Friday, January 26, 2018

703 Very informative video's and podcasts


Opgenomen mei 2010, maar nog héél informatief:  72 min.

AV4 - F William Engdahl - Totalitarian Democracy in the New World Order

Full Spectrum Dominance Vision 2020.  
Kosovo KLA, Ukraïne 2004, Georgia.  NED = like a 'privatised' CIA.  
Bondsteel. MacKinder. Brzezinsky. Andrew Marshall . Richard Miles. Shaakashvili. 
Color Revolutions. Reasons for war in Iraq, Afghanistan and Sudan-Darfur, and Myanmar-regime change: Oil,  and prevent China from getting it.
NB: Nu heeft Amerika 16 secret bases in Afghanistan, waarmee men Rusland en China bestrijkt.
Toen de VS de defrense missile bases in Polen en Roemenie aankondigden heeft Putin in 2007 of 2008  gezegd dat hij dit als agrssie beschouwde: met linkerhand de rechter oor krabben: onnatuurlijk. Hij bood aan de VS aan om in Armenie deze raketten op te stellen.
Met bases in Polen en Roemenie heeft de VS first strike capability.
Jesaja Boman: the war and Peace studies.

    
Info: de AV video's komen van een conferentie die regelmatig wordt gehouden in Engeland. Opgezet door Ian R Crane.  Komende maanden zal de 9e conferentie zijn.  http://www.alternativeview.co.uk/ 


==============================
13 nov 2016: ( met Coen Vermeeren)   F. William Engdahl - What is happening in the world?

1939: The war and peace studies. Men wist: Amerika zal als hegemon uit die oorlog komen. Nu plannen hoe die wereld zal vormgeven. Niet  'Empire' noemen. Maar: export of Democracy and Freedom. Op min 9: Bilderberg. 400% hogere olieprijs. Kissinger creeert oorlog. Koning Feisal boos over het eenzijdiig bewapenen van Israel. Dreigt met olie embargo. Sheik Yamani: te gast. fascinating. Hij zei: uw verhaal over de olie in 1973 is juist. (Sheperd Stone : Aspin Institute. De Seine. Hij vond het.... ????)  Daniel Estulin: Shakespeare print ( boekhandeltje de Seine.)  
Recycle the petro dollars. Shah: controlled by Rockefeller etc.  It saved Wall Street, maar damaged the rest of the world. ( Even hardvochtig als in Engeland in ( Repeal of the Corn Laws:  1846.  Buy cheap, sell dear.   Eigen boeren failliet)

----------------------------------------------
Jay Taylor en Engdahl

William Engdahl What is Trump’s True Agenda?

17 min: Mike Flynn schreef een boek samen met Michael Ledeen !   Hun gedachten izjn in harmony!
ML : Foundation for Defense of Democracies.  Jim Rickert , financial guru: op de board  van deze organisatie. a specific network. Ledeen: de godfather van de Neocons.  In 2003: gaf hij een speech: Iran is mother of terrorism.  Time for a free Syria, Iran en Libanon. Total war.  Dat ze Hillary l;ater ook.  Hillary: fascism. Totalitarianism.   Betsy DeVos. Onder reagan waren ze erg actief. Betsy prince.  Eric Prince., Blackwater.  Ze wil het public school system kapot maken. Universiteit wort een elite zaak: te duur. 

==============================

==============================

6 juli 2016  TheHighersideChats.   The Lost Hegemon. 

TheHighersideChats heeft vele podcasts.
Miles Copeland ( CIA office in Egypt)  bracht de MB in KSA en zeoi dat ze goed zouden helpen. Ze bouwden een netwerk van Islamic terrrisme.  ( vanaf min 8)
==============================
nov 2016 :  Jay Dyer en William Engdahl:

(Half) F. William Engdahl/Jay Dyer: Lost Hegemon & Full Spectrum Dominance


In 1951 ontdekte de CIA een aantal moslims in Munchen, en begrepen dat deze moslims fel anti-communist waren en omdat er veel moslims in de USSR wonen, zag de CIA mogelijkheden om hen te trainen en tegen de USSR in te zetten.
Beiden groeiden op in de Amerikaanse bible belt. Ze begrijpen dat een MB bruikbaar was en dat de CIA naar een soorrt moslim Billy Graham zocht.
Beiden vinden Carrol Quigley ( Tragedy and Hope)  belangrijk.  WE: In het boek mocht niets staan overde Rockefellers! Nu lijkt het alsof Morgan alles controleerde.  Jay Dyer: In het franse hoofstuk staat dat dew Rothschilds lost p[ower en dat de Morgans over namen. 
CFR archieven toegang, op voorwaarde:"mag niet spreken over de rol v d Rockefellers.

Morgan gaf leningen aan Europa om Europa op te bouwen. Maar na 1931 zakte Morgan weg.  Langzaam kwamen de Rockefellers op.
31 min: Rol of Israel: in MacKinder;  hetis een geoplitical outpost opgezet.
Seneca: people: true. Clever : false.  Rulers: useful.
Fascist police state regime. Follows agenda of geopolitics.
Mufti: door de joden deze positie gemaakt.
Gulen is een project van de CIA.  Tot 2013 konden Gulen en Erdohan wel met elkaar overweg. Gulen mocht zaken controleren. Gulen is wellicht  alleen een front man.
===============================

2011: Engdahl in het Vaticaan. ( Nu niks over de Jezuiten ?!)

F. William Engdahl In The Vatican (Seeds of Destruction) Lecture

Rockefeller: bracht eugenics, GMO, etc.

==============================

3 juni 2014:  75 min.

The Gods of Money, F. William Engdahl

Uitleg overAsset backed securities. Etc: Kissinger. Geld, Tigers in 1998: ism Soros.  Engeland idem: om dat niet naar de Euro te laten overstappen.
Eindigt na 58 min met 'Love'als antwoord, en zijn fysiotherapeute Helga.

==============================
Over Alexander Dugin.

Michael Millerman: Who is Alexander Dugin?    ( gemakkelijk en vlot gebracht) 

En: Interview van Jay Dyer met Alexander Dugin:   ( moeilijker, maar gedetailleerder). 
Dugin heeft een afkeer van het liberalisme, communisme en nazisme. Hij heeft de 4e Weg.
Dugin zegt: Als je de wetenschap en het materiele en geld bovenaan stelt en het religieuze onderaan stelt, dan draai je de waarden om. Dat is in feite satanistisch. Hij is boos dat de Amnerikanen hun Liberalisme over de hele wereld willen verbreiden.

=============================

In Nieuw Zeeland is een Internet Party. Leidster: Suzie Dawson. 
Zij heeft erg veel kennis van het internet, zoals blijkt uti dit document over de AIVD-Russia Hackers affaire: https://steemit.com/steemit/@suzi3d/10-reasons-the-dutch-russia-hacking-story-is-fake-news

Hier een intervieuw met Suzie Dawson:

INTERVIEW WITH INTERNET PARTY LEADER SUZIE DAWSON: Defeating Spying and Mass 

==============================

AV7 - Thomas Sheridan - The Lords of Perception... and their ps

Tuesday, January 23, 2018

702 NYTimes: er waren 42.500 kampen in Nazi Duitsland

Er is onderzoek gedaan om alle soorten kampen en kampjes en ghetto's waar de Nazi's hun gevangenen doodden of bewaarden of te werk stelden- in kaart te brengen.

Het blijken er 42500 te zijn.

In de kleinsten zaten 12 mensen.  In het grootste ( het Warschaw Ghetto) zaten 500.000 mensen.

We lezen hoe één man in vijf jaar tijd  in vijf kampen zat, onder andere in Auschwitz.

Volgens Raul Hilberg zijn er 5 miljoen joden gestorven in de oorlog: gaskamers, ziekte, honger.

Pas in januari 1942 besloten duitse militairen om de joden bijeen te gaan brengen en zichzelf te laten doodwerken. Dat staat in de Wannsee Konferenz documenten.

Over gaskamers en op industriele wijzen de mensen doden lezen we daar niks. Zelfs Raul Hilberg moest in 1980 toegeven dat er nergens documenten te vinden zijn die wijzen op een geplande vernietiging. Maar, zegt Hilberg:  die vernietiging heeft wel plaatsgevonden, en de uitvoerenden werkten  min of meer intuitief samen.
Ik vraag me dan af: hoe kwam het geld bij elkaar voor die intuitieve werkzaamheden?  Wie hakte de knoop door bij onenigheid?  Hebben we meer voorbeelden van een 'geoliede machine' die blijkt zonder budget, afspraken en  documenten te verlopen ?

De New York Times gaf in 2013  de resultaten van dat 13 jaar durende onderzoek en zegt: "De Holocaust was nog schokkender dan we al dachten."

Maar dat begrijp ik niet zo goed.
Uit dit onderzoek blijkt dat de Wannsee Konferenz -plannen inderdaad zijn uitgevoerd:  de joden werden overal ingezet om te werken.  Als het kleinste kamp 12 mensen omvat, en het grootste 500.000,  zou dan de gemiddelde  niet  op 120 mogen worden gesteld?
Als er 5.1 miljoen mensen zijn gedood, zoals Hilberg zegt, en als er 42500 kampen waren, dan zouden er gemiddeld per kamp 120 mensen zijn.
Als het kleinste kamp 12 mensen omvat, en het grootste 500.000,  dan lijkt me 120 gemiddeld geen onwaarschijnlijk aantal.
We weten dat een deel van de joden is ontsnapt naar Rusland en Israel, zoals Menachem Begin.

