1460 De Scofield bijbel.

 Ik ken het verhaal van de Scofield bijbel al heel lang: rijke joden hebben een charlatan ingehuurd om een bijbelvertaling te maken en laten verspreiden die gunstig is voor de joden.  

In Amerika is die versie dominant. 

Engdahl heeft er blijkbaar in zijn boek uit 2007 hoofdstuk aan gewijd  en vind het zinvol om ons er nu aan te herinneren. 

Daarom dit hoofdstuk uit zijn boek hier  in vertaling.   Met inleiding van Engdahl. 

Lang niet domme mensen als Ab Flipse zien de gruwelen van Israel, maar staan er toch achter, op grond van hun geloof in deze bijbel.

     -------------------

Nieuwsbrief nr. 110:

Achter de bizarre banden tussen Amerikaanse Republikeinen en Israël

 

 

Hallo Beste Lezers,

In dit nummer wil ik het hebben over de weinig bekende banden tussen grote delen van de Republikeinse Partij van de VS en de staat Israël, meer specifiek de Netanyahu Likud Partij. Om de diepere achtergrond te belichten deel ik een hoofdstuk uit mijn boek, Full Spectrum Dominance. Het gaat over een operatie van een kleine groep zeer invloedrijke Amerikaanse zionisten rond 1909, geleid door een machtige New Yorkse advocaat genaamd Sidney Blumenthal, om een sterk geannoteerde versie van de King James Bijbel te creëren en te promoten, bekend als de Scofield Bijbel, die werd verspreid onder grote protestantse seminaries zoals het Moody Bible Institute in Chicago. Deze werd op zijn beurt weer gebruikt om duizenden seminariestudenten te trainen in wat tot op de dag van vandaag bekend staat als "Christelijk Zionisme". De Scofield Bijbel is 's werelds meest verkochte Bijbelversie. In de daaropvolgende decennia maakte deze "interpretatie" van de Bijbel het tot een christelijk gebod om de oprichting van een Joods thuisland in Palestina te steunen. Deze bizarre band tussen Amerikaanse christelijke evangelisten en Israël werpt een licht op de steun in Washington, vooral van Republikeinen, voor de Israëlische militaire acties van Netanyahu tegen de Palestijnse Gazastrook, de Westelijke Jordaanoever, Libanon en Iran. Hoe deze enorm belangrijke band zich ontwikkelde is het onderwerp van het volgende.

William Engdahl www.williamengdahl.com

 

 

Soldaten van Christus -- De bizarre wereld van het christelijke zionisme

 

Bidden voor Armageddon

Het was onmogelijk om te begrijpen hoe zo'n drastische verschuiving in het buitenlands beleid kon plaatsvinden tussen de tijd van Eisenhower in de jaren 1950 en George W. Bush na 2001, zonder één weinig bekend element: het begrijpen van de politieke machtsbasis die een factie van het Amerikaanse establishment had gecreëerd samen met de Israëlische rechtse Likud Zionistische lobby die zich had opgebouwd rond de Amerikaanse Christelijke Born-Again rechtervleugel.

Het meest opvallende en paradoxale kenmerk van de strategische alliantie tussen Likud en de VS was de fanatieke steun voor de militante uitbreiding van de staat Israël van de kant van verschillende nominaal christelijke kerkgenootschappen en organisaties in de Verenigde Staten. Achter de religieuze façade bevond zich een goed georganiseerde politieke machine die rechtstreeks verbonden was met de machtscentra van Tel Aviv en Washington.

In 1977 begonnen de Israëlische inlichtingendiensten, onder leiding van Dr. Jonah Malachy, stilletjes een gedetailleerd profiel op te stellen van alle verschillende christelijke organisaties in de Verenigde Staten, en profileerden hen op basis van hun christelijke geloof over het bestaan van Israël.

De Israëlische onderzoekers vonden hun vruchtbaarste bodem in de zuidelijke staten van de VS, die van oudsher gebaseerd waren op katoen- of tabaksslavernij en waarvan de blanke elites generaties lang gevormd waren door het geloof in blanke superioriteit over zwarten of andere blanken zoals katholieken of joden. Deze blanke protestanten, of het nu gaat om Zuidelijke Baptisten, Methodisten of een van het groeiende aantal charismatische Born Again sekten die na de Tweede Wereldoorlog in het Zuiden opgang maakten, waren rijp voor manipulatie als het ging om het onderwerp Israël. Het enige wat nodig was, waren een paar fijne aanpassingen in hun theologie.

Ironisch genoeg waren veel van deze wedergeboren christenen antisemitisch, anti-joods. Hun nieuwe Israëlische "vrienden" wisten dit maar al te goed en gingen cynisch verder met het smeden van een strategische alliantie waarin de Israëlische of pro-Israëlische denktanks die ze in Washington hebben opgericht in hun Israëlische politieke agenda zouden worden gesteund door het groeiende leger van "wedergeboren" christelijke kiezers.

Onder normale omstandigheden zouden de Amerikaanse Christelijke Zionisten één van de vele kleine sekten in Amerika zijn gebleven die zichzelf Christelijk noemen. De gebeurtenissen rond de schokkende terreuraanslagen van 11 september 2001 en de demagogische manipulatie van die gebeurtenissen door een in naam wedergeboren president George W. Bush, veranderden dat dramatisch en maakten van het christenzionisme een veel serieuzere politieke kracht binnen de Amerikaanse politiek, vooral omdat de meeste leden ervan blanke Republikeinen uit de hogere middenklasse waren. Ze hadden een goed georganiseerde nationale politieke machine opgebouwd en hun invloed bijna tot een beslissende factor gemaakt, die vaak besliste of een bepaalde kandidaat voor een nationaal ambt zou winnen of verliezen.

