwlelijken.
    Dieper dan een anti-semiet kan geen mens zinken. Maar ik denk bij anti-semiet aan al die joodse mensen die ik bewonder: Norman Finkelstein, Ilan Pappé, Mordechai Vanunu, Israel Shahak, Israel Shamir, Jeff Cohen, Max Blumenthal, Gilad Atzmon, Livia Rokach, Jeffrey Blankfort, Hannah Arendt, Elmer Berger, Lenni Brenner, Richard Forer. Max Nordau , Noam Chomski, Alan Sabrosky, Miko Peled, Aaron Schwarz.
    Ook zij werden anti-semiet genoemd.
    Ik denk aan Lev Kopolev die het graan bij de boeren in de Oekraïne weg haalde zodat er 7 miljoen mensen van honger stierven, en Kopolev vond dat hij 'had gedaan wat historisch noodzakelijk was'. Hij had geen spijt.
    Ik denk aan minister Shulamit Aloni : https://youtu.be/jUGVPBO9_cA?t=44
    Mensen die nooit het verwijt 'anti-semiet' hebben gekregen verdenk ik er van dat ze van toeten noch blazen weten. Dappere dodo's, vol goede moed op weg naar hun eigen ondergang.

    ReplyDelete