We weten dat de mensen in de grotere concentratiekampen, zoals Auschwitz, 'voor de Russen uit ' vluchtten, richting Bergen Belsen. ( Bron: Elie Wiesel.  Primo levie)  Maar ze waren ook vrij om in het kamp te wachten op de Russen.  De joden waren zo bang gemaakt voor de Russen dat de meesten mee vluchtten naar het westen. Maar diegenen die bleven, zoals Elie Wiesel, is geen haar gekrenkt.

Het is helemaal niet onmogelijk dat vele joden verder naar het Oosten zijn gevlucht, en in Rusland zijn gebleven.  Het was niet in Russisch belang om dit aan de grote klok te hangen: dat zou namelijk de Nazi-misdaad kleiner maken, en dat wilde Rusland niet.

Ik begrijp wel waarom dit onderzoek alleen in de NY Times is verschenen, want het maakt de Nazi misdaden veel MINDER schokkend dan we tot nu toe hebben aangenomen!

Deze passage vind ik lastig te interpreteren:
 The lead editors on the project, Geoffrey Megargee and Martin Dean, estimate that 15 million to 20 million people died or were imprisoned in the sites that they have identified as part of a multivolume encyclopedia. (The Holocaust museum has published the first two, with five more planned by 2025.)
"15 tot 20 miljoen mensen stierven of zaten gevangen ."   Tja, gevangen zitten is toch wat anders dan  gedood worden pof sterven door ziekte.
En: waarom weet men in 2013 al dat 3 van de 5 delen pas over 12 jaar zullen worden gepubliceerd?
Heb ik misschien gelijk en heeft men hier zelf ontdekt dat het Holocaust verhaal wat complexer is dan we nu elke dag te horen krijgen?
Wanneer zal het meesterwerk van Solzhenitsyn ( 200 year together)  in het Engels verschijnen? 
En bewijst het ontbreken van dit boek in de engelse taal niet dat er geen sprake is van persvrijheid?
Er is zelfs een term voor al sween uitgever een boek wel koopt ( de rechten) en wel drukt , maar vervolgens alles doet om de verkoop NIET  te bevorderen. ( Peter Dale Scott heeft dat woord genoemd, maar ik ben het nu vergeten) . Zo kun je toch al jouw vijanden vernietigen ( de Vrijheid  van Meningsuiting is in de VS een zeer groot recht) , maar zelf immuun zijn voor aanvallen op jezelf.

Hier het artikel in de NYT:



Sunday Review | NEWS ANALYSIS

The Holocaust Just Got More Shocking
By ERIC LICHTBLAUMARCH 1, 2013


Onderschrift bij een foto: A group of Jewish women at the entrance to the Brody ghetto in Eastern Galicia, 1942. The sign is written in German, Ukrainian and Polish.CreditUnited States Holocaust Memorial Museum/Collection of Eugenia Hochberg Lanceter


THIRTEEN years ago, researchers at the United States Holocaust Memorial Museum began the grim task of documenting all the ghettos, slave labor sites, concentration camps and killing factories that the Nazis set up throughout Europe.
What they have found so far has shocked even scholars steeped in the history of the Holocaust.
The researchers have cataloged some 42,500 Nazi ghettos and camps throughout Europe, spanning German-controlled areas from France to Russia and Germany itself, during Hitler’s reign of brutality from 1933 to 1945.
The figure is so staggering that even fellow Holocaust scholars had to make sure they had heard it correctly when the lead researchers previewed their findings at an academic forum in late January at the German Historical Institute in Washington.
“The numbers are so much higher than what we originally thought,” Hartmut Berghoff, director of the institute, said in an interview after learning of the new data.
“We knew before how horrible life in the camps and ghettos was,” he said, “but the numbers are unbelievable.”

The documented camps include not only “killing centers” but also thousands of forced labor camps, where prisoners manufactured war supplies; prisoner-of-war camps; sites euphemistically named “care” centers, where pregnant women were forced to have abortions or their babies were killed after birth; and brothels, where women were coerced into having sex with German military personnel.
Auschwitz and a handful of other concentration camps have come to symbolize the Nazi killing machine in the public consciousness. Likewise, the Nazi system for imprisoning Jewish families in hometown ghettos has become associated with a single site — the Warsaw Ghetto, famous for the 1943 uprising. But these sites, infamous though they are, represent only a minuscule fraction of the entire German network, the new research makes painfully clear.
The maps the researchers have created to identify the camps and ghettos turn wide sections of wartime Europe into black clusters of death, torture and slavery — centered in Germany and Poland, but reaching in all directions.
The lead editors on the project, Geoffrey Megargee and Martin Dean, estimate that 15 million to 20 million people died or were imprisoned in the sites that they have identified as part of a multivolume encyclopedia. (The Holocaust museum has published the first two, with five more planned by 2025.)
The existence of many individual camps and ghettos was previously known only on a fragmented, region-by-region basis. But the researchers, using data from some 400 contributors, have been documenting the entire scale for the first time, studying where they were located, how they were run, and what their purpose was.
The brutal experience of Henry Greenbaum, an 84-year-old Holocaust survivor who lives outside Washington, typifies the wide range of Nazi sites.
When Mr. Greenbaum, a volunteer at the Holocaust museum, tells visitors today about his wartime odyssey, listeners inevitably focus on his confinement of months at Auschwitz, the most notorious of all the camps.
But the images of the other camps where the Nazis imprisoned him are ingrained in his memory as deeply as the concentration camp number — A188991 — tattooed on his left forearm.
In an interview, he ticked off the locations in rapid fire, the details still vivid.
First came the Starachowice ghetto in his hometown in Poland, where the Germans herded his family and other local Jews in 1940, when he was just 12.
Next came a slave labor camp with six-foot-high fences outside the town, where he and a sister were moved while the rest of the family was sent to die at Treblinka. After his regular work shift at a factory, the Germans would force him and other prisoners to dig trenches that were used for dumping the bodies of victims. He was sent to Auschwitz, then removed to work at a chemical manufacturing plant in Poland known as Buna Monowitz, where he and some 50 other prisoners who had been held at the main camp at Auschwitz were taken to manufacture rubber and synthetic oil. And last was another slave labor camp at Flossenbürg, near the Czech border, where food was so scarce that the weight on his 5-foot-8-inch frame fell away to less than 100 pounds.
By the age of 17, Mr. Greenbaum had been enslaved in five camps in five years, and was on his way to a sixth, when American soldiers freed him in 1945. “Nobody even knows about these places,” Mr. Greenbaum said. “Everything should be documented. That’s very important. We try to tell the youngsters so that they know, and they’ll remember.”
The research could have legal implications as well by helping a small number of survivors document their continuing claims over unpaid insurance policies, looted property, seized land and other financial matters.
“HOW many claims have been rejected because the victims were in a camp that we didn’t even know about?” asked Sam Dubbin, a Florida lawyer who represents a group of survivors who are seeking to bring claims against European insurance companies.
Dr. Megargee, the lead researcher, said the project was changing the understanding among Holocaust scholars of how the camps and ghettos evolved.
As early as 1933, at the start of Hitler’s reign, the Third Reich established about 110 camps specifically designed to imprison some 10,000 political opponents and others, the researchers found. As Germany invaded and began occupying European neighbors, the use of camps and ghettos was expanded to confine and sometimes kill not only Jews but also homosexuals, Gypsies, Poles, Russians and many other ethnic groups in Eastern Europe. The camps and ghettos varied enormously in their mission, organization and size, depending on the Nazis’ needs, the researchers have found.
The biggest site identified is the infamous Warsaw Ghetto, which held about 500,000 people at its height. But as few as a dozen prisoners worked at one of the smallest camps, the München-Schwabing site in Germany. Small groups of prisoners were sent there from the Dachau concentration camp under armed guard. They were reportedly whipped and ordered to do manual labor at the home of a fervent Nazi patron known as “Sister Pia,” cleaning her house, tending her garden and even building children’s toys for her.
When the research began in 2000, Dr. Megargee said he expected to find perhaps 7,000 Nazi camps and ghettos, based on postwar estimates. But the numbers kept climbing — first to 11,500, then 20,000, then 30,000, and now 42,500.
The numbers astound: 30,000 slave labor camps; 1,150 Jewish ghettos; 980 concentration camps; 1,000 prisoner-of-war camps; 500 brothels filled with sex slaves; and thousands of other camps used for euthanizing the elderly and infirm, performing forced abortions, “Germanizing” prisoners or transporting victims to killing centers.
In Berlin alone, researchers have documented some 3,000 camps and so-called Jew houses, while Hamburg held 1,300 sites.
Dr. Dean, a co-researcher, said the findings left no doubt in his mind that many German citizens, despite the frequent claims of ignorance after the war, must have known about the widespread existence of the Nazi camps at the time.
“You literally could not go anywhere in Germany without running into forced labor camps, P.O.W. camps, concentration camps,” he said. “They were everywhere.”
Eric Lichtblau is a reporter for The New York Times in Washington and a visiting fellow at the United States Holocaust Memorial Museum.