Zoals de Joodse geleerde Barbara Tuchman documenteerde in haar beroemde verslag van het Britse zionisme, Bijbel en Zwaard, gingen de wortels van het christelijke zionisme terug tot de Britse keizerlijke ideologie, waarin bepaalde zeer prominente figuren van het Britse establishment, waaronder Lord Palmerston, Lords Balfour en Shaftesbury, steun voor een Joods tehuis in Palestina zagen als onderdeel van een gefabriceerde of synthetische ideologie waarin ze, bizar genoeg, beweerden dat het Britse volk het 'Uitverkoren Volk' was, de 'Verloren Stam van Israël'. Het gaf het Britse imperialisme een krachtige pseudo-religieuze rechtvaardiging.

 

 

De wortels van het christelijk zionisme

John Nelson Darby, een afvallige Ierse priester die in 1881 stierf, had het idee van 'de vervoering' gecreëerd toen hij een nieuw soort christelijk zionisme oprichtte. In zijn visie zouden speciale mensen, die hij 'wedergeboren christenen' noemde, naar de hemel worden opgenomen vóór de tweede komst van Christus - hun 'vervoering'. Darby plaatste Israël ook in het hart van zijn vreemde nieuwe theologie.

De Joodse staat Israël zou het 'centrale instrument voor God worden om zijn plannen voor een laatste Slag om Armageddon te vervullen'.

Darby reisde veel in de Verenigde Staten en won aanhangers voor zijn bizarre sekte. Hij creëerde het begin van het Amerikaanse christelijke zionisme, waaronder de beroemde Amerikaanse bijbeluitleggers Cyrus Scofield, Dwight L. Moody, die het christelijke zionisme stichtte het Moody Bijbel Instituut in Chicago en de prediker Billy Sunday uit 1930. In 1909 publiceerde Scofield de Scofield Bijbel, met voetnoten die Bijbelpassages interpreteerden volgens de Christelijke Zionistische wereld van Darby. ^thTegen het einde van de 20e eeuw was die Scofield Bijbel de basis voor alle Amerikaanse Christelijke Zionisten en wedergeboren leraren in wat de snelst groeiende sector van het Christelijk geloof in de VS aan het worden was.

Christelijke zionisten zoals dominee Jerry Falwell en dominee Pat Robertson zijn terug te voeren op een project van de Britse geheime inlichtingendienst en het Britse establishment. Dat project was ontworpen om de Zion ideologie te gebruiken om het Rijk en de macht in Noord-Amerika te bevorderen. Amerikaanse christelijke zionisten in de periode van het Amerikaanse Rijk in de jaren 1950 en later, namen deze ideologie slechts over en gaven haar een Amerikaanse naam. Het was de religieuze tegenhanger van de Anglo-

Amerikaanse "Speciale Relatie" die was opgebouwd tussen Winston Churchill en Roosevelt tijdens de Tweede Wereldoorlog.

De eigenaardige christenen, die zichzelf christelijke zionisten noemden en die de kern vormden van de activistische kiezers van het Bush-presidentschap in 2000, predikten een doctrine die heel anders was dan het traditionele christelijke evangelie van liefde voor de medemens en tolerantie. Zij predikten haat en oorlog, een militant geloof dat meer overeenkomsten vertoonde met de bloedige kruistochten uit de 12e eeuw dan met het moderne christendom. De voedingsbodem was de bittere rassenhaat in het Zuiden van de VS na de Burgeroorlog, die generaties blanken koesterden tegen zwarten en katholieken en, ironisch genoeg, tegen Joden als 'inferieure' rassen. Hun religie was de religie van een komende eindstrijd van Armageddon, van een vervoering waarin de uitverkorenen naar de hemel zouden worden meegesleurd terwijl de 'ongelovigen' in een onderlinge slachting zouden sterven.

Een Palestijnse christen beschreef ze als volgt: "Christelijk zionisme is op politiek niveau ronduit simplistisch en ongegeneerd partijdig. Het steunt de meest extreme politieke standpunten van rechtse Israëliërs en negeert opzettelijk de politieke realiteit en het belang, of zelfs het bestaan, van andere groepen, waaronder Palestijnse christenen. In zijn totale vooringenomenheid negeert het ook de vereisten van het internationaal recht, ethische principes, schendingen van mensenrechten en de

vereisten van eenvoudige rechtvaardigheid." ¹

In de maanden na de aanslagen van 11 september predikte dominee Pat Robertson openlijk dat moslims "erger zijn dan de nazi's". In november 2002 verklaarde Robertson op zijn Christian Broadcasting Network: "Adolf Hitler

was al erg, maar wat de moslims de Joden willen aandoen is nog erger." Robertson, die beweert een man van God te zijn, weigerde zijn haatzaaiende toespraak terug te nemen, ondanks veel publieke verontwaardiging. In andere commentaren vergeleek hij de Koran met Hitler's Mein Kampf als een blauwdruk voor wereldheerschappij. Het waren nauwelijks opbouwende woorden om de wonden te helen van een natie die nog steeds in shock is na 11 september, of om vrienden te winnen in het buitenland.

In een tv-uitzending van CBS 'Sixty Minutes' in oktober 2002 verklaarde Robertsons bevriende christen-zionist, Rev. Jerry Falwell: "Ik denk dat Mohammed een terrorist was, een gewelddadig man, een man van oorlog...". Bush' Oorlog tegen Terreur werd door zijn christelijke zionistische basis gedefinieerd als een heilige "Kruistocht" tegen de Islam, Sir Bernard Lewis' Clash of Civilization, aangepast door Harvard Professor Samuel Huntington in een beroemd artikel uit 1993 in Foreign Affairs als de "botsing der beschavingen". Het beweerde dat na de ineenstorting van de Sovjet-Unie het belangrijkste conflict in de wereld zou gaan tussen tegengestelde culturele en religieuze identiteiten.

