263 The Iranian bomb is 30 years old.

De VS & Israël over Iran: 
Dertig jaar ongefundeerde leugens

Door Nima Shirazi
3 januari 2011

“Vertel ongegeneerd leugens die je zelf oprecht gelooft, vergeet feiten die te lastig zijn geworden, en dan, wanneer het je goed uitkomt, haal je ze weer naar boven, net zo lang als nodig is, ontken het bestaan van een objectieve werkelijkheid terwijl je steeds de werkelijkheid die je ontkent goed in de gaten houdt - dat alles is onmisbaar en noodzakelijk"

- George Orwell, 1984

De naakte waarheid heeft de VS en Israël er nooit van weerhouden de mensen angst aan te jagen, zeker niet als het gaat om anti-Iran-propaganda. Bijna dertig jaar lang al waarschuwen Amerikaanse en Zionistische politici en analisten - samen met enkele Europese bondgenoten - dat Iran binnen afzienbare tijd de beschikking zal hebben over nucleaire wapens. Ze laten zelden na erbij te zeggen dat dat rampzalig zou zijn voor Israël met zijn (in ieder geval) 200 kernwapens en andere (door Amerika betaalde) high-tech wapens en ook voor regionale dictaturen, Europa en zelfs voor de VS zelf.

Wanneer we al die waarschuwingen moeten geloven is Iran slechts enkele jaren verwijderd van een eigen atoombom - en dat al dertig jaar lang.

Enig bewijs wordt er nooit bijgeleverd.

Een (lang) overzicht.

Op 24 april 1984, werd in een artikel met de titel "‘Ayatollah’ Bomb in Production for Iran" inUnited Press International verwezen naar Jane’s Intelligence Defense Weekly report en gewaarschuwd dat Iran snel op weg was naar een nucleair wapen en dat ze die misschien al in 1986 zouden hebben.

Twee maanden later, op 27 juni 1984 zegt senator Alan Cranston dat het "nog zeven jaar" zal duren voor Iran een atoombom heeft.

In april 1987 schrijft David Segal in de Washington Post "Atomic Ayatollahs: Just What the Mideast Needs – an Iranian Bomb”

Een jaar later, in 1988, waarschuwt Irak dat Iran bijna een atoombom heeft.

Eind 1991 stellen rapporten van het Amerikaanse Congres en de CIA: "...met grote zekerheid dat Iran alle of vrijwel alle componenten voor het bouwen van twee of drie atoombommen in handen heeft."

In januari 1992 zegt Benjamin Netanyahu tegen de Knesset dat “het nog slechts vijf jaar duurt voor Iran zelfstandig een atoombom kan bouwen."

Volgens een rapport uit 1992 van Amerikaanse Huis van Afgevaardigden zou Iran dat jaar nog twee of drie bommen hebben.

In maart 1992 schrijft de Arms Control Reporter dat Iran er al ver heeft - gekregen van Rusland. In dat zelfde jaar voorspelt de CIA een bom tegen 2000, later bijgesteld tot 2003.

In mei 1992 schrijft The European: "Iran heeft tenminste twee vermiste bommen uit Kazachstan ."

15 juni 1992, Washington Post - IAF-generaal-majoor Herzl Budinger zegt dat "tenzij Iran's nucleaire mogelijkheden worden verstoord het land voor het einde van het decennium een kernwapen heeft."

Shimon Peres, oktober 1992, waarschuwt op de Franse televisie dat Iran er in 1999 een zal hebben. Een maand later herhaalt de NY Times dat dreigement.

In hetzelfde jaar zegt Robert Gates, toenmalig directeur van de CIA: "Over twee tot drie jaar kan [een Iraanse atoombom] een serieus probleem zijn."

Op 23 januari 1993 zegt Gad Yaacobi, Israëlische afgezant bij de VN in de Boston Globe, dat Iran "$800 miljoen per jaar uitgeeft aan de ontwikkeling van kernwapens. Op 24 februari 1993 zegt CIA-chef James Woolsey "dat het nog acht tot toen jaar zal duren, maar dat Iran met buitenlandse hulp eerder een bom zou kunnen hebben."

In dat zelfde jaar draaide de internationale pers helemaal door: U.S. News & World Report, de New York Times, het conservatieve Franse weekblad Paris Match en Foreign Report beweerden allemaal dat Iran een deal had gemaakt met Noord-Korea voor de ontwikkeling van nucleaire wapens. Volgens AFP ook met Zwitserland. Volgens de Intelligence Newsletter was het met hulp van het Franse CKD terwijl andere media Russische wetenschappers in Kazachstan beschuldigden.

