272 Fetullah Gülen and his Jewish helpers.

This blog: http://tiny.cc/4cvdvw

Hoe de Fetullah Gülen beweging  d.m.v. een gecoordineerde actie van Universiteit, Media en politici,  en  gebaseerd op waarheid èn leugens, tweedracht zaait in een West Europees land. 

Hoe de Gülen beweging ( zonder het te doorzien) de joodse agenda uitvoert.

Just today the NRC published a fine example of how the Gülen movement works.

They use coordinated action to influence public opinion. The result: a clash between muslims and non-muslims .  The winners: Israel.

The second article ( below) from a Dutch correspondent in Turkey, Bram Vermeulen, confirms what Sibel Edmonds told us: there is a good relationship between Jewish people (in Washington: min. 8.16 ) and the Gülen  movement. ( I marked it yellow)

Richard Perle, the most influential person in the world of the last 20 years, started already in 1985 with a US-Turkish organisation. In 1995 it was replaced by the American-Turkish Council:  The ATC.

The ATC may be considered a jewish vehicle to finance ( with American tax money) islamism in and around Turkey.

Fetullah Gülen poses as a moderate muslim, but older video’s ( minute 8.22) show that in his heart he likes the Islam to become very powerfull in many countries. A journalist who wrote a book in which he explained that the Gülen movement was in reality a radical Islamist movement, went to jail.(Turgut) 

Fetullah Gülun's modus operandi is: infiltrate as a dove, and under the radar you support the hawks.  

The Jewish supporters of Gülen probably tell him that for them it is safer to have moderate muslim-neighbours ( doves), and that this is why they support him.
They act as if they believe he has become a moderate and a dove, and say that that is why they finance and protect him. 

Gülen, who left Turkey after problems with the Government, has no reason to leave Pensylvania:  here he is free to do what he wants ànd he gets American money to do it.  In his heart he thinks that he is using the Americans, but in reality he is exactly doing what Israel wants: 

Israel wants the arab world to destroy itself  as a result of the animosity between moderate muslims and extreme muslims.  

But are the Israeli's not afraid of these extremists, who hate the jews ?

No, they are not. Israel wants agressive muslims, to give Israel the possibility to hit them. Richard Forer , ex-Aipac , showed that Israel  helped to create Hamas. 
We all remember how Sharon walked to the Tempelberg to incite the second intifada.
Israel has nuclear bombs, and if extremists would really threaten Israel, this would be a great opportunity for Israel to throw – in selfdefence, of course -  an atomic bomb and destroy many millions of muslims. How else will they ever reign over the land between the Nile and the Eufrates, as their religion dictates them? 

It is a scenario that we cannot believe, but look at Russia, where the same jewish crazies were very helpful in killing 60 million Russians. That’s 30% of the population.

Lazar Kaganovich ( jewish, KGB) said that he alone was responsible for 20 millions killed. ( Kahane)  Cantor ( jewish, author) wrote that these killings were justified as a revenge for the pogroms. ( Lysson)  

A muslim scholar, Sheik Imran Hussein, who predicted the Arab Spring 7 years before it happened, also believes in this scenario. ( Imran Husein)

From Sibel Edmonds we know that Grossmann, Feith and Perle have supported islamic proselytism ànd islamic extremism via their US-Turkish Council.   

If anybody has a better explanation why they did this, I would be grateful.
Please write a reaction to this blog.  

Bron: NRC Reader, 10 april 2013.

Rel na samenspel krant en universiteit: de aan de Gülen-beweging verbonden instellingen creëerden een rel rond pleegjongen Yunus.
Foto ANP / BAS CZERWINSKI

De zaak rond het Turkse pleegkind Yunus ontstond niet spontaan. Hoe een informatiebijeenkomst uitmondt in een diplomatieke rel.

Het begint met een flyer, een uitnodiging voor een informatiebijeenkomst in Rotterdam en Den Haag over de jeugdzorg. Er staat een jong, verdrietig kind op, met tranen op haar wangen. De uitnodiging wordt verspreid via internet en in moskeeën.

Turkse folder

Op de Turkse folder voor de bijeenkomstop 14 november over pleegzorg staat een huilend meisje. Eronder staat dat er een informatiemiddag over het „pleeggezin”wordt georganiseerd, door de StichtingTürkiye Festival. Deze organisatie streeft volgens haar statuten het

samenbrengen van Nederlanders en Turken na, wat „zodoende een basis vormt voor een culturele uitwisseling en verbroedering”. De bijeenkomst wordt gesteund door het Turkse ministerie van Algemene Zaken. Op de folder worden Turkse gezinnen aangemoedigd zich op te geven als pleeggezin.

Op deze bijeenkomst, op 14 november 2012, wordt de kiem gelegd voor wat later een diplomatieke rel tussen Nederland en Turkije zal veroorzaken: de ‘affaire-Yunus’.

