Inhoudsopgave.
1) Rusland agressor. Georgie.
2) Kleuren revolutie van 2004 in Oekraiene: CIA. ( Guardian)
3) Wapens aanOekraiene geleverd: geen service.
4) Rusland valt Zweden aan. En lijft Finland in. ( 1809) ( Vertaling)
5) Rusland valt Finland aan, Winter War. ( 1939) ( Vertaling)
6) Punten 4 en 5 in combinatie, voor youtube. In paars.
7)
1) https://www.reuters.com/article/idUSTRE58T4MO/
Georgia started war with Russia: EU-backed report
Additional reporting by Pete Harrison in Brussels, Michael Stott and Matt Robinson in Moscow and Margarita Antidze in Tbilisi; editing by Tim Pearce
DeepL vertaling:
Georgië begon oorlog met Rusland: Door de EU gesteund rapport
Reuters
30 september
20095:45 PM GMT+2Update 14 jaar geleden
Door Timothy Heritage
BRUSSEL
(Reuters) - Een onafhankelijk rapport gaf Georgië woensdag de schuld van het
uitbreken van de vijfdaagse oorlog met Rusland vorig jaar, maar zei ook dat de
militaire reactie van Moskou verder ging dan redelijk was en het internationaal
recht schond.
In het
rapport, dat in opdracht van de Europese Unie is opgesteld, staat dat beide
partijen de internationale humanitaire wetten hebben geschonden en dat er
bewijzen zijn gevonden van etnische zuiveringen tegen etnische Georgiërs
tijdens de Russische interventie in de rebellenprovincie Zuid-Ossetië.
Beide
partijen zeiden dat het rapport hun interpretatie van de oorlog bevestigde.
Maar de bevindingen waren bijzonder kritisch over het gedrag van de Amerikaanse
bondgenoot Georgië onder president Mikheil Saakashvili en zullen zijn politieke
status waarschijnlijk verder schaden.
Ze kunnen ook
de westerse bezorgdheid over zijn leiderschap en de stabiliteit van de
voormalige Sovjetrepubliek vergroten, die de hoop op toetreding tot de NAVO en
de EU heeft getemperd en het vertrouwen in de olie- en gasroutes door de
zuidelijke Kaukasus heeft geschaad.
"Volgens
de missie was het Georgië dat de oorlog ontketende toen het Tskhinvali (in
Zuid-Ossetië) aanviel met zware artillerie in de nacht van 7 op 8 augustus
2008," zei de Zwitserse diplomate Heidi Tagliavini, die het onderzoek
leidde.
Volgens het
rapport volgde de oorlog op spanningen en provocaties van Rusland, maar
Tagliavini zei: "Geen van de verklaringen die door de Georgische
autoriteiten zijn gegeven om een vorm van juridische rechtvaardiging voor de
aanval te geven, geven het een geldige verklaring."
Saakashvili
had gezegd dat Georgië reageerde op een invasie van Russische troepen toen het
de afscheiding Zuid-Ossetië aanviel, maar het rapport vond geen bewijs
hiervoor.
Het rapport
zei dat de Russische tegenaanval aanvankelijk legaal was, maar dat de militaire
reactie het internationaal recht schond toen de Russische troepen Georgië
binnendrongen.
"Hoewel
moet worden toegegeven dat het niet eenvoudig is om te bepalen waar de grens
moet worden getrokken, lijkt het er echter op dat een groot deel van de
Russische militaire actie veel verder ging dan de redelijke grenzen van de
verdediging," aldus het rapport.
RUSSISCHE
AANVAL
Russische
troepen drongen diep Georgië binnen en namen de controle over van de
belangrijkste oost-westsnelweg, de Zwarte Zeehaven Poti en de strategische
garnizoensstad Gori. Rusland heeft Zuid-Ossetië en de andere rebellenprovincie
Abchazië erkend als onafhankelijke staten.