Eind 1993 herhaalden en bevestigden Theresa Hitchens en Brendan McNally van efense News en analyst W. Seth Carus van de National Defense University de voorspelling van CIA baas Woolsey dat "Iran binnen acht tot tien jaar nucleaire wapens zou hebben".

In januari 1995 getuigt John Holum, directeur van het U.S. Arms Control and Disarmament Agency, tegenover het Congres dat “Iran de bom zou kunnen hebben tegen 2003,” terwijl minister van Defensie William Perry het - ook in 1995 - had over "minder dan vijf jaar".

De New York Times meldde in dat jaar dat “Iran veel dichter bij een atoombom is dan eerst gedacht en misschien wel binnen vijf jaar er een zou hebben".

In zijn boek 'Fighting Terrorism: How Democracies Can Defeat the International Terrorist Network' schrijft Benjamin Netanyahu in 1995: "Onze beste inschattingen zeggen dat Iran binnen drie tot vijf jaar in staat is zelfstandig een atoombom te produceren."

Meerdere Israëlische regeringsmedewerkers, waaronder de Israëlische premier Yitzhak Rabin, herhalen die inschatting dat jaar.

Op 15 februari 15 1996, zegt de toenmalige Israëlische minister van Buitenlandse Ehud Barak tegen de leden van de VN-Veiligheidsraad dat Iran de wapens in 2004 zou hebben.

De lijst gaat verder en verder en verder en verder:

- 29 april 1996, Shimon Peres in een interview met ABC: "bom in 2005"
- maart 1997, John Holum voor een parlementaire commissie: "Tussen 2005 en 2007"
- april 1997, de Duitse inlichtingendienst (BND): "2002"
- mei 1997 Los Angeles Times: "2005"
- 26 juni 1997 generaal Binford Peay: "2000"
- 9 april 1998, Jerusalem Post: "heeft al vier bommen"
- 21 oktober 1998 generaal Anthony Zinni: "2003"
- 21 november 1999, anonieme Israëlische generaal tegen AP: "2004"
- 9 december 1999, nog eens generaal Zinni: "2003"

In januari 2000 citeert de New York Times een rapport van de CIA aan Bill Clinton dat "Iran misschien in staat is een atoomwapen te maken," ofschoon die inschatting "niet gebaseerd is op enig bewijs dat..."

Dit weerhoudt de Westerse oorlogshitsers er niet van verder te gaan met hun fantasierijke campagne:

- 9 maart 2000, BBC: "...werken aan raketten en nucleaire wapens"
- 27 september 2000, Telegraph: "CIA beweert dat Iran snel vooruitgang boekt. New York en Londen in gevaar. Iran ontwikkelt plutonium en verrijkt uranium"
- zomer 2001, Israëlische minister van defensie Binyamin Ben-Eliezer : "2005"
- begin 2002, CIA-rapport: "Iran zeer actief op zoek naar buitenlandse technologie"
- begin 2002, George Tenet : "2010"
- 29 januari 2002, George W. Bush: "Iran op zoek naar massavernietigingswapens"
- 29 juli 2002, Marshall Billingslea: "Iran op zoek naar massavernietigingswapens"
- 1 augustus 2002, Spencer Abraham: "Iran op zoek naar massavernietigingswapens"
- eind 2002, Witte Huis-woordvoerder Ari Fleischer: "Iran... massavernietigingswapens..."
- februari 2003, John Bolton: "Iran zoekt hulp in Noord-Korea en China"
- april 2003, John Wolf: "Iran... clandestien"
- april 2003, Los Angeles Times: "... bewijs ... kernwapens ... massavernietigingswapens ..."

April 2003, opiniepeiling: "50% gelooft het"

- 1 juni 2003, Telegraph: "Oppositie in Iran wordt gesteund, geen oorlog"
- 5 augustus 2003, Jerusalem Post: "2005"
- 21 oktober 2003, generaal-majoor Aharon Ze’evi: "2004"
- november 2003, Meir Dagan "dichtbij"

Begin 2004, Ken Brill, VS-ambassadeur bij het IAEA stelt dat "Iran duidelijk op weg is naar het ontwikkelen van kernwapens"

- 4 januari 2005, Meir Dagan: "Dichtbij"
- 28 januari 2005, Shaul Mofaz: "Dichtbij"
- begin februari 2005, Donald Rumsfeld: "Iran duidelijk op weg naar het ontwikkelen van kernwapens"
- augustus 2005, "hoge IOF-officier" tegen Jerusalem Post: "2008 tot 2012"
- augustus 2005, U.S. intelligence review: "Nog tien jaar"
- augustus 2005, generaal Aharon Zeevi: "2008"
- november 2005, Mohammad Mohaddessin, van de National Council of Resistance of Iran: "Twee tot drie jaar"
- 18 januari 2006, Donald Rumsfeld: "Iran duidelijk op weg naar het ontwikkelen van kernwapens"