Turkse Nederlanders verzamelen in een gebouw in Den Haag. Het onderwerp is de lage participatie van Turkse gezinnen in de pleegzorg. Belangrijkste spreker: universitair hoofddocent Özcan Hidir, van de Islamitische Universiteit Rotterdam. Hij stelt in zijn lezing dat in Nederland „vijfduizend Turkse islamitische kinderen” aan christelijke gezinnen zijn „weggegeven”. Hoe hij aan deze bewering komt, is onduidelijk: pleegkinderen worden niet geregistreerd op etniciteit of religie. Ook Yunus wordt genoemd, het Turkse pleegkind dat bij een lesbisch stel is geplaatst. De Rotterdamse PvdA-politicus Deniz Çatikkas, een van de aanwezigen, bevestigt dat de docent op de bijeenkomst heeft gesproken. Dagblad Zaman is ook bij de bijeenkomst en brengt de volgende dag verslag uit. Hidir wordt uitgebreid geciteerd. Volgens de krant zijn de kinderen „afgepakt” door jeugdzorg.

Dat dit nieuws gezamenlijk wordt gebracht door de Islamitische Universiteit en de krant is geen toeval: beide organisaties zijn gelieerd aan de Gülen-beweging, een Turkse islamitische beweging die ook in Nederland actief is met meerdere organisaties. De stroming heeft hier onder andere twee eigen middelbare scholen en een mediatak. Zaman is de krant van Gülen en kent sinds vandaag ook een Nederlandstalige weekeditie.

De Islamitische Universiteit Rotterdam wordt geleid door Ahmet Akgündüz. De rector is aanhanger van Gülen en spreekt op internetfilmpjes zijn bewondering uit voor prediker Said Nursi, de stichter van de Gülen-beweging. Ook is hij te zien op een foto met de vroegere rechterhand van Fethullah Gülen. De voormalig universiteitswoordvoerder, Mustafa Ermek, was voorheen actief bij de Gülenstichting Islam en Dialoog.

Ruim een week na de informatiebijeenkomst in Den Haag is het bericht dat 5.000 Turkse islamitische kinderen in Nederland zouden zijn „weggegeven” aan christelijke gezinnen, door veel Turkse dagbladen opgepikt. En een week na de bijeenkomst in Den Haag noemt vicepremier Bekir Bozdag Yunus in een toespraak voor het parlement. Hij zegt dat islamitische kinderen „zonder grondig bewijs of objectieve redenen” bij hun ouders zijn weggehaald.

Dagblad Zaman blijft aandacht aan de zaak geven: de krant stelt in een artikel dat kinderen „zonder tussenkomst van de rechter” zijn weggehaald bij Turkse gezinnen. Ook Yunus zou onterecht uit huis zijn geplaatst. Zaman vraagt het publiek te reageren, er zouden al „duizenden handtekeningen” naar het parlement zijn gegaan.

In februari doet de krant er nog een schepje bovenop. Zaman stelt dat pleegkinderen bewust bij christelijke gezinnen worden geplaatst: „Doel daarvan is het realiseren van assimilatie in de westerse samenleving”. Als bewijs voert de krant aan dat zij in de Turkse provincie Sakarya een Turks pleegmeisje hebben gezien dat geen woord Turks meer sprak en niet islamitisch is. „Dit is niet te accepteren”, stelt een Turkse islamoloog in de krant.

Turkse pleegkinderen dagelijks mishandeld, meldt een Turkse zender....

Vervolgens maakt Samanyolu Haber, het mediabedrijf van de Gülen-beweging, een reportage van de zaak, met beelden van een schreeuwende Yunus die van zijn moeder wordt weggerukt. Het populaire televisiestation ATV volgt met een onrustwekkende documentaire. De presentatrice stelt dat de pleegouders van Yunus („het lesbische stel”) alles voor hem beslissen: „Wat Yunus moet eten, wat hij moet aantrekken, naar welke school hij gaat en welke taal hij moet spreken”. Volgens de zender zijn pleegkinderen in Nederland slachtoffer van diverse misstanden: „De kinderen worden mishandeld, bedreigd, seksueel mishandeld en drugsverslaafd gemaakt. Dat is dagelijkse praktijk voor Turkse kinderen in Nederland”, aldus de documentaire.

Dan komt premier Erdogan naar Nederland, en hij is van plan een bezoek te brengen aan de Islamitische Universiteit Rotterdam – de bron van alle onrust. Via sociale media wordt opgeroepen voor een demonstratie bij de universiteit. Volgens de oproep op Facebook hebben Turkse moeders hun kinderen moeten afstaan omdat hun huis „schadelijke stoffen zou bevatten” of omdat moeders „hun kinderen op schoot” houden. Dit mag niet van Bureau Jeugdzorg, aldus de oproep. Ook is „uit onderzoek” gebleken „dat de Turkse kinderen die gedwongen bij homo’s en lesbiennes worden geplaatst ook worden mishandeld en misbruikt”.