Russische
straaljagers bombardeerden legerbases en de militaire luchthaven en op het
hoogtepunt van het conflict raakten meer dan 100.000 burgers aan beide kanten
ontheemd. Sommigen konden niet terugkeren.
"Het
bevestigt wat we altijd al hebben geweten - wie de oorlog is begonnen en wie de
verantwoordelijkheid draagt," zei Vladimir Tsjizjov, ambassadeur van
Rusland bij de EU, over het rapport.
In een
duidelijke verwijzing naar de Verenigde Staten, die sterke banden heeft met
Tbilisi, zei hij: "Ik verwacht dat de landen en leiders die de heer
Saakashvili hebben gesteund zich nu wel twee keer zullen bedenken."
Georgië zei
dat het rapport bewees dat Moskou zich al die tijd had voorbereid op een
conflict.
"Het
rapport bewijst dat Rusland deze oorlog al die tijd voorbereidde en dat 7 en 8
augustus het hoogtepunt waren," zei de Georgische staatsminister van
Re-integratie Temur Iakobashvili.
Maar
Saakasjvili is waarschijnlijk persoonlijk bezorgd over het rapport. Hij zou nu
meer politieke problemen kunnen krijgen in Georgië, hoewel hij maanden van
protesten heeft overleefd en het onwaarschijnlijk is dat hij voor een nieuwe
uitdaging in het leiderschap komt te staan.
Georgië lijkt
ook geïsoleerd te staan, nu Washington van plan is een aantal
meningsverschillen met Moskou opzij te zetten om de betrekkingen met zijn
voormalige vijand uit de Koude Oorlog te verbeteren.
Tbilisi zegt
dat 228 Georgische burgers zijn gedood in de oorlog en dat 184 Georgische
militairen dood of vermist zijn. Rusland zegt dat 64 van zijn militairen en 162
Zuid-Ossetische burgers zijn gedood, maar zegt ook dat het aantal burgerdoden
hoger zou kunnen liggen.
Het rapport
vond geen bewijs voor de Russische beschuldigingen dat Georgië genocide zou
hebben gepleegd op de Zuid-Ossetische bevolking.
Maar het
rapport zei dat er "ernstige aanwijzingen" waren van etnische
zuivering tegen etnische Georgiërs in Zuid-Ossetië en stelde vast dat de
Russische strijdkrachten "geen eind wilden of konden maken" aan
wreedheden door gewapende groepen in gebieden die zij controleerden.
Aanvullende
rapportage door Pete Harrison in Brussel, Michael Stott en Matt Robinson in
Moskou en Margarita Antidze in Tbilisi; redactie door Tim Pearce.
------ -----
https://www.theguardian.com/world/2004/nov/26/ukraine.usa
US campaign behind the turmoil in Kiev
With their websites and stickers, their pranks and slogans aimed at banishing widespread fear of a corrupt regime, the democracy guerrillas of the Ukrainian Pora youth movement have already notched up a famous victory - whatever the outcome of the dangerous stand-off in Kiev.
Ukraine, traditionally passive in its politics, has been mobilised by the young democracy activists and will never be the same again.
But while the gains of the orange-bedecked "chestnut revolution" are Ukraine's, the campaign is an American creation, a sophisticated and brilliantly conceived exercise in western branding and mass marketing that, in four countries in four years, has been used to try to salvage rigged elections and topple unsavoury regimes.
Funded and organised by the US government, deploying US consultancies, pollsters, diplomats, the two big American parties and US non-government organisations, the campaign was first used in Europe in Belgrade in 2000 to beat Slobodan Milosevic at the ballot box.
Richard Miles, the US ambassador in Belgrade, played a key role. And by last year, as US ambassador in Tbilisi, he repeated the trick in Georgia, coaching Mikhail Saakashvili in how to bring down Eduard Shevardnadze.
Ten months after the success in Belgrade, the US ambassador in Minsk, Michael Kozak, a veteran of similar operations in central America, notably in Nicaragua, organised a near identical campaign to try to defeat the Belarus hardman, Alexander Lukashenko.