A version of this news analysis appears in print on March 3, 2013, on Page SR3 of the New York edition with the headline: The Holocaust Just Got More Shocking. Order Reprints| Today's Paper|Subscribe

Monday, January 22, 2018

701 It's the mossad, stupid!

De afluisteraars van de afluisteraars


Foto: Jeffrey Macmillan/Washington Post/Getty


Spionage wordt meer en meer uitbesteed aan marktpartijen. Dat is ‘bloedlink’, stellen deskundigen.
Afluisteren, inbreken, onderscheppen. Laat het maar aan de Israëli’s over.
Al jaren zijn technologiemultinationals als Verint, Narus en Elbit prominent aanwezig op de spionagemarkt. Ze verkopen soft- en hardware waarmee bedrijven en overheden hun werknemers en burgers kunnen screenen. Steden als Haifa en Tel Aviv zijn de kraamkamers, en de oprichters hebben historische banden met de geheime dienst Mossad of met het Israëlische leger, van oudsher een kweekvijver voor hightech intelligence. Neem bijvoorbeeld ‘Unit 8200’, waarvan alleen de naam al complottheorieën zou kunnen voeden. Het is een speciale eenheid van militaire nerds die wordt geleid door een generaal van wie de identiteit onbekend blijft. Het is de Israëlische tegenhanger van de National Security Agency, de Amerikaanse spionagedienst waarover Edward Snowden onlangs uit de school klapte.
De roots van Benjamin Levin liggen ook bij deze illustere eenheid. Samen met zes andere oud-medewerkers van Unit 8200 richtte Levin in 1986 het bedrijf NICE Systems op. Dat groeide in de daaropvolgende decennia uit tot de marktleider op het gebied van het ‘onderscheppen, verwerken en analyseren van communicatie’, met wereldwijd politie-, veiligheids- en inlichtingendiensten als klanten. Alle producten van de multinational beginnen met het woord ‘nice’. Zo is er Nice Perform, waarmee opnames kunnen worden geanalyseerd op woordgebruik, emoties en spraakpatronen. Met Nice Universe krijgt de klant alle ‘essentiële details’ uit ‘email-, voice-, chat- en screen-activities’. En dan zijn er nog Nice Log (‘audio compression technology that performs continuous recordings of up to thousands of analog and digital telephone lines and radio channels’) en Nice VoIP, waarmee de gebruiker kan snuffelen (‘sniffing’) aan internet- en telefoonverkeer. Sinds maart 2011 heeft NICE ook een vestiging in Nederland; toen namen de Israëli’s het in aftappen gespecialiseerde Alkmaarse bedrijf CyberTech over voor een kleine zestig miljoen dollar.
Naar de kabel
Tot de klanten van NICE behoren sinds kort ook de Nederlandse Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) en de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD). Hoewel deze organisaties elkaar van oudsher niet per se een warm hart toedragen, werken ze tegenwoordig samen op het gebied van Signals Intelligence (SIGINT), de chique internationale term voor afluisteren. Dat doen de diensten onder de naam National Signal Intelligence Organisation (NSO), een club die onder meer verantwoordelijk is voor de Grote Oren, de schotelinstallatie in het Friese Burum waar continu internationaal satellietverkeer wordt onderschept.
Burum, Friesland: de ‘Grote Oren’ die continu satellietverkeer afluisteren. Foto: Reyer Boxem/HH
Maar communicatie via satellieten neemt snel af. Wie tegenwoordig met zijn – potentiële – vijanden wil meeluisteren en -kijken moet de kabel in. Om het dataverkeer tussen computers en andere digitale apparaten succesvol te kunnen aftappen, hebben de AIVD en MIVD de handen opnieuw ineengeslagen om te kunnen spioneren. Symbolon heet de gezamenlijke cyber-sigint-eenheid die volgens de planning begin volgend jaar operationeel is en waar een bedrag van 17 miljoen euro in wordt gestoken.
Daar gaat het Israëlische NICE Systems bij helpen. Dat beweert althans Ronald van Raak, Tweede Kamerlid voor de Socialistische Partij. Van Raak vroeg onlangs aan minister Plasterk van Binnenlandse Zaken (verantwoordelijk voor de AIVD) waarom het afluisteren van gevoelige informatie wordt uitbesteed aan een commercieel bedrijf dat nauwe banden heeft met de Israëlische geheime dienst. In zijn antwoord hield de bewindsman zich op de vlakte. We hebben niet veel keus, leek Plasterk te zeggen, want ‘het aantal potentiële leveranciers voor het Sigint-platform is beperkt’. Maar volgens de minister zijn de nodige maatregelen genomen om ‘veiligheid, integriteit en vertrouwelijkheid van de informatie te waarborgen’.

‘Er kunnen bij de “contractor” belangen spelen die je niet kent’
Advertentie
Overigens bevestigde noch ontkende Plasterk de samenwerking met NICE Systems. Het bedrijf laat op vragen van Vrij Nederland weten geen mededelingen te doen over haar klanten. De voorlichter van het ministerie van Defensie kan ook geen uitkomst bieden. ‘We doen geen mededelingen over afspraken met derden,’ is de korte boodschap. Feit is dat NICE Systems onder het kopje ‘Defensie’ wel degelijk voorkomt in een lijst van overheidsaanbestedingen.
Kalasjnikov
Verhuld of niet, een dergelijke samenwerking klinkt eigenlijk wel logisch. Het leger bouwt immers ook niet zijn eigen tanks. Toch moet SP’er Van Raak niets van die logica hebben. ‘Het gaat om informatie waar je zelf geen controle over hebt. Dat is bij een tank of een Kalasjnikov toch heel anders. Het is voor onze eigen veiligheid heel gevaarlijk om met private partijen in zee te gaan. Er kunnen bij de contractor politieke en commerciële belangen spelen die je niet kent. Je moet zelf de expertise als overheid in huis halen om de veiligheid van de burger en het land te kunnen garanderen. Veiligheid moet je niet uitbesteden.’
Van Raak krijgt bijval uit wetenschappelijke hoek. ‘Het is bloedlink, omdat je als staat een deel van de regie uit handen geeft. Je hebt geen zicht, geen democratische controle op de wijze waarop de bedrijven werken,’ zegt Bob Hoogenboom, hoogleraar Forensic Business Studies aan Nyenrode. Hoogenboom deed eerder onderzoek naar de publiek-private samenwerking in de veiligheidsindustrie. ‘Intelligence is de laatste loot. Binnen de opsporing zie je het al langer. Grey policing wordt het genoemd. Ik citeer graag de Zuid-Afrikaanse criminoloog Clifford Shearing die zei: “Er is niets wat de politie doet, wat ook niet gebeurt door semipublieke en private organisaties.” Dat gebeurt nu ook in de context van de inlichtingenwereld. Grey intelligence dus.’
Dat spionagediensten met de markt in zee gaan, is onvermijdelijk, meent historicus Constant Hijzen. ‘Er zijn natuurlijk private partijen die over betere techniek beschikken dan de AIVD en MIVD.’ Hijzen is promovendus aan de Universiteit Leiden en doet onderzoek naar de inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Hij vermoedt dat de overheid bij dergelijke contracten zo voorzichtig mogelijk te werk zal gaan. ‘Als diensten daar gebruik van maken wordt dat uiteraard geclassificeerd en binnenskamers gehouden.’ Maar ook de historicus ziet het gevaar. ‘Wie garandeert je dat er in de producten die je aanschaft niet een achterdeurtje zit, waardoor anderen kunnen meekijken en -luisteren? Dat maakt het wel tot een probleem.’

We moeten wel, is het verhaal van de NSA

De mogelijkheid dat een leverancier ongevraagd meekijkt, werd tien jaar geleden al geopperd. De Nederlandse spionagediensten hadden bij de Israëlisch fabrikant Comverse tapkamers gekocht. In een reportage van de EO beweerden een politieman en een AIVD’er dat die afluistercentrales ‘lek’ waren en de Mossad ook meeluisterde. Hoewel de beweringen nooit officieel zijn bewezen, is het gebruik van de Israëlische techniek sindsdien omstreden.
Eisenhower
Op welke schaal de AIVD en de MIVD samenwerken met private partijen, is onbekend. Maar het is een tendens, zeggen critici. Ze wijzen daarbij naar de VS als voorland. Daar werken inmiddels duizenden bedrijven voor de zestien Amerikaanse inlichtingendiensten. Ze zijn veelal gevestigd aan de snelweg die Washington omringt en worden daarom ook wel de Beltway Bandits genoemd. De rest van de federale overheid mag dan inkrimpen, de groei van de inlichtingendiensten lijkt schier oneindig. Hun totale budget wordt geschat op 80 miljard dollar, waarvan 56 miljard – 70 – vloeit naar commerciële bedrijven.
In zijn boek Spies for Hire beschrijft onderzoeksjournalist Tim Shorrock de uitbesteding van de inlichtingendiensten. Volgens hem maakte de NSA, de grootste inlichtingendienst, in 2001 gebruik van 144 private partijen. Dat waren er 5400 in 2006. Het fenomeen van publiek-private samenwerking in de branche levert een eigen terminologie op. Het wordt wel de ‘intelligence-industrial complex’ genoemd, naar analogie van het ‘military-industrial complex’ waarvoor president Eisenhower in 1961 waarschuwde. Michael Hayden, oud-hoofd van de NSA en de man die met name verantwoordelijk was voor de privatisering van inlichtingentaken, noemde het zelfs zonder enige zweem van ironie ‘Digital Blackwater’ (een verwijzing naar het commerciële beveiligingsbedrijf dat een dubieuze rol speelde in onder meer de bezetting van Irak).
We moeten wel, is het verhaal van de NSA. De dienst zegt essentiële zaken als het aftappen van telefoongegevens en internetverkeer of de analyse daarvan (‘datamining’) niet meer alleen te kunnen behappen. In plaats van zelf techniek en kennis te ontwikkelen werd het motto: ‘We can’t spy… If we can’t buy.’ Uitbesteding zou sneller, efficiënter en goedkoper zijn.
Dat is de vraag. Goedkoper is het zeker niet. Volgens een rapport van de inlichtingencommissie van de Senaat kost een NSA-werknemer in dienst van de overheid 126.500 dollar. Werkt de man voor een contractor dan kost hij de staat 250.000 dollar. Ook de beoogde efficiency lijkt niet gegarandeerd. Lang voor Edward Snowden zijn onthullingen deed, hadden vier andere NSA-klokkenluiders een boekje open gedaan over het programma Trailblazer. Dat was voor zes miljard dollar ontwikkeld door een consortium van commerciële bedrijven en zou ‘een revolutie’ veroorzaken bij het verzamelen van dataverkeer, maar bleek broddelwerk. Inmiddels is Trailblazer ter ziele. Eerder hadden NSA-medewerkers zelf een eigen programma ontwikkeld – ThinThread – voor het luttele bedrag van drie miljoen dollar. Maar omdat het concurreerde met Trailblazer zette de NSA-directie de ontwikkeling stop.

‘De politie gaat toch ook niet zelf een auto bouwen?’

James Bamford, schrijver van diverse boeken over de NSA, tekende ooit een ironische anekdote op over de privaat-publieke samenwerking bij spionage. Een NSA-medewerker speelde software door naar de Israëlische geheime dienst, die het op haar beurt bij Israëlische commerciële bedrijven neerlegde. Als tegenprestatie dienden deze ondernemingen hun vergaarde militaire, economische en diplomatieke kennis met de geheime dienst te delen.
Tegenstrijdige belangen
Hoe delicaat ingehuurde spionnen zijn, blijkt wellicht het beste uit de Snowden-casus. De klokkenluider werkte immers niet direct voor de NSA, maar voor de contractor Booz Allen Hamilton, een van de grootste en meest winstgevende technologiebedrijven. Booz Allen heeft in feite slechts een cliënt: de overheid. Het bedrijf heeft nauwe banden met de NSA. Daardoor ontstaat het draaideurprobleem: veel oud-medewerkers van de NSA werken voor Booz Allen en vice versa.
Neem bijvoorbeeld Mike McConnell, in de jaren negentig hoofd van de NSA. McConnell stapte daarna over naar Booz Allen, werd vervolgens door president George W. Bush benoemd als Director of National Intelligence (DNI) en is nu weer terug bij Booz Allen. Of kijk naar James Clapper, de opvolger van McConnell als DNI en ook afkomstig van dezelfde technologiegigant. Dergelijke persoonlijke relaties maken het nog moeilijker om de kluwen van privaat-publiek in de inlichtingenbranche te ontrafelen. ‘Toch zou het moeten gebeuren,’ vindt Tim Shorrock. ‘Het is een relatie van tegenstrijdige belangen. Juist omdat het product geen vliegtuig is maar het gaat om geheime informatie is er geen enkele controle op. Dianne Feinstein, de voorzitter van de inlichtingencommissie van de Senaat, was “geschokt” over het hoge percentage contractors. Het is bizar dat ze daar niet van op de hoogte is.’
George Bush en Mike McConnel. Foto: Jim Young/Reuters
Shorrock is niet de enige die een ‘nationalisering’ van de inlichtingendiensten voorstaat. Voormalig
hoofd van de CIA Leon Panetta zei in een interview dat de CIA te afhankelijk was geworden van contractors. Hij is bezorgd over het uitbesteden van CIA-taken aan commerciële bedrijven wiens verantwoordelijkheid ligt ‘bij de aandeelhouders en dat is een intrinsiek conflict’. Niet dat die aandeelhouders iets weten van deals met inlichtingendiensten: de contracten hoeven niet te worden gemeld bij de SEC, de Amerikaanse beurstoezichthouder.
Toch vreest Shorrock dat de vercommercialisering van spionage niet meer is tegen te houden. ‘het is hier geen politieke discussie,’ zegt de Amerikaanse deskundige. ‘Na de onthullingen van Snowden is er slechts één hoorzitting geweest en die ging over security clearances (toegang tot geheime informatie, red.) en waarom zoveel contractors zoals Snowden een dergelijke toegang hebben. Maar dan heb je het over een symptoom en niet over het onderliggende probleem.’
Tijdens diezelfde hoorzitting bleek hoe ver de uitbesteding van spionagediensten eigenlijk gaat: de veiligheidsonderzoeken bij de clearances worden ook door commerciële bedrijven gedaan. Het maakt cyber security tot de nieuwste groeimarkt. In de begroting voor volgend jaar vraagt het Pentagon om 4,7 miljard dollar voor ‘cyberspace operations’, een miljard meer dan het in 2013 kreeg.
Zo’n vaart zal het in Nederland niet lopen, meent Ronald Prins. ‘Ik heb het idee dat de Amerikanen veel verder gaan. Zo’n Booz Allen-medewerker die werkt in de tapkamer is bij de Nederlandse diensten onbestaanbaar.’ De oprichter en mededirecteur van het Delfse security bedrijf Fox-IT heeft de overheid als opdrachtgever, onder meer voor de versleuteling van staatsgeheimen. Prins zelf werkte ooit bij de Binnenlandse Veiligheidsdienst, de voorganger van de AIVD. Hij begrijpt heel goed dat de Nederlandse diensten in zee gaan met marktpartijen. ‘Je zult wel moeten. Als het om aftappen gaat, ga je dat niet zelf ontwikkelen. De politie gaat toch ook niet zelf een auto bouwen? De vraag is of je met Israëli’s in zee moet gaan. Maar goed, blijkbaar zijn hun producten erg gewild. Het is vooral zaak om het procedureel goed te regelen, dan hoeft er geen risico meer te zijn vanuit het leverende land. Onze ervaring met buitenlandse klanten is dat je niet eens in het pand mag komen waar je eigen spullen staan. Je mag ze laten zien hoe het werkt op een andere plek. Daarna wordt het overgenomen door eigen mensen.’

Het klinkt geruststellend, maar de vraag is of daarmee ook de twijfel is weggenomen bij Nyenrode-hoogleraar Bob Hoogenboom. ‘Aan het einde van de dag gaat het om begrippen als rechtsstaat, democratie, verantwoording, countability, checks and balances.’

Saturday, January 20, 2018

700 Jordan Peterson in nederland. De Nederlandse Leeuw in Rijswijk.

Update 4 juli 2020:

Jordan Peterson is door een hel gegaan, in het afgelopen jaar.
Hij en zijn dochter hebben in 2016 door voedsel een probleem gekregen en Jordan slikte een anti-deressie middel: benzodiazepine.
In 2019 kreeg zijn vrouw een fatale kanker, en Peterson nam wat meer benzodiazepine.
Maar dat werkte averechts: nog meer angst.
Zijn vrouw genas, maar Peterson moest afkicken van de benzo.
Dat werd een enorme lijdensweg die een jaar duurde. Ziekenhuizen in Toronto, Moskou, Florida en Servië.
Nu is hij er bovenop. voor zo lang het duurt. 
Hier een video uit februari, toen ze nog in de shit zaten: https://www.youtube.com/watch?v=DTwEFa5NW2k&t=6s
Hier een recent interview:
https://www.youtube.com/watch?v=HLWgVpmo1e0&t=2575s


UPDATE:  8 febr. 2020.
Het gaat niet goed met Peterson. Door een allergische reactie had hij een angststoornis ontwikkeld, waar hij niet van af kwam.
Zijn vrouw heeft kanker gekregen vorig jaar. Dat maakte het erger.
Hij kon alleen in Rusland worden geholpen, zo zegt men.
Eerst een video over het feit dat Peterson wel ziet dat Putin de Orthodoxe Kerk waardeert. Maar is dat wel echt ?
 https://www.youtube.com/watch?v=IRdOrEPozsQ
En dan de video door zijn dochter voorgelezen;  Het gaat eindelijk weer een beetje goed met pa.  ( NB :  Ik weet dat zowel Jordan als een dochter last hebben van depressies,en dat de vrouw van Jordan het gezin recht houdt...


EINDE UPDATE.


Gisteravond was ik aanwezig in Rijswijk.

Er waren 2000 bezoekers. Een flink deel van hen kwam voor Peterson, en eveneens een groot deel van hen kwam voor de 'anti-moslim-agenda' zo schat ik in.