Premier Erdogan blijft op het laatste moment weg bij de universiteit, maar brengt de kwestie wel ter sprake bij premier Rutte. Het leidt tot een botsing. Erdogan spreekt zijn hoop uit dat de rechter Yunus toewijst aan zijn biologische ouders.

De hoogste rechter heeft zich echter al uitgesproken over Yunus. Zijn biologische ouders worden „ongeschikt en onmachtig” geacht om hun taken als opvoeders te vervullen. Zij hebben volgens het hof „onvoldoende besef van ouderlijke verantwoordelijkheden”. Yunus blijft bij zijn pleegmoeders.

==============================

Door onze correspondent Bram Vermeulen: 

Fethullah Gülen, Turks islamgeleerde

De Turkse beweging van Fethullah Gülen is rijk en pro-westers. Hij zou veel aanhangers hebben binnen politie en justitie.

Fethullah Gülen (1941) is een gevoelig mens. Op een dag landde een bijtje op het bureau in het kantoor van de islamgeleerde. De vleugels van het insect waren geknakt. De islamgeleerde probeerde uit alle macht het bijtje weer te laten vliegen. Toen dat niet lukte, barstte hij in huilen uit. Grote, dikke tranen.

De anekdote komt van een van zijn trouwe aanhangers in Istanbul, Mustafa Yesil, de voorzitter van het Journalisten en Schrijvers-platform, een van de vele vertakkingen van de beweging in Turkije. Om maar te zeggen: Gülen mag dan volgens het blad Foreign Policy in 2008 als meest invloedrijke intellectueel ter wereld zijn aangewezen, hij is en blijft een gevoelsmens, een man die geen vlieg kwaad doet.

Turkse aanklagers dachten daar in 1998 anders over. De preken van de imam zouden een gevaar zijn voor het seculiere karakter van de Turkse staat. Hij week uit naar Pennsylvania, in de Verenigde Staten. Ondanks herhaalde oproepen van de huidige regering van premier Recep Tayyip Erdogan om terug te komen, houdt hij vast aan dat zelfgekozen ballingschap.

Hij schreef 67 boeken, die in 28 talen werden vertaald. In die geschriften predikt de soefidenker een verlichte islam, eentje die gedreven is door kennis, en die de wetenschap en het westers marktkapitalisme omarmt. Armoede, onwetendheid en tweedracht zijn volgens hem de drie belangrijkste obstakels voor vrede. De filosofie verschilt radicaal van andere Turkse gemeenschappen als bijvoorbeeld Milli Görüs, van wijlen premier Necmettin Erbakan, die eind jaren negentig werd afgezet omdat hij zou flirten met de stichting van een anti-Europese, islamitische staat in Turkije.

Gülen roept juist op tot een intensieve dialoog tussen de islam en andere geloven, met name het jodendom. Gülen kent in Turkije invloedrijke Joodse vrienden, zoals de steenrijke zakenman Isaac Alaton.
 Zijn beweging is zeer nauw verweven met de conservatieve regeringspartij AK van premier Erdogan, maar de relatie is in de afgelopen jaren ook onder spanning komen staan. Gülen keurde openlijk Erdogans confrontatie met Israël af.

De beweging zou vooral veel aanhang hebben binnen de politie en justitie. Gülenisten worden verantwoordelijk gehouden voor de golf van arrestaties sinds 2007, waarbij honderden militaire officieren, maar ook schrijvers en journalisten, achter de tralies terecht kwamen. Onder de arrestanten ook een aantal schrijvers van kritische boeken over de Gülen-beweging. Ahmet Sik werd begin 2011 opgepakt terwijl zijn boek, Het leger van de imam, op weg was naar de drukker. Hij zat een jaar vast. Woordvoerders van de Gülen-beweging ontkennen de rol van de prediker in die arrestaties, en wijten ze liever aan overijverige agenten die de beweging een warm hart toedragen.

Het exacte aantal aanhangers van de Cemaat, zoals de gemeenschap in Turkije wordt genoemd, is onbekend. Schattingen lopen uiteen van één tot acht miljoen wereldwijd. De beweging runt meer dan duizend scholen in en ver buiten Turkije. Met name in Afrika en Azië zijn de scholen populair. In Turkije wordt de Gülen-beweging vaak van nauwe banden met de Amerikaanse regering verdacht, die de verspreiding van een verlichte pro-westerse islam in landen als Pakistan en Somalië ziet als het beste antwoord op gewelddadige groeperingen als de Talibaan of Al Shabaab. Het geschatte vermogen van de beweging bedraagt 25 miljard dollar, meest bijeengebracht door zakenmensen die sympathiseren met de beweging.

Aan het gematigde imago van Fethullah Gülen kwam in 1999 een einde, toen op de Turkse tv een video werd uitgezonden waarin hij zijn aanhangers oproept „geduldig te werken en langzaam de controle over te nemen over de staat”. Zijn aanhangers zeiden meteen dat de video vervalst was.