That one failed. "There will be no Kostunica in Belarus," the Belarus president declared, referring to the victory in Belgrade.
But experience gained in Serbia, Georgia and Belarus has been invaluable in plotting to beat the regime of Leonid Kuchma in Kiev.
The operation - engineering democracy through the ballot box and civil disobedience - is now so slick that the methods have matured into a template for winning other people's elections.
In the centre of Belgrade, there is a dingy office staffed by computer-literate youngsters who call themselves the Centre for Non-violent Resistance. If you want to know how to beat a regime that controls the mass media, the judges, the courts, the security apparatus and the voting stations, the young Belgrade activists are for hire.
They emerged from the anti-Milosevic student movement, Otpor, meaning resistance. The catchy, single-word branding is important. In Georgia last year, the parallel student movement was Khmara. In Belarus, it was Zubr. In Ukraine, it is Pora, meaning high time. Otpor also had a potent, simple slogan that appeared everywhere in Serbia in 2000 - the two words "gotov je", meaning "he's finished", a reference to Milosevic. A logo of a black-and-white clenched fist completed the masterful marketing.
In Ukraine, the equivalent is a ticking clock, also signalling that the Kuchma regime's days are numbered.
Stickers, spray paint and websites are the young activists' weapons. Irony and street comedy mocking the regime have been hugely successful in puncturing public fear and enraging the powerful.
Last year, before becoming president in Georgia, the US-educated Mr Saakashvili travelled from Tbilisi to Belgrade to be coached in the techniques of mass defiance. In Belarus, the US embassy organised the dispatch of young opposition leaders to the Baltic, where they met up with Serbs travelling from Belgrade. In Serbia's case, given the hostile environment in Belgrade, the Americans organised the overthrow from neighbouring Hungary - Budapest and Szeged.
In recent weeks, several Serbs travelled to the Ukraine. Indeed, one of the leaders from Belgrade, Aleksandar Maric, was turned away at the border.
The Democratic party's National Democratic Institute, the Republican party's International Republican Institute, the US state department and USAid are the main agencies involved in these grassroots campaigns as well as the Freedom House NGO and billionaire George Soros's open society institute.
US pollsters and professional consultants are hired to organise focus groups and use psephological data to plot strategy.
The usually fractious oppositions have to be united behind a single candidate if there is to be any chance of unseating the regime. That leader is selected on pragmatic and objective grounds, even if he or she is anti-American.
In Serbia, US pollsters Penn, Schoen and Berland Associates discovered that the assassinated pro-western opposition leader, Zoran Djindjic, was reviled at home and had no chance of beating Milosevic fairly in an election. He was persuaded to take a back seat to the anti-western Vojislav Kostunica, who is now Serbian prime minister.
In Belarus, US officials ordered opposition parties to unite behind the dour, elderly trade unionist, Vladimir Goncharik, because he appealed to much of the Lukashenko constituency.
Officially, the US government spent $41m (£21.7m) organising and funding the year-long operation to get rid of Milosevic from October 1999. In Ukraine, the figure is said to be around $14m.
Apart from the student movement and the united opposition, the other key element in the democracy template is what is known as the "parallel vote tabulation", a counter to the election-rigging tricks beloved of disreputable regimes.
There are professional outside election monitors from bodies such as the Organisation for Security and Cooperation in Europe, but the Ukrainian poll, like its predecessors, also featured thousands of local election monitors trained and paid by western groups.
Freedom House and the Democratic party's NDI helped fund and organise the "largest civil regional election monitoring effort" in Ukraine, involving more than 1,000 trained observers. They also organised exit polls. On Sunday night those polls gave Mr Yushchenko an 11-point lead and set the agenda for much of what has followed.
The exit polls are seen as critical because they seize the initiative in the propaganda battle with the regime, invariably appearing first, receiving wide media coverage and putting the onus on the authorities to respond.