Over Jordan Peterson.
Ik ben een fan van Peterson's kijk op het Postmodernisme en op zijn begrip voor de psyche van de mens.  Al zijn video's zijn interessant.
Ik zie de Postmodernisten als een joodse samenzwering (geen afspraken, intuitie) , vooortkomend uit de Frankfurter Schule en het Cultureel Marxisme.
Maar toch heeft Peterson dit nooit met 'een joodse agenda' geassocieerd.  Dat kan natuurlijk:  de man heeft al een kolossale strijd te voeren, en als hij dàt er ook nog bij neemt, verliest hij het zeker.

Ook vreemd vind ik zijn gedweep met Solzhenityn en zijn nadruk op het Riussische lijden in de Gulag, maar nooit één woord over het feit dat die Russen zijn gestorven als gevolg van de joodse gekken,terwijl Solzhenitsyn daar toch behoorlijk weinig twijfel over laat. Zo weinig dat zijn laatste boek uit 2002: "200  Years Together " nooit in het Engels werd vertaald! Zie samenvatting: http://www.mailstar.net/Solzhenitsyn-200YT.html


Ik had het hem willen vragen, maar de rij met 35 fans die stond te wachten voor een gesprekje met Peterson, kwam nooit aan de beurt: hij spendeerde zeker 30 minuten aan de eerste 3 mensen.
Ik zag aan die eerste jongeman dat hij al lang niet meer luisterde. Hij maakte ook aanstalten om door te lopen. Maar Peterson bleef praten.  De derde persoon tegen wie Peterson zeker 10 minuten bleef praten, daar heb ik later nog even mee gesproken. Die jongeman had helemaal geen enkele bagage en wond zich op oever de files in België.
Mijn conclusie:  Peterson verkoopt een meet and greet, maar wil geen echte gesprekken die hem energie kosten.  Ik vond het niet netjes van Peterson.
De toespraak van Peterson was niet 1 uur zoals gepland, maar slechts 20 of 25 minuten. Hij leek mij moe en ongeïnspireerd. Maar ik geef toe: ik heb niet echt geluisterd naar zijn betoog, want ik kende het wel van de video's.

Toch was deze ontmoeting met Peterson voor mij erg informatief. Mevrouw Peterson was namelijk heel vaak aan zijn zijde, en het was te zien dat ze met elkaar vergroeid zijn. Maar ik zag meer: ik zag een tweelingzus van (Victoria Nuland.  Ook was ze wel heel erg plain gekleed, als een oud vrouwtje.  Mevrouw Peterson is vrijwel zeker van joodse afkomst en heel misschien religieus.  Dan zouden Peterson's kinderen voor de israeli's als joden worden geklasseerd.
Rijswijk: De Israelische Nederlandse Leeuw. Jordan Peterson en zijn vrouw.

Peterson was dus een safe bet voor de lieden van De Nederlandse Leeuw.

Over de persoon Jordan Peterson.
Ik had de indruk dat Peterson niet alleen letterlijk maar zeker ook figuurlijk geleid werd door zijn vrouw.  In 2012 was hij met zijn dochter op de Canadese TV en vertelde over de depressies waar hij
en zijn dochter veel aanleg voor hebben. Zo'n probleem kan een familie uit elkaar drijven, maar het kan ook een onlosmakelijke band scheppen.  Ik heb de indrukl dat Peterson en zijn vrouw erg close zijn. Ze nam hem bij de arm en leidde hem weg.  Hij greep haar hand vast als hij naast haar stond.
Ik ben blij voor Peterson ( die ik bewonder en waardeer) dat zijn huwelijk zo goed is. Maar de afhankelijkheid maakt het voor hem onmogelijk om de boosaardige joodse zijde van de werkelijkheid te zien. Dat is wel duidelijk.

Ik hoorde Richard B. Spencer ( wiens kritiek op de joden ik deel en terecht vind) die het ook belachelijk van Peterson vonden dat hij àltijd weer met zijn held Solzhenitsyn aan komt zetten, maar nooit over diens ferme kritiek op 'de joden' met één woord rept. HIER te beluisteren: Het Peterson stukje is helemaal aan het eind van de podcast: 2.02.20 (Over:  waarom het Solzhenitsyn boek beter door een grote uitgever kan worden gepubliceerd en niet door de uitgever van Richard B Spencer : "I don't want to give  Jordan Peterson the sklightest alibi for not reading the book ! ") ( NB: bij de Alt-right heeft men de discussie over de 'olifant in de Kamer, de invloed van de joden in onze wereld, afgekort met : JQ  , uitgesproken JayQ.  Een afkorting van Jewish Question.  De  Juden-Frage in duits. La question juive.  In de 19e eeuw was dit een debat dat in alle landen werd gevoerd: Hoe ga je om met de plotseling massaal emanciperende joden. nu ze veel meer rechten hebben gekregen veroveren ze  bijna alle hoeken van ionze samenleving. Wat nu ?  Ook Marx heeft er een boek aan gewijd.
Toegift: Peterson met Tucker Carlson.

   --------------------------------------

Over de rest van het programma. 

Het idee voor 'Rijswijk' zou van Rutger  van den Noort zijn. Er is in juni 2017 een stichting DNL ( De Nederlandse Leeuw) opgericht, in Tilburg.
Ik heb begrepen dat de mensen van De Batavieren zelf niet met dit idee kwamen, maar er wel aan mee hielpen. 

Wie is Rutger van den Noort?
RvdN is een gepromoveerde christen die heel veel publiceert op Jalta en OpinieZ.  Deze beide websites zijn 'heel erg joods'.  Kijk naar de schrijvers van Opiniez.
Hier een video met Rutger.
Hier een kort CV met publicaties.
Hier de schrijvers van Opiniez.

TPO omschreef de doelstelling van  de avond in Rijswijk als volgt:

Hoe kunnen we het immigratie- en integratievraagstuk op een vernieuwende manier bespreken en oplossen, vanuit links-liberale én conservatieve hoek? Er zullen acht deelonderwerpen worden voorgelegd ter discussie, variërend van immigratie, islam en identiteit tot politieke correctheid en beeldvorming.

De organisatie wilde duidelijk geen radicale jongeren aantrekken, en dat bleek wel uit de beveiliging.
In dat opzicht was het geslaagd:  geen onvertogen woord,  goede sfeer.
Er was een Surinaamse spreker, Adiedj Bakas, en een donkere presentator en een turkse deelgroep-spreker die zich links noemde.

De bedreiging van de multiculturele samenleving komt dus duidelijk niet uit Suriname, maar wel uit moslim-landen. Dat is wat de organisatie ons impliciet duidelijk maakte. ( Israel zal tevreden zijn.)
Daarmee voorkomen ze dat ze als racisten worden weggezet.

HIER , achter deze link, een overzicht van alle sprekers.
Er waren twee hoofdsprekers: Bakas en Peterson.  Daarna kon je een thema kiezen en de 2 of 3 sprekers beluisteren die dat thema bespraken.

1e spreker: Adjiedj Bakas.
Ik vond A. Bakas niet slecht, maar hij had een ongenuanceerd doemverhaal over het Ottomaanse Rijk waar ik mijn twijfels bij heb: over 1 miljoen mannen die werden gecastreerd of zoiets.
Er werd ook nogal dramatisch gedaan over de massa-immigratie: een filmpje van een lange stoet mensen die door de velden naar ons toe komt.
Ik weet dat de demografische explosie van Afrika een enorm probleem kan worden.  ( Mogelijk 8 miljard Afrikanen over een eeuw, meen ik)
En veel van wat Baskas zei was zeker zinnig: geboortebeperking  in ruil voor hulp.

2e spreker:  Jordan Peterson. ( Zie boven)
Peterson gaf zijn bekende verhaal. Als je Peterson nog niet kent ben je wel onder de indruk, want hij lijkt alles gelezen te hebben:  Nietzsche, Piaget, Freud,  K G Jung, Solzhenitsyn.  Maar op den duur blijkt dat dit wel de schrijvers zijn waar hij steeds op terug valt.  En wat je hem best kwalijk mag nemen is dat hij nu een felle strijd voert tegen de joodse denkers ( Postmodernisten, Cultureel Marxiosten, Frankfurter Schule)  en dat zijn held Solzhenitsyn daar wèl een patroon signaleert, maar Peterson er met alle macht blind voor wil blijven.  Zwak!  Peterson is een gatekeeper van de joodse greep naar wereldheerschappij.  Zijn strijd tegen de Social Justice Warriors  heeft natuurlijk een gunstig effect, maar vooral om de anti-SJW te sterken om hun overtuiging en dus de clash tussen deze mensen en de SJW heftigere te maken, denk ik.  Ik denk echt niet dat Peterson dit weet of vermoed, maar de joodse TPTB zullen datwel zien. Clash clash clash ! Dat is waar ze op uit zijn.

--

Daarna ging de helft van de mensen naar de kantine voor 45 min. pauze.
De andere helft bleef zitten en in de vier hoeken van de enorme ruimte waren dan 4 groepen van elk ca 250 mensen met een eigen spreker of sprekers en werd een bepaald onderwerp behandeld.

Sprekers in kleine groep: 
Ik trof een wetenschapper die ons voor rekende dat wij autochtonen te weinig kinderen krijgen, maar dat de immigranten wel veel kinderen krijgen.  Precies het verhaal dat ik 27 jaar geleden schreef, maar nergens kon publiceren.  Pas in het jaar 2000 heeft de NRC ( meen ik) daar een discussie online over gevoerd. En schreef ik dit soort zaken aan Dr. Alfons Fermin, Faculteit der Sociale Wetenschappen/Universiteit Utrecht. 
Hij hield zich met de immigratie bezig. 
Ook schreef ik dit soort zaken aan minister Van Boxtel.  Die vroeg daar ook om.  Je kreeg nooit een zinnig antwoord terug. Begonnen ze over Hugenoten en joden. !  ( U moet echt Werner Sombart lezen : hier een 30 pag lange samenvatting: http://www.mailstar.net/sombart.html

De man die dit presenteerde was ook nog een joodse wetenschapper.
Toen schoot het me lelijk in het verkeerde keelgat:  Deze man komt nu de burgers opstoken met informatie die ik 25 jaar geleden aan hen heb voorgelegd, maar waar ze natuurlijk nooit iets van wilden weten. Toen was het nog niet te laat!  Nu wel !
Diezelfde 'Leon de Winter' -neefjes hebben destijds àlles uit de kast gehaal;d om die massa-immigratie zo lang mogelijk door onze strot te duwen.
Wie twijfels had werd direct voor racist en Auschwitz-liefhebber  uitgemaakt.
Zo`hebben ze al die moslims hier binnen kunnen krijgen.
Geholpen door de enorme be:invloedbaarheid van de Goy, natuurlijk.  Dat moet ik toegeven. ( Bertrand Russell : "There is no nonsense so arrant (enorm) that it cannot be made the 
creed of the vast majority by adequate governmental action."

Enfin,
zo waren er dus zeker 8 groepen ( 2 x 4)  en pakweg 20 sprekers.
Daarna was er nog een discussie om de aanbevelingen vast te stellen, met Rita Verdonk,  Machiel de Graaf, en Eerdmans uit Rotterdam uit de Pim Fortuin stal.
Ik heb het allemaal niet meer gevolgd.  Heb vooral rond gekeken en zag volop fervente moslim-haters:  Wim van Rooy en zijn zoon Sam. Fritz Bosch etc.
Het woord 'jood' heb ik niet één keer gehoord de hele avond.  Terwijl; dit toch een joodse Propaganda Avond was. Door hun proxies uitgevoerd: de terecht boze, maar luie en dus domme Nederlander die zeker zijn eigen ondergang tegemoet gaat.
Deprimerend avondje.
( 166 views on 13 may)
 

Tuesday, January 16, 2018

699 Charles Bausman: Noem het beestje bij de naam. Het laatste Taboe: weg er mee!

Heel moedig van Bausman. Ik ging er van uit dat hij zelf joods was. En het zal me niet verbazen als dat ook zo is.   NB: is dit onderwerp ook de reden van de breuk met Peter Lavelle en de mensen van The Duran als Alexander Mercouris?   
5000 woorden ! Bausman doet het grondig ! 


It's Time to Drop the Jew Taboo


It's making serious discussion of Russian geopolitics and history next to impossible
330
SHARES
MORE: POLITICS
5000 words.
The paintings used as illustrations in this article are taken from the website of Ilya Glazunov and can be seen full-size in HD here and hereRussia Insider published a long profile of him and his work in 2016. Much of his work, both paintings and books, dealt extensively with the Jewish role in Russian history.

smashing_of_the_church_at_easter_night_ilya_glazunov.png


A Jewish bolshevik disrupting an Easter midnight service. Detail from a larger monumental painting by Ilya Glazunov.
  1. Introduction
  2. The euphemisms
  3. Hostility to Putin's Russia is largely a Jewish phenomenon
  4. The media
  5. A de facto violation of free speech
  6. Shutting down an honest examination of Russian history
  7. The best alt-media journalists are neutered
  8. Much of what is written about Russian relations and history becomes meaningless and deceptive
  9. A lesson in relevance from the Alt-Right
  10. Malice towards none
  11. The problem extends to all areas of public life
  12. We need serious scholarship and analysis
  13. Low expectations from the existing alt-media
  14. A call for articles and support

Most people know about, but few are willing to condemn, the strict taboo in the media, of criticizing Jews as a group, using that term. One cannot even criticize a small subsection of Jews, a miniscule percentage of the Jewish population, even when they richly deserve it.
Obviously, this is a ridiculous way to run a publication whose object is to get to the truth, so I am writing this to explain why, from now on, the pages of Russia Insider will be open to articles which fairly and honestly address the influence of Jewish elites, including pointing out when it is malevolent, which it often is, and try to understand it and explain it, with malice towards none.
I have become convinced that unless we break this taboo, nothing will improve in the human catastrophe unfolding in geopolitics. Millions have died over the past 30 years, and if we want it to stop, and to avoid a cataclysm which seems to approach inexorably, we have to have the freedom to criticize those responsible. It is very clear to me, as it is to many others, that much of the guilt for this comes from Jewish pressure groups, particularly in the media.