Januari 2007, opiniepeiling CNN/USA Today/Gallup: "88% gelooft het"

- 26 april 2007, CBS: "Iran kan uranium verrijken"
- eind mei 2007, Mohammad El Baradei: "Drie tot acht jaar"
- 11 juli 2007, Ha’aretz: "drie tot zes jaar"

September 2007, opiniepeiling Fox News/Opinion Dynamics: "80% gelooft het"

- 18 oktober 2007, Shimon Peres: "Bewijs... Iran... kernwapens... oorlog... dood"
- begin december 2007, National Intelligence Estimate: "Iran gestopt in 2003... op zin vroegst in 2015”
- 7 februari 2008, Institute for Science and International Security (ISIS): "Binnen een jaar"
- 13 februari 2008, Ehud Olmert: "Zijn zeker"
- Voorjaar 2008, Robert Gates: “Iran wil koste wat kost atoombom"
- 28 juni 2008, Shabtai Shavit: "Binnen een jaar"
- november 2008, David Sanger en William Broad van de New York Times: "Ze hebben genoeg materiaal"
- november 2008, Richard L. Garwin: "Ze hebben genoeg materiaal"
- november 2008, Siegfried S. Hecker: "Ze hebben genoeg materiaal"
- november 2008, Thomas B. Cochran: "Ze hebben genoeg materiaal"
- november 2008, Peter D. Zimmerman: "Ze zijn heel dichtbij. Morgen, binnenkort, kwestie van maanden"
- 27 januari 2009, David Blair, Telegraph: "Ze hebben genoeg materiaal"
- 12 februari 2009, Leon Panetta: "Geen twijfel"
- eind februari 2009, Benjamin Netanyahu: "Eén tot twee jaar"
- begin maart 2009, Amos Yadlin: "Ze kunnen het nu"

In maart 2009 komt er ook wat tegengas. Dennis Blair, directeur van National Intelligence getuigt voor de senaat dat Iran alleen laag verrijkt uranium heeft.

- Voorjaar 2009, Ehud Barak: "Nog 18 maanden om ze tegen te houden"
- juni 2009, Meir Dagan: "2014"
- 8 juli 2009, admiraal Mike Mullen: "1 tot 3 jaar"
- 15 juli 2009, BND: "Zes maanden"
- 3 augustus 2009, The Times (GB): "1 jaar"

Op 16 september 2009 herhaalt Newsweek de inschatting van Dennis Blair: "Ze kunnen en willen het nog steeds niet"

Medio oktober 2009, opiniepeiling ABC News/Washington Post en CNN/Opinion Research Corporation: "87% tot 88% gelooft het".

- november 2009, Alexander Vershbow en brigade-generaal Yossi Baidatz: "1 tot 3 jaar"
- 10 januari 2010, The Times (GB) citeert Uzi Eilam: "zeven jaar"
- januari 2010, generaal-majoor Amos Yadlin: "Binnen een jaar"
- 12 januari 2010, generaal-Luitenant Ronald Burgess: "Geen bewijs"
- 27 januari 2010, Barack Obama: "Iran overtreed internationale verdragen"
- 14 februari 2010, Hillary Clinton: "Iran wil kernwapens. Bewijs stapelt zich op"

Februari 2010, opiniepeiling CNN/Opinion Research Corporation: "72% gelooft het"

- 14 april 2010, generaal-Luitenant Ronald Burgess: "1 tot 3 jaar"
- 31 mei 2010, David Sanger en William Broad, New York Times: "Ze hebben genoeg materiaal"
- 11 juni 2010, Robert Gates: "1 tot 3 jaar"

Op 24 juni van het afgelopen jaar stemt het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden voor een resolutie waarin men de "Iraanse pogingen om over kernwapens te kunnen beschikken" veroordeelt.

- 27 juni 2010, Leon Panetta: "Twee jaar"
- 22 juli 2010, twee derde van de Republikeinen in het Huis stemt voor een resolutie die verklaart dat "Iran nog steeds kernwapens wil" en waarin men het recht van Israël om zich te verdedigen onderstreept.
- 19 augustus 2010, Gary Samore: "1 jaar"
- augustus 2010, Telegraph: "Met gemak, binnenkort"
- September 2009, Jeffrey Goldberg: "1 tot 3 jaar"
- 18 december 2010, opperbevelhebber Mullen: "Ze gaan maar door"
- 22 december 2010, Sarah Palin in USA Today: "Ze gaan maar door"
- 29 december 2010, Moshe Yaalon: "Binnen drie jaar"

29 december 2010, opiniepeiling United Press International: "70% gelooft het"

Ondanks bijna 27 jaar van voortdurende, niet aflatende hysterie van Amerikanen en Israëliërs, gesteund door enkele Europese bondgenoten, over een vermeend nucleair programma van Iran is er nooit enig bewijs getoond van hetgeen er beweerd wordt.