The final stage in the US template concerns how to react when the incumbent tries to steal a lost election.
In Belarus, President Lukashenko won, so the response was minimal. In Belgrade, Tbilisi, and now Kiev, where the authorities initially tried to cling to power, the advice was to stay cool but determined and to organise mass displays of civil disobedience, which must remain peaceful but risk provoking the regime into violent suppression.
If the events in Kiev vindicate the US in its strategies for helping other people win elections and take power from anti-democratic regimes, it is certain to try to repeat the exercise elsewhere in the post-Soviet world.
The places to watch are Moldova and the authoritarian countries of central Asia.
------------------------
In deze video zegt Brian Berletic dat al geprobeerd is om de Nato uniforme tanks te lkaten maken, maar ze kwamen er nieut uit.
En zo maken de in de VS nu de Abrams enin Duitsland de Leopards. Op het slagveld in oekraiene worden ze er gek van.
https://www.dodig.mil/In-the-Spotlight/Article/3681630/press-release-evaluation-of-sustainment-strategies-for-the-patriot-air-defense/
Press Release: Evaluation of Sustainment Strategies for the Patriot Air Defense Systems Transferred to the Ukrainian Armed Forces (DODIG-2024-056) and Evaluation of the DoD's Sustainment Plan for Bradley, Stryker, and Abrams Armored Weapon Systems (DODIG-2024-057)
Inspector General Robert P. Storch announced today that the Department of Defense Office of Inspector General released two reports on the sustainment of equipment provided to Ukraine: the “Evaluation of the DoD’s Sustainment Plan for Bradley, Stryker, and Abrams Armored Weapon Systems Transferred to the Ukrainian Armed Forces” and the “Evaluation of Sustainment Strategies for the PATRIOT Air Defense Systems Transferred to the Ukrainian Armed Forces.”
These two evaluations found that the DoD had not developed or implemented a plan to sustain the Bradleys, Strykers, and Abrams armored vehicles or the Phased Array Tracking Radar to Intercept on Target (PATRIOT) air defense systems provided to the Ukrainian Armed Forces between January and September 2023. These reports concluded that without deliberate and planned sustainment support, including proper spare parts, ammunition, and maintenance support, the Ukrainians would not be capable of maintaining these weapon systems in their ongoing fight against Russia’s full-scale invasion. These two evaluations add to the DoD OIG’s growing body of work, providing oversight of the DoD’s support to Ukraine.
"The DoD provided Ukraine with armored vehicles and air defense systems without a plan to ensure their long-term usefulness," said IG Storch. "While the DoD is currently working on developing such a plan, the lack of foresight in this matter is concerning, and should be rectified promptly."
While conducting these evaluations, the DoD OIG also found that the DoD has provided limited spare parts, ammunition, and maintenance support following the transfer of these weapon systems to Ukraine and did not coordinate or tailor those efforts into a comprehensive sustainment plan. The absence of such planning puts at risk Ukraine’s ability to fight effectively using the U.S.-provided equipment, as well as the DoD’s readiness to address other national security threats if needed.
“If the DoD does not identify the sustainment requirements for the weapon systems it provides to Ukraine, then it cannot accurately predict sustainment costs or assess the long-term readiness impacts to U.S. military units that also operate these systems,” said IG Storch. “If implemented, the recommendations in these reports will enhance the DoD’s readiness and its capability to provide more effective support to the Ukrainian Armed Forces.”
To address the issues identified in these reports, the DoD OIG issued multiple recommendations addressing the need for the DoD to develop and implement a sustainment plan for each of the weapon systems. The DoD OIG will continue to monitor the DoD’s progress toward full implementation of these recommendations.
XXXXXXXXXXX
4) Hoe zit het nu met de Russische agressie tegenover Finland en Zweden?
Dit is wat ik er van begrijp: Ooit was er een zelfstandig Finland, maar vanaf 1323 tot 1808 was het onder Zweeds bewind.