mon_001_jpg_2000x1015_.png


A detail from the monumental painting 'The Great Experiment' (1990) which has many references to the Jewish role in the Russian Revolution
I can see as an editor, that much of what is written about geopolitics in the ‘public square’, admirable thought it may be in other respects, makes itself irrelevant by tiptoeing around this crucial issue.
I am a newcomer to the media world, unexpectedly thrust three years ago into the role of owner, publisher and editor of this fairly widely read publication. We get about 10 million visits per month across all of our platforms from a sophisticated audience, and we are widely followed by so- called 'influencers'. We've made a big mark in a short time, and we did it by saying what others were not willing to say. Many subjects which we were the first to speak about on a major platform have now entered the mainstream.
Russia Insider is a grassroots phenomenon, and sometimes resembles a political movement as much as it does a publication. We exist solely because of small donations from readers. We get no funding from major donors, not to mention governments, foundations, or other organized groups. It is all private individuals. Our single largest donation over the past year was $5000, and the median gift is $30. We raised about $80,000 last year. This gives us the freedom to pretty much say what we want, something that can be said of very few publications, even in the alternative media space, most of whom are beholden to large donors.
I see everyday how one can influence the public agenda by addressing or ignoring certain topics. One really can make a difference, and I have tried to have a positive impact, as I understand it. It has been a remarkable education in the power of the media, even of our relatively small Russia Insider.
But this taboo is the great exception. It really is quite extraordinary, to realize that you can publish about just about anything, except that. As I said, just about everyone knows about the taboo, and I did too in my previous career in business, but it is another thing altogether to enforce it, which I felt, until recently, compelled to do, and to have your nose rubbed in it every day when trying to make sense of world events.
Some try to skirt the taboo with euphemisms. A veritable cottage industry has emerged inventing ever new ones, indeed, this is the new trend in the alt-media. We hear a lot about 'Zionists', 'elites', 'global elites', 'globalists', 'neocons', 'liberal interventionists', 'the war party', 'the Israel lobby', 'the deep state', 'bankers', 'new world order' (I never understood what that is actually), 'Bilderbergers' - sounds like a nice man from a central-European fairytale. My friend the Saker goes with 'Anglozionists'.
But none of these terms work, do they? They all obscure the issue, actually enhancing the taboo’s inherent deceit.
Zionists? Really? I've never heard anyone describe themselves this way, or even other people describe them - 'Have you meet Max?, he's an enthusiastic Zionist!' I've never seen it mentioned as an interest in a social media profile (perhaps Facebook should include it as an Emoticon). Maybe Rachel Maddow IS a Zionist, what do I know, although as far as I understand, Zionism was a political movement that lost its urgency once the state of Israel was well on its merry way. Elites? Well, no, I would reckon many Jews are elites, but more Jews are not, and more elites are non- Jews, so no, that doesn't work. Well, you get the idea. These are attempts to slip past the ever-zealous censor, and they serve to maintain the confusion and deception.
No, the only trait that these people have in common, is their Jewish heritage. Some are liberals, some are conservatives. Some are religious, some are not. Some are mixed Jewish heritage, some are not. Some care about Israel, some do not. Some support Israel others criticize her. They are politicians, journalists, academics, comedians, actors, or, businessmen. Some stem from Western Europe, others from Eastern Europe, and others from the Middle East.
Russia Insider's mission is to explain and describe Russia and her role in the world. As soon as you begin to drill into how other nations relate to Russia, and Russian history, it becomes obvious that the unreasonable hostility towards Putin's Russia, particularly coming from the US and the UK, is very much a Jewish phenomenon, and has been for centuries.
And yes, 'Jewish' is the only term that accurately describes it, and not one of the many euphemisms we frequently see used.
The most vitriolic and obsessive Russia-bashing journalists in the media are mostly Jewish. The publications which push these writers most energetically are ALL Jewish-owned, and as a publisher, I know very well, that is where the buck stops.
On the policy side, the neo-conservative movement, Russia's harshest foe, was conceived of, is led by, and consists mostly of, Jews. And their trouble-making extends far beyond Russia - they are responsible for America's disastrous debacle in the Middle East over the last 20 years - where their crimes have been stymied by precisely one country - Russia. The psychotically anti-Russian recent UN ambassadors, Nikki Haley and Samantha Power, were put there by the Israel lobby, and given an independent brief, in other words, they answer not to their presidents, rather to their Jewish sponsors.
In Congress the biggest Russia-Gate tub-thumpers are noticeably Jewish - Schiff, Schumer, Blumenthal, Franken (although not as overwhelmingly as in the media). The Israel lobby routinely enforces legislation hostile to Russia. Bill Browder with his Magnitsky Sanctions - is Jewish.
But let's talk about the media - for this is where the real power lies. All other levers and branches of government pale in comparison when it comes to real political influence.
The two leading newspapers of the land, the New York Times and The Washington Post, both very Jewish in ownership, editors, and staff, have been waging an all-out jihad against Putin's Russia, and are guilty of the most grotesque dishonesty, slander and journalistic malpractice - exhaustively catalogued by one of the most authoritative and admired veteran journalists in America, Robert Parry, winner of the Polk award among other accolades. You can see an archive of his extraordinary work criticizing these two publications, particularly in relation to Russia, here.
PBS, with its lily-white image as purveyor of Masterpiece Theater and other highbrow offerings, is wholly dependent on donations from wealthy Jews. Like some Gentile starlet submitting to Harvey Weinstein, that station has allowed itself to be used, churning out a relentless stream of the most ridiculous anti-Putin propaganda that would be funny if it wasn't so effective among the gray-haired, non-flyover denizens of America, and their deep pocketbooks. CNN, a deeply Jewish company, has been pushing Russiagate like a religion, to the point to where their brand has suffered severe damage.
Rachel Maddow, the nation's most popular and influential liberal political show host is Jewish. She has gone so overboard demonizing Russia and pushing Russiagate that she has become a figure of fun. On the print side, the list is the same - the ones shrieking the loudest are mostly Jews, and disproportionately female - and there is an important lesson there too - Masha Gessen, Anne Applebaum, and Julia loffe, to name a few.
The refrain from the male chorus is no less strident. David Remnick, David Frum, Bill Kristol, Charles Krauthammer. Even comedy news hates Russia - John Oliver, Jon Stewart (previously), Bill Maher, all Jews, go to great efforts to convince Americans that Putin's Russia is, quite literally, - and this term is frequently used - 'Hitlerian.'
Jewish-owned high brow magazines have been leading the charge against Putin - the Newhouse's New Yorker, the NY Review of Books (the management of this venerable magazine is obsessed with the subject). The New RepublicNewsweekThe Atlantic, and the Rothschild-owned Economist pump out story after story full of what can only be called lies, in a massive campaign to demonize Russia and Putin.
Timothy Snyder, the Yale historian, and Michael Weiss, the neocon firebrand whose website, The Interpreter,  is funded by the exiled Jewish oligarch Mikhail Khodorkovsky, are two more prominent figures in this phenomenon.
The Economist deserves special mention with Ed Lucas leading the charge (he is the great nephew of Charles Portal, a Jewish air marshal in Britain who was a relentless proponent of fire-bombing German civilians and is thought to be behind the burning of Dresden). Equally vitriolic are the writings of Ben Judah and his father, Tim.
But to draw attention to all this, or to investigate whether there is something about their Jewishness that makes them so hostile to Russia, is simply, verboten. Inevitably, when I point out this overwhelming ethnic imbalance, people say, well what about the many critics of the hostility to Russia who are Jewish? – the eminently admirable Glenn Greenwald is a prominent example, and there are many others. The answer is, that the exception to a trend doesn’t disprove it, and can often serve to mask it.
The truth is, that in a nation which frantically pats itself on the shoulder for enshrining ‘free speech’ in its national credo, and ceaselessly lectures others on the subject with pompous sanctimony, speech is not de facto free on this crucial and world-threatening subject, a remarkable, and dangerous, state of affairs. I will not be clapped into prison for publishing this article, but the taboo works like a charm to keep the topic out of public discussion. Who needs repressive laws when you can con people into censoring themselves? In Germany, the dominant power in Europe, and in other European countries, I could be locked up for it – another shocking thought, for this son of Germany.
The Jewish dominance of the Russia-bashing phenomenon is far more extensive than I can convey in a couple of short paragraphs, and I urge someone to do this in a more systematic way. I will be happy to publish it.
One of the most spectacular aspects of the taboo is how it whitewashes one of the most extraordinary events in the history of mankind, the Russian revolution.
Many White Russians fleeing the revolution believed that it was mostly a Jewish coup d’etat, financed by wealthy bankers in New York and London who were sworn enemies of Christian Tsarism. Indeed there is strong evidence to suggest that this is true. This view argues that the terror visited on Russia during the civil war and its aftermath, continuing well into the Stalin years, for he could not really control it either, was a Jewish one. Cursory evidence also suggests that this is so, if only because so much of the Bolshevik leadership was Jewish, in particular, Trotsky, but also many other vicious personalities, especially in the secret police which so terrorized the Russian people.
Henry Ford was heavily influenced by this view, which he heard from Russian emigres, augmenting his anti-semitism, and it has been well-documented by liberal mainstream historians that the German National Socialist movement became radically more anti-semitic in reaction to this interpretation, which they adopted, strongly influenced by an influx of White Russians finding refuge in Europe. But one doesn’t hear a whisper about all this in mainstream historical articles, even to debunk it, presumably because someone might have their ‘feelings’ hurt.
This all reverberates to this day. The virulent and entrenched anti-semitism in today’s Ukraine is a direct heir of this White Russian view. This is because the Nazis had long-standing subversive programs implemented by their White Russian allies inside Ukraine and the Baltics, which were heavily German in ethnicity. The famines of the 30s increased the sentiment. When Hitler invaded this work paid off magnificently, and Western Ukraine enthusiastically welcomed him and fought with his armies, as did many in the Baltics. After the war, German intelligence, in return for clemency, traded this network to the CIA, which continued the program to destabilize the USSR, and these programs, representing significant financial and institutional support continued right through the cold war, and into the present day.
What happened in 2014 in the Ukraine had a 100 year provenance, and is inextricably linked to alleged Jewish culpability for the revolution. But for all the gallons of ink spilt about the events of 2014, this crucial background is left laregly undiscussed, even in the alternative media (I of all people, can attest to this).
Such is the reach and devastating effect of this taboo.
The enormity of the omission is mind-boggling. The suffering of the Russian people in the decades after the revolution was extraordinary – and here there is little agreement – modern revisionists insist that the revolution and its aftermath claimed perhaps 2 million victims, others say it reached into the 10s of millions. And it is not just the number of people, but the way it was carried out – families ripped apart, fathers hauled off in the middle of the night, churches blown up, priests tortured and subjected to ritual murder, phony confessions beaten out of innocents, summary executions without trial, an enforced culture of snitching, millions sent to slave labor camps – a nation was held in terror for decades, traumatized to this day. If there is even the slightest suspicion that this was in essence, a Jewish pogrom against ethnic Russians, surely it deserves some public examination.
But no, it seems people think observing the taboo is more important.
We try on Russia Insider to give exposure to this view of events, which I believe deserves a hearing – I am not enough of an expert to say whether it is correct - but so effective is the taboo, that there is little of quality available. There is a very substantial body of work available about this in Russian, most of it written since the fall of Communism, - in contrast to the West, this is a widely discussed view inside Russia – so the heavy lifting has been done – it just needs to be rendered into English.
One of the things we do at RI is to scan the alternative media for what we think are the best articles about Russia, and republish them with a link to the original. We also keep an eye on what we think are the most dishonest articles - and critique them, and it is this comprehensive surveying of the writers and the publications that gives me such a strong understanding of the Jewishness of the hostility. The casual reader’s awareness of it may be anecdotal – I can assure you, it is more pronounced than people realize. When you read, catalog, analyze, track, and critique this river of thought 8 hours a day it becomes starkly obvious.
I am routinely and happily amazed by the fantastic writing about Russia, left, right, and center, in the alternative media, which comes from a most impressive cast of characters, the bulk of it about geopolitics. The intellectual heft and scholarship is extraordinary. Borrowing from this brilliance, we put out a deeper and more thorough analysis of things Russia-related than news organizations with 20 times our budget.
Some of these men are true heroes, speaking truth to power, fighting back against a system gone horribly wrong, brave, selfless, often sacrificing career and financial well-being - but there is one line they won't cross.
Sadly, a lot of what they write, is, meaningless, and almost amounts to professional malpractice, because the Jewish push for confrontation with Russia is, by far, the most significant factor. Excluding it from a discussion of geopolitics is ignoring the elephant, not in the corner, rather the one dancing a Mazurka in the middle of the room. We should not forget that willful omission is a species of lying, and is recognized as such in a court of law, and this case is no different.
The omission is misleading, and sows endless confusion, for it compels writers to place blame where it does not really belong - the list of culprits is endless: 'Democrats', Liberals', sometimes it is 'America did this', or 'Americans did that', or it is Trump, or Obama, or Hillary, or Rex Tillerson, or John McCain, or 'the Military Industrial Complex, the Deep State, the Intelligence Community, and on and on. Yes, these individuals are complicit, (except ‘America’, it is a ridiculous notion that we 350 million souls collectively agree on anything) but it is not their spineless treachery that is of prime importance, rather the powerful Jews in American politics and media who so easily compel them to dance to their tune.
The Alt-Right is helpful in understanding Russia, because it has intellectual heft, and produces a lot of good writing about Russia and Russian relations, much of which is spot-on. We follow the Alt-Right media and republish the occasional article, and they are invariably very popular on Russia Insider – largely, I think, because they are offering a fresh point of view, and talking about vitally important issues others refuse to address.
The Alt-Right is a youth movement. Its leaders are mostly in their 30s, and the rank and file, which is large indeed, running, by some estimates, into the 10s of millions globally, seems to mostly range from mid- teens to mid 20s. Much of the Alt-Right has completely discarded this taboo and revels in flouting it, indeed, trampling on it, as is the wont of young people regarding the more tedious and preposterous conventions of every era.
It is axiomatic, I think, that one way youth benefits society, is that they question what the old men are saying, - shake things up a bit, make them examine their assumptions. It is no coincidence that in the Emperor With No Clothes children’s story, it is a child who points out the obvious, what the adults are so desperately pretending not to see, because it will impair their material well-being.
Pointing out the pernicious effects of the influence of certain Jewish elites on many aspects of American and European society and politics, as the Alt-Right does, greatly assists in understanding how politics really work.
If you doubt this, then I highly recommend that you listen to a couple of episodes of the most popular Alt-Right podcasts, like Fash the Nation, or Richard Spencer’s Alt-Right Politics, easily accessible by smartphone. The Fash the Nation hosts are two Beltway policy wonks who sound like they are in their late 20s or early 30s, who spend a couple hours each week talking politics. In their analysis, when relevant, and not over-stating it, they point out when Jewish interests are at play, when politicians, journalists, lobbyists, publishers, publications, foundations, or their main funders, allies, spouses, and backers, are Jewish. The gang at Alt-Right Politics does the same. It becomes very clear what is intuitively obvious - that blotting out any mention of this hampers any serious discussion.
(For Fash the Nation, I recommend episodes with Marcus Halberstram, like this one, and for Alt Right Politics, the year-in-review episode was a good one. The Fash the Nation hosts use obscenity on their show, which unfortunately detracts from their credibility, but don't be put off by it, put it up to youthful ignorance - they are worth listening to.)
By blowing up this taboo, the Alt-Right is making itself relevant, and those who cling to it, irrelevant. A taboo only works if it is universally observed - if a sizable number of people begin ignoring it, everyone else begins to look increasingly ridiculous. Liberals spend an inordinate amount of time wringing their hands about the Alt-Right. By refusing to openly and fairly discuss Jewish influence, they are handing them a powerful competitive advantage.
The Alt-Right is doing society a service by addressing an issue that urgently needs sunlight, and by providing an eco-system of websites and podcasts where authors can be published and critiqued, and points argued back and forth. Much of the discussion of Jewish influence in the Alt-Right is very scholarly, fair and balanced, i.e. the work of Kevin MacDonald or Michael Hoffman.
I believe the Alt-Right will continue to gain traction, simply because they intelligently discuss two sacred cows – the Jewish Question, and, closely linked to it, racial equality in terms of abilities, and the desirability of mixed-race societies. As long as they are addressing these two crucial issues, and no one else is, they will grow.
Another pernicious effect of taboos is that they can lead to angry outbursts. When problems are not addressed, they tend to fester and worsen, until they become intolerable, and then there is sometimes a sudden and violent reaction. You can see this dynamic in the public discussion of the malevolent influence of Jewish elites. Some people, when they finally perceive its reach and harm, having been mislead by people they admired and trusted, lash out in anger – a common reaction when you find out you’ve been deceived about something vitally important. This, I believe, is another reason to be rid of this taboo as soon as possible – it has a way of making things worse.
Obviously, this discussion should be done without any hatred or anger to Jews as a whole. The Jews who are causing the trouble – the ones at the pinnacles of political and media power, are a small group indeed. Anyone who has grown up with and knows Jews well, as I have, knows that they are like people everywhere - basically decent, and this has been my overwhelming personal experience. It is their elite institutions that for some reason are clearly malevolent, and this demands public examination, not the least by Jews themselves.
What I am calling for is criticizing the elites who have given their nation a very bad name, and figuring out why this pattern repeats itself throughout history.
The ongoing sex scandals which grace our front pages seem to provide an exclamation point to the phenomenon. Across the board, from Hollywood to entertainment to media to Washington, the poor sods being called out by the screeching harpy mob tend towards a certain ethnicity, not to mention the leading men in the spectacle. For all the talk and blather and belly button contemplation that the drama is evoking, no one, outside the Alt-Right, mentions this obvious fact, for it would be impolite.
The problem seems to arise when Jews get into positions of influence, i.e., when they join the dreaded 'elites'. Then, for some reason, regardless of their political sympathies or other particulars, they get up to no good - and something goes seriously wrong. Maybe the powerful Jewish institutions - the media, the banks, the movie studios, the music industry, etc, are in the hands of degenerates who demand bad behavior as the price of admission, and then enforce it. I really don't know, but obviously the question begs for examination, as the evidence does suggest that much of human enterprise dominated and shaped by Jews is a bottomless pit of trouble with a peculiar penchant for mendacity and cynicism, hostility to Christianity and Christian values, and in geopolitics, a clear bloodlust.
Hollywood and TV dramas? A completely Jewish-dominated industry, and a soulless spiral of depravity and cynicism, which only worsens with each passing year. Financial markets? - ditto - just watch the movies The Big Short or The Wolf of Wall Street for a particularly vivid illustration. Pop music and the rap nightmare? - ditto. The state of Israel and its treatment of the Palestinians? - more of the same. American foreign policy? - an unmitigated disaster which has murdered millions and squandered trillions over the last 30 years.
And I think 'murder' is the right word here -I think if you would ask the relatives of the 2 or so million Iraqis, Libyans, Syrians, Yemenis, East Ukrainians, or Serbs who died in the wars instigated by the largely Jewish- dictated US foreign policy over the past couple of decades, that they would back me up on that.
In each of these cases, one sees a tendency towards dishonesty. Indeed the whole 'Fake News' phenomenon, is fundamentally Jewish. It is the Jewish-owned American and European media which churn out an astonishing quantity of what can only be called lies.
Yes, 1900 years after the exasperated Romans scattered the Hebrew tribes to the four winds, the 'JQ' is still a huge, messy, unsolved problem, and in our age, it is reaching yet another crisis. I can only speak with any expertise on a subject I know a lot about. Western foreign policy towards Russia, and Russian history, and the Jewish influence there is nothing short of an extinction-level threat to the entire planet. I am sure experts in Middle Eastern politics would confirm something similar.
All this needs scholarship and serious inquiry, to finally get to the bottom of this ongoing tragedy, a tragedy for both Jew and Gentile alike. Some writers have made important inroads, like Kevin MacDonald, but much more needs to be done to understand the problem.
One serious writer, Michael Hoffman, in his book Judaism's Strange Gods, argues the problem is with modern Judaism, which has changed radically from the religion of the Old Testament, effectively hijacked by various Jewish sects such as the New Testament era Pharisees who inspire misanthropic behavior among elites. I really can't say, but it is precisely this kind of inquiry which is needed to figure out, as our president likes to say 'what the hell is going on'.
I know that many writers and editors in the alt-media, and the alt-lite, privately agree with what I have written here, but we should not expect many of them to break the taboo anytime soon. The reason is that they mostly barely hang on financially, and often work for tiny wages, and any such change in editorial policy would knock out a certain part of their funding, (not to mention some of their better authors) making their financial situation untenable. Some are beholden to foundations or governments who would pull support. The needed intellectual work is going to be done on the few platforms whose support base will tolerate it – and this will mostly be on the Alt-Right, or publications that can buck the tide, like Russia Insider.
I met strong resistance to the ideas expressed here from colleagues, staff and columnists who contribute to RI. I've discussed it at length with many of them. Some of the best writers on the site, and some of the most articulate critics of America's inane policy towards Russia, are Jewish. Some agree with me privately, but say that to do so publicly would so damage their careers that they cannot. Some do not agree.
Russia Insider depends heavily on reader contributions, and I suppose this will curtail donations from some, so if you agree with this article, then now would be a good time to click on the donate button.
Discussion of the Jewish problem (and 'problem' is the right word here) is obviously not going to be the focus of Russia Insider - we try to be primarily about Russia, but I am willing to give space to this issue, and not just as it relates to Russia. I invite all writers, including from the Alt-Right, to get in touch with me directly at charles@russia-insider.com with article ideas, proposals, or anything else, and yes, we will publish articles which use (((echoes))).
It is my great regret that we are not in a position to pay authors for articles. If anyone reading this is in a position to help provide funding to pay writers on this important subject, that would be helpful, because it immediately raises the quality and depth of the writing. If you are interested, please get in touch with me directly.
At the end of the day, I don't care whether other people agree with me on this or not, whether I lose or gain authors or donations, traffic or influence, or whether the big tech platforms try to hush us up (they are already actively doing so). I started this site in the Fall of 2014 to call out a terrible crime, a whopping lie being told, by the media, most vociferously by Jews in very influential Jewish-owned publications, (Andrew Kramer and  the editorial board of the New York Times being the prime example) about the conflict in the Ukraine. I didn't see it as a Jewish problem then – I just knew it wasn’t true. I knew relatively little about Jewish influence at the time. But after three years of immersing myself in political analysis and media criticism, it is as plain as day that this is the case.
Russia Insider earned respect by doing our best to tell the truth, and calling out flagrant dishonesty in the media.
We're not about to stop now.