In zijn artikel uit 1993 stelde Huntington: "De wereldpolitiek gaat een nieuwe fase in, waarin de grote verdeeldheid onder de mensheid en de dominante bron van internationale conflicten cultureel zal zijn. Beschavingen - de hoogste culturele groeperingen van mensen - onderscheiden zich van elkaar door religie, geschiedenis, taal en traditie. Deze scheidslijnen zijn diep en worden steeds belangrijker. Van Joegoslavië tot het Midden-Oosten tot Centraal-Azië, de breuklijnen van beschavingen zijn de gevechtslijnen van de toekomst. In dit opkomende tijdperk van culturele conflicten moeten de Verenigde Staten bondgenootschappen sluiten met gelijksoortige culturen en hun waarden waar mogelijk verspreiden. Met vreemde beschavingen moet het Westen

inschikkelijk als het kan, maar confronterend als het moet." ²

Het nieuwe "vijandbeeld" werd al in 1993, slechts enkele maanden na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie, door het Amerikaanse establishment gedefinieerd als de Islam. Het was de opmaat naar de Oorlog tegen het Terrorisme van 2001, een nauwelijks verhulde Oorlog tegen de Islam.

In navolging van de anti-islam vurigheid van Falwell en Robertson verklaarde ds. Franklin Graham, zoon van de beroemde christelijke evangelist en vriend van de familie Bush, dominee Billy Graham, na 11 september dat de islam "een zeer kwaadaardige en verdorven religie" was. De voormalige voorzitter van de grote Amerikaanse Southern Baptist Convention, Jerry Vines, noemde de profeet Mohammed de meest verachtelijke namen die je je maar kunt voorstellen. Het ging er allemaal om Amerikanen in een tijd van angst aan te zetten tot haat tegen de islamitische wereld, om Bush' Oorlog tegen het Terrorisme nieuw leven in te blazen.

Graham, die een organisatie leidde die bekend stond als de Samaritan Purse, was een naaste religieuze adviseur van George W. Bush. In 2003 kreeg Graham toestemming van de Amerikaanse bezettingsautoriteiten om zijn evangelische anti-islam vorm van christendom naar Irak te brengen om "bekeerlingen" te winnen voor zijn fanatieke christendom. ³

Volgens schrijfster Grace Halsell geloofden Christelijke Zionisten dat "elke daad van Israël door God is georkestreerd en door de rest van ons zou moeten worden vergoelijkt, gesteund en zelfs geprezen". ⁴ Het begon allemaal veel te veel te lijken op een nieuwe Heilige Kruistocht tegen meer dan een miljard volgelingen van het Islamitische geloof.

 

 

De christelijke zionisten van de Likud in Amerika

Nadat de Likud-regering van Menachim Begin zich in 1977 realiseerde dat president Carter mensenrechten voor de Palestijnen wilde, inclusief een eigen staat, begonnen de Likud en hun neoconservatieve bondgenoten in de VS steun te zoeken buiten de liberale Democratische Partij van Carter. De Israëlische Arbeiderspartij was voorstander van land-voor-vrede, maar de Likud steunde een Groot-Israël, dat ook de bezette Palestijnse gebieden van de Westelijke Jordaanoever en Gaza zou omvatten, die zij Judea en Samaria noemen. De pro-Likud neoconservatieven rond Irving Kristol, Richard Perle en anderen verlieten op dat moment de Democratische Partij om wat ze later het 'neoconservativisme' zouden noemen op te richten en hun basis op te bouwen binnen de Republikeinse Partij van Ronald Reagan, een man die zelf sterk beïnvloed was door christelijk rechts.

In 1978 publiceerde Prof. Yona Malachy van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem zijn grote onderzoek naar Amerikaanse evangelische protestantse groepen, getiteld,

Amerikaans fundamentalisme en Israël: De relatie van fundamentalistische kerken tot zionisme en de staat Israël.'

Malachy ontdekte talloze Amerikaanse protestantse sekten, de meeste in de landelijke zuidelijke staten, die hun theologie koppelden aan de staat Israël door middel van een vreemde, letterlijke interpretatie van de Bijbel. Hun predikanten waren meestal opgeleid aan het Moody Bible Institute of, vaak, het ultraconservatieve Dallas Theological Seminary van John Walvoord in Texas. Ze lazen ijverig de Scofield uit 1909.

Referentiebijbel, waarvan de voetnoten de Bijbelteksten 'verklaren' in hun geheimzinnige profetische termen.

Leiders van de Likud en selecte Israëlische religieuze leiders gingen na 1977 aan het werk om de meest charismatische en vaak meest corrupte leiders van deze Amerikaanse christelijke groepen naar Israël te halen, waar ze directe banden ontwikkelden tussen Likud-leiders en christelijk rechts in de VS.

Menachim Begin begon in Washington 'gebedsontbijten voor Israël' bij te wonen met fundamentalistische predikanten waaronder ds. Jerry Falwell, toen hoofd van Moral Majority, en ds. Pat Robertson, oprichter van de Christian Coalition en het Christian Broadcasting Network. Toen een andere Jood erop wees dat deze Christenen antisemitisch waren, reageerde Begin naar verluidt met de opmerking dat het hem niet kon schelen zolang ze Israël maar steunden in de VS.

Conservatieve christelijke steun voor Israël is grotendeels gebaseerd op verschillende profetieën over het Joodse volk tijdens de 'eindtijd' die volgens hen door de hele Bijbel staan. Zij worden gezien als degenen die een belangrijke rol spelen in 'TEOTWAWKI' (het einde van de wereld zoals wij die kennen).

Representatief voor enkele van de meest geciteerde Bijbelpassages die door de Christelijke Zionisten worden gebruikt om hun eindtijdprofetie te ondersteunen zijn de volgende passages uit de King James Version van de Bijbel:

*  Zacharia 12:3: 'En te dien dage zal Ik Jeruzalem maken tot een zware steen voor alle mensen; allen die zich daarmee belasten, zullen in stukken gehouwen worden, hoewel alle volken der aarde tegen haar verzameld zijn.' De implicatie is dat het Joodse volk zou terugkeren naar Israël; dit gebeurde in 1948 met de oprichting van de staat Israël. Later zullen alle volken van de aarde zich verzamelen tegen Israël.

tegen haar. Sommigen geloven dat we dat punt vandaag de dag naderen. Maar God zal Jeruzalem tot een onwrikbare rots maken. Dit gebeurde toen tijdens de vredesbesprekingen in Camp David bleek dat de toekomstige status van Jeruzalem een groot struikelblok werd.

*  Zacharia 12:9-10: 'En het zal te dien dage geschieden, dat Ik al de volken, die tegen Jeruzalem komen, zal zoeken te verdelgen. En Ik zal over het huis van David en over de inwoners van Jeruzalem uitgieten de geest der genade en der smeking; en zij zullen zien op Mij, Die zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen, gelijk iemand rouwklagen over zijn enige zoon, en zij zullen bitter zijn over Hem, gelijk iemand bitter is over zijn eerstgeborene." Veel conservatieve

Christenen interpreteren dit zo dat Joden vernederd zullen worden, Jezus als hun Heer en Verlosser zullen accepteren en christenen zullen worden.

*  Openbaring 4:4: "En rondom de troon waren vier en twintig zitplaatsen; en op de zitplaatsen zag ik vier en twintig oudsten zitten, gekleed in witte klederen; en zij hadden gouden kronen op hun hoofden". Conservatieve christenen zien de 24 als samengesteld uit de patriarchen van elk van de twaalf oude stammen van Israël, samen met de twaalf apostelen. Om hun eenheid te benadrukken zijn ze in een cirkel rond de troon van God verzameld. Iedereen wordt verondersteld op dat moment christen te zijn.

*  Openbaring 7:3-4: 'Zeggende: Doe de aarde geen kwaad, noch de zee, noch de bomen, totdat wij de dienstknechten van onze God in hun voorhoofden verzegeld hebben. En ik hoorde het getal der verzegelden; en er waren verzegeld honderdvier en veertig duizend uit alle stammen der kinderen Israëls.'

*  Openbaring 14:1-4: 'En ik zag, en zie, een Lam stond op de berg, en met Hem honderdvier en veertig duizend, met de naam van Zijn Vader geschreven in hun voorhoofden.        Dezenzijn het, die niet met vrouwen verontreinigd zijn;

want zij zijn maagden. Dezen zijn het die het Lam volgen waarheen Hij ook gaat. Dezen zijn verlost van onder de mensen, zijnde de eerstelingen voor God en het Lam.'

De passages leken te impliceren dat 144.000 Joodse maagden -- hun geslacht werd niet genoemd -- zich tot het Christendom zouden bekeren en 'verzegeld' zouden worden. Zij zouden Gods naam op hun voorhoofd geschreven krijgen en volgelingen van het Lam zijn -- dat wil zeggen van Christus. Sommige Christenen interpreteren deze zinnen zo dat ze impliceren dat 144.000 Joden zich tot het Christendom zullen bekeren en dan zullen proberen om de overgebleven Joden in Israël te bekeren.⁵

De overgrote meerderheid van de Amerikaanse en internationale christelijke kerken stonden zeer kritisch tegenover de theologische claims van de christelijke zionisten. De Raad van Kerken in het Midden-Oosten, die de oosterse en oosterse christelijke kerken in het Midden-Oosten vertegenwoordigt, beschuldigde de christelijke zionisten ervan dat zij "op agressieve wijze een afwijkende uitdrukking van het christelijk geloof opdrongen, en een verkeerde interpretatie van de Bijbel die dienstbaar is aan de politieke agenda van de moderne staat van het Midden-Oosten".

Israël." Christelijk zionisme, zeiden ze, "verwerpt de beweging van Christelijke eenheid en interreligieus begrip."

 

 

Opname voor Gods 'uitverkoren volk

Het christelijke zionisme bestond al voordat Theodor Herzl aan het eind van de 19e eeuw het moderne joodse zionisme oprichtte. Bepaalde protestantse sekten tijdens de Engelse Burgeroorlog in de jaren 1600 geloofden dat zij Gods uitverkoren volk waren, de 'verloren stam van Israël'.

Een aantal prominente Britse imperialisten waren christelijke zionisten, waaronder Lord Palmerston, Lord Shaftesbury, Lloyd George en Lord Balfour, die in 1917 de Balfour Verklaring uitgaf waarin Joden een thuisland kregen in het door de Britten beschermde Palestina. Voor hen rechtvaardigde de ideologie het Britse imperialisme als een religieuze missie.

Christelijke zionisten beweerden dat het Land Israël door God aan het Joodse volk was gegeven en dat alle Joden naar Israël moesten terugkeren voor de Tweede Komst van Christus, voor een Eindstrijd van Armageddon, een soort Manicheïstische veldslag tussen de Krachten van het Goede en de Krachten van het Kwade.

Ze gaven toe dat het de Aarde zou vernietigen. Ze noemden het zelfs de Eindtijd. Maar het 'goede nieuws' voor christelijke zionisten was dat zij, de ware gelovigen, plotseling zouden worden opgenomen in de hemel in een heilige 'vervoering'. Zij zouden gespaard blijven van de smerige aspecten van een nucleaire holocaust bij Armageddon.

Hun theologie was een gevaarlijk brouwsel van manicheïstische absolutistische zwart-wit-goed versus kwaad-waarin de alliantie van de VS, onder hun

richting, natuurlijk, en Israël, die strijden tegen de krachten van het 'kwaad', vooral de islam en moslims. Het deed denken aan de uitspraken van George W. Bush in de nasleep van 11 september 2001, toen hij verklaarde: "of je bent met Amerika of je bent tegen ons", terwijl hij sprak over een "nieuwe kruistocht".

Ironisch genoeg gebruikten christelijke zionisten als Falwell en Robertson achter hun pro-Israël façade hun banden met Israëlische Joden cynisch om hun eigen antisemitische agenda door te drukken.

Uri Avnery, leider van de Israëlische vredesgroep Gush Shalom, beschrijft de

theologie van deze veronderstelde christelijke vrienden van Israël, verklaarde: "Volgens haar theologische overtuigingen moeten de Joden samenkomen in Palestina en een Joodse staat stichten op haar hele grondgebied om de wederkomst van Jezus Christus mogelijk te maken...De evangelisten staan niet graag openlijk stil bij wat er daarna komt:       

Voor de komst (van de Messias) moeten de Joden zich bekeren tot het christendom. Degenen die dat niet doen, zullen omkomen in een gigantische holocaust in de slag bij Armageddon. Dit is in feite een antisemitische leer...' namelijk dat Joden die trouw blijven aan hun geloof in het Oude Testament allemaal gedood zullen worden. ⁶

Deze georganiseerde lobby van de christelijke 'Born Again' ultraconservatieve kiezers werd gecrediteerd voor het veiligstellen van de herverkiezing van George W. Bush in 2004 en Donald Trump in 2016. Uit een onderzoek naar Amerikaanse stemgroepen in 2003 bleek dat christelijk rechts de grootste actieve sociale beweging in de Verenigde Staten was en het grootste stemblok binnen de Republikeinse Partij van George Bush.⁷

Op 19 oktober 2004 publiceerde Dr. Daniel Akin, president van het Southeastern Baptist Theological Seminary, een open brief, ondertekend door 72 evangelische leiders, waarin hij er bij het Amerikaanse volk op aandringt om 'bijbelse waarden te gebruiken bij de keuze van de nieuwe president'.

kandidaten. De brief noemde het homohuwelijk, stamcelonderzoek en de vermeende verdediging van 'terroristen' door de Democraten als redenen om Republikeins te stemmen in plaats van Democraat. De brief was ondertekend door de meest prominente leden van het Christelijke Zion-rechts die Bush steunden en Sharon steunden als 'vervulling van Bijbelprofetie'.

Het cruciale nieuwe element in de opkomst van Christelijk Rechts in de afgelopen jaren in Amerika was hun focus op georganiseerde politieke invloed, niet alleen op religieuze levensstijl en kerkelijke vroomheid.

In 1979 lanceerde dominee Jerry Falwell, lid van het Comité voor Nationaal Beleid en een christelijke zionistische leidende figuur, een organisatie die bekend staat als de

Moral Majority met als doel 'de christelijke kerk te mobiliseren voor morele en sociale kwesties en de deelname van gelovige mensen aan het politieke proces aan te moedigen'.

De Moral Majority werd al snel een begrip. Via de charismatische publieke leider, Falwell, mobiliseerde de organisatie duizenden kerken en miljoenen geregistreerde kiezers om een christelijk politiek blok te vormen dat bekend werd als Christelijk Rechts.

Falwell werd al snel opgezocht door aspirant-politici die hongerig waren naar zijn goedkeuring en potentiële stemmen. Falwell beoordeelde op zijn beurt kandidaten op hun acceptatie van zaken die van prioritair belang werden geacht voor de Israëlische Likud, met wie hij intussen een hechte band had gekregen. Falwell vloog door de VS in een luxe privévliegtuig/ jet hem cadeau gedaan tijdens een reis naar Israël door Likud premier Menachim Begin.

Rond diezelfde tijd, aan het eind van de jaren zeventig, werd formeel christelijk rechts opgericht en begonnen bepaalde Israëlische organisaties te begrijpen dat een alliantie met de christelijke zionisten in de VS hun imago en bekendheid op internationaal niveau kon versterken door een grotere invloed in de Amerikaanse politiek.

De ijver waarmee Christelijk Rechts de staat Israël steunde, in combinatie met haar sterke Amerikaanse aanwezigheid, trok de aandacht van Israëlische belangengroepen. Hoewel ze zich bewust waren van hun diametraal tegenovergestelde sociale en religieuze standpunten, zagen sommige Israëlische politieke organisaties een alliantie met de Christelijke Zionisten als een cruciaal element in het bevorderen van een positief beeld van Israël in de Amerikaanse politiek en onder de Amerikaanse mainstream.

Joods-Amerikaanse leiders waren aanvankelijk tegen een alliantie met Christelijk Rechts en zagen de beweging als een mogelijke tegenstander. Toen de formele oprichting van Christelijk Rechts deze beweging echter tot een invloedrijk politiek blok in de VS maakte, verdwenen deze gevoelens van ongerustheid al snel en verschillende Israëlische groeperingen zagen in dat een alliantie met dit blok voordelig zou zijn voor hun politieke belangen. ⁸

Deze Amerikaanse religieuze woordvoerders beweerden dat ze van God te horen hadden gekregen of de VS oorlog moesten voeren tegen Irak. In het artikel 'Should We Go To War With Iraq? schreef Roy A. Reinhold op 5 februari 2003 over zijn gesprek met zijn God: "Veel mensen vragen zich af of deze komende krachtmeting met Irak, door de VS en een coalitie van landen, de moeite waard is en of het wel het juiste is om te doen.

Op zaterdag 1 februari 2003 hief ik mijn handen op om te gaan bidden en de Heer sprak tot mij... Ik wilde weten of de richting van God de Vader was om oorlog te voeren of niet. ...De Heer zei: 'Ik zeg dat we oorlog moeten voeren tegen Irak'.

Reinhold voegde eraan toe: "Ik zette het bovenstaande op mijn prikborden en wat iedereen wilde weten was: 'wat is Gods reden(en) om oorlog te voeren tegen Irak?' Die vraag was niet bij me opgekomen, omdat ik persoonlijk gewoon Gods leiding accepteerde.

De rauwe haatideologie van de Amerikaanse christelijke zionisten, die persoonlijke steun van God claimden, betekende een gevaarlijke verschuiving in de Amerikaanse politiek naar extreem rechts. Sommige kringen rond Bush en zijn vertrouwde politieke adviseur, Karl Rove, probeerden uit de Amerikaanse angsten en onzekerheid over zaken als het homohuwelijk een theocratische kernstaat te creëren, precies het tegenovergestelde van wat de meeste Amerikanen wensten. Rove was de architect van Bush' relatie met het christelijke zionistische fundamentalistische rechts toen Bush nog gouverneur van Texas was.

 

 

De herbouw van de Tempel van Salomon

De Amerikaanse christelijke zionisten en hun bondgenoten hebben een langetermijnagenda die wel eens een nieuwe wereldoorlog zou kunnen ontketenen. Sommige neoconservatieven zeggen dat die oorlog begon op 11 september 2001. Ze noemen het de Vierde Wereldoorlog en beweren dat de Koude Oorlog eigenlijk de Derde Wereldoorlog was.

Deze kringen wilden de heilige islamitische Al Aqsa moskee in Jeruzalem vernietigen en de Bijbelse Tempel van Salomon herbouwen op de plaats, waar ze het offeren van dieren zouden hervatten. Michael Ledeen, een naaste adviseur van het Bush Witte Huis, stond aan de basis van deze gevaarlijke waanzin.

In de jaren 1970 werd het gezicht van de christelijke praktijk in de Verenigde Staten veranderd door nieuwe 'televisie-evangelisten' met namen als Rev. Jerry

Falwell met zijn organisatie, de Moral Majority, of Rev. Pat Robertson met zijn van belasting vrijgestelde tv-uitzendingen van de '700 Club', die zijn organisatie honderden miljoenen dollars per jaar opleveren, of schrijver Hal Lindsey met zijn 'Rapture'-serie van fictieve romans over het einde van de beschaving rond een laatste Slag om Armageddon in de Verenigde Staten.

wat tegenwoordig Israël is. Deze wedergeboren christenen, zoals ze zichzelf noemden, begonnen de Amerikaanse ether te domineren. Later bleek dat velen van hen, waaronder de anti-islamitische Falwell en Robertson, nauwe banden hadden met de Israëlische rechtervleugel. Sommigen hadden ook banden met de CIA.

Grace Halsell, die in 2000 overleed, groeide op in Texas waar het christelijke fundamentalisme dat George W. Bush in zijn greep hield, de boventoon voerde. Later werd ze een moedige journaliste die haar laatste jaren wijdde aan het blootleggen van de gevaarlijke banden van Falwell en andere zogenaamde wedergeboren christenen met de Israëlische rechtervleugel.

 

In de jaren 1980 ging Halsell met een groep onder leiding van Falwell naar Israël om het Born-Again fenomeen te begrijpen dat toen de Verenigde Staten overspoelde. Zoals zij het beschreef: "Mijn onderzoek leidde me tot de vraag waarom een Christen als Jerry Falwell bidt voor het einde van de wereld? Moeten we deze wereld totaal vernietigen in

om een "nieuwe hemel en een nieuwe aarde" in te luiden? Haar conclusies waren

alarmerend.

Ze ontdekte dat Falwell een goede vriend van Israëlisch rechts was geworden toen ze in 1983 deelnam aan hun gezamenlijke bijbelreis door Israël en het Heilige Land. Halsell merkte het merkwaardige feit op dat, in plaats van de tour te concentreren op christelijke plaatsen in het Heilige Land, Falwells tour volledig werd geleid door Israëlische gidsen en alleen langs Israëlische bezienswaardigheden ging. Bovendien kreeg Falwell van de Israëlische regering zijn persoonlijke Lear privéjet cadeau om zijn Amerikaanse tournees te maken.

Falwell en andere Amerikaanse Christelijke 'Born Again' fundamentalisten zeiden dat zij geloofden dat het 'Gods wil' was dat Israël zou oprukken om zijn grotere overheersing in het Midden-Oosten te vestigen, omdat dat de wereld veel dichter bij de Bijbelse 'Dag van het Laatste Oordeel' zal brengen, wanneer de 'ware gelovigen' in een mystieke 'vervoering' zullen worden gered en naar de Hemel zullen worden meegesleurd, terwijl de niet geredden omkomen in de laatste Slag om Armageddon. In die strijd, volgens Falwell en zijn vrienden, zullen Joden tegen Moslims strijden.

Halsell interviewde een aantal Amerikanen die actief betrokken waren bij pogingen om het uiteindelijke Armageddon te 'versnellen'. Eén daarvan was Terry Risenhoover, een Oklahoma olieman en geboren Christelijke Zionist, die dicht bij het Reagan Witte Huis stond.

Risenhoover was openhartig over zijn standpunten. Hij financierde mensen in Israël en elders die de verwoeste Tempel van Salomon, de zogenaamde Derde Tempel, zouden herbouwen op een van de heiligste plaatsen van de Islam, de Al-Aqsa Rotskoepel in Jeruzalem.

In 1985 was Risenhoover voorzitter van het Amerikaanse Forum voor Joods-Christelijke Samenwerking, samen met directeur Doug Krieger en de Amerikaanse rabbijn David Ben-Ami, een goede vriend van de Israëlische Ariel Sharon. Risenhoover was ook voorzitter van de Jerusalem Temple Foundation, "met als enige doel de herbouw van een tempel op de plaats van het huidige islamitische heiligdom".

Risenhoover koos Stanley Goldfoot als zijn internationale secretaris van de Temple Mount Foundation. Goldfoot was een voormalig lid van de terroristische Stern Gang,  die door Ben-Gurion als nazi's werden bestempeld. Goldfoot was volgens de Israëlische krant Davar de persoon die in juli 1946 de bom plaatste in het King David Hotel in Jeruzalem, waarbij ongeveer 100 Britse burgers omkwamen.

Risenhoover pochte tegen Halsell in een interview op Goldfoot: "Hij is een zeer solide, legitieme terrorist. Hij heeft de kwalificaties om een plaats voor de Tempel vrij te maken.' Een plaatsvervanger van Goldfoot, Yisrael Meida, vertelde Halsell: "Hij die de controle heeft over de

De Tempelberg, controleert Jeruzalem. Wie Jeruzalem beheerst, beheerst het Land

van Israël', een nieuwe draai aan de beroemde uitspraak over geopolitiek van Sir Halford

MacKinder: "Wie Centraal-Europa beheerst, beheerst het Heartland; wie het Heartland (Rusland etc) beheerst, beheerst het Wereldeiland; wie het Wereldeiland beheerst, beheerst de wereld..."

In 1998 werd in een Israëlische nieuwsbrief op de website Voice of Temple Mount aangekondigd dat het doel de 'bevrijding' is van de islamitische heiligdommen rond Al Aqsa en de bouw van een Joodse Tempel op die plek. Nu is de tijd rijp voor de

Tempel moet worden herbouwd," kondigden ze aan. Vervolgens riepen ze de Israëlische

regering om 'een einde te maken aan de heidense (sic) islamitische bezetting' van het land waar de moskee staat. De bouw van de Derde Tempel is nabij,' verkondigden ze in 1998.

...

Hal Lindsey schreef in The Late Great Planet Earth dat 'er nog maar één gebeurtenis overblijft om het toneel volledig te bepalen voor Israëls rol in de laatste grote handeling van haar historische drama. Dit is de herbouw van de oude Tempel op zijn oude plaats. Er is maar één plaats waar deze Tempel gebouwd kan worden, volgens de Wet van Mozes. Dit is op de berg Moriah. Het is daar dat de twee vorige

Er werden tempels gebouwd. ⁹

Grace Halsell voegde eraan toe: "Fanatici die behoren tot wat de overgrote meerderheid van de christenen en joden een gekke minderheid zou kunnen noemen - en die niet meer dan vijf procent van de totale Israëlische bevolking uitmaken - zijn niettemin in staat om het heiligste heiligdom van de islam in Jeruzalem te vernietigen, een daad die gemakkelijk een wereldwijde oorlog zou kunnen ontketenen waarbij Rusland en de Verenigde Staten betrokken zijn.

Dit fanatieke pre-millennial Dispensationalisme was het Amerikaanse Evangelicalisme en Fundamentalisme gaan domineren, vooral door de invloed van Dallas Theological Seminary en het Moody Bible Institute. De beweging

was gegroeid in populariteit binnen evangelische kringen, vooral in Amerika en vooral sinds 1967, samenvallend met de Arabisch-Israëlische Zesdaagse Oorlog en een paar jaar later in 1970 met de publicatie van Hal Lindsey's 'The Late Great Planet Earth'.

Cruciaal in hun lezing van de Bijbelse profetie, voornamelijk afkomstig uit Daniël, Zacharia en het Boek Openbaring, was de bewering dat de Joodse Tempel herbouwd zal worden op de Tempelberg als voorloper van de terugkeer van de Heer om het Koninkrijk van Israël te herstellen met Jeruzalem als middelpunt. Deze centrale gebeurtenis werd ook gezien als de aanleiding voor het begin van de oorlog van Armageddon.

Deze overtuigingen verzuurden de relaties tussen moslim-Arabieren en christelijke Arabieren en bestendigden de angst voor een heroplevend westers militair avonturisme dat teruggaat tot de kruistochten.

 

 

De waterscheidingsoorlog van 1967

De Zesdaagse Oorlog van 1967 en de nasleep daarvan markeerden een keerpunt in de interesse van evangelische christenen in Israël en zionisme. Jerry Falwell begon pas over het hedendaagse Israël te spreken na de militaire overwinning van Israël in 1967.

Falwell veranderde toen volledig. Hij ging de politiek in en werd een fervent aanhanger van de zionistische staat. In 1967 waren de Verenigde Staten verwikkeld in de Vietnamoorlog. Velen voelden een gevoel van nederlaag, hulpeloosheid en ontmoediging. Veel Amerikanen, waaronder Falwell, wendden hun aanbiddende blikken naar Israël, dat ze als militair sterk en onoverwinnelijk zagen.

De combinatie van de stichting van de staat Israël in 1948, de inname van Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever in 1967, en de nederlaag bij beide gelegenheden van de gecombineerde Arabische legers, werd door een nieuwe generatie Amerikaanse en Europese dispensationele pre-millennialisten steeds meer gezien als een significante vervulling van bijbelse profetie.

De schoonvader van ds. Billy Graham, Nelson Bell, redacteur van de gezaghebbende spreekbuis van het conservatieve evangelicalisme, Christianity Today, schreef in een

redactioneel in 1967: "Dat Jeruzalem nu voor het eerst in meer dan 2000 jaar volledig in handen van de Joden is, geeft een bijbelstudent een kick en een hernieuwd geloof in de juistheid en geldigheid van de Bijbel.

 

Bush, Christelijke Sion en Vrijmetselarij

Een zeer moeilijk te belichten gebied met betrekking tot de Amerikaanse relaties met rechtse Israëlische zionisten en de banden tussen Israël en christelijke zionisten zoals Jerry Falwell, Rev. Franklin Graham, Pat Robertson, James Dobson, Gary Bauer en andere Amerikaanse ondersteuners van het rechtse Israëlische Likud beleid, was de rol van de internationale esoterische vrijmetselarij.

De vrijmetselarij is gedefinieerd als een geheim of occult genootschap dat zijn doelen zelfs voor de meeste van zijn eigen leden verbergt, leden die vaak naïef worden gerekruteerd als leden van een lager niveau, niet wetende dat ze van achter de gordijnen worden gestuurd. De machtigste Vrijmetselaarsorde in de Verenigde Staten is waarschijnlijk de Hoge Raad van de Schotse Rite, of de Ancient and Accepted Scottish Rite, waarvan het hoofdkwartier nu in Washington DC is gevestigd.

De belangrijkste adviseur van de familie Bush, James Baker III, van het Texaanse advocatenkantoor Baker & Botts en van de Carlyle Group, was een Schotse Rite hooggeplaatste vrijmetselaar. George Bush stond bekend als een hooggeplaatste vrijmetselaar, net als zijn vader George Herbert Walker Bush.

De vrijmetselarij was het geheime netwerk dat manipulatie van veel achter de schermen mogelijk maakt. Als mensen openlijk bekend zouden staan als vrijmetselaars, zou hun macht verdwijnen omdat anderen hun schaamteloze plannen zouden doorzien, zoals moordaanslagen, oorlogen, chantage, fraude en vooral wat een project lijkt te zijn om echt religieus geloof onder gewone mensen te vernietigen.

Er was een speciale rol weggelegd voor een van de twee belangrijkste takken van de Angelsaksische Vrijmetselarij, die van de Ancient and Accepted Scottish Rite. Haar geschiedenis gaat ver terug, maar aan het eind van de 19e eeuw was haar leider een Confederatie-generaal, Albert Pike. Pike richtte na de Amerikaanse Burgeroorlog de racistische Ku Klux Klan op als een geheim project van de Schotse Rite om het Zuiden te controleren door middel van rassenhaat en angst.¹⁰

De Schotse Rite had een actieve afdeling in Israël, ook al was het nominaal een christelijke vereniging. De traditie ging terug tot 'de vroege vrijmetselaars die de Tempel van Koning Salomon bouwden'. Het feit dat Amerikaanse christelijke zionisten meestal geconcentreerd waren in het Zuiden en afkomstig waren uit de gelijksoortige  blanke racistische strata als de Schotse Rite, en dat zij actief de Israëlische fanatici steunden die de Derde Tempel van Salomon willen herbouwen op de plaats van de heilige Al Aqsa Moskee en daarmee de Eindstrijd van Armageddon willen ontketenen, kan geen toeval zijn. Alles wijst erop dat de Joodse voorstanders van de vernietiging van Al Aqsa en de herbouw van de Tempel van Salomon werden gesteund door de Schotse Rite der Vrijmetselaren in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië.

Er was inderdaad indirect bewijs dat een groot deel van het georganiseerde Amerikaanse christelijke rechts dat het rechtse Israëlische beleid steunt, in het geheim werd gesteund door de Schotse Rite der Vrijmetselarij. De Southern Baptist Convention had onlangs een verhit debat over beschuldigingen dat ongeveer 500.000 van hun leden ook vrijmetselaars waren, naar verluidt de meeste Schotse Rite. De Southern Baptist organisatie staat bekend om haar rassenhaat tegen zwarten. Cecil Rhodes, de man die door Rothschild werd gesteund om het mijnbouwimperium van Zuid-Afrika op te richten, was lid van de Schotse Rite, net als Lord Palmerston, zelf ook een Britse Israëliet.

 

 

 

 

Eindnoten:

¹ Jonthan Kuttab, De uitdaging van het christelijk zionisme, Cornerstone, Issue 32, Lente 2004.

² Samuel P. Huntington, The Clash of Civilizations?, Foreign Affairs, New York Council on Foreign Relations, zomer 1993.

³ Voor achtergrond zie Grace Halsell, Forcing God's Hand: Why millions pray for a quick rapture-and destruction of Planet Earth, Crossroads International Publishing, Washington D.C., 1999. Dr. Daniel Akin, 'Christian Leaders Urge 'Biblical' vote for Bush', 10 oktober 2004. www.annointed.net. Barbara Tuchman, Bijbel en Zwaard, New York, 1956. Prof.

Donald Wagner, Christelijke zionisten, Israël en de 'Wederkomst', The Daily Star, 9 oktober 2003.

⁴ Grace Halsell, op. cit. Grace Halsell, zelf afkomstig uit een conservatieve evangelische christelijke familie, documenteerde de aard van Jerry Falwell, Pat Robertson en de Amerikaanse christelijke zionisten in relatie tot de Likud in haar boek "Forcing God's Hand". Ze reisde met Jerry Falwell naar Israël om de politieke leiders van de beweging uit de eerste hand te bestuderen en documenteerde zaken zoals de schenking aan Falwell van een privéjet in 1978 door de regering Begin om hem te helpen steun te verwerven in de VS.

⁵ Ontario Consultants on Religious Tolerance, CHRISTIAN ZIONISM: CHRISTIAN SUPPORT FOR THE STATE OF ISRAEL: THE POLITICS AND THEOLOGY OF ARMAGEDDON, in

www.religioustolerance.org/chr_isra.htm.

⁶ Uri Avnery, Twee zielen, Ma'ariv, 8 juni 2002.

⁷ Chip Berlet en Jean Hardisty, Drifting Right and Going Wrong, NCJW Journal, Winter 2002, pp.8-11.

⁸ Rammy M. Haija , DE ARMAGEDDON LOBBY: DISPENSATIONALIST CHRISTIAN ZIONISM AND THE SHAPING OF US POLICY TOWARDS ISRAEL-PALESTINE, [HLS 5.1 (2006) 75-95], ISSN

1474-9475, Project MUSE, Doctoraalkandidaat in Sociologie, Virginia Polytechnic Institute and State University.

⁹ Dr. Issa Nakhleh . "De criminele samenzwering tussen Christelijke Evangelisten en Zionistische Terroristen om de Al Aqsa Moskee te vernietigen." In www.palestine-encyclopedia.com.

¹⁰ Generaal Albert Pike, Morals and Dogma of the Ancient & Accepted Scottish Rite, 1871, Charleston, South Carolina.