In 1808 viel Rusland de Zweden aan en een jaar later werd de vrede getekend: Finland zou nu niet langer onder Zweden vallen, maar onder Rusland. Het was redelijk autonoom en heette toen : Het Groothertogdom Finland. Finland behield haar eigen wetgeving, taal en religie. ( Denk aanSuriname voor 1970). Misschien was het gewoon zelfstandig, en fungeerde het als buffer tegen Zweden?
Was die oorlog van Rusland tegen Zweden dan geen agressie? Niet echt.
Napoleon besloot handel met Engeland te verbieden, en Zweden weigerde daar aan mee te werken. Rusland was toen nog bevriend met Napoleon, en dat was de reden voor de inval: om de Zweden te dwingen tot 'sancties tegen Engeland.' (Vier jaar later werd Rusland door haar oude vriend Napoleon aangevallen...Als dank.. )
Toch was Finland liever zelfstandig, en dat bleek toen Rusland in 1917 van alle kanten werd aangevallen: door Duitsland, Japan, de VS en intern door Wall Street ( de communisten) . Toen kwam Finland in opstand en werd zelfstandig.
Is Finland nu door Rusland aangevallen, of juist bevrijd?
Het was niet zelfstandig in 1808. Het kwam onder een andere Bovenbaas in 1809. Rusland heeft toen niet een vrij Finland bezet. Maar ook niet Finland bevrijd.
Finland genoot onder de Tsaren autonomie: het was eigen baas.
Maar Duitsland was na 1880 in opkomst en dat maakte Rusland bang. Er waren Russen die Finland echt wilden inlijven bij Rusland. Dat kwam er niet van.
Toen Duitsland de Russen aanviel in 1917, keerde een groep Finnen , die door Duitsers werden getraind en gesteund, zich ook tegen Rusland en zo werd Finland in 1917 echt onafhanjkelijk.
Google: Brittanica Finland The struggle for independence. (1)
5) Russisch-Finse Oorlog, (30 november 1939-maart 12 1940), oorlog gevoerd door de Sovjet-Unie tegen Finland aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, na het sluiten van het Duits-Sovjet niet-aanvalsverdrag (23 augustus 1939).
In de jaren 1920 streefde de Finse regering, op haar hoede voor de dreiging van de Sovjet-Unie, naar een defensieve alliantie met Estland, Letland en Polen. Die poging werd echter gedwarsboomd toen het Finse parlement ervoor koos om de overeenkomst niet te ratificeren. Het Fins-Sovjet niet-aanvalsverdrag van 1932 was gericht op dezelfde zorg, maar slaagde er niet in om de Finse angst voor Sovjet-expansie de kop in te drukken. Na de invasie, de nederlaag en de opdeling van Polen door Duitsland en de Sovjets in 1939, probeerde de Sovjet-Unie haar grens met Finland op de Karelische Isthmus in westelijke richting op te schuiven in een poging om de veiligheid van Leningrad (Sint-Petersburg) te beschermen tegen een mogelijke Duitse aanval. Daartoe probeerden de Sovjets ook verschillende Finse eilanden in de Finse Golf in handen te krijgen en een 30-jarige huurovereenkomst af te sluiten voor een marinebasis in Hanko (Hangö). De Sovjetvoorstellen voor deze aankopen omvatten een aanbod om Sovjetgrond te ruilen. Toen Finland weigerde, lanceerde de Sovjet-Unie op 30 november 1939 een aanval, waarmee de Russisch-Finse oorlog begon.