Het Internationaal Atoomagentschap (IAEA) heeft na intensief, langdurig onderzoek en voortdurende controle van Iraanse nucleaire centrales en verrijkingsreactoren herhaaldelijk verklaard dat alle nucleaire installaties in Iran functioneren volgens de regels van de IAEA en "steeds werden gebruikt zoals beschreven".

En dat is in al die jaren van Amerikaanse en Israëlische beschuldigingen aan het adres van Iran eigenlijk altijd de conclusie geweest van het IAEA.

Al in 1991, na de eerste controles, verklaarde toenmalig IAEA-baas, Hans Blix dat er "geen enkele reden voor ongerustheid was". In november 2003 bevestigde de IAEA dat er "tot op heden geen enkel bewijs is dat Iran aan een kernwapen werkt."

In november 2004 verklaarde de IAEA opnieuw dat "alle nucleaire materiaal in Iran geregistreerd staat en dat niets van dat materiaal wordt gebruikt voor niet-toegestane activiteiten".

Op 27 oktober 2007 (El Baradei), in mei 2008 en op 22 februari 2009 herhaalde de IAEA deze verklaringen. Woordvoerster Melissa Fleming voegde er in 2009 zelfs aan toe dat "het onmogelijk is dat er nucleair materiaal is verdwenen uit de bij ons bekende opslagplaatsen. Er is constante videobewaking en de opslagplaatsen zijn verzegeld."

In september 2009 werd dit allemaal wederom door het IAEA bevestigd. "Het IAEA heeft geen bewijs dat er in Iran een kernwapenprogramma bestaat of dat dat programma er ooit geweest is."

Dit weerhield National Intelligence-directeur Dennis Blair er niet van om op 2 februari 2010 voor een Senaatscommissie het volgende te verklaren: "We blijven ervan uitgaan dat Iran de optie tot het ontwikkelen van een kernwapenprogramma open houdt; deels door verscheidene nucleaire capaciteiten te ontwikkelen die hen een stap dichterbij brengen. We weten niet of Iran uiteindelijk zal beslissen tot het ontwikkelen van een kernwapen over te gaan." Deze verklaring werd in het voorjaar van 2010 bevestigd door Blair's assistent Peter Lavoy bevestigd.

Soortgelijke verklaringen waren er zeer veel de afgelopen jaren, maar worden in de pro-Israëlische gevestigde media in de VS en in Europa voornamelijk volledig genegeerd. Hun propagandamachinerie dient maar een doel: Iran moet een kopje kleiner gemaakt worden om verdere overheersing van de regio door de VS & Israël niet langer in de weg te staan.

De oorlogstrommels tegen de Perzen klinkt al sinds de ayatollahs eind jaren '70 de trekpopregering van de Sjah het land uit knikkerden en hun eigen land weer zelf gingen besturen.

De beschuldigingen over een Iraans nucleair programma klinken al dertig jaar en zullen de komende jaren blijven klinken. De controleurs van het IAEA kunnen blijven beweren dat ze geen enkele aanleiding zien voor een Iraans kernwapenprogramma, dat het land - dat in tegenstelling tot Israël wel het Non-Proliferatieverdrag heeft ondertekend - zich aan alle regels houdt en goed meewerkt met de controles; het maakt allemaal niets uit.

Ook 2011 zal een lange lijst misleidende uitspraken van 'gerespecteerde' Westerse politieke leiders met zich meebrengen en het zal uiteindelijk dit jaar of volgend jaar uitmonden in hetzelfde gefingeerde bewijs dat Colin Powell en Condoleeza Rice ons beloofden over de massavernietigingswapens van Saddam, maar waar we tot op de dag van vandaag op wachten.

De oorlogshitsers in Washington en Tel Aviv, de Zionistische denktanks, de haatjournalisten van de gevestigde media, de sabbat gojim in de Europese parlementen, maar ook president Obama: ze kennen hun Orwelliaans handboek.

Maar ze missen één ding: ze hebben de waarheid niet aan hun zijde. En dat weten ze.

“Feiten zijn hardnekkige dingen,” zei John Adams in 1770. “En wat onze wensen, onze neigingen of emoties ook mogen voorschrijven, ze kunnen de feiten en het bewijs niet veranderen".

Laten we hopen dat in 2011 de feiten eindelijk weer van belang zullen zijn.