Google: Brittanica Russo-Finnish war. (2)
(1) Zie: https://www.britannica.com/place/Finland/The-struggle-for-independence
(2) Google: https://www.britannica.com/event/Russo-Finnish-War
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx In paars: punt 4 en 5 in korte spreektaal xxxxx
Hoe zit het nu met de Russische agressie tegenover Zweden? Om te beginnen: 500 jaar lang was Finland in handen van Zweden. ( Vanaf 1323 tot 1808) In 1808 viel Rusland de Zweden aan en Rusland won. Gevolg: Finland zou nu niet langer onder Zweden vallen, maar onder Rusland. Finland bleef autonoom en heette toen "Het Groothertogdom Finland", met haar eigen wetgeving, taal en religie. In feite was het gewoon zelfstandig, en fungeerde het als buffer tegen Zweden. Maar: Was die oorlog van Rusland tegen Zweden dan geen agressie? Niet echt. Kijk maar: Napoleon besloot handel met Engeland te verbieden ( sancties !) , en Zweden weigerde daar aan mee te werken. Rusland was toen nog bevriend met Napoleon, en dat was de reden voor de inval: om de Zweden te dwingen tot 'sancties tegen Engeland.' (NB: Vier jaar later werd Rusland door haar oude vriend Napoleon aangevallen..... ) In 1917 werd Rusland van alle kanten aangevallen: door Duitsland, Japan, de VS en intern door Wall Street ( de communisten) . Toen kwam een Finse rebellengroep in opstand (met hulp van Duitsers) en werd zelfstandig. Is Finland nu door Rusland aangevallen in 1808, of juist bevrijd van de Zweden? Zegt U het maar. Was Zweden aangevallen uit hebzucht in 1808, of om Napoleon te helpen? Zegt U het maar. Duitsland was na 1880 in opkomst en dat maakte Rusland bang. Er waren Russen die Finland echt wilden inlijven bij Rusland. Dat kwam er niet van. Google: Brittanica Finland The struggle for independence. In 200 jaar tijd heeft Rusland slechts één keer Zweden aangevallen: in 1808. Niet om er zelf beter van te worden. In 1939. heeft Stalin Finland aangevallen. Dat was niet om er 'rijker en groter van te worden', maar om een grotere bufferzone rondom St Petersburg te creëren. Rusland wilde zelfs de haven Hangko van Finland huren, en bood aan om land te ruilen op ander eplaatsen: het ging dus niet om uitbreiding, maar om veiligheid. Rusland had wel een pact met Duitsland, maar was tegelijk banmg voor een Duitse aanval. Maar Finland weigerde, di eveiligheid te geven, en toen viel Stalin hen aan. Google: Brittanica Winter War.
On September 17, 1809, 210 years ago today, Sweden and Russia signed the Treaty of Fredrikshamn (Finnish: Hamina), marking the end of the Finnish war of 1808-1809 and also the end of the Sweden-Finland era.
Finland had been part of Sweden since 1323, when another peace treaty between Novgorod (Russia) and Sweden, the Peace of Pähkinäsaari or Treaty of Nöteborg, was signed. Then in 1809, following the Napoleonic wars, Sweden lost Finland to Russia in the Russian-Swedish War of 1808-1809, and Finland became officially known as the Grand Duchy of Finland. Article five of the peace treaty set out the new borders between Sweden and Russia, whereby Finland and the Åland islands became Russian terriotry. The Russian Tsar, Alexander I, promised to let Finland keep its law, language, and religion. A promise that was largely kept; for example, Finland kept the Law of 1734, the Swedish-Finnish Civil Code.
Finland attained independence from Russia in December 1917, when the Russians were preoccupied with a civil war. Finland celebrated its centennial as an independent state last year (2018).
One visible effect of the transfer of Finland to Russia in 1909 can be seen in our Finnish law collection. Laws from this period (1810 through 1917) are produced in three languages, Finnish, Russian, and Swedish, then the three official languages of Finland. Still today, Swedish remains an official language of Finland, and Swedish-speaking Finns (Finlandssvenskar) make up approximately 5% of the population. Åland is a Swedish-speaking, autonomous, and demilitarized, region of Finland.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
--------------------x
Hieronder staat die vaste lijn die ik er niet meer uit